Μετάβαση στο περιεχόμενο

Οι δυσκολότερες στιγμές της ζωής σας!


lefteris677

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  10518
  • Group:  Members
  • Topic Count:  32
  • Content Count:  544
  • Reputation:   4969
  • Achievement Points:  544
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5381 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  10

Το μεγαλύτερο άγχος στην ζωή μου ήταν πριν 3 εβδομάδες περίπου,όταν έδωσα LOWER(ECCE).

 

Ήταν ένα μεσημέρι Σαββάτου και συγκεκριμένα 18 Μαίου,ο ήλιος έκαιγε κατακέφαλα!Τόση ζέστη,ούτε το καλοκαίρι δεν έχει.Η κυρία της έκθεσης καθόνταν δίπλα μου και με συμβούλευε τι να προσέχω ενώ έβαζε αντηλιακό. :P

 

Είχα ένα φυσικό άγχος πριν μπώ μέσα αλλά όταν μπήκα ΧΑΛΑΡΩΣΑ.Εφόσον,η αμερικανίδα τελείωσε την πάρλα της με τις οδηγίες,ακούσαμε LISTENING.Το πρώτο part με τις εικόνες τελείωσε,ξεκινάει το δεύτερο.Ξαφνικά,η κοπέλα που είχα μπροστά μου άρχισε να βήχει.Έβηχε ασταμάτητα,έβηχε,έβηχε,έβηχε,ήπιε νερό,ο ήχος του πλαστικού διέσχιζε την άκρη του αυτιού μου και ζούσα έναν ΕΦΙΑΛΤΗ!!!!!Το άγχος μου για το αν θα το πάω καλά ή θα με επηρεάσουν τα βηξίματα της μέγαιρας τελείωσαν.Ευτυχώς,τέλειωσε κάπου στα μισά,άρα τέλος το άγχος.

 

Ο θερμός αέρας έμπαινε από τα παράθυρα,είχα σκάσει,ο ιδρώτας μου έτρεχε,είχα αφυδατωθεί,το μυαλό μου είχε κονσερβοποιηθεί από την ζέστη,το μπουκαλάκι νερό που είχα πάρει είχε γίνει κ@τουρο αλλά ήπια μερικές γουλιές για να ξεγελάσω την δίψα μου.Παράλληλα,τα προστατευτικά που είχαν τα παράθυρα χτύπαγαν,χτύπαγαν,όλο και πιο δυνατά αλλά σταθερά,από το ζεστό απαλό αεράκι.

 

Συνεχίζουμε με Vocabulary και Grammar,είχαμε 1μιση ώρα.Χαλαρός,χαλαρός ξεκίνησα,πέρασα τα περισσότερα,ξαφνικά κόλλησα σε ένα,το διαπέρασα.Πάω στο πρώτο και έπειτα στο δεύτερο reading.Σε αυτά τα δύο κόλλησα αρκετά διότι είχαν μεγάλο βαθμό δυσκολίας(έχασα μισή ώρα).Έπειτα πάω στα άλλα δύο,εκεί η αγωνία μου κορυφώθηκε!Ήθελα να τελειώσω γρήγορα για να κάνω έλεγχο επειδή πίστευα ότι δεν είχα ώρα γιατί είχα κολλήσει στα δύο κείμενα προηγουμένως.

 

Τα τέλειωσα και έκανα ένα έλεγχο στο Grammar και στα Reading.Έπειτα,γύρισα σελίδα για να ελέγξω το Vocabulary,τέλος χρόνου.Δεν πρόλαβα να το ελέγξω αλλά είμαι αισιόδοξος! :)

 

Έκθεση,πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα(που σε αυτήν την έκθεση πρέπει να γράψεις την γνώμη σου μόνο στον επίλογο).Την έγραψα αλλά ξεκίνησα πρώτα από την δεύτερη,την τρίτη και την τέταρτη παράγραφος και τέλος από την πρώτη διότι είχα περισσότερες ιδέες με αποτέλεσμα να αφήσω κενό στην πρώτη γιατί ήταν σύντομη.Έγραψα και στις δύο(στον πρόλογο και στον επίλογο),την γνώμη μου,όμως είχα ένα προαίσθημα να σβήσω την γνώμη μου από την πρώτη παράγραφο.Το σκεφτόμουνα,το σκεφτόμουνα,το σκεφτόμουνα,το σκεφτόμουνα.......................................ΤΕΛΟΣ ΧΡΟΝΟΥ!

 

Anyways,

 

 

Όταν βγήκα δεν ξέρω πως ένιωσα,είχα χλομιάσει,ο ιδρώτας έτρεχε και έβγαιναν δάκρυα από τα μάτια μου(δεν έκλαψα,απλώς δεν σας έχει τύχη πχ.όταν πίνετε χυμό να δακρύζετε ειδικά εάν είναι πικρός;  :P).

 

 

Αυτήν είναι η ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ που έχω περάσει ποτέ στην ζωή μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :(

 

 

Όμως...........................................

 

 

Ποια ήταν η πιο δύσκολη εμπειρία της ζωή σας που κουραστήκατε,θυμώσατε,αγχωθήκατε κτλπ.;;;Περιγράψτε και 'σεις την δικιά σας ιστορία και ελάτε όλοι να νιώσουμε αυτό το περίεργο αίσθημα και την αδρεναλίνη.Ένα πολύ όμορφο τόπικ και είναι κρίμα να παραμεληθεί.

 

(Μην γράψετε τίποτα ξεροκοματιές,εμπλουτίστε και λίγο την πλοκή :P)

 

 

Αυτά,ακούω:  :valt:

Επεξεργασία από Λοχαγός Μαρκ
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  19150
  • Group:  Members
  • Topic Count:  54
  • Content Count:  2141
  • Reputation:   11391
  • Achievement Points:  2151
  • Days Won:  0
  • With Us For:  4650 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

Μια από τις δυσκολότερες (σωματικά) καταστάσεις ήταν στην Αθήνα.Στην επίσκεψη που κάναμε με το σχολείο μας στην 6η δημoτικού.

Ο ξεναγός μας έλειπε και μας είπαν να βρούμε μόνοι μας μια συγκεκριμένη ταβέρνα.Μετά καταλήξαμε να είμαστε ένα τσούρμο γυρνώντας στενό στενό!Ο καθένας με χίλια δυο τσαντάκια πάνω του.Ο ήλιος μας έγδερνε :P Μας πείρε πολλές ώρες να το βρούμε!

Αυτή την εμπειρία τη θυμάμαι γιατί μας χάλασε όλη την εκδρομή σχεδόν γιατί επειδή αργήσαμε δεν πήγαμε σε κάτι μουσεία νομίζω μετά :thinking:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  10518
  • Group:  Members
  • Topic Count:  32
  • Content Count:  544
  • Reputation:   4969
  • Achievement Points:  544
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5381 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  10

Ωραία η <σωματική> εμπειρία του Θλιμμένου Μπούφου. ;)

 

Εγώ συνεχίζω με μια δεύτερη ιστορία που είχα περάσει στο παρελθόν,μόλις τώρα την θυμήθηκα.

 

Ήταν ένα δροσερό βραδάκι του καλοκαιριού,και συγκεκριμένα Αύγουστος 2012.Το ρολόι έδειχνε 12πμ,τα ξημερώματα και αποφάσισα να διαβάσω ΚΟΜΙΞ!  :spidey_yeah_that:

 

Ξεκίνησα με την ιστορία του Ρόσα,<Αιχμάλωτη του Χειμμάρου της Αγωνίας>.Όταν αντίκρισα το πρώτο λεπτομερειακό σκίτσο από την ιστορία του Ρόσα,άρχισα να νηστάζω αλλά όχι δεν θα σταματήσω εάν δεν τελειώσω την ιστορία!!!Ξεκίνησα με αποφασιστικότητα και έφτασα ως την μέση.Ίδρωσα,σηκώθηκα και άνοιξα το παράθυρο.Ξαφνικά,δίψασα!Παράλληλα,τα μάτια μου έτσουζαν ειδικά στο σημείο που ο Σκρούτζ έσωζε την Γκόλντυ από τους καταρράκτες της λίμνης,στους επιβλητικούς πάγους.Εκεί,άρχισα να νιώθει κρύο,για αυτό σηκώθηκα και έκλεισα το παράθυρο. :P Πέρασε,η δίψα! Ξαφνικά,έφτασα στο σημείο που η Γκόλντυ έμαθε ότι ο Σκρούτζ είχε βάλει στο κουτάκι ως πολύτιμο,μια μπούκλα από τα μαλλιά της.Εκεί δάκρυσα από συγκίνηση και τα μάτια μου σταμάτησαν να με τσούζουν από την νύστα.

 

Μέχρι που τέλειωσε η ιστορία και πήγα για ύπνο.  :havefun:

 

Υπάρχουν και άλλες στιγμές που διάβασα ιστορία του Ρόσα την νύχτα και κοιμήθηκα πριν καλά διαβάσω την ιστορία,μόνο κοιτάζοντας τα πρώτα σκίτσα.Για αυτό,σας συμβουλεύω πριν πάτε για ύπνο το κλασσικό και ελαφρύ σχέδιο του Μπαρκς είναι ότι πρέπει. :best:

Επεξεργασία από Λοχαγός Μαρκ
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  20685
  • Group:  Administrator
  • Topic Count:  754
  • Content Count:  12905
  • Reputation:   94405
  • Achievement Points:  9268
  • Days Won:  427
  • With Us For:  4624 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Η χειρότερη στιγμή στην ζωή μου ήταν η ημέρα που έφυγα από την Πάτρα,3 μηνών στρατιώτης,για να πάω στην Ρόδο...!

Ήμουν λοιπόν στην Πάτρα κι όλα έδειχναν ότι τα βάσανά μου θα τελείωναν σύντομα (διότι το στρατόπεδο ήταν τελείως "μαύρο")...!

Το πρωί πήγα να βοηθήσω στο γραφείο,να βγάλουμε τις υπηρεσίες και τις εξόδους για τους παραμένοντες και τότε μου είπε ο Αρχιλοχίας ότι θα πρέπει να βγάλουμε υπηρεσίες 3 ημερών (ήταν Παρασκευή)...!Έτσι άρχισα κι όταν τελείωσα είδα ότι όλοι οι "σειρές" μου ήταν έτοιμοι...!Έτρεχα κι εγώ πανικόβλητος να βγάλω την παραλλαγή,να φορέσω την εξόδου,να φτιάξω τον σάκο και το "λουκάνικο" και να κατέβω στην γραμμή...!

 

Μαζευτήκαμε λοιπόν και μπήκαμε στα λεωφορεία...!Ξεκινήσαμε από την Πάτρα για την Αθήνα...!

Στις 17:00 περίπου ήμασταν στο λιμάνι του Πειραιά...!Εκεί με περίμεναν οι δικοί μου που είχα να τους δω ενάμιση μήνα...!Είπιαμε έναν καφέ και γύρω στις 18:00 μπήκαμε όλοι οι στρατιώτες στο πλοίο και ξεκινήσαμε...!Ήταν αρκετά επώδυνο για ένα παιδί να βλέπει τους δικούς του ανθρώπους να τον χαιρετάνε με δάκρυα στο λιμάνι και να ξέρει ότι θα τους ξαναδεί μετά από 4-5 μήνες...!Είχαμε ομαδικό φύλλο πορείας και δεν μας είχαν μία καμπίνα,τουλάχιστον να βάλουμε τα πράγματά μας...!Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως ήταν ότι ήταν καλοκαίρι,το καράβι ήταν γεμάτο με τουρίστες και δεν βρίσκαμε ούτε να κάτσουμε...!Την βγάλαμε λοιπόν στο κατάστρωμα...!Όταν όμως ήρθε το βράδυ (το καράβι θα έκανε 22 ώρες να μας πάει στο νησί των ιπποτών) και ξαπλώσαμε όπου βρίσκαμε για να κοιμηθούμε,ερχόντουσαν οι Στρατονόμοι και μας σήκωναν με την αιτιολογία ότι τσαλακώνουμε την ένδοξη στολή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων...! :wall: Έτσι,το ξημέρωμα μας βρήκε νυσταγμένους και κατάκοπους...!

 

Όταν πιάσαμε Ρόδο και βγήκαμε στο λιμάνι είμασταν σαν τελείως χαμένοι...!Μας είδαν κάποιοι αξιωματικοί της Στρατονομίας και με την ευγένεια που τους διακατέχει ("Ε,εσύ ο στρατιώτης τσακίσου κι έλα εδώ να παρουσιαστείς") μας φόρτωσαν σε STEYER και ξεκίνησαν την διανομή στα στρατόπεδα του νησιού...!

 

Σάββατο μεσημέρι πια όταν φτάσαμε στο στρατόπαιδό μας...!Το κλίμα σε γενικές γραμμές ήταν καλό...!Εκτός από μερικούς "παλιούς"  συναντήσαμε και μερικές "σειρές" μας που δεν είχαν πάρει εκπαίδευση και είχαν παρουσιαστεί λίγο νωρίτερα...!Αφού κάναμε όλα τα διαδικαστικά μας είπαν να πάρουμε τα εξοδόχαρτά μας και να βγούμε...!Εγώ όμως ζήτησα άδεια από τον Λοχαγό που ήταν εκείνη την ημέρα ΑΥΔΜ (για όσους δεν έχουν υπηρετήσει σημαίνει "Αξιωματικός Υπηρεσίας Διανυκτέρευσης Μονάδας") κι έπεσα για ύπνο...!Όχι μόνο δεν έφαγα εκείνο το Σάββατο αλλά όταν ξύπνησα είχε πάει Κυριακή απόγευμα...! :wow:

 

Αυτή είναι μέχρι τώρα η χειρότερη στιγμή τής ζωής μου...!

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  6474
  • Group:  Members
  • Topic Count:  98
  • Content Count:  4211
  • Reputation:   27510
  • Achievement Points:  4211
  • Days Won:  3
  • With Us For:  5694 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  34

Εμένα πάντως μου λέγανε ότι η δυσκολότερη στιγμή της ζωής μου θα είναι όταν θα χρειαστεί να μείνω μόνος μου. Μέχρι στιγμής έχω 5 μήνες που μένω μόνος μου και δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα, ούτε μου φαίνεται τίποτα δύσκολο. Ίσως οφείλεται κιόλας στο γεγονός ότι μένω για πρώτη φορά μόνος στα 23 και όχι στα 18 μου αλλά και πάλι το να μένεις μόνος σου είναι ίσως και ευκολότερο από το να μένεις με τους γονείς σου.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  5
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  277
  • Content Count:  5903
  • Reputation:   28715
  • Achievement Points:  5903
  • Days Won:  22
  • With Us For:  6416 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  7

Το 1994, το 1997, το 2009, το 2010.

Επεξεργασία από Yoshimitsu
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  5259
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  207
  • Content Count:  9437
  • Reputation:   76849
  • Achievement Points:  9439
  • Days Won:  100
  • With Us For:  5840 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Το 1994, το 1997, το 2009, το 2010.

μ αρεσει που είσαι λακωνικός :D

 

 

 

Εμένα πάντως μου λέγανε ότι η δυσκολότερη στιγμή της ζωής μου θα είναι όταν θα χρειαστεί να μείνω μόνος μου. Μέχρι στιγμής έχω 5 μήνες που μένω μόνος μου και δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα, ούτε μου φαίνεται τίποτα δύσκολο. Ίσως οφείλεται κιόλας στο γεγονός ότι μένω για πρώτη φορά μόνος στα 23 και όχι στα 18 μου αλλά και πάλι το να μένεις μόνος σου είναι ίσως και ευκολότερο από το να μένεις με τους γονείς σου.

και γω που έφυγα απο το πατρικό μου στα 18 πάντως δε δυσκολεύτηκα σε κάτι, μια χαρα ήταν :P

 

 

 

στο ίδιο μοτίβο με Γιόσι θα το παω με χρονιες

 

1996, 2004, 2009, 2010

 

:beer6:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  26001
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  97
  • Content Count:  7145
  • Reputation:   85677
  • Achievement Points:  7165
  • Days Won:  165
  • With Us For:  4182 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  57

24/10/2004 , 23/07/2009, 25/06/2011 ...............

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  556
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  1537
  • Content Count:  22474
  • Reputation:   120954
  • Achievement Points:  22479
  • Days Won:  791
  • With Us For:  6317 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

26/4/1985 και συνεχίζει... Πραγματικά δεν έχω ούτε μια χαλαρή, ήρεμη κλπ χρονιά.

 

Κι εδώ ταιριάζει η υπέρτατη ατάκα: "τα πιο δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμα"...

 

  :cheers5:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  23287
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  161
  • Content Count:  4890
  • Reputation:   33635
  • Achievement Points:  4890
  • Days Won:  15
  • With Us For:  4553 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Κι εδώ ταιριάζει η υπέρτατη ατάκα: "τα πιο δύσκολα δεν έχουν έρθει ακόμα"...

 

  :cheers5:

"Νομίζω ότι σήμερα ήταν η χειρότερη μέρα της ζωής μου."

"Η χειρότερη μέρα της ζωής σου, για την ώρα."

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  23613
  • Group:  Members
  • Topic Count:  23
  • Content Count:  2115
  • Reputation:   20595
  • Achievement Points:  2148
  • Days Won:  1
  • With Us For:  4526 Days
  • Status:  Online
  • Last Seen:  
  • Age:  33

Ρε παιδια , σ αυτο το ακρως ψυχοπλακωτικο τοπικ, παρακαλω μην ψυχοπλακωνεστε τοσο πολυ, η ζωη κυκλους κανει και εχει τα up της και τα down της, σαν το χρηματιστηριο. :P

 

μακαρι να μαθαινουμε απ ολα αυτα και πλεον , να μαστε ικανοι να αναγνωριζουμε τις ομορφες της χαρες και να τις ζουμε οσο δεν παει, και για τις κακες, κουραγιο, ολοι κουβαλαμε τα δικα μας προβληματα.

Ουδεις απροβληματιστος πλην του ψυχικα διαταραγμενου. :PPP:

Επεξεργασία από christs
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  23287
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  161
  • Content Count:  4890
  • Reputation:   33635
  • Achievement Points:  4890
  • Days Won:  15
  • With Us For:  4553 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Ψυχοπλακωτικο; Χωρίς να θέλω να θίξω τα παιδιά, οι περισσότερες απ'αυτες τις εμπειρίες δεν είναι και τραγικές. Κάτι ξέρουν αυτοί που βάζουν ημ/νιες μόνο. Αυτούς να λυπάσαι.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  23613
  • Group:  Members
  • Topic Count:  23
  • Content Count:  2115
  • Reputation:   20595
  • Achievement Points:  2148
  • Days Won:  1
  • With Us For:  4526 Days
  • Status:  Online
  • Last Seen:  
  • Age:  33

Ψυχοπλακωτικο; Χωρίς να θέλω να θίξω τα παιδιά, οι περισσότερες απ'αυτες τις εμπειρίες δεν είναι και τραγικές. Κάτι ξέρουν αυτοί που βάζουν ημ/νιες μόνο. Αυτούς να λυπάσαι.

Αυτους εννοουσα , μικρε μου φαρμακοτριφτη.

 

Βασικα κανεναν δεν λυπαμαι, γιατι κανεναν δεν αξιζει να λυπομαστε γενικοτερα, μονο σεβομαι τον καθε ανθρωπο που εχει περασει δυσκολα στη ζωη του.

 

:frape: αντε και εναν φραπε για τις δυσκολες νυχτες της εξεταστικης.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  5320
  • Group:  Members
  • Topic Count:  24
  • Content Count:  715
  • Reputation:   6608
  • Achievement Points:  715
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5834 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  51

Το 2001 πήρα μέρος στον 1ο ημιμαραθώνιο "Στα χνάρια του Παυσανία" (Ελευσίνα - Μέγαρα), τερματίζοντας σε μαύρο χάλι μετά από 2 ώρες. Παρότι εκείνη την εποχή είχα καλή επαφή με τον αθλητισμό η ανισόπεδη διαδρομή (ακολουθήσαμε την παλαιά Εθνική οδό που είχε κλείσει για τις ανάγκες του αγώνα) καθώς και τα 21 χιλιόμετρά της, ήταν μακράν πάνω από τις δυνάμεις μου. Τα τελευταία χιλιόμετρα τα έκανα από πείσμα για τον τερματισμό καθώς ήδη από το μέσο της διαδρομής είχαν μουδιάσει τα πόδια μου και προς το τέλος το μούδιασμα είχε εξαπλωθεί σε όλο μου το σώμα. Θυμάμαι πως τσίμπαγα τα μάγουλα και τα χέρια μου χωρίς να αισθάνομαι το παραμικρό. Μετά τον τερματισμό ο εγκέφαλος δυσκολεύονταν να ελέγξει τις κινήσεις του σώματος και με το ζόρι κρατήθηκα και δε σωριάσθηκα κάτω.. Περπατούσα με ασυντόνιστες κινήσεις των ποδιών που θύμιζαν μεθυσμένο, ενώ ένιωθα ξεκάθαρα τους χτύπους τις καρδιάς στους κροτάφους. Το καλό ήταν πως είχε πλούσιο μπουφέ στον τερματισμό και πούλμαν που μας γύρισε πίσω στην Ελευσίνα.

Επεξεργασία από jval
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 1 month later...

  • Member ID:  10518
  • Group:  Members
  • Topic Count:  32
  • Content Count:  544
  • Reputation:   4969
  • Achievement Points:  544
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5381 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  10

Το μεγαλύτερο άγχος στην ζωή μου ήταν πριν 3 εβδομάδες περίπου,όταν έδωσα LOWER(ECCE).

 

Ήταν ένα μεσημέρι Σαββάτου και συγκεκριμένα 18 Μαίου,ο ήλιος έκαιγε κατακέφαλα!Τόση ζέστη,ούτε το καλοκαίρι δεν έχει.Η κυρία της έκθεσης καθόνταν δίπλα μου και με συμβούλευε τι να προσέχω ενώ έβαζε αντηλιακό. :P

 

Είχα ένα φυσικό άγχος πριν μπώ μέσα αλλά όταν μπήκα ΧΑΛΑΡΩΣΑ.Εφόσον,η αμερικανίδα τελείωσε την πάρλα της με τις οδηγίες,ακούσαμε LISTENING.Το πρώτο part με τις εικόνες τελείωσε,ξεκινάει το δεύτερο.Ξαφνικά,η κοπέλα που είχα μπροστά μου άρχισε να βήχει.Έβηχε ασταμάτητα,έβηχε,έβηχε,έβηχε,ήπιε νερό,ο ήχος του πλαστικού διέσχιζε την άκρη του αυτιού μου και ζούσα έναν ΕΦΙΑΛΤΗ!!!!!Το άγχος μου για το αν θα το πάω καλά ή θα με επηρεάσουν τα βηξίματα της μέγαιρας τελείωσαν.Ευτυχώς,τέλειωσε κάπου στα μισά,άρα τέλος το άγχος.

 

Ο θερμός αέρας έμπαινε από τα παράθυρα,είχα σκάσει,ο ιδρώτας μου έτρεχε,είχα αφυδατωθεί,το μυαλό μου είχε κονσερβοποιηθεί από την ζέστη,το μπουκαλάκι νερό που είχα πάρει είχε γίνει κ@τουρο αλλά ήπια μερικές γουλιές για να ξεγελάσω την δίψα μου.Παράλληλα,τα προστατευτικά που είχαν τα παράθυρα χτύπαγαν,χτύπαγαν,όλο και πιο δυνατά αλλά σταθερά,από το ζεστό απαλό αεράκι.

 

Συνεχίζουμε με Vocabulary και Grammar,είχαμε 1μιση ώρα.Χαλαρός,χαλαρός ξεκίνησα,πέρασα τα περισσότερα,ξαφνικά κόλλησα σε ένα,το διαπέρασα.Πάω στο πρώτο και έπειτα στο δεύτερο reading.Σε αυτά τα δύο κόλλησα αρκετά διότι είχαν μεγάλο βαθμό δυσκολίας(έχασα μισή ώρα).Έπειτα πάω στα άλλα δύο,εκεί η αγωνία μου κορυφώθηκε!Ήθελα να τελειώσω γρήγορα για να κάνω έλεγχο επειδή πίστευα ότι δεν είχα ώρα γιατί είχα κολλήσει στα δύο κείμενα προηγουμένως.

 

Τα τέλειωσα και έκανα ένα έλεγχο στο Grammar και στα Reading.Έπειτα,γύρισα σελίδα για να ελέγξω το Vocabulary,τέλος χρόνου.Δεν πρόλαβα να το ελέγξω αλλά είμαι αισιόδοξος! :)

 

Έκθεση,πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα(που σε αυτήν την έκθεση πρέπει να γράψεις την γνώμη σου μόνο στον επίλογο).Την έγραψα αλλά ξεκίνησα πρώτα από την δεύτερη,την τρίτη και την τέταρτη παράγραφος και τέλος από την πρώτη διότι είχα περισσότερες ιδέες με αποτέλεσμα να αφήσω κενό στην πρώτη γιατί ήταν σύντομη.Έγραψα και στις δύο(στον πρόλογο και στον επίλογο),την γνώμη μου,όμως είχα ένα προαίσθημα να σβήσω την γνώμη μου από την πρώτη παράγραφο.Το σκεφτόμουνα,το σκεφτόμουνα,το σκεφτόμουνα,το σκεφτόμουνα.......................................ΤΕΛΟΣ ΧΡΟΝΟΥ!

 

Anyways,

 

 

Όταν βγήκα δεν ξέρω πως ένιωσα,είχα χλομιάσει,ο ιδρώτας έτρεχε και έβγαιναν δάκρυα από τα μάτια μου(δεν έκλαψα,απλώς δεν σας έχει τύχη πχ.όταν πίνετε χυμό να δακρύζετε ειδικά εάν είναι πικρός;  :P).

 

 

Αυτήν είναι η ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ που έχω περάσει ποτέ στην ζωή μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :(

 

 

Όμως...........................................

 

 

Ποια ήταν η πιο δύσκολη εμπειρία της ζωή σας που κουραστήκατε,θυμώσατε,αγχωθήκατε κτλπ.;;;Περιγράψτε και 'σεις την δικιά σας ιστορία και ελάτε όλοι να νιώσουμε αυτό το περίεργο αίσθημα και την αδρεναλίνη.Ένα πολύ όμορφο τόπικ και είναι κρίμα να παραμεληθεί.

 

(Μην γράψετε τίποτα ξεροκοματιές,εμπλουτίστε και λίγο την πλοκή :P)

 

 

Αυτά,ακούω:  :valt:

 

Τελικά,άξιζε τον κόπο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

 

:yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:  :yahoo:

 

:flowers7:  :flowers7:  :flowers7:  :flowers7:  :flowers7:  :flowers7:  :flowers7:  :flowers7: 

 

:party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:  :party2:

 

  :dance3:  :dance3:  :dance3:  :dance3:  :dance3:  :dance3:  :dance3:

 

  :dance2:  :dance2:  :dance2:  :dance2:  :dance2:  :dance2:  :dance2:  :dance2:  :dance2:

 

  :woots:

 

 

:beer:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 4 weeks later...

  • Member ID:  16424
  • Group:  Members
  • Topic Count:  3
  • Content Count:  28
  • Reputation:   209
  • Achievement Points:  28
  • Days Won:  0
  • With Us For:  4709 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  27

Λοιπον η δυσκολοτερη ψυχικη στιγμη της ζωης μου μεχρι τωρα ηταν πριν 2 χρονια οταν με επιασε η μανα μου να καπνιζω  :wall:  Και η σωματικη στα 13 οταν με εστειλε ο πατερας μου να παω κατι τουβλα στο χωραφι και επεσαν πανω στο ποδι μου.  :grr:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  17295
  • Group:  Members
  • Topic Count:  171
  • Content Count:  2190
  • Reputation:   11191
  • Achievement Points:  2190
  • Days Won:  6
  • With Us For:  4689 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  30

Μια από τις δυσκολότερες σωματικές μου συνέβη λίγα δευτερόλεπτα πριν! Τα μακαρόνια με κιμά και γάλα ήταν τελικά κακός συνδυασμός!  :sad1:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  23613
  • Group:  Members
  • Topic Count:  23
  • Content Count:  2115
  • Reputation:   20595
  • Achievement Points:  2148
  • Days Won:  1
  • With Us For:  4526 Days
  • Status:  Online
  • Last Seen:  
  • Age:  33

Μια από τις δυσκολότερες σωματικές μου συνέβη λίγα δευτερόλεπτα πριν! Τα μακαρόνια με κιμά και γάλα ήταν τελικά κακός συνδυασμός!  :sad1:

Eλπιζω να βγηκαν ολα, ειδεαλλως θα συνεχισει να συμβαινει... :lol:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  12525
  • Group:  Members
  • Topic Count:  10
  • Content Count:  799
  • Reputation:   5568
  • Achievement Points:  802
  • Days Won:  2
  • With Us For:  5071 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  44

οταν εφυγε ο θεωδορος...........,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,σαν μιλαγαμε στο φειςμπουκ,,,,,,,,,,,,,,,,,του στελνω μηνυματα αλλα τιποτα,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,γυρνα πισω σ γαπω

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 2 months later...

  • Member ID:  12282
  • Group:  Members
  • Topic Count:  11
  • Content Count:  804
  • Reputation:   9463
  • Achievement Points:  812
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5120 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  46

Όταν εντελώς ξαφνικά συνειδητοποιείς οτι δεν θα ξαναδείς σ'αυτή τη ζωή κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο.

Ολα τα αλλα φτιάχνουν... Δουλειά, λεφτά, γυναίκες ή άνδρες αντίστοιχα, κόμικς...

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  20685
  • Group:  Administrator
  • Topic Count:  754
  • Content Count:  12905
  • Reputation:   94405
  • Achievement Points:  9268
  • Days Won:  427
  • With Us For:  4624 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

Όταν εντελώς ξαφνικά συνειδητοποιείς οτι δεν θα ξαναδείς σ'αυτή τη ζωή κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο.

Ολα τα αλλα φτιάχνουν... Δουλειά, λεφτά, γυναίκες ή άνδρες αντίστοιχα, κόμικς...

 

Όντως αυτό είναι ίσως το πιο σκληρό απ'όλα σε αυτή την ζωή...! :(

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  556
  • Group:  Veterans
  • Topic Count:  1537
  • Content Count:  22474
  • Reputation:   120954
  • Achievement Points:  22479
  • Days Won:  791
  • With Us For:  6317 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

 :flower5: 

 

 :( 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.