CAP HORN (CAPE HORN) [ CHRISTIAN PERRISSIN, ENEA RIBOLDI ]

[GeoTrou]

Κόμικ περιπέτειας σε σενάριο του Christian Perrissin και σχέδιο του Enea Riboldi, από την Les Humanoïdes Associés. Απαρτίζεται από τέσσερα άλμπουμ, που βγήκαν μεταξύ 2005 και 2013, ενώ λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωσή του κυκλοφόρησε και σε έναν ενιαίο τόμο. Στα αγγλικά μπορεί να βρεθεί από την Humanoids σε μια oversized deluxe έκδοση (2014) και έναν απλό, χαρτόδετο τόμο (2016).

Παταγονία, τέλη του 19^ου αιώνα. Οι απέραντες εκτάσεις και οι μανιασμένες θάλασσές της είναι το σκηνικό στο οποίο εκτυλίσσεται το κόμικ αυτό. Δεν έχουμε μια κεντρική πλοκή, αλλά διαβάζουμε τις περιπέτειες πολλών και διαφορετικών χαρακτήρων. Μεταξύ των πρωταγωνιστών συγκαταλέγονται μυστηριώδεις τυχοδιώκτες, ιεραπόστολοι με καλές προθέσεις, αλαζονικοί στρατιωτικοί και κατατρεγμένοι ιθαγενείς. Όλοι τους, όπως αναφέρεται στον επίλογο του Claude Ecken, βασανισμένοι όσο και το αφιλόξενο περιβάλλον της Γης του Πυρός.

 

Το σχέδιο του Riboldi είναι εξαιρετικό. Ρεαλιστικό και λεπτομερές, ταιριάζει απόλυτα με την όλη ατμόσφαιρα. Θεωρώ μάλιστα ότι αναδεικνύεται σημαντικά από τον χρωματισμό, που αλλάζει χέρια τρεις φορές. Από σεναριακής άποψης είναι επίσης υψηλού επιπέδου. Ίσως δεν απογειώνεται, αλλά από την αρχή μέχρι το τέλος έχουμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία με καταπληκτικό τέμπο, καλογραμμένους διαλόγους και ιστορικές αναφορές. Κατ' εμέ, το σημαντικότερο επίτευγμα του Perrissin είναι ότι κάνει νύξη σε ποικίλα θέματα, όπως η αιώνια αγάπη και ο ρατσισμός, χωρίς να «φωνάξει». Καταφέρνει δηλαδή να τα ενσωματώσει με ωραίο τρόπο στην ιστορία, αφήνοντας τον αναγνώστη να επιλέξει αν θα σταθεί σε αυτά ή απλά θα αφεθεί στο πολύπλοκο σενάριο. Πρόκειται για ένα ποιοτικό ανάγνωσμα, που σίγουρα προτείνω στους φαν του Κόρτο Μαλτέζε. Βαθμολογία: 7,2/10

[zade]

Από τα πιο καλά BD που έχω διαβάσει -δεν έχω διαβάσει και πολλά εδώ που τα λέμε- και έχει πιθανότατα το πιο εντυπωσιακό σχέδιο που έχω δει εδώ και καιρό. Επίσης η ιστορική έρευνα που έχει γίνει πρέπει να ήταν τρομακτική. Λόγω του ότι θέλω να ταξιδέψω στην συγκεκριμένη περιοχή έχω μελετήσει αρκετά πράγματα ή τουλάχιστον έτσι πίστευα μέχρι να διαβάσω το συγκεριμένο.

 

Ενδείκνυται για ταξιάρηδες και για ανθρώπους που ξέρουν να εκτιμήσουν τη φινέτσα όταν την βλέπουν. Κι εγώ το προτείνω. Με χίλια.

[saveapenguin]

Πολύ καλό σχέδιο και όντως πρέπει οι δημιουργοί να έκαναν εξαιρερετικά ενδελεχή έρευνα. Παρόλα αυτά, η ιστορία δεν καταφέρνει σε κανένα σημείο να γίνει κάτι το ιδιαίτερο. Δεν είναι κακή απλά υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα στοιχεία του κόμικ. Μάλιστα, υπήρχαν και σημεία που με κούρασαν πολύ στην ανάγνωση και έπρεπε συχνά να το αφήνω και να το ξαναπιάνω.

Όπως και να έχει όμως, μόνο και μόνο για τα ιστορικά στοιχεία που περιέχει και τα εναύσματα που δίνει για περαιτέρω έρευνα και διάβασμα, αξίζει μια ευκαιρία.

[Θρηνωδός]

Βγήκε και το Cape Horn από την λίστα με τα αδιάβαστα.

 

Συμπαθητικό σενάριο, αλλά όπως λέει και ο saveapenguin δεν υπήρξε κάποια στιγμή που να με ξετρελάνει. Ήταν η τυπική περίπτωση πρωταγωνιστή με σκοτεινό παρελθόν που το μαθαίνουμε λίγο πριν το τέλος, το οποίο τέλος είχε ωραίες ανατροπές.  Θα προτιμούσα τα απομνημονεύματα (ημερολόγια, αλληλογραφία, logbooks των πλοίων κλπ) να ήταν γραμμένα με άλλες γραμματοσειρές γιατί αυτή η καλλιγραφική πεζή με κούραζε. 

 

Σε αυτό που πρέπει όμως να μείνει ο καθένας που σκέφτεται να το αγοράσει είναι ότι πρόκειται να απολαύσει 230 σελίδες από τον πιο ωραίο χρωματισμό που έχω δει ποτέ. Ήταν σχεδόν σαν ελαιογραφία σε κάποια σημεία, απίστευτα χρώματα και σχέδιο, γεμάτα ζωντάνια και πολύ ρεαλιστικά. Όλως περιέργως αυτό που μου έμεινε από όλα τα πανέμορφα σχέδια ήταν το άλμπατρος.

 

Το δεύτερο που πρέπει να κρατηθεί είναι ότι ο αναγνώστης θα δει την γη του πυρός όπως δεν την έχει ξαναδεί. Το κόμικ μεταξύ άλλων αποτελεί και οδοιπορικό στην άκρη της λατινικής Αμερικής και το κάνει με τον καλύτερο τρόπο αφού περιέχει λεπτομερείς χάρτες. Όντως και οι δύο δημιουργοί έριξαν πολύ διάβασμα πριν αρχίσουν να το φτιάχνουν. 

 

Γιώργο καλύτερα να βγάλεις την δεξιά εικόνα γιατί έχει μεγάλο σποϊλεράκι μέσα.

[GeoTrou]

Δεν έχεις άδικο για την εικόνα. Όταν την έβαλα δεν μου είχε φανεί τόσο "αποκαλυπτική". Τη διαγράφω και με την πρώτη ευκαιρία την αντικαθιστώ.

[Lord Makro]

Το τελείωσα σήμερα και πραγματικά δεν ξέρω τι να πω. Αριστούργημα. Εντάξει, αυτού του είδους οι ιστορίες με πλούσιο ιστορικό υπόβαθρο γενικά με ξετρελαίνουν, αλλά ήταν όλα τόσο άρτια, η έρευνα, ο τόπος, το σχέδιο - για το οποίο δεν μπορώ να βρω κανένα ψεγάδι. Καταπληκτικό!

[germanicus]

Το είχα στα υπ΄όψιν για πάρα πολύ καιρό. Είχα διαβάσει τον πρώτο τόμο, αλλά δεν μου είχε κάνει το μπίου. Το ξαναέπιασα πριν από 2 ώρες από την αρχή. Και είχε έρθει η ώρα του

 

Εξαιρετικότατο! Πάρα πολύ καλό. Σχεδιαστικά έχω δει και πολύ γοητευτικότερα, αλλά όντως σε ταξιδεύει στη σκληρή Γη του Πυρός. Σεναριακά, πρόκειται για μυθιστόρημα. Έτσι απλά. Πληθώρα χαρακτήρων, που κάπου σε χάνει στον πρώτο τόμο, αλλά όλα δένουν εν συνεχεία. Από εκεί και πέρα, είναι Περιπέτεια. Με Π κεφαλαίο. Γνήσιος απόγονος του Πραττ, του Κόρτο και της Μπαλάντας. @Dr Paingiver @AndreasD @Tightwad Δώστε του μια ευκαιρία. Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα αρέσει στους 2 πρώτους, θεωρώ ότι θα γοητεύσει και τον 3ο  

 

Ανετότατο 7/10. Το μέλλον θα δείξει εάν το αξιολογήσω παραπάνω.

 

 

[Dr Paingiver]

Του έχω δώσει την ευκαιρία του, το έχω πάρει.  Απλά δεν το έχω διαβάσει ακόμα. 

 

 

[Θρηνωδός]

Τώρα με ιντρίγκαρε ο Τζερμ μιας και το θυμάμαι ελάχιστα από πέρσι συν με αυτά που διαβάζω περί απογόνων πρατ, πρέπει σαν ένα χρόνο ωριμότερος αναγνωστικά να το ξαναδιαβάσω μάλλον. 

[AndreasD]

Το είχα πάρει το χειμώνα που μας πέρασε. Πραγματικά οι δημιουργοι θέλησαν να μας δώσουν ένα κόμικ στο στυλ του Πραττ. Και σχεδόν τα κατάφεραν! 7/10 κι από μένα. Αν δεν είχα διαβάσει Πραττ. Θα του έβαζα μεγαλύτερο βαθμό

[DaDiRa]

Διαβάστηκε και από μένα. Δεν έχω εμπειρία με το historical fiction, ούτε με τις περιπέτειες, αλλά ως προς την ποιότητα του κόμικ συμφωνώ με τους παραπάνω. Μια περιπέτεια στο νότιο άκρο της Νότιας Αμερικής με πολλούς χαρακτήρες και διάφορες πλευρές. Όπως επισημαίνεται και στο Afterword, παρ' ότι πιάνει θέματα όπως η κακοποίηση των ιθαγενών και η μείωση του πληθυσμού τους από τις ασθένειες των αποικιοκρατών, αποφεύγει να γίνει διδακτικό και τα αφήνει στο παρασκήνιο του βασικού σεναρίου, το οποίο δεν αφορά αυτούς. Ίσως έτσι δείχνει και πόσο λίγη προσοχή έδιναν σε αυτά τα προβλήματα. Το σενάριο λοιπόν, θεωρώ πως κορυφώθηκε στα γεγονότα του 3ου άλμπουμ, ενώ πριν το τέλος έκανε μια μικρή κοιλιά. Μπόλικος ρομαντισμός που νομίζω ότι χτίζεται μέσα από τον Boeldieu και μετά τον Low για να αποδοθεί τελικά στον Orth. Και φυσικά σε αυτό συμβάλλουν ο έντονος χρωματισμός και τα πανέμορφα τοπία που εναλλάσσονται με τρικυμίες, καταιγίδες και ναυάγια.

Μια απλή περιπέτεια που εμπνέεται από την Ιστορία, με πανέμορφο σχέδιο. Ένα 7/10 θα του έβαζα και εγώ, 6 αν λάβω υπόψη ότι δεν είναι ένα είδος κόμικ που απευθύνεται σε μένα. Πάντως θα το προτείνω σε οποιονδήποτε με ρωτήσει πως να ξεκινήσει το ταξίδι του στην ανάγνωση κόμικς.