OESTERHELD HÉCTOR GERMÁN [ (1917 - 1977) ]

[germanicus]

 

 

Ξαφνικά ένα χιόνι άρχισε να πέφτει στο Buenos Aires. Μυστήριο φωσφορίζον χιόνι που φόρτισε συγκινησιακά (και κατ’ επέκταση πολιτικά) το ακόλουθο κείμενο. Το οποίο και θα αφιερώσω σε όσες/ους ελαφρά τη καρδία λένε “μια δικτατορία θα μας σώσει”.

 

Beatriz Marta Oesterheld. 19. Εξαφανίστηκε στις 19/5/76

Alberto Oscar Seindus + Marina Oesterheld. 20. Εξαφανίστηκε το 7/11/76.

Raul Araldi + Diana Irene Oesterheld. 22. Εξαφανίστηκε στις 7/8/76

Raúl Oscar Mortola "el Vasco" + Estella Ines Oesterheld. 25. Εξαφανίστηκε στις 14/12/77

 

Επειδή μια δικτατορία θα μας σώσει….

 

 

Κόρες και γαμπροί του Héctor Germán Oesterheld. 57. Εξαφανίστηκε στις 24/4/77.

 

Ε ρε και να ’χαμε μια δικτατορία…. Να δεις πως όλα θα δουλεύανε ρολόι….

 

 

Ο Héctor Germán Oesterheld γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1919 στο Buenos Aires, γόνος ενός Γερμανού και μιας Βάσκας. Μετά τις σπουδές γεωλογίας, η πρώτη του δουλειά, το Truila y Miltat, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα La Prensa, όπου δούλεψε ως διορθωτής κειμένων. Αρχικά έγραψε μερικές παιδικές ιστορίες για την εκδοτική Codex, και το 1950 ξεκίνησε η ενασχόληση του με την εκδοτική Abril. Εκεί γνώρισε τον Hugo Pratt με τον οποίο φτιάξαν το 1951 το Ray Kitt και το 1953, μέσα από τις σελίδες του Misterix 225, παρουσιάσαν το γουέστερν Sargento Kirk. Στην ίδια περίοδο ξεκινά συνεργασίες και με τον Fransisco Solano Lopez.

 

 

Με τους 2 προαναφερθέντες, τον “δάσκαλο” Alberto Breccia αλλά και άλλους, μεταφέρει σε μορφή κόμικ ιστορίες του πολεμικού ανταποκριτή (Β ΠΠ) Ernie Pike, εμπνευσμένου από τον Ernest Pyle. Η συνεργασία του με τον Hugo Pratt έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.

 

Το 1957 με τον αδερφό του Jorge ξεκινάν την δική τους εκδοτική εταιρία και στις 4/9/1957 μέσα από το πρώτο Hora Cero Semanal ξεκινάει σε σχέδιο του Fransisco Solano Lopez, το διασημότερο και σημαντικότερο έργο του, το El Eternauta. Μέρος του El Eternauta έχει δημοσιευθεί στα Ελληνικά στα περιοδικά Σκορπιός και Σκαθάρι. Το El Eternauta γνώρισε και πολλές επανεκδόσεις, αλλά και 2 επανασχεδιασμούς. Μια το 1969 με πειραματικό σχέδιο του Alberto Breccia αλλά και μια το 1976 πάλι με τον Lopez. Οι επόμενες μεταφορές του είχαν περισσότερες αναφορές/αλληγορίες πάνω στο δικτατορικό καθεστώς της Αργεντινής. (edit: Η πρώτη εκδοχή μεταφράστηκε ολοκληρωμένη σε 2 τόμους από την Jemma το 2008)

 

 

Η δεκαετία του 60 θα είναι και η παραγωγικότερη περίοδος της ζωής του με συνεργασίες με Dino Battaglia (Capitán Caribe), Alberto Breccia (Mort Cinder) και με πλειάδα σημαντικών αργεντίνων δημιουργών (Ernesto R. García Seijas, Ángel A. Fernández, Horacio Altuna, Arturo del Castillo, Carlos V. Roume, Juan Zanotto κλπ). Πιο σημαντικό έργο της περιόδου όμως (και πιθανότατα και πιο σημαδιακό για τον ίδιο) είναι η βιογραφία του Τσε σε σχέδιο του Enrique Breccia (γιός του Alberto), την οποία αργότερα η δικτατορία προσπάθησε να εξαφανίσει. (edit Η βιογραφία του Τσε μεταφράστηκε από την ΟΞΥ το 2010)

 

 

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και αυτός και οι κόρες του έγιναν μέλη της αντιστασιακής ομάδας Montoneros. Το 1976-7 παραστρατιωτικοί τους απήγαγαν (και τους γαμπρούς του) και τα ίχνη τους χάνονται. Ένας εγγονός του γεννήθηκε στην αιχμαλωσία και τον μεγάλωσε η σύζυγος του Oesterheld, Elsa. Ένας άλλος μεγάλωσε με τους άλλους του παππούδες. Όταν το 1979 ο Ιταλός δημοσιογράφος Alberto Ongaro έκανε έρευνες για τον Oesterheld έλαβε ως ανεπίσημη απάντηση “τον εξαφανίσαμε γιατί έγραψε την ομορφότερη ιστορία για τον Τσε”.

 

 

Το 1998 γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ HGO για τη ζωή του από τους Αργεντίνους Victor Bailo και Daniel Stefanello.

 

Πέραν του Ετερνάουτα και του Ερνι Πάικ, έχουν μεταφερθεί στα ελληνικά μέσα στον Σκορπιό και ιστορίες με τον Νεκράδαμο (σε σκίτσο Horacio Lalia) και τον Ουακατάνκα (σε σκίτσο Juan Zanotto).

 

“Είδα τον Oesterheld τον Μάιο, στα λουτρά. Δεν τον ήξερα προσωπικά αλλά μου κίνησε το ενδιαφέρον. Είδα ότι βασανιζόταν, ήταν δηλαδή πολύ στεναχωρημένος και τον πλησίασα και τον ρώτησα τι έχει. Μου είπε ότι του είχαν δείξει τις φωτογραφίες των νεκρών θυγατέρων του.”

Juan Carlos Scarpatti

 

 

Πλέον θεωρείται ως ο σημαντικότερος Αργεντίνος συγγραφέας κόμικ και το έργο του αποτιμάται λογοτεχνικά παρέα με Borges, Sabato, Cortazar κλπ

 

 

 

 

Λυνξ

Comicorange (Tounas1)

Αγγλικό Wiki

Ισπανικό Wiki (google μετάφραση)

lambiek

Αφιέρωμα στο Αργεντίνικο Κόμικ

[esperos]

για την προσφορα σου germanicus19 με τετοιου ειδους παρουσιασεις !!!

γιατι εμπλουτιζεις τον μαλακο μας δισκο με παρομοιες γνωσεις...

:clap: τιμη σ αυτους που εδωσαν την ζωη τους πιστευοντας στον Ανθρωπο...

:Painter: Πλέον θεωρείται ως ο σημαντικότερος Αργεντίνος συγγραφέας κόμικ Μας ανα φερεις φιλε Νικο...

Ναι εχουμε χασει πολους... Εχουμε, ευτυχως, απο μερικους, το Εργο τους!!!

[alagt17]

Και σε ανώτερα σύντροφε germanicus

(Ε, ρε τι κάνει μια επίσκεψη στην καλύβα (αχυρώνα λένε) του Στεφανή... )

Και μια και ζούμε στην εποχή του YouTube δείτε τα δύο αυτά ενημερωτικά βιντεάκια

για το τι παίχτηκε στην χώρα του ταγκό:

 

http://www.youtube.com/watch?v=WiGWHaksLf8

http://www.youtube.com/watch?v=RDN9ACSCriU

[Valtasar]

Σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά φίλε Νίκο...

 

Υπέροχη παρουσίαση και μια ακόμα επιβεβαίωση ότι από παντού μπορούμε να πάρουμε ερεθίσματα και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι...

 

Πόσοι αλήθεια έχουν χαθεί έτσι, μόνο και μόνο επειδή θελήσανε να κάνουνε ένα καλύτερο κόσμο για όλους μας...

 

Δυστυχώς όμως, ο άνθρωπος ξεχνάει εύκολα....

 

[Mandrake]

Πολύ ωραίο αφιέρωμα! Τον φάγαν τα "διαπλεκόμενα" κι αυτόν. Απώλεια... Το χάλι τους το μαύρο..μην πω τίποτε άλλο.

[Bonadrug]

Ηector Oesterheld:Όταν η τέχνη κοστίζει ανθρώπινες ζωές

 

ανέβηκε στις 9/3/11 από exiledd στο www.phorum.gr

 

 

(Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο "http://lambiek.net/artists/o/oesterheld_hg.htm" με επιμέλεια και μετάφραση στα Ελληνικά από τον exiledd.)

 

 

Ο Hector German Oesterheld είναι ίσως ο πιο σημαντικός συγγραφέας κόμικς από τη Νότια Αμερική.Με το μεγάλο έργο του,γεμάτο ρεαλισμό και ποίηση,ο Oesterheld έγινε μάρτυρας της Αργεντίνικης σχολής κόμικς.Συνεργάστηκε με τους καλύτερους καλλιτέχνες της Αργεντινής στον τομέα,όπως ο Alberto Breccia,ο Francisco Solano Lopez,ο Horacio Altuna,ο Hugo Pratt και ο Walter Fahrer.Με μόνο εφόδιο ένα πτυχίο γεωλογίας,άρχισε την σταδιοδρομία του στις αρχές της δεκαετίας του 1940.Η πρώτη εργασία του δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα La Prensa και στον εκδοτικό οίκο Codex. Στη συνέχεια μετακόμισε στις εκδόσεις Abril ,όπου άρχισε την εκτενή του καριέρα ως συγγραφέας κόμικς.

 

Στα πρώτα στάδια της καριέρας του,ο Oesterheld έγραψε ιστορίες όπως το «Alan y Crazy» (σχέδιο Eugenio Zoppi),«Ray Kitt» (σχέδιο Hugo Pratt) και «Bull Rocket» (τέχνη Paul Campani,Francisco Solano Lopez,Julio Schiaffino και άλλοι). Το 1952 δημιούργησε το περίφημο γουέστερν έπος «El Sargento Kirk» («Λοχίας Kirk»)μαζί με τον Hugo Pratt, στο περιοδικό Misterix.Αυτή η σειρά παρουσίασε ήδη τον αντισυμβατικό τρόπο γραφής του Oesterheld. Η σειρά ξεκινά με τον λοχία Kirk να λιποτακτεί αφού συμμετείχε σε μια σφαγή Ινδιάνων από τον Αμερικανικό Στρατό.

ο Kirk μετά,αφιερώνει τον εαυτό του,στην υπεράσπιση των Ινδιάνων.

 

Άλλες δημιουργίες της δεκαετίας του 1950 είναι«Tarpon»(σχέδιο Daniel Haupt),«Uma-Uma»(σχέδιο Solano Lopez),«Indio Suarez»(σχέδιο Carlos Freixas και αργότερα ο Carlos Cruz). Άλλοι καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκε εκείνη την εποχή, ήταν ο Ivo Pavone («El Zarpa»,«Burt Zane»),ο Enrique Cristobal («Dragón Blanco»), ο Luis Dominguez («Scout River»),ο Carlos Roume και ο Walter Casadei («Star Kenton»).

 

Το 1957,ο Oesterheld,και ο αδελφός του,Χόρχε ξεκινήσαν τη δική τους εκδοτική εταιρεία,την Ediciones Frontera. Αυτός ο εκδοτικός οίκος κυκλοφόρησε περιοδικά όπως το Hora Cera Mensual και το Frontera Mensuel, για το οποίο ο Oesterheld,συνέγραψε ιστορίες για ένα απίστευτα μεγάλο μέγεθος κόμικς.Αξιοσημείωτες είναι οι ασυνήθιστες ιστορίες επιστημονικής φαντασίας του, όπως το «El Eternauta». Σε αυτή τη σειρά, ο Oesterheld, περιγράφει τη δική του συνάντηση με έναν αιώνιο ταξιδιώτη του χρόνου,ο οποίος είχε ήδη ζήσει πάνω από 100 ζωές.Εικονογραφημένη από τον Francisco Solano Lopez,η σειρά αυτή ξεκίνησε το 1958 στο εβδομαδιαίο περιοδικό,Hora Cero Semanal. Άλλες σημαντικές ιστορίες για τα παραπάνω περιοδικά ήταν οι ιστορίες μάχης που έγραψε για τον Hugo Pratt («Ticonderonga»και «Ernie Pike),το πιο συμβατικό γουέστερν «Randall»(με τον Arturo Del Castillo) και το comic πειρατείας «Capitan Caribe»(με τον Dino Battaglia).

 

Στη δεκαετία του 1960,η Αργεντινή έπεσε θύμα μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης.'Ετσι ο Oesterheld, αναγκάστηκε να κλείσει τις πόρτες του Frontera. Ωστόσο, συνέχισε γράφοντας για αρκετά μικρότερους εκδότες καθώς και για τους Χιλιανούς εκδότες του Zig-Zag.(Περιοδίκο ή Εκδοτικός Οίκος) Στα χρόνια που ακολούθησαν,ο Oesterheld,έγραψε τις εξής ιστορίες «Artemio,El Taxista de Buenos Aires»,(σχέδιο Nestor Olivera και Pablo Zahlut),«Russ Congo» (σχέδιο José Clemen) και «Guerra de los Antartes» (σχέδιο León Napoo και αργότερα Ο Gustavo Trigo). Πιο αξιοσημείωτη δουλειά του εκείνης της εποχής ήταν οι βιογραφία του Τσε Γκεβάρα («Che»), που δημιούργησε το 1968 για το αναγνωστικό κοινό της Χιλής (σχέδιο Alberto και Enrique Breccia). Το έργο αυτό απέβει μοιραίο για τον Hector Oesterheld. Όταν ο στρατός κατέλαβε την εξουσία στην Αργεντινή στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο Oesterheld,συλλαμβάνεται και απαγάγεται από το σπίτι του μαζί με τις τέσσερις κόρες του και τους συζύγους τους. Τίποτα δεν ξανακούγεται πια για αυτόν από τότε. Όταν οι Ιταλός δημοσιογράφος Alberto Ongaro διεξήγαγε έρευνες για την εξαφάνιση του το 1979, πήρε την παράξενη απάντηση: "Τον "απομακρύναμε",γιατί έγραψε την πιο όμορφη ιστορία του Τσε Γκεβάρα που έχει γραφτεί ποτέ».

 

Το εξώφυλλο της περιβόητης graphic novel που στοίχισε τη ζωή στον σεναριογράφο Έκτορ Έστερχελντ,και στην οικογένειά του.

 

 

Επίσης να σημειωθεί ότι σε όποιον στην Αργεντινή αλλά και αλλού στην Λατινική Αμερική όπου υπήρχε στυγνή διακτατορία βρίσκανε οι αρχές το περιβόήτο αυτό comix στο σπίτι του,τον έβρισκε η μοίρα που βρήκε και το δημιουργό του "La Vida Del Che":

Εξαφανιζότανε από προσώπου γης.

Κατά σύμπτωση μίλαγα με έναν Χιλιανό κάποτε για το συγκερκριμένο θέμα και μου έλεγε ότι πιο πιθανόν να στη χαρίζανε άμα σε πιάνανε με το "Das Kapital"παραμάσκαλα,παρά με το "La vida"...

 

Εδώ ολόκληρη η πρωτότυπη νουβέλα,την κατοχή της οποίας πλήρωσαν αρκετοί και με τη ζωή τους ακόμα, στα Ισπανικά:

 

La Vida Del Che

 

Ο λόγος που το αναρτώ στην Πολιτική είναι ότι αφενός δεν υπάρχει αντίστοιχος subforum στον μητρικό πίνακα "Πολιτισμός",και αφετέρου γιατί θέλω να ξεκινήσει πολιτική κουβέντα από τους σοβαρούς συμφορουμίτες,και όχι από τα τρόλια για το γιατί όπου κυριάρχησαν εθνικιστικά και αυταρχικά κινήματα στον πλανήτη,κυνηγήθηκε τόσο απερίφραστα και τόσο ανηλεώς η Αριστερά σε όλες τις εκφάνσεις της,ακόμα και τις καλλιτεχνικές.(Διώξεις κομμουνιστών καλλιτεχνών επί ΜακΆρθυ στο Χόλιγουντ,απαγορευμένα τραγούδια και βιβλία στη Χούντα,κλπ).

Και καλά το να καις πχ η να απαξιώνεις έργα τέχνης,αντίθετα από την Ιδεολογία σου μέχρις έναν βαθμό το κατανοώ.

Το να εκτελείς και να εξαφανίζεις ανθρώπους επειδή τους βρήκες ένα γαμω-κόμιξ δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό μου.

Τόση λύσσα με τον Che πια;

 

Δηλαδή από τη μία η ειρωνική-απαξιωτική ρητορική των αντιαριστερών από τη μια (αλήτης και χασικλής ο Γκεβάρα,Μέθυσος και ανώμαλος ο Άρης) αλλά ο ανελέητος διωγμός των εν λόγω αριστερών (δικτατορίες στη Λ.Αμερική αλλά και "ειδική περιποίηση" από τους παρακρατικούς και τη Χούντα,αργότερα για τους ΕΛΑΣίτες,ειδικά για όσους ήταν στον κύκλο του Άρη,όπως οι μαυροσκούφηδες.Μαύρο φίδι που τους έτρωγε.Εξαίρεση ο Μήτσος Δημητρίου ή "Νικηφόρος",ο πάτερ Γερμανός Δημάκος ή "παπα-Ανυπόμονος" και κάποιοι ελάχιστοι).