Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έφερε τον Μίκυ στην Ελλάδα και αντιμετωπίζει την κρίση ως... Μακ Ντακ [Ιατρού Γιάννης, Ζωιτάς Γιώργος, Εφημερίδα των συντακτών 14-15/02/2015]


PhantomDuck

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  5259
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  207
  • Content Count:  9437
  • Reputation:   76849
  • Achievement Points:  9439
  • Days Won:  100
  • With Us For:  5840 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

α) μπράβο παιδια! :respect:

 

β) PK is back! :yahoo:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30061
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  464
  • Content Count:  6111
  • Reputation:   53885
  • Achievement Points:  6111
  • Days Won:  49
  • With Us For:  3629 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  29

Πολύ ωραία συνέντευξη!  :clap2:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25682
  • Group:  Members
  • Topic Count:  146
  • Content Count:  4224
  • Reputation:   26844
  • Achievement Points:  4270
  • Days Won:  10
  • With Us For:  4236 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Καταρχάς πολλά συγχαρητήρια στα παιδιά! :)  Υπέροχη συνέντευξη!! :div: Θα ήθελα πάντως να δω τι θα έλεγε για τα 70 - 80 τελευταία τεύχη του ΚΟΜΙΞ της Α περιόδου προ 300 που δεν ήταν ότι καλύτερo τα περισσότερα... Κάτι που μου άρεσε είναι ότι είχαν ετοιμάσει τον 2 τόμο του Φλουντ άρα ίσως έχουμε μια ελπίδα να τον δούμε και αυτόν από την Καθημερινή. :thinking:

Επεξεργασία από ΚΟΜΙΞ
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  4388
  • Group:  Members
  • Topic Count:  3
  • Content Count:  238
  • Reputation:   1326
  • Achievement Points:  238
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5946 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  46

Μπράβο για την συνέντευξη, θα μπω και στο efsyn.gr να διαβάσω και τα υπόλοιπα!

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  9146
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  116
  • Content Count:  1734
  • Reputation:   12511
  • Achievement Points:  1734
  • Days Won:  13
  • With Us For:  5491 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

Yo! :) Όντως, κάποια στιγμή αργότερα θα ανέβει και μία μεγαλύτερη βερσιόν της συνέντευξηςς στην ιστοσελίδα. Ωστόσο και πάλι δε θα είναι ολόκληρη. Η συζήτηση κράτησε 3 ώρες + και η αρχική απομαγνητοφώνηση μου βγήκε 5.800 λέξεις! :O

Θα ανεβάσω αργότερα το πλήρες κείμενο, μόνο για σας, εδώ :D

Η ερώτηση σχετικά με το Charlie Hebdo δεν υπήρχε στην αρχική συζήτηση αλλά προστέθηκε εκ των υστέρων (αφού η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβρη). Φαίνεται άλλωστε και η μη-συνοχή, αφού το κείμενο γενικά αποπνέει την αίσθηση του προφορικού λόγου ενώ η σχετική απάντηση είναι ιδιαίτερα προσεγμένη :)

Σας ευχαριστούμε για τα καλά λόγια...! Η αλήθεια είναι πως, ιδιαίτερα χάρη στη ζωηρή περιέργεια του Γιώργου, πιο πολύ ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική συζήτηση θα το έλεγες παρά συνέντευξη. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία και ο κ. Τερζόπουλος εξαιρετικά χαλαρός απαντούσε ακόμα και σε πράγματα που δεν το περιμέναμε, ίσως ακριβώς επειδή πλέον σταμάτησαν οι εκδόσεις Disney :)

 

 

Αυτήν την περίοδο ετοιμάζω συνέντευξη με τους νέους δημιουργούς του Αστερίξ, λογικά τον Απρίλη θα τη δείτε...!

 

Επεξεργασία από JohnnyMZ
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  29883
  • Group:  Members
  • Topic Count:  1
  • Content Count:  532
  • Reputation:   3119
  • Achievement Points:  533
  • Days Won:  0
  • With Us For:  3716 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  43

Πολλα μα παρα πολλα συγχαρητηρια για την συνεντευξη παιδια.Παντα αξιοι.Περιμενουμε με αγωνια το πληρης κειμενο.Ευχαριστουμε πολυ

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  14558
  • Group:  Members
  • Topic Count:  49
  • Content Count:  3365
  • Reputation:   28681
  • Achievement Points:  3365
  • Days Won:  2
  • With Us For:  4783 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  32

Και αναρωτιομουν για την τελευταια ερωτηση,γιατι θυμομουν οτι ειχες γραψει το καλοκαιρι για τη συνεντευξη αυτη..  :hit:

Πολυ ενδιαφερουσα συνεντευξη,συγχαρητηρια παιδια!!! Αντε να δουμε με τι κομικς θα ασχοληθει ο Ντειβιντ τωρα που τα Ντισνευ τα πηραν αλλοι :thinking:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30701
  • Group:  Members
  • Topic Count:  22
  • Content Count:  342
  • Reputation:   2053
  • Achievement Points:  342
  • Days Won:  0
  • With Us For:  3351 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  35

Ενα "συγχαρητηρια" και απο μενα! :up:  Ενδιαφερον...

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  277
  • Group:  Root Admin
  • Topic Count:  1671
  • Content Count:  28465
  • Reputation:   190010
  • Achievement Points:  27559
  • Days Won:  758
  • With Us For:  6341 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  51

:congrats: guys!

 

Περιμένω με τεράστιο ενδιαφέρον και την long version :) Ήδη είδα πολύ ενδιαφέροντα πραγματάκια (λχ επαναδημοσίευση των καλύτερων ιστοριών κάθε 8 χρόνια) και περιμένω να δω τι άλλο αλιεύσατε για εμάς τους καμμένους :D

 

:congrats: και πάλι! :best::cool:

 

:cheers5:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  26001
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  97
  • Content Count:  7145
  • Reputation:   85677
  • Achievement Points:  7165
  • Days Won:  165
  • With Us For:  4182 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  57

Πολλά συγχαρητήρια και στους δυο για την πολύ καλή και ενδιαφέρουσα συνέντευξη !! :congrats:

 

Γιώργο η απουσία σου κανει το GC φτωχότερο.....

:best::beer6:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30580
  • Group:  Members
  • Topic Count:  45
  • Content Count:  1828
  • Reputation:   13127
  • Achievement Points:  1938
  • Days Won:  7
  • With Us For:  3406 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  41

Συγχαρητήρια στους Συντάκτες! Πολύ καλή πρωτοβουλία η συνέντευξη με τον Χρ. Τερζόπουλο. Έψαξα στο efsyn.gr για την ολοκληρωμένη συνέντευξη, αλλά μάλλον δεν έχει αναρτηθεί ακόμα.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30399
  • Group:  Members
  • Topic Count:  23
  • Content Count:  1480
  • Reputation:   8970
  • Achievement Points:  1480
  • Days Won:  3
  • With Us For:  3480 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  22

Πολύ καλό!!! Μπράβο παιδιά!!! :congrats: Όμως την εφημερίδα την έχετε βάλει λάθος ή έτσι μου φαίνεται; Δηλαδή οι σελίδες είναι ανακατωμένες!  :confuse:

 

Κατά τα άλλα :respect:  :respect:  :respect: !!!

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  9146
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  116
  • Content Count:  1734
  • Reputation:   12511
  • Achievement Points:  1734
  • Days Won:  13
  • With Us For:  5491 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

Όντως, ακόμα δεν ανέβηκε και ενδεχομένως να αργήσει.

Επομένως πάρτε το original, να μην αγωνιάτε :D

 

Burn yourselves :D

 

 

Γεννημένος το 1941, πατέρας πέντε παιδιών και παππούς πέντε εγγονιών, δις παντρεμένος, με καταγωγή από τη Μικρά Ασία. Του αρέσει να οδηγεί «γρήγορα και καλά» και πλέον δυσκολεύεται να ταξινομήσει τις φωτογραφίες του, αφού βγάζει περισσότερες από όσες μπορεί να αρχειοθετήσει. Εκτός όλων αυτών, για 45 συναπτά έτη, από το 1966, έβγαζε τα περιοδικά Disney στην Ελλάδα. «Μίκυ Μάους», «Ντόναλντ», «ΚΟΜΙΞ», «Αλμανάκο»... Το 2012 τη θέση του ανέλαβε ο υιός του Ντέιβιντ, μέχρι που έληξε το συμβόλαιο και πλέον οι συγκεκριμένοι –και άλλοι - τίτλοι πέρασαν στα χέρια των Καθημερινών Εκδόσεων. Πίσω από αυτούς τους τίτλους, με τους οποίους γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές Ελλήνων, βρίσκεται ο Χρήστος Τερζόπουλος, με τον οποίο συναντήθηκα για μία ενδιαφέρουσα συζήτηση.

 

Η κουβέντα μας ξεκίνησε χαλαρά. Αρχικά μου μίλησε για τη ζωή του και πώς έφτασε να εκδίδει κόμικς με τους ήρωες του Disney στην Ελλάδα: «Είμαι γενημένος το 1941. Από πολύ μικρός διάβαζα κόμικς, και οι ήρωες του Disney ήταν οι αγαπημένοι μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά μία ιστορία με τον Μίκυ και κάτι γιγαντιαία μυρμήγκια, στο περιοδικό «Γέλιο και Χαρά» του Πεχλιβανίδη – ήταν η αγαπημένη μου ιστορία όταν ήμουν μικρός, και αργότερα την εκδόσαμε κι εμείς, στο «ΚΟΜΙΞ». Η εκδοτική ενασχόλησή μου με τα περιοδικά Disney, λοιπόν, δεν ήταν κάτι που ξεκίνησα αυστηρά επαγγελματικά, ήταν ταυτόχρονα κάτι που μου άρεσε από την παιδική ηλικία, η εκπλήρωση ενός ονείρου. Αν σπούδαζα αυτό που ήθελα, δηλαδή Κοινωνιολογία, ίσως να μην γινόταν ποτέ. Στην πορεία εκδίδαμε και βιβλία, και τώρα που δεν έχουμε τα Disney, καλούμαστε να το κάνουμε βιοποριστικά», λέει, και συνεχίζει: «Εγώ τη δουλειά, σαν δουλειά, την έμαθα πιτσιρικάς – εξ απαλών ονύχων, που λένε – καθώς συχνά τα καλοκαίρια, από τότε που μπορούσα να κυκλοφορήσω μόνος μου, πήγαινα και βοηθούσα τον πατέρα μου (ΣΣ. Ευάγγελος Τερζόπουλος), κουβαλούσα τα χειρόγραφα στο τυπογραφείο, μετά πήγαινα και τα έφερνα, για να βγάζω το χαρτζιλίκι μου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μάθω τη δουλειά «από μέσα», αφού ερχόμουν σε επαφή με όλα τα στάδια που περνάει ένα περιοδικό μέχρι να φτάσει στο περίπτερο».

 

Σε αυτό το σημείο καταφθάνει στα γραφεία και ο φίλος μου, Γιώργος Ζωιτάς, του οποίου το ενδιαφέρον και η αγάπη για τα περιοδικά έφερε περισσότερη... ζωηράδα στη συζήτησή μας. Συνεχίζοντας όσα έλεγε, ο κ. Τερζόπουλος αναφέρθηκε στο μέχρι πότε βρισκόταν επικεφαλής των εκδόσεων: «Στην αρχή είχα αναλάβει εξ ολοκλήρου την επιμέλεια των περιοδικών. Σταδιακά προσθέτοταν ανθρώπινο δυναμικό και δημιουργούνταν επιτελεία, τα οποία συχνά ανανεώνονταν, καθώς υπήρχαν αρκετοί συνεργάτες μας που αναζήτησαν καλύτερες θέσεις και φεύγαν από μας. Πολλοί αρχιτεχνίτες στη λιθογραφία και διευθυντές περιοδικών ήταν δικοί μας άνθρωποι. Όλοι, βέβαια, εκπαιδεύονταν από εμάς πάνω στο αντικείμενο πρακτικά, καθώς δεν είναι εύκολο να βρεθεί κάποιος που να είναι ήδη πλήρως καταρτισμένος. Πιστεύω άλλωστε πως ήταν υποχρέωσή μας να διδάσκουμε. Αλλιώς πρέπει να υπάρχουν πολύ καλά πανεπιστήμια και πολυτεχνεία, αλλά και πάλι, χρειάζεται η πρακτική εκπαίδευση για να πειστείς πως είσαι έτοιμος να περάσεις από τη θεωρία του πανεπιστημίου στην πράξη της εργασίας. Εκεί (στο πανεπιστήμιο), είσαι θεωρητικός. Γι’ αυτό λένε να μη βάζεις ποτέ καθηγητές πανεπιστημίου στην κυβέρνηση, γιατί αντιμετωπίζουν τα πράγματα... θεωρητικά (γέλια). Ο καθηγητής που σου διδάσκει εμπόριο, για παράδειγμα, σου διδάσκει τις αρχές του εμπορίου – δε σου διδάσκει την αγωνία του να πουλήσεις. Επιστρέφοντας, λοιπόν, στην ερώτηση, εγώ έπαψα να ασχολούμαι σε ένα βαθμό με την επιμέλεια των εκδόσεων όταν βρέθηκε άνθρωπος που έμαθε πολύ καλά τη δουλειά και έβλεπα ότι έκανε τα πράγματα όπως θα τα έκανα κι εγώ, ή τουλάχιστον πολύ κοντά σε αυτό. Αυτός ήταν ο Στέλιος Νικολάου». Και έκτοτε; «Εννοείται ότι ποτέ δε σταμάτησα να είμαι «από πάνω». Εύκολα μπορεί ένα καράβι να χάσει τη ρότα του, και τότε έρχεται ο καπετάνιος και... ισιώνει το τιμόνι».

 

Αμέσως μετά η κουβέντα πήγε στο περιοδικό «ΚΟΜΙΞ»: «Ήταν ωραίο περιοδικό το «ΚΟΜΙΞ»! Ελπίζω να καταλάβουν (στις Καθημερινές Εκδόσεις) ποια ήταν η «ζωή» του και να το συνεχίσουν όπως θα το κάναμε κι εμείς. Βέβαια, οι αναγνώστες μας δε συμφωνούσαν πάντα με τις επιλογές μας. Δε δεχόντουσαν εύκολα αλλαγές. Για παράδειγμα, όταν βάλαμε τον Ντον Ρόσα, δεν μας είπαν «τι ωραία, τι καλά, βάλατε έναν καινούργιο σχεδιαστή»! Ωστόσο, σαν περιοδικό είχε στόχο να δημοσιεύσει ιστορίες πολλών σχεδιαστών, ζώντων ή τεθνεόντων, να παρουσιάσει την ιστορία του Disney. Και ως προς αυτό ήμασταν πρωτοπόροι, καθώς πουθενά αλλού στον κόσμο δεν γινόταν αυτό. Ακόμα και τα αντίστοιχα ιταλικά ήταν περισσότερο εσωτερικής κατανάλωσης. Ο Romano Scarpa, για παράδειγμα, στην αρχή ξεκίνησε να «αντικαταστήσει» τον Carl Barks, και ήταν πολύ καλός σε αυτό. Εγώ στις πρώτες του ιστορίες δεν μπορούσα να τους ξεχωρίσω – έμοιαζαν και στο σχέδιο, και στο μύθο, και στην πλοκή, σε όλα! Το «ΚΟΜΙΞ» το ξεκινήσαμε όταν μάθαμε το όνομα του Barks, επειδή μας άρεσαν πολύ οι ιστορίες του. Γνωρίζαμε μια πηγή, αλλά ταυτόχρονα θέλαμε να το εμπλουτίζουμε, όπως και κάναμε, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα πολύ ωραίο περιοδικό, με ενημερωτικά θέματα, κείμενα που εμβαθύνουν στις ιστορίες... Κανένας άλλος δεν το κατάφερε στην Ευρώπη. Το μικρό παιδί μπορούσε να βλέπει τις ιστορίες και να διασκεδάζει, αλλά ο μεγάλος, ο ψαγμένος ντισνεϋκός, να εμπλουτίζει τις γνώσεις του. Πάντα όμως θέλαμε τη «μαγιά» του νέου. Αλλιώς θα γινόμασταν σαν την «Εστία», με κάθε θάνατο θα χάναμε κι έναν αναγνώστη (γέλια)».

 

Στην ερώτηση του Γιώργου για την νέα αρίθμηση των περιοδικών από την καινούργια εκδοτική απαντά: «Θεωρώ πως είναι λάθος της που δε συνέχισε. Μπορούσε να βάλει «Β’ περίοδος», συνήθως έτσι κάνανε, τον παλιό καιρό – τότε όμως οι εκδότες και οι δημοσιογράφοι γνωρίζαν τη δουλειά. Τώρα δε νομίζω πως συμβαίνει αυτό. Άλλωστε, γιατί να ξεκινήσει από την αρχή, και γιατί να χάσει ένα τόσο μεγάλο νούμερο; Το «Μίκυ Μάους» έφθανε τα 2.500 τεύχη σύντομα. Ελπίζω τουλάχιστον να ακολουθήσουν τη συνταγή που είχαμε φτιάξει. Δεν ξέρω αν είχατε προσέξει πώς συμπεριφερόμασταν στη γλώσσα. Τα κόμικς μας δεν ήταν παιδικά, αν και ήταν για παιδιά. Το παιδί τα καταλάβαινε, αλλά θα συναντούσε και δυο-τρεις άγνωστες λέξεις, γιατί θεωρούσαμε πως έπρεπε να μάθει μερικές καινούργιες λέξεις. Ποτέ όμως δεν «μιλήσαμε» παιδιάστικα. Σε κανένα περιοδικό, ακόμα και στο πιο παιδικό δεν κάναμε παιδιάστικες συζητήσεις, σαν τη «Θεία Λένα στα μικρά παιδιά». Πάντα με εκνεύριζε αυτή η εκπομπή όταν ήμουν μικρός και την άκουγα στο ραδιόφωνο – γιατί να ακούς κάτι που σου λέει ότι είσαι μικρό παιδί; (γέλια) Αυτός νομίζω πως είναι ο ρόλος ενός παιδικού περιοδικού, να μάθει στα παιδιά τη γλώσσα και την έκφραση. Γι’ αυτό, μάλιστα, προσπαθούσαμε πάντα να έχουμε και καλή εμφάνιση, όσο το επέτρεπαν τα τεχνικά μέσα και η οικονομία της εποχής, για να είμαστε ελκυστικοί στα παιδιά. Είναι εμφανές αυτό, αν συγκρίνει κανείς ένα παλιό «Μίκυ Μάους» με ένα πιο πρόσφατο, το τελευταίο είναι ανώτερο σε ποιότητα, εκτύπωση, χαρτιά. Αλλάξαμε πάρα πολύ, αλλά πάντα αυτός ήταν ο στόχος μας: να είμαστε, όσο μπορούμε, στην καλύτερη μορφή της ποιότητας. Νομίζω το καταφέραμε. Μας είχε δώσει και συγχαρητήρια ο Disney ότι είχαμε τα καλύτερα περιοδικά παγκοσμίως. Κερδίσαμε ακόμη και τους Ιταλούς, για τον απλό λόγο ότι εκείνοι, όταν αναδημοσιεύουν παλιές ιστορίες, δεν τις ξαναφτιάχνουν, αλλά τις βάζουν όπως ήταν, ξέρω ‘γω, το ’64. Είναι άσχημο, γιατί αμέσως φαίνεται ότι είναι παλιό. Δε θέλαμε να φαίνεται τόσο χτυπητά η ηλικία μίας ιστορίας, παλιάς μεν, που το παιδί θα έβλεπε για πρώτη φορά δε. Είχαμε άλλωστε μία αρχή, κάθε 8 χρόνια να αναδημοσιεύουμε όσες ιστορίες ήταν καλές, που πιστεύαμε ότι αυτή η περίοδος ήταν το όριο στο οποίο ένα παιδί δε θα διαβάζει πλέον Disney αλλά κάτι άλλο, ίσως ένα Playboy (γέλια). Αυτό βέβαια συνέβαινε και για λόγους οικονομίας, αλλά και για να γνωρίζουν οι νεότεροι αυτό το υλικό. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ξαναφτιάχναμε τις ιστορίες αυτές από άποψη χρωματισμού και μετάφρασης. Από ένα σημείο και μετά υπήρχαν οι υπολογιστές που διευκόλυναν σημαντικά το έργο μας».

 

Η επόμενη ερώτηση κατεύθυνε τη συζήτηση στην επίσκεψη του Don Rosa στην Ελλάδα, το 2006, ως καλεσμένου των εκδόσεων Νέα Ακτίνα, με την ταυτόχρονη κυκλοφορία του βιβλίου «Βίος & Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ», και τα... παράπονα του αμερικανού καλλιτέχνη για την άρνηση της εκδοτικής να του δώσει κάποια αμοιβή για τη δημοσίευση των ιστοριών και των κειμένων που φέρουν το όνομά του: «Καταφέραμε και φέραμε τον Don Rosa, ο οποίος μας θύμωσε κιόλας αργότερα και δεν μπόρεσα να τον καταλάβω. Πρώτον, τον Rosa τον περιποιηθήκαμε πολύ καλά. Τον βάλαμε στη Μεγάλη Βρετανία, τον ξεναγήσαμε σε καλά εστιατόρια, πληρώσαμε για να βάλει το σκύλο του στην Αμερική σε ξενοδοχείο σκύλων... Είναι πολύ καλός άνθρωπος. Μείναμε αρκετές μέρες μαζί, πήγαμε στους Δελφούς, και είχε πολλή πλάκα. Θυμάμαι τώρα ένα περιστατικό... Ο Rosa δεν είναι κανένας άνθρωπος που... εντυπωσιάζει με το παρουσιαστικό του. Ήταν πρόχειρα ντυμένος, και φορούσε μονίμως ένα καπέλο για τον ήλιο. Εκεί στους Δελφούς λοιπόν, καθώς ανεβαίναμε προς το θέατρο, μία ωραία, νεαρή και εύθυμη κοπέλα, αρκετά εντυπωσιακή, σταματάει και λέει «Ο κύριος Rosa;!» και του λέω «τυχεράκια...» (γέλια). Ύστερα πήγαμε στο μοναστήρι του Οσίου Λουκά και στο εκθετήριο που πουλάνε τις καρτ ποστάλ τον γνώρισε η υπεύθυνη, και του ζήτησε και αυτόγραφο! Μέχρι και στα μοναστήρια έφτασε η χάρη του! Όσον αφορά αυτό που έγραψε ο Rosa, και διάφοροι εδώ πέρα, υπήρξε μία παρεξήγηση. Εμείς είχαμε μία συμφωνία με τον Disney, ένα συμβόλαιο 80 σελίδων, αρκετά αυστηρό, λεόντειος συμφωνία θα έλεγα. Αποκτούσαμε πρώτα τα δικαιώματα αναδημοσίευσης, και μετά αγοράζαμε το υλικό – δε μας το έδινε δωρεάν, ο Disney δεν έδινε ούτε χειραψία δωρεάν. Όταν λοιπόν ο Rosa άρχισε να λέει «εγώ δικαιούμαι κάποιας αμοιβής γιατί νομίζω ότι δεν παίρνω τα λεφτά που θέλω», εμείς δεν μπορούσαμε να του κάνουμε τίποτα, καθώς εκείνος, νομικά, για μας ήταν ανύπαρκτος. Πώς το λογιστήριο θα του πει «πάρε 1€», ως τι, για ποιο πράγμα, πώς θα το καταχωρούσαμε αυτό; Υλικό δεν μπορούσε να μας πουλήσει, άδεια δεν μπορούσε να μας δώσει. Εμείς του εξηγήσαμε, αν έχει πρόβλημα να πάει στην Disney και να ζητήσει από αυτούς μία αμοιβή, για τις αναδημοσιεύσεις ή ο,τιδήποτε άλλο. Το θέμα ήταν καθαρά νομικό και λογιστικό: πώς μπορείς να δώσεις αμοιβή σε κάποιον για ανύπαρκτη εργασία; Γι’ αυτό τσακώθηκε και με τη μεγάλη βραζιλιανική εκδοτική Abril, δεν τα βρήκε και με τους Σκανδιναβούς, οι οποίοι τελικά συμφώνησαν να έχει ένα είδος επιμέλειας των ιστοριών του... Απλούστατα, χτύπαγε λάθος πόρτα».

 

Μετά μπήκαμε στον τρόπο με τον οποίο δούλευε η εταιρία του Disney: «Όταν έληξε το συμβόλαιό μας, ετοιμάσαμε όλο μας το υλικό, το οποίο ήταν αρκετά κυβικά μέτρα, το βάλαμε σε κιβώτια και το παραδώσαμε. Είτε οι ιστορίες είναι δικές του, είτε μεταφράσεις που βάζαμε εμείς ή και τίτλοι περιοδικών που δημιουργήσαμε εμείς, ανήκουν στη Disney. Εμείς δεν είχαμε τίποτα – ακόμα και το «Αλμανάκο» και το «ΚΟΜΙΞ», που φτιάξαμε εμείς – γιατί ο Disney λέει, ό,τι έχει το λογότυπό μου πάνω, μου ανήκει. Μόνο στον Barks έδωσε την άδεια να κάνει ελαιογραφίες με τους ήρωές του, χαριστικά, επειδή ο George Sherman επενέβη. Ο τελευταίος, πάρα πολύ καλός άνθρωπος και γνώστης της δουλειάς, πέθανε από μία παράξενη ασθένεια. Με αυτόν είχα ξεκινήσει το συμβόλαιο. Επιστρέφοντας στον Disney, δε δίνει τίποτα δωρεάν, αλλά και γιατί να δώσει; Πώς θα ζήσει αλλιώς η εταιρεία, αν κάνει... φιλανθρωπίες; Τα πνευματικά δικαιώματα, παρόλο που είναι άυλα, είναι πολύ σημαντικά. Αν δεν αγοράζεις τα δικαιώματα και κάνεις παρατυπίες, είναι σαν να πηγαίνεις στο μπακάλη και να κλέβεις τυρί, φακές, λεμόνια. Δεν είναι υλικά, αλλά αυτό δεν έχει σημασία». Το επόμενο πράγμα που θέλησα να μάθω ήταν αν ο κ. Τερζόπουλος είχε επαφή με άλλους δημιουργούς του χώρου, πλην του Rosa: «Όχι, είναι πολύ δύσκολο να έχεις επαφές. Κι εμείς δεν είχαμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε εργασία, όπως κάνει η Egmont (ΣΣ. Σκανδιναβική εκδοτική). Η Egmont αγοράζει υλικό, ή καλεί ένα σχεδιαστή να σχεδιάσει γι’ αυτή μία πρωτότυπη ιστορία. Πολλοί λίγοι είναι αυτοί που τους αρέσει να γυρνάνε, σαν τον Rosa. Ο Barks, για παράδειγμα, βγήκε ποτέ;» και συνέχισε, συγκρίνοντας τους δύο δημιουργούς: «Ο Barks πέθανε το 2000, ενώ ο Rosa τότε άρχισε να γίνεται γνωστός. Είναι δύο τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο Rosa είναι σαν να εντάσσει το ρεαλισμό στις ιστορίες του Barks, ενώ ο τελευταίος δημιουργούσε ιστορίες με βάση γεγονότα που συνέβαιναν στην εποχή του. Τα θέματά του είχαν μία επικαιρότητα, κάθε ιστορία του προέκυπτε από κάποιο ερέθισμα. Φρόντιζε βέβαια πάντα οι ήρωές του να ήταν «σωστοί». Ο Ντόναλντ, και λίγο τεμπέλης, και λίγο εργατικός, ο Σκρουτζ να είναι επιχειρηματίας, διαυγής, τσιγκούνης, αλλά να αναγνωρίζει και το καλό... Ακολουθούσε συνεχώς τη συνταγή του Disney. Για παράδειγμα, ποτέ δεν πάντρεψε ήρωες, δε δημιούργησε παιδιά. Αν ο Χιούη, ο Λιούη και ο Ντιούη ήταν παιδιά του Ντόναλντ, δε θα μπορούσαν να του κάνουν όσα του κάνουνε. Στον πατέρα σου δεν κάνεις τέτοια, στο θείο σου, θα μπορούσες. Ούτε η Νταίζυ θα μπορούσε να φλερτάρει τον Γκαστόνε, αν ήταν παντρεμένοι. Υπήρχε μέλημα, λοιπόν, να μην θίγονται οικογενειακά status. Κάτι άλλο που μου αρέσει είναι πως δέχτηκε ότι υπάρχει κακό και ότι οι κακοί μπορούν να οπλοφορούν. Αυτά υπάρχουν στη ζωή. Δεν έδειξε βέβαια ποτέ να σκοτώνουν, αλλά και πάλι, δε συγκρίνεται με τους Γάλλους δημιουργούς της εποχής του, που κρέμονται τόσο πολύ από το πολιτικό κορέκτ. Ο μεγαλύτερος κακός σε ορισμένες γαλλικές ιστορίες μπορεί να είναι αυτός που παραβίασε μία... διάβαση πεζών!»

 

Κάπου εδώ έκανα την καίρια ερώτηση: «Γιατί σταματήσατε να εκδίδετε τα περιοδικά Disney, κ. Τερζόπουλε;» Η αρχική απάντηση ήταν «Αυτό δεν μπορώ να σου το πω». Αλλά, ευτυχώς, συνέχισε «Δεν μπορώ να σου το πω γιατί δεν είναι τόσο απλό, δεν είναι άσπρο-μαύρο. Είναι αποτέλεσμα από κάτι που ξεκίνησε να μη δουλεύει καλά αρκετό καιρό πριν. Σε πολλούς τομείς. Κάναμε μεγάλες προσπάθειες να κρατήσουμε τα περιοδικά. Δώσαμε πλήρη σχέδια, business plan, για μία νέα επιχείρηση με διαφορετική οργάνωση που θα μπορούσε να δουλέψει και οικονομικά, και παραγωγικά και κερδοφόρα, αλλά η συνδρομή που είχαμε ήταν πολύ λίγη, που δε μας επέτρεπε να πιέσουμε πάρα πολύ το συνέταιρό μας για να πείσουμε ότι υπάρχουν δυνατότητες πραγματικής κερδοφορίας των περιοδικών. Η κρίση του τύπου επηρέασε κι εμάς. Τα κόμικς είναι το πρώτο πράγμα που μπορεί να κόψει ένας γονιός από το παιδί του. Ή «Μίκυ Μάους» ή σοκολάτα θα πάρει. Τον τελευταίο χρόνο, εντούτοις, είχαμε καταφέρει να διατηρήσουμε την ίδια κυκλοφορία με την προηγούμενη χρονιά. Στην Ελλάδα αυτό ακόμα κανένας δεν το έχει καταφέρει. Σε όλα τα περιοδικά έπεφτε η κυκλοφορία, ενώ εμείς την ισιώσαμε, με καλύτερη δουλειά, πιο καλές ιστορίες και περισσότερη επιμέλεια. Γι’ αυτόν τον λόγο έβαλα και το γιο μου Ντέιβιντ μέσα, ο οποίος είναι πιο νέος, κουράζεται λιγότερο από μένα. Φτάσαμε στο σημείο να ισιώσουμε την καμπύλη που έπεφτε. Όταν είσαι στην ευθεία, μπορείς να έχεις ελπίδες να ανέβεις, ενώ όταν κατεβαίνεις, πρώτο σου μέλημα είναι να ανακόψεις την κατηφόρα. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να περάσουμε το πλάνο μας, ούτε να πάρουμε από την Disney μία συγκεκριμένη βοήθεια που τους ζητήσαμε. Μας είπαν πολλά πράγματα, τους δώσαμε όλους μας τους ισολογισμούς, τα πάντα, αλλά δυστυχώς και από εκεί δεν υπήρξε κατανόηση. Απ’ την άλλη σωστά έπραξαν, γιατί αυτοί οι άνθρωποι δουλεύουν σε μία μεγάλη επιχείρηση, είναι σαν δημόσιοι υπάλληλοι. Για να περάσει μια άποψη από τον ένα στον άλλο και να φτάσει στα «μεγάλα κεφάλια» περνάει πολύς καιρός».

 

Ακολούθησε η αφήγηση ορισμένων περιστατικών που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της συνεργασίας με τη Disney: «Πριν έρθει αυτός ο αιώνας, εγώ είχα τσακωθεί επανειλημμένα με την Disney, τότε που γινόντουσαν, αν θυμάστε, κάτι ετήσιες εορτές στην Disneyland, όπου τα παιδιά συμμετείχαν σε διαγωνισμούς ζωγραφικής και ένα σχολείο με την καλύτερη παρουσίαση επιλεγόταν να ταξιδέψει στο Παρίσι – από τη δική μας πλευρά ήταν πληρωμένα τα μεταφορικά, από τη Disney η διαμονή εκεί πέρα. Οι ιθύνοντες, λοιπόν, ζητούσαν να πάψουν οι κεντρικοί ήρωες να είναι στην πρώτη γραμμή, και να ανέβουν οι δευτερεύοντες. Εγώ εξήγησα πως οι δευτερεύοντες ήρωες πλαισιώνουν, προκειμένου να υπάρχει μία ποικιλία στις ιστορίες, να μην υπάρχει μονοτονία. Ήρωες όπως ο Τσιπ και ο Ντέηλ δεν αντέχουν να ανέβουν, ο αναγνώστης προτιμά ιστορίες με τον Ντόναλντ, τον Μίκυ... Εκείνοι επέμεναν, γιατί ήθελαν να πουλάνε κουκλάκια και όλα αυτά τα... παραφερνάλια. Ύστερα από χρόνια άλλαξαν γραμμή και επανέφεραν τους κεντρικούς ήρωες μπροστά, ενώ εγώ είχα «φτύσει αίμα» στο ενδιάμεσο να εξηγώ ότι αυτό είναι το σωστό. «Είσαι κακός εκδότης που δεν ακούει, είσαι αντάρτης», μου λέγανε. Εγώ, από την πλευρά μου, εξηγούσα πως απλά κάνω τη δουλειά μου και, όντας μέσα στη δουλειά, καταλαβαίνω ακόμα και το χτύπο του αναγνώστη, το σκίρτημα. Μέχρι να το καταλάβουν εκείνοι, περνούσαν πέντε χρόνια. Τέλος πάντων, αργούσαν πολύ να πάρουν μπροστά».

 

»Πριν 8 χρόνια περίπου είχα δώσει ένα memo στον υπεύθυνο των Disney της Ευρώπης για το πώς βλέπω τα πράγματα για τα κόμικς στην Ελλάδα. Εκεί εξηγούσα πως το βασικό ρόλο παίζει το σενάριο. Οι ήρωες πρέπει να έχουν τις σωστές τους θέσεις, ποτέ δεν πρέπει να υποβαθμίζονται. Ο Μίκυ, για παράδειγμα, που είναι κοντός, δεν πρέπει να φαίνεται κοντός, να μην μπορεί να φτάσει ας πούμε τα κουμπιά του ασανσέρ. Αυτά είναι ολέθρια λάθη. Δεν μπορεί να δείχνεις τους ήρωές σου με τέτοιες αδυναμίες. Αφού είναι ντετέκτιβ, ξέρει τα πάντα! Ο Disney είχε προσαρμόσει ώστε ο Γκούφυ που είναι πανύψηλος να χωράει στο ίδιο αμάξι με τον Μίκυ, γιατί απλούστατα, έχεις μια σχεδιαστική άδεια να τα κάνεις αυτά. Έχεις βέβαια ένα model sheet, αλλά δε σημαίνει ότι ο ήρωάς σου δε θα μπορεί π.χ. να χτυπήσει το κουδούνι. Έτσι χάνει την αίγλη του στα μάτια του παιδιού που τον θαυμάζει.» Πάνω σε αυτό ο Γιώργος αναρρωτήθηκε αν δεν υπάρχει κάποιος της Disney που να γνωρίζει τι πουλάει και τι όχι στην Ευρώπη – γιατί η αγορά στην Αμερική είναι πλέον σχεδόν νεκρή – ώστε να αποφεύγονται τέτοια λάθη. «Στην αρχή γινόταν το publishers meeting. Αρχικά λοιπόν ήταν εκεί οι εκδότες. Σιγά σιγά εξελίχθηκε σε ο,τιδήποτε άλλο θες, και οι publishers ήταν σε μια γωνιά και κοιτάζονταν (γέλια). Τον πρώτο χρόνο που έγινε, όταν πρωτοξεκίνησα τη δουλειά, ήταν μικρά. Μας είχαν καλέσει στο Άμστερνταμ, σε μία μικρή αίθουσα ξενοδοχείου, όχι από αυτές για εκδηλώσει ή συνέδρια, και μιλούσαμε για δύο μέρες. Τι πρέπει να κάνουμε, τι πρέπει να μην κάνουμε, και ήμασταν όλοι εκδότες. Κάθε φορά αυτό γινόταν σε διαφορετική χώρα, εφόσον ήμασταν εκεί άνθρωποι από 15 περίπου διαφορετικές χώρες. Ύστερα, αυτό το meeting άρχισε να γίνεται για προβολή ταινιών, προβολή όλων των άλλων, με μια απλή – αλλά ενθουσιώδης – αναφορά, του τύπου «βγάζουμε περιοδικά σε 150 χώρες». Στο τελευταίο, πέρσι, δεν έδειξαν καν τα περιοδικά! Εγώ τους είχα προτείνει, χωρίς να γίνει κάτι, στα πλαίσια αυτής της εκδήλωσης που γίνεται, να κάνουν μία στρογγυλή τράπεζα με τους πέντε-έξι εκδότες – γιατί δεν είμαστε πλέον πολλοί, ήμασταν εγώ, η Egmont, ο Γάλλος, ο Ιταλός, οι Ολλανδοί και οι Σκανδιναβοί που είναι πλέον όλοι Hapa. Ο Αιγύπτιος κάτι έκανε αλλά σταμάτησε κι αυτός, ο Abril στην Ισπανία έχει τη δική του «σχολή» και δεν ασχολείται ιδιαίτερα πλέον. Και υπάρχει και η Ιαπωνία, που είναι άλλη ιστορία».

 

Η αναφορά στην Ιαπωνία του επέτρεψε να ρωτήσει τη γνώμη μας για τα manga, τα ιαπωνικά κόμικς. Ο ίδιος τα θεωρεί «δύσκολα να γίνουν αποδεκτά από τους Έλληνες αναγνώστες, κυρίως λόγω της διαφορετικής τεχνοτροπίας τους. Εμείς σκεφτόμασταν να ασχοληθούμε περισσότερο με τα manga, πέρα από τη σύντομη σειρά Kingdom Hearts που κυκλοφορήσαμε, αλλά είδαμε ότι δεν υπήρχε μεγάλη ανταπόκριση στα περίπτερα. Για τον περισσότερο κόσμο είναι ακατάλληλα. Όταν έχεις ένα ιδιαίτερο προϊόν, πρέπει να απευθύνεσαι σε συγκεκριμένους χώρους. Αν σου αρέσει το σούσι, ξέρεις πού να πας να βρεις σούσι, δε θα πας στο Μενίδι. Κι εμείς δεν έχουμε πολλά βιβλιοπωλεία αποκλειστικά για περιοδικά ή και βιβλία κόμικς και να ξέρεις ότι θα τα βρεις εκεί. Γιατί περιοδικά επιτρέπεται μόνο σε περίπτερα να διανεμηθούν». Στη συνέχεια, ερωτήθη αν διάβασε τα περιοδικά από τη νέα εκδοτική. «Δεν τα παρακολουθώ. Πήρα το πρώτο «Μίκυ Μάους», είδα το πρώτο «Super Μίκυ», αλλά μέχρι εκεί. Το «ΚΟΜΙΞ» δεν το έχω δει. Μέχρι τώρα, ό,τι έχει δημοσιευτεί, είναι έτοιμο υλικό από εμάς. Υπήρχε υλικό για έξι μήνες. Μετά θα δημιουργήσουν, θα συλλέξουν και θα συνθέσουν το δικό τους υλικό». Στην παρατήρησή μου ότι η γραμματοσειρά είναι διαφορετική στα νέα περιοδικά, απάντησε: «Η γραμματοσειρά που είχαμε είναι δική μου δημιουργία και δεν την παραχώρησα. Στο τρίτο τεύχος (του Μίκυ Μάους) την έφτιαξα. Το πρώτο το είχα κάνει με το χέρι, αλλά ήταν πολύ κουραστικό και δε γινόταν καλό. Αποφάσισα λοιπόν να τα σχεδιάσω και να τα φτιάξω σε μέταλλο».

 

Από εκεί, περάσαμε σε ένα άλλο θέμα: την έκδοση των περιπετειών ενός μη ντισνεϋκού ήρωα, του Groo, δημιουργήματος του Sergio Aragones. «Η Dark Horse ήταν ο πιο εύκολος συνεργάτης που είχαμε. Το υλικό σε πολύ καλή τιμή και μάλιστα πολλές φορές είχαμε ένα επικερδές αλισβερίσι επειδή εμείς το χρωματίζαμε, κι έτσι μας δίναν το υλικό κι εμείς δίναμε τα έγχρωμα. Είχα δει τον υπεύθυνο πριν 4 χρόνια στην Μπολόνια και τον ρώτησα «πώς πάνε τα πράγματα; Εδώ στην Ελλάδα είναι δύσκολα, δεν τυπώνουμε πολλά... Εκεί, στην Αμερική πόσο τυπώνετε;» και μου λέει «2-3 χιλιάδες μόνο. Αφού στην Αμερική υπάρχουν όλα κι όλα 1.500 μαγαζιά για κόμικς!». Βάλαμε λοιπόν για μία περίοδο ιστορίες του Groo στο «ΚΟΜΙΞ», αλλά ο κόσμος δεν τον πολυήθελε δίπλα στους ήρωες του Disney. Δεν κολλάει τίποτα δίπλα στον Disney. Εμένα πάντως μου άρεσε ο Groo, και θα μου άρεσε να βγάλουμε τα υπόλοιπα, αρχίζοντας από την αρχή. Υπάρχει βέβαια το θέμα ότι σαν τεύχη, είχαν 24 σελίδες. Περιοδικό με 24 σελίδες, στην Ελλάδα ούτε που θα του δώσουν σημασία. Επίσης, τα περίπτερα στην Αθήνα έχουν μειωθεί από τις 7.000 στις 5.000. Για να κάνεις μια καλή διανόμη, πρέπει να δώσεις τουλάχιστον 2 τεύχη σε κάθε περίπτερο. Όταν έχεις, βέβαια, μεγάλες κυκλοφορίες, αυτά είναι ασήμαντα. Τώρα όμως πρέπει να υπολογίζονται όλα, ώστε να φεύγουν και όλα τα κομμάτια. Αν όμως ο περιπτεράς δεν το εκθέσει όπως πρέπει; Ξέρετε, τα ελληνικά περίπτερα δεν είναι και οι καλύτεροι εκθεσιακοί χώροι. Ο Groo λοιπόν, σαν περιοδικό, δεν μπορεί να πάει πια. Μετά, υπάρχει το άλλο πρόβλημα. Στο συγκεκριμένο σύμπαν, η ιστορία συνεχίζεται, αλλά έχει και ένα είδος αυτοτέλειας. Η αυτοτέλεια αυτή, όμως, δεν έρχεται πάντα σε συγκεκριμένο αριθμό τευχών, να πεις ότι «κάθε 4 τεύχη μπορούν να σχηματίσουν έναν τόμο». Μπορεί να είναι 6, 8, ή και μόνο 1. Έτσι, η προσπάθεια έκδοσης σε τόμους γίνεται πιο δύσκολη, αφού ένα τεύχος θα έχει περισσότερες σελίδες και άλλο λιγότερες. Πρόκειται για ένα καθαρά τεχνικό θέμα – δεν τα είχε σχεδιάσει, βέβαια, ο άνθρωπος για την Ελλάδα. Αλλά είναι πολύ καλός ο Aragones, το χιούμορ του σπάει κόκαλα. Μας είχε στείλει και σχέδιά του για το περιοδικό. Δε θυμάμαι πώς έπεσα πάνω του. Μάλλον διάβασα κόμικς του στην έκθεση βιβλίου της Φρανκφούρτης και μου κίνησε το ενδιαφέρον του».

 

Ο Γιώργος, που είχε μείνει ένα διάστημα στη Φινλανδία για σπουδές, αναφέρθηκε στις φινλανδικές εκδόσεις κόμικς, για τις οποίες ο κ. Τερζόπουλος γνώριζε και με το παραπάνω: «Οι Φινλανδοί έχουν ένα πλεονέκτημα. Εκεί η διανομή γίνεται από το Ταχυδρομείο. Έχει τις διευθύνσεις, κάνει την οργάνωση των συνδρομών. Πρόκειται για τρομερή ευκολία, αφού ο ταχυδρόμος περνάει που περνάει από τα σπίτια, δίνει και τις εφημερίδες, και τα περιοδικά, μπορεί να δώσει κι ένα διαφημιστικό έντυπο... Μιλάμε για φοβερή οργάνωση! Τα ελληνικά ταχυδρομεία δεν μπορούν να συγκριθούν σε καμία περίπτωση, δεν σκέφτονται πώς να βγάλουν έσοδα για το δημόσιο...». Αλλάζοντας εντελώς το κλίμα, θέλησα να μάθω τι κόμικς διαβάζει, εκτός από τα Disney, αλλά και αν διάβαζε όλες τις δικές του εκδόσεις: «Αυτήν την περίοδο δε διαβάζω όσο παλιότερα... Ούτε βιντεοπαιχνίδια παίζω. Κάποτε έπαιζα και μου άρεσαν πολύ, αλλά πλέον δεν μπορώ, ειδικά αυτά που χρειάζονται ταχύτητα, γιατί τα αντανακλαστικά μου έχουν πέσει. Κι ύστερα, έχω άλλα να σκέφτομαι. Έχω να σκεφτώ πώς να ταξινομήσω τις φωτογραφίες μου... Βγάζω πιο πολλές απ’ ό,τι μπορώ να ταξινομήσω (γέλια). Μικρότερος, εκτός από Disney, στο Γυμνάσιο διαβάζαμε τη «Μάσκα», τον «Μικρώ Ήρω», «Γκάουρ Ταρζάν»... Ό,τι υπήρχε στην αγορά. Μου άρεσαν και κάτι πολεμικά που έβγαιναν αργότερα, «Τανκς» κτλ. Αλλά και τις ιστορίες του Τεν Τεν είχα διαβάσει, πολύ παλιά. Ένα κόμικ που μου είχε κάνει εντύπωση όταν μου το έδειξε ο αντιπρόσωπος της Disney στην Ελλάδα ήταν ο Prince Valliant. Κάθε σκίτσο του είναι σαν μία ζωγραφιά! Όσον αφορά τα δικά μας περιοδικά, τα διάβαζα όλα, κάθε τεύχος. Μάλιστα έκανα και τις σημειώσεις μου πάνω στο τεύχος μου. Αφού έβγαινε εντόπιζα ενίοτε κάποια λάθη, τα οποία συζητούσα με το Στέλιο Νικολάου, και συνήθως μόνο εμείς τα καταλαβαίναμε. Τσάμπα τα έπαιρνα, να μην τα διαβάζω; (γέλια)»

 

Ο Γιώργος επανήλθε στα... εκδοτικά, ρωτώντας αν υπήρχε κάποιο πλαφόν από την Disney για τον αριθμό των εκδόσεων που έπρεπε να βγάζει η Νέα Ακτίνα: «Όχι, δεν υπήρχε. Αυτό που υπήρχε ήταν μία πίεση για να βγάζουμε περισσότερους τίτλους, όμως απαντούσαμε «καθίστε να περάσει ένας χρόνος, να δούμε αν θα πιάσει, και συνεχίζουμε». Αυτό για το οποίο με πίεσαν πάρα πολύ ήταν να βγάλω τις «W.I.T.C.H.», που προσωπικά δε μου άρεσε. Αρχικά, είχε συνέχεια. Έτσι, όσο τραβούσε σε μάκρος, γινόταν όλο και πιο ριψοκίνδυνη, αφού είχε σαν θέμα κορίτσια που πηγαίναν σχολείο, γεγονός που περιόριζε σημαντικά το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθυνόταν. Κάτι άλλο που με ενοχλούσε ήταν το χρώμα των ηρωίδων. Μία μαύρη, μία άσπρη, μία κίτρινη, μία κόκκινη, μία μπλε (γέλια). Τους εξήγησα ότι η ανθρωπότητα δε ζει έτσι. Μπορεί να έχεις κάποιον φίλο μαύρο, αλλά δε σημαίνει ότι έχεις κι έναν κίτρινο κι έναν από κάθε φυλή και βγαίνετε όλοι μαζί. Αμάν με αυτά τα κλισέ της πολιτικής ορθότητας! Έτσι κάνουν και με τις πριγκίπισσες: Ποκαχόντας, Τζασμίν, Μουλάν...» Συνεχίζοντας την κουβέντα, μιλήσαμε για την πιο πρόσφατη κυκλοφορία των εκδόσεων, το βιβλίο «Ο Μίκυ Μάους στην Κοιλάδα του Θανάτου»: «Δεν απευθυνόταν σε μικρά παιδιά, αλλά σε ανθρώπους που ενδιαφέρονταν σε βάθος για τα κόμικς του Disney. Κρίμα που δεν μπορούμε να τα συνεχίσουμε, είχαμε ετοιμάσει και το επόμενο. Δεν ξέρω αν θα συνεχιστούν από τους νέους εκδότες, καθώς χρειάζονται πολλή δουλειά. Ήταν δύσκολο. Είχαμε να μεταφράσουμε γλώσσα του ’30, και μάλιστα αμερικανική αργκό του ’30. Για πολλές λέξεις που δε χρησιμοποιούνται πλέον και δεν τις ξέραμε, βοήθησε η σύζυγός μου, που είναι Αμερικανίδα. Το επιμεληθήκαμε πολύ καλά, το διαβάσαμε πολλές φορές...

 

»Η έκδοση των περιοδικών και βιβλίων μας σταμάτησε, λοιπόν, σε μία καλή, πιστεύω, περίοδο, πολύ δημιουργική. Αυτό όμως δεν έγινε κατανοητό από πολλούς. Δείξαμε πάντως τα σχέδιά μας για την αναμόρφωση των περιοδικών, και ελπίζαμε σε μία βοήθεια, την οποία βέβαια περίμενα ότι δε θα έχουμε. Ήλπιζα όμως πως μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας – μιλάμε για πάνω από 45 χρόνια – θα μπορούσαν να καταλάβουν πως αντιμετωπίζαμε ένα μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα, λόγω της ύφεσης, αλλά και το πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Όταν ξεκινήσαμε το «Μίκυ Μάους» γεννιόντουσαν περίπου 90.000 αγόρια το χρόνο και περίπου άλλα τόσα κορίτσια. Το 1988 που βγάλαμε το «ΚΟΜΙΞ» το βγάλαμε γιατί άρχισε να μειώνεται αυτός ο αριθμός, και ανάλογα και η κυκλοφορία του «Μίκυ Μάους». Επομένως είπαμε, αν δεν μπορούμε να πάμε σε ύψος, να πάμε σε πλάτος. Σκοπός να καλύψουμε το ίδιο εμβαδόν. Οι γεννήσεις μειώθηκαν τότε στις 70.000. Η Ελλάδα υποφέρει, έχει τεράστιο πρόβλημα, κι εμείς το καταλάβαμε όταν τα παιδιά αυτά έφτασαν τα 4 τους χρόνια, εκεί που αρχίζουν να αγοράζουν περιοδικά. Το καταλάβαμε πρώτοι. Μετά από μας το κατάλαβε ο στρατός και κατά συνέπεια το κράτος (γέλια). Και φυσικά δεν έκανε τίποτα, ούτε κάνει ποτέ τίποτα το ελληνικό κράτος, γιατί δε δίνει δεκάρα τσακιστή. Για να κάνεις ένα παιδί στην Ελλάδα και να το μεγαλώσεις, πληρώνεις πάρα πολλά λεφτά. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, το κράτος επιδοτεί και το κόστος είναι φθηνότερο. Στην Ελλάδα για να κάνει κανείς παιδί, πρέπει να είναι εύπορος. Εγώ τα δικά μου, τα έκανα στην Αμερική. Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να αντιληφθεί το πρόβλημα και να βοηθήσει, να έχει καλά νηπιαγωγεία και σχολεία... Δεν υπάρχει κοινωνική αίσθηση, επειδή ακόμα μας ταΐζει η Ευρώπη. Τα δάνεια που έχουμε πάρει πρέπει να ξεπληρωθούν – εμείς τα πήραμε, άλλωστε, τα δανεικά, δε μας τα επέβαλλε κανείς, και πρέπει να λέμε και ευχαριστώ που τα πήραμε. Απλά δεν τα ξοδέψαμε σωστά, όπως και άλλες χώρες το ίδιο. Αλλά εμείς τα... παραβάλαμε στην τσέπη. Και η Ισπανία αντιμετωπίζει ανάλογο πρόβλημα. Η Ισπανία όμως έφτιαξε φοβερούς αυτοκινητόδρομους. Ξόδεψε τα χρήματα για να κάνει υποδομές. Θα της έρθουν σιγά σιγά πίσω. Εμείς δεν το κάναμε ούτε αυτό. Για τη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, ή για την Πάτρα, ο δρόμος ακόμα είναι χάλια. Στη Γαλλία, μία φορά που είχα πάει για να αγοράσω μηχανήματα, είχαν ωραίους αυτοκινητόδρομους και καθώς συζητούσα με κάποιον από εκεί, μου λέει «Καλοί είναι, αλλά αργούμε πολύ. Κάνουμε μόνο 1 χιλιόμετρο την ημέρα. Σκέψου πόσες χιλιάδες χιλιόμετρα θέλουμε για να φτάσουμε στη Λυόν, στη Μασσαλία...!». Στην Ελλάδα δεν έχουμε κάνει 500 χιλιόμετρα ακόμα. Εμένα μου αρέσει πολύ να οδηγώ! Ακολουθώ το μότο των Γερμανών «να οδηγείς γρήγορα και καλά», γιατί αν οδηγείς αργά, τι νόημα έχει; Οι παλιοί οδικοί χάρτες της Ευρώπης, λοιπόν, είχαν τους δρόμους υπό κατασκευή με άλλο χρώμα, και πάνω αναγραφόταν το έτος και το εξάμηνο που θα παραδοθεί ο δρόμος! Έτσι γίνονται τα πράγματα στον κόσμο: κάποτε πρέπει να αρχίζουν και κάποτε να τελειώνουν».

 

Όταν ακούστηκε στη συζήτηση το όνομα του «Topolino», του ιταλικού εβδομαδιαίου περιοδικού Disney, ο κ. Τερζόπουλος ανακάλεσε την επίσκεψη που είχε πραγματοποιήσει στα γραφεία του περιοδικού: «Μιά φορά είχα πάει στα γραφεία του «Topolino». Αν δεν έχεις κάποιον αν σε συνοδεύει με την κάρτα του κτλ. δεν μπορείς να μπεις. Η Ευρώπη έχει μία παράδοση σε πολλά πράγματα, που εμείς δεν μπορούμε να την καταλάβουμε γιατί είμαστε ή πιο δημοκράτες ή πιο... αλαλούμ (γέλια). Όταν παντρεύτηκα την πρώτη μου γυναίκα κάναμε ένα ταξίδι στο Μιλάνο, και καθώς είχα επαφές με τον υπεύθυνο των δημοσίων σχέσεων της ιταλικής αντιπροσωπείας Disney μου πρότεινε να πάμε να δούμε το λιθογραφείο στη Βερόνα. Έστειλε λοιπόν τη γραμματέα του με μία Fiat, πήγαμε, γυρίσαμε, τα είδαμε όλα, γνωρίστηκα με το διευθυντή του λιθογραφείου που ήταν ο γαμπρός του Mondatori, του εκδότη... Όταν πήγα να ρωτήσω κάτι σε κάποιον υπάλληλο, ο διευθυντής παρενέβη και είπε «εμένα να ρωτάτε... Για τους υπάλληλους είναι να μην υπάρχετε». Και όντως, οι άνθρωποι δουλεύαν χωρίς να δίνουν σημασία ποιος περνούσες δίπλα, δε σηκώναν κεφάλι! Στο γυρισμό, είχε φτάσει μεσημέρι, και λέει η κοπέλα να καθίσουμε κάπου να φάμε. Σταματήσαμε στο εστιατόριο που λεγόταν «Το σπίτι του Εβραίου», πάμε να φάμε και λέω «ο οδηγός;», για να πάρω την απάντηση «ε τι, θα καθίσει μαζί μας; Θα πάει να φάει κάπου αλλού!». Όχι μαζί μας στο τραπέζι, ούτε καν στο ίδιο εστιατόριο! Ιεραρχία... Κάτι άλλο ενδιαφέρον στην Ιταλία ήταν πως τα σπίτια εξωτερικά ήταν σαράβαλα, αλλά από μέσα ήταν παλάτια.

 

»Πολλά χρόνια αργότερα επισκέφτηκα τα γραφεία Disney στη Γαλλία. Ήταν πιο καλά, και πιο χαλαρά... Θυμάμαι, εμείς παίρναμε ό,τι περιοδικό Disney κυκλοφορούσε για να βλέπουμε τι «παίζει». Οι Γάλλοι ήταν πάντα αυτοί που βαριόντουσαν να στείλουν! (γελια) Πιο συνεπείς ήταν οι Ιταλοί, καθώς σε αυτούς πληρώναμε κιόλας – από εκεί αγοράζαμε ιστορίες. Στην αρχή αγοράζαμε και από την Αμερική. Τα παίρναμε μέσω της αντιπροσωπείας. Αγοράζαμε τα μικροφίλμ στο μέγεθος που τα τυπώναμε, δηλαδή σε πολύ μικρότερο μέγεθος από αυτό που σχεδίαζε ο καλλιτέχνης. Παλαιότερα, όταν ζητούσαμε φιλμ, καταλάβαινα ότι ο άνθρωπος που συνομιλούσα έπρεπε να πάει στο αρχείο του, να τραβήξει κουτιά, να τα βγάλει – μπορει να τα είχε και αρνητικά και να χρειαζόταν αν πατήσει κοντάκτ για να βγει το θετικό – άρα έπρεπε να κάνει μία χειρωνακτική εργασία. Δουλειά με πολλά εργατικά και υλικό στη μέση. Αλλά από τότε που γίνανε ηλεκτρονικά, μας είχαν δώσει μία βάση, μπαίναμε, διαλέγαμε την ιστορία, μας τη στέλναν, μας στέλναν και τη χρέωση, όλα μέσω Ιταλίας. Υπήρχε όμως καθαρό κέρδος. Το «Μίκυ Μάους» ξεκίνησε από 5% και έφτασε το 9% επί της τιμής. Γι’ αυτό και η τιμή του διατηρήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, καθώς ήταν πολιτική μας να προσφέρουμε φθηνά έντυπα». Σε αυτό το σημείο έκανα μία ερώτηση που με απασχολούσε για καιρό: πώς και δεν υπήρξε ποτέ μία συνεργασία με ξένους ή ντόπιους καλλιτέχνες για τη δημιουργία μίας πρωτότυπης ιστορίας, με πρώτη δημοσίευση ένα ελληνικό περιοδικό Disney: «Μεγάλο κόστος. Μην ξεχάτε ότι στα ιταλικά, τα γερμανικά και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά περιοδικά, οι κυκλοφορίες ήταν τεράστιες. Εμείς δεν τις φτάναμε. Η Ελλάδα είναι πολύ ακριβή όταν έχει να κάνει με πράγματα που εξαρτώνται από την ελληνική γλώσσα. Το πάγιο έξοδο είναι πολύ μεγάλο για να ξεκινήσεις κάτι. Πολλοί λένε «είναι ακριβά τα βιβλία στην Ελλάδα». Σαφώς, αφού ο Άγγλος συγγραφέας το γράφει στη μητρική του γλώσσα. Δεν έχεις τη μετάφραση. Αλλά και να ‘χες τη μετάφραση, έχεις τον πολύ αγγλόφωνο κόσμο που θα το διαβάσει. Αν μπορούσες, για παράδειγμα, να τυπώσεις 500.000, τα πάγια έξοδα πέφτουν κατακόρυφα. Κι εμείς ξέραμε πως αν τυπώναμε 20.000 αντί για 2.000 η τιμή μας θα ήταν καλύτερη. Δε θα τα πουλούσαμε όμως ποτέ. Αν έχεις όμως ένα βιομηχανικό προϊόν, που δεν εξαρτάται από τη γλώσσα, μπορείς να το εξάγεις οπουδήποτε. Τα όρια, πλέον, είναι πολύ μικρά».

 

Κλείνοντας, ρώτησα αν υπάρχει ενδεχόμενο να δούμε νέα πράγματα, σχετικά με κόμικς, από τις εκδόσεις του κυρίου Τερζόπουλου: «Εγώ προσωπικά, είμαι μεγάλος. Δεν μπορώ, ας πούμε, να κάνω ένα πενταετές πλάνο. Ο Ντέιβιντ θέλει να κάνει διάφορα πράγματα, και θα τον βοηθήσω όσο μπορώ. Όσο έχω ακόμα τα κότσια μου και το κεφάλι μου, γιατί κι αυτά χρειάζονται, αλλά κι αυτά κουράζονται». Έπειτα αναφέρθηκε στην οικογένειά του: «Έχω 5 παιδιά. Η κόρη μου, η μεγαλύτερη, γεννήθηκε το 1969. Έχω εγγόνια που είναι σε ηλικία φαντάρων! Στις εγγονές μου αρέσανε πολύ οι πριγκίπισσες του Disney. Αν και γενικά, τα μικρά κορίτσια δεν πολυδιαβάζουν κόμικς, τα θεωρούν αγορίστικα. Οι περισσότεροι πρωταγωνιστές είναι άντρες, άλλωστε. Αν και ο Disney φρόντιζε να διατηρεί μία ισορροπία και γι’ αυτό κατάφερε και έμεινε στο προσκήνιο για τόσα χρόνια. Δημιούργησε οικογένειες και σύμπαντα που παρέμειναν διαχρονικά. Κυρίως οι μεγάλες ιστορίες του Barks είναι... υπέργηρες! Σίγουρα άμα σας πω τους τίτλους μερικών θα τις θυμάστε, αν τις έχετε διαβάσει. Ενώ οι νέες ιστορίες δεν αποτυπώνονται τόσο έντονα». Τέλος, μας μίλησε για την μικρασιατική καταγωγή του: «Εγώ έχω γεννηθεί στην Αθήνα. Πάντα είχα καημό που δεν είχα κάποιο χωριό, καθώς οι γονείς μου ήταν Μικρασιάτες. Από την Πόλη η μητέρα μου και από τα Δαρδανέλια (Τσανακαλέ στα τουρκικά) ο πατέρας μου. Πήγα εκεί πριν μερικά χρόνια μαζί με τα παιδιά μου, στον τόπο του πατέρα μου... Έξυπνοι οι Τούρκοι. Πήραν τον ελληνικό μαχαλά, το ρωμιομαχαλά όπως τον λένε, στα χειρότερα χάλια που μπορείς να δεις. Όλα ερειπωμένα, ζουν εκεί και κάποιοι παράνομοι. Γιατί σκέφτονται, αν γίνει μία απαίτηση από τους Έλληνες, θα δώσουν την αποζημίωση που αναλογεί... 20 δολλάρια; 50 δολλάρια; Πόσο παραπάνω να κάνει αυτό το πράγμα; Επίσης, τότε έτυχε να γίνεται τότε μία γιορτή εκεί, για την απόβαση που έγινε στην Καλλίπολη από τους Αυστραλούς, Άγλλους, Γάλλους... Αιματηρότατος πόλεμος, σκοτώθηκαν 300.000 Τούρκοι μόνο σε αυτήν την περιοχή. Να δείτε οπωσδήποτε την ταινία Gallipoli με τον Mel Gibson. Τέλος πάντων. Οι Τούρκοι, λοιπόν, στήσαν ένα μεγάλο μνημείο εκεί πέρα, στο πεδίο των μαχών, και κάθε χρόνο κάνουν μνημόσυνο για όλους τους νεκρούς. Μαζεύουν λοιπόν τουρίστες από διάφορες χώρες, συγγενείς των πεσόντων, τους πάνε με πούλμαν, ετοιμάζουν τη διανυκτέρευση, το φαγητό, φέρνουν Προτεστάντες παπάδες, Ορθόδοξους, Μουσουλμάνους... Κέρδος! Κι εδώ, στην Ελλάδα, έχουμε τόσα αντίστοιχα σημεία που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε. Για παράδειγμα, ποιοι ξέρουν το εγγλέζικο νεκροταφείο στο Καλαμάκι στο Παλαιό Φάληρο ή το γερμανικό στο Διόνυσο;»

 

Κάπως έτσι, έχοντας συζητήσει για κόμικς, αλλά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα, αποφασίσαμε να σταματήσουμε την κουβέντα με τον κ. Τερζόπουλο, συμφωνώντας να τη συνεχίσουμε κάποια άλλη στιγμή. Καθώς τον χαιρετούσα και απομακρυνόμουν από το γραφείο του, δεν μπορούσα να σβήσω το χαμόγελο από το πρόσωπό μου. Μόλις είχα γνωρίσει τον άνθρωπο χάρη στον οποίο εγώ, οι γονείς μου, αλλά και τόσα ελληνόπουλα, διαφόρων γενεών, είχαμε αγαπήσει τους ήρωες του Disney και ταυτόχρονα μάθαμε να διαβάζουμε. Μέσα σε τρεις ώρες συζήτησης αναφερθήκαμε σε τόσα πολλά πράγματα, που σίγουρα, αν δε μαγνητοφωνούσα, δε θα μπορούσα να συγκρατήσω.

 

 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30701
  • Group:  Members
  • Topic Count:  22
  • Content Count:  342
  • Reputation:   2053
  • Achievement Points:  342
  • Days Won:  0
  • With Us For:  3351 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  35

Κουβεντα να γινεται με αυτο εδω διαφωνω

 

Ποτέ όμως δεν «μιλήσαμε» παιδιάστικα. Σε κανένα περιοδικό, ακόμα και στο πιο παιδικό δεν κάναμε παιδιάστικες συζητήσεις, σαν τη «Θεία Λένα στα μικρά παιδιά».

όπως ανεφερε ο ανθρωπος καπου καπου θα πρεπει να επιστρεφει ο καπετανιος για να ισιωσει τη ροτα και ειναι κατι που χρειαστηκε να γινει...Εγω μικυ μαους και αλμανακο διαβαζα απο τα μεσα ως τα τελη του 90'.Θα ελεγα πως παντα υπηρχε τεραστια διαφορα αναμεσα στο κομιξ και ολες τις υπολοιπες εκδοσεις σε καθε τομεα.Το οτι χαρη στο κομιξ εμπλουτισα το λεξιλογιο μου εστω και λιγο λες και διαβαζα λογοτεχνικο βιβλιο,εχω να το λεω και το θεωρω γεγονος.Για την ακριβεια ειχα διαβασει πολλα παιδικα βιβλια απο τα οποια δεν ειχα ουτε μια απορια και ουτε λιγη τροφη για σκεψη.Και μια λεξη να μαθεις απο κατι που πολλοι (ιδιως εκεινη την εποχη) αποκαλουν με περιφρονηση "μικυ μαου"¨και το αντιμετωπιζουν σαν μελλοντικο σκουπιδι και σπαταλη ειναι σιγουρα "κατι"..Απο το 2000 και ιδιως τα μεσα του 00',παντα σε συγκριση με το κομιξ,τολμω να πω πως (ιδιως) καποια μικυ μαους εμοιαζαν σαν εκδοση για παιδια ενο κατωτερου Θεου.Τυπογραφικα προβληματα,προχειροτητα στο τροπο του λεγειν,την συνταξη και παει λεγοντας...Σταματησα να αγοραζω με ενδιαφερον καθε βδομαδα εκδοσεις περαν του κομιξ απο νωρις,αλλα αν ειχα το κομιξ του μηνα και χρειαζομουν παρεα σε καποια στιγμη θα επερνα ενα μικυ μαους,κλασικα η αλμανακο...

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  277
  • Group:  Root Admin
  • Topic Count:  1671
  • Content Count:  28465
  • Reputation:   190010
  • Achievement Points:  27559
  • Days Won:  758
  • With Us For:  6341 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  51

Θεϊκή! :respect:

 

Το δημοσιευμένο κείμενο ήταν 80% για κάποιον που έχει ακούσει ότι υπάρχει κάτι με ζωγραφιές και λέγεται κόμικ και 20% για έναν αναγνώστη κόμικ. Αυτό εδώ είναι 100% για έναν αναγνώστη κόμικ και δη φανατικό των Disney (και όχι μόνο)

 

:thanks::best: 

 

:cheers5:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30086
  • Group:  Members
  • Topic Count:  28
  • Content Count:  838
  • Reputation:   6486
  • Achievement Points:  851
  • Days Won:  0
  • With Us For:  3618 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Συγχαρητήρια για την υπέροχη δουλειά! Μπράβο παιδιά! 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30583
  • Group:  Members
  • Topic Count:  194
  • Content Count:  2366
  • Reputation:   17595
  • Achievement Points:  2583
  • Days Won:  33
  • With Us For:  3403 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Eυχαριστουμε πολυ για την ωραια ενδιαφερουσα συνεντευξη παιδιά!!!

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30213
  • Group:  Banned
  • Topic Count:  18
  • Content Count:  2379
  • Reputation:   12801
  • Achievement Points:  2379
  • Days Won:  1
  • With Us For:  3558 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Δηλαδή για τα "ΡΟΜΒΕΕΕ" ευθύνεται ο Τερζόπουλος;

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  9146
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  116
  • Content Count:  1734
  • Reputation:   12511
  • Achievement Points:  1734
  • Days Won:  13
  • With Us For:  5491 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

Θεϊκή! :respect:

 

Το δημοσιευμένο κείμενο ήταν 80% για κάποιον που έχει ακούσει ότι υπάρχει κάτι με ζωγραφιές και λέγεται κόμικ και 20% για έναν αναγνώστη κόμικ. Αυτό εδώ είναι 100% για έναν αναγνώστη κόμικ και δη φανατικό των Disney (και όχι μόνο)

 

:thanks::best:

 

:cheers5:

 

Ισχύει απίστευτα αυτό που λες, και καταλαβαίνεις συνεπώς γιατί συνέβη. Ας περιγράψω, με αφορμή αυτήν την παρατήρηση, το χρονικό της δημοσίευσης της συνέντευξης!

 

 

Πρώτα πρώτα, είχα μιλήσει με το Γιάννη Κουκουλά του "καρέ-καρε΄". Ωστόσο, ορθά μου είπε ο άνθρωπος ότι, απ' τη στιγμή που το κομμάτι του είναι ένα τετρασέλιδο όλο κι όλο, αφενός 5.800+ λέξεις το ξεπερνάνε και αφετέρου, και η μισή να ήταν, δε θα έμενε τίποτα για τον ίδιο. Επομένως με "προώθησε" στις Νησίδες, το ευρύτερο ένθετο της εφημερίδας μέσα στο οποίο βρίσκεται το "καρέ-καρέ".

Εκεί μου μιλήσαν για ~1000 λέξεις και αδιάφορη αμοιβή, οπότε συνέχισα το ψάξιμο, κυρίως γιατί θεώρησα κρίμα να πάνε χαμένες τόσο ενδιαφέρουσες πληροφορίες.

Τότε συνομίλησα με τον Ηλία Κανέλλη (Book's Journal), όπου θα δημοσιεύονταν ολόκληρη η συνέντευξη (θα έβγαζα και περισσότερα :P ). Σε ένα έντυπο τέτοιου είδους "παίρνει" να μπει μία μεγάλης έκτασης συνέντευξη σε ένα πιο εξειδικευμένο θέμα, ακριβώς λόγω της ιδιαιτερότητάς της. Για δικούς του λόγους ο εν λόγω εκδότης έχοντας συμφωνήσει μέχρι και για την ημερομηνία δημοσίευσης, διέκοψε την επικοινωνία μαζί μου, κι έμεινα ξεκρέμαστος.

Έκανα λοιπόν ένα δεύτερο μπαράζ επαφών, και προέκυψε η τελική συμφωνία με τις Νησίδες, με καλύτερους όρους: ~1500 λέξεις στο έντυπο και ~3000 στο διαδίκτυο (στη νεοσύστατη ιστοσελίδα), και τα διπλά €€ από την αρχική πρόταση ! :D

Σε μία εφημερίδα όμως που αγοράζεται από σαφώς ευρύτερο κοινό, υπάρχει αντίστοιχα μία εξίσου σαφής ανάγκη γενίκευσης. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέχθηκαν (από εμένα) τα συγκεκριμένα κομμάτια, προκειμένου να "πιάσω" το μέσο αναγνώστη και να μην εξειδικεύσω ιδιαίτερα το θέμα. Γι' αυτό μάλιστα αφιέρωσα και μεγάλο μέρος στην ερωταπάντηση για το Charlie Hebdo: πρόκειται για ένα επίκαιρο θέμα που "πουλάει" :P

 

 

 

Το ενδιαφέρον της συζήτησης, όπως το ερμηνεύω εγώ, έγκειται σε δύο βασικές πτυχές. Πρώτα απ' όλα μαθαίνεις τον τρόπο που δουλεύει η Disney και τόσα άλλα παρασκηνιακά που πολλές φορές συζητήθηκαν ως θεωρίες εδώ μέσα, και τώρα επαληθεύονται ή διαψεύδονται. Επίσης, βλέπεις την ανθρώπινη υπόσταση ενός ανθρώπου που ήξερες, είχες ακούσει, μιλούσες για εκείνον, αλλά μόνο επιφανειακά, ως εκπρόσωπο, επικεφαλής για την ακρίβειας, της εκδοτικής.

Γι' αυτό η νηφαλιότητα που προσέφερε το γεγονός της απώλειας των δικαιωμάτων στη συζήτηση, πιστεύω επέτρεψε τόσο το προσωπικό άνοιγμα αλλά -κυρίως- την άνεση να συζητηθούν θέματα οργάνωσης της επιχείρησης κτλ.

 

 

(όπως π.χ. η πληροφορία που παρέλειψα από τη συζήτηση για το ακριβές ποσό αγοράς των ιστοριών, που αν θυμάμαι καλά ανέρχεται σε 90€ τη σελίδα (αν κάνω λάθος θα το διορθώσω), το ίδιο για κόμικς ή εξώφυλλο, αλλά στις επαναδημοσιεύσεις δεν το ξαναπληρώνεις).

 

 

 

Δηλαδή για τα "ΡΟΜΒΕΕΕ" ευθύνεται ο Τερζόπουλος;

 

What? :P

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  2414
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  206
  • Content Count:  5711
  • Reputation:   45682
  • Achievement Points:  5808
  • Days Won:  48
  • With Us For:  6147 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  37

Να σημειώσω πως εγώ (έχω την εντύπωση πως και ο ΜΖ) είχα εξαντληθεί ύστερα από 3+ ώρες, προσπαθώντας να κατανοήσω και να συγκρατήσω τον τεράστιο αυτό όγκο πληροφοριών. Δεν είναι και λίγο να μιλάς με κάποιον που έχει μισό αιώνα εμπειρίας στην πλάτη του. Παρ' όλ' αυτά, ο κ. Τερζόπουλος φαινόταν πολύ χαλαρός αλλά πάνω από όλα, ενθουσιασμένος. Έχω την εντύπωση πως αν είχαμε ερωτήσεις να του κάνουμε, θα καθόταν για άλλες 3 ώρες χωρίς πρόβλημα. Αφού σε κάποια φάση που είχαμε εξαντλήσει όλες τις ερωτήσεις που μας έρχονταν στο μυαλό, άρχισε να μας κάνει αυτός προσωπικές ερωτήσεις (από πού είμαστε, τι σπουδάζουμε, πού δουλεύουμε, κλπ) ώστε να γνωριστούμε καλύτερα, μόνο και μόνο για να συνεχίσουμε την κουβέντα, μιας και ήταν εμφανές πως υπήρχε ένα εξαιρετικό κλίμα και από τις δύο πλευρές.

 

Είναι όπως το είπε ο ΜΖ. Δεν ήταν συνέντευξη, ήταν ενθουσιώδης συζήτηση. Παρ' όλο που δεν γνωρίζαμε προσωπικά ο ένας τον άλλον, οι δύο αυτές πλευρές γνώριζαν πολύ καλά η μία την άλλη. Εμείς γνωρίζαμε τον εκδότη μέσα από το έργο του, και ο εκδότης γνώριζε στο πρόσωπό μας τους αναγνώστες. Και όχι τους απλούς αναγνώστες που διαβάζουν μικιμάου, αλλά τον πυρήνα των αναγνωστών που τον έκανε τον μεγαλοεκδότη που είναι αυτή τη στιγμή. Πιστεύω πως οι ερωτήσεις που του κάναμε ήταν υπερβολικά ψαγμένες για να τις κάνει ακόμα και κάποιος πολύ καλά ενημερωμένος δημοσιογράφος. Έδειχνε πως γνωρίζουμε σε τεράστιο ποσοστό το έργο του, και αυτό πιστεύω πως πραγματικά το εκτίμησε. Σε συνδυασμό με το πολύ καλό κλίμα και την προσωπική γνωριμία που συνέβαινε διάχυτα, ανάμεσα στις ερωτήσεις που διαβάσατε, το αποτέλεσμα ήταν κατά πολύ μεγάλο βαθμό ανώτερο απ' ό,τι φανταζόμουν. Θέλω να πιστεύω πως κέρδισε και ο κ. Τερζόπουλος κάποια πραγματάκια κι από εμάς.

 

Ωραία πράματα, πολύ χρήσιμη εμπειρία. Πάντα τέτοια :P

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  10460
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  340
  • Content Count:  5714
  • Reputation:   52789
  • Achievement Points:  5714
  • Days Won:  38
  • With Us For:  5386 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  40

Guys συγχαρητήρια. Στ'αλήθεια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη! Πανέξυπνος άνθρωπος. Ευφυής. Έχω σημειώσει μερικά σημεία τα οποία θα ήθελα να σχολιάσω και να κουβεντιάσουμε, αλλά μάλλον θα το κάνουμε κάποια στιγμή κατ'ιδίαν.

 

Ένα γενικό σχολιάκι μόνο που μου γαργαλάει τα δάχτυλα.

 

"Είχαμε άλλωστε μία αρχή, κάθε 8 χρόνια να αναδημοσιεύουμε όσες ιστορίες ήταν καλές, που πιστεύαμε ότι αυτή η περίοδος ήταν το όριο στο οποίο ένα παιδί δε θα διαβάζει πλέον Disney αλλά κάτι άλλο, ίσως ένα Playboy (γέλια)."

 

Όταν ο ίδιος ο εκδότης, με την τεράστια εμπειρία που κουβαλάει, σου λέει ότι είναι η φυσική εξέλιξη ενός αναγνώστη (ντισνεϋκού) μετά από κάποια χρόνια να διαβάσει (και, συμπληρώνω εγώ) κάτι άλλο, κάτι παραπάνω θα ξέρει. Ας του κάνουμε την χάρη κι ας τον ακούσουμε :)

 

"Γνωρίζαμε μια πηγή, αλλά ταυτόχρονα θέλαμε να το εμπλουτίζουμε, όπως και κάναμε, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα πολύ ωραίο περιοδικό, με ενημερωτικά θέματα, κείμενα που εμβαθύνουν στις ιστορίες... Κανένας άλλος δεν το κατάφερε στην Ευρώπη. Το μικρό παιδί μπορούσε να βλέπει τις ιστορίες και να διασκεδάζει, αλλά ο μεγάλος, ο ψαγμένος ντισνεϋκός, να εμπλουτίζει τις γνώσεις του. Πάντα όμως θέλαμε τη «μαγιά» του νέου. Αλλιώς θα γινόμασταν σαν την «Εστία», με κάθε θάνατο θα χάναμε κι έναν αναγνώστη (γέλια)»."
 
Αυτό είναι τα κόμικς. Ένα Μέσο ζωντανό, που εξελίσσεται.
 
"Βέβαια, οι αναγνώστες μας δε συμφωνούσαν πάντα με τις επιλογές μας. Δε δεχόντουσαν εύκολα αλλαγές. Για παράδειγμα, όταν βάλαμε τον Ντον Ρόσα, δεν μας είπαν «τι ωραία, τι καλά, βάλατε έναν καινούργιο σχεδιαστή»!"
 
Οπότε, ανοιχτό μυαλό και υπομονή. Όλοι μας   :)
 
 
 
Και πάλι πολλά συγχαρητήρια παιδιά! :beer:
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30213
  • Group:  Banned
  • Topic Count:  18
  • Content Count:  2379
  • Reputation:   12801
  • Achievement Points:  2379
  • Days Won:  1
  • With Us For:  3558 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

 

What? :P

 

 

 

Ότι αναφέρω παρακάτω αφορούν τις εκδόσεις των "Καθημερινών εκδόσεων"...

 

 Αυτό το "ΡΟΜΒΕΕ" που το βλέπω σχεδόν σε κάθε τεύχος του Μίκυ Μάους, ας μας εξηγήσουν τι σημαίνει... Μάλλον έχουν (ατυχώς) μεταφράσει το "RUMBLE"...

 

 

 

Μέχρι τώρα, ό,τι έχει δημοσιευτεί, είναι έτοιμο υλικό από εμάς. Υπήρχε υλικό για έξι μήνες.

 

 

Αν και δε νομίζω πως έχουν χρησιμοποιησει μονο υλικο που βρηκαν ετοιμο. Μπορει να υπηρχε υλικό για 6 μηνες αλλα σιγουρα εδω και τοσο καιρο ετοιμαζεται και δημοσιευεται και νεο υλικό...δε νομίζω να καθονται και να περιμενουν να τελειωσουν τα έτοιμα.

Παρεμπιπτόντως να πω πως η ολοκληρωμενη συνεντευξη ειναι πολυ ενδιαφερουσα.

Επεξεργασία από Rorschach
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25682
  • Group:  Members
  • Topic Count:  146
  • Content Count:  4224
  • Reputation:   26844
  • Achievement Points:  4270
  • Days Won:  10
  • With Us For:  4236 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

 

Αν και δε νομίζω πως έχουν χρησιμοποιησει μονο υλικο που βρηκαν ετοιμο. Μπορει να υπηρχε υλικό για 6 μηνες αλλα σιγουρα εδω και τοσο καιρο ετοιμαζεται και δημοσιευεται και νεο υλικό...δε νομίζω να καθονται και να περιμενουν να τελειωσουν τα έτοιμα.

Παρεμπιπτόντως να πω πως η ολοκληρωμενη συνεντευξη ειναι πολυ ενδιαφερουσα.

 

Συμφωνώ... Ήδη έχουν χρησιμοποιήσει κάποιο υλικό του Τερζο που ήδη είδαμε ποια ΚΟΜΙΞ θα είχαμε μετά το 303... Δεν έχουν  χρησιμοποιήσει όλες τις ιστορίες πάντως... Να θυμίσω ΚΟΜΙΞ 305, 306, 307 από τα οποία έχουν χρησιμοποιήσει κάποιο υλικό, όχι όλο κυρίως όμως δευτερεύοντες ιστορίες έχουν πάρει από εκεί...

Επεξεργασία από ΚΟΜΙΞ
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  9146
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  116
  • Content Count:  1734
  • Reputation:   12511
  • Achievement Points:  1734
  • Days Won:  13
  • With Us For:  5491 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

Παιδιά η συνέντευξη ήταν το Σεπτέμβρη, για τότε αναφερόταν ο άνθρωπος ;)

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30213
  • Group:  Banned
  • Topic Count:  18
  • Content Count:  2379
  • Reputation:   12801
  • Achievement Points:  2379
  • Days Won:  1
  • With Us For:  3558 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Στο Μίκυ Μάους μέχρι πρόσφατα έμπαιναν ιστορίες του 2009-10. Πριν μερικά τεύχη άρχισαν να μπαίνουν του 2013-14. Υποθέτω πως οι πρώτες ήταν έτοιμες από την εποχή του Τερζόπουλου.

Καταλήγω πως για το "ΡΟΜΒΕΕ" στο ΜΜ15 του Σεπτεμβρίου ευθύνεται ο Τερζόπουλος! 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  29811
  • Group:  Members
  • Topic Count:  99
  • Content Count:  2130
  • Reputation:   23351
  • Achievement Points:  2130
  • Days Won:  6
  • With Us For:  3748 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Αρχικά συγχαρητήρια για τη συνέντευξη-κουβέντα... πολύ καλή δουλειά αφού στην πραγματικότητα έγινε από fanboys και όχι από επαγγελματίες δημοσιογράφους που ακόμα και καλά διαβασμένοι να ήταν, δεν θα μπορούσαν να μπουν σε τόσο βάθος.

 

Θέλω όμως να ρωτήσω μερικά πράγματα που δεν ξέρω εάν τα κουβεντιάσατε...

 

1. Ο Τερζόπουλος απ' ότι φαίνεται πιστεύει (μεταξύ άλλων που δεν μας λέει) πως η υπογεννητικότητα σε συνδυασμό με την κρίση, την μείωση των περιπτέρων κτλ . οδήγησαν στο να χάσει τα δικαιώματα ενώ οι κακοί συνεργάτες του δολ δεν τον βοήθησαν. Το δικό του μερίδιο ευθύνης δεν το βλέπω. Σας είπε για τα λάθη που έκανε; τιμολογιακή πολιτική, marketing, άχρηστες εκδόσεις, υπεροψία, συνεργασίες, προώθηση; 

 

2. Ποια η σχέση του με τις νέες εκδόσεις; Δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν έχει καμία. απλά τους πούλησε το υλικό που είχε έτοιμο;

 

3. Πιστεύει πως κάποια στιγμή θα ξαναπάρει τα δικαιώματα; Τουλάχιστον εν μέρει για ορισμένες ειδικές εκδόσεις; 

Επεξεργασία από totally_wired
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  30701
  • Group:  Members
  • Topic Count:  22
  • Content Count:  342
  • Reputation:   2053
  • Achievement Points:  342
  • Days Won:  0
  • With Us For:  3351 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  35

Αρχικά συγχαρητήρια για τη συνέντευξη-κουβέντα... πολύ καλή δουλειά αφού στην πραγματικότητα έγινε από fanboys και όχι από επαγγελματίες δημοσιογράφους που ακόμα και καλά διαβασμένοι να ήταν, δεν θα μπορούσαν να μπουν σε τόσο βάθος.

 

Θέλω όμως να ρωτήσω μερικά πράγματα που δεν ξέρω εάν τα κουβεντιάσατε...

 

1. Ο Τερζόπουλος απ' ότι φαίνεται πιστεύει πως η υπογεννητικότητα σε συνδυασμό με την κρίση, την μείωση των περιπτέρων κτλ . οδήγησαν στο να χάσει τα δικαιώματα ενώ οι κακοί συνεργάτες του δολ δεν τον βοήθησαν. Το δικό του μερίδιο ευθύνης δεν το βλέπω. Σας είπε για τα λάθη που έκανε; τιμολογιακή πολιτική, marketing, άχρηστες εκδόσεις, υπεροψία, συνεργασίες, προώθηση; 

 

2. Ποια η σχέση του με τις νέες εκδόσεις; Δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν έχει καμία. απλά τους πούλησε το υλικό που είχε έτοιμο;

 

3. Πιστεύει πως κάποια στιγμή θα ξαναπάρει τα δικαιώματα; Τουλάχιστον εν μέρει για ορισμένες ειδικές εκδόσεις; 

Και γινεται το 3 πραγματικοτητα λεει και ξεκιναει γ' περιοδος με νεα αριθμηση!!!Πλακα θα ειχε :P

Για το 2 ετσι μοιαζει και αν πετουσανε τον κοπο τοσων δεκαετιων ετσι στα σκουπιδια,το να μην εχω καμμια επαφη με οποιον εδειξε τετοια ασεβεια θα εμοιαζε αυτονοητο...Ειναι εμφανης η πικρια του νομιζω..

Για το 1 ειναι το μονο περιοδικο που οταν ανεβαζε για 0,20 ευρω την τιμη ειχε παραγραφο που απολογουταν..Σε θεμα κοστους τουλαχιστον για επιχειρηματια τον εβρισκα εξαιρετικα τιμιο..Περα απο συναισθηματισμους και ρομαντισμους,αλλος ενας επιχειρηματιας ειναι στο τελος της ημερας ο ανθρωπος...

 

Υ.γ:Θα ειχε ενδιαφερον νομιζω να δουμε και την προσεγγιση των υπευθυνων της καθημερινης για τη συνεχιση των τιτλων..

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  2285
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  940
  • Content Count:  4356
  • Reputation:   35540
  • Achievement Points:  4409
  • Days Won:  26
  • With Us For:  6160 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  41

Διαγράφουμε το topic "κουβεντούλα για τα Disney" και όλα τα σενάρια που κατά καιρούς γράφαμε για το τί συνέβη στις εκδόσεις, και κρατάμε μόνο τη συνέντευξη αυτή που τα λέει ΟΛΑ!

 

Συγχαρητήρια παιδιά, αντλήσατε πολύ όμορφες πληροφορίες από τη συνέντευξη, και το κείμενο είναι πολύ καλογραμμένο! Eξαιρετική δουλειά!  :clap2:

 

:cheers2:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  9146
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  116
  • Content Count:  1734
  • Reputation:   12511
  • Achievement Points:  1734
  • Days Won:  13
  • With Us For:  5491 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

 

Θέλω όμως να ρωτήσω μερικά πράγματα που δεν ξέρω εάν τα κουβεντιάσατε...

 

1. Ο Τερζόπουλος απ' ότι φαίνεται πιστεύει (μεταξύ άλλων που δεν μας λέει) πως η υπογεννητικότητα σε συνδυασμό με την κρίση, την μείωση των περιπτέρων κτλ . οδήγησαν στο να χάσει τα δικαιώματα ενώ οι κακοί συνεργάτες του δολ δεν τον βοήθησαν. Το δικό του μερίδιο ευθύνης δεν το βλέπω. Σας είπε για τα λάθη που έκανε; τιμολογιακή πολιτική, marketing, άχρηστες εκδόσεις, υπεροψία, συνεργασίες, προώθηση; 

 

2. Ποια η σχέση του με τις νέες εκδόσεις; Δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν έχει καμία. απλά τους πούλησε το υλικό που είχε έτοιμο;

 

3. Πιστεύει πως κάποια στιγμή θα ξαναπάρει τα δικαιώματα; Τουλάχιστον εν μέρει για ορισμένες ειδικές εκδόσεις;

 

 

Ό,τι είπαμε σχετικά με τις εκδόσεις σε γενικές γραμμές υπάρχει μέσα... Επομένως δε συζητήθηκαν αυτά. Ωστόσο:

1. Ο PK έθιξε το θέμα της πτώσης της ποιότητας του ΚΟΜΙΞ (γελάω που γράφω αυτή τη φράση :P ) αλλά ουσιαστικά το θέμα γύρισε στην αντίστοιχη βελτίωση του Μίκυ Μάους.Ωστόσο ισχύουν και αυτά που λέει ο Τυφλοπόντιξ. Συμφωνώ με την εν μέρει ελλιπή προώθηση, αλλά η λέξη υπεροψία μου φαίνεται υπερβολή.

2. Καμία απολύτως σχέση. Ακριβώς ό,τι λέει. Ούτε ποιοι δουλεύουν και αν πήραν πρώην δικούς του δεν ξέρει (έτσι μας είπε τουλάχιστον).

3. Νομίζω πως όχι. Ποτέ δεν το έχει αποκλείσει κατηγορηματικά, αλλά όπως λέει, ο ίδιος πλέον δεν ασχολείται τόσο. Ντέιβιντ τώρα :P

 

 

 

Υ.γ:Θα ειχε ενδιαφερον νομιζω να δουμε και την προσεγγιση των υπευθυνων της καθημερινης για τη συνεχιση των τιτλων..

Σε συνομιλίες μου με τον "Disney editor" έχω συζητήσει το ενδεχόμενο συνέντευξης αλλά η απάντηση ήταν αρνητιλή με το σκεπτικό ότι δουλεύουν όλοι μαζί και δεν υπάρχει κάποιος να "προσωποποιήσει" τη νέα εκδοτική προσπάθεια.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.