[ΚΑΘΕ ΤΕΥΧΟΣ]1. Asterix

[GeoTrou]

GeoTrou είδα καλά;

Έχεις τόση εμπειρία με το χώρο των κόμικς και δεν έχεις διαβάσει ακόμα όλα τα Αστερίξ; Πόσο μάλλον αυτά του Goscinny.

Με ξάφνιασες 

Εδώ εγώ που έχω πολύ μικρότερη εμπειρία και τα 'χω διαβάσει τουλάχιστον 4-5 φορές. Τα παλιά τουλάχιστον. Τα καινούρια πιο λίγες 

 

Προσωπικά πάντως μ'αρέσει αρκετά ο Αγώνας των Αρχηγών και το θεωρώ απ´ τα πιο αστεία 

 

Τα περισσότερα Αστερίξ τα έχω διαβάσει δανεικά από φίλο, ε κι έτυχε το συγκεκριμένο να μην το έχει.

Εγώ τα μαζεύω πολύυυυ αργά, μιας και δεν πρόκειται ποτέ να εξαντληθούν. Αν δεις τη συλλογή μου, ελάχιστα εχω

 

Επεξεργασία Απριλίου 13, 2017 από GeoTrou

[Laz33]

Απλά μου κάνει εντύπωση κάποιος που ασχολείται πολύ με κόμικς να μην έχει διαβάσει όλα τα τεύχη του πλέον κλασικού BD κόμικ, για να μην πω του πλέον κλασικού κόμικ ανεξαρτήτως είδους

Επεξεργασία Απριλίου 14, 2017 από laz33

[Θρηνωδός]

GeoTrou είδα καλά;

Έχεις τόση εμπειρία με το χώρο των κόμικς 

 

 

 

 

 

 

[DaDiRa]

Διαβάστηκε και ο γύρος της Γαλατίας. Προσωπικά δεν με εντυπωσίασε παραπάνω από τα προηγούμενα 2 που διάβασα προσφάτως. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μου άρεσε. Πετυχημένοι οι αναχρονισμοί και κορυφαίο για μένα το αστείο με τον Έπαρχο που σχολιάζει πως του κάνει καλό το να κινείται όσο τον κουβαλούν οι δούλοι του στο αμαξίδιο. Αλλά σαν υπόθεση ήταν αρκετά γραμμική/απλή. Δηλαδή σε άλλα είχε μια σχετική πολυπλοκότητα - ειδικά επειδή δεν τα διαβάζω μονομιάς, γυρνούσα πίσω να δω τι έγινε, εδώ δεν χρειάστηκε καθόλου μιας και δεν υπάρχει κάποια σημαντική εξάρτηση των συμβάντων από πόλη σε πόλη. Ωραίος ο τρόπος που συστήνεται ο Ιντεφίξ (το παρατήρησα 2-3 σελίδες αφού ξεκίνησε να τους ακολουθεί και γύρισα πίσω για να βρω που άρχισε).

 

Τώρα δεν έχω άλλο που να έχεις αναλύσει, Κurdy, οπότε είτε θα περιμένω είτε θα αγοράσω.

Επεξεργασία Μαίου 24, 2017 από ΔαΔηΡάθυμος

[Θρηνωδός]

Τελευταία φορά που είχα διαβάσει τον Αστερίξ ήταν 2-3 φορές στο γυμνάσιο, σχεδόν 15 χρόνια πριν. Από τότε πέρασα τις φάσεις που δεν διάβαζα καθόλου κόμικ ή το ενδιαφέρον μου είχε μετατοπιστεί αλλού και συγκεκριμένα στα manga για πολύν καιρό. Το ότι έχω να διαβάσω Αστερίξ χρόνια είναι πιο καλό παρά κακό εν τέλει γιατί τα έχω ξεχάσει τελείως και είναι σαν την πρώτη φορά πάλι.  Διάβασα το "Οι δάφνες του Καίσαρα" επειδή μου το πρότεινε η Μαριάννα και η Μαριάννα έχει διαβάσει κάθε τεύχος 20 φορές ξέρω γω, οπότε δεν υπήρξε εκ των υστέρων καλύτερη επιλογή αναγνώσματος για το Χριστουγεννιάτικο απόγευμα. Αλλά αυτό για αργότερα  

 

Είναι ευκαιρία τώρα να ξαναρχίσω από την αρχή με την σωστή σειρά αυτή τη φορά, ήτοι το πως βγήκαν στην Γαλλία. Έτσι διάβασα το "Αστερίξ ο Γαλάτης" και αμέσως μετά μπήκα σε αυτό το θέμα, το οποίο μετά από μια proper διεξοδική ανάγνωση επανεκτίμησα για τις πληροφορίες που περιέχει και την απειροελάχιστη λεπτομέρεια, κυρίως από Kurdy και germanicus. Είναι απόλαυση τα ποστς σας ρε θείοι, αλήθεια.  Ελπίζω πραγματικά να κάτσει και να γραφτούν αναλύσεις και για τα επόμενα τεύχη.

 

Φοβάμαι πως εγώ δεν έχω τις απαιτούμενες γνώσεις για να συνεισφέρω τόσο ιδιαίτερο insight σε αυτή τη σειρά, αλλά και να είχα δεν θα έγραφα κάτι που δεν είχε γραφτεί πιο πάνω για το πρώτο τεύχος. Θα αρκεστώ σε μια πληροφορία που έψαξα γιατί δεν ήξερα και μια προσωπική άποψη. Το πρωτόλειο των Γκοσινί/Ουδερζό μου φάνηκε αρκετά οξύμωρο στην ανάγνωση του. Έχεις αυτή την ιδέα για το πόσο ανέγγιχτα και κλασικά είναι κάποια ονόματα και μετά από καιρό παίζει μια πολύ έντονη εξιδανίκευση και η βαρύτητα τους αυξάνεται συνεχώς με αποτέλεσμα να έχεις μια αντικρουόμενη στάση στο να τα διαβάσεις. Από την μία περιμένεις πολλά και από την άλλη φοβάσαι μήπως περιμένεις πάρα πολλά. Τέλος πάντων. 

 

Στο "Αστεριξ ο Γαλάτης" βλέπουμε πολλές ιδέες να γεννιούνται στο χαρτί και να παίρνουν μορφή σιγά σιγά σχέσεις μεταξύ χαρακτήρων/ομάδων που θα αποτελέσουν τις βάσεις ίσως για την καλύτερη χιουμοριστική σειρά BD που έχει κυκλοφορήσει. Το ότι βγήκε σε εβδομαδιαίες συνέχειες ή έστω συνέχειες το καταλαβαίνεις χωρίς να μάθεις για το pilote και την κυκλοφορία σελίδα-σελίδα, αφού οι αλλαγές στα πάντα είναι εμφανέστατες. Αλλιώς είναι ο Αστερίξ στην 1η σελίδα, αλλιώς στην 2η αλλιώς στην 15η. Ο Οβελίξ είναι στην αρχή λιγότερο χαζός, λιγότερο χοντρός, πιο σφίχτης και πιο μαζεμένος (δεν περίμενα να διαβάσω τον Οβελίξ να λέει ατάκα περί retaliation των Ρωμαίων  ) , ο Πανοραμίξ είναι πιο στρυφνός μπάρμπας και απομονωμένος, τον Μαζεστίξ τον βλέπουμε ελάχιστα και σε διαδικαστικό ρόλο, ο Κακοφωνίξ είναι σχεδιασμένος πιο σοβαρά και δεν δένεται ακόμα συστηματικά στο δέντρο, ενώ σε ένα σημείο ακόμα και τον προσκαλούν να παίξει  δηλαδή οκ ήταν στο στάδιο που τον φίμωναν μόνο αλλά άρπα έπαιζε. 

 

Το χιούμορ ήταν μουδιασμένο και άνευρο, πρώτη προσπάθεια στο σύμπαν αυτό γαρ. Η ιστορία τετριμμένη αν και το κολπάκι με το φίλτρο τριχοφυΐας μου απέσπασε 4-5 πνιχτά γελάκια. Ο Ιντεφίξ δεν υπάρχει ακόμα αν και σε ένα σημείο βλέπουμε ένα σκυλί που τον θυμίζει. Αν διαβαζόταν μόνο του δύσκολα θα έμενε στη μνήμη, οπότε χαίρομαι (και πιστεύω όλοι μας) που δεν έμειναν εκεί. 

 

*  @Kurdy Malloy σε αυτό το ποστ (στην ανάπτυξη χαρακτήρων) λες πως στις πρώτες σελίδες  ο υπαρχηγός είναι μουσάτος και μετά όχι, ακριβώς για να δουλέψει το εύρημα με τις τρίχες. Είμαστε σίγουροι ότι είναι το ίδιο άτομο και όχι απλά κάποιος υφιστάμενος; Αλλάζει η όψη του αλλά και το όνομα του. Στην σελίδα 6 στο πάνω-αριστερά καρέ ονομάζεται "Ιούλιους Πομπώδιους", έχει μούσι και δεν αναφέρεται ως υπαρχηγός. Στην σελ. 27 ο εκατόνταρχος Κάϊους Δώρους απευθύνεται σε έναν τύπο πιο κοντό με άλλη μύτη ως "Μάρκους Σακάτιους, πιστέ μου υπαρχηγέ". Άρα δεν νομίζω ότι οι δύο είναι ο ίδιος χαρακτήρας που άλλαξε λόγω της ιδέας με το φίλτρο, απλά ο πρώτος ο μουσάτος ήταν ένας απλός λεγεωνάριος που δεν εμφανίστηκε ξανά ακριβώς γιατί δεν θα είχε νόημα να παραπονιέται ο εκατόνταρχος για το πως εμφανίζονται μπροστά του αξύριστοι (σελ. 39). 

 

**Ο Kurdy αναφέρει 2-3 φορές το Ντόλμεν, το οποίο δεν ήξερα τι είναι πέρα από το συμπέρασμα της πέτρινης κατασκευής. Για όσους έχουν την ίδια απορία τα Dolmen  ήταν πέτρινοι τάφοι. Μετά από χρόνια οι πλαϊνοί λίθοι (συνήθως πιο λεπτοί και ελαφροί από τον σκελετό για πρακτικούς λόγους) έσπαγαν ή φαγώνονταν με αποτέλεσμα να μένει μόνο το σασί, όπως αυτό που βρίσκεται κάτω από το δέντρο που κόβει ο Πανοραμίξ το γκυ.

 

 

[Kurdy Malloy]

Nαι δε γράφω ότι είναι ο ίδιος χαρακτήρας, άλλωστε έχουν διαφορετικά ονόματα. Αλλά ο ρόλος τους στην υπόθεση είναι ο ίδιος. Πρόσεξε ότι στη σελίδα 7, πρώτο καρέ ο Marcus Sacapus ανακοινώνει ότι ο κατάσκοπος είναι έτοιμος, με παρόμοιο τρόπο που ο μουσάτος ανακοινώνει την επιστροφή της περιπόλου στη σελίδα 2.

 

Όσο για τη συνέχεια; Έχω κολλήσει απρόσμενα. Το επόμενο είναι το Τεντέν #3, ΔΕΝ μπορώ να αλλάξω τη σειρά (ψυχαναγκασμοί μου, δεν τρέχει κάτι άλλο) και επειδή έχει διπλό σχέδιο με πολλές αλλαγές, θέλω να βρω δίωρο για τα screenshots και δεν το βρίσκω...

[Θρηνωδός]

 

Συνέχισα με το "Χρυσό Δρεπάνι". Σαφώς πιο κατασταλαγμένη ιστορία. Ξεφεύγει από το στειρωμένο "πάμε εκεί, κάνουμε αυτό, πάμε αλλού, κάνουμε εκείνο, αυτός είναι ο τάδε, αυτός είναι ο δείνα" και παρόλο που η ιστορία εξακολουθεί να είναι γραμμική τα πήγαινε-έλα μέσα και έξω από την Λουτετία καθώς και το μοτίβο της σύλληψης και απελευθέρωσης από τους ρωμαίους που επαναλαμβάνεται 3 φορές την ανανεώνουν. Η ιστορία είναι πιο "πλούσια" από το "Αστερίξ ο Γαλάτης", ενώ η αφήγηση είναι ανάληψη αποστολής στο γαλατικό χωριό-ταξίδι προς το μέρος της περιπέτειας-επιστροφή στο γαλατικό χωρίο, κάτι που θα δούμε στις περισσότερες περιπέτειες που ακολουθούν αν θυμάμαι καλά. 

 

Πολλές οι αναφορές, αυτές που αναγνώρισα πριν διαβάσω το άρθρο ήταν το 24 Le Mans, το λασπόνερο του Σηκουάνα που είχα την τύχη να δω από κοντά  και η σπόντα με την γέφυρα. Σίγουρα θα ήταν πιο έντονη η εμπειρία για τους Γάλλους και τα Γαλλάκια της εποχής που τα διάβαζαν και ταυτόχρονα ζούσαν πολλά από αυτά στην πραγματικότητα, πέρα από τα καθολικά προβλήματα που υπήρχαν/χουν σε κάθε μεγαλούπολη.

 

Ο Αστερίξ σχεδόν καταστάλαξε σε αυτό που θα είναι από δω και πέρα, το ίδιο και ο Πανοραμίξ. Ο Οβελίξ έγινε από κομπάρσος πρωταγωνιστής και ακολούθησε τον Αστερίξ στην περιπέτεια και η μεταξύ τους χημεία τον τοποθετεί μόνιμα εκεί ενώ σχεδιαστικά ακόμα δεν έχει έρθει στον χοντρούλη αγαθιάρη με τα μεγάλα μάγουλα και την στρογγυλή μύτη.Το σενάριο σαν σενάριο είναι απλό και διασκεδαστικό, όσο απλή μπορεί κάποιος του 2017 να πει μια ιστορία χιουμοριστικού κόμικ του 1962 βέβαια.  Την ευχαριστήθηκα και μια τακτική που θα υιοθετήσω από εδώ και πέρα είναι να κρατάω μια ατάκα από κάθε τεύχος, αυτή που με έκανε να γελάσω περισσότερο. 

 

"Μήπως περνιέσαι για Μπεν Χουρ;"  Το "σιγά ρε σουμάχερ" των ρωμαϊκών χρόνων.  (Σελ. 11 σε καρέ σχετικό με το μποτιλιάρισμα των βοϊδάμαξων). 

 

Spoiler

 

Εν τω μεταξύ στα δύο τρίτα της ιστορίας νόμιζα ότι ο Ταλεντίξ είναι ο μεθυσμένος στο κελί και τον κρατάνε έτσι για να μπορούν να τον ελέγχουν όταν δεν φτιάχνει τα δρεπάνια.

 

 

 

 

[Kurdy Malloy]

Αν είναι κάτι που με ενθουσιάζει στα Αστερίξ και δείχνει το βάθος και την ποιότητα του χιούμορ του Γκοσινί, είναι οι διπλοί αναχρονισμοί. πχ ο Μπεν Χουρ είναι αναχρονισμός ακόμα και για εκείνη την εποχή, καθώς είναι ένας εβραιοχριστιανός ήρωας. Αντίστοιχα είναι και οι αναφορές πχ στην Πομπηία.

[Θρηνωδός]

Δύο απορίες πριν σχολιάσω τους Γότθους. Αυτοί οι αναχρονισμοί από τον Γκοσινύ ήταν όλοι εσκεμμένοι σωστά; Στην ελληνική έκδοση οι ιστορίες έχουν βγει και σε άλλες διαλέκτους (άσχετο που δεν βρίσκω κάποιο νόημα σε αυτό). Ισχύει το ίδιο και στην Γαλλία, να έχουν προσαρμόσει τους διαλόγους σε διαλέκτους επαρχιών κλπ; 

 

Ο Αστερίξ και οι Γότθοι δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Είναι ορόσημο από την άποψη της εγκαθίδρυσης του πρωταγωνιστικού διδύμου, το πως σκιτσάρεται και πως αλληλεπιδρά. Ο Οβελίξ δίνει εξετάσεις μονιμοποίησης τις οποίες φαίνεται να περνάει αν κρίνουμε από τις φάσεις που ντύνονται ρωμαίοι και μετά γότθοι. Μυρίζει υποσχόμενη επιτυχία πλέον η μείξη των μυαλών του Αστερίξ και των μπράτσων/αφέλειας του Οβελίξ, κάτι που είδαν νωρίς νωρίς (μην ξεχνάμε ότι είναι μόλις το τρίτο άλμπουμ σε διάστημα 3 ετών και μεταξύ άλλων σειρών για τον Γκοσινύ) οι δημιουργοί και υιοθετούν. Το "Ο Αστερίξ και οι Γότθοι" παίρνει τα θεμέλια των δύο πρώτων άλμπουμ και ρίχνει μπετά για το μέλλον.  

 

Όλα καλά μέχρι εδώ, αλλά στις 48 σελίδες του γέλασα μόνο σε μια φάση, εκεί που γίνεται το κομφούζιο στο δάσος όπου οι Ρωμαίοι κυνηγάνε τους Γαλάτες ντυμένους Γότθους, οι Γαλάτες ντυμένοι Γότθοι κυνηγάνε τους Γότθους και οι Γότθοι σουλατσάρουν χαλαροί ανάμεσα στον όλο χαμό.  Εξαιρετική σουρεάλ σκηνή, όπως και αυτή που ντύνονται Ρωμαίοι και Γότθοι. Οι αναφορές πάλι πάρα πολλές και αναφέρονται πλήρως παραπάνω. Εγώ να προσθέσω κάτι που δεν μου έκατσε καλά - στην σελ. 23 της Ελληνικής έκδοσης ένας Γότθος βρίζει και χρησιμοποιούνται τα κλασικά συμβολάκια της χιουμοριστικής λογοκρισίας. Ένα από αυτά και η σβάστικα. Θα μπορούσε να αποφευχθεί να μπει σε Γαλλικό κόμικ λιγότερο από 20 χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, ή να μην μπει καθόλου ούτε σε μελλοντικές ανατυπώσεις. Δεν το λέω με την ιστορικά ακριβή έννοια μιας και η σβάστικα μπορεί και να χρησιμοποιήθηκε και από τους Γότθους (το αν είχε έρθει από τ'ανατολικά εκ Περσίας ή αν το είχαν δει από Ρωμαίους δεν το ξέρω αλλά είναι προφανές ότι δεν έγινε τέτοιος συσχετισμός), ούτε πουλώντας το σάπιο political correctness που είναι τρέντυ τα τελευταία χρόνια και σκοτώνει το χιούμορ. Απλά μου χτύπησε κάπως περίεργα.

 

Θα του βάλω ένα 3/5 στο goodreads για την φάση στο δάσος που ήταν λες και βγήκε από ταινία monty και επειδή είναι η πρώτη που βγαίνουν εκτός χώρας και κλείνει ο πρώτος κύκλος σεναριακών δοκιμών του Γκοσινύ. Πρώτο τεύχος στο χωριό, δεύτερο στην Λουτετία/Παρίσι και τρίτο στην Γερμανία. Σκεφτόμουν ποια ατάκα μου έμεινε συνολικά, και παρόλο που δεν γέλασα έντονα με κάποια θα κρατήσω το "Είναι οι Γότθοι!" από το ίδιο σκηνικό με το δάσος ακριβώς για το σκάλωμα που έφαγε ο δεύτερος λεγεωνάριος και κατάλαβε με διαφορά φάσης τι έλεγε ο συνάδελφος του  

 

Το άρθρο για το τεύχος από τον Kurdy πάλι υπερπλήρες και γεμάτο ενδιαφέροντα easter eggs.  

 

Μέχρι στιγμής και με σειρά προτίμησης:

 

Οι δάφνες του Καίσαρα

Το χρυσό δρεπάνι

Αστερίξ ο Γαλάτης

Αστερίξ και οι Γότθοι

 

 

[Kurdy Malloy]

Στην ελληνική μετάφραση Ψαρόπουλου, υπάρχει η λατρεμένη ατάκα, "Είναι όλοι τους βόδια και εγώ είμαι ο αρχηγός τους" 

[Kurdy Malloy]

8. Astérix chez les Bretons - Ο Αστερίξ στους Βρετανούς

 

 

Astérix chez les Bretons (Ο Αστερίξ στους Βρετανούς) ονομάζεται η 8η ιστορία του Αστερίξ του Γαλάτη. Δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό Pilote στα τεύχη 307-334 από τον 9/1965 έως και τον 3/1966. Σε άλμπουμ δημοσιεύτηκε το 1966 από τον Dargaud.

 

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο Καίσαρας εκστρατεύει εναντίον της Βρετανίας, την οποία και καταλαμβάνει. Όλη; Όχι. Ένα μικρό χωριό αντιστέκεται ακόμα και πάντα στον εισβολέα. Το οποίο χωριό έχει ένα ξάδερφο του Αστερίξ, που προσφεύγει σ' αυτόν για να του δώσει το μυστικό της επιτυχίας. Έτσι οι Γαλάτες ήρωες με ένα καζάνι μαγικό φίλτρο προσπαθούν να εφοδιάσουν τους Βρετανούς, με τους Ρωμαίους να προσπαθούν να τους εμποδίσουν. Τελικά αποτυγχάνουν και οι μεν και οι δε, αλλά οι Ρωμαίοι αποκρούονται από τους γενναίους Βρετανούς.

 

ΣΕΝΑΡΙΟ (Goscinny)

Δεν ξέρω αν υπάρχει πιο κλασσική αντιζηλία σε όλο τον πλανήτη, από αυτή μεταξύ των Γάλλων και των Άγγλων. Ο Γκοσινί πλέον αισθάνεται πολύ άνετα με τους ήρωές του και όλο το concept του Αστερίξ και πατάει πάνω σε αυτή την αντιζηλία, χτίζει πάνω στα στερεότυπα και φτιάχνει ένα από τα αριστουργήματά του, ένα κορυφαίο έργο. Οι αναφορές διαδέχονται η μία την άλλη, τα "καρφιά" επίσης. Αλλά όλα αυτά χωρίς κακεντρέχεια, άλλωστε οι Γαλάτες με τους προ-Σαξωνικούς λαούς της Βρετανίας είναι όπως ο Ζολιθοράξ και ο Αστερίξ ξαδέρφια.

Ενώ στην κριτική των Γερμανών υπήρχε μια επίγευση πίκρας και καχυποψίας, εδώ απλά σπάμε πλάκα με τον χαζούλη ξάδερφο που έχει περίεργους τρόπους, συμπεριφορά και ομιλία. Μία ελαφριά (και πάλι) αναφορά στον Β'ΠΠ γίνεται κάπως τουλάχιστον στα μάτια μου, με θέμα τη γενναία άμυνα των Βρετανών έναντι του κατακτητή.

 

ΕΞΕΛΙΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ – ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ

Οι χαρακτήρες εξελίσσονται σχετικά λίγο στην ιστορία αυτή που τον κύριο ρόλο έχει η σάτιρα προς τους Άγγλους και τις συνήθειές τους. Βλέπουμε πάντως ότι η αναγνωρισιμότητα των Αστερίξ και Οβελίξ ανάμεσα σε Ρωμαίους είτε αξιωματούχους είτε λεγεωνάριους είναι μεγάλη και είναι καθολική η αποδοχή ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι για αυτό.

Ο Ιντεφίξ αυτή τη φορά δεν ακολουθεί το ταξίδι ούτε και ο Πανοραμίξ, ενώ βλέπουμε ότι ο Οβελίξ έχει μικρές αντοχές στο αλκοόλ.

 

ΣΧΕΔΙΟ (Uderzo)

Το σχέδιο των πρωταγωνιστών έχει σε μεγάλο βαθμό σταθεροποιηθεί. Ίσως μόνο ο Κακοφωνίξ να έχει μερικές μεταβολές οι υπόλοιποι είναι λίγο ως πολύ παρόμοιοι.

Σε αυτή του τη δουλειά ο Ουντερζό έχει αφήσει λίγο τη συνήθειά του να δουλεύει στο φόντο των εικόνων και να προσθέτει αστεία ζωάκια κλπ και ασχολείται με το πως θα κάνει όσο γίνεται πιο πετυχημένους αναχρονισμούς της σημερινής Αγγλίας στην εποχή του Καίσαρα. Πετυχαίνει μερικά απολαυστικά καρέ.

 

 

ΕΥΡΗΜΑΤΑ – CONCEPTS

-          Στα πλαίσια των εθνικών κλισέ, οι Βρετανοί ακολουθούν σα νόμο τις νυν εθνικές τους συνήθειες.

 

ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Αν υπάρχει κάτι σε αυτό το άλμπουμ είναι οι αναφορές. Πριν περάσω στις σχεδιαστικές αναφορές, θα δούμε λίγο τις λεκτικές όσο βοηθάει η μετάφραση. Έτσι υπάρχουν πάμπολλες εκφράσεις αγγλικές μεταφρασμένες στα γαλλικά σε όλο το κείμενο. Ενδεικτικά μόνο θα αναφέρω τα παρακάτω 5 από πάρα πολλά που ψάρεψα:

• Secouons-nous les main (Ας κουνήσουμε τα χέρια) = Let's shake hands! 
• Je dis! (λέγω) = I say!
• Un joyeux bon garçon (Ένα χαρούμενο καλό παιδί) = A jolly good fellow
• Ma bonté! (Θεία χάρις μου) = My goodness!
• C'était grand de vous avoir ici. (Ήταν μεγάλο να σας έχουμε εδώ) = It was great to have you
• και τέλος η αντιστροφή επιθέτου - ουσιαστικού. Εδώ υπάρχει πρόβλημα για τους έλληνες καθώς το επίθετο προηγείται του ουσιαστικού, όπως και στα αγγλικά. Στα γαλλικά ακολουθείται ο ίδιος κανόνας, αλλά αυτό είναι λάθος για τη γαλλική γλώσσα καθώς εκεί το επίθετο ακολουθεί το ουσιαστικό πχ maison rouge =(αυτολεξί) σπίτι κόκκινο

Οι υπόλοιπες αναφορές (η αλήθεια είναι ότι ενδέχεται να λείπουν πολλές και είναι λίγο ανακατεμένες όπως τις ανακάλυπτα):

• 5 o'clock tea time & weekend (υπενθυμίζω τότε τα Σάββατα ήταν εργάσιμα εδώ και στη Γαλλία) 
• Εναλλαγή βροχής - ομίχλης 
• Κωπηλάτες του Καίμπριτζ 
• Το ωράριο καταστημάτων
• Τα darts στις pub 
• Η αριστερή κίνηση στους δρόμους 
• Οι αγγλικοί κήποι με γκαζόν 
• Το αυτοκρατορικό σύστημα μετρήσεων
• Τα διπλά λεωφορεία 
• Οι ομπρέλες  Στο ίδιο καρέ υπάρχει αναφορά και στα καπέλα melon.
• Το βρετανικό φλέγμα
• Το ράγκμπι 
• Η σκωτσέζικη τσιγγουνιά
• Οι σκωτσέζικες γκάιντες 
• Η σάλτσα μέντας
• Η αγγλική μπίρα 
• Το τούνελ κάτω από τη Μάγχη
• Οι Beetles και η Μπιτλμανία 
• O πύργος του Λονδίνου 

Τέλος σε μία άσχετη με τη Βρετανία αναφορά ανάμεσα στους ρωμαίους λεγεωνάριους στη γαλέρα βλέπουμε τον Αχιλλέα Ταλόν 

 

ΚΡΙΤΙΚΗ

Η καθιέρωση και η επιτυχία της σειράς, μοιάζουν να έχουν απελευθερώσει τον Γκοσινί και δίνει ρέστα επενδύοντας πάνω στα κλισέ των Γάλλων για τους Άγγλους. Πάντα με την θεμελιώδη βοήθεια του Ουντερζό ο οποίος δίνει ένα πειστικό αρχαίο Λονδίνο με τα όλα του. Τοποθετείται στις κορυφαίες για μένα στιγμές της σειράς αρκεί κάποιος να έχει στοιχειώδη επαφή για τα αγγλογαλλικά αστεία και την αντιπαλότητα των δύο αυτών εθνών. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο τεύχος στο οποίο οι Γαλάτες κάνουν "εξαγωγή" αντίστασης κατά των Ρωμαίων και παρουσιάζεται ανάλογο ανυπότακτο χωριό, γεγονός που του δίνει και μία ιστορική σημασία ως προς την εξέλιξη της σειράς.

 

Notes

Η σάτιρα, οι αναφορές και οι πλάκες των Γάλλων προς τους Βρετανούς στην ιστορία είναι πολυάριθμες.

 

Σελ 1

-                      Πειρατές (#4-6)  ανησυχούν για τους Γαλάτες. 

-                      Ιούλιος Καίσαρας (#1, 4, 6) 

Σελ 2

-                      Cassivellaunos. O ιστορικός ηγέτης των Βρετανών. 

-                      Το ανυπόταχτο χωριό παρουσιάζεται με τον ίδιο τρόπο με το γαλατικό 

 

Σελ 3

-                      Ανυπόταχτοι Βρετανοί 

-                      Zebigbos (= The big boss). Αρχηγός του χωριού.

-                      Jolitorax (= jolie thorax). Πολεμιστής ξάδερφος του Αστερίξ

-                      O'Torinolaringologix (=ΩΡΛ). Ιουέρνιος (Ιρλανδός) ανυπόταχτος.

-                      MacAnotérapix (=mécanothérapie, μηχανοθεραπεία). Καληδόνιος (Σκωτσέζος) ανυπότακτος.

Σελ 4

-                      Αστερίξ, Οβελίξ & Ιντεφίξ. Στο χωριό.

Σελ 5

-                      Μοναρχίξ & Πανοραμίξ.

Σελ 7

-                      Ο Ι μένει στο χωριό.

-                      Αυτοματίξ σπάει τη λύρα του Κακοφωνίξ.

-                      Ρωμαϊκή γαλέρα. Καπετάνιος μουσάτος και εκατόνταρχος Tullius Stratocumulus (=είδος νέφωσης). 

Σελ 15

-                      Caius Roideprus (=βασιλιάς της Πρωσίας). Έπαρχος της Βρετανίας. Με 2 εκατόνταρχους. 

-                      Βάρδοι – Beatles.

Σελ 16

-                      Relax. Βρετανός πανδοχέας 

Σελ 19

-                      Claudius Lapsus. Λεγεωνάριος που ανακάλυψε το μαγικό φίλτρο.  

-                      Για πρώτη φορά στη σειρά ένα τραγούδι δεν είναι παράφραση κάποιου γνωστού γαλλικού (τουλάχιστον όσο το έψαξα) 

 

Σελ 22

-                      Ils ont des chapeaux ronds vive la Bretagne. Τραγουδάει ο Ο μεθυσμένος. (ils ont des tonneaux ronds vive la bretagne). Έχει αναφερθεί το ίδιο τραγούδι στο #4 με άλλους στίχους 

Σελ 23

-                      Άγγλος κλέφτης κάρων.

Σελ 28

-                      Surtax. Άγγλος πανδοχέας, ξάδερφος του Ριλάξ. 

Σελ 35

-                      Ipipourax. Άγγλος παίκτης ράγκμπι. 

Σελ 44

-                      Οι πειρατές γλιτώνουν από τους Γαλάτες, αλλά και πάλι βυθίζονται.

-                      Το τσιμπούσι κλασσικά βράδυ, αλλά δεν είναι το τελευταίο καρέ. Τελευταίο καρέ είναι η εξήγηση γιατί οι Βρετανοί έχουν το τσάι εθνικό ποτό.

 

 

 

[Kurdy Malloy]

Επανέρχομαι μετά από πάρα πολύ καιρό. Δυστυχώς το συγκεκριμένο άλμπουμ με ξεπάτωσε, οι αναφορές ήταν πάρα πολλές, οι εικόνες ακόμα περισσότερες και επειδή δε βρίσκω κάπου πρόχειρη την προεπισκόπηση, πρέπει να έχω ένα δίωρο κενό ώστε να το ολοκληρώσω, πράγμα που δεν είναι πάντα και το πιο εύκολο. Ελπίζω να ανακτήσω τον παλιό ρυθμό  

[Argail]

Αγαπητέ @ Kurdy Malloy  , εδώ έχεις κάνει πολύ σοβαρή δουλειά, έκανα κι εγώ κάτι αντίστοιχο αλλά πολύ πιο επιφανειακό, ειλικρινά θα ήθελα να δω και συνέχεια στα επόμενα τεύχη γιατί έχει πολύ ζουμί.

Έχεις αφήσει και παραπονεμένο τον @ PhantomDuck  που περίμενε το τεύχος 9 με τους Νορμανδούς.

 

Επεξεργασία Ιουνίου 3, 2022 από Argail

[Kurdy Malloy]

Σε ευχαριστώ πολύ. Η αλήθεια είναι ότι έπεσα σε πολύ άσχημο φεγγάρι σε προσωπικό επίπεδο και όταν μετά βρήκα κάποιο χρόνο, η όλη φάση είχε ατονίσει ή έστω έτσι νόμιζα.

 

Οι σημειώσεις υπάρχουν, θεωρητικά λίγο σουλούπωμα θέλουν και να κάνω τα screenshots.

[Argail]

14 λεπτά πριν, Kurdy Malloy είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ. Η αλήθεια είναι ότι έπεσα σε πολύ άσχημο φεγγάρι σε προσωπικό επίπεδο και όταν μετά βρήκα κάποιο χρόνο, η όλη φάση είχε ατονίσει ή έστω έτσι νόμιζα.

 

Οι σημειώσεις υπάρχουν, θεωρητικά λίγο σουλούπωμα θέλουν και να κάνω τα screenshots.

Εντάξει δεν θέλω να σε βάλω εγώ σε δουλειές, αν υπάρχει ζήτηση από τον κόσμο ας το εκφράσουν τώρα που ανέσυρα το θέμα και βλέπεις

[whatever]

Fun fact: Ο Γκοσινί είχε πει σε αρκετές συνεντεύξεις τους πως έπαιρνε μερικές φορές εξαγριωμενα γράμματα από αναγνώστες των χωρών που είχε σατιρίσει στις ιστορίες του, αλλά δεν άκουσε ποτέ του παράπονα από Άγγλους σχετικά με τον τρόπο που παρουσιάστηκαν εκεί.

 

Τελικά, αυτό περί στωικότητας των Άγγλων ισχύει.

Επεξεργασία Ιουνίου 3, 2022 από whatever

[Argail]

κάτι που σου έχει ξεφύγει, αν δεν έχω κάνει κι εγώ λάθος βέβαια, είναι ότι στο τεύχος 4 Μονομάχος, σελίδα 21 Μαμούθ(17 με την αρίθμηση του uderzo) o Οβελίξ λέει πρώτη φορά την ατάκα "είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι" 

[chrisbouk]

Αγαπητέ @ Kurdy Malloy ,

Εχεις απίστευτες γνώσεις για τα κόμικς και

το θέμα αυτό εδώ που έφτιαξες είναι πολύ καλό και πλουτίζει πολύ την ανάγνωση και την απόλαυση των Αστερίξ.