LES EPEES DE VERRE (THE SWORDS OF GLASS) [ SYLVIANE CORGIAT, LAURA ZUCCHERI ]

[totally_wired]

 

Το Swords of Glass είναι ένα επικό παραμύθι (ίσως ακούγεται κάπως αντιφατικό αλλά έτσι θέλω να το περιγράψω) σε σενάριο και σχέδιο από 2 γυναίκες (ίσως και αυτό ακούγεται κάπως) που κυκλοφόρησε στη Γαλλία σε 4 τόμους από το 2011 έως το 2014 και πρόσφατα επανεκδόθηκε στα αγγλικά από την αγαπημένη Humanoids. Η βασική ιστορία είναι η ιστορία της μικρής Yama όπου βρίσκεται, χωρίς να το θέλει, χωρίς οικογένεια την ημέρα που σπαθιά έπεσαν από τον ουρανό. Ένα απ' αυτά είναι για εκείνη, και με αυτό θα προσπαθήσει μια μέρα να εκδικηθεί αυτούς που της στέρησαν την οικογένεια. Εδώ να πω πως δεν είναι ακριβώς η Γη που ξέρουμε, άλλα ένας πλανήτης με παρόμοια χαρακτηριστικά με τα δικά μας, αλλά και άλλα ζώα. Στο πλευρό της θα έχει τον πολεμιστή Miklos (ο οποίος μοιάζει με τον Mel Gibson) που έχει και αυτός τα δικά του βάσανα αλλά στην πορεία θα υπάρχουν και άλλοι σύντροφοι.

 

 

Μπορεί να μοιάζει μια κλασική ιστορία εκδίκησης όμως η ανάπτυξη των χαρακτήρων, οι περιφερειακές ιστορίες και το οικολογικό θέμα που υπάρχει πίσω (ή και μπρος) από την βασική ιστορία δένουν αρκετά και το σενάριο αποκτά ενδιαφέρον. Ακόμα και εάν η ιστορία σας φαίνεται κάπως βαρετή, τότε το σχέδιο αρκεί και από μόνο του για να διαβάσετε και χαζέψετε το συγκεκριμένο κόμικ. Είναι απλά εκπληκτικό. Αποσβολοτικό! τόσο πλούσιο και λεπτομερές χωρίς καμία έκπτωση σε τίποτα και σε αρκετά καρέ έχει και δευτερεύουσα δράση. Δεν μπορώ να το περιγράψω πραγματικά. 200+ σελίδες έργο τέχνης.

 

 

Πρόκειται για ένα κόμικ με καθαρά κινηματογραφική δομή και δεν είναι μόνο η δική μου άποψη όπως θα μπορούσε να είναι Miyazaki, λόγω θέματος, σχεδίου και σύμπαντος. Διαβάστε το, ή ακόμα καλύτερα αποκτήστε το.

 

Εδιτ: Είναι πάρα πολύ ευκολοδιάβαστο. Ακόμα και με βασική γνώση αγγλικών κάποιος μπορεί να το διαβάσει άνετα και να το ευχαριστηθεί.

 

Αντιγράφω από το site της Humanoids

 

Παράθεση

 

Quick facts about The Swords of Glass:

• Italian-born Laura Zuccheri has worked as an artist on numerous Italian publications including Ken Parker magazine, The Condemned and Hardware (Sergio Bonelli). She won the The Grand Guinigi Award for Best Art at Lucca Festival for her Swords of Glasswork.
• Sylviane Corgiat is a prolific French writer who won the Grand Prix du Livre Jeunesse for her YA novel, The Memory Traffickers, and has written for the long-running French cop TV series, Navarro. She has written numerous comic book series including Elias the Cursed (also at Humanoids).
• Includes a bonus material section featuring the series' stunning making-of art.
• Appeals to fans of Studio Ghibli's films (Hayao Miyazaki's Princess Mononoke, Spirited Away, My Neighbour Totoro) and epic fantasy.

 

[batigoal]

Ειναι ηδη απο καιρο στην wishlist, το εχω και κατεβασμενο αλλα δεν συγκρινεται
με την εντυπη εκδοση σε κανενα επιπεδο, ειδικα με τετοιο artwork

 

Πολλα    Μακη για την παρουσιαση!

 

[φλοκ]

Το σχέδιο και οι χρωματισμοί φαίνονται υπέροχα !!!!Ειδικά στις 3 τελευταίες εικόνες .

[GeoTrou]

Συνέχεια σκοντάφτω πάνω του, αλλά δεν μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον, παρότι από Humanoids.

Ε λοιπόν ανέβηκε πολύ ψηλά στην λίστα με τα BD, γιατί πράγματι έχει φοβερό artwork και θυμίζει Miyazaki.

Μάκη ποια έκδοση έχεις; Το oversized ή το απλό softcover; Ρωτώ γιατί από οικονομικής άποψης αντέχω το δεύτερο, αλλά από καλλιτεχνικής φοβάμαι μην "χάνει" το σχέδιο.

[totally_wired]

Συνέχεια σκοντάφτω πάνω του, αλλά δεν μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον, παρότι από Humanoids.

Ε λοιπόν ανέβηκε πολύ ψηλά στην λίστα με τα BD, γιατί πράγματι έχει φοβερό artwork και θυμίζει Miyazaki.

Μάκη ποια έκδοση έχεις; Το oversized ή το απλό softcover; Ρωτώ γιατί από οικονομικής άποψης αντέχω το δεύτερο, αλλά από καλλιτεχνικής φοβάμαι μην "χάνει" το σχέδιο.

 

Πόσο μέσα έπεσες. Το soft έχω... Δεν θα έλεγα ότι χάνει, θα έλεγα ότι δεν αναδεικνύεται τόσο στο softcover...: p

Καλά μπορεί και να χάνει λίγο. Όταν κάνεις ένα bd -> αμερικάνικο τότε πάντα κάτι θα χαθεί, ειδικά σε αυτό το σχέδιο.

[GeoTrou]

Κατάλαβα

[guskoin]

Όσοι σκέφτονται να το αγοράσουν ,

ας πάρουν με κλειστά τα μάτια την deluxe oversized edition !Η διαφορά στην τιμή καλύπτεται από  την φανταστική έκδοση της Humanoids

και αν σας άρεσαν οι σελίδες που παρουσιάζει ο φίλος tottaly_wired  ας το εγγυώμαι ότι στην έκδοση αυτή τα σχέδια είναι ακόμα πιο όμορφα!

Πραγματικά θα μείνετε άφωνοι  με τον συγκεκριμένο τόμο!

[totally_wired]

Και εδώ να συμπληρώσω κάτι σημαντικό που ξέχασα στην παρουσίαση... 

 

Είναι πάρα πολύ ευκολοδιάβαστο, δηλαδή ακόμα και με βασική γνώση αγγλικών θα μπορέσει κάποιος να το ευχαριστηθεί...

 

Όσοι σκέφτονται να το αγοράσουν ,

ας πάρουν με κλειστά τα μάτια την deluxe oversized edition !Η διαφορά στην τιμή καλύπτεται από  την φανταστική έκδοση της Humanoids

και αν σας άρεσαν οι σελίδες που παρουσιάζει ο φίλος tottaly_wired  ας το εγγυώμαι ότι στην έκδοση αυτή τα σχέδια είναι ακόμα πιο όμορφα!

Πραγματικά θα μείνετε άφωνοι  με τον συγκεκριμένο τόμο!

[Dr Paingiver]

Μπράβο ρε Μάκη για την παρουσίαση. Τρομερό κόμικ, από τα καλύτερα που έχω διαβάσει. Και θα συμφωνήσω απόλυτα με την άποψη του guskoin. Προτιμείστε την oversized deluxe hardcover edituion. Τα σπάει!!!!! 

 

[GeoTrou]

Τρομερό κόμικ πράγματι. Βρήκα πολλά κοινά με το Elias the Cursed, τόσο θετικά, όσο και αρνητικά.

Εξαιρετική ιστορία και κυρίως πρωτότυπη. Το design ρούχων, κτιρίων κλπ μπλέκει κάθε πολιτισμό που έχει πατήσει στη Γη, από τα αγάλματα που θυμίζουν Πολυνησία, μέχρι τα μπιχλιμπίδια αλά Αζτέκοι και τις πανοπλίες που εμπνέονται από αυτές των σαμουράι. Για το σχέδιο της Zuccheri δεν θα σχολιάσω τίποτα, είναι μαγευτικό.

Πιστεύω ότι η Corgiat έχει ένα θεματάκι με την σκηνοθεσία και σε μερικά σημεία με τους διαλόγους. Επίσης, το αναπάντεχο τέλος, θεωρώ ότι «έτρεξε» κάπως βιαστικά.

Συνολικά, ωστόσο, είναι ένα μεγαλειώδες fantasy κόμικ, που αγαπάς από τις πρώτες κιόλας σελίδες.

[Θρηνωδός]

Φοβερή δουλειά. Πανέμορφο σχέδιο που στην μεγάλη έκδοση είναι πραγματικά χάρμα οφθαλμών. Δεν χορταίνεις να το βλέπεις. Προφανώς δεν τίθεται θέμα στην επιλογή, η oversized έκδοση είναι μονόδρομος. Θενκς και για την παρουσίαση 

 

Αλλά έχω μόνο μία ένσταση. Πρακτικά η κύρια υπόθεση ήταν τα γυάλινα σπαθιά, η επανένωση τους κλπ. Η εκδίκηση της Γιάμα ήταν sub-plot που βοηθά την εξέλιξη της ιστορίας και εν μέσω αυτής ολοκληρώνεται. Θεωρώ λάθος που σπατάλησε η Corgiat τις ~150 σελίδες για αυτό (όπου πρακτικά βλέπουμε μόνο το 1 από τα 4 σπαθιά) και τις τελευταίες 50 σελίδες για να βρεθούν τα υπόλοιπα 3, να ενωθούν, να δούμε το arc του  Μίλος, να γίνει το φινάλε και πάει λέγοντας. Η θα έπρεπε να γίνει καλύτερη κατανομή στο σενάριο και να απλωθεί αλλιώς ή να ήταν μεγαλύτερο το κόμικ. 

[totally_wired]

Τι σε κάνει να πιστεύεις (πέρα από τον τίτλο του κόμικ) πως η κύρια υπόθεση ήταν τα γυάλινα σπαθιά και όχι η εκδίκηση της Γιάμα;

 

 

 

 

Αλλά έχω μόνο μία ένσταση. Πρακτικά η κύρια υπόθεση ήταν τα γυάλινα σπαθιά, η επανένωση τους κλπ. Η εκδίκηση της Γιάμα ήταν sub-plot που βοηθά την εξέλιξη της ιστορίας και εν μέσω αυτής ολοκληρώνεται. Θεωρώ λάθος που σπατάλησε η Corgiat τις ~150 σελίδες για αυτό (όπου πρακτικά βλέπουμε μόνο το 1 από τα 4 σπαθιά) και τις τελευταίες 50 σελίδες για να βρεθούν τα υπόλοιπα 3, να ενωθούν, να δούμε το arc του  Μίλος, να γίνει το φινάλε και πάει λέγοντας. Η θα έπρεπε να γίνει καλύτερη κατανομή στο σενάριο και να απλωθεί αλλιώς ή να ήταν μεγαλύτερο το κόμικ. 

[Θρηνωδός]

Το μόνο που μου δίνει αυτή την εντύπωση είναι ότι θα ήταν κρίμα μεγάλο αν όντως η Corgiat έφτιαξε αυτό το κόμικ με σκεπτικό μια κοινότοπη ιστορία εκδίκησης και μόνο, και όλο το υπόλοιπο ήταν απλά back story αντί να συμβαίνει το αντίθετο.

 

Γιατί το ενδιαφέρον που είχε αυτή η ιστορία δεν ήταν το κοριτσάκι που του πήρανε τους γονείς και γίνεται μαθητευόμενο ενός μυστήριου τύπου αλά καράτε κιντ αλλά

τα σούπερ γ@μάτα γυάλινα σπαθιά που κρυσταλλώνουν ανθρώπους με ένα άγγιγμα,η καταστροφή του πλανήτη, η μυστήρια φυλή και πολλά ακόμα..

 

 

Αλλιώς αν ήταν ο κύριος σκοπός του κόμικ το ταξίδι της Γιάμα από την παιδική ηλικία στην ενηλικίωση,το ανεκπλήρωτο αμόρε και η εκδίκηση του πατέρα της τότε κακώς μας μπούκωσε στο τέλος με τόση πληροφορία σε τόσο λίγο χρόνο. Γιατί όντως προς το τέλος πνίγηκε απότομα, σαν υπερβολικά πολύ βούτυρο σε μια τόση δα φέτα ψωμί. 

 

Και ναι, το τελευταίο ήταν ανεστραμμένη ατάκα μπίλμπο μπάγκινς. 

[totally_wired]

Γιατί να είναι κρίμα; ίσα ίσα... Το υπόλοιπο δεν το θεωρώ back story αλλά setting, δηλαδή το πλαίσιο/σκηνικό έργου δηλαδή όπου οι πρωταγωνιστές ζουν και δρουν. Παρόλο που γίνονται κοσμογονικά πράγματα η δύναμη για εκδίκηση είναι μεγάλη. Αυτό για μένα το κάνει πολύ ενδιαφέρον (διαφορετικά θα ήταν μια ιστορία με ήρωες τύπου μαρβελ που σώζουν τον πλανήτη).

 

Σε πολλά έργα π.χ. στη όπερα ή και στον εμπορικό κινηματογράφο η πλοκή είναι απλή, δηλαδή κάποιος αγαπάει κάποια αλλά για xy λόγους δεν είναι μαζί ή κάτι συμβαίνει και κάποιος ζητάει εκδίκηση κτλ. Αυτό που αλλάζει είναι το πλαίσιο. Από απλό πλαίσιο π.χ. κουρέας της Σεβίλης έως ultracomplex όπως είναι τα Νιμπελούνγκεν η βασική πλοκή είναι απλή. Στην όπερα η πλοκή είναι απλή γιατί δίνεται βάρος στην μουσική, σε αντίθεση με το κλασικό θέατρο όπου μπορείς να βάλεις πολύπλοκη πλοκή ( ) και να προβληματιστείς, είτε κοινωνικά είτε απλά να βρεις τον δολοφόνο.

 

Στο κόμικ αυτό η πλοκή είναι απλή, αλλά έχει πολύπλοκο setting, γιατί; Γιατί το σχέδιο είναι αυτό που παίζει τον πρώτο ρόλο.

 

(Αλέξανδρε ίσως θα πρέπει να βάλεις spoiler εκεί που πρέπει στο παραπάνω ποστ)

 

Το μόνο που μου δίνει αυτή την εντύπωση είναι ότι θα ήταν κρίμα μεγάλο αν όντως η Corgiat έφτιαξε αυτό το κόμικ με σκεπτικό μια κοινότοπη ιστορία εκδίκησης και μόνο, και όλο το υπόλοιπο ήταν απλά back story αντί να συμβαίνει το αντίθετο.

 

Επεξεργασία Αυγούστου 26, 2016 από totally_wired

[Kabuki]

Απο τα καλά BD που διάβασα

Βασικά, άλλο κόμικ είχα ξεκινήσει να διαβαζω, αλλά κεντρίστηκα απο τη διαφωνια του τοταλλυ με το Θρηνωδο και το διαβασα χτες βραδυ

 

Εικαστικά το βρήκα εξαιρετικό και πολύ προσεγμένο στις λεπτομέρειες! Απο τις πόλεις, μέχρι τα ζωα, τις στολές, ήταν χάρμα οφθαλμων - το μονο που με χάλασε λίγο ήταν η ομοιότητα του Μίλος με τον Μελ Γκιμπσον, που αντιπαθω

 

Όσον αφορά το στόρυ, θα συμφωνησω με το Θρηνωδο. Δε θα με χάλαγε να είναι το κεντρικό θέμα μια καλοδοσμένη ιστορία εκδίκησης, αλλά στο συγκεκριμένο κόμικ δε νομίζω ότι ισχύει αυτό. Η ιστορία της Γιάμα είναι ένα μεγαάλο subplot, αλλά το βασικό στόρυ ειναι ουσιαστικά η ιστορια των γυαλινων σπαθιων.

Κι εκει εντοπίζω και τις αδυναμίες αυτού του πολύ όμορφου κατα τα άλλα κόμικ, στην ανισορροπία εξέλιξης των ιστοριών των γυάλινων σπαθιων. Πιστεύω ότι θα ήθελε αρκετές ακόμα σελίδες για να δώσει βάρος και στα υπόλοιπα.

Τα ψιλοπροβληματάκια στους διαλόγους υποψιάζομαι ότι μπορει να έχουν να κάνουν και με τη μεταφραση

 

Συνοψίζοντας είναι ένα πολύ ευχάριστο, ευκολοδιάβαστο κόμικ, με πολύ ενδιαφέροντες β χαρακτήρες και με πανέμορφο σχεδιο. Ο χρωματισμός πολύ ταιριαστος επίσης. Προσωπικά ξεπέρασα εύκολα τις όποιες σεναριακές αδυναμίες, χάριν του συνόλου.

 

Μάκη για την όμορφη παρουσίαση!

[totally_wired]

Δηλώνω υπεύθυνα προς όλους τους αναγνώστες πως όταν έκανα την παρουσίαση του κόμικ δεν έγραψα τον γαλλικό τίτλο (LES EPEES DE VERRE) αλλά τον αγγλικό (THE SWORDS OF GLASS)

 

Αν και κατανοώ (και συμμορφώνομαι) τους λόγους της αλλαγής στον γαλλικό τίτλο με τον αγγλικό δίπλα σε παρένθεση, διαφωνώ με αυτή την πρακτική και θέλω να το δηλώσω. 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 23, 2016 από totally_wired

[dionik]

Δηλώνω υπεύθυνα προς όλους τους αναγνώστες πως όταν έκανα την παρουσίαση του κόμικ δεν έγραψα τον γαλλικό τίτλο (LES EPEES DE VERRE) αλλά τον αγγλικό (THE SWORDS OF GLASS)

 

Αν και κατανοώ (και συμμορφώνομαι) τους λόγους της αλλαγής στον γαλλικό τίτλο με τον αγγλικό δίπλα σε παρένθεση, διαφωνώ με αυτή την πρακτική και θέλω να το δηλώσω. 

 

Οι φανατικοί αναγνώστες σου σε ευχαριστούμε που μας ενημέρωσες (όπως και στις 2 προηγούμενες παρουσιάσεις σου). Τώρα μπορούμε να κοιμηθούμε ήσυχοι, γνωρίζοντας ότι η Δ.Ο. έχει την έγκρισή σου για αυτή της την απόφαση, παρόλο που διαφωνείς.

 

[totally_wired]

α) Όταν μια παρουσίαση γίνεται edit από κάποιον τρίτο πρέπει να γράφεται εντός (πόσο δε όταν αλλάζει ο τίτλος για να ακολουθηθούν οι νέοι κανόνες (?))

β) Θεωρώ μια γελοιότητα την αναγραφή των γαλλικών τίτλων γενικά και ειδικά σε παρουσίαση που έκανα εγώ χωρίς να ξέρω γαλλικά. Η κουβέντα έχει ξαναγίνει στο πρόσφατο παρελθόν, δεν έχει νόημα να επεκταθώ αφού όπως είπαν τότε είχε συζητηθεί εντός Δ.Ο. και άρα τελείωσε. Για τον λόγω αυτό δεν πρόκειται να ξανά κάνω παρουσίαση ξένης έκδοσης σε γλώσσα που η αρχική της έκδοση δεν ήταν στην αγγλική.

γ) Αντί να σβήσω το κείμενο της παρουσίασης, προτίμησα να γράψω το disclaimer για να μην προδώσω εσάς, τους αναγνώστες μου. 

δ) Η Δ.Ο. δεν έχει την έγκριση μου, δες το γ). Το λένε ανοχή (είμαι σίγουρος πως η Δ.Ο. ξέρει την ανοχή γιατί ανέχεται τις παραξενιές μου ως τώρα και την ευχαριστώ  )

ε) Καληνύχτα και πραγματικά δεν ήθελα ούτε θέλω να γίνει θέμα, αφού είναι, πρακτικά, εντελώς ασήμαντο.

 

Οι φανατικοί αναγνώστες σου σε ευχαριστούμε που μας ενημέρωσες (όπως και στις 2 προηγούμενες παρουσιάσεις σου). Τώρα μπορούμε να κοιμηθούμε ήσυχοι, γνωρίζοντας ότι η Δ.Ο. έχει την έγκρισή σου για αυτή της την απόφαση, παρόλο που διαφωνείς.

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 23, 2016 από totally_wired

[dionik]

α) Ο "τρίτος" που κάνει την επεξεργασία δεν είναι κάποιος περαστικός, αλλά ο υπεύθυνος mod της εκάστοτε ενότητας. Επομένως είναι στη δική του ευχέρεια αν ενημερώσει ή όχι, ειδικά αν η αλλαγή έχει να κάνει με τον τρόπο που γράφεται ο τίτλος.

β) Όπως νομίζεις.

γ) Σβήνοντας το κείμενο της παρουσίασης, θα απαξίωνες τόσο αυτούς που σε ευχαρίστησαν για αυτή (έστω και με ένα thanks), όσο και γενικότερα το φόρουμ που σε φιλοξενεί. Επομένως, δες το β).

δ) Έχεις δίκιο για την έγκριση. Η σωστή φράση που έψαχνα ήταν συμμόρφωση με τις αποφάσεις της Δ.Ο.

ε) Αν δεν ήθελες να γίνει θέμα, υποθέτω δεν θα έγραφες το ίδιο κειμενάκι σε 3 παρουσιάσεις και δεν θα συνέχιζες με την προηγούμενη απάντησή σου. Θα πηγαίναμε απλά κατευθείαν στο δ).

 

 

[dimious200]

Φοβερο κομικ! Καταπληκτικο σχεδιο και μαγευτικο στησιμο κοσμου (συγκερασμος οπως ειπε και ο geo στοιχειων απο ολους τους πολιτισμους της Γης). To τελος αρκετα πρωτοτυπο και γενικα ολο το ημιδυστοπικο σετινγκ μαζι με την ιδεα των αριθμημενων εκλεκτων κλπ μου θυμισε ιστοριες με τις οποιες μεγαλωσα (βολτρον κλπ). Αν δε ειχε κανει τα 4 σπαθια αντι για πανομοιοτυπα να εχουν ειδικα χαρακτηριστικα απο τα 4 στοιχεαι της φυσης και τα ειχε μοιρασει και σε αντιστοιχες φυλες κλπ τωρα θα ημουν στα ουρανια (ή μαλλον σε καποιο eshop να παραγγελνω την πιο deluxe εκδοση που κυκλοφορει εκει εξω).

 

Στο debate που "ξεσπασε" παραπανω ειμαι και με τους δυο αν και τεινω περισσοτερο προς τον Μακη για τον εξης ενα λογο: έτσι οπως βλεπουμε την ιστορία οι δημιουργοί τονιζουν την (εγωκεντρικη) ανθρωπινη φυση. Η Γιάμα ενημερωνεται για το τι περιπου ειναι το σπαθι και ποσο σημαντικο ειναι να βρει τα αλλα 3 (η αντιστροφη μετρηση εχει ξεκινησει δηλαδη!!) και "αδιαφορει", θελει πρωτα να παρει την εκδικηση της. Αντιστοιχα ο αλλος με το 2ο σπαθι ξεκιναει το ταξιδι ανευρεσης των αλλων 3 μπας και σωσει την κρυσταλλοποιημενη γυναικα του. Αν η γυναικα του δεν ειχε αγγιξει το σπαθι το εργο του σαμανου να τον πεισει για τη σημασια του σπαθιου θα ηταν πολυ δυσκολοτερο.

Δε θεωρω οτι εκλεισε βιαστικα, ουτε με χαλασε που σαν δημιουργοι αντι να φτιαξουν τευχακι-origin για τον καθε ενα απο τους 4 εκλεκτους (ο οποιος 1 ειναι εκπληξη ε! )διαλεξαν να δουμε σχεδον ολη την ιστορια απο το POV της Yama. Αφηστε που ετσι μεγαλωνει το spin off potential του κομικ

 

Αναζητηστε το, αξιζει να υπαρχει σε καθε βιβλιοθηκη  

Δε ξερω αν θα θεωρηθει ιεροσυλια αυτο που θα πω ή αν θα βρω απειλητικα μηνυματα στο ινμποξ αλλα κοντραρει αρκετα καλα το Ινκαλ

 

[Ion]

Υπέροχο κόμικ, από την αρχή μέχρι το τέλος! Όλα τα λεφτά είναι το σχέδιο, το οποίο είναι από τα πιο όμορφα που έχω δει σε κόμικ! Τώρα καταλαβαίνω για ποιο λόγο επέμεναν όλοι για την deluxe edition, παρόλα αυτά και με την απλή έκδοση εγώ το καταευχαριστήθηκα. Το σενάριο σε κάποια ελάχιστα σημεία μου θύμισε το Elias the Cursed, λογικό άλλωστε λόγω της συγγραφέως, αλλά το σχέδιο είναι πολλά επίπεδα πιο πάνω (το οποίο μου θύμισε σε κάποια σημεία τον Storm). Προτείνεται σε άπαντες!