Blue is the Warmest Color / La Vie d'Adèle [Η Ζωή της Αντέλ] (2013)

[DJO]

 

Μεταφορά του bd Le bleu est une couleur chaude, το οποίο είχε πάρει και το βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου δημιουργού στα βραβεία του bd gest για το 2010! Όλα ξεκίνησαν όταν η 15χρονη Κλεμεντίνη συναντάει μια μπλεμαλλούσα φοιτήτρια των καλών τεχνών και δημιουργείται μια έλξη με αποτέλεσμα να έρθουν τα πάνω κάτω στη ζωή της. Στην ταινία η πρωταγωνίστρια λέγεται Adele και την υποδύεται η Ελληνογαλλλίδα Adèle Exarchopoulos και τη μπλεμάλλα Emma, η Léa Seydoux.

Η ταινία μόλις βραβεύθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών με το βραβείο Palme d’Or, όντας η πρώτη ταινία από graphic novel που παίρνει αυτή τη διάκριση! Ναι μιλάμε ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ΦΟΙΝΙΚΑ!!! Πιστεύω επιβάλλεται προβολή στη Λέσχη...


IMDB / Trailer

 

========================================================

Η παρακάτω προσθήκη/ενσωμάτωση πληροφοριών έγινε από τον Θρηνωδό

 

 

Το κόμικ πάνω στο οποίο είναι βασισμένη η ταινία πλέον έχει κυκλοφορήσει και στα Ελληνικά από τις εκδόσεις ΚΨΜ υπό τον τίτλο "Το μπλε είναι το πιο ζεστό χρώμα". 

 

 

Γλώσσα: Γαλλικά, Αγγλικά

Χώρα: Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία

Διάρκεια: 179 Λεπτά

Σκηνοθέτης: Abdellatif Kechiche

Παραγωγός: Brahim Chioua

Σεναριογράφοι: Abdellatif Kechiche, Ghalia Lacroix, Julie Maroh

Πρωταγωνιστούν: Lea Seydoux, Adele Exarchopoulos, Salim Kechiouche, Aurelien Recoing

Εταιρία Παραγωγής: Quat'sous Films, Wild Bunch, France 2 Cinema

Εταιρία Διανομής: Walt Disney Studios Motion Pictures

Πρεμιέρα: 23/05/2013

Budget: 4 εκ. ευρώ

wiki

 

 

 

[imdb=tt2278871]

 

[zade]

Τρίωρο έπος, 18 λεπτη λεσβιακή σκηνή που τα δείχνει όλα. Aυτά πρέπει να ξέρετε. 

[Alejandro Foyn]

Le bleu est une couleur chaude

[GreekComicFan]

Τρίωρο έπος, 18 λεπτη λεσβιακή σκηνή που τα δείχνει όλα. Aυτά πρέπει να ξέρετε. 

Έτσι εξηγείται και η βράβευση....

[zade]

Διάβασα μια επική κριτική που ξεκίναγε ως εξής:

 

Πριν από την ευρεία διάδοση της πορνογραφίας μέσω του ίντερνετ ,ο μόνος τρόπος για να δει ένας Αμερικάνος έφηβος βίντεο που να απεικονίζει σεξ , ήταν να πάει σε κάποιον art house κινηματογράφο που πρόβαλλε γαλλικές ταινίες. Στην πουριτανική Αμερική οι εγχώριες ταινίες δεν απεικόνιζαν και πολλά, ωστόσο ήταν πλήρως αποδεκτό για μια ξενόγλωσση ταινία και δη ευρωπαϊκή να μην έχει ταμπού. Κάπως έτσι λοιπόν , αμερικανοί πιστσιρικάδες είχαν την πρώτη τους επαφή με το κινηματογραφημένο σεξ.

 

Συνέχιζε μετά με την κανονική κριτική της ταινίας και τελείωνε με την φοβερή ατάκα.

 

Αμερικανέ έφηβε μην φοβάσαι. Το "la vie d' adele" είναι εδώ για να διαιωνίσει το στερεότυπο και να μπορέσεις κι εσύ να πας να δεις μια ταινία με γυμνό δήθεν για την καλλιτεχνική της αξία.

 

Πέρα από την πλάκα πάντως, προφανώς πιστεύω ότι η ταινία θα έχει και καλλιτεχνική αξία και όντως θα αξίζει απλά σε πρώτη ανάγνωση εγώ όπως και πάρα πολλοι άλλοι στεκόμαστε στην αισθησιακή πλευρά της ταινίας...

[rkronin]

έτσι για να υπάρχει και διαφορετικότητα στις απόψεις, η ταινία ήταν αδιάφορη με καλές ερμηνείες αλλά σε καμία περίπτωση ( για εμένα τουλάχιστον ) δεν άξιζε τον χρυσό φοίνικα. υπερβολικά overrated  ταινία που αποσκοπόυσε αλλού.....

 

 

18 λεπτη λεσβιακή σκηνή που τα δείχνει όλα

  είναι ενδιαφέρουσα σκηνή δεν νομίζω κανείς να διαφωνεί σε αυτό :sun:

[Gaidjin]

έτσι για να υπάρχει και διαφορετικότητα στις απόψεις, η ταινία ήταν αδιάφορη με καλές ερμηνείες αλλά σε καμία περίπτωση ( για εμένα τουλάχιστον ) δεν άξιζε τον χρυσό φοίνικα. υπερβολικά overrated  ταινία που αποσκοπόυσε αλλού.....

 

Άσε με να μαντέψω... στο να προκαλέσει; Λέμε τώρα.

 

Έχει καταντήσει λίγο βλακεία να προσπαθεί ο κόσμος να σοκάρει για να μπορέσει να μαζέψει βραβεία (βλ.Αντίχριστος - Τρίερ).

Το χειρότερο είναι ότι τα καταφέρνει κιόλας.

[GreekComicFan]

Άντε, ποιος στην χάρη σας. Η ταινία θα προβληθεί και στις Νύχτες Πρεμιέρας. Πιθανόν σε συνεργασία με τον τοπικό πορνόκινηματογράφο για δύο έργα σεχ.

Επεξεργασία Ιουλίου 11, 2013 από GreekComicFan

[zade]

Άμα πω ότι θέλω να πάω στην Αθήνα για να το δω θα με παρεξηγήσετε;

[GreekComicFan]

Ξέχασα να αναφέρω πως επί την αφορμή θα έρθει και Adèle Exarchopoulos στην Ελλάδα.

[DJO]

15+ warning

Γιατί η Λέα Σεϊντού και η Αντέλ Εξαρχόπουλος δεν θα δουλέψουν ξανά με τον Αμπντελατίφ Κεσίς;

 
Οι πρωταγωνίστριες του «Η Ζωή της Αντέλ», αποκαλύπτουν πως ο σκηνοθέτης τους ήταν δεσποτικός, τα γυρίσματα κόλαση και οι ερωτικές σκηνές, too much.
 

_{^{H Λέα και η Αντέλ ποζάρουν στην Ευα Σακελαρίδης για το εξώφυλλο του Γαλλικού Première}}

 

_{04 ΣΕΠ 2013  /  Γιώργος Κρασσακόπουλος}

Στο φεστιβάλ των Καννών δεν θα μπορούσες να διακρίνεις κανένα ίχνος αυτής της δυσφορίας όσο κι αν προσπαθούσες. Οι δυο ηθοποιοί κι ο σκηνοθέτης ήταν συνεχώς ο ένας στην αγκαλιά του άλλου με αποκορύφωμα την βραδιά του θριάμβου τους, όταν για πρώτη φορά ένας Χρυσός Φοίνικας απονεμήθηκε όχι μόνο στον δημιουργό μιας ταινίας, αλλά και στις δυο βασικές ηθοποιούς του.

Και η αλήθεια είναι πως δεν έπρεπε να έχουν παράπονο, αφού το φιλμ τις μεταμόρφωσε στις δύο πιο αναγνωρίσιμες σταρ του Γαλλικού σινεμά ίσως από την εποχή της Μπε Μπε και θα συνεχίζει να το κάνει καθώς η διαδρομή του στις αίθουσες του πλανήτη δεν έχει ακόμη αρχίσει.

Ομως οι δικές τους αντιδράσεις δεν είναι οι μόνες, απέναντι στην ταινία, αφού από νωρίς ήδη, οι τεχνικοί που είχαν δουλέψει στο φιλμ είχαν παραπονεθεί για τις συνθήκες εργασίας και τις ατελείωτες ώρες, ενώ και η συγγραφές του κόμικ πάνω στο οποίο βασίστηκε το φιλμ Ζιλί Μαρό, είχε τις δικές της αντιρρήσεις για τον τρόπο που ο Κεσίς χειρίστηκε την σεξουαλικότητα των ηρωίδων της.

Τώρα με αφορμή την προβολή της ταινίας στο Τελιουράιντ, η Λέα και η Αντέλ έδωσαν μια κοινή συνέντευξη που αποκαλύπτουν πως δεν ήταν όλα ρόδινα στα γυρίσματα. Διαβάστε μερικά αποσπάσματα.
 

Πρόκειται για ρόλους που σε απορροφούν που απαιτούν πολλά κι από τους δυο σας. Θα πρέπει να είχατε μεγάλη εμπιστοσύνη στον σκηνοθέτη σας.

Λέα: Ξέρεις στην Γαλλία τα πράγματα δεν είναι όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο σκηνοθέτης έχει όλη τη δύναμη. Οταν είσαι ηθοποιός σε μια γαλλική ταινία και υπογράφεις το συμβόλαιο, οφείλεις να παραδοθείς ολοκληρωτικά και με κάποιο τρόπο είσαι παγιδευμένη.

Αντέλ: Μας προειδοποίησε ότι θα έπρεπε να τον εμπιστευτούμε -τυφλά- και να δώσουμε όλο μας τον εαυτό. Εκανε μια ταινία για το πάθος, οπότε ήθελε να έχει ερωτικές σκηνές, αλλά που να μην είναι χορογραφημένες- κάτι σαν ειδικές ερωτικές σκηνές. Μας είπε ότι δεν πρέπει να κρύψουμε την σεξουαλικότητα των χαρακτήρων μας γιατί είναι ένα σημαντικό κομμάτι σε κάθε σχέση. Με ρώτησε λοιπόν αν είμαι έτοιμη να το κάνω και είπα «ναι, φυσικά!» γιατί είμαι νέα και σχετικά καινούρια στο σινεμά. Αλλά όταν φτάσαμε στα γυρίσματα, αντιλήφθηκα ότι ήθελε να του δώσουμε τα πάντα. Οι περισσότεροι δεν τολμούν καν να ζητήσουν τα όσα μας ζήτησε και σε σέβονται λίγο παραπάνω. Συνήθως σε καθησυχάζουν στις ερωτικές σκηνές και είναι πάντα χορογραφημένες που αφαιρεί τον ερωτισμό από την διαδικασία.

Σωστά. Σταματούν για νέες γωνίες λήψης κτλ.

Αντέλ: Ακριβώς. Δεν ήξερα τη Λέα στην αρχή και στην διάρκεια της πρώτης ερωτικής σκηνής ντρεπόμουν να την αγγίξω εκεί που νόμιζα ότι ήθελα, γιατί δεν μας είχε πει τι να κάνουμε. Ναι ήμουν ελεύθερη να κάνω ότι ένοιωθα, αλλά την ίδια στιγμή ήταν άβολο γιατί δεν την ήξερα τόσο καλά.

Δηλαδή δεν είχατε συναντηθεί καθόλου πριν τα γυρίσματα;

Αντέλ: Συναντηθήκαμε μια φορά για ένα τεστ με την κάμερα αφού η Λέα είχε ήδη τον ρόλο, αλλά δεν υπήρξε άλλη φορά μέχρι τα γυρίσματα.

Και ήταν δύσκολο να γυρίσετε την δεκάλεπτη ερωτική σκηνή; Δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που είδα μια ερωτική σκηνή να διαρκεί τόσο πολύ σε μια ταινία, ομοφυλοφιλική ή μη.

Λέα: Για μας είναι κάτι πολύ αμήχανο.

Αντέλ: Στις Κάννες, οι οικογένειές μας ήταν στην αίθουσα, οπότε στις ερωτικές σκηνές, έκλεινα απλά τα μάτια μου. Ο Κεσίς μου είπε να φαντάζομαι ότι δεν ήμουν εγώ, αλλά είμαι εγώ. Ετσι έκλεινα τα μάτια μου και φανταζόμουν ότι ήμουν σε ένα νησί πολύ μακριά, αλλά δεν μπορούσα να μην ακούω τους ήχους οπότε δεν τα κατάφερα να ξεφύγω. Η σκηνή είναι ίσως λίγο μεγαλύτερη απ ότι χρειάζεται.
 

Ηταν το σεξ πραγματικό ανάμεσά σας; Δείχνει τόσο αληθινό.

Λέα: Οχι είχαμε ψεύτικα αιδοία που ήταν φτιαγμένα από καλούπια των πραγματικών, Ηταν τόσο παράξενο να έχεις ένα καλούπι του αιδοίου σου και να το φοράς πάνω από το αληθινό. Περάσαμε δέκα μέρες γυρίζοντας αυτή τη σκηνή. Δεν ήταν σαν «εντάξει σήμερα έχουμε να γυρίσουμε την ερωτική σκηνή». Ηταν δέκα ολόκληρες μέρες.

Αντέλ: Κάποια στιγμή ξέρεις ότι θα είσαι γυμνή όλη μέρα σε διαφορετικές ερωτικές στάσεις και ήταν δύσκολο. Δεν ξέρω πολλά από το λεσβιακό σεξ.

Λέα: Την πρώτη μέρα που γυρίσαμε μαζί, νομίζω ότι έπρεπε να σε κάνω να τελειώσεις με το χέρι μου.

Αντέλ: (Γελάει) Η πρώτη σκηνή που γυρίσαμε ήταν το πρώτο τους βλέμμα, αλλά αμέσως μετά γυρίσαμε μια σειρά από ερωτικές σκηνές. Ο Κεσίς ήθελε η σεξουαλικότητα να εξελίσσεται στην διάρκεια του γυρίσματος, ώστε η ηρωίδα μου να μαθαίνει στην αρχή και στη συνέχεια να γίνεται όλο και πιο έμπειρη. Είναι ένα φιλμ για το σεξουαλικό πάθος και το δέρμα και την σάρκα, γιατί ο Κεσίς το γύρισε σε πολύ κοντινά πλάνα. Εχεις την αίσθηση ότι θέλουν να φάνε η μια την άλλη να καταβροχθιστούν.

Εκτός από τις ερωτικές σκηνές, ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή να γυρίσετε;

Λέα: Κάθε συναισθηματική σκηνή. Ο Κεσίς έψαχνε συνεχώς, γιατί δεν ήξερε στ΄αλήθεια τι ήθελε. Περνούσαμε εβδομάδες γυρίζοντας μια σκηνή. Ακόμη και το να διασχίσεις έναν δρόμο δεν ήταν εύκολο. Στην πρώτη σκηνή μας όταν συναντιόμαστε για πρώτη φορά και είναι έρωτας με την πρώτη ματιά, κρατάει μόνο τριάντα δευτερόλεπτα, αλλά περάσαμε μια ολόκληρη μέρα για να την κάνουμε. Χρειάστηκε περισσότερες από 100 λήψεις. Στο τέλος θυμάμαι ότι ζαλιζόμουν και δεν μπορούσα καν να καθίσω. Και ο Κεσίς ήταν έξαλλος γιατί μετά από 100 λήψεις σε μια από τις τελευταίες, καθώς περνώ δίπλα από την Αντέλ, της χαμογελάω λίγο. Περπατάγαμε η μία διπλά στην άλλη ολόκληρη τη μέρα. Ηταν πια αστείο. Αλλά εκείνος κυριολεκτικά τρελάθηκε, άρπαξε το μόνιτορ όπου έβλεπε την σκηνή και το πέταξε στον δρόμο, φωνάζοντας «δεν μπορώ να δουλέψω υπό αυτές τις συνθήκες».

Αντέλ: Κι εμείς ήμασταν «συγνώμη γυρίσαμε αυτή τη σκηνή εκατό φορές και γελάσαμε μόνο σε μια λήψη». Ηταν Παρασκευή και θέλαμε να πάμε στο Παρίσι να δούμε τις οικογένειές μας, αλλά δεν μας άφηνε. Αλλά εγώ, έφευγα κρυφά με το τρένο για να δω τον φίλο μου.
 

Οπότε η εμπειρία του γυρίσματος δεν ακούγεται καθόλου απολαυστική για εσάς.

Λεά: Ηταν φρικτή.

Αντέλ: Σε κάθε γύρισμα υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να προβλέψεις, αλλά η κάθε ιδιοφυΐα έχει τα δικά της προβλήματα. Ο Κεσίς είναι ιδιοφυής αλλά είναι βασανισμένος. Θέλαμε να δώσουμε ό,τι είχαμε αλλά μερικές φορές υπήρχε μια χειραγώγηση από την πλευρά του που ήταν δύσκολη να ανεχτείς. Αλλά ήταν μια χρήσιμη εμπειρία για μένα σαν ηθοποιός. Εμαθα πολλά.

Θα δουλεύατε λοιπόν με τον Κεσίς ξανά;

Λέα: Ποτέ.

Αντέλ: Δεν νομίζω

Αλλά δεν νιώθετε ότι το αποτέλεσμα τον δικαιώνει; Είναι ένα υπέροχο φιλμ.

Αντέλ: Ναι γιατί δεν μπορείς να δεις ότι υποφέραμε στ΄αλήθεια. Η σκηνή του καυγά μας ήταν μια ακόμη φρικτή σκηνή. Με χτυπούσε τόσες πολλές φορές και ο Κεσίς Ούρλιαζε «Χτύπα τη! Χτύπα τη Ξανά!».

Λεά: Στην Αμερική θα ήμασταν όλοι στη φυλακή.

Την χτύπαγες στ΄αλήθεια;

Αντέλ: Φυσικά. Με χτυπούσε πραγματικά. Με χτυπούσε και οι άνθρωποι γύρω την ενθάρρυναν φωνάζοντας «Χτύπα την!». Δεν ήθελε να το κάνει, μου ζήταγε συγνώμη με τα μάτια της, αλλά με χτύπαγε δυνατά.

Λεά: Ο Κεσίς γύριζε με τρεις κάμερες, οπότε η σκηνή του καυγά κράτησε μια ώρα δίχως διακοπή. Και στην διάρκειά της, έπρεπε να την σπρώξω σε μια γυάλινη πόρτα. Κάποια στιγμή η Αντέλ χτύπησε την πόρτα με το χέρι της και κόπηκε. Αίματα έτρεχαν παντού κι έκλαιγε κι αμέσως μετά ο Κεσίς είπε «Οχι δεν τελειώσαμε. Πάμε την σκηνή ξανά».
 

Κανείς δεν αρνείται ότι χρειάζονται θυσίες για να γυρίσεις ένα φιλμ που είναι σχεδόν αριστουργηματικό, όμως οι δυο πρωταγωνίστριες, μοιάζουν να περιγράφουν κάτι αληθνά σκληρό. Βεβαίως δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που τα γυρίσματα μιας ταινίας αποκτούν την δική τους παραφιλολογία και γίνονται εξίσου μυθικά όσο και το ίδιο το φιλμ, αλλά ακόμη κι αν τα όσα οι δυο ηθοποιοί αποκαλύπτουν είναι αληθινά (και δεν έχουμε κανέναν λόγο να τις αμφισβητήσουμε), οι αποκαλύψεις τους δεν μοιάζουν να είναι το τέλος της ιστορίας.

Με την έξοδο του φιλμ στην Γαλλία να αναμένεται στις 9 Οκτωβρίου (στην Ελλάδα φτάνει στις 31 Οκτωβρίου από την Strada films), οι δηλώσεις των κοριτσιών μοιάζουν ικανές να δημιουργήσουν μια μικρή ή μεγαλύτερη θύελλα και να ξεκινήσουν μια κουβέντα για το πόσο μακριά μπορεί κανείς να φτάσει για την τέχνη και τα όρια που θα έπρεπε να μπαίνουν ανάμεσα στον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς του.

Update 6 Σεπτεμβρίου 2013

Εν τω μεταξύ όπως αναμενόταν η ένταση συνεχίζεται. Στην διάρκεια της προώθησης της ταινίας στο Λος Αντζελες ο Αμπντελατίφ Κεσίς έδωσε την δική του απάντηση στα όσα είπαν οι πρωταγωνίστριες του με μια επίθεση κυρίως στην Λέα Σεϊντού την οποία αποκαλεί «κομμάτι ενός συστήματος που δεν με ενδιαφέρει» εξ αιτίας του ότι ο παππούς της Ζερόμ Σεϊντού είναι γενικός διευθυντής της Pathe μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες διανομής και παραγωγής στη Γαλλία.

«Αν η Λέα δεν είχε γεννηθεί στα πούπουλα, δεν θα έκανε ποτέ αυτές τις δηλώσεις» είπε ο Κεσίς. Εκείνη ήταν ο λόγος που παράτεινα τα γυρίσματα γιατί δεν μπορούσε να μπει στον ρόλο. Και πόσο λάθος να λέει ότι υποφέρει όταν κάνει μια από τις καλύτερες δουλειές στον κόσμο. Οι εργάτες υποφέρουν οι άνεργοι υποφέρουν. Πως μπορείς να λες ότι υποφέρεις όταν οι θαυμαστές σε λαστρεύουν, όταν περπατάς στο κόκκινο χαλί, όταν παίρνεις βραβεία;»

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, η Λέα απάντησε κλαίγοντας «Εδωσα έναν χρόνο από τη ζωή μου γι αυτή την ταινία κι έδωσα τα πάντα στα γυρίσματα. Δεν έκρινα τον σκηνοθέτη, αλλά τις τεχνικές του. Ηταν Όνειρο μου να δουλέψω μαζί του γιατί στην Γαλλία είναι ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες μας. Οσο για την οικογένεια μου, δεν με βοήθησαν ποτέ. Ας μην μιλάμε για προνόμια».

[DJO]

Στο Αϊνταχο δεν θα δουν ποτέ τη «Ζωή της Αντέλ»

 

 

Ο λόγος; Τόσο απλός, όσο και εξωφρενικός, αφού ένας νόμος σχετικός με την κατανάλωση αλκοόλ, περιλαμβάνει στις διατάξεις του την απαγόρευση προβολής ταινιών που περιέχουν «πραγματικές ή στημένες σκηνές σεξουαλικής επαφής, αυνανισμού, σοδομισμού, κτηνοβασίας, στοματικού σεξ, μαζοχισμού ή οποιασδήποτε άλλης σεξουαλικής πράξης απαγορεύεται από το νόμο καθώς και την απεικόνιση οποιουδήποτε ανθρώπου ο οποίος τον αγγίζουν, τον χαϊδεύουν, τον θωπεύουν στα στήθη, τον πρωκτό ή τα γεννητικά όργανα.»

 

Η Κάρολ Σκίνερ, που είναι η ιδιοκτήττρια του σινεμά Flicks στο Αϊντάχο δηλώνει πως τα χέρια της είναι δεμένα, ακόμη κι αν ο κινηματογράφος της είναι η μόνη arthouse αίθουσα της πολιτείας, γεγονός που - τουλάχιστον στ' αυτιά μας - ακούγεται παράδοξο, αν σκεφτεί κανείς πως ελάχιστες art house ταινίες δεν περιέχουν έστω κάτι από τις «αποτρόπαιες» πράξεις που αναφέρονται παραπάνω.

Κι όλα αυτά στις ΗΠΑ, όπου βγήκε αυτό το πόστερ:

 

[falconara90]

τι διάολο; η Ελένη Λουκά το διοικεί το Αϊντάχο; τι νομίζουν; ότι άμα δουν μια σκηνή σεξ ή κάτι παρόμοιο θα γίνουν αυτομάτως όλοι έκφυλοι και θα πάνε στη Κόλαση;

 

πραγματικά, είχα πάρα πολύ καιρό να ακούσω κάτι τόσο οπισθοδρομικό...

[DJO]

«Η Ζωή της Αντέλ»: Το χρονικό ενός σκανδάλου φτιαγμένου από σεξ, ψέμματα και «ακατάλληλες για ανηλίκους» ιστορίες

Γεφυρώνοντας το χάσμα ανάμεσα στο buzz και το απόλυτο... ξεκατίνιασμα, αυτό είναι το εξωφρενικό χρονικό της πιο πολυσυζητημένης ταινίας της χρονιάς.

Ακόμη κι αν δεν είχε συμβεί τίποτα μετά την πρώτη προβολή της στις Κάννες, η «Ζωή της Αντέλ» του Αμπντελατίφ Κεσίς ήταν ήδη από εκείνη τη στιγμή μια από τις αναμφισβήτητες ταινίες της χρονιάς και μαζί ένα τολμηρό, συγκινητικό, αποκαλυπτικό πορτρέτο της νεότητας μέσα από τη σχέση δύο κοριτσιών που ανακαλύπτουν τον έρωτα και μαζί τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ο,τι ακολούθησε ωστόσο, την παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας και την βράβευσή της με το Χρυσό Φοίνικα στο 66o Φεστιβάλ Καννών, περιγράφεται μόνο ως το χρονικό ενός φαινομένου που ξεπερνά ακόμη και αυτά τα όρια ενός σκανδάλου ή μιας απλής ακολουθίας γεγονότων που νομοτελειακά συνοδεύουν κάθε ταινία που, ακόμη και αν δεν έχει φτιαχτεί για να σοκάρει, είναι καταδικασμένη να προκαλέσει.

Λίγες ημέρες πριν την έξοδο της «Ζωής της Αντέλ» στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, επιστρέφουμε στο σημείο όπου είδαμε για πρώτη φορά την ταινία του Αμπντελατίφ Κεσίς και από εκεί ξετυλίγουμε το χρονικό της γιγάντωσης ενός σύγχρονου κινηματογραφικού μύθου φτιαγμένου από σεξ, ψέμματα και άλλες εξωφρενικές ιστορίες «ακατάλληλες για ανηλίκους».

Μάιος 2013: Φεστιβάλ Καννών / Πρώτη προβολή της ταινίας: Λίγα μόνο λεπτά μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της «Ζωής της Αντέλ» στο 66ο Φεστιβάλ Καννών, οι δημοσιογράφοι αναφωνούν πως αυτή είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, φαβορί για το Χρυσό Φοίνικα, ένας προσωπικός τριώρος θρίαμβος του Αμπντελατίφ Κεσίς και των δύο πρωταγωνιστριών του (Αντέλ Εξαρχόπουλος, Λέα Σεϊντού) και στο κέντρο του μια λεσβιακή ερωτική σκηνή 20 λεπτών γίνεται το σημείο συζήτησης όλου του πλανήτη. (Διαβάστε εδώ τι έγραψε το Flix βγαίνοντας από την προβολή)

Μάιος 2013: Φεστιβάλ Καννών / Συνέντευξη Τύπου της ταινίας: Οι Κάννες υποδέχονται τον Αμπντελατίφ Κεσίς και τα δύο κορίτσιά του με την ελληνικής καταγωγής Αντέλ Εξαρχόπουλος να έχει γίνει εν μια νυκτί το πρόσωπο της χρονιάς και η νέα καυτή πρωταγωνίστρια του γαλλικού σινεμά. Τη συνέντευξη Τύπου μονοπωλούν οι σκηνές του σεξ και ο ερωτισμός του φιλμ. Ο Κεσίς είναι ξεκάθαρος: «Από την αρχή ο σκοπός μου ήταν να γυρίσω τις ερωτικές σκηνές εντελώς απελευθερωμένα, αλλά μ' έναν τρόπο που θα αναδεικνύει πραγματική ομορφιά. Πιστεύω ότι η σεξουαλικότητά τους, ο αισθησιασμός τους δεν βγαίνει μόνο στις ερωτικές σκηνές. Υπάρχει ακόμα κι όταν τρώνε, όταν μιλάνε. Φυσικά στις σκηνές σεξ ο θεατής βλέπει τη σάρκα - τα καλλίγραμμα σώματα κάτω από ειδικό φωτισμό, τα υπέροχά τους πρόσωπα. Αλλά τα κορίτσια αποπνέουν ερωτισμό και ομορφιά σε ό,τι κι αν κάνουν στην ταινία.» (Διαβάστε εδώ όλα όσα ειπώθηκαν στη συνέντευξη Τύπου στις Κάννες)

Μάιος 2013: Φεστιβάλ Καννών / Απονομή βραβείων: Για πρώτη φορά στην ιστορία του Φεστιβάλ Καννών, ο Χρυσός Φοίνικας απονέμεται όχι μόνο στον σκηνοθέτη μιας ταινίας αλλά και στις δύο πρωταγωνίστριες του που με δάκρυα στα μάτια δεν ξεκολλάνε πάνω από τον Αμπντελατίφ Κεσίς, ευγνομωνόντας τον για την ευκαιρία που τους χάρισε. (Διαβάστε εδώ όλα όσα έγιναν στην τελετή λήξης του 66ου Φεστιβάλ Καννών). Λίγα λεπτά μετά, ο Πρόεδρος Στίβεν Σπίλμπεργκ και τα μέλη της κριτικής επιτροπής εξηγούν την απόφασή τους να βραβεύσουν τη «Ζωή της Αντέλ»: «Νιώσαμε ευλογημένοι που ήμασταν σ' αυτή τη θέση για να δούμε πρώτοι αυτή την υπέροχη ιστορία αγάπης. Μαγευτήκαμε από την σκηνοθεσία και από τις ευφυείς ερμηνείες.» (Διαβάστε όλα όσα ειπώθηκαν στη συνέντευξη Τύπου της κριτικής επιτροπής). Για πρώτη φορά επίσης στην ιστορία του Φεστιβάλ, ο Χρυσός Φοίνικας απονέμεται σε μια queer ταινία ακριβώς τη στιγμή που το Παρίσι καιγόταν από τις διαμαρτυρίες εναντίον της νομιμοποίησης των ομόφυλων γάμων. (Διαβάστε: Ο πρώτος queer Χρυσός Φοίνικας ακριβώς τη στιγμή που χρειαζόταν).

Μάιος 2013 / Στον απόηχο του Χρυσού Φοίνικα: Η Ζιλί Μαρό, δημιουργός του κόμικ «Le Bleu Est Une Couleur Chaude / Το Μπλε Είναι Ενα Θερμό Χρώμα» που κυκλοφόρησε το 2010 και πάνω στο οποίο βασίστηκε η «Ζωή της Αντέλ», κατηγορεί τον Αμπντελατίφ Κεσίς για την ηδονοβλεπτική και «τουριστική» απεικόνιση του λεσβιακού σεξ και για το γεγονός πως δεν την αναγνώρισε ως πηγή της δημιουργίας του όπως θα της άξιζε. Γράφοντας στο προσωπικό της blog, αναφέρεται φυσικά και στους γυμνούς κώλους αλλά και στη διαπίστωση πως μάλλον ο Κεσίς δεν είχε καμία λεσβία μέσα στο συνεργείο του. (Διαβάστε εδώ αναλυτικά όλα όσα έγραψε για την ταινία η Ζιλί Μαρό και δείτε σκηνές από το κόμικ). Ταυτόχρονα, ένα μεγάλο άρθρο για την ταινία στη «Le Monde» που κυκλοφόρησε μετά την προβολή της ταινίας στις Κάννες αποκαλύπτει τη δυσαρέσκεια των τεχνικών που δούλεψαν στην ταινία, οι οποίοι κατηγορούν τον Κεσίς και την εταιρείας παραγωγής του πως καταπάτησε κάθε εργασιακό δικαίωμα προκειμένου να κάνει την ταινία όπως αυτός ήθελε.

Αύγουστος 2013 / Ακατάλληλη για ανηλίκους: Η ταινία παίρνει βαθμό καταλληλότητας «κατάλληλη άνω των 12 ετών» Γαλλία, αλλά στην Αμερική παίρνει βαθμό «κατάλληλη άνω των 17». Ο Αμπντελατίφ Κεσίς δηλώνει πως δεν κόβει ούτε δευτερόλεπτο απο το φιλμ, το οποίο παρεπιπτόντως, μετά από απόφαση του Γάλλου διανομέα θα βγει στις γαλλικές αίθουσες τον Οκτώβριο χάνοντας έτσι τη δυνατότητα να αποτελέσει την υποψηφιότητα της Γαλλίας για το ξενόγλωσσο Οσκαρ. (Διαβάστε εδώ περισσότερα)

Σεπτέμβριος 2013 / Ο πόλεμος ξεκινά: Με αφορμή την προβολή της ταινίας για πρώτη φορά στην Αμερική, στο Φεστιβάλ του Τελιουράιντ, η Αντέλ Εξαρχόπουλος και η Λέα Σεϊντού κατηγορούν τον Αμπτνελατίφ Κεσίς πως δεν τις σεβάστηκε κατά τη διάρκεια των δύσκολων και απαιτητικών γυρισμάτων, όπου απαιτούσαν μέχρι και 100 λήψεις για μια σκηνή 30 δευτερολέπτων, αλλά και πραγματικό ξύλο και εξαντλητικές επαναλήψεις. Η Λέα Σεϊντού περιγράφει την εμπειρία ως «φρικτή» και η Αντέλ Εξαρχόπουλος δηλώνει πως δεν θα ήθελε ποτέ να ξαναδουλέψει με τον Αμπντελατίφ Κεσίς. Από την πλευρά του ο Αμπντελατίφ Κεσίς κατά τη διάρκεια δικής του συνέντευξης στο Λος Αντζελες αντεπιτίθεται στην Λέα Σεϊντού λέγοντας: ««Αν η Λέα δεν είχε γεννηθεί στα πούπουλα, δεν θα έκανε ποτέ αυτές τις δηλώσεις» είπε ο Κεσίς. Εκείνη ήταν ο λόγος που παράτεινα τα γυρίσματα γιατί δεν μπορούσε να μπει στον ρόλο. Και πόσο λάθος να λέει ότι υποφέρει όταν κάνει μια από τις καλύτερες δουλειές στον κόσμο. Οι εργάτες υποφέρουν οι άνεργοι υποφέρουν. Πως μπορείς να λες ότι υποφέρεις όταν οι θαυμαστές σε λατρεύουν, όταν περπατάς στο κόκκινο χαλί, όταν παίρνεις βραβεία;». (Διαβάστε αναλυτικά όλο το ιστορικό των δηλώσεων μίσουν ανάμεσα στις πρωταγωνίστριες και τον σκηνοθέτη της «Ζωής της Αντέλ»).

Σεπτέμβριος 2013 / Ο πόλεμος συνεχίζεται: Την ίδια στιγμή που η ταινία αποθεώνεται από τους κριτικούς σε όλον τον πλανήτη, ο πόλεμος ανάμεσα στον Αμπντελατίφ Κεσίς και τις πρωταγωνιστρίες του συνεχίζεται με εκατέρωθεν δηλώσεις που εντείνουν την αντιπαράθεση, προσθέτοντας θόρυβο στην ήδη πολυσυζητημένη ταινία. Ενα αμερικάνικο σέξι τρέιλερ που κυκλοφορεί (χωρίς λόγια) προετοιμάζει την έξοδο της ταινίας στην Αμερική (δείτε το εδώ), στην Ελλάδα η ταινία προβάλλεται ως ταινία λήξης του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, παρουσία της Αντέλ Εξαρχόπουλος, και η Γαλλία προετοιμάζεται για μια έξοδο - γεγονός στις αρχές Οκτωβρίου. Και εν μέσω μιας πρωτοφανούς δημοσιότητας, ο Αμπντελατίφ Κεσίς ρίχνει τη βόμβα, δηλώνοντας πως αποκηρρύσει την ταινία: «Θα ήθελα, αν ήταν στο χέρι μου, η ''Η Ζωή της Αντέλ'' να μη βγει καν στις αίθουσες πια. Ο Χρυσός Φοίνικας ήταν μία πολύ σύντομη στιγμή ευτυχίας. Αμέσως μετά άρχισε ο εξευτελισμός. Νιώθω ταπεινωμένος, προσβεβλημένος, απόβλητος. Για μένα η Αντέλ είναι μία μεγάλη κατάρα...». (Διαβάστε εδώ τις δηλώσεις του)

Οκτώβριος 2013 / To σκάνδαλο καλά κρατεί: Η ταινία βγαίνει στις γαλλικές αίθουσες κάνοντας τα ταμεία να αναστενάζουν από ηδονή, ενώ η Αντέλ Εξαρχόπουλος συνεχίζει τις (περίπου) γυμνές φωτογραφήσεις της ως νέο σύμβολο του σεξ (δείτε την εδώ στο GQ) αλλά ο Αμπντελατίφ Κεσίς δεν σταματάει να επιτίθεται πλέον προς κάθε πιθανό αποδέκτη. Με επιστολή του σε γαλλικό site επιτίθεται ξανά στις πρωταγωνίστριες του, αλλά αυτή τη φορά και στη «Le Monde» που τη θεωρεί υπεύθυνη για την κακή φήμη της ταινίας. Στην Αμερική η ταινία είναι έτοιμη να βγει στο σινεμά, μια αίθουσα στο Αϊντάχο αρνείται να την παίξει ως «πορνογραφική» αλλά μία αίθουσα στη Νέα Υόρκη αποφασίζει πως θα αγνοήσει το χαρακτηρισμό «ακατάλληλη για ανηλίκους κάτω των 17 ετών» και θα επιτρέψει σε όλους την είσοδο στο σινεμά, ανοίγοντας έτσι μια τεράστια συζήτηση γύρω από το τι θεωρείται πλέον «ακατάλληλο» στο σύγχρονο σινεμά. (Διαβάστε εδώ όλο το παρασκήνιο της «ακαταλληλότητας» της ταινίας στην Αμερική)

Η ιστορία προφανώς και συνεχίζεται...



Η «Zωή της Αντέλ» βγαίνει στις ελληνικές αίθουσες (ως ακατάλληλη για ανηλίκους) από τη StraDa Films στις 31 Οκτωβρίου.

Trailer με ελληνικούς υπότιτλους

Bonus άρθρο: Οσα λένε οι λεσβίες μεταξύ τους για τις ερωτικές σκηνές της «Ζωής της Αντέλ»

[GreekComicFan]

Αν υποψιαστώ πως αντιγράφουν το μάρκετινγκ της Τζούλιας, θα νευριάσω.

[DJO]

Εμ...να...κοίτα...

ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ:
 

Η Αντέλ Exarchopoulos μιλάει στον Δημήτρη Δανίκα
«Δεν κάναμε πορνό... αυτοσχεδιάσαμε!»

Η 20χρονη Ελληνογαλλιδούλα μιλά για τη φέτα, το κοτόπουλο του προπάππου-πυγμάχου Εξαρχόπουλου, αλλά και το λεσβιακό σεξ! Αφορμή, η «Ζωή της Αντέλ» που βγαίνει την Πέμπτη στις αίθουσες

Μετά από πέντε μήνες, από τον Μάιο στο Festival De Cannes μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου, όταν είδα την Αντέλ Exarchopoulos σε απόσταση αναπνοής μέσα σε κάποια αίθουσα του Γαλλικού Ινστιτούτου στη Σίνα, η μεταμόρφωσή της ήταν ριζική. Την πρώτη φορά ήταν ο διάβολος στο κορμί της. Τη δεύτερη, στην Αθήνα αυτή τη φορά, ωσάν παρθένα ντυμένη στα λευκά!

Την πρώτη φορά το κορμί της ήταν τυλιγμένο σε ένα κοντό κατάμαυρο φόρεμα κολλημένο πάνω της προκλητικά και χαριεντιζόταν με τη Λεά Σεϊντού, το ερωτικό έτερον ήμισυ, το κορίτσι που την «παρέσυρε» στο κρεβάτι, που έβγαλε τη λεσβία από μέσα της. Η φλόγα με τα μπλε βαμμένα μαλλιά που μαζί κατέληξαν σ’ ένα μακρόσυρτο, αχόρταγο 69, με τα χείλη να σκαλίζουν, να γλείφουν, να «καταπίνουν» κάθε σταγόνα οργασμού που έρεε από τα κάτω χείλη καθεμιάς. Η αποθέωση της πορνογραφίας με αρτιστίκ ματιά. Θα το δείτε και θα το απολαύσετε από κοντά, αφού «Η ζωή της Αντέλ» (La Vie D’ Adele) θα προβάλλεται από την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου και βάζω στοίχημα ό,τι έχω και δεν έχω πως θα κόψει τρελά εισιτήρια! «Υποκλίνομαι», είπα με σπασμένα γαλλικά.

Στην πραγματικότητα -και το ομολογώ-προσπαθούσα να κερδίσω χρόνο ώστε να την εξερευνήσω ενδυματολογικώς και σωματικώς, εννοείται νοερά. Τα ματάκια εκπέμπουν διακριτική πονηριά. Το σώμα της, τυλιγμένο στα λευκά. Ποιος ξέρει, μπορεί κάποιος να της σφύριξε «ο Ελληνας παριστάνει τον συντηρητικό, γι’ αυτό φρόντισε να ντυθείς σεμνά». Τα μαγουλάκια της, στρογγυλά. Ομως τίποτα δεν μπορούσε να κρύψει τους φυσικούς χυμούς μέσα στους οποίους «κολυμπούσε» με θρασύτατη φυσική αθωότητα αυτό το σπάνιο μωρό.


Αδολη Λολίτα με... σαρκοβόρα ένστικτα


Η αθωότητα μιας συγκρατημένης σεξουαλικότητας. Η αθωότητα μιας ανυποψίαστης Λολίτας που χωρίς δόλο και όποτε το κύτταρό της θελήσει θα ορμήσει να διαπράξει το οποιοδήποτε ερωτικό κακούργημα. Με αρσενικά, θηλυκά, με τα δύο φύλα, με πολλούς, με έναν, με μία, με νέους, με μεσήλικες, με ό,τι γουστάρει η κοπελιά. Η αθωότητα του σαρκοβόρου μικρού ζώου. Η βουλιμία υπεράνω θεών και νόμων. Η μανία υπεράνω ανθρώπων και κανόνων. Αφού θέλω, ε τότε θα τα κάνω όλα! Αυτό το κορίτσι -είπα από μέσα μου- είναι η επιτομή της σύγχρονης, αχαλίνωτης, σεξουαλικής απελευθέρωσης. Ολα όσα περιγράφουν και υπονοούν εκατοντάδες ηρωίδες, εκατοντάδων σύγχρονων ταινιών, απ’ όλα τα μέρη της Γης, είναι συμπυκνωμένα μέσα και πάνω σ’ αυτό το θηλυκό των μόλις 20 ετών!

- Υποκλίνομαι (επανέλαβα) στην ομορφιά σου. Κάθε λεπτό που έβλεπα την ταινία στο Φεστιβάλ των Καννών έλεγα ότι θα πάρει τον Χρυσό Φοίνικα και ότι εσύ θα κερδίσεις το βραβείο της Καλύτερης Ερμηνείας.
Απάντηση; Μ’ ένα θαυμαστικό «Α!».

- Και τότε τη ρωτώ: Η Αντέλ είναι το σαρκοβόρο ζώο που θέλει να καταβροχθίσει τα πάντα, από το σουβλάκι μέχρι κάθε κρυφή γωνιά της γυναίκας που αγαπά. Επομένως μπορεί η πορνογραφία να γίνει τέχνη; «Δεν είναι πορνογραφική η ταινία». (Δύσκολη η ερώτηση για τη μικρή Αντέλ...)
- Δεν είπα ότι η συγκεκριμένη είναι. «Σ’ αυτή την περίπτωση θα ήθελα, πριν απαντήσω, να δω την όποια ταινία που εσύ χαρακτηρίζεις πορνογραφική» (ξεγλίστρησε πονηρά).

- Ας μιλήσουμε για την «Αντέλ». Οι σεξουαλικές σκηνές είναι πολύ αποκαλυπτικές και σκληρές.

«Δεν είναι σκληρές. Ο σκηνοθέτης προσπαθεί να αποδώσει την πραγματικότητα. Δύο γυναίκες κάνουν έρωτα. Βέβαια, ο θεατής που εισβάλλει στην κρεβατοκάμαρα αυτών των κοριτσιών θα νιώσει άβολα». (Το «άβολα» είναι η κομψή μετάφραση της διαπίστωσης «θα του βγουν τα μάτια έξω». Οπως βγήκαν τα δικά μου και των χιλιάδων θεατών στις Κάννες!)

- Πάντως το κοινό θα εκλάβει την «Αντέλ» ως πορνογραφία.

«Μπορεί. Ομως πιστεύω ότι ανάμεσα στο κοινό θα υπάρχουν και πολλοί που θα καταλάβουν».

- Το ελληνικό κοινό θα το πάρει έτσι. Δεν είναι κακό αυτό...

«Τι να σου πω. Δεν μπορούμε εμείς να κάνουμε την επιλογή των θεατών». (Σωστό, σαν να λέει, ο καθένας ας το δει όπως θέλει. Από την προσέγγισή του κρίνεται και το επίπεδό του.)

- Πιστεύω ότι με τις διεξοδικές καυτές σκηνές καθιερώνεται και νομιμοποιείται στον κινηματογράφο η αναλυτική σεξουαλική περιγραφή κάθε σχέσης.

«Είναι ζήτημα σκηνοθετικής προσέγγισης. Το σεξ είναι κάτι παγκόσμιο και οικουμενικό». (Και πάλι σωστό.)

- Γιατί δηλαδή να δείχνουμε μόνο τον εναγκαλισμό και τα φιλιά των πρωταγωνιστών; Να τα δείχνουμε όλα όπως συμβαίνουν στην αληθινή ζωή (εννοείται και την αιδοιολειχία με κοντινά πλάνα).

«Φυσικά αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια επανάσταση, δεν ξέρω. Και σε μένα αρέσει να βλέπω ταινίες που τα δείχνουν όλα. Είναι ζήτημα σκηνοθετικών χειρισμών».

- Αισθάνθηκες αμήχανα στα γυρίσματα;

«Μερικές φορές». (Μόνο; Στη θέση σου θα αισθανόμουν ότι κάποιος νοσηρός ηδονοβλεψίας με βιντεοσκοπεί την ώρα που τα κάνω όλα και στη συνέχεια ανεβάζει το υλικό στο YouTube!)

- Ολες οι σκηνές ήταν γραμμένες στο σενάριο ή αυτοσχεδίαζες με τη βοήθεια της Λεά Σεϊντού (το κορίτσι που «διαφθείρει» λεσβιακά την Αντέλ);

«Ο σκηνοθέτης μάς καθοδηγούσε, αλλά δεν ήταν όλες οι σκηνές και οι λεπτομέρειες προγραμματισμένες. Μας έδειχνε τι να κάνουμε, αλλά στη συνέχεια μας άφηνε ελεύθερες να αυτοσχεδιάσουμε».

- Εχεις προσωπική εμπειρία από τέτοιες σχέσεις; Εχεις κάνει έρωτα με γυναίκα; (Εδώ το ‘χα, ε, κάποτε θα το εκστόμιζα)

«Αυτό είναι κάτι προσωπικό. Αφορά στην ιδιωτική μου ζωή» (είπε με βλέμμα πονηρό…).

- Ρωτάω επειδή η ερμηνεία σου σ’ αυτές τις καυτές σκηνές είναι πολύ πειστική, σχεδόν βιωματική (εκεί εγώ).

«Οχι! Είναι ζήτημα ερμηνείας».

- Το καταλαβαίνω, αλλά επιμένω επειδή είσαι εντελώς ταυτισμένη με τον ρόλο της κινηματογραφικής Αντέλ (εκεί εγώ, δεν ξεκολλάω με τίποτα από το ψαχνό).

«Αυτό που θέλω να καταλάβει ο θεατής είναι ότι η ηρωίδα ερωτεύεται κάποιον ή κάποια χωρίς να σκεφτεί πολλά πράγματα. Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται έτσι». (Εννοεί ότι το ερωτικό συναίσθημα είναι αυθόρμητο και παρορμητικό.)

- Η ιστορία που αφηγήθηκες στη συνέντευξη Τύπου με τον προπάππου σου και το κοτόπουλο είναι αληθινή;

«Φυσικά! Ο προπάππους μου είπε ότι θα πάει να αγοράσει κοτόπουλο και στη συνέχεια εξαφανίστηκε!».

Το στόρι με το κοτόπουλο και τον προπάππου της πάει κάπως έτσι, σαν ανέκδοτο: Ο τύπος (πυγμάχος αν δεν με απατά η μνήμη μου), με το όνομα Εξαρχόπουλος, είπε στη γυναίκα του ότι θα πεταχτεί μέχρι το χασάπικο να αγοράσει κάνα κοτόπουλο και στη συνέχεια έγινε καπνός. Ετσι, κατέληξε στη Γαλλία (κάπου στη Μασσαλία), όπου παντρεύτηκε Γαλλίδα, και από τον γάμο αυτό προέκυψε ο παππούς της Αντέλ. Απίστευτα πράγματα. Σαν σκηνές από κωμωδία…

- Από ποιο μέρος;

«Τώρα θα σε γελάσω…».

- Από την Πελοπόννησο; (Λόγω του «όπουλος»…)

«Ναι, από κει».

- Συγκεκριμένα;

«Α, δεν θυμάμαι». (Το κορίτσι, εντελώς Γαλλίδα.)

- Θυμάσαι όταν στις Κάννες μού είπες ότι το μόνο που ξέρεις από Ελλάδα και ελληνική γλώσσα είναι το «τυρί φέτα»;

«Η αλήθεια είναι ότι ο πατέρας μου δεν μου μετέδωσε πολλά πράγματα από την Ελλάδα. Εχω διαβάσει για την Ελληνική Μυθολογία, αλλά γνωρίζω ελάχιστα ελληνικά». (Προφανώς η ιστορία με το κοτόπουλο στοίχειωσε σαν κατάρα την οικογένεια κι έτσι η Ελλάδα κατέληξε στη συνείδηση του πατέρα Εξαρχόπουλου κάτι μεταξύ φάρσας και μαλακίας.)

- Αν ήμουν Ελληνας σκηνοθέτης και σου άρεσε το σενάριό μου θα έπαιζες στην ταινία μου; Εννοείται με χαμηλότερη αμοιβή από αυτή που κερδίζεις στη Γαλλία.

«Δεν με νοιάζει αν είναι ο σκηνοθέτης Ρουμάνος, Ελληνας ή από οποιοδήποτε σημείο της υδρογείου. Αρκεί να μου αρέσει το σενάριο». (Αποφεύγει να απαντήσει επί της χρηματικής ουσίας.)

- Αν είναι Ελληνας;

«Ούτε συζήτηση».

Εφυγα όπως ήρθα. Με την ίδια βεβαιότητα ότι η «Αντέλ» για τον θεατή είναι ο πλήρης ορισμός της πορνογραφίας και ότι στις αναλυτικές σκηνές, εκεί που γίνεται το «έλα να δεις», θα του βγουν τα μάτια έξω. Ολα τα υπόλοιπα είναι για μερικούς κριτικούς και σινεφίλ που ενώ στη διάρκεια της προβολής την καταβρίσκουν όπως οι κοινοί θνητοί, μετά στις παρέες εξαντλούνται στις αναλύσεις και τα «εγκεφαλογραφήματα». Το σύνθημα της «Αντέλ» γνωστό σε όλους:

Αφήστε τα μίση και πιάστε...

 

 

 

[GreekComicFan]

Πάει, ξεμωράθηκε και αυτός.

[Kozy]

Το κομικ ηταν αρκετα καλο και προτεινεται (αμα εξερεσεις το σχεδιαστικο κομματι σε καποια καρεδακια)

 

Οσο για την ταινια, λατρεψα τους ηθοποιους που επαιζαν την Αντελ και την Εμμα (πολυ εκφραστικοι και οι δυο) - Spoilers ->

Ειδικα στην σκηνη που μαλωνουν, η Εμμα ηταν καταπληκτικη!

- . Παρολαυτα, υπηρχαν καποιες σκηνες λιγακι βαρετες και επαιρναν καμποσο χρονο (χαρακτηρηστικο παραδειγμα η 10λεπτη σκηνη σεξ που δεν χρειαζοταν και θα μπορουσε να ηταν 2λεπτη, καθως και η σκηνη οπου μιλαει η Αντελ με εναν τυπο σε ενα παρτυ για πραγματα που δεν εχουν καμια σημασια με την εξελιξη του εργου). Κατα τα αλλα αξιζει να την δει καποιος γιατι εχει πολλες ωραιες σκηνες.

 

Κομικ: 7,5/10

ταινια: 7/10

[GreekComicFan]

Έσκασε μύτη στους θείους από το Σικάγο.

[zade]

Έσκασε μύτη στους θείους από το Σικάγο.

 

Ο γιες. Για να δούμε τι έφκιασε ο Αμπντελατίφ Καϊξής.

[arianna]

Βρε σεις παιδιά πρώτη φορά ειδα τοσο σαρκοφόρο θηλυκό με τόσο αθωο, παρθενικό προσωπο, πως τα κατάφερνε; αυτό σημαίνει ταλέντο. Άλλο πρόσωπο η Αντελ στις ερωτικές σκηνές και άλλο στο νηπιαγωγείο  με τα παιδάκια και όταν μαγειρεύει  για φίλους μιλάμε για κόντρα προσωπικότητα, ενώ η Εμμα ίδια παντού και τι συμφεροντολόγα την τσακιζει την μαυρη την αντελ στο τέλος. Αχ, Αντελ, τοσοι άνδρες στα πόδια σου και συ έκλαιγες για κάποια που δεν αξιζε ούτε το παραμικρό δάκρυ σου, τζαμπα ο Σαρτρ δηλ. ( ο δάσκαλος στο νηπαιγωγείο ήταν όλα τα λεφτά ) Επρεπε μαζί του να ταξιδεψει στην Ιταλία για μια ρομαντική ανάπαυλα..

Επεξεργασία Ιανουαρίου 27, 2014 από arianna

[DJO]

Ετιμήθηκε και...

 

Το έργο αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο κεφάλαιο (και πρώτο μισό) που είναι βασισμένο στο κόμικ και φτάνει

 

μέχρι εκεί που πάει το ζευγαράκι στο σπίτι των γονιών της Αντέλ

 

και είναι μια χαρά, πολύ καλό και έχει και τις αναμενόμενες σκηνές. Και ξαφνικά ΤΣΑΦ!

 

αντί να δείξει τον τσακωμό με τους γονείς, όπου και από εκείνο το σημείο κι έπειτα το κόμικ απογειώνεται, τα αφαιρεί παντελώς και η Αντέλ γίνεται μια νηπιαγωγός κι έπειτα δασκάλα σε δημοτικό, ενώ η Έμμα, αφού τα σπάνε, βρίσκει τον έρωτα σε μια έγκυο και αποκτούν και 2 παιδάκια.

 

Σε όλο το 2ο κεφάλαιο, στο οποίο μονάχα η σκηνή του τσακωμού είναι από το κόμικ, βλέπουμε την Αντέλ να περιφέρεται σα χαμένη. Στο τέλος απλά συνεχίζει τη ζωή της, μετά από έναν τελευταίο καφέ με την Έμμα...

 

 

1ο Κεφάλαιο: 7.69/10!

2ο Κεφάλαιο: Χ/10...

 

Κι έχουμε μία από τις χειρότερες μεταφορές από κόμικ που έχουν γίνει ποτέ....Να πω ότι δεν είχαν έτοιμο το σενάριο! Μιλάμε το καταμακελέψανε!

 

Επίσης η Αντέλ είχε ιδιαίτερα εκνευριστική κουπ.

[Επιθεωρητής Le Pit]

Bασικά συγνώμη αν πω κουταμάρα   ,νόμιζα ότι το φιλμ και αυτό το κόμικ έχει να κάνει με την Αντέλ ,την τραγουδίστρια ,είναι γ αυτήν(η βιογραφία της? ) η καμία σχέση? Μπερδεύτηκα τελείως... (Όπως καταλαβαίνετε δεν το έχω δει κιόλας ακόμη,παρόλη την πολυσύνθετη διαφημιστική καμπανια!)

[leonidio]

Bασικά συγνώμη αν πω κουταμάρα   ,νόμιζα ότι το φιλμ και αυτό το κόμικ έχει να κάνει με την Αντέλ ,την τραγουδίστρια ,είναι γ αυτήν(η βιογραφία της? ) η καμία σχέση? Μπερδεύτηκα τελείως... (Όπως καταλαβαίνετε δεν το έχω δει κιόλας ακόμη,παρόλη την πολυσύνθετη διαφημιστική καμπανια!)

 

Καμία σχέση δεν έχει με την τραγουδίστρια. Η ηρωίδα στο κόμικ λέγεται Κλεμεντίν, αλλά για τους σκοπούς της ταινίας, ο σκηνοθέτης αποφάσισε να αλλάξει το όνομά της σε Αντέλ για να ταιριάξει με το πραγματικό όνομα της ηθοποιού που την υποδύεται (Αντέλ Εξαρχόπουλος). Και όταν δεις την ταινία, θα καταλάβεις, ότι είναι μάλλον δικαιολογημένη η απόφασή του.

 

[arianna]

DJO,

συγνωμη με ποιους τσακώνενται η Αντελ με τους γονεις της , γιατι κάτι τετοιο η ταινια δεν μας δειχνει; οι γονεις της δεν αντιλαμβάνονται τιποτα..α, καλυτερο το κόμικ;

σαν χαρακτηρας η Αντελ-κλιμεντιν είναι τοσο δοτικο παιδι όπως στην ταινια; να σου πω θα συνεχιστεί σαν φιλμ και με αλλα κεφάλαια, οποτε πίσω μπορει να είναι τα άλλα ( επισης ελπιζω να μας δειξει πιο μετριοπαθείς ερωτικές σκηνες και να συνεχισει  με την ιδια νατουραλιστική ματια στην ζωη της ηρωιδας που είναι και το μεγάλο πλεονέκτημα της ταινίας και το βυθιζουν οι εντονες σκηνες σεξ )

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 25, 2014 από DJO
Μπήκε spoiler

[DJO]

Βρε! Μπήκε spoiler.

 

Εμ, θα σε στεναχωρήσω, αλλά το κόμικ είναι σαν το πρώτο μισό της ταινίας και γίνεται ακόμα πιο σκληρό, αφού από αυτό το σημείο που όπως είπες δεν υπήρχε και μετά, απογειώνεται. Μονάχα σε μια σελίδα δείχνει ότι είναι δασκάλα, αναφορικά. Και είναι ο ορισμός του

 

 

έρωτα μέχρι τέλους.

 

 

Αγόρασέ το, είναι υπέροχο. Btw, όχι, δεν θα υπάρξει συνέχεια στην ταινία. Ό,τι γυρίστηκε γυρίστηκε, εξού και το θεωρώ ΠΟΛΥ κακή μεταφορά εν τέλει.

 

 

[Επιθεωρητής Le Pit]

 

Καμία σχέση δεν έχει με την τραγουδίστρια. Η ηρωίδα στο κόμικ λέγεται Κλεμεντίν, αλλά για τους σκοπούς της ταινίας, ο σκηνοθέτης αποφάσισε να αλλάξει το όνομά της σε Αντέλ για να ταιριάξει με το πραγματικό όνομα της ηθοποιού που την υποδύεται (Αντέλ Εξαρχόπουλος). Και όταν δεις την ταινία, θα καταλάβεις, ότι είναι μάλλον δικαιολογημένη η απόφασή του.

 

θενξ για τη διευκρίνηση στης εκτός τόπου και χρόνου απορία μου...θα  τσεκάρω αν δοθεί ευκαιρία...

 

[arianna]

Είναι αυτό που λέμε αποχαιρετα την ''άδολη'' Αντελ που χάνεις

[DJO]

Btw στο νέο βιντεοκλίπ της Κρυσταλλίας, «Όπως Στο Σινεμά (Fin)» ανάμεσα στα διάφορα πόστερ Γαλλικών ταινιών που ζωντανεύουν, δείχνει και το γνωστό πόστερ του Μπλε:

 

 

 

[arianna]

Μα που τα βρίσκεις βρε Ορεστη τα καλά, πολύ ωραιο βιντεοκλίπ με αναφορα σε γαλλικές ταινιες, ε, ειχε και έναν Φρεντ Αστερ/ το'χε πει και παλιά η μαμά , να αγαπώ όπως στο σινεμά