Κουβεντούλα για τα Disney που κυκλοφορούν

[Fergus Mc Duck]

Η 1η δεκάδα ήταν γενικά πολύ καλή. Και το #7 ήταν καλό, όσον αφορά το #8, δεν το θυμάμαι καλά για να εκφέρω άποψη.

[rorschach]

Μια που εχουν κλεισει 2 χρονια κυκλοφοριας του νεου ΜΜ, και εχουμε μπει στην δευτερη εκατονταδα, ποια τευχη εχετε ξεχωρισει μεχρι στιγμης;

 

Ξαναδιαβαζω σιγα σιγα τα νεα ΜΜ απο το #1 και εχω τελειωσει τα πρωτα 10.

 

Μεχρι στιγμης, βρισκω πως τα #1,2,5,6,9 και 10 ηταν καλα τευχη.

 

ΥΓ Συγγνωμη αν το ποσταρα σε λαθος συζητηση

 

Οι καλύτερες ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί στο νέο ΜΜ είναι πάνω-κάτω αυτές https://coa.inducks.org/comp2.php?code=&keyw=&keywt=i&exactpg=&pg1=&pg2=&bro2=&bro3=&kind=n&rowsperpage=0&columnsperpage=0&hero=&xapp=&univ=&xa2=&creat=&creat2=&plot=&plot2=&writ=&writ2=&art=&art2=&ink=&ink2=&pub1=&pub2=&ser=&xref=&mref=&xrefd=&repabb=mmb&repabbc=gr&imgmode=1&vdesc2=on&vdesc=en&vgr=on&sort1=votes

για καλύτερα τεύχη...θέλει χρόνο για να θυμηθώ τις υπόλοιπες ιστορίες κάθε τεύχους και βαριέμαι να το ψάξω

[germanicus]

Κοίτα συμφωνώ όσον αφορά το Κόμιξ, πως προορίζεται δηλαδή κυρίως για ιστορίες των Barks και Rosa αλλά από την άλλη διαφωνώ στο ότι ο Rosa είναι ιερό τέρας ενώ ο Casty όχι. Ο Barks ναι, συμφωνώ γιατί ήταν ο πρώτος που θεμελίωσε το σύμπαν των παπιών. Ο Casty όμως είναι ότι ακριβώς είναι και ο Rosa αλλά για τα ποντίκια. Όπως ο Rosa συνέχισε και βελτίωσε το έργο του Barks στο σύμπαν των παπιών, έτσι και ο Casty συνέχισε και βελτίωσε το έργο των Γκοτφρεντσον και Scarpa στο σύμπαν των ποντικιών.

 

Don Rosa. Άρθρα για αυτόν στη wikipedia σε 29 γλώσσες (28 στη λίστα + τα αγγλικά του άρθρου)

 

Casty. Άρθρα στη wikipedia για αυτόν σε 2 γλώσσες Φινλανδικά και το ιταλικό του λινκ. 

 

Πως να το κάνουμε. Είναι κομματάκι πιο διάσημος ο Rosa από τον Casty

 

Για να γίνει εξ΄ίσου διάσημος θα πρέπει (α) να γράψει ένα έπος σαν τον Βιο και Πολιτεία και (β) ίσως να συμπέσει το ζενίθ του με ένα πετυχημένο τηλεοπτικό όπως το Duck Tales Το οποίο παρεμπιπτόντως ξεκίνησε ***ακριβώς*** την ίδια εποχή που άρχισε να φτιάχνει ιστορίες ο Rosa για την Gladstone. Και ***ίσως*** να εξηγεί και την έλευση του Κόμιξ/συλλογής ιστοριών Barks στην Ελλάδα.  

 

Ένα χρονολόγιο τώρα που το ψάχνω/κοιτάζω:

1940-1962 Τα Disney τα βγάζει η Dell Comics στις ΗΠΑ

1962-1984 τα αναλαμβάνει η Gold Key Comics/Whitman. Σημαντικότατος παίχτης (Looney Tunes, Popeye, Ροζ Πάνθηρας, Flintstones, Mighty Mouse) που έφαγε όμως μεγάλη ήττα τη δεκαετία του 70. Αρχικά χάνοντας τα δικαιώματα σε πολλά "τηλεοπτικά" κόμικ και εν συνεχεία, σύμφωνα με τη wiki: "The comics industry experienced a downswing in the 1970s and Gold Key was among the hardest hit. Its editorial policies had not kept pace with changing times and suffered an erosion of its base of sales among children, who could now watch cartoons and other entertainment on television for free instead. It is also alleged by Carmine Infantino that in the mid-to-late 1960s DC Comics attempted to pressure Gold Key from the comics business through sheer weight of output."

1986 αναλαμβάνει η Gladstone να εκδίδει τα Disney στην Αμερική, 

7/4/1987 εμφανίζεται ο Rosa με την ιστορία "Ο γιος του Ήλιου", 

18/9/1987 έχουμε το τηλεοπτικό Ducktales,

7ος 1988 κυκλοφορεί το Κόμιξ #1,

1989 έχουμε το τηλεοπτικό Rescue Rangers, 1990 το τηλεοπτικό TaleSpin (χε! και τα 3 αυτά σώου είναι περιπέτειες στο πνεύμα των ιστοριών του Barks και κυρίως στο πνεύμα των ιστοριών που προσωπικά λατρεύω (πόσες φορές έχω ουρλιάξει, "όχι άλλη κουλτούρα, δώστε γνήσια λατινοαμερικάνικη περιπέτεια" )) και μετά αρχίζει κάπου ο κατήφορος με το Darkwing Duck (1991) που δεν με εντυπωσίασε εξ'ίσου με τα προηγούμενα και κυρίως με το έκτρωμα GoofTroop (1992) Κάπου εκεί όμως έχει ξαναπάρει τα πάνω του ο κινηματογραφικός Disney με τα απίστευτα (για την εποχή του έστω) γραφικά του Beauty and the Beast (με είχαν αφήσει κόκκαλο στον κινηματογράφο. Ειδικά οι σκηνές όπου καθρεφτίζονταν στο γυαλιστερό πάτωμα οι χαρακτήρες που χόρευαν) και εν συνεχεία με τα απανωτά Alladin (1992) και Lion King (1994). Κάπου εκεί ξεκινάει όμως και η Pixar (Toy Story 1995) στον κινηματογράφο αλλά και τα υπερηρωικά στην τηλεόραση (X-Men + Batman 1992). (παρεμπιπτόντως, το 1989 αποκτούν δικό τους σώου οι Simpsons (τα 3 προηγούμενα χρόνια ήταν κάτι έξτρα στο Tracey Ullman Show) 

 

Θα πρέπει όμως κάποιος να γυρίσει και να εξετάσει τι ακριβώς συνέβη και σε άλλες χώρες.

 

 

 

edit σε άλλα φόρα επιτρέπουν και τα greeklish. εδώ όχι τι να κάνουμε βίτσια εδώ θεωρούμε ότι λειτουργεί καλύτερα το φόρουμ με ελληνικούς χαρακτήρες και χωρίς συστηματικά διπλοποσταρίσματα καλώς? κακώς? πίστευε και μη ερεύνα

 

edit2 το ξέχασα η Gladstone ήταν θυγατρική της Another Rainbow, η οποία είχε ξεκινήσει από το 1984 να μαζεύει και να επανεκδίδει τη δουλειά του Carl Barks με το Carl Barks Library... Όλα συνδέονται μεταξύ τους είμαι τόσο σίγουρος για αυτό Ξαφνικά είδαν οι Αμερικανοί/ο κόσμος ότι ένας πολύ συγκεκριμένος τυπάς είχε βγάλει κάποιες εξαιρετικές περιπέτειες, μετά κάποιοι jumped on the bandwagon βγάζοντας αυτές τις περιπέτειες στην τηλεόραση με το Ducktales, μετά έβγαλαν κι άλλες παρόμοιες περιπέτειες στη τηλεόραση, βγήκε και ένας τυπάς και έφτιαξε εξαιρετικές περιπέτειες στο χαρτί... Και όταν τους τέλειωσαν η έμπνευση και οι ιστορίες, και άρχισαν να βγάζουν αηδίες τύπου GoofTroop, ξαφνικά ***έπεσε η πγιότητα*** και εμφανίστηκαν παίχτες από άλλα ταμπλό (υπερηρωικά και Pixar)  

[Jim Slip]

Ως προς το μέγεθος, συμφωνώ με τον germanicus. Ιστορίες με 3 καρέ είναι για μικρό φορμά και ιστορίες με 4 καρέ για μεγάλο φορμά. Δυσκολεύομαι πολύ να διαβάσω ιστορίες με 3 καρέ σε μεγάλο φορμά (πολύ μεγάλο, σου βγαίνει το μάτι) και ιστορίες με 4 καρέ σε μικρό φορμά (πολύ μικρό, σου βγαίνει το μάτι).

 

Ως προς δήθεν μέτριες ιστορίες του Μπαρκς και δήθεν βελτίωση του έργου του από Ρόσα, διαφωνώ τελείως. Ο Μπαρκς είναι 10 σκαλιά πιο πάνω. Ούτε καν αγγίζει την ιδιοφυία του ο Ρόσα. Ο Μπαρκς είναι πολύ μεγάλος δημιουργός, ακόμα και για τα κόμιξ ως σύνολο (όχι μόνο Ντίσνεϋ). Η ποσότητα του έργου του κάνει την ποιότητα του ακόμα πιο συγκλονιστική.

[Fergus Mc Duck]

Μου αρέσει γενικά που τα αναλύεις έτσι 

 

 

Η αλήθεια είναι πως ο Casty έχει αρκετά ψωμιά να φάει ακόμα για να φτάσει τον Rosa, αλλά ας μην ξεχνάμε και ότι είναι ακόμα <<νέος>> στον χώρο της Disney και συνεχώς βελτιώνεται. Το ταλέντο το έχει, κι εμείς ας ελπίσουμε σε βάθος χρόνου να μας χαρίσει κάτι παρόμοιο με τον απίστευτο ροσικο <<βίο>>. Ουσιαστικά αυτός είναι που έκανε τον Rosa διάσημο και να ξεχωρίσει. Και ίσως να παίζει και ρόλο πως τα παπιά γενικά είναι πιο πολυδιάστατα / πολύπλευρα από τα ποντίκια και δεν ξέρουμε ακόμη πόσες πτυχές τους δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμα. Ο Μίκυ, ο Γκούφυ και οι άλλοι ήρωες του σύμπαντος στο οποίο έχει πέσει με τα μούτρα ο Casty ( )είναι πιο μονοκόμματοι, θα μπορέσει άραγε να το ανατρέψει αυτό, όπως έκαναν αρχικά ο Barks κι έπειτα ο Rosa για τα παπιά...;;;;

 

 

 

Όσον αφορά το 2πλοποστάρισμα το σέβομαι.

[Onerlot]

Από τη στιγμή που το ΜΜ έγινε 132 σελίδες, δεν νομίζω ότι χρειάζονται τα κλασικά.

Αυτό που χρειάζεται είναι να ανέβει η ποιότητα του ΜΜ. Να βάζει πρώτη ιστορία casty, δεύτερη μια παλιά καλή τύπου scarpa και 3-4η ας βάζει την σαβούρα που βάζει τώρα. 

[dimious200]

Γιατί αμφισβήτησε κανείς το μεγάλο Μπαρκς; Και είναι απολύτως λογικό να πωλείται τρελά η βιβλιοθήκη Disney. Κανείς δεν αμφισβητεί τον Μπαρκς. Το μόνο που είπα είναι ότι οι υπόλοιποι είναι επιπρόσθετοι.

 

 

Aναρωτιεμαι..Υπαρχουν αραγε στοιχεια για το ποσα περιπου αντιτυπα πουλαει η καθημερινη και ποσα περιπου η ημερησια/εθνος με τα λουκυ λουκ/αστεριξ/υπερηρωικα (αφηνω εξω -και νομιζω δικαιως- τον αρκα). Αυτο που θελω να πω ειναι οτι πρεπει να δουμε κατα ποσο αυτο που πουλαει ειναι ο Μπαρκς σαν Μπαρκς και οχι ως φτηνο κομικ "για τα πιτσιρικια".

 

Το θεμα ειναι να δουμε και ποιο ειναι το target group των εφημεριδων. Ειναι οι αναγνωστες κομικ (ντισνευ και μη) διαφορων ηλικιων (και διαφορων απαιτησεων) ή μηπως οι τωρινοι 30-40-50-το-πολυ-αρηδες παλιοι αναγνωστες κομικ που μεσω των εφημεριδων βρηκαν μια καλη ευκαιρια να ξαναφτιαξουν τη χαμενη(πεταμενη απο την ελληνιδα μανα; ) συλλογη τους ή ακομα καλυτερα να αρχισουν το χτισιμο της συλλογης ενος παιδιου/ανιψιου/βαφτιστηριου/κατι (σε στυλ "οταν ημουν μικρος διαβαζα αστεριξ και τι καλυτερο απο το να διαβασει και ο μικρος/η μικρη").Στην περιπτωση ειδικα του Μπαρκς που κυκλοφορει καλοκαιρι μπορει να αγοραζεται για το "αναποφευκτο αλλα αναγκαιο καθισιο των μικρων"..

 

Αν ισχυει το δευτερο τοτε ισως δεν πρεπει να περιμενουμε καινουργια πραγματα αλλα πραγματα που κυκλοφορησαν παλια (και για τα οποια καποιοι εχουν μια αγαπη που θελουν να μεταδωσουν σε νεοτερους).

 

Αν ισχυει το πρωτο μπορουμε οντως να μιλαμε; Δηλαδη καθομαστε(καθεστε) και λετε ξανα (και ξανα ΚΑΙ ΜΑΤΑΞΑΝΑ) τα ιδια και τα ιδια για Σκαρπα,Ροσα,γκοφρεντσον κλπ τα οποια τα θελετε να τα παρετε στην τιμη των 4€ μαζι με τα υπολοιπα ενθετα; Εν τελει πωλειται τρελα η βιβλιοθηκη Ντισνευ επειδη γουσταρουμε Ντισνευ ή επειδη ειναι παμφθηνη και "ε παρτην τωρα,ποτε δεν ξερεις" (ανηκω σε αυτους) ; .Η αντιστοιχη του Τερζοπουλου πουλουσε αντιστοιχα τρελά; Ο πολυαναμενομενος τομος του Γκοντφρεντσον του Τερζό πώς τα πήγε; 

 

σκεψεις σκεψεις σκεψεις..

 

Και αλλη μια: απο τις μεχρι τωρα ψηφοφοριες/δημοσκοπησεις/επιστολες ακουσε τιποτα ο "editor" ;

 

[Συλλεκτης]

Μια που λεμε για πωλησεις, θα χε ενδιαφερον να δουμε ποσο πουλανε τα Ντοναλντ και Σουπερ Μικυ, δεδομενου οτι δεν παιρνουν καλες κριτικες εδω.

[germanicus]

το ένα δεν αναιρεί το άλλο target group αυτών των εκδόσεων είναι ακόμα μικρότερες ηλικίες (το καρφί ήταν στο "ακόμα" ) Οι άνθρωποι όμως που γουστάρουν *αυτού* του είδους τις ιστορίες (ελαφριές, ανέμελες, χαζοχαρούμενες) περνάνε ταμάμ απ'ότι έχω διαπιστώσει από κατ'ιδίαν συζητήσεις. Γιατί δεν το γράφουν?... well, κάποιες φορές δεν έχεις διάθεση να γράψεις όταν γνωρίζεις ότι μετά κινδυνεύεις να μπλέξεις με τα ***** Επιπρόσθετα τις διαβάζουν ακριβώς επειδή είναι ελαφριές, ανέμελες, χαζοχαρούμενες άρα είναι προφανές ότι αυτοί οι αναγνώστες θέλουν να διασκεδάσουν. Οπότε γιατί να μπούνε εκεί που υπάρχει γκρίνια και μιζέρια?

 

με το μάτι πάντως, κρίνω ότι όσα περίπτερα/ψιλικατζίδικα/πρατήρια τύπου φέρνουν Disney, τότε μου φαίνεται ότι φέρνουν περίπου ίδιες ποσότητες.

 

ότι όμως θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε πόσα πωλούνται από οιοδήποτε κόμικ (όχι μόνο Disney), θα είχε ενδιαφέρον. 

 

[Συλλεκτης]

το ένα δεν αναιρεί το άλλο target group αυτών των εκδόσεων είναι ακόμα μικρότερες ηλικίες (το καρφί ήταν στο "ακόμα" ) Οι άνθρωποι όμως που γουστάρουν *αυτού* του είδους τις ιστορίες (ελαφριές, ανέμελες, χαζοχαρούμενες) περνάνε ταμάμ απ'ότι έχω διαπιστώσει από κατ'ιδίαν συζητήσεις. Γιατί δεν το γράφουν?... well, κάποιες φορές δεν έχεις διάθεση να γράψεις όταν γνωρίζεις ότι μετά κινδυνεύεις να μπλέξεις με τα ***** Επιπρόσθετα τις διαβάζουν ακριβώς επειδή είναι ελαφριές, ανέμελες, χαζοχαρούμενες άρα είναι προφανές ότι αυτοί οι αναγνώστες θέλουν να διασκεδάσουν. Οπότε γιατί να μπούνε εκεί που υπάρχει γκρίνια και μιζέρια?

 

με το μάτι πάντως, κρίνω ότι όσα περίπτερα/ψιλικατζίδικα/πρατήρια τύπου φέρνουν Disney, τότε μου φαίνεται ότι φέρνουν περίπου ίδιες ποσότητες.

 

ότι όμως θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε πόσα πωλούνται από οιοδήποτε κόμικ (όχι μόνο Disney), θα είχε ενδιαφέρον. 

 

 

 

Πραγματι το σκεφτηκα αυτο. Οτι δηλαδη το κοινο του Super Μικυ ειτε δε γραφει εδω ειτε δε θελει να ''εκδηλωθει''.

 

Το μονο που ελπιζω ειναι να ειναι βιωσιμες ολες αυτες εκδοσεις και να μην προκαλουν ζημιες που μπορει να συμπαρασυρουν το ΜΜ.

 

Μην ξεχναμε οτι η πρωτη 20ετια του Τερζοπουλου χαρακτηριζοταν αποκλειστικα απο το εβδομαδιαιο ΜΜ (αρκετα μικροτερο απο το σημερινο ή εκεινα απο την δεκαετια του '90 και μετα), τα τριμηνιαια/διμηνιαια Κλασικα (που ανατυπωναν ιστοριες απο το ΜΜ) και το μηνιαιο Μεγαλο Μικυ.

 

Η πληθωρα των εκδοσεων και η διασπορα ιστοριων σε πολλα διαφορετικα περιοδικα κανει κακο απο ενα σημειο και μετα.

Επεξεργασία Αυγούστου 20, 2016 από Συλλεκτης

[germanicus]

Well, δε νομίζω ότι έχει απλωθεί η Καθημερινή. Ξεκίνησαν με ένα χ πλάνο (λχ είχαν συγκεκριμένα target group ανάλογα με την ηλικία και το φύλο) και κάποιες εκδόσεις που σκόπευαν να βγάλουν, εντέλει δεν τις έβγαλαν (όρα την καταγραφή του αρχικού πλάνου και το τι εντέλει έγινε στο ποστ του PK το καλοκαίρι του 2014 εδώ). Δεν είδαμε εντέλει ούτε τα κοριτσίστικα ούτε και αυτά που στόχευαν στις πάρα πολύ μικρές ηλικίες. Επιπρόσθετα είναι πολύ πιο συγκρατημένοι σε σχέση με τον Τερζό. Πέραν των κοριτσίστικων και των πολύ παιδικών, κόπηκαν τα Μεγάλα Σήριαλ (ίσως διότι τα "καλοκαιρινά" αντικαταστήθηκαν από τη Βιβλιοθήκη?), κόπηκαν τα Κλασικά (που είναι και το έναυσμα για τη συζήτηση τις τελευταίες μέρες σε αυτό το τόπικ), μειώθηκαν πάρα πολύ τα μηνιαία Μίκυ.

 

[Onerlot]

Πραγματι το σκεφτηκα αυτο. Οτι δηλαδη το κοινο του Super Μικυ ειτε δε γραφει εδω ειτε δε θελει να ''εκδηλωθει''.

 

 

Γιατί δεν το γράφουν?... well, κάποιες φορές δεν έχεις διάθεση να γράψεις όταν γνωρίζεις ότι μετά κινδυνεύεις να μπλέξεις με τα *****

 

Εγώ πάντως παιδιά το έγραψα και δεν νιώθω ότι «εκδηλώνομαι» ούτε ότι «μπλέκω με τα ****».

 

Είμαι 40+ και μου αρέσει το Super Μίκυ.

 

Μάλιστα μου φαίνεται πολύ λιγότερο παιδικό από το Ντόναλντ και το Μίκυ Μάους. Λιγότερο παιδικό αλλά κυρίως καλύτερο.

 

Μου αρέσει επίσης το Κόμιξ, έτσι ακριβώς όπως είναι τώρα, χωρίς ιταλικές ιστορίες.

[ΚΟΜΙΞ]

Από τη στιγμή που το ΜΜ έγινε 132 σελίδες, δεν νομίζω ότι χρειάζονται τα κλασικά.

Αυτό που χρειάζεται είναι να ανέβει η ποιότητα του ΜΜ. Να βάζει πρώτη ιστορία casty, δεύτερη μια παλιά καλή τύπου scarpa και 3-4η ας βάζει την σαβούρα που βάζει τώρα. 

Έγινε τόσες σελίδες έτσι ώστε να μοιάζει πιο πολύ στην Ιταλική έκδοση. Το νέο ΜΜ βάζει μόνο νέες ιστορίες και οπότε είναι σχεδόν αδύνατο να διαβάσεις εκεί Σκαπρα. Και οι ιστορίες με σενάριο του Κάστυ μπαίνουν και οι πιο καλές στο ΚΟΜΙΞ. Είναι το μόνο περιοδικό που ίσως δεν αλλάξει ποτέ την φόρμουλα του.

 

σκεψεις σκεψεις σκεψεις..

 

Και αλλη μια: απο τις μεχρι τωρα ψηφοφοριες/δημοσκοπησεις/επιστολες ακουσε τιποτα ο "editor" ;

 

Μα για να στείλεις δημοσκόπηση στον editor πρέπει να έχεις έναν καλό,αξιοπρεπή αριθμό ατόμων που θα έχουν ψηφίσει. Ακόμα επιστολές δεν στέλνουν πολλοί ή ο editor τις αγνοεί εάν δεν είναι θετικές... Δεν ξέρουμε και ποιος ή καλύτερα ποιοι είναι ο editor;

 

Well, δε νομίζω ότι έχει απλωθεί η Καθημερινή. Ξεκίνησαν με ένα χ πλάνο (λχ είχαν συγκεκριμένα target group ανάλογα με την ηλικία και το φύλο) και κάποιες εκδόσεις που σκόπευαν να βγάλουν, εντέλει δεν τις έβγαλαν (όρα την καταγραφή του αρχικού πλάνου και το τι εντέλει έγινε στο ποστ του PK το καλοκαίρι του 2014 εδώ). Δεν είδαμε εντέλει ούτε τα κοριτσίστικα ούτε και αυτά που στόχευαν στις πάρα πολύ μικρές ηλικίες. Επιπρόσθετα είναι πολύ πιο συγκρατημένοι σε σχέση με τον Τερζό. Πέραν των κοριτσίστικων και των πολύ παιδικών, κόπηκαν τα Μεγάλα Σήριαλ (ίσως διότι τα "καλοκαιρινά" αντικαταστήθηκαν από τη Βιβλιοθήκη?), κόπηκαν τα Κλασικά (που είναι και το έναυσμα για τη συζήτηση τις τελευταίες μέρες σε αυτό το τόπικ), μειώθηκαν πάρα πολύ τα μηνιαία Μίκυ.

 

Πάντως την πριγκίπισσα τη βγάλανε...  

Εγώ πάντως παιδιά το έγραψα και δεν νιώθω ότι «εκδηλώνομαι» ούτε ότι «μπλέκω με τα ****».

 

Είμαι 40+ και μου αρέσει το Super Μίκυ.

 

Μάλιστα μου φαίνεται πολύ λιγότερο παιδικό από το Ντόναλντ και το Μίκυ Μάους. Λιγότερο παιδικό αλλά κυρίως καλύτερο.

 

Μου αρέσει επίσης το Κόμιξ, έτσι ακριβώς όπως είναι τώρα, χωρίς ιταλικές ιστορίες.

Προσωπικά έχω διαβάσει 2 τεύχη όταν πρωτοβγήκε και το βρήκα πολυ πιο παιδικό και από το Ντόναλντ και το ΜΜ. Βέβαια, υπάρχουν και κανα 2 ιστορίες στο ΜΜ (εάν θυμάμαι καλά) δεκασέλιδες που προοριζόταν για το ΚΟΜΙΞ... Αλλά άλλο αυτό.  

 

Το ΜΜ είχε μια πολύ δυνατή αρχική δεκάδα και μετά την πρώτη εκαντοντάδα και μπορεί και πιο από τεύχος 91 γινόταν όλο και καλύτερο.

[Fergus Mc Duck]

Πραγματι το σκεφτηκα αυτο. Οτι δηλαδη το κοινο του Super Μικυ ειτε δε γραφει εδω ειτε δε θελει να ''εκδηλωθει''.

 

Το μονο που ελπιζω ειναι να ειναι βιωσιμες ολες αυτες εκδοσεις και να μην προκαλουν ζημιες που μπορει να συμπαρασυρουν το ΜΜ.

 

Μην ξεχναμε οτι η πρωτη 20ετια του Τερζοπουλου χαρακτηριζοταν αποκλειστικα απο το εβδομαδιαιο ΜΜ (αρκετα μικροτερο απο το σημερινο ή εκεινα απο την δεκαετια του '90 και μετα), τα τριμηνιαια/διμηνιαια Κλασικα (που ανατυπωναν ιστοριες απο το ΜΜ) και το μηνιαιο Μεγαλο Μικυ.

 

Η πληθωρα των εκδοσεων και η διασπορα ιστοριων σε πολλα διαφορετικα περιοδικα κανει κακο απο ενα σημειο και μετα.

Εάν έβλεπαν πως κάποια έκδοση δεν πάει καλά, θα τη σταματούσαν αμέσως. Προφανώς όμως κάθε σειρά έχει και το δικό της κοινό.

 

Well, δε νομίζω ότι έχει απλωθεί η Καθημερινή. Ξεκίνησαν με ένα χ πλάνο (λχ είχαν συγκεκριμένα target group ανάλογα με την ηλικία και το φύλο) και κάποιες εκδόσεις που σκόπευαν να βγάλουν, εντέλει δεν τις έβγαλαν (όρα την καταγραφή του αρχικού πλάνου και το τι εντέλει έγινε στο ποστ του PK το καλοκαίρι του 2014 εδώ). Δεν είδαμε εντέλει ούτε τα κοριτσίστικα ούτε και αυτά που στόχευαν στις πάρα πολύ μικρές ηλικίες. Επιπρόσθετα είναι πολύ πιο συγκρατημένοι σε σχέση με τον Τερζό. Πέραν των κοριτσίστικων και των πολύ παιδικών, κόπηκαν τα Μεγάλα Σήριαλ (ίσως διότι τα "καλοκαιρινά" αντικαταστήθηκαν από τη Βιβλιοθήκη?), κόπηκαν τα Κλασικά (που είναι και το έναυσμα για τη συζήτηση τις τελευταίες μέρες σε αυτό το τόπικ), μειώθηκαν πάρα πολύ τα μηνιαία Μίκυ.

Επίσης κόπηκαν το καταπληκτικό Μίκυ Μυστήριο (το οποίο λογικά μετά την έκδοση όλων των τευχών του θα αντικαθιστούνταν από το X-Mickey) καθώς και το Σούπερ Αλμανάκο που βέβαια ήταν πιο αραιάς κυκλοφορίας. Ο Τερζόπουλος είχε βγάλει πάρα πολλές εκδόσεις. Για να μην υπολογίσω τα Πασατέμπος, Cars, Disney Princess, Μίννι κλπ που ήταν για μικρότερες ηλικίες ή για κορίτσια.

Επεξεργασία Αυγούστου 20, 2016 από Fergus Mc Duck

[archon]

Damn!

Πολύ γλυκανάλατο εξώφυλλο... Έτσι μου'ρχεται να μη το πάρω... 

[apetoussis82]

Εάν έβλεπαν πως κάποια έκδοση δεν πάει καλά, θα τη σταματούσαν αμέσως. Προφανώς όμως κάθε σειρά έχει και το δικό της κοινό.

 

Επίσης κόπηκαν το καταπληκτικό Μίκυ Μυστήριο (το οποίο λογικά μετά την έκδοση όλων των τευχών του θα αντικαθιστούνταν από το X-Mickey) καθώς και το Σούπερ Αλμανάκο που βέβαια ήταν πιο αραιάς κυκλοφορίας. Ο Τερζόπουλος είχε βγάλει πάρα πολλές εκδόσεις. Για να μην υπολογίσω τα Πασατέμπος, Cars, Disney Princess, Μίννι κλπ που ήταν για μικρότερες ηλικίες ή για κορίτσια.

 

Σχετικά με το περιοδικό της Μίννι, ανακάλυψα τα τελευταία 2-3 χρόνια ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Μπορεί να είχε ένα σωρό άχρηστες σελίδες για boybands, χτενίσματα και συνταγές μπισκότων, αλλά είχε και αρκετές (αξιοπρεπείς) ιστορίες του Καβατσάνο, Μοτούρα και πολλών άλλων ιταλών, τις οποίες έγραψαν για να εκδοθούν απευθείας στο αντίστοιχο ιταλικό περιοδικό (βλ. ιστορίες με κωδικό I M*). Συνήθως είναι της ίδιας ποιότητας με αυτές που παρουσιάζονται στο Μίκυ Μάους. Επίσης αρκετά τεύχη έχουν και παλιές ιστορίες από πολύ καλούς δημιουργούς (είτε από το Τοπολίνο, είτε S-coded ιστορίες). Λίγο πολύ, είναι το ίδιο με το Αλμανάκο που κι αυτό είχε όλες εκείνες τις άχρηστες σελίδες για τα βιντεοπαιχνίδια και το μπάσκετ.

 

(όχι πως το Μίννι είναι το αγαπημένο μου περιοδικό, αλλά όταν ανακάλυψα ότι οι ιστορίες του είναι της ίδιας κλάσης με τις υπόλοιπες εκδόσεις Ντίσνεϋ του τότε καιρού, μου έκανε εντύπωση)

[Βασιλεύς των κόμικς]

Την επόμενη Κυριακή 28 Αυγούστου στην Μ.Β.Ν.μπάτε σκυλια αλέστε και αλεστικά μη δίνετε.ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΔΑΡΜΕΝΟΥ ΛΟΦΟΥ.

Ελπιζω να μην είναι ο ΦΛΟΚ.

[DaDiRa]

Damn!

Πολύ γλυκανάλατο εξώφυλλο... Έτσι μου'ρχεται να μη το πάρω... 

Φαίνεται λιγάκι evil η Daisy αν εξαιρέσεις τις καρδούλες.

[Fergus Mc Duck]

Σχετικά με το περιοδικό της Μίννι, ανακάλυψα τα τελευταία 2-3 χρόνια ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι. Μπορεί να είχε ένα σωρό άχρηστες σελίδες για boybands, χτενίσματα και συνταγές μπισκότων, αλλά είχε και αρκετές (αξιοπρεπείς) ιστορίες του Καβατσάνο, Μοτούρα και πολλών άλλων ιταλών, τις οποίες έγραψαν για να εκδοθούν απευθείας στο αντίστοιχο ιταλικό περιοδικό (βλ. ιστορίες με κωδικό I M*). Συνήθως είναι της ίδιας ποιότητας με αυτές που παρουσιάζονται στο Μίκυ Μάους. Επίσης αρκετά τεύχη έχουν και παλιές ιστορίες από πολύ καλούς δημιουργούς (είτε από το Τοπολίνο, είτε S-coded ιστορίες). Λίγο πολύ, είναι το ίδιο με το Αλμανάκο που κι αυτό είχε όλες εκείνες τις άχρηστες σελίδες για τα βιντεοπαιχνίδια και το μπάσκετ.

 

(όχι πως το Μίννι είναι το αγαπημένο μου περιοδικό, αλλά όταν ανακάλυψα ότι οι ιστορίες του είναι της ίδιας κλάσης με τις υπόλοιπες εκδόσεις Ντίσνεϋ του τότε καιρού, μου έκανε εντύπωση)

Κρίμα τότε που το διαμόρφωσε τόσο κοριτσίστικο, γιατί ντρεπόμουν να πάω να πάρω τεύχος, θα φαινόταν το λιγότερο περίεργο να παίρνει 40άρης το Μίννι κάθε μήνα 

[kostas1969]

Πηρα και εγω τη ΜΒΝ.Απο περιπετειακιας τεινω να γινω ντισνεακιας!!Μπααα,αλλα μ'αρεσει πολυ ο ντοναλντ και ο σκρουτζ!Σημερα δε μου αρεσε το εξωφυλλο αλλα το πηρα.Που ειπατε οτι μπορω να βρω τα πρωτα 16(τα περσινα εννοειτε?)στην Κοραη ποσο?  (και με 50 ευρω ετσι?)

[averel]

Πηρα και εγω τη ΜΒΝ.Απο περιπετειακιας τεινω να γινω ντισνεακιας!!Μπααα,αλλα μ'αρεσει πολυ ο ντοναλντ και ο σκρουτζ!Σημερα δε μου αρεσε το εξωφυλλο αλλα το πηρα.Που ειπατε οτι μπορω να βρω τα πρωτα 16(τα περσινα εννοειτε?)στην Κοραη ποσο?  (και με 50 ευρω ετσι?)

Στα γραφεια της καθημερινης.

[kostas1969]

τα γραφεια της καθημερινης ειναι στην κοραη?καπου ειχε παρει το ματι μου που τα παιδια ελεγαν οτι στην κοραη-νουμερο δεν θυμαμαι-δινουν τους πρωτους 16 στα 50 ευρω.ειναι σωστο αυτο?χρειαζομαι ακριβη διευθυνση.

[averel]

http://www.vrisko.gr/details/_4da1_0i567c0_04b6_25ed30bd06a2j

[Συλλεκτης]

Διαβαζα προσφατα την ιστορια ''Το νησί των πειρατών'' του Μποταρο που την ειχα διαβασει πρωτη φορα στα (Υπερ) Κλασικα #146 το '97 στις πρωτες ταξεις του δημοτικου.

 

Μια ιστορια αρκετα ''σκληρη'' για τα ντισνεικα κομικς, με τον Σκρουτζ (στον ρολο του πειρατη Μοργκαν) να κοβει την μυτη (!) ενος Μουργολυκου και να απειλει συνεχως να τους σκοτωσει, εναν πειρατη να ειναι ετοιμος να κοψει στη μεση εναν αλλον και αλλα πολλα, που ομως την διαβασα πολυ ευχαριστα και ειναι απο τις αγαπημενες μου.

 

Το αναφερω επειδη συζητιεται συχνα σε αυτο το θεμα το σε ποιες ηλικιες πρεπει να απευθυνεται το ΜΜ και το ποσο ''παιδικες'' μπορουν να ειναι οι ιστοριες. Κατα τη γνωμη μου, ενα παιδι μπορει ανετα να εκτιμησει λιγο πιο ενηλικες ιστοριες σαν την παραπανω.

Επεξεργασία Αυγούστου 21, 2016 από Συλλεκτης

[jimceltic13]

τα γραφεια της καθημερινης ειναι στην κοραη?καπου ειχε παρει το ματι μου που τα παιδια ελεγαν οτι στην κοραη-νουμερο δεν θυμαμαι-δινουν τους πρωτους 16 στα 50 ευρω.ειναι σωστο αυτο?χρειαζομαι ακριβη διευθυνση.

Στοα αρσακειου στην πανεπιστημιου λιγο πιο περα απο το στε.Εχει τους πρωτους 16 με 50 ευρω  και τους αλλους με 7 καθως και μικυ μαους,κομιξ,σουπερ μικυ,ντοναλντ,φαντομ κτλ.

[rorschach]

Διαβαζα προσφατα την ιστορια ''Το νησί των πειρατών'' του Μποταρο που την ειχα διαβασει πρωτη φορα στα (Υπερ) Κλασικα #146 το '97 στις πρωτες ταξεις του δημοτικου.

 

Μια ιστορια αρκετα ''σκληρη'' για τα ντισνεικα κομικς, με τον Σκρουτζ (στον ρολο του πειρατη Μοργκαν) να κοβει την μυτη (!) ενος Μουργολυκου και να απειλει συνεχως να τους σκοτωσει, εναν πειρατη να ειναι ετοιμος να κοψει στη μεση εναν αλλον και αλλα πολλα, που ομως την διαβασα πολυ ευχαριστα και ειναι απο τις αγαπημενες μου.

 

Το αναφερω επειδη συζητιεται συχνα σε αυτο το θεμα το σε ποιες ηλικιες πρεπει να απευθυνεται το ΜΜ και το ποσο ''παιδικες'' μπορουν να ειναι οι ιστοριες. Κατα τη γνωμη μου, ενα παιδι μπορει ανετα να εκτιμησει λιγο πιο ενηλικες ιστοριες σαν την παραπανω.

 

Φυσικά. Στα παιδιά αρέσει η "κάφρικη" βία χωρίς λόγο, έχει πλάκα. Mπορεί να γελάνε και με τον Τζιμ τον Τρομερό που συνέχεια πυροβολεί με την καραμπίνα του.

Αντίθετα μια πραγματικά ενήλικη ιστορία όπως "Στην παλιά Καλιφόρνια" του Μπαρκς ίσως να μην τους άρεσε τόσο.

Επεξεργασία Αυγούστου 21, 2016 από Rorschach

[apetoussis82]

Πράγματι! Η Παλιά Καλιφόρνια ήταν από τις χειρότερες μου ιστορίες όταν την διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στα πρώτα τεύχη του Κόμιξ!

[Συλλεκτης]

Φυσικά. Στα παιδιά αρέσει η "κάφρικη" βία χωρίς λόγο, έχει πλάκα. Mπορεί να γελάνε και με τον Τζιμ τον Τρομερό που συνέχεια πυροβολεί με την καραμπίνα του.

Αντίθετα μια πραγματικά ενήλικη ιστορία όπως "Στην παλιά Καλιφόρνια" του Μπαρκς ίσως να μην τους άρεσε τόσο.

 

Κοιταξε, στην ιδια ηλικια ειχα διαβασει και τον ''Βιο και Πολιτεια'' και μου αρεσε εξισου, οπως και τα Μικυ Μυστηριο που ειχαν πιο ενηλικα και περιπλοκα σεναρια.

 

Σιγουρα ενα παιδι δεν μπορει να συλλαβει ολες τις πλευρες μιας ιστοριας οπως ενας ενηλικας. Αλλα ας μην υποτιμουμε την νοημοσυνη τους, ουτε να υπερεκτιμουμε την αθωοτητα τους.

[ΚΟΜΙΞ]

Εάν έβλεπαν πως κάποια έκδοση δεν πάει καλά, θα τη σταματούσαν αμέσως. Προφανώς όμως κάθε σειρά έχει και το δικό της κοινό.

 

Επίσης κόπηκαν το καταπληκτικό Μίκυ Μυστήριο (το οποίο λογικά μετά την έκδοση όλων των τευχών του θα αντικαθιστούνταν από το X-Mickey) καθώς και το Σούπερ Αλμανάκο που βέβαια ήταν πιο αραιάς κυκλοφορίας. Ο Τερζόπουλος είχε βγάλει πάρα πολλές εκδόσεις. Για να μην υπολογίσω τα Πασατέμπος, Cars, Disney Princess, Μίννι κλπ που ήταν για μικρότερες ηλικίες ή για κορίτσια.

Δεν είναι σίγουρο εάν μπορούν να τερματίσουν αμέσως έκδοση. Το Ντόναλντ ακούγεται ότι δεν πάει καλά αλλά δεν έχει κοπεί.

 

Όντως ο Τερζο είχε βγάλει πολλές εκδόσεις. Νομίζω το Σούπερ Αλμανάκο ήταν κάπως τσιμπημένο. Κάποιες από τις άλλες εκδόσεις που λες όμως τον υποχρέωνε η Disney να τις βγάλει. Και η Καθημερινή μπορεί όχι στην ίδια συχνότητα αλλά έβγαλε το Disney Princess.

[germanicus]

Πράγματι! Η Παλιά Καλιφόρνια ήταν από τις χειρότερες μου ιστορίες όταν την διάβασα όταν πρωτοκυκλοφόρησε στα πρώτα τεύχη του Κόμιξ!

 

Άλλαξες γνώμη τώρα που γέρασες? Διότι ήταν, είναι και πιθανότατα θα παραμείνει μια από τις πλέον αγαπημένες μου ιστορίες Όποτε με βάζουν να επιλέξω τα αγαπημένα μου Κόμιξ, το #6 είναι πάντα το πρώτο που μου έρχεται κατά νου