Jemma Press και Giganto [ Παππά Μαρία, Γκρέκα, 04/04/2014 ]

**Γάντζος** · Απριλίου 4, 2014

ωραιο αρθρο μιας και ηρθε το comicdom con 2014!

Jemma Press και Giganto

Αποκλειστικά ελληνικά κόμικς με υψηλά στάνταρντ στο Comicdom Con.

Jemma Press

O Λευτέρης Σταυριανός, ιδιοκτήτης του γνωστού βιβλιοπωλείου στον Πειραιά, αποφάσισε το 2003 να φτιάξει τον εκδοτικό οίκο Jemma Press επειδή, όπως αναφέρει, υπήρχαν πολλά καλά κόμικς και βιβλία που ήθελε να δει να κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά. Έντεκα χρόνια μετά, εκδίδει κυρίως δουλειές Ελλήνων δημιουργών.

«Η κεντρική φιλοσοφία είναι η ίδια μ’ αυτήν που ακολουθώ και στο βιβλιοπωλείο. Σαν πωλητής: ποτέ δεν θα προτείνω σε κάποιον ένα βιβλίο ή κόμικς που δεν μου αρέσει. Έτσι και με τον εκδοτικό. Εκδίδω μόνο δουλειές που μου αρέσουν και ελπίζω να αρέσουν και σε άλλο κόσμο. Ίσως αυτό να φαίνεται λιγάκι αντιεμπορικό και πιθανότατα να είναι, αλλά πιστεύω πως μ’ αυτόν τον τρόπο χτίζεις μια σχέση εμπιστοσύνης με τους αναγνώστες σου, που με την σειρά τους στο ανταποδίδουν αγοράζοντας τις εκδόσεις σου. Θεματικά η Jemma Press περιορίζεται στο κομμάτι των κόμικς και της λογοτεχνίας του φανταστικού. Έχουμε πάνω από 160 κυκλοφορίες. Για να είμαι ειλικρινής, δεν τις έχω μετρήσει.

Στην αρχή τα κόμικς που εκδίδαμε ήταν κυρίως μεταφράσεις ξένων, αλλά με την πάροδο του χρόνου φτάσαμε στο σημείο να εκδίδουμε κυρίως Έλληνες δημιουργούς. Είναι εντυπωσιακό το πόσο πολλές και καλές δουλειές Ελλήνων δημιουργών έχουν εκδοθεί τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο από εμάς, αλλά και από άλλους εκδοτικούς γενικότερα. Είναι λες και η κρίση ‘τρέφει’ την δημιουργικότητα.

Είναι σίγουρα λυπηρό να βλέπεις ιστορικά περιοδικά να κλείνουν, αλλά φταίει και το κοινό γι’ αυτό. Τα περιοδικά δεν κλείνουν επειδή το θέλουν, κλείνουν επειδή ο κόσμος σταματάει να τα αγοράζει. Και δεν μιλάω μόνο για την Ελλάδα, γιατί το φαινόμενο είναι παγκόσμιο. Πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε σε μια εποχή που τα περιοδικά ήταν η μοναδική διέξοδος στο κομμάτι της επικοινωνίας ή της διασκέδασης. Ίσως σήμερα να υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές, ή ίσως να έκλεισε ένας κύκλος.

Το δίκτυο είναι μεγάλη υπόθεση. Υπάρχουν πλέον εξειδικευμένα sites, blogs και fora που αναπληρώνουν αυτό το κενό, στο κομμάτι της ενημέρωσης τουλάχιστον. Από εκεί και πέρα, είναι ό,τι κάνεις με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φυσικά και κόμικς δεν είναι μόνο στο χαρτί. Υπήρξαν στο παρελθόν και κάποια απ” αυτά εξακολουθούν να είναι διαδικτυακά στριπ.

Κατά την γνώμη μου αυτό είναι μάλλον καλό. Μεγαλύτερη έκθεση, σε γνωρίζουν περισσότεροι και κάποιοι απ’ αυτούς θα αγοράσουν και το άλμπουμ σε χαρτί. Όπως έχει γίνει η κατάσταση με το βιβλίο γενικότερα, θεωρώ πως τα πράγματα θα κινηθούν προς την κατεύθυνση του βινυλίου το οποίο γνωρίζει ξανά μεγάλη άνθηση. Ακούς πολλά και διάφορα αλλά αυτό που σου αρέσει πραγματικά το αγοράζεις και σε βινυλιάκι για να το έχεις, να το πιάνεις, να χαζεύεις το εξώφυλλό του, να νιώθεις το βάρος του όταν το βάζεις στο πικάπ. Ξέρεις στα δεκαέξι χρόνια που κάνω αυτή την δουλειά, πόσους έχω δει να μυρίζουν τα βιβλία; Στην αρχή νόμιζα πως το έκανα μόνο εγώ, αλλά τελικά το έχουν πολλοί το φετίχ. Δεν γίνεται να αντικαταστήσεις όλες τις αισθήσεις με μια-δυο. Θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν άνθρωποι που θα αγοράζουν κόμικς σε χαρτί, κι ας το έχουν διαβάσει δικτυακά. Έστω για να τα μυρίσουν.

Μέσα στο γενικότερο κλίμα της οικονομικής εξαθλίωσης που ζούμε, είναι λογικό και επόμενο πως το να εκδίδεις κόμικς στην Ελλάδα ισοδυναμεί με το να έχεις αυτοκτονικές τάσεις.

Το κοινό που ασχολείται συστηματικά με το μέσο είναι μικρό αλλά φανατικό. Η προσπάθεια που γίνεται είναι να μην μπαίνεις μέσα, να μπορείς να καλύπτεις το κόστος της έκδοσης και να προσπαθείς να φέρνεις νέους αναγνώστες στο μέσο. Γενικά, όποιος ασχολείται με τα κόμικς στην Ελλάδα, είτε ως εκδότης είτε ως δημιουργός, είναι προφανές πως έχει ρομαντικά αισθήματα για το μέσο και δεν είναι επιχειρηματίας με την κοινωνικά αναγνωρίσιμη έννοια.

Ο κόσμος αγοράζει κόμικς, αρκεί να είναι καλά. Το αν είναι ελληνικά ή όχι, μάλλον δεν θα έπρεπε να έχει ιδιαίτερη σημασία. Και με δεδομένο πλέον πως πολλοί Έλληνες δημιουργοί κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, πιστεύω πως είναι θέμα χρόνου για το ξένο κοινό να αρχίσει να ανακαλύπτει και να αγοράζει κόμικς Ελλήνων δημιουργών.»

www.jemmacomics.com

Στο Comicdom Con 2014 η Jemma Press θα παρουσιάσει 9 νέες εκδόσεις:
HOMO #3 του Δημήτρη Καμένου
UGH #3 του Σπύρου Δερβενιώτη
Όλα είναι κομικξς! 27 Απλήρωτα Στριπάκια του Τάσου Μαραγκού,
Κουραφέλκυθρα Omnibus Προσοχή! Περιέχει Κολυμπηθρόξυλα! του Αντώνη Βαγαγιάννη
Dracula M.G.D (My Greek Dram) της Αλεξίας Οθωναίου και της Δήμητρας Αδαμοπούλου
Τα Χρονικά του Δρακοφοίνικα Omnibus του Γιάννη Ρουμπούλια
Μίζερη Πόλη 3 του Βασίλη Γκοτζιλά και του Κώστα Ζαχόπουλου
ΣΛΑΠ του Λουκά Τσουκνίδα, Τάσου Ζαφειριάδη και Πέτρου Χριστούλια
Κουλούρι #6 του Tomek.

Giganto

Ο Τάσος Παπαϊωάννου δεν φτιάχνει μόνο κόμικς. Πριν από 11 χρόνια ξεκίνησε τις ανεξάρτητες εκδόσεις Giganto με το σκεπτικό να βγάζει αποκλειστικά Έλληνες δημιουργούς αλλά και να αναδεικνύει την δουλειά πρωτοεμφανιζόμενων καλλιτεχνών συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες.

«Η φιλοσοφία είναι να εκδίδω μέσα από την giganto ό,τι με κάνει να νιώθω περήφανο, δίχως να μου καίγεται καρφί που δεν πουλάω σε καταστήματα. Έτσι για την καύλα μου και για την καύλα των λίγων και καλών αναγνωστών». Μέχρι στιγμής μετράει 32 κυκλοφορίες στο σύνολο. Όταν πρωτοξεκίνησε υπήρχε μόνο η Βαβέλ και το «9» της Ελευθεροτυπίας. Πλέον υπάρχουν πολλές εκδοτικές εταιρίες που εξειδικεύονται στα κόμικς και άλλες που τις ενδιαφέρουν αυτά. Στο ενδιάμεσο βέβαια τα ελληνικά κόμικς παράκμασαν. Πλέον το μέλλον βρίσκεται στο εξωτερικό. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί δημιουργοί κυνηγάνε μία διεθνή καριέρα (και καλά κάνουν).

Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα κενό στην αγορά σε σχέση με τα περιοδικά για κόμικς, αλλά κανείς δεν είναι διατεθειμένος να επενδύσει ώστε να το καλύψει.Θεωρώ ότι αν υπήρχε σωστός σχεδιασμός πίσω από μία περιοδική έκδοση, αλλά –κυρίως- και καλό περιεχόμενο, θα μπορούσε να σταθεί ένα εξειδικευμένο περιοδικό comics στα πόδια του. Είναι λίγο αστείο όλο αυτό.

Από την στιγμή που πλέον ο κόσμος διαβάζει καθημερινά ό,τι συμβαίνει σε internet και social media, θεωρώ ότι αυτή την στιγμή είναι αρκετό. Λειτουργεί πολύ καλύτερα έτσι και το στόμα-με-στόμα (μπορείς να το πεις και timeline-με-timeline), κάτι που είναι έτσι και αλλιώς η καλύτερη διαφήμιση. Για μένα κόμικς σημαίνει ακόμα χαρτί. Δεν διαβάζω κόμικς στο internet και δεν με ενδιαφέρει να ασχοληθώ με αυτά. Σίγουρα για κάποιον νέο δημιουργό που δεν έχει το οποιοδήποτε κεφάλαιο να κάνει την αυτοέκδοσή του ή δεν έχει και πολύ αυτοπεποίθηση να αναζητήσει εκδότη, θεωρώ ότι είναι καλό να ξεκινήσει από εκεί. Ωστόσο, θα πρέπει να σκέφτεται διαρκώς το μέσο σε έντυπη μορφή.

Παλαιότερα βγάζαμε πολλά (1.000) αντίτυπα των τίτλων μας και πουλάγαμε σε όλα τα καταστήματα (μικρά και μεγάλα), είχαμε διανομή. «Φάγαμε» από πάρα πολλούς φέσι, ακόμα και προ-κρίσης. Τα τελευταία χρόνια πουλάμε μόνο σε Comicdom Con Athens, μέσω του περιπτέρου μας και στο applestozebras.eu. Βγάζουμε συλλεκτικά (αριθμημένα και υπογεγραμμένα) comics σε μικρό αριθμό αντιτύπων (mazimum 300) και όλα πάνε καλά (επίσης πουλάμε όλα μας τα παλιά comics σε εξευτελιστικές τιμές, για να πάνε στα χέρια ανθρώπων που δεν είχαν την ευκαιρία να τα διαβάσουν). Η εταιρεία πλέον είναι βιώσιμη, αλλά δεν είναι (και ούτε πρόκειται να γίνει) η βασική μου δουλειά, σε καμία περίπτωση.»

www.gigantobooks.gr

Στο Comicdom Con 2014, η Giganto θα παρουσιάσει 2 νέες εκδόσεις:
Melody του Ηλία Κυριαζή
DOE του πρωτοεμφανιζόμενου J.B. Son [μέλος του συγκροτήματος των Melt Mountain]

Κείμενο: Μαρία Παππά

Φωτογραφίες: Θανάσης Καρατζάς