ΤΡΙΓΥΡΝΩ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

[Indian]

  

 

Αντιγραφή από το οπισθόφυλλο...!

 

Παράθεση

Γιατί ο Καπετάν Νυχτερίδας τριγυρνά μες στην Αθήνα;

Μήπως βαρέθηκε την ταβέρνα στο λιμάνι;

Μάλλον θα τρέχει καμιά γυναικοδουλειά.

Τι τα θες...ευαίσθητο παλικάρι και όλο μπλέκει με τις λάθος γυναίκες.

Πάλι καλά που υπάρχει η ρετσίνα και βοηθάει.

 

 

Πρόκειται για την συνέχεια των περιπετειών του Καπετάν Νυχτερίδα,της παρωδίας του Batman,από τον Πέτρο Χριστούλια...!Φιλοξενήθηκε κι αυτό στην ιστοσελίδα socomic.gr (εκτός από τις σελίδες 75,76,77) και ήρθε στα χέρια μας σε χάρτινη μορφή από την Jemma...!

 

Περιέχονται τέσσερα κεφάλαια :

 

1. Ου γαρ έρχεται μόνον
2. Ο γάμος του Καραγκιόζη
3. Το είπε το φλιτζάνι
4. Εκείνο το κρύο πρωινό

Στις τελευταίες σελίδες υπάρχει μία λίστα με πληροφορίες από τα τραγούδια που "ακούστηκαν",καθώς επίσης κι ένα σύντομο βιογραφικό του δημιουργού...!

 

Η σελιδοποίηση έγινε από τον Φραγκίσκο Ζουταλούρη,την εκτύπωση την ανέλαβε η εταιρεία Πλέτσας Κ. - Κάρδαρη Ζ. ΟΕ και την βιβλιοδεσία η εταιρεία Μάντης Ι. και Υιοί ΕΕ - Βιβλιοδετική Αττικής...!

 

Η έκδοση είναι στα ίδια ακριβώς επίπεδα με το άλμπουμ "Γυρνώ σαν νυχτερίδα"...!Σκληρό εξώφυλλο και γυαλιστερό χαρτί...!Εξακολουθώ να πιστεύω ότι δεν χρειαζόταν τέτοια ποιότητα...!Ίσως η τιμή να ήταν καλύτερη τότε...!

 

 

Κι ένα "making of" του κόμικ...!

 

 

[GeoTrou]

Σχεδιαστικά είναι στα ίδια επίπεδα με το προηγούμενο, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα ίσως είναι καλύτερο.

Το βρήκα πιο αστείο (ο Δεκαοχτούρας δίνει ρέστα) και σε αντίθεση με τον πρώτο τόμο, έχει μια πιο συγκεκριμένη πλοκή.

Τρελοί επιστήμονες, εγκαταλελειμμένα σπίτια και μαυραγορίτες, όλα μέσα σ' αυτή την ιστορία "μυστηρίου". Τύφλα να ΄χει ο αληθινός Batman.

Επεξεργασία Απριλίου 26, 2016 από GeoTrou

[germanicus]

Όταν είχε βγει το Μπάτμαν αυτή η αδερφή 2 στο Κομικντομ του 2012, είχα πιάσει όποιον ήξερα και δεν ήξερα και του είχα φάει τα αυτιά να το τσιμπήσει πριν χαθεί Τεράστια η λατρεία μου για αυτό το πάντρεμα 2 πραγμάτων που αγαπάω. Του Μπάτμαν και αυτής της χώρας (και δη μιας περιόδου του παρελθόντος που δεν βίωσα και που υπάρχει μέσα μου κυρίως ως συναίσθημα/νοσταλγία)

 

Με το που το ξεκίνησα, οι πρώτες σελίδες δεν με δελέασαν. Με άφηναν με ένα "οκ. το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο". Μέχρι που εμφανίστηκε αυτή Οπότε η ιστορία άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά και να γίνεται μια αρκετά κλασσική ιστορία Μπάτμαν, από αυτές που έχω αγαπήσει, φορμαρισμένη στο καλούπι αυτού του σύμπαντος με αυτά τα χαρακτηριστικά. Το τέλος της ιστορίας (και δεν αναφέρομαι στο επιμύθιο) δεν με ενθουσίασε. Ίσως διότι ο κακός δεν ήταν κάποιος που να μου άρεσε ποτέ. 

 

Το σύνολο είναι ένα Elseworlds. Δεν κάνω καθόλου πλάκα Απλώς αυτό το Elseworlds είναι η Ελλάδα της δεκαετίας του 50. 

 

Επειδή έκανε αυτή την κάμψη κάπου στο 75-95% της ιστορίας, δεν μπορώ να του βάλω 7 ή 8. Επειδή καραγούσταρα στο 20-75% της ιστορίας δεν μπορώ όμως να του βάλω ούτε 6. Ίσως ούτε καν 6,5...  6,75/10 λοιπόν. 

 

Μακάρι να δούμε και 3ο τόμο. Όχι όμως προκειμένου να δούμε μια ιστορία του Νυχτερίδα, αλλά προκειμένου να γίνει ένα πάντρεμα κάποιων άλλων στοιχείων του Μπάτμαν με κάποια άλλα στοιχεία της Ελλάδας.