ROSA DON [ (1951) ]

[Tightwad]

H Nτίσνευ έχει σαφώς το πιο απαρχαιωμένο σύστημα, το οποίο μου κάνει εντύπωση που είναι νόμιμο. Θεωρείς εσυ οτι είναι σωστό το να μην παίρνεις royalties ή έστω-έστω credit ως σεναριογράφος/συγγραφέας/σκηνοθέτης/σχεδιαστής/κομιξοδημιουργός; Πώς θα ζήσεις, τρώγοντας τις σελίδες ιλουστρασιόν απ'τα κόμιξ;

 

ΕΝΤΙΤ:

 

Επίσης αυτό το "ήθελε να μείνει" τελικά δεν υφίσταται, τουλάχιστον πλήρως μετά απ'αυτές τις τελευταίες δηλώσεις.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 14, 2013 από Tightwad

[x for xepeta]

Βασικά δεν τον τιμά να ζητά από τον Τερζόπουλο να ΜΗΝ γραφτεί το όνομά του στις συλλογές που εκδόθηκαν στην Ελλάδα. Να απαιτεί να μην του αποδοθούν royalties, εκτός αν πληρωθεί γι' αυτό. Σύνδεσέ το με αυτό. (Έπρεπε να το γράψω.)

 

Σαφώς και είναι απαράδεκτο αυτό που κάνει η Disney και αξίζει να πληρώσει πολύ ακριβά το πείσμα της να μην αποδίδονται royalties στους δημιουργούς. Αλλά παραδέξου το, στο μυαλό του rosa κάνουν πάρτι τα καλλικατζαράκια.

[Tightwad]

Μα τα royalties είναι εξ'ορισμού πληρωμή.

 

Αλλά παραδέξου το, στο μυαλό του rosa κάνουν πάρτι τα καλλικατζαράκια.

Δεν ξέρω από καλλικαντζαράκια, αλλά τον θεωρώ σοβαρότατο άνθρωπο.

 

Δεν καταλαβαίνω που έχεις πρόβλημα με την κίνηση του. Όταν εκδίδεις υλικό μου, απαιτώ να μου πληρώσεις το ανάλογο ποσό. Έτσι γίνεται πάντα. Απλά κάποια λαμόγια κατεβάζουν πλασματικά το net worth του προιόντος, το κάνουν να φανεί σα να έχει πατήσει το budget έκδοσης κόκκινα νούμερα, και έτσι πολλές φορές τα royalties δεν πληρώνονται (βλ. Χόλυγουντ).

[x for xepeta]

Ευτυχώς οι MARVEL δημιουργοί δεν έρχονται στην Ελλάδα να ζητούν να βγούν τα ονόματά τους από τις διάφορες εκδόσεις. Παλικάρια!

[Tightwad]

Θύματα.

 

ΕΔΙΤ Δια αποφυγής σπαμαρίσματος:

 

Μην ξεχνάς οτι οι Μαρβελιές πουλάνε τρελά στην Αμερική, οπότε και απ'οσο ξέρω πληρώνονται τα royalties. Aλλά ο Ρόσα δεν πουλάει σχεδόν τίποτα στο Αμέρικα, οπότε βασίζεται σε Ευρωπαικές πωλήσεις (και στην Ελλάδα υπάρχει μια αγάπη για την Ντίσνευ) για το εισόδημα του.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 14, 2013 από Tightwad

[Toutatis]

Ο Ρόσα είναι ο αγαπημένος μου από Ντίσνεϋ και τον θεωρώ 2 κλάσεις ανώτερο από τον Μπαρκς.Τόσο στα σενάρια που είναι πιο πολύπλοκα, όσο και στα σχέδια που κάθε καρέ του έχει πολύ λεπτομέρεια και ώρα δουλειάς(εν αντιθέσει με τον Μπαρκς που σχεδίαζε στα γρήγορα, σχεδόν μόνο τους χαρακτήρες).

 

Από εκεί πέρα,το υλικό που δημιούργησε,το πούλησε,πληρώθηκε για αυτό,και δεν του ανήκει πλέον.

 

Κι εγώ θα ήθελα να αναγράφεται το όνομα του στα εξώφυλλα των τόμων (εντάξει, δεν τρελαίνομαι κιόλας) αλλά από ότι φαίνεται, ζητά πολλά για αυτό.

[tik]

Πάντως όπως το βλέπω εγώ κάπως έτσι έχουν τα πράγματα (και αν κάνω λάθος διορθώστε με γιατί προσπαθώ να ανακεφαλαιώσω/καταλάβω).

 

1. Ο Δον θέλει, από ό,τι λέει, απλώς και μόνο να τον αναγνωρίσουν ως δημιουργό των ιστοριών. Πράγμα που δεν ισχύει σήμερα. Δηλαδή ο Δον είναι ο δημιουργός των ιστοριών του, συνάμα όμως δεν είναι ο δημιουργός, γιατί ο δημιουργός είναι η Ντίσνεϊ (αν ζούσε ο Ντίσνεϊ θα ήταν ο Ντίσνεϊ Γουόλτ). Α! Επισης ο Δον λέει ότι δεν θελει λεφτάκια. Πιθανώς.

 

2. Η Ντίσνεϊ λέει ότι δημιουργός είναι η ίδια και τον υπάλληλο Δον, ο οποίος έκανε ένα μέρος της δουλειάς, τον πλήρωσε πολύ καλά και τέλος. Αλλά δημιουργός, διαχειριστής και καρπωτής του όποιου όφελους είναι η ίδια. Τι να κάνουμε, έτσι δουλεύει η Ντίσνεϊ. Εξάλλου μέχρι πρόσφατα πουθενα δεν δημοσιευόταν το όνομα του σχεδιαστή. Όλοι οι Μίκυδες είχαν ένα δημιουργό: τον Ντίσνεϊ.

 

3. Το θέμα λοιπόν είναι αν μπορεί η Ντίσνεϊ να αναγνωρίσει στον Δον τη δημιουργία. Δεν νομίζω ότι τη συμφέρει γιατί δεν είναι αυτός ο τρόπος που δουλεύει. Θα μου πεις αφού ο Δον δεν επιτρέπει να αναγράφεται το όνομά του, η Ντίσνεϊ χάνει διαφήμιση γιατί το όνομα Δον είναι δυνατό χαρτί. Ωστόσο: α) ακόμη και χωρίς τη τζίφρα του Δον τα κόμικς του είναι ευπώλητα, αφού είναι αναγνωρίσιμη η γραμμή του ( και πλέον οι ιστορίες του είναι διάσημες) και β) αν κάνει την αρχή με τον Δον μετά θα την πάρει ο κατήφορος και θα πρέπει να αναγνωρίσει (και ενδεχομένως να πληρώσει) κι άλλους και μετά κι άλλους κι άλλους και πάει λέγοντας. Οπότε γιατί να το κάνει; Άσε τους (λίγους) φαν να αγανακτούν.

 

4. Κι έτσι θα πορευτούμε. Ίσως κάποτε πολλά χρόνια μετά θάνατον, η Ντίσνεϊ να προσπαθήσει να αναθερμάνει το ενδιαφέρον για τον Δον και τότε να ναγνωρίσει το όνομα αυτού.

 

 

ΕΔΙΤ: Τουτατίς, έπρεπε να προλάβεις να ποστάρεις κλάσματα του δευτερολέπτου πριν από εμένα και να μου καταστρέψεις το ποστ!

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 14, 2013 από tik

[Tightwad]

Από εκεί πέρα,το υλικό που δημιούργησε,το πούλησε,πληρώθηκε για αυτό,και δεν του ανήκει πλέον.

Υπό ποιο στάνταρ ισχύει κάτι τέτοιο;

 

Δεν πουλάει καυσόξυλα, προσφέρει σενάριο και σχέδιο. Δεν είναι δυνατόν να καταργήσουμε το κόνσεπτ της πνευματικής ιδιοκτησίας επειδή έτσι γουστάρει η Ντίσνευ. Ένα κόνσεπτ που υπάρχει αιώνες πριν προσλάβει δικηγόρους και νομικούς συμβούλους. Πραγματικά σοκάρομαι με αυτή τη γελοιότατη κατάσταση και μου φαντάζει δύσκολο να πιστέψω ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε σε άλλη χώρα πέρα απ'τις ΗΠΑ.

 

Ο λόγος που καίμε καυσόξυλα και όχι βιβλία για να ζεσταθούμε είναι ότι τα καυσόξυλα είναι ολόιδια το ένα με το άλλο, μαζικώς "παραγόμενα" και με καμία αξία πέρα απ'την υλική. Θα μου πεις, τα βιβλία μελάνι και χαρτί δεν είναι; Μαζικώς παραγόμενα δεν είναι; Έχουν αξία πέρα απ'την υλική; Προφανώς και έχουν. Γιατί αποτελούν προιόν κυρίως πνευματικής εργασίας, η οποία πνευματική εργασία, απ'την φύση της, δημιουργείται μόνο μια φορά και αναπαράγεται με υλικά μέσα. Είναι λοιπόν αδιανόητο το να πληρώνεται κάποιος, συγγραφέας ή σχεδιαστής για μια σελίδα, ένα σχέδιο, μια ιστορία, όταν είναι προφανές οτι το τελικό αντίτυπο δεν θα είναι ένα, αλλά χιλιάδες.

 

Με αυτή τη λογική, ο παραγωγός/εκδότης του πνευματικού έργου βγάζει δεκάδες χιλιάδες σε έσοδα ανά σελίδα. Ως εκ τούτου, είτε ο δημιουργός θα πρέπει να πληρωθεί μερικές χιλιάδες up front ανα σελίδα (μιας και αυτός κάνει την περισσότερη δουλειά, η οποία απλούστατα, δυστυχώς δεν μπορεί να δημιουργηθεί μαζικά) είτε να πληρωθεί royalties.

 

Και όταν λέω να πληρωθεί royalties εννοώ να πληρωθεί ευ-ανάλογα και τίμια royalties. Δηλαδή, ανάλογα με κάθε έκδοση του δημιουργήματος του, και τον αριθμό των αντιτύπων που θα παραχθούν, αντί για κουτοπονηριές με πλασματικές τροποποιήσεις του net worth, κτλ, κτλ.

 

Γιατί απλούστατα, ένα κόμικ δεν είναι μόνο το μελάνι και το χαρτί στο οποίο τυπώνεται, αλλά και η ιδέα (γιατί ένα σενάριο ή ένα σχέδιο δεν είναι παρά η έκφραση μιας συλλογής ιδεών και εμπνεύσεων) η οποία αναπαράγεται συνεχώς. Μπορείς να δημιουργήσεις πολλές φορές μια ιδέα; Όχι, γιατί η ιδέα είναι άυλη. Αλλά δεν είναι δυνατόν οι καλλιτέχνες να πεινάνε.

 

Η συζήτηση γύρω από όλο το κόνσεπτ προεκτείνεται στις εφευρέσεις, τις πατέντες, τα ανθρώπινα δικαίωματα (Αρθρο 27) καθώς και πολιτικές-οικονομικές θεωρίες. Και επειδή δεν πιστεύω ότι ανήκουν κάτι τέτοιες στο κλίμα του φόρουμ (και ούτε είμαι αρκετά ψαγμένος σε αυτά τα θέματα), θα προτιμήσω να μην τις πιάσω. Ως εκ τούτου, δεν πρόκειται να προσφέρω κάτι καινούριο στη συζήτηση, απλά θα εξηγήσω κάτι στα ήδη λεγόμενα μου, αν χρειαστεί.

 

Υ.Γ Ελπίζω να μην είναι πάρα πολύ πομπώδης η χρήση του bold, απλά προσπαθώ να περάσω κάποιες βασικές ιδέες έστω και μέσα απ'το άτακτο και "τραχύ" τρόπο γραψίματος μου. Πρέπει να δουλέψω λίγο στην εκθεσιογραφία μου, ε;

[Toutatis]

Υπό ποιο στάνταρ ισχύει κάτι τέτοιο;

.....

Δεν είναι δυνατόν να καταργήσουμε το κόνσεπτ της πνευματικής ιδιοκτησίας επειδή έτσι γουστάρει η Ντίσνευ.

....

Υπό το συμβόλαιο που υπέγραψε.

 

Όλα ανήκουν στην Ντίσνευ.Και η πνευματική ιδιοκτησία και τα πάντα.Στο Ρόσα ανήκει μόνο το όνομα του, τα λεφτά που πήρε και η αγάπη μας. Τώρα αν θέλει να πουλήσει το όνομα του (και καλά κάνει, διότι αλλιώς θα το εκμεταλλευτούν χωρίς να έχει κάποιο όφελος) σε ένα εξώφυλλο και δεν το αγοράζουν, είναι άλλο θέμα. Θέμα κόστους-απόδοσης θα έλεγα.

[Tightwad]

Eίχα αρχίσει να γράφω ένα μεγάλο πόστ, αλλά μετά θυμήθηκα κάτι στο πόστ σου.

 

Από που συμπεραίνεις ότι η Ντίσνευ έχει όχι απλά το δικαίωμα διανομής αλλά και την πνευματική ιδιοκτησία των ιστοριών; Δεν σε αμφιβάλλω, απλά αναρωτιέμαι. Γιατί πχ αν ο Ταραντίνο γράψει και σκηνοθετήσει μια ταινία και την διανείμει ο Μπρουκχάιμερ, ο Ταραντίνο διατηρεί την πνευματική ιδιοκτησία τουλάχιστον του σεναρίου, και ως εκ τούτου παίρνει royalties ανάλογα με το κέρδος που θα αποκομίσει η ταινία. Αυτό ισχύει για σεναριογράφους (οι οποίοι είχαν κάνει και μια διαμαρτυρία για τις κομπίνες με τα net worth όπως ανέφερα και πιο πριν, γιατί σήμαινε οτι δεν τους πλήρωναν πλήρως τα royalties), τους συγγραφείς (οι οποίοι φυσικά παίρνουν royalties όσο εκδίδεται το βιβλίο τους, και αυτό μπορώ να το υποστηρίξω με εμπειρία "γνωστού"), κ.ο.κ. Οπότε αν θα μπορούσες να το εξακριβώσεις αυτό (αν το γνωρίζεις συγκεκριμένα), θα ήμουν ευγνώμων.

 

Btw, Γνωρίζω ότι οι χαρακτήρες ανήκουν στην Ντίσνευ, προφανώς.

 

Θα αλλάξω λίγο το θέμα...

 

Θεωρώ εκνευριστική την αυθάδη, αλαζονική κίνηση της Ντίσνευ να απαιτήσει την λογοκρισία πλήρη αφαίρεση του κειμένου απ'την συλλογή της Egmont. Όχι γιατί παραβιάζει κάποιο "νομικό πλαίσιο" (δεν τίθεται θέμα συκοφαντίας, όλα τα αναγραφόμενα αποτελούν γεγονότα), αλλά γιατί μπορεί.

 

Κρύβει ένα κείμενο οπού ένας αγαπητός δημιουργός μιλάει μετά από ένα τεράστιο διάστημα απουσίας για τους λόγους που αποχώρησε, μόνο και μόνο γιατί αναφέρει το πανάθλιο σύστημα του creditting και εξηγεί το πώς τον επηρέασε προσωπικά. Πράγμα που δεν αποτελεί αποκάλυψη, γιατί οποιοσδήποτε αρκετά ψαγμένος το γνωρίζει, και ούτε υπάρχει κάποιο Non-Disclosure Agreement που απαγορεύει απ'τους πρώην υπαλλήλους να μιλήσουν γι'αυτό το θέμα.

 

Θα μου πείτε, δεν την συμφέρει, αλλά τώρα μπορεί να επηρεάσει και τα άρθρα; Ε όχι ρε συ. Παραπάει.

[Toutatis]

Από όσο ξέρω η Disney δεν κάνει ποτέ συμβόλαια με ρήτρες δικαιωμάτων ποσοστά κτλ. Νομίζω ότι ο δημιουργός πουλά την ιστορία του και τέλος. Όσο για τον Ρόσα, προκύπτει από τα γεγονότα. Δηλαδή αν υπήρχε οποιαδήποτε συμφωνία για την επανέκδοση ιστοριών ή έκδοση σε άλλες χώρες, τότε θα πληρωνόταν και δεν θα τίθετο θέμα ούτε για το όνομα του.

 

Γενικά, στα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών, ανεξάρτητα από τον αν είναι βιβλία, ταινίες, μουσική, βιντεοπαιχνίδια κτλ ισχύει ότι συμφωνία κάνεις εσύ, ο ίδιος ο δημιουργός. Ότι συμβόλαιο υπογράψεις. Συνήθως αυτά ορίζονται ως ένα σημείο από την αγορά, την εκάστοτε εταιρία και την πολιτική της και από εκεί και πέρα, είναι θέμα διαπραγμάτευσης.

 

Τώρα αν πχ ο Ρόσα απαιτούσε να έχει έσοδα από κάθε επανέκδοση σε άλλες χώρες, πιθανότατα να μην είχε σχεδιάσει ποτέ τους ήρωες της Disney.Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.

 

Το θέμα είναι αυτό εδώ: «I let them know that they could no longer publish the all-Rosa albums and books using my name to promote them unless they had my permission.»

Από τη στιγμή που ένας δημιουργός θέλει (όπως λέει) μόνο να ελέγξει την ποιότητα μια έκδοσης και να πάρει κάποια αντίτυπα, γιατί να προβεί σε μια τόσο κακή δημοσιοσχετίστικη ενέργεια και μάλιστα με εκδοτικές που τα πήγαινε καλά; Δεν ξέρω κιόλας, αλλά ο Ρόσα δεν επισκεπτόταν χώρες και έμενε σε καλά ξενοδοχεία με έξοδα εκδοτών; Θα είχαν πρόβλημα οι εκδότες να του στείλουν 2-3 τόμους;Εγώ νομίζω ότι όχι μόνο θα του έδιναν όσους τόμους ήθελε, αλλά θα τον ξαναέφερναν και στις χώρες τους.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 14, 2013 από Toutatis

[PhantomDuck]

Αυτό ουσιαστικά έγινε επειδή οι Ευρωπαίοι εκδότες θησαύριζαν χάρη σε αυτόν, ενώ αυτός όσο ήταν να πληρωθεί, πληρώθηκε. Μία φορά, ανά σελίδα όταν έφτιαχνε την ιστορία την πρώτη φορά, μετά πάπαλα. Κατά τη γνώμη μου είναι καλό να γίνονται τέτοιες κινήσεις από πλευράς των δημιουργών, μιας και ωφελούν όλους τους υπόλοιπους. Και κατά κοινή ομολογία, είναι οι πιο γνωστοί που τα πετυχαίνουν αυτά.

 

Αν δεν υπήρχαν άτομα που διεκδικούσαν παραπάνω, οι σχεδιαστές ακόμα θα μέναν στην αφάνεια πίσω από το όνομα της εκάστοτε εκδοτικής και θα πληρώνονταν ψίχουλα. Αν και στην Disney δεν πρέπει να είχαμε πολλές τέτοιες ίντριγκες, πιο πολύ στις άλλες αμερικάνικες εταιρίες πρέπει να συνέβησαν αυτά.

 

Παρεμπιπτόντως, το "η Disney ήθελε αυτό" ή "η Disney είπε το άλλο", δεν ισχύουν και πολύ. Η Disney είναι μία εταιρία που έχει τα δικαιώματα για όλο το σύμπαν της, και παρέχει το συμβόλαιο αυτό σε διάφορες εκδοτικές ανά τον κόσμο. Αυτή τη στιγμή π.χ. στην Ελλάδα είναι ο Τερζόπουλος, στην Ιταλία είναι η Mondadori / Disney Italia, στη Φινλανδία είναι η Sanoma Magazines, σε άλλες βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες είναι η Egmont, στην Αμερική μέχρι πρότινος είχαμε την BOOM, ενώ αυτή τη στιγμή έχει μείνει μόνο η Fantagraphics με την Marvel να βγάζει μερικούς απ' ευθείας τίτλους . Επίσης στην Αμερική βάλτε και την Tokyopop που έχει τα δικαιώματα για τα Kingdom Hearts (ή τουλάχιστον τα είχε).

 

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε πως ό,τι γίνεται, επαφίεται στην τελική άποψη των εκδοτών και όχι στην πορεία της εταιρίας, η οποία μεταξύ μας, λίγο νοιάζεται γι' αυτήν την κατάσταση. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί εκδότες έχουν διαφορετικές συμπεριφορές προς τον Rosa, επειδή δεν υπάρχει κάποια κοινή γραμμή, ο κάθε εκδότης αποφασίζει σύμφωνα με το συμφέρον του.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 15, 2013 από PhantomDuck

[tik]

 

Παρεμπιπτόντως, το "η Disney ήθελε αυτό" ή "η Disney είπε το άλλο", δεν ισχύουν και πολύ. Η Disney είναι μία εταιρία που έχει τα δικαιώματα για όλο το σύμπαν της, και παρέχει το συμβόλαιο αυτό σε διάφορες εκδοτικές ανά τον κόσμο. Αυτή τη στιγμή π.χ. στην Ελλάδα είναι ο Τερζόπουλος, στην Ιταλία είναι η Mondadori / Disney Italia, στη Φινλανδία είναι η Sanoma Magazines, σε άλλες βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες είναι η Egmont, στην Αμερική μέχρι πρότινος είχαμε την BOOM, ενώ αυτή τη στιγμή έχει μείνει μόνο η Fantagraphics με την Marvel να βγάζει μερικούς απ' ευθείας τίτλους . Επίσης στην Αμερική βάλτε και την Tokyopop που έχει τα δικαιώματα για τα Kingdom Hearts (ή τουλάχιστον τα είχε).

 

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε πως ό,τι γίνεται, επαφίεται στην τελική άποψη των εκδοτών και όχι στην πορεία της εταιρίας, η οποία μεταξύ μας, λίγο νοιάζεται γι' αυτήν την κατάσταση. Αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί εκδότες έχουν διαφορετικές συμπεριφορές προς τον Rosa, επειδή δεν υπάρχει κάποια κοινή γραμμή, ο κάθε εκδότης αποφασίζει σύμφωνα με το συμφέρον του.

 

Παράξενο αυό που λες.

Υπάρχουν δηλαδή τοπικοί εκδότες που πληρώνουν δικαιώματα σε κάποιοους δημιουργούς;

 

[Tightwad]

Από όσο ξέρω η Disney δεν κάνει ποτέ συμβόλαια με ρήτρες δικαιωμάτων ποσοστά κτλ. Νομίζω ότι ο δημιουργός πουλά την ιστορία του και τέλος. Όσο για τον Ρόσα, προκύπτει από τα γεγονότα. Δηλαδή αν υπήρχε οποιαδήποτε συμφωνία για την επανέκδοση ιστοριών ή έκδοση σε άλλες χώρες, τότε θα πληρωνόταν και δεν θα τίθετο θέμα ούτε για το όνομα του.

 

Γενικά, στα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών, ανεξάρτητα από τον αν είναι βιβλία, ταινίες, μουσική, βιντεοπαιχνίδια κτλ ισχύει ότι συμφωνία κάνεις εσύ, ο ίδιος ο δημιουργός. Ότι συμβόλαιο υπογράψεις. Συνήθως αυτά ορίζονται ως ένα σημείο από την αγορά, την εκάστοτε εταιρία και την πολιτική της και από εκεί και πέρα, είναι θέμα διαπραγμάτευσης.

Δεν νομίζω ότι με καταλαβαίνεις 100%. Πρώτη φορά ακούω του να γίνεται λόγος για να μην πληρώνονται royalties σε τυπωμένο έργο. Δεν μιλάω για κάποια συμφωνία για να ελέγχει ο Ρόσα την ποιότητα του υλικού στο εξωτερικό, όπως θέλει, απλά ζητάω μια κάποια πηγή σχετικά με την πλήρη πνευματική ιδιοκτησία του υλικού, και όχι απλά τα δικαιώματα διανομής. Γιατί, κατά τα άλλα δεν υπάρχει λόγος να θεωρήσουμε ότι κάτι τέτοιο υφίσταται. Κάθε τύπος έκδοσης που ξέρω (ταινίες, είτε για κινηματογραφική έκδοση ή για DVD, βιβλία, από textbook μέχρι μυθιστορήματα, videogames κτλ) πληρώνει royalties, άσχετα με το μέγεθος αυτών.

 

Εννοείται ότι δεν σε βγάζω λάθος, απλά ζητάω μια πηγή για κάτι που μου είναι κυριολεκτικά ανήκουστο.

 

Αλλά και έτσι να ήταν, και η Ντίσνευ έχει πνευματική ιδιοκτησία όχι μόνο των χαρακτήρων, αλλά και των ιστοριών (πέρα απ'τα δικαιώματα διανομής), αυτό δεν σημαίνει ότι έχει το δικαίωμα ανατύπωσης του Captain Kentucky: Son of the Sun, εφόσον η βασική πλοκή είναι η ίδια, αλλά με άλλους χαρακτήρες;

 

Τώρα αν πχ ο Ρόσα απαιτούσε να έχει έσοδα από κάθε επανέκδοση σε άλλες χώρες, πιθανότατα να μην είχε σχεδιάσει ποτέ τους ήρωες της Disney.Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.

Όχι πλήρως, αλλά εκεί είναι το θέμα σε κάποιο βαθμό. Πάρε τον Ρόσα, που τέθηκε εκτός μάχης μετά από 20 χρόνια, λόγω (μεταξύ άλλων) ιατρικών προβλημάτων (όραση) και ψυχολογικών (κατάθλιψη). Όχι μόνο η Ντίσνευ δεν έχει ίχνος, απ'οτι φαίνεται ασφάλισης για μερικούς υπαλλήλους της (στην Αμερική ο παροχέας ασφάλισης είναι κυρίως ο εργοδότης και όχι το κράτος), αλλά δεν τους πληρώνει φράγκο, ενώ συνεχίζει να βγάζει λεφτά απ'την δουλειά τους.

 

Ας καταλάβουμε ότι αν δεν είχε κάποιο κεφάλαιο ο Ρόσα, τώρα μάλλον θα είχε βγει στο δρόμο. Και δεν έχουν όλοι οι δημιουργοί Ντίσνευ κεφάλαιο. Όταν κάτι τέτοιο χαρακτηρίζεται ως "γκρίνια" όπως έγινε προηγουμένως (οχι από εσένα, προφανώς), δικαιολογούμε εμμέσως αυτές τις άθλιες πολιτικές. Κάτι τέτοια πόστ, πραγματικά (θα το πω) με κάνουν να χάνω προσωπικά εκτίμηση για όλο το φόρουμ, σε περίπτωση δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις.

 

Το θέμα είναι αυτό εδώ: «I let them know that they could no longer publish the all-Rosa albums and books using my name to promote them unless they had my permission.»

Από τη στιγμή που ένας δημιουργός θέλει (όπως λέει) μόνο να ελέγξει την ποιότητα μια έκδοσης και να πάρει κάποια αντίτυπα, γιατί να προβεί σε μια τόσο κακή δημοσιοσχετίστικη ενέργεια και μάλιστα με εκδοτικές που τα πήγαινε καλά; Δεν ξέρω κιόλας, αλλά ο Ρόσα δεν επισκεπτόταν χώρες και έμενε σε καλά ξενοδοχεία με έξοδα εκδοτών; Θα είχαν πρόβλημα οι εκδότες να του στείλουν 2-3 τόμους;Εγώ νομίζω ότι όχι μόνο θα του έδιναν όσους τόμους ήθελε, αλλά θα τον ξαναέφερναν και στις χώρες τους.

Αναφέρεσαι στη μια -ο Σκρούτζ να την κάνει- convention που έκανε ο Τερζόπουλος;

 

Όπως λέει ο Ρόσα, προσκαλείται και πληρώνεται κυρίως απ'τους διοργανωτές των convention. Μερικές απ'τις Ευρωπαικές ίσως να είναι διοργανωμένες από μεγαλοεκδότες. Αλλά ας μην θεωρούμε την πρόσκληση στις convnetion (απ'τις οποίες είχαν φυσικά, έσοδα) ως θυσία ή δενξερωγωτι.

 

Το ερώτημα σου είναι ρητορικό, όμως; Ή θα πρέπει να βρούμε έναν σχετικά λογικό τρόπο να δικαιολογήσουμε την πανάθλια κίνηση μερικών εκδοτών;

[PhantomDuck]

Παράξενο αυό που λες.

Υπάρχουν δηλαδή τοπικοί εκδότες που πληρώνουν δικαιώματα σε κάποιους δημιουργούς;

 

 

Ο εκάστοτε εκδότης είναι ελεύθερος να πράξει όπως πιστεύει, δεν μπορεί η Disney να του απαγορεύσει να καλέσει έναν σχεδιαστή για μία έκθεση ή να έχει μία άλφα σχέση με έναν άλλον. Οι χαρακτήρες των ιστοριών του Rosa ανήκουν στην Disney, τέρμα, πάπαλα, αυτό ήταν, δεν μπορεί να βγάλει χρηματικά κάτι παραπάνω από αυτό. Από τη στιγμή όμως που θέλησε να βάλει πνευματικά δικαιώματα στο όνομά του για χρήση διαφήμισης, το θέμα ξεφεύγει από το πλαίσιο της Disney και επαφίεται στον κάθε εκδότη για το τι θα κάνει. Πάρε παράδειγμα την "Βιβλιοθήκη Κόμιξ" που ουσιαστικά είναι η "Βιβλιοθήκη Don Rosa".

 

Ο Τερζόπουλος και ο κάθε Τερζόπουλος μπορεί κανονικά και με τον νόμο να βγάλει τέτοιες εκδόσεις με τις ιστορίες του μιας και έχει πληρώσει για να εκδίδει Disney ιστορίες. Όμως από τη στιγμή που ο Rosa έχει κατοχυρώσει στο όνομά του το... όνομά του ( ), οι εκδότες πλέον δεν μπορούν να το χρησιμοποιούν στα εξώφυλλα ως κράχτη για διαφημιστικούς σκοπούς. Αυτό και τα άρθρα του. Γι' αυτό και η Βιβλιοθήκη Rosa ονομάστηκε Βιβλιοθήκη Κόμιξ, χωρίς ψήγμα άρθρου μέσα. Αυτό είναι κάτι που ξεφεύγει από τα πλαίσια της Disney, γι' αυτό εξ' άλλου το επέλεξε. Ήξερε πως είχε περισσότερες πιθανότητες να ζητήσει κάτι επιπλέον από τους εκδότες ανά τον κόσμο για κάτι που είναι αποκλειστικά δικό του, παρά να ζητήσει επιπλέον δικαιώματα για τις ιστορίες του αυτές καθαυτές.

 

Αλλά και έτσι να το πάρουμε, απ' όσο ξέρω η κάθε εταιρία που δημιουργεί και εκδίδει κόμικς, μπορεί να έχει και διαφορετικά στάνταρ πληρωμής. Π.χ. άλλα μπορεί να προσφέρει η Marvel (πλέον) αν κι εφ' όσον αποφασίσει να βγάλει ιστορίες με τους γνωστούς χαρακτήρες, άλλα στάνταρ είχε η προηγούμενη ΒΟΟΜ που είχε σαφώς μικρότερα έσοδα, άλλα στάνταρ η πάλι προηγούμενη Gemstone, άλλα στάνταρ η Ιταλία που έχει διαφορετική σχολή και μικρότερο format (3 σειρές ανά σελίδα αντί για 4), κλπ, κλπ. Η Disney το μόνο που προσφέρει είναι το συμβόλαιό της ώστε ο κάθε εκδότης να το αξιοποιήσει όπως πιστεύει, το τι γίνεται από εκεί και πέρα είναι δουλειά του εκδότη. Σε γενικές γραμμές.

[Toutatis]

Εν κατακλείδι ξέρουμε αν κατάφερε τελικά να πουλήσει το όνομα του σε κάποιον εκδότη; Αγόρασε κανένας;

[PhantomDuck]

Πρέπει να είναι αρκετοί, κυρίως λογικά όσοι είχαν ήδη καλή σχέση μαζί του (πλην της Ελλάδας). Για Φινλανδία ξέρω πως υπήρχε μία διατάραξη στην αρχή αλλά τα βρήκανε, από εκεί και πέρα έχει βγει Hall of Fame σε Δανία, Σουηδία, Νορβηγία, και Γερμανία. Στην Αμερική η Gemstone αν δεν κάνω λάθος ετοιμαζόταν να εκδώσει τα άπαντά του, ενώ η BOOM είχε βγάλει κανονικά εκδόσεις και με άρθρα αποκλειστικά για αυτές. Πρέπει να υπάρχουν κι άλλοι, απλά αυτοί είναι όσοι ξέρω σίγουρα. Στην Ιταλία πάλι δεν θυμάμαι να έχω πετύχει ποτέ έκδοση με το όνομά του απ' έξω, ίσως και να μην θυμάμαι καλά βέβαια. Από την άλλη είναι λογικό μιας και έχουν δική τους παραγωγή ιστοριών. Για τα άρθρα του στην Ιταλία δεν ξέρω.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 15, 2013 από PhantomDuck

[Toutatis]

Ναι, άλλα μήπως όλα τα hall of fame που γράφεις βγήκαν πριν κάνει αυτό:«I let them know that they could no longer publish the all-Rosa albums and books using my name to promote them unless they had my permission.» και έτσι δεν πήρε τίποτα;Πότε το έκανε αυτό ο Ρόσα;Είσαι σίγουρος ότι αυτοί οι εκδότες του έδωσαν λεφτά;

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 15, 2013 από Toutatis

[PhantomDuck]

Εφ' όσον βγήκαν μετά το 2007-2008 ναι. Τότε ήταν η περίοδος που έγιναν όλα αυτά που περιγράφει ο Rosa, και λίγο πιο πριν ίσως.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 15, 2013 από PhantomDuck

[tik]

Πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα αναφέρουν οι Tightwad και Phantom (δεν αναφέρω τον Τουτατίς γιατί πάνω κάτω λέμε τα ίδια πράγματα).

 

Θα ήθελα να πω και μερικά ακόμη πράγματα αναμένοντας απαντήσεις για να συνεχιστεί η συζήτηση και να καταλάβω κι εγώ τι γίνεται.

 

Σχετικά με τη δημιουργία και τα πνευματικά δικαιώματα

1. Κι εγώ πιστεύω ότι ο κομίστας είναι δημιουργός και σαν τέτοιος πρέπει να καταξιώνεται και να πληρώνεται. Ακούγεται λογικό και ηθικό.

 

2. Το θέμα είναι ότι άλλο το ηθικό κομμάτι και άλλο το νομικό κομμάτι. Θέλω να πω πως αν κάνεις μια συμφωνία όπου αποποιήσε τα δικαιώματα σου, αυτή η συμφωνία σε δεσμεύει. Γενικά ισχύει το

Πόσο μάλλον σε μια βιομηχανία (; ) όπως αυτή την αμερικάνικων κόμικς. Γιατί μάλλον για βιομηχανία πρόκειται.

 

3. Από τη γενικότερη συζήτηση στο φόρουμ είχα την εντύπωση ότι για την Ντίσνεϊ ισχύει αυτό που περιέγραψα παραπάνω. Ότι δηλαδή έχει πλήρη δικαιώματα στα κόμικς που της δημιουργούν κατά παραγγελία. Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει. Δεν έχω καμιά διαθέσιμη πηγή. Ίσως να το υπέθεσα επειδή τα ονόματα των δημιουργών δεν δημοσιεύονταν καθόλου μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Ειλικρινά αν κάποιος έχει περισσότερες πληροφορίες ας μας διαφωτίσει επί του θέματος.

 

4. Το αστείο (χαχα) είναι ότι κάπως έτσι έχασε ο Γουόλτ τον Όσβαλντ. Θυμάστε;

 

5. Από την άλλη μεριά αν ο Ντον έχει πνευματικά δικαιώματα στις ιστορίες του, όπως ισχυρίζεται ο Tightwad, ποιο είναι το πρόβλημά του; Ας τα διαχειριστεί όπως κρίνει καλύτερα.

 

Σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση, τους υπαλλήλους της Ντίσνεϊ και την ασθένεια του Ντον

1. Γενικά ο Tightwad ανοίγει πολλά μέτωπα και θα πρέπει να επεκταθούμε σε πολλά θέματα. Καλό είναι αυτό, αποκτά ενδιαφέρον η συζήτηση.

 

2. Καταρχήν νομίζω ότι έχει γίνει κάποια λάθος διατύπωση ή κάποια παρανόηση σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα κοινωνική ασφάλιση δεν παρέχει το κράτος. Παρέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία. Τις δε εισφορές των μισθωτών τις πληρώνουν οι εργοδότες (σε μεγαλύτερο ποσοστό) και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι (σε μικρότερο ποσοστό). Αν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας (όπως εγώ) πληρώνεις ο ίδιος τα πάντα για την κοινωνική ασφάλεια. Θα ήταν ωραίο να παρέχει το κράτος κοινωνική ασφάλιση-δεν θα πληρώναμε καθόλου εισφορές. Αυτό νομίζω ότι ισχύει σε ελάχιστες χώρες στον κόσμο, ίσως στη Σκανδιναυία, Κούβα κλπ.

 

3. Όσον αφορά στην Αμερική υποθέτω ότι θα ισχύει ένα παρόμοιο σύστημα με το δικό μας, ίσως καλύτερο, ίσως πολύ χειρότερο. Αν κάποιος γνωρίζει ας μας διαφωτίσει και γι’ αυτό. Από εκεί και πέρα δεν ξέρω πώς καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο κολοσσός Ντίσνεϊ παρανομεί και δεν πληρώνει τις όποιες εισφορές για τους υπαλλήλους της, αν την υποχρεώνει ο νόμος. Πιθανόν να ισχύει, αλλά θα ήθελα την πηγή.

 

4. Ας έρθουμε τώρα στον Ντον, την ασθένειά του, την ασφάλεια του και τα οικονομικά του προβλήματα. Και πάλι δεν είμαι γνώστης, αλλά θα μου φαινόταν περίεργο ο Ντον να ήταν έμμισθος υπάλληλος της Ντίσνεϊ. Πιο πιθανό μου φαίνεται να ήταν ένας “free-lance” δημιουργός, ο οποίος υπέγραψε μια συνεργασία, έκανε τη δουλειά του, πληρώθηκε τα λεφτά του και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Η δραματοποίηση της κατάστασης ότι ευτυχώς ο Ντον είχε ένα κεφάλαιο γιατί αλλιώς θα έμενε στο δρόμο, γιατί η Ντίσνεϊ τον πέταξε στο δρόμο είναι λίγο άσχετη με το θέμα. Εξάλλου αν είσαι ελεύθερος επαγγελματίας κανείς δεν μπορεί να σε πετάξει στο δρόμο. Πετιέσαι μόνος σου. Από εκεί και πέρα κι εγώ λυπάμαι που είναι άρρωστος. Όπως επίσης κι εγώ είμαι υπέρ της κοινωνικής δικαιοσύνης. Αλλά όλα αυτά είναι ένα άλλο θέμα.

 

Σχετικά με το με κάνουν να χάνω εκτίμησή για όλο το φόρουμ

1.

 

Σχετικά με τις εκδόσεις από τρίτους εκδοτικούς οίκους και τη σχέση με τη μητρική εταιρεία

1. Ότι ο Phantom δεν μου απάντησε αν οι εκδοτικοί οίκοι πληρώνουν δικαιώματα στον Ντον. Για την ακρίβεια απάντησε λέγοντας αυτό που πίστευα κι εγώ και έχει ακουστεί πολλές φορές μέχρι τώρα. Ότι δηλαδή οι εκδότες δεν παίρνουν άδεια/πληρώνουν τον Ντον για τις ιστορίες, αλλά για το όνομά του. Ή τον καλούν για παρέα.

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 15, 2013 από tik

[mr-d]

διαβάστε γνώμες αμερικάνων.. κάτω στα σχόλια..

 

http://robot6.comicbookresources.com/2013/02/disneys-shame-and-why-creator-owned-comics-arent-always-the-answer/

 

I think it was Warren Ellis who wrote something along the lines that storytellers who can only work on existing properties aren’t storytellers, they’re typists.

λολ

 

I feel like I’m the only person who’s never heard of Don Rosa before. Probably because I’ve never read a Disney comic in my life.

 

[Toutatis]

Αχά! Ώστε αυτά διαβάζετε εσύ και ο ξεπέτα και μετά πάτε και τρολλάρετε σε όλα τα θέματα Ντίσνεϋ!

[tik]

Μπορεί να διαβάζουν και τα ιδια τα κόμικς (τσιπ & ντεηλ, φεθρυ και τέτοια) για να ξέρουν πώς να τρολάρουν.

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 15, 2013 από tik

[PhantomDuck]

Εντάξει, κι εγώ δεν έχω διαβάσει Jack Kirby, δεν λέει κάτι αυτό για την αξία του Απαντήσεις σε αυτά που έγραψε ο tik θα γράψω άλλη φορά ελέω χρόνου.

[x for xepeta]

Αχά! Ώστε αυτά διαβάζετε εσύ και ο ξεπέτα και μετά πάτε και τρολλάρετε σε όλα τα θέματα Ντίσνεϋ!

 

Για σε παρακαλώ πολύ. Εγώ μετέφερα ένα κείμενο που βρήκα στο ίντερνετ για να προωθήσω το θέμα. Στο κάτω κάτω αυτή είναι δουλειά μου εδώ μέσα. Οι απαντήσεις που ακολούθησαν είναι οι απαντήσεις που ακολούθησαν. Δεν είναι δικές μου. Εγώ μια πρόταση είπα. Άλλοι μιλάνε σα να είναι στη βουλή. Δεν έχετε δικαίωμα τα λεγόμενά μου να τα χαρακτηρίζετε "τρολ". Σαν πολύ εύκολα λέτε αυτήν τη λέξη.

[Toutatis]

Καρατρολάρισμα κιόλας διότι πας σε όλα τα θέματα και ποστάρεις αυτό εδώ: "η ποιότητα του κόμιξ έχει πέσει". Τουλάχιστον, ο μιστερ ντε έχει μεγαλύτερη ποικιλία.

[x for xepeta]

Τουλάχιστον δεν έπεσε η ποιότητα του mr-d. Αναρωτηθείτε γιατί σας κοροϊδεύουμε και βγάλτε τις παρωπίδες.

[Toutatis]

Τουλάχιστον δεν έπεσε η ποιότητα του mr-d. Αναρωτηθείτε γιατί σας κοροϊδεύουμε και βγάλτε τις παρωπίδες.

Αχά!Εκτός από τρολς και είρωνες λοιπόν!

 

ΕΔΙΤ: Ζήτω ο Ρόσα

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 15, 2013 από Toutatis

[tik]

1. Παίρνω πίσω αυτό που είπα για τον Φέθρυ και τον Τσιπς και Ντέηλ. Συγγνώμην, δεν ήξερα ότι θα σας θίξω x for xepeta και mr d. Μάλιστα το διαγράφω κιόλας.

 

2. Δεν ξέρω αν εγώ μιλάω σαν να είμαι στη Βουλή. Δεν ξέρω ποια είναι η δική μου δουλειά εδώ μέσα. πάντως προσπαθώ.

[x for xepeta]

Sorry tik δεν μπορώ να διαβάζω τι γράφεις. Και να τα σβήσεις, και να μη τα σβήσεις...