Όταν ο Γουόλτ Ντίσνεϋ συνάντησε το Σαλβαντόρ Νταλί [?, koolnews.gr, 21/8/2013]

[vintaz]

Όταν ο Γουόλτ Ντίσνεϋ συνάντησε το Σαλβαντόρ Νταλί

Τετάρτη, 21 Αυγούστου, 2013 08:22 πμ

 

Το 1946, δύο μυθικοί καλλιτέχνες, ο Γουόλτ Ντίσνεϋ και ο Σαλβαντόρ Νταλί, ξεκίνησαν να συνεργάζονται για τη δημιουργία μίας ταινίας κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους. Η αρχική παραγωγή είχε ξεκινήσει το 1946, 55 χρόνια πριν την ολοκλήρωσή του κι αρχικά είχε μείνει επτασφράγιστο μυστικό.

Ο συμπαραγωγός των δύο καλλιτεχνών, Τζον Χεντς, είχε δηλώσει για τον Νταλί: «Ο Νταλί εκείνη την εποχή ήταν κάτι σαν φάντασμα στα στούντιο της Ντίσνεϋ. Ήξερε τους πάντες και τα πάντα, τα έμαθε όλα πολύ γρήγορα. Γνώριζε όλα τα μυστικά της εταιρίας».

Πάνω από μισό αιώνα αργότερα, το δημιούργημά τους, που έχει τον τίτλο «Μοίρα» (Destino), είχε επιτέλους ολοκληρωθεί, βλέποντας το φως της δημοσιότητας το 2011.

Η ταινία αυτή έχει διάρκεια έξι λεπτών και 30 δευτερολέπτων και μας διηγείται την ιστορία ενός άνδρα, του Χρόνου, που παρουσιάζεται ως ο χρόνος προσωποποιημένος, ο οποίος αδυνατεί να καταλάβει την ανάγκη που έχει μία θνητή κοπέλα να την ερωτευτεί. Η ίδια ελπίζει μέχρι τέλους πως θα καταφέρει να τον κερδίσει, όμως τελικά δεν τα καταφέρνει.

 

 

Την πλοκή σκέφτηκε ο ίδιος ο Νταλί, που την οραματίστηκε ως «μία μαγική παρουσίαση του προβλήματος της ζωής στο λαβύρινθο του χρόνου». Για την ταινία ο Ντίσνεϋ είχε πει πως «πρόκειται για την απλή ιστορία μιας κοπέλας που αναζητά την αληθινή αγάπη».

Οι σκηνές αναμιγνύουν μία σειρά σουρεαλιστικών έργων του Νταλί, συνοδευόμενα από χορό και πληθώρα μεταμορφώσεων. Ο πασίγνωστος, ιδιοφυής ζωγράφος κλήθηκε να δημιουργήσει μία συνέχεια σύνθεσης πινάκων διάρκειας έξι περίπου λεπτών, συνδυάζοντας τις μεθόδους των animators με ζωντανούς χορευτές και ειδικά εφέ, προκειμένου το αποτέλεσμα της ταινίας να έχει την είδα μορφή με τη γνωστή «Φαντασία» (Fantasia).

Ο Νταλί δούλευε ακατάπαυστα στα στούντιο της Ντίσνεϋ, θέλοντας να αποδώσει όσο καλύτερα γινόταν την ιδέα που είχε στο μυαλό του. Εξ αρχής είχε σκεφτεί να τοποθετήσει κάπου μέσα στην ταινία το άγαλμα του Δία, απ’ όπου κάποια στιγμή θα αποκολλάται ένα ηλιακό ρολόι. Αυτό ήθελε να είναι ο συμβολισμός της πάλης ενάντια στο χρόνο, την αντίστροφη μέτρηση για το τέλος.

Ο Νταλί και ο Χεντς, κλεισμένοι άπειρες ώρες στο γραφείο, εν τέλει κατόρθωσαν να δημιουργήσουν μία νέα τεχνική για τη δημιουργία κινουμένων σχεδίων, την κινηματογραφική εκδοχή της «παρανοϊκής- κριτικής μεθόδου»: Πρόκειται για μέθοδο εμπνευσμένη από τη θεωρία του Σίγκμουντ Φρόυντ που υποστηρίζει πως μία εικόνα, όταν περιέχει κι άλλες, κρυμμένες εικόνες που δε διακρίνονται εύκολα από το ενσυνείδητο, αποτυπώνεται στο ανθρώπινο υποσυνείδητο. Αυτό επεξεργάζεται κατάλληλα το μήνυμα.

(Αργότερα, η εταιρία Ντίσνεϋ δέχθηκε έντονο πόλεμο, κατηγορούμενη πως σε πολλά καρτούν της χρησιμοποιεί κρυφές εικόνες, θέλοντας να περάσει στα παιδιά υποσυνείδητα μηνύματα.)

 

 

Βίντεο

 

Παλαιότερη σχετική αρθρογραφία

 

 

Πηγή: koolnews.gr, Google