ΚΟΜΙΞ

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

Κομιξ No2-3

 

Οι ιστοριες ηταν πολυ καλες με αριστουργημα τον σκοτεινο κοσμο αλλα το χαρτι βρε παιδια ........ ΜΠΑΚΑΛΟΧΑΡΤΟ τελειως !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

Μονο το εξωφυλλο και οι ιστοριες μεσα σωζουν την κατασταση ...... Το χαρτι εσωτερικως πρεπει να αλλαξει !!!!!!

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 28, 2014 από Σκρουτζ μακ Ντακ

[paola]

Το Κομιξ 3 ηταν πολυ καλο!!

Ποοοοοοολυ ωραια η ιστορια "Σκοτεινος κοσμος"  !!! Και η 2η ιστορια δεν με χαλασε καθολου.

 

 

[Ion]

Εξαιρετικό και το 3ο τεύχος του ΚΟΜΙΞ, άλλη μια πανέμορφη έκδοση που δε μου πάει η καρδιά να αφήσω απ' τα χέρια μου! Για τον Casty δεν γνώριζα πολλά ομολογώ αλλά από τη 2η συνεχόμενη δουλειά του στο περιοδικό (και κάνα δυο που είχα πετύχει σε παλιότερα Μίκυ Μάους) θα ήθελα πάρα πολύ να έβλεπα μια ιστορία του σε κάθε τεύχος. Το μόνο κακό πάλι οι 3 σειρές καρέ αντί για 4 που είχαμε συνηθίσει, άρα το τεύχος τελειώνει τσακ μπαμ. Η ιστορία του Βίκαρ περιέργως είχε ενδιαφέρουσα πλοκή, και συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι το σχέδιο ήταν χάλια (όπως πάντα κατά τη γνώμη μου, απλά σε αυτή την περίπτωση ακόμα πιο χάλια) αλλά 50 φορές καλύτερα από ιστορίες της Ούνα. Πολύ ικανοποιημένος λοιπόν! Ελπίζω η ιστορία του επόμενου τεύχους να λέει τίποτα, απ' την πρώτη σελίδα που δημοσιεύεται δεν ενθουσιάστηκα με το σχέδιο... Και ελπίζω να ξαναρχίσουν να βάζουν χρονολογία δημιουργίας της κάθε ιστορίας στα περιεχόμενα, το σε ποιο τεύχος πρωτοδημοσιεύτηκαν οι ιστορίες δεν είναι τόσο σημαντικό για μένα αλλά η χρονολογία είναι.

 

[george_bakinio]

Κόμιξ 3:

 

 

Ο σκοτεινός κόσμος ηταν παρα πολυ καλος! Μ'αρεσε κιολας που στο τελος ήθελε να περασει και μηνυμα για την ζωή!! :-)

Η ιστορια του Βικαρ πιο μέτρια, αλλα ρε σεις παιδια, δεν θυμόμουν να ειχε τοσο άσχημο σχέδιο...

Μακαρι παντως να βάλουν ιστορίες με τέσσερις σειρές ανα σελίδα, γιατι μεχρι να το πιάσω στα χερια μου το ειχα διαβάσει...

[1530]

Τεύχος #3

 

Ιστορία #1 10000000000000/10

Και λίγα λέω...πίστευα ότι δύσκολο να ξεπεράσει την ιστορία του dr. Tic-tac κι όμως τα κατάφερε!!!   Ωραίος και ο Μίστερ Μάλαμα και πολύ "τρομακτική" η μουτσούνα του...αυτό το ψεύτικο χαμόγελο στη κουκούλα που φορούσε φαινόταν πολύ creepy οπότε μόνο για καλός δε πέρναγε

Γενικά η κεντρική ιστορία όσο πάει και καλυτερεύει....η σειρά για μένα είναι #3 > #2 > #1

Μήπως εσείς που θέλετε αποκλειστικά πάπιες να αναθεωρήσετε για τις ιστορίες του Μίκυ;

 

 

Ιστορία #2 7/10

Καλούτσικη,αλλά φαίνεται πάαααρα πολύ κατώτερη μπροστά στο Σκοτεινό Κόσμο...αλλά όπως είπαν και άλλοι το σχέδιο αίσχος Όμως τα ονόματα των ανωτέρων στους ΜΕ (π.χ. ΑΓΑΘΙΑΡΗΣ) τα σπάνε

 

 

 

[Indian]

Ωραίο τεύχος και το τρίτο…!

 

Η ιστορία του Κάστυ, αν και δεν είμαι τόσο φίλος της επιστημονικής φαντασίας, ήταν πάρα πολύ καλή και χορταστική…!

Βέβαια σε κάποια σημεία με δυσκόλεψε η παρακολούθηση του σεναρίου, ειδικά στο δεύτερο μέρος…!Κατά την γνώμη μου δεν απευθύνεται σε πολύ μικρούς αναγνώστες…!

Γενικά νομίζω ότι ο εν λόγω δημιουργός αρχίζει να αυξάνει την διαφορά του από τους περισσότερους δημιουργούς Disney της Ιταλίας κι όχι μόνο…!Μπράβο του…!

 

Πολύ ωραία ήταν και η ιστορία των Μικρών Εξερευνητών…!Την βρήκα αρκετά έξυπνη και πρωτότυπη, με πολύ ωραία τροπή και όμορφο τέλος …!

Προσωπικά ο Βίκαρ μου αρέσει σαν σχεδιαστής…!Μου θυμίζει έντονα μερικές φορές τον Μπαρκς…!

 

Όλα καλά λοιπόν με το Κόμιξ # 03…!Περιμένω, όπως και οι περισσότεροι άλλωστε, το επόμενο τεύχος με την ιστορία του Φαντομία…!

[GreekComicFan]

Μου άρεσε και εμένα αρκετά ο Σκοτεινός Κόσμος. Σαφώς πολύ καλύτερη από το Δόκτωρ Τικ-Τακ του προηγούμενου τεύχους. Και όχι δεν είχε κανένα πρόβλημα το δεύτερο μέρος. Η υπόθεση είχε την ανέλιξη που έπρεπε. Δεν είχε νόημα να είναι το πρώτο μέρος ίδιο με το δεύτερο.

 

Όσο αφορά την ύπαρξη του Μαύρου Πητ που πείραξε κάποιους από εσάς...

 

 

...το Μαύρο Φάντασμα δεν στερείται φαντασίας - στα χέρια καλών σεναριογράφων που τιμάνε τις ρίζες του - οπότε δεν θα χρειαζόταν τόσα πολλά άτομα για το κόλπο του, μιας και θα τα έκανε ο ίδιος. Αν ήταν αυτός πρωταγωνιστής, πιστεύω πως ο Μίκυ θα το έπαιρνε χαμπάρι πολύ πιο αργά και θα ήταν μια τελείως διαφορετική ιστορία, ίσως μία που θα είχε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της απορρόφησης του κόσμου μας από την σκοτεινή ύλη (χμ, να μια καλή ιδέα για σίκουελ).

 

 

Γενικά προτιμώ αυτή την εκδοχή του Μαύρου Πητ, παρά την «νερωμένη» εκδοχή του που εμφανίζεται συχνά τελευταία για να μην τρομάζουν τα μικρά παιδιά.

 

Όσο για το επικίνδυνο βιβλίο, η ιστορία ήταν ασυνήθιστα καλή. Το σχέδιο τα χάλασε. Είμαστε σίγουροι πως το σχεδίασε ο Βίκαρ και δεν έγινε κάνα λάθος στην καταλογράφηση από τους Σκανδιναβούς που διαιωνίζεται; Δεν μοιάζει στο ελάχιστο για σχέδιο του... 

[GreekComicFan]

Το εξώφυλλο του τέταρτου τεύχους.

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

Και τον άλλο μήνα Κάστυ έχει, μιας και βάζουν Τα Ορυχεία της Ατλαντίδας.
 

Το πιο μέτριο τεύχος μέχρι στιγμής.

• Το Όρος των Ρόδων έχει καλή ατμόσφαιρα και καλό σχέδιο, αλλά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο σαν ιστορία.
• Το Ανάμεσα σε δύο κόσμους είναι αδιάφορη ιστορία μιας και δεν έχει κανένα ουσιαστικό σασπένς ή ανατροπή σε ένα θέμα που κανονικά θα μπορούσε να προσφέρει αρκετά από δαύτα.
• Ο Γιαν Γκούλμπρανσον εκτός του ότι σου δένει κόμπο την γλώσσα στην προσπάθεια του να προφέρεις το όνομα του, εκτός του ότι έχει γράψει μια ιστορία που είναι καρμπόν 100 εκατομμυρίων άλλων, σου βιάζει και τα μάτια με τις κακοτεχνίες του. Άθλια!
• Ο Επίλεκτος Βιβλιοθηκάριος είναι από τις ιστορίες που θα μπορούσαν να ενταχθούν στις ιστορίες εύθραυστης δεξιοτεχνίας. Δεν είναι καμιά ιστοριάρα αλλά διαβάζεται ευχάριστα.
• Η Μαθητευόμενη Μάγισσα πιάνει μετά βίας την βάση.
• Ο Μεγάλος Ντετέκτιβ είναι άλλη μια ιστορία που θα μπορούσε να ενταχθεί στις ιστορίες εύθραυστης δεξιοτεχνίας. Ίσως θα έπρεπε να προσέξουν τον προγραμματισμό τους για να μην βάζουν παραπλήσιας θεματικής ιστορίες μέσα στο ίδιο τεύχος, γιατί δημιουργείται κορεσμός. Δεν είναι το Super Μίκυ για να μην πειράζει. Συμπαθητική ιστορία κατά τα άλλα, αλλά τίποτε ιδιαίτερο.

Επίσης τα δύο πρώτα άρθρα ήταν κατά την γνώμη μου τα πιο καλογραμμένα που έχει να επιδείξει η νέα περίοδος.

[hardivic]

τεύχος #4
 

 

• Το Όρος των Ρόδων:  Όταν κρατάς μικρό καλάθι μερικές φορές γλυτώνεις από δυσάρεστες εκπλήξεις και από απογοητεύσεις. Μερικές φορές όμως  εντυπωσιάζεσαι από αυτό που αντιμετωπίζεις  και  εκλαμβάνεις απρόσμενη χαρά.. Αυτό ακριβώς μου συνέβη με τη συγκεκριμένη ιστορία. Περίμενα λίγα πράγματα. Πολύ λίγα. Από την ώρα που είδα τη διαφήμιση στο προηγούμενο τεύχος και πήρα τις πληροφορίες από το inducks. Περίμενα μια χαζομάρα τύπου σύγχρονου φάντομ ντακ, από αυτές που βάζει το μμ, τύπου αρμαντίλο.  Η ανάγνωση της ιστορίας όμως με εξέπληξε ευχάριστα. Πόσο έξω έπεσα!!!! Την απήλαυσα  από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Χωρίς να είναι κανένα αριστούργημα. Σε σημείο που ήθελα κι άλλο. Σε σημείο που θέλω να διαβάσω και τις υπόλοιπες 7 (αν κατάλαβα καλά) που έχει έτοιμες ο Γκερβάζιο με το Φαντομία.  Θα της βάλω ένα 8/10 που το παίρνει με το σπαθί της.
• Ανάμεσα σε δύο κόσμους: Ο Μάρκο Ρότα δεν ήταν ποτέ πολύ ψηλά στις προτιμήσεις μου. Εντάξει, μου άρεσαν οι ιστορίες με τον Άντολντ, αλλά νομίζω ότι οι περισσότερες από τις υπόλοιπές του ήταν μέτριες. Επομένως ούτε εδώ είχα υψηλές προσδοκίες. Παρόλα αυτά ευχαριστήθηκα και αυτή την ιστορία. Ειδικά στην αρχή «έκλαιγα» με τις ατάκες και τη συμπεριφορά γενικά του Ντόναλντ. Αφασία!! Δεν κατάλαβα απολύτως για ποιο λόγο έγινε η αλλαγή ρούχων στο τέλος, δλδ με ποιο τρόπο δικαιολογείται, αλλά δεν κολλάω σε τέτοια θέματα.  8/10 και εδώ
• Ένας αληθινός Φιλόζωος: Εδώ ενώ γενικά σαν ιστορία είναι συμπαθέστατη και μου φέρει στο μυαλό τις κλασικές μπάρκσειες 10σέλιδες, κάπου χάνει στο σχέδιο (κορυφαίος ο γάτος αλλά σε 2 μόλις καρέ, ειδικά το πρώτο που αγριεύει) και νομίζω ότι κάτι δεν πάει καλά και με τους διαλόγους. Σα να μην έχει πολύ ομαλή ροή και να υπάρχει μια ασυνέχεια. Απολαυστική η ατάκα του Ντόναλντ «Εγώ είμαι η γαλήνη προσωποποιημένη». Την οποία φυσικά και εκστομίζει ωρυόμενος. Θα της βάλω ένα 6,5/10
• Ο Επίλεκτος Βιβλιοθηκάριος: Εδώ ο Βίκαρ θυμίζει τον Βίκαρ που ο θείος Καρλ προσφώνησε ως αυτόν που σχεδιάζει τα παπιά καλύτερα από τον ίδιο. Καμία σχέση με το άθλιο τρεμάμενο σχέδιο της ιστορίας του προηγούμενου τεύχους. Απολαυστικό και το σενάριο του ;Γερμανού; σεναριογράφου. Ο Ντόναλντ φαίνεται να βρίσκει επιτέλους το επάγγελμα που του ταιριάζει. Θα έχει όμως ευτυχή κατάληξη ή ως συνήθως κάτι θα στραβώσει στο τέλος;  8/10
• Η Μαθητευόμενη Μάγισσα:Δεν τη βρήκα άθλια, αλλά ή αλήθεια είναι πως δεν είναι και πολύ δυνατή. Θα μπορούσε να μπει σε κάποιο άλλο περιοδικό και όχι στο ΚΟΜΙΞ. Δεν πιστεύω να έλειπε σε κανέναν. Παρόλα αυτά τη διάβασα αρκετά άνετα. Δε με χάλασε σα γέμισμα ενός τεύχους με 6 ιστορίες. Αρκεί που οι υπόλοιπες ήταν σαφώς καλύτερες. 5,5/10
• Ο Μεγάλος Ντετέκτιβ: Μια κλασική 10σέλιδη του Μπαρκς. Ο Ντόναλντ και εδώ φαίνεται να έχει βρει την κλίση του σε ένα επάγγελμα που φαίνεται να έχει πραγματικό ταλέντο. Μέχρι που κάτι στραβώνει ως συνήθως και όλα γίνονται μαντάρα.. Ιστορία ίδιου ύφους με την 4^η αλλά νομίζω πως δεν είναι τόσο διασκεδαστική όσο εκείνη, αλλά ένα κλικ πιο κάτω. 7/10

 

Πολύ καλά και τα συνοδευτικά άρθρα, κυρίως τα 2 πρώτα, για το Φαντομία και για το Βίκαρ.

 

Συνολικά είναι ένα τεύχος που η βασική του ιστορία είναι ένα κλικ κάτω από των 2 προηγούμενων, αλλά σα σύνολο είναι αρκετά καλό. Θα το κατέτασα 3ο από τα 4 πρώτα που έχουν κυκλοφορήσει. συνολικός βαθμός 7/10

[rorschach]

Κόμιξ #4
 

• Το όρος των ρόδων: Πολύ καλά χρώματα και σχέδιο. Το σενάριο ήταν μεν καλό, αλλά συνηθισμένο και απλό. 7,5/10
• Ανάμεσα σε δύο κόσμους: πιο απογοητευτική εκτέλεση αυτής της καλής κεντρικής ιδέας δε θα μπορούσε να γίνει. Μετριότατη ιστορία. 3/10
• Ένας αληθινός φιλόζωος: Συμπαθητική μου φάνηκε και ούτε το σχέδιο με ενόχλησε. 6,5/10
• Ο επίλεκτος βιβλιοθηκάριος: πολύ καλή 12σέλιδη που στέκεται άξια δίπλα στις ανάλογου τύπου 10σέλιδες ιστορίες του Μπαρκς. Απολαυστικό σενάριο και πολύ καλό σχέδιο αυτή τη φορά από τον Βίκαρ. 8/10
• Η μαθητευόμενη μάγισσα: απλά διαβάζεται μία φορά και πιάνει χαριστικά τη βάση 5/10
• Ο μεγάλος ντετέκτιβ: Επιεικώς συμπαθητική η ιστορία του Μπαρκς. 6/10

 

 

 

γενικό σχόλιο: Μέτριο τεύχος. Θα προτιμούσα λιγότερες ιστορίες αλλά μεγαλύτερου μεγέθους. Βαθμός τεύχους κατόπιν πράξεων: 6,2/10

Επεξεργασία Οκτωβρίου 24, 2014 από rorschach

[paola]

Διαβασα κι εγω σημερα το Κομιξ 4

Το ορος των ροδων Αυτη ηταν για μενα η καλυτερη ιστορια του τευχους! Ηταν η πρωτη φορα που διαβασα ιστορια με τον Φαντομια και την Ντολυ Παπρικα (στα παλια κλασικα οπου φορουσαν τα κοστουμια ο Γκαστονε και η Νταιζη,η Ντολυ,αναφερεται ως Τερεζα Δαρμα Βακοστα).

Μου αρεσε πολυ το σχεδιο και οντως δινει την αισθηση οτι διαδραματιζεται παλια.Σιγουρα θελω να διαβασω και τις υπολοιπες!

Αναμεσα σε δυο κοσμους. Χμμμ δεν μου αρεσε και πολυ.

Ενας αληθινος φιλοζωος Λιγο καλυτερη απο την προηγουμενη.

Ο επιλεκτος βιβλιοθηκαριος.Ναι,αυτη μου αρεσε πολυ  και μου θυμισε γιατι δεν δανειζω ποτε βιβλια!

Η μαθητευομενη μαγισσα. Μετρια ιστορια,μετριο σχεδιο,αλλα ηταν ok,τι να κανω εχω αδυναμια στην Ματζικα.

Ο μεγαλος ντετεκτιβ.Ενταξει αυτη μου αρεσε!Επισης αυτο που  μου αρεσε απιστευτα ηταν  το πορτατιφ που εχει ο Ντοναλντ διπλα του,στο πρωτο καρε της ιστοριας.Πολυ θα ηθελα να εχω ενα τετοιο.

 

[tryfev]

Το όρος των Ρόδων. Πολύ καλή ιστορία, με έναν από τους κύριους ήρωες να έχει μύτη ανθρώπου και όχι ράμφος ή μύτη σκύλου. 8,5/10. 

 

Ανάμεσα σε δύο κόσμους. Ιστορία κάτω του μετρίου. 4/10.

 

΄Ενας αληθινός φιλόζωος. Ιστορία χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. 5,5/10.

 

Ο Επίλεκτος βιβλιοθηκάριος. Εμένα μου άρεσε πολύ. 7,5/10.

 

Η μαθητευόμενη μάγισσα. Μάτζικα vs Πουλχερία Ντακ (αγγλικά Belle Duck). 6/10.

 

Ο Μεγάλος Ντετέκτιβ. Μια από τις καλές, δεύτερης σειράς, ιστορίες του Παπιάνθρωπου. 7/10.

 

Συνολική βαθμολογία: 6,4/10.

 

Να μια φορά που οι βαθμολογίες μου συμβαδίζουν, και στις επί μέρους ιστορίες και στο σύνολο, με εκείνες του Ρόρσαχ.

 

Και η σημαντικότερη και αρκετά δυσάρεστη ερώτηση: Επιστρέφουμε άραγε στην εποχή των παρακμιακών τευχών του Κόμιξ;

Ελπίζω και εύχομαι να μην είναι έτσι και η παρουσία το Casty και του Μίκυ στο επόμενο τεύχος, να ανεβάσει ξανά το επίπεδο του περιοδικού.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 24, 2014 από tryfev

[Σκρουτζ μακ Ντακ]

4ο τευχος

 

Μου αρεσε παρα πολυ η ιστορια με τον Φαντομια και την Ντολυ και ανυπομονω να διαβασω και τις υπολοιπες χωρις να με ξετρελαινουν κιολας 8,5/10

Καλο θα ηταν να τις εκδοσουν σε ενα τομακι ολες μαζι !!!!!!!!

Οι υπολοιπες ιστοριες ηταν απο αδιαφορες μεχρι απλα διασκεδαστικες και δεν ειχαν θεση στο κομιξ κατα την αποψη μου καθως οι μισες τουλαχιστον ηταν για το σουπερ μικυ 5,5/10

 

Ανυπομονω για τα ορυχεια της ατλαντιδος !!!!!!!!!!!

[Strativarious]

Διάβασα το πρώτο τευχος με συνοδεία ζεστού καφέ!

 

Για να ειμαι ειλικρινής δε διαβαζω συχνα Disney, οπότε δυστυχως δε ξερω πολλά για να συγκρινω με παλιοτερα κλπ.

Θα πω μονο για το συγκεκριμενο τευχος..  

 

Για Μομπυ Ντικ.. ήταν υπέροχο!! Το σχέδιο και τα χρώματα τα σπά-νε! Σεναριακά, ειχε ωραια ροή και μου αρεσε πολυ η προσαρμογη των χαρακτήρων (Σκρουτζ, Μαγισσα κλπ) στην ιστορία του Μομπυ Ντικ. Πλάκα είχε και η σχέση Ντοναλτ- ανηψακια που του κανανε καψονια..

 

Η δευτερη ιστορία ηταν αρκετα διασκεδαστική.

 

Νομιζω εινα ενα τευχος που αξιζει να διαβαστει!Πραγματικά πολύ καλό!

 

[MMMM]

Καλησπέρα παιδιά,
Μιας και διαβάζω συχνά το θέμα και τις απόψεις των υπόλοιπων μελών αποφάσισα να συμμετάσχω και εγώ στην συζήτηση.

ΚΟΜΙΞ 4
Το όρος των Ρόδων: Ωραία απλή ιστορία, εξαιρετική αφήγηση και παρουσίαση του κεντρικού καστ και καλοπροσεγμένο σχέδιο, σκηνικά και χρωματικοί τόνοι. Αναλογιζόμενος ότι κυκλοφόρησε σε περίοδο ενός μήνα 4 επεισόδιά ανάλογου μήκους, θα τολμούσα να πω ότι είναι ανάλογο αριστούργημα με το Μόμπυ Ντικ και ότι είναι στα χνάρια του Βίου & Πολιτείας (για έναν ήρωα φυσικά μικρότερου βεληνεκούς από τον ΣΜΝ.)!  9/10

 

Ανάμεσα σε δύο κόσμους: Κάποιες ιστορίες τις χαρακτηρίζω ως κακές όχι μόνο λόγω περιεχομένου, αλλά λόγω τον προσδοκιών που σου δημιουργεί η εισαγωγική σελίδα. Τι να τον κάνω τον άρτια σχεδιασμένο Ντόνανλτ σε 50-60 καρέ όταν η ιστορία είναι πιο ρηχή και από ένα στριπ τριών καρέ και με ανεπίδεκτες τρύπες λογικής ακόμα και για παιδικό κόμιξ; (αλλάζουν τα αεροπλάνα, χαμπάρι κανένας στην επίδειξη) 4/10

 

΄Ένας αληθινός φιλόζωος: Λίγα όμορφα καρέ, σενάριο/διάλογοι οι οποίοι σου δίνουν την αίσθηση του διακεκομμένου και όχι της ροής με ένα από τα πιο πολυχρησιμοποιημένες ιδέες για γέμισμα σελίδων. Πιο αδιάφορη και από τις τελευταίες ιστορίες του ΜΜ στα μέσα του '90 (σελίδες 80-98) με λύκους, γουρουνάκια κτλ. 2/10

 

Ο Επίλεκτος βιβλιοθηκάριος: Μία από τις καλές ιστορίες του Βίκαρ με κλασσικό σχέδιο, ωραία συνέχεια και φυσική ανατροπή (όχι από αυτές τις βεβιασμένες οι οποίες γίνονται για να γίνουν γιατί έτσι τελειώνουν οι ιστορίες του Ντόναλντ). 7/10

 

Η μαθητευόμενη μάγισσα: Κάποια πολύ καλά καρέ με τον Σκρούτζ αλλά κατά τ ’άλλα μέτριο σχέδιο. Η ιστορία είχε μεγάλη τρύπα με την από μηχανής θεός της "μάγισσας" Πουλχερίας για να αγνοηθεί, αλλά είχε ωραίο και απρόσμενο τέλος (θα μπορούσε η παρατήρηση του Σκρούτζ για το 10% που του γύρισε μπούμερανγκ να ήταν κάλλιστα βγαλμένο από 32σέλιδη ιστορία του Μπαρκς) 6/10

 

Ο Μεγάλος Ντετέκτιβ: Μια από τις δεύτερης διαλογής αδιάφορες ιστορίες του Μπαρκς. Κακός οιωνός για την "Βιβλιοθήκη" που συνεχίζουν να βάζουν στο Κόμιξ ιστορίες που θα ήταν στον 20-21 τόμο. 6.5/10

 

Και τέλος θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση.

Όλοι όσοι έχουμε ασχοληθεί με το Ντισνευκό κόμιξ γννωρίζουμε τι εκπροσωπεί το Κόμιξ στην Ελλάδα.
Δεν πιστεύω πως ενοχλεί κανέναν το οπισθόφυλλο με την Τίνκερμπελ, ή τα άρθρα γενικού περιεχομένου τα οποία μπορεί να μην τον ενδιαφέρουν.
 

Αλλά...
Μπορεί το Κόμιξ να μην είναι μία θεματική συλλογή ιστοριών (όπως τα Μεγάλα Σήριαλ για παράδειγμα [ααχχ...] και δεν μιλάω για τις Κυριακές του Γκούφη και τα Εκατομμύρια του Σκρούτζ, αλλά τα τομάκια που εκπροσωπούσαν επάξια τον τίτλο της συλλογής), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να υπάρξουν θεματικά τεύχη.

Ακόμα και ο Μόμπυ Ντικ ήταν 2 επεισόδιά, γιατί δεν τον έκοψαν και αυτόν σε δύο τεύχη λοιπόν και να γεμίσουν το δεύτερο μισό με τα γνωστά συναφί; Μήπως επειδή ήταν κράχτης;
Υπολογίστε τις σελίδες και θα δείτε ότι ίσως να μην χωρούσαν και οι 4 του Φαντομία στο Κόμιξ (το οποίο θα μπορούσε να ήταν και ενισχυμένο κατά 20 σελίδες δεν χάλασε ο κόσμος), αλλά μόνο μία;
Δηλαδή στα υπόλοιπα τεύχη του Κόμιξ που θα μπαίνει ο Φαντομίας δεν θα το αξίζει το εξώφυλλο; Μήπως είναι μια τακτική για να κατοχυρώσει ο editor την σίγουρη πώληση τευχών Κόμιξ σε όσους αγάπησαν αυτήν την πρώτη ιστορία;
Μήπως στον επόμενο Μόμπυ Ντικ που θα δούμε θα είναι μεν ολόκληρος, αλλά σε διπλό τεύχος με την γνωστή σαβούρα; Μήπως γυρίζουμε στα παλιά;

Συγγνώμη για το ύφος μου και τα βιαστικά συμπεράσματα, αλλά όλοι ξέρουμε ότι αυτά έχουν ξανασυμβεί...

​Ίδωμεν.

Επεξεργασία Οκτωβρίου 25, 2014 από MMMM

[Indian]

Μου άρεσε το τέταρτο τεύχος του Κόμιξ...!

 

Όμορφο το σενάριο του "Φαντομία" και ωραίο σχέδιο εποχής...!Βρήκα πολύ έξυπνη την ιδέα να βγει μία μίνι σειρά αυτοτελών ιστοριών με πρωταγωνιστή τον Φαντομία και ένα μικρό καστ δεύτερων ρόλων...!Σίγουρα θα ήθελα να διαβάσω και τις υπόλοιπες ιστορίες...!

 

Την ιστορία "Ανάμεσα σε δύο κόσμους" την βρήκα πολύ μέτρια και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον...!

 

Τον "Αληθινό φιλόζωο" τον βρήκα διασκεδαστικό σαν σενάριο αλλά τίποτα παραπάνω...!

 

Ο "Επίλεκτος βιβλιοθηκάριος" μου άρεσε αρκετά...!Μία από τις ιστορίες με τον Ντόναλντ να ξεδιπλώνει το ταλέντο του σε μία δουλειά,αλλά την βρίσκει από αλλού...!

 

Τα "αθώα" ανηψάκια του Ντόναλντ μου φαίνεται ότι ήθελαν εδώ μερικές ξυλιές στα πισινά...!

 

 

H "Μαθητευόμενη μάγισσα" είναι απλά μία συμπαθητική ιστορία...!Πιστεύω ότι εάν την θέση της Πουλχερίας την είχε η Τζένυ και αντί για το σκηνικό με το καράβι ήταν κάτι άλλο θα ήταν καλύτερη...!

 

Όμορφη ιστορία είναι και ο "Μεγάλος ντετέκτιβ"...!

Για άλλη μία φορά ο Μπαρκς βγάζει τον Ντόναλντ ασπροπρόσωπο χάρη στα ανήψια του...!

 

Πολύ εντυπωσιακό ήταν και το πορτατίφ στο πρώτο καρέ της ιστορίας...!Θα ήθελα να έχω κι εγώ ένα...!

[germanicus]

4o Κόμιξ

 

Παίζει να είμαι ο μοναδικός που απογοητεύθηκε από τον Φαντομία Ομολογώ ότι τον περίμενα πιο steampunk. Από την άλλη, για ένα μικρό παιδί που ίσως να είναι και η πρώτη του επαφή με το είδος, να είναι μια χαρά Συνολικά μια τυπική ιστοριούλα disney

 

Οι επόμενες 2 ήταν κομσί-κομσά. Το σχέδιο του Γερμανού ήταν όντως προβληματικό για να το θέσω ευγενικά... Κάπου αναρωτιέμαι εάν υπάρχει πραγματικά καλός Γερμανός κομίστας. Με βάση τα όσα έχουμε δει εδώ (Κοκορίκο, Μάγια, Τομ Μπέρρυ, Τόμπυ, Φιλαράκια/Αμπραφαξ, Χάιντι, Φέλιξ, Ασημένιο Βέλος, Sport Billy, Μπούφαλο Μπιλ και μερικά ξέμπαρκα ακόμα (λχ Καπότα Δολοφόνος)) τα παλικάρια μάλλον δεν το έχουν το σπορ.

 

Από την άλλη οι 3 επόμενες με αφήσαν ικανοποιημένο και με ένα χαμόγελο στο στόμα (νταξ... όχι τόσο αυτή με τη μάγισσα, όσο οι 2 άλλες. Η μια καθαρόαιμη Μπαρκσική και η άλλη μιμίζουσα μοτίβα του Μπαρκς )

 

Συνολικά είναι ένα τυπικό τευχάκι Disney. 6/10. Το οποίο νομίζω δείχνει ακόμα πιο έντονα στα μάτια μου ότι με το φορμά του περιοδικού να είναι κανονικά για 4 σειρές στη σελίδα και με τους Ιταλούς να βγάζουν ιστορίες των 3 σειρών στη σελίδα, θα υπάρξει θέμα στο εγγύς μέλλον. Οι Ιταλικές θα φαίνονται σα να τις διαβάζεις με μεγεθυντικό φακό και στις άλλες Ευρωπαϊκές/Αμερικάνικες θα ψάχνεις με το δίκανο για "εκλεκτό" υλικό. 

 

Τα αρθράκια φαίνονται χορταστικά, αλλά δεν τα έχω διαβάσει και ανάθεμα άμα θα τα διαβάσω ποτέ

 

 

υγ αναφορικά με την ιστορία του Ρότα

δεν νομίζω ότι υπήρχε κάποιος σεναριακός λόγος για τις αλλαγές των ρούχων. Προφανώς το έκανε απροκάλυπτα για να αφήσει τον Ντόναλντ με μια γεύση ότι *κάτι* έγινε, αλλά δεν μπήκε στον κόπο να το ενσωματώσει πιο όμορφα στην ιστορία

 

[Manitou]

Παρουσίαση ΚΟΜΙΞ 4

 

Γενική εικόνα: Αλλο ένα τεύχος που είχε πολλα να πει. Μεχρι στιγμής έχουμε 4 υπέροχα τεύχη. Το τι θα γίνει παρακάτω ή το αν οι ιστορίες ήταν ήδη έτοιμες ή αν θα τελειώσουν οι ιστορίες του Κάστυ και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο έχω διαβάσει σην χαλαρή κουβεντούλα δεν με τρομάζουν/αφορούν. Νομίζω ότι είναι υπερβολικό να γκρινιάζουμε προκαταβολικά. Μέχρι στιγμής το νέο ΚΟΜΙΞ θυμίζει το παλιό στα καλά του.

 

Πάμε αναλυτικά:

Το όρος των Ρόδων: Υπέροχη ιστορία. Γιατι? Γιατί είχε σενάριο, πλοκή, υπέροχο σχέδιο, αλλά πάνω από όλα ατμόσφαιρα. Την απόλαυσα. Ανυπομονώ για τις υπόλοιπες! Και δεν με χαλάει που δεν είναι μαζεμένες. Μ αρέσει να έχω να περιμένω κάτι. Και πιστεύω ότι είναι μια πολυ καλή πρακτική από την Καθημερινή.  9/10

 

Ανάμεσα σε δύο κόσμους: Η χειρότερη με διαφροά ιστορία του τεύχους. Στο παλιό ΚΟΜΙΞ οι ιστορίες του Ρότα ήταν όαση. Εδω ήταν η χειρότερη. Αυτό λέει κάτι νομίζω. Το σχέδιο του Ροτα με τα πολυ μικρά παπιά σε άλλους αρέσει σε άλλους όχι. Εδω όμως το σενάριο ήταν μπερδεμένο και παράλογο. Μόνο η αρχή σώζει κάπως την ιστορία. 4/10

 

΄Ένας αληθινός φιλόζωος: Δεύτερη ιστορία που όμως διαβάζοταν ευχάριστα. Τίποτε παραπάνω. 5/10

 

Ο Επίλεκτος βιβλιοθηκάριος: Μία από τις πολύ καλές ιστορίες του Βίκαρ. Υπέροχο σχέδιο και σενάριο. Ο Ντόναλντ στα καλύτερα του. Αντάξια εύθραυστη δεξιοτεχνία με τον Θείο Καρλ. Την απόλαυσα. 8.5/10

 

Η μαθητευόμενη μάγισσα: Μέτρια ιστορία αλλά διαβάζοταν ευχάριστα και ηταν πρωτότυπη. 6/10

 

Ο Μεγάλος Ντετέκτιβ: Ενας ξεζουμισμένος Μπαρκς του 1961. Αλλά το σχέδιο είναι Μπαρκς. Η δομή είναι Μπαρκς και σε σχέση με κατι μοντέρνες ιστορίες έχουμε ένα 8/10. Μόνο και μόνο για το πορτατίφ στο πρώτο καρέ και τους γερανούς/συναρμολογούμενα που θυμίζουν το "Δώρο".

 

 

 Για να μπω και εγω στο τρυπάκι. Αν τελειωσει ο Καστυ ή δεν ξέρω και εγω τι υπάρχουν παλιές αδημοσίευτες ιστορίες να μπουν. Ο Germanicus τις προάλλες μας έδειξε τόσες. Επίσης μιας που ανέφερα το διαχειριστή, η άποψη του για την πρώτη ιστορία είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για το "πως διαφωνείς με όλους και ταυτόχρονα δεν μεινώνεις καμία άποψη".

 

Αντε σε ένα μήνα πάλι με Καστυ :D :D :D :D :D :D

[Aoshi]

ΚΟΜΙΞ #4

 

Ενα τελείως διαφορετικό τεύχος σε σχέση με αυτά που μας είχε ''συνηθίσει'' ο δεύτερος κύκλος ΚΟΜΙΞ. Η κεντρική ιστορία ήταν μικρού μεγέθους και για να γεμίσει ο χώρος μπήκαν κάποιες άσχετες ιστορίες άλλες κακές και άλλες καλές.Περίμενα περισσότερο Φαντομιά πάντως, καθώς υπάρχουν αρκετές ιστορίες, και αφού ήταν η πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά και το τεύχος ήταν αφιερωμένο σε αυτόν μου φάνηκε περίεργη η επιλογή ιστοριών.

 

Τέλος Πάντων πάμε στις ιστορίες:

 

• Το όρος των Ρόδων:  Ωραία ιστορία, αλλά δεν ήταν αυτό που περίμενα, πραγματικά δεν μοιάζει για ιστορία που θα έμπαινε πρώτη σε τεύχος ΚΟΜΙΞ. Και όσο την διάβαζα σκεφτόμουν πόσο καλύτερα θα ταίριαζε στο Μίκυ Μάους. Σεναριακά ήταν οκ, περίμενα ένα origin του Φαντομιά για να είμαι ειλικρινής. Μου άρεσε πολύ ο χρωματισμός που είχαν ώστε να φτιάξουν την ατμόσφαιρα εποχής. 7/10 Θα ταίριαζε καλύτερα σε Μίκυ Μάους.
•  Ανάμεσα σε δύο κόσμους: Απαίσια. Πραγματικά ο μόνος λόγος που υπήρχε για να να αναφερθούν τα παράλληλα σύμπαντα(δεν είναι σπόιλερ αν είναι στο πρώτο καρέ) ήταν ώστε να γεμίσουν τις σελίδες.
  Κυριολεκτικά διάβαζες την ίδια ιστορία δύο φορές και οι μικροδιαφορές μεταξύ των δύο συμπάντων δεν ήταν αρκετές ώστε να πω "τη έξυπνη πλοκή"

  . 4/10.

• ΄Ένας αληθινός φιλόζωος:  Μέτρια ιστορία και σχέδιο που δεν μπορώ να πω ότι την ανέβαζε... 4/10.
• Ο Επίλεκτος βιβλιοθηκάριος: Δεν το περίμενα αλλά την ευχαριστήθηκα, καλό σχέδιο και πλοκή 7/10.
• Η μαθητευόμενη μάγισσα: Δεν την διάβασα ακόμα, μετά την απογοήτευση που πήρα απο τις άλλες δεν άντεξα άλλο 
• Ο Μεγάλος Ντετέκτιβ: Μια διασκεδαστική δεκασέλιδη Μπάρκς, αλλά πραγματικά τίποτα ιδιαίτερο 6/10.

Και την επόμενη βδομάδα Κάστυ! Τέλεια. Με Κάστυ και Φαντομιά το επόμενο τεύχος φαίνεται πολύ δυνατό. Επίσης με ανησυχεί η έλλειψη Μίκυ στο Κόμιξ όταν δεν είναι Κάστυ. Υπάρχουν μπόλικες ιστορίες που θα μπορούσαν να μπουν για να γεμίσουν τις σελίδες και καλύτερες απο αυτές τον γερμαναράδων με τα παπιά 

Τέλος πάντων, ανυπομονώ!!!   

[1530]

Τεύχος #4 

 

 

 

Ιστορία #1 9/10

Ενδιαφέρον ο Φαντομίας ως κλέφτης..αλλά τι κλέφτης...τζέντλεμαν κλέφτης που βουτάει διεφθαρμένους πλούσιους και τα μοιράζει στους άπορους...σωστός!!! και ρισπέκτ για το "κινητό" τηλέφωνο της εποχής που χρησιμοποιούσε ο Φαντομίας. Ωραία ιδέα.

 

 

 

Ιστορία #2 7/10

Θα μπορούσε να μας εξηγήσει τι είναι αυτό το μαύρο σύννεφο που αλλάζει τη μορφή του αεροπλάνου κι το πως ο Ντόναλντ άλλαζε μέγεθος....αλλά μας άφησε με την απορία.

 

 

Ιστορία #3 7/10

Καλή ιστορία,αλλά τι ράμφος ήταν αυτό που είχε ο Ντόναλντ; Ήμαρτον... Και φυσικά στο τελευταίο καρέ ο κλασικός άτυχος Ντόναλντ....που να μην ήταν δική του η γάτα

 

 

Ιστορία #4 10/10

Η καλύτερη. Πολύ γέλιο που κυνηγούσε αυτούς που χρωστάγανε βιβλία αλλά στο τέλος περίμενα να το δω να κυνηγάει τον εαυτό του αφού χρώσταγε χαχαχα

 

 

 

Ιστορία #5 7/10

 Μου θύμισε πολύ την !@#$%^ (βάλτε ότι κοσμητικό επίθετο θέλετε) πρόσφατη ιστορία με το Γκούφυ και το Φάντασμα...αλλά το έσωσε γιατί η Πουλχερία απεδείχθη πανέξυπνη.

 

 

 

Ιστορία #6 10/10

Ο δήμαρχος προσέλαβε έναν τελείως άπειρο ντετέκτιβ;;; λίγο κουφό... Αλλά το οπάλιο όλα τα λεφτά.....τα διέλυσε όλα. μόνο και μόνο γι'αυτό ρισπέκτ....αλλά και για τους Μουργόλυκους που βρήκαν κρψώνα σε 1 τεράστιο κέικ

 

 

 

 

 

 

 

Επεξεργασία Οκτωβρίου 26, 2014 από 1530

[Jim Slip]

ΚΟΜΙΞ 4

Το όρος των Ρόδων:
Συμπαθητική ιστοριούλα. Τίποτα ιδιαίτερο αλλά διαβάζεται ευχάριστα. Το νεοϊταλικό σχέδιο δεν βοηθάει. 6/10

Ανάμεσα σε δύο κόσμους:
Εγκεφαλική ιστορία. Ωραία ιδέα και ωραία εκτέλεση. Αυτοί που ζητάνε κάποια φαντεζί ανατροπή στην πλοκή απλά είναι εθισμένοι σε χολυγουντιανές περιπέτειες. 7/10

'Ένας αληθινός φιλόζωος:
Απομίμηση του σλάπστικ του πρώιμου Μπαρκς. 6/10

Ο Επίλεκτος βιβλιοθηκάριος:
Χιλιοειπωμένη πλοκή, ικανοποιητική εκτέλεση. 6/10

Η μαθητευόμενη μάγισσα:
Αυτή η ιστορία είναι σα να παίζει σε fast-forward. Αυτό είναι ταυτόχρονα και το θετικό και το αρνητικό της σημείο. 6/10

Ο Μεγάλος Ντετέκτιβ:
Μοντυ-πάϊθονικός Μπαρκς στην περίοδο της ωριμότητας του. Δεν έχει επινοήσεις όμως η εκτέλεση είναι τυπικά υψηλού επιπέδου από έναν τόσο σπουδαίο δημιουργό. Το τέλος απολαυστικό. 7/10

Επεξεργασία Οκτωβρίου 26, 2014 από Jim Slip

[ΚΟΜΙΞ]

ΚΟΜΙΞ #4

 

Το όρος των Ρόδων: Υπέροχη ιστορία. Είχε ωραίο σενάριο και σχέδιο, και μια διαφορετική πρωτότυπη ατμόσφαιρα.  Παρόλο  που μου άρεσε, ήθελα λίγο ακόμη αλλά θα περιμένω σιγά σιγά τις επόμενες στα υπόλοιπα τεύχη. Πάντα είχα περιέργεια για το παρελθόν του Φαντομία και τις περιπέτειες του. 8.5/10

 

Ανάμεσα σε δύο κόσμους: Μια ιστορία του Ρότα περίεργη στο σενάριο, ναι παράλληλοι κόσμοι αλλά δεν ήταν και τίποτα το φοβερό γιατί δεν είχαμε τρελές διαφορές ίσα ίσα... Μια διαφορά ήταν στις σκέψεις

των 2 Ντόναλντ όπου ο ένας σκέφτεται πως θα ξεφύγει και ο άλλος να ξεφύγει και να βρει τα ανίψια του... Ο Ντόναλντ στο τέλος κρατάει τα ρούχα και αυτό είναι μια ακόμα διαφορά αλλά...

Δυσκολεύομαι λοιπόν να της δώσω ακριβή βαθμολογία...  4.5 - 5/10

 

Ένας αληθινός φιλόζωος: Δεύτερη ιστορία με την οποία πέρναγες την ώρα σου ευχάριστα. 5/10

 

Ο Επίλεκτος βιβλιοθηκάριος: Μία από τις πολύ καλές ιστορίες του Βίκαρ με καταπληκτικό σχέδιο και σενάριο. Μου θύμισε ιστορίες του Ντόναλντ δεξιοτέχνη του Θείου Καρλ. Θα συμφωνήσω και εγώ με τον ChrisL πραγματικά την απόλαυσα. 8/10

 

Η μαθητευόμενη μάγισσα: Μέτρια ιστορία αλλά είχε την Μάτζικα με μια πρωτοτυπία και διαβαζόταν ευχάριστα. Αυτό το σχέδιο σε αρκετά σημεία ήταν χάλια!! 6/10

 

Ο Μεγάλος Ντετέκτιβ: Η δεκασέλιδη του Μπαρκς μου άρεσε αρκετά! Ήταν καλή για τόσες σελίδες πιστεύω, είχαν προσαρμοστεί αρκετά πράγματα! 9/10. 

 

Γενικά: 7.5/10! Καλό τεύχος αλλά κάποιες ιστορίες μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερες... Περιμένουμε το επόμενο με Κάστυ και Φαντομία!   

Επεξεργασία Οκτωβρίου 27, 2014 από ΚΟΜΙΞ

[Μενίγ Πουαγώ]

Όλιγον καθυστερυμένα το ξέρω...

Το όρος των Ρόδων: Πάντα ήθελα να μάθω για την ζωή του ανθρώπου που ήταν η έμπνευση για τον Ντόναλντ να γίνει ο Φάντομ Ντακ. Πολύ καλή ιστορία που διαβαζόταν ευχάριστα και σε άφηνε απόλυτα ικανοποιημένo. Ανυπομονώ να διαβάσω και τις υπόλοιπες 11 σιγά-σιγά...

Χάρηκα που ο Κοπέρνικος ήταν ο προπάππους του Κύρου. Μη ξεχνάμε ότι Ράτσετ λεγόταν ο παππούς του και Σπύρος ο πατέρας του.

Ανάμεσα σε δύο κόσμους: Από ένα σημείο και μετά ήταν δύο ιστορίες σε μία. Μία στην αριστερή σειρά καρέ της σελίδας και μία στα δεξιά. Με μπέρδεψε-κούρασε ολίγον τι και δε την απόλαυσα.

Ένας αληθινός φιλόζωος: Παπί εναντίον γαλής σε μια ιστορία που διαβάζεται ευχάριστα χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Αλλά και ελάχιστα αρνητικά να τις προσάψεις...

Ο επίλεκτος βιβλιοθηκάριος: Η βασική ιδέα της ιστορίας είναι ίδια με πολλές άλλες.Χρησιμοποιείται όμως με πρωτότυπο τρόπο και αυτό την ανεβάζει πολύ. Καθιστώντας την απολαυστικό ανάγνωσμα!!!

Η μαθητευόμενη μάγισσα: Όμορφη ιστορία με καλοδουλεμένη πλοκή και αναπάντεχη τροπή στο φινάλε.. Χαίρομαι που έμαθα για μια άλλη μακρυνή συγγενή των Ντακ!!!

Ο μεγάλος ντετέκτιβ: Κλασική απολαυστική 10σέλιδη του Θείου Καρλ!!! Κατά καιρούς έχει διάφορα αστεία έπιπλα στα καρέ του. Το πορτατίφ της πρώτη εικόνας όμως... Άμα είχε βγει στην παραγωγή θα το αγόραζα!!!

Συνολικά ένα απολαυστικότατο τεύχος με ενημερωτικότατα συνοδευτικά άρθρα!!!

8/10 και υπομονή μέχρι το επόμενο...

[rkronin]

 Αφού άρχισε από το νούμερο ένα είπα να ξεκινήσω και εγώ να τα παίρνω.  Μέχρι τώρα  που πήρα και το 4ταρτο καλά είναι αλλά η καλύτερη ιστορία για εμένα είναι στο πρώτο τεύχος το μόμπυ ντικ. Ρε παιδιά όμως τι κακής ποιότητος φύλλα είναι αυτά ....... Έτυχε και πήρα στα χέρια μου ένα κόμιξ της προηγούμενης σειράς και τα φύλλα όπως και τα χρώματα είναι κλασεις καλύτερα. Φανταζομαι πως και που βγαίνει ξανά θα είναι θαύμα σε αυτούς τους καιρούς αλλά όμως η ποιότητα του χαρτιού σε συνδιασμό με την τιμή δεν κολλάνε.

[MMMM]

Δύο μέρες καθυστερημένο αλλά πάντα καλοδεχούμενο  

 

Το εξώφυλλο μεταφέρθηκε στην παρουσίαση.

 

 

Κάστυ και τα Χριστούγεννα λοιπόν...   

 

 

[rorschach]

Τεύχος #5

 

 

Εξώφυλλο υπέροχο όπως γενικά είναι τα περισσότερα του Κάστυ.

 

Γράμματα αναγνωστών: με αφορμή την αναγνώστρια που μπέρδεψε τον Τσελόνι με τον Μοτούρα, μήπως ήρθε η ώρα να μπουν τα ονόματα των δημιουργών και στο Μίκυ Μάους, όπως γίνεται και στο Τοπολίνο;

 

Ιστορίες:

Τα ορυχεία της Ατλαντίδας: Πολύ ωραία ιστορία με χιούμορ, μυστήριο και φαντασία. Πιο πολύ σε αυτή την ιστορία(όπως και σε άλλες του Κάστυ) μου άρεσε ο Γκούφυ που δεν ήταν ο χαζός της παρέας όπως τον παρουσιάζουν άλλοι δημιουργοί. Ελπίζω να δούμε και συνέχεια σε αυτή την ιστορία στο μέλλον. 8,5/10

 

Η απόδραση του Φαντομία: Καταπληκτική! Μου άρεσε πολύ περισσότερο από εκείνη του προηγούμενου Κόμιξ. Ήταν διασκεδαστικότατη, ευφυής και ευρηματική, με ωραίο σχέδιο και χρώματα. Περιμένω και τις υπόλοιπες της σειράς με ανυπομονησία! 9/10

 

Η επέλαση των ρομπότ: Καλή ιδέα αλλά θα ήταν ακόμα καλύτερη αν είχε περισσότερες σελίδες. Δεν ήξερα πως είναι τόσο μικρή, μου τράβηξε το ενδιαφέρον και ξαφνικά γύρισα σελίδα και είδα πως τελειώνει κιόλας. Από 4σέλιδη δεν μπορώ να έχω πολλές απαιτήσεις οπότε για την ιδέα παίρνει ένα 7/10

 

Το πρώτο ταξίδι: Και μόνο που κάνει αναφορά στο ιστορικό καρτούν "Steamboat Willie" για μένα αυτόματα αξίζει να διαβαστεί. Από κει και πέρα η ιστορία ήταν αρκετά καλή, και το σχέδιο επίσης. 7,5/10

 

Εγγυημένη μεταφορά: Μπορεί να βασίζεται σε σενάριο αγνώστου και να επαναλαμβάνει μοτίβα από διάφορες ιστορίες του Μπαρκς, αλλά εμένα μου άρεσε αρκετά. Περισσότερο από τις ιστορίες του Μπαρκς που είχαμε στα προηγούμενα τεύχη. Σίγουρα όχι στις καλύτερες και πιο αξιομνημόνευτες ιστορίες του Μπαρκς αλλά πολύ ευχάριστη. 7,5/10

 

 

Γενικό σχόλιο: Ένα υπέροχο τεύχος. Και είχαμε 85 σελίδες με ιστορίες, ενώ μόνο 3 με διαφημίσεις μέσα στο τεύχος

Βαθμός: 8,34/10  

Επεξεργασία Νοεμβρίου 28, 2014 από rorschach

[Jim Slip]

Τεύχος #5

Καταρχήν ευχάριστο που βελτιώθηκε λίγο η ποιότητα του χαρτιού. Οι ιστορίες τώρα:

Τα ορυχεία της Ατλαντίδας: η ιστορία είναι καλή, ο Καστύ δεν απογοητεύει, σίγουρα όμως δεν είναι και απ' τις καλύτερες του (το αριστούργημα του παραμένει το μνημειώδες "Η λαίλαπα των αιώνων"). Η αρχή, αν και ασυνήθιστη, είναι ΠΟΛΥ απότομη (μπαίνει στο ψαχνό κατευθείαν) και γενικά η ιστορία εξελίσσεται πολύ γρήγορα. Αυτό σημαίνει οτι δεν προλαβαίνει να εξερευνήσει μερικές απ' τις πιο ενδιαφέρουσες ιδέες (πχ το ενεργειακό πλέγμα που συνθέτουν τα αρχαία μνημεία). 'Ομως, μιας και ξεκάθαρα προαναγγέλεται η συνέχεια, ελπίζω αυτό να είναι απλά η εισαγωγή για κάποιο πιο φιλόδοξο δεύτερο μέρος. 7,5/10

Η απόδραση του Φαντομία: ευχάριστη, όπως και η ιστορία του προηγούμενου μήνα. Είναι καλό που ο Φαντόμίας είναι αντι-ήρωας, όμως απ' την άλλη είναι υπερβολικά τέλειος (δεν κάνει ποτέ ούτε ένα λάθος, είναι αφόρητα άνετος και μπλαζέ). Ας μην ξεχάμε οτι ο πρώιμος Φάντομ-Ντακ διακατεχόταν από πολύ έντονα συναισθήματα καταπίεσης. 7/10

Η επέλαση των ρομπότ: η ιδέα δεν είναι πρωτότυπη, είναι όμως εξαιρετικά αποτελεσματική. Απ' την άλλη μετά βίας προλαβαίνει να αναπτυχθεί σε 4 σελίδες. Ουσιαστικά ίσα-ίσα που ακουμπάει την επιφάνεια της ιδέας, δεν προχωράει καθόλου σε βάθος, και η ιστορία τελείωνει. 7/10

Το πρώτο ταξίδι: τίποτα ιδιαίτερο, ιστορία γέμισμα. 6/10

Εγγυημένη μεταφορά: είναι περίεργο που το σενάριο είναι αγνώστου γιατί θυμίζει έντονα το "Bongo on the Congo" που έγραψε ο ίδιος ο Μπαρκς το 1960 (πιο πρόσφατη δημοσίευση ΚΟΜΙΞ #107). 7/10

Επεξεργασία Νοεμβρίου 28, 2014 από Jim Slip

[Μενίγ Πουαγώ]

Για να πω και εγώ λίγα λόγια για το Κόμιξ #5 της Β' περιόδου.

 

 

Πολυ ωραίο εξώφυλλο!!!

 

"Τα ορυχεία της Ατλαντίδας."

Όμορφη ιστορία. Ενδιαφέρον σενάριο με καλή πλοκή αλλά λίγο απότομη σε μερικά σημεία που σήκωναν περισσότερη άναλυση. Ένας Γκούφυ ευχάριστη έκπληξη σε αυτή την ιστορία λόγω της ευρυματικότητάς του. Προσωπικά έμαθα πράγματα για τους κατοίκους της που δε γνώριζα. Η Ατλαντίδα θα αφήνει πάντα ανοιχτούς λογαριασμούς ώστε να μας ταξιδέψει σε νέες περιπέτειες στο μέλλον.

"Οι συναρπαστικές περιπέτειες ενός Αριστοκράτη Λωποδύτη: Η απόδραση του Φαντομία."

Ο Φαντομίας σε νέες περιπέτειες. Ρεζιλεύει την Αστυνομία και τον κύριο "εχθρό" του τον Επιθεωρητή Πίνκο. Σίγουρα είναι ενοχλητικό που παρουσιάζεται τόσο ατσαλάκωτος και τέλειος. Μα πιστεύω ότι πολλοί ταυτίζονται μαζί του και θα ήθελαν ,έστω και για λίγο, να έχουν τις ικανότητές του. Είναι θετικό πως δε τις χρησιμοποιεί για κακούς σκοπούς.

"Η επέλαση των ρομπότ."

Τι έγινε ρε παιδιά; Πότε άρχισε και πότε τελείωσε η ιστορία; Γιατι μία πάρα πολύ καλή σεναριακή ιδέα για πολυσέλιδη ιστορία στριμώχνεται σε μόλις 4;;; Πολύ κρίμα γιατί περνάει ωραία μηνύματα.

 

"Το πρώτο ταξίδι."

 

Πολύ καλή ιστορία φόρος τιμής σε ένα από τα πρώτα κινούμενα σχέδια με πρωταγωνιστή τον Μίκυ Μάους. Φανταστικό με πραγματικό περπλέκονται σε μια ιστορία γεμάτη μνήμες.

"Εγγυημένη μεταφορά."

Να προσυπογράψω και εγώ αυτό που ανάφερε ο κομιξικό μου πατέρας Τρύφων πιο πάνω. Δυστυχώς όχι από τις καλύτερες στιγμές του Θείου Καρλ.

Εν κατακλείδι.

Ένα πολύ καλό τεύχος με όμορφες και καλές ιστορίες. Έμεινα πολύ ευχαριστημένος. Χαίρομαι που βλέπω τον Μίκυ σε μεγάλες χορταστικές ιστορίες. Ευελπιστώ να δούμε και τις υπόλοιπες ιστορίες του Φαντομία στο μέλλον. Σε ταξιδεύουν σε μία άλλη εποχή. Το Κομιξ έκλεισε πολύ ικανοποιητικά το πρώτο 5μηνο κυκλοφορίας του. 

8/10!!!

[Manitou]

Η σειρά μου.

 

ΚΟΜΙΞ #5

 

 

Μιλάμε για το καλύτερο τεύχος της νεας εποχής σε όλα τα τεύχη της Καθημερινής. ΑΠΛΑ!!!

Το ΚΟΜΙΞ κάθε εβδομάδα ανεβάζει τον πήχη. Τα μαζεμένα Κόκκινα ΚΟΜΙΞ στη βιβλιοθήκη μου είναι πλεον το καλύτερο στολίδι.

Εξώφυλο, άλλο ένα έργο τέχνης. Εχω ξεχάσει εκείνα τα τραγικά εξώφυλλα των τελευταίων 70-80 παλιών ΚΟΜΙΞ.

Πάμε στις ιστορίες:

 

"Τα ορυχεία της Ατλαντίδας."

Πολύ όμορφη ιστορία. Δεν με ενδιαφέρει αν βάζουν όλους τους Καστυ στο ΚΟΜΙΞ. Ας το κάνουν. (Θα το αναλύσω και σε μια σχετική σκέψη στη συζητησούλα). Εδω οι ιστορίες αναδεικνύονται μοναδικά. Πολύ ενδιαφέρον σενάριο με καλή πλοκή και βέβαια τη μαγευτική  - μυστηριώση Ατλαντίδα. Το σχέδιο τα σπάει ενώ υπάρχουν και υποσχέσεις για συνέχεια της ιστορίας... Δε λέω άλλα γιατί σίγουρα θα τη διαβάσετε. Μια μόνο σημείωση τροφή για μελλοντική κουβέντα.

 

 

Η Κλάρα Λόφτ έχει συμπρωταγωνιστεί με τον Μίκυ σε άλλες 3 ιστορίες του Αλμανάκο. Εψαχνα να βρω που εχει δημοσιευτει η ιστορία που λέει στα εισαγωγικά (Ο Κολοσσός της Ρόδου). Ας μην ψάχνουμε τι θα βάλουν όταν τελειώσει ο αδμοσίευτος Κάστυ. Αυτα να βάλουν. Εχουν θαφτει σε Αλμανάκο παλιά. Ας τα βάλουν τώρα ξανά. Και ο Μπαρκς όταν πρωτοβγήκε στο ΚΟΜΙΞ είχε ξαναδημοσιευτεί σε κάτι παλιά ΜΙΚΥ. Ναι ας ξαναβάλουν οοοοοοοοοοοοοοοοολους τους παλιούς Καστυ και να γίνει ο Κάστυ ο νέος Μπαρκς για τον νέο ΚΟΜΙΞ. Ουτως ή αλλως εκεί παει το πράγμα!!!

 

 

Βαθμολογία 9/10

 

Και εκεί που λες ότι εντάξει αυτό ήταν το διάβασα το τεύχος έρχεται η ιστορία:

"Οι συναρπαστικές περιπέτειες ενός Αριστοκράτη Λωποδύτη: Η απόδραση του Φαντομία."

Σενάριο? ΤΕΛΕΙΟ. Κανένα κενό, κανένα ψεγάδι, αγωνία μέχρι το τέλος. 3 Σελίδες πριν τελειώσει έλεγα "Ελααα μας κοροιδεύουν. Και όμως Οχι. Σχέδιο? Απίθανο. Ατμόσφαιρα? Νουάρ. Να μην το πολυλογώ. Το πρώτο και καθαρό 10αρι φέτος. Για μένα αν κ μικρή ήταν η καλύτερη ιστορία που διάβασα φέτος

 

Βαθμολογία 10/10

"Η επέλαση των ρομπότ."

Οπως τα λέει ο Μενίγ. "Πότε άρχισε και πότε τελείωσε η ιστορία; Γιατι μία πάρα πολύ καλή σεναριακή ιδέα για πολυσέλιδη ιστορία στριμώχνεται σε μόλις 4;;; Πολύ κρίμα γιατί περνάει ωραία μηνύματα. :("

 

Επιπρόσθετα, χάλια σχέδιο.

 

Δεν βαθμολογώ/ δεν με χάλασε ιδιαίτερα

 

"Το πρώτο ταξίδι."

 

Περίεργα ωραία ιστορία. Νοσταλγικός Μίκυ που βέβαια

απαρνείται οτι έχει ταξιδέψει αυτός με το Steamboat Willie.

 

Ωραίο σχέδιο. ωραία πλοκή, απροσδόκητα καλή.

 

8/10

 

Το τελευταίο καρέ τα σπάει

"Εγγυημένη μεταφορά."

Είχε αέρα και ατμόσφαιρα Μπαρκς. Μου άρεσε παρόλο που δεν ήταν κορυφαία ιστορία του Θειου Καρλ.

 

7.5/10

 

Εν κατακλείδι.

Τα είπα και πάνω. Οταν η ιστορία του Μπαρκς είναι η 3η ή 4η καλύτερη του τέυχους δεν έχεις και πολλά να πεις.

 

Συνολικά

9/10!!!

Επεξεργασία Νοεμβρίου 29, 2014 από ChrisL

[hardivic]

ΚΟΜΙΞ 5:

 

με μια αλλαγή στο χαρτί, που έγινε πιο χοντρό και ανθεκτικό, επομένως είναι καλοδεχούμενη, και με άλλο ένα φοβερό εξώφυλλο

 

 

Και εκεί που λες ότι εντάξει αυτό ήταν το διάβασα το τεύχος έρχεται η ιστορία:

"Οι συναρπαστικές περιπέτειες ενός Αριστοκράτη Λωποδύτη: Η απόδραση του Φαντομία."

Σενάριο? ΤΕΛΕΙΟ. Κανένα κενό, κανένα ψεγάδι, αγωνία μέχρι το τέλος. 3 Σελίδες πριν τελειώσει έλεγα "Ελααα μας κοροιδεύουν. Και όμως Οχι. Σχέδιο? Απίθανο. Ατμόσφαιρα? Νουάρ. Να μην το πολυλογώ. Το πρώτο και καθαρό 10αρι φέτος. Για μένα αν κ μικρή ήταν η καλύτερη ιστορία που διάβασα φέτος

 

 

Λοιπόν, στα των ιστοριών έχουμε και λέμε:

 

"Τα ορυχεία της Ατλαντίδας"

Μία ακόμα πολύ καλή ιστορία από τον Κάστυ, αλλά αυτό δεν αποτελεί είδηση.

Βαθμολογία 9/10 άνετα

 

"Οι συναρπαστικές περιπέτειες ενός Αριστοκράτη Λωποδύτη: Η απόδραση του Φαντομία"
 

Η δεύτερη ιστορία με το Φαντομία, μου αρέσει το ίδιο με την 1η, ή ίσως ένα κλικ πιο λίγο. έκανα και την παράθεση στο σχολιασμό του φίλου Χρήστου που βρήκε το σενάριο τέλειο και αψεγάδιαστο χωρίς κανένα κενό, για να παραθέσω τα ψεγάδια που βρήκα εγώ...

 

1.Το γεγονός ότι ο Φαντομίας ήξερε πως ο δούκας θα ζητούσε και θα έπαιρνε 1 αστυνομικό για προστασία, και πάνω σε αυτό βάσισε όλο το σχέδιό του

2.έμεινε στη φυλακή στο κελί του με τη στολή και το σιδηροπρίονό του, αντί να του τα πάρουν και να του δώσουν στολή φυλακής

3.οι φύλακες δεν άκουσαν-είδαν το αεροποδήλατο..

4.η στολή του αστυνομικού του ήρθε κουτί αν και ήταν μισός σε μέγεθος

5.η γυναίκα του επιθεωρητή άφησε τις παντόφλες ανάποδα στο κρεβάτι. Επίσης 2 καρέ μετά οι παντόφλες λείπουν

6.Η μεταμφίεση σε Ορέστη..είχε μαζί του στο κελί μια μάσκα Ορέστη με μεγάλο ράμφος κλπ

7. Επίσης είχε στο κελί του και μια ακόμα μάσκα με τη μουτσούνα του λόρδου...

 

 

Βαθμολογία 7.5/10

 

"Η επέλαση των ρομπότ"

 

Δε με πειράζει καθόλου που είναι μόλις 4σέλιδη. Δε χρειάζεται να τραβάμε τις ιστορίες από τα μαλλιά για να γεμίζουμε σελίδες.

 

Βαθμολογία 7/10

 

"Το πρώτο ταξίδι"

 

Συμπαθητική νοσταλγική ιστορία όπως έγραψαν και οι φίλοι πιο πάνω..

7/10

 

"Εγγυημένη μεταφορά"

 

Σίγουρα έχουμε δει και πολύ καλύτερες από τον Μπαρκς. Παρόλα αυτά για μένα είναι η δεύτερη καλύτερη του τεύχους μετά την ιστοριάρα του Κάστυ.

 

Βαθμολογία 7.5/10

 

 

 

 

Συνολικά διαβάσαμε άλλο ένα πάρα πολύ καλό τεύχος. Μία κεντρική ιστορία κορυφαία, και 4 συνοδευτικές ιστορίες πολύ καλές.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 30, 2014 από Kabuki
spoilersss