Μετάβαση στο περιεχόμενο

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  2298
  • Group:  Members
  • Topic Count:  1596
  • Content Count:  5019
  • Reputation:   34448
  • Achievement Points:  5027
  • Days Won:  14
  • With Us For:  6159 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Πριν από επτά χρόνια η Κατερίνα Γκουλιώνη βρέθηκε νεκρή μέσα στο πλοίο κατά τη μεταγωγή της από τις Φυλακές της Θήβας στην Κρήτη. Οι συνθήκες του θανάτου της πιθανότατα σχετίζονται με τους ανυποχώρητους αγώνες της για τα δικαιώματα των κρατουμένων. Ένα νέο κόμικς άλμπουμ μιλά για τη βαρβαρότητα ενάντια στις κρατούμενες και είναι αφιερωμένο στη μνήμη της.

 

 

post-2298-0-86804200-1467679972_thumb.jpg

 

 

«Με λένε Κατερίνα… Είναι 3 του Οκτώβρη. Όχι! Είναι 4, νομίζω. Δεν ξέρω… Ξεχνιέμαι. Δεν πρέπει να ξεχάσω! Δεν πρέπει να αφεθώ!». Έτσι ξεκινά η περιπέτεια της Κατερίνας στο «Για μια ανάσα ελευθερίας» (εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή) του Κυριάκου Μαυρίδη. Και αφορά κάθε «Κατερίνα» που βρίσκεται έγκλειστη στις ελληνικές φυλακές υπό συνθήκες που προσβάλλουν βάναυσα κάθε έννοια ανθρωπισμού.

 

Το άλμπουμ δεν αποτελεί βιογραφία καμιάς συγκεκριμένης κρατούμενης ούτε ακολουθεί κατά γράμμα κάποια πραγματικά γεγονότα. Βασίζεται όμως σ' αυτά που όλοι και όλες λίγο-πολύ γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν πίσω από τα κάγκελα, σε μαρτυρίες και αφηγήσεις γυναικών που βίωσαν τη βιαιότητα και την εκδικητικότητα του σωφρονιστικού συστήματος και, φυσικά, στις καταγγελίες και τις επιστολές της έγκλειστης Κατερίνας Γκουλιώνη αναφορικά με το όνειδος που λέγεται «ελληνικές φυλακές». Ο Μαυρίδης στο εκτενές επιλογικό του σημείωμα αναφέρεται στις «ειδικές συνθήκης κράτησης» ως θεσμού και μεθόδου των τελευταίων δεκαετιών που προέκυψε ως απότοκο της κρατικής καταστολής των αγώνων και των διεκδικήσεων των κρατουμένων αλλά και ως φόβητρο για τους «ελεύθερους».

 

 

post-2298-0-65441800-1467679976_thumb.jpg

Η αφόρητη μοναξιά και τα βασανιστήρια στα οποία υποβάλλει την κάθε «Κατερίνα»

το εκδικητικό σωφρονιστικό σύστημα, βρίσκονται στο επίκεντρο του βιβλίου του Κυριάκου Μαυρίδη

 

 

Η πλήρης απομόνωση των καταδικασμένων, η καταρρακωμένη αξιοπρέπεια, τα λευκά κελιά με τον διαρκή φωτισμό, η εικοσιτετράωρη επιτήρηση με ηλεκτρονικά μέσα, η απαγόρευση επικοινωνίας με τον έξω κόσμο, η στέρηση αδειών, ο ατομικός προαυλισμός, η σωματική και ψυχολογική βία, η επέμβαση όχι μόνο στο πνεύμα και τη σκέψη αλλά και στο σώμα των κρατουμένων μέσω ταπεινωτικών εξετάσεων κ.λπ. αποτελούν τα εργαλεία του τρόμου ενός σωφρονιστικού συστήματος που αντί να «σωφρονίσει» (όσο αμφιλεγόμενο κι αν είναι το νόημα του όρου) επιλέγει να εκδικηθεί και να παραδειγματίσει μέσω του φόβου.

 

«Οι φυλακές, όχι μόνο δεν σωφρονίζουν, αλλά στην ουσία δημιουργούν εγκληματικότητα, διαχωρίζουν χωρικά τον (αστικό κυρίως) πληθυσμό, κατασκευάζουν στο φαντασιακό της κοινωνίας τον εσωτερικό εχθρό, τον “άλλο”, δημιουργούν την ανάγκη για “ασφάλεια”, για περισσότερη αστυνομία, περισσότερες φυλακές. Κι επίσης λειτουργώντας τις περισσότερες φορές μέσα στον αστικό ιστό φροντίζουν για την αυτοπειθάρχηση του πληθυσμού με το παράδειγμά τους, την ύπαρξή τους, την απειλή που θέτουν σε οποιονδήποτε περνά τα όρια της “τάξης”. Ταυτόχρονα θέτουν τα στάνταρ με τα οποία οργανώνονται κι άλλοι χώροι επιτήρησης κι ελέγχου όπως τα σχολεία ή τα εργοστάσια» σημειώνει ο Κυριάκος Μαυρίδης.

 

 

post-2298-0-63582300-1467679982_thumb.jpg

 

 

Επιλέγοντας την αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο για την πρωταγωνίστριά του της επιτρέπει να «μοιραστεί» τις δυσοίωνες σκέψεις της και την αφόρητη μοναξιά της αλλά και τη δικαιολογημένη οργή της που όταν συναντιέται με τα κινήματα συμπαράστασης των συντρόφων της μετατρέπονται σε θάρρος και κουράγιο. Τα ασπρόμαυρα σχέδια, η κατάτμηση των σελίδων σε ανομοιόμορφα καρέ, τα πανοραμικά πλάνα, η τοποθέτηση των σκέψεων σε λωρίδες που διαρρηγνύουν τον φυσικό τους χώρο παραπέμπουν στην κόμικς δημοσιογραφία του Joe Sacco.

 

Δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι το «Για μια ανάσα ελευθερίας» δεν αποτελεί δημοσιογραφία, ρεπορτάζ ή ντοκουμέντο. Αυτά που περιγράφει είναι πέρα για πέρα αληθινά όχι για μια κρατούμενη αλλά για την πλειονότητα των κρατουμένων. Που παλεύουν να επιβιώσουν. Κι όπως λέει η Κατερίνα: «Δεν θα τα παρατήσω. Δεν θα τους κάνω αυτή τη χάρη! Οχι! Δεν είμαι μόνη μου! Ξέρω ποια είμαι. Τι πιστεύω. Με λένε Κατερίνα. Έχω χέρια. Έχω φωνή. Ό,τι κι αν κάνουν δεν θα μπορέσουν ποτέ να μας το πάρουν αυτό. Θα συνεχίσω να παλεύω για τη ζωή. Για την ελευθερία».

 

 

post-2298-0-82717100-1467679984_thumb.jpg

 

 

 

 

 

Και το σχετικό link...

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.