ΑΛΟΓΟ-ΛΟΓΙΕΣ

[DJO]

 

  

[Quackmore]

 

Σούζα το αλογάκι ...και στη Σκωτία!

 
Με τη σκωτσέζικη πόλη Falkirk θα μπορούσε να αδελφοποιηθεί η Λάρισα αφού τις ενώνουν τα άλογα και η διαχρονική τους σχέση με αυτά. Διά τούτο και στις δύο πόλεις γλυπτά και συνθέσεις αλόγων κοσμούν κεντρικά σημεία των πόλεων.
Στις αρχές του 21ου αιώνα το άλογο εξακολουθεί να αποτελεί το έμβλημα της πόλης. Υπό μορφή γλυπτού, το μοντέρνο έργο του Μίλτου Παπαστεργίου κάτω από τον ναό του Αγίου Αχιλλίου και εκείνο μπροστά στο γήπεδο Αλκαζάρ σε θέση «ορθία», δικαιολογεί την περίοπτη θέση του στις καρδιές των Λαρισαίων!
Από την άλλη δύο αγέρωχα άλογα ύψους 30 μέτρων δεσπόζουν ήδη στον ορίζοντα της σκωτσέζικης πόλης, αφού μετά από οχτώ χρόνια κατασκευής η γιγαντιαία εγκατάσταση του Andy Scott ολοκληρώνεται. Tα "Κelpies" του Andy Scott είναι έτοιμα και εδώ και λίγο καιρό ορίζουν το τοπίο της εξοχής του Falkirk στη Σκωτία.
Στη Λάρισα το πρώτο μεγάλο άλογο, υπό τη μορφή γλυπτού τοποθετήθηκε κάτω από την εκκλησία του πολιούχου Αγίου Αχιλλίου. Η εικόνα του μεταλλικού αλόγου, παρέπεμπε στη σχέση των Λαρισαίων με την ύπαιθρο, τις αγροτικές εργασίες και τη βοήθεια του αλόγου στην καθημερινή ζωή τους. Υπήρξαν βεβαίως και αντιδράσεις, με αρκετούς συμπολίτες μας να επικεντρώνουν στην απουσία της αγέρωχης και ορμητικής εκείνης στάσης που οι ίδιοι ήθελαν να δουν σε ένα έργο-σύμβολο της πόλης. Εξάλλου έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την επιγραφή που τοποθετήθηκε από κάτω: “Ίππους θοάς Λαρίσης έθρεψε πέδον, παρέχον αεί όλβον τοις Λαρισαίοις”. Αυτός ο “ίππος” δεν φαίνεται να είναι καθόλου “θοός” και αν ήταν τέτοια τα θεσσαλικά άτια δεν θα παρείχαν καθόλου “όλβον τοις Λαρισαίοις”. Οι Λαρισαίοι περίμεναν κάτι πιο κλασικό, ένα ορμητικό αλογάκι - σύμβολο του θεσσαλικού ιππικού αλλά και της... βυσσινί θύελλας, με την επιθυμία των τελευταίων να κάνει πράξη ο δήμαρχος Κ. Τζανακούλη κατασκευάζοντας ένα νέο άτι, στη... φυσική του θέση, στο Αλκαζάρ.
ΣΤΗ ΣΚΩΤΙΑ
Για να γίνουν και οι σχετικές συγκρίσεις ας παρουσιάσουμε τα δύο άλογα της Σκωτίας. Tα "Κelpies" του Andy Scott είναι έτοιμα και εδώ και λίγο καιρό ορίζουν το τοπίο της εξοχής του Falkirk στη Σκωτία. Τα ύψους τριάντα μέτρων μεταλλικά κεφάλια αλόγων, απαίτησαν 8 χρόνια μελέτης, σχεδιασμού και κατασκευής πριν τοποθετηθούν στην πατρίδα του καλλιτέχνη. Το έργο αυτό είναι ένα μνημείο στην ιστορία και την παράδοση της Σκωτίας αλλά και στον ρόλο των αλόγων στη σημερινή της ανάπτυξη. Μέσα από την εμβληματική αυτή σύνθεση ο δημιουργός θέλει να αποτίσει φόρο τιμής στη μυθολογία της πατρίδας του και τα άλογα που από ιερά πλάσματα των αρχαίων Σκώτων, έγιναν οι σκληρά εργαζόμενοι υπηρέτες της βιομηχανικής ανάπτυξης. Το ατσάλι που πρωταγωνιστεί σαν πρώτη ύλη αλλά και ο σχεδιασμός του σκελετού τους δεν είναι τυχαίος μιας και παραπέμπει στην καρδιά της χρυσής βιομηχανικής εποχής του Falkirk. O Scott περιγράφοντας το τεράστιο αυτό μνημείο λέει χαρακτηριστικά: «Τα Κelpies αποτελούν διαθήκη για τα επιτεύγματα του παρελθόντος και έναν παιάνα στη νεότερη βιοτεχνία και μηχανική αλλά παράλληλα εκφράζουν και μια ισχυρή δήλωση για το μέλλον της Σκωτίας». Η τοποθέτηση των τμημάτων που σχημάτισαν τα δύο μεταλλικά κεφάλια υπήρξε μια πολύμηνη και τεχνικά περίπλοκη διαδικασία. Με τη βοήθεια φορτηγών και γερανοφόρων οχημάτων μεταφέρθηκαν όλα τα τμήματα από το εργαστήρι του Andy Scott και ξεκίνησε το επιτόπου στάδιο της τελικής τους συναρμολόγησης. Το βάρος της εγκατάστασης ξεπερνά τους 650 τόνους και στο εσωτερικό της έχει τοποθετηθεί φωτισμός που την κάνει ακόμη πιο εντυπωσιακή κατά τις νυχτερινές ώρες. Τα επίσημα εγκαίνιά της για το κοινό είναι προγραμματισμένα για τον ερχόμενο Απρίλιο, αλλά ήδη οι περαστικοί και οι ντόπιοι της περιοχής τα θαυμάζουν καθώς υψώνονται στο πάρκο Helix που τα φιλοξενεί.
Γ. Ρούστας

Πηγή:Ελευθερία

 

 

[Tightwad]

Οπου στην Φάλκιρκ έχουν κάτι τεράστια αγάλματα, και στην Λάρισα ένα αλογάκι με μικρότερες από ανθρώπινες διαστάσεις.

 

Ψωροκώσταινεικα αγάλματα.  

[Quackmore]

Άλογα δίπλα στον Πηνειό…

 

 

 

Κυριακάτικη πρωινή εικόνα στον Πηνειό στο ύψος του Αγίου Αχιλλίου. Στην όχθη του πολυτραγουδισμένου ποταμού βόσκουν άλογα χαρίζοντας μία καταπληκτική εικόνα σε περαστικούς αλλά και στους περιπατητές που επιλέγουν τις διαδρομές δίπλα στο ποτάμι.

 

Πηγή: larissanet.gr

 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 10, 2014 από Quackmore

[Tightwad]

[1530]

και 1 σχετική μπίρα

 

 

 

 

[Quackmore]

Το Θεσσαλικό άλογο του Μ.Αλεξάνδρου

 

 
Λίγα άλογα έχουν κερδίσει την φήμη του αλόγου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Βουκεφάλα. Παρά το γεγονός ότι πολύ λίγα ξέρουμε για τον Βουκεφάλα, ήταν ένας μαύρος επιβήτορας με πολύ καλό χαρακτήρα.
 
Πολλοί θεωρούν ότι ήταν μαύρος, αλλά κατά πάσα πιθανότητα ήταν χρώματος σκούρου καφέ, που πολλές φορές αναφέρεται ως μαύρο. Και παρά το ότι πολλοί φαντάζονται ένα ψηλό άλογο, η αλήθεια είναι ότι ήταν μικρόσωμος.
 
 

Αναπαραγωγή των Ελληνικών αλόγων
 
Η καλύτερη ανατροφή Ελληνικού αλόγου πραγματοποιήθηκε στην Θεσσαλία, όπου πρωτογενές Ελληνικό στοκ διασταυρώθηκε με άλογα Σκυθικά, Περσικά και Φεργκάνα. Ο Φίλιππος της Μακεδονίας λέγεται ότι εισήγαγε πάνω από 20.000 Σκυθικές φοράδες στη Μακεδονία. Ο γιος του, Αλέξανδρος, απαίτησε ως φόρο τιμής 50.000 περσικά άλογα, τα οποία συνέχισαν την εισροή στο αίμα των Μακεδονικών αλόγων μαζί με τα Σκυθικά, τα Νιτσεϊκά, τα Τζαφ, τα Φεργκάνα και πιθανότατα τα άλογα από την Κασπία Θάλασσα.
Λίγα από τα άλογα αυτά ήταν ψηλά, με μέσο όρο ύψους 1,32 με 14,2 μέτρα, ενώ εξαίρεση αποτελούσαν οι διασταυρώσεις των αλόγων Φεργκάνα και μερικά από το στοκ της Ιβηρίας. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ομήρου, τα άλογα της Ιβηρίας ήταν γνωστά για την κίνηση, το μέγεθος και τη διάθεσή τους. Τα Νιτσεϊκά άλογα ήταν διάσημα για την ταχύτητά τους και την αντοχή τους, τα άλογα Φεργκάνα για την αντοχή τους, και την ικανότητά τους να αντέχουν σε δύσκολες συνθήκες σε ξερούς τόπους. Ο Φίλιππος είχε επίσης πρόσβαση και στα γηγενή άλογα της Πίνδου, της Σκύρου, της Πηνείας, της Μεσσάρας και της Ανδραβίδας, άλογα μικρά, αλλά σκληρά. Ο Φίλιππος χρησιμοποιούσε άλογα σκληρά με μεγάλη αντοχή και μακροζωία για την αναπαραγωγή των αλόγων του. Από αυτές τις σειρές αλόγων γεννήθηκε και ο Βουκεφάλας στα γόνιμα βοσκοτόπια της Θεσσαλίας.
 

Το Μυθικό άλογο του Αλέξανδρου

Παρά το ότι κανείς δε γνωρίζει την αλήθεια για την αναπαραγωγή και την ανατροφή του Βουκεφάλα, ο Καλλισθένης παρουσιάζει μια διαφορετική μυθική καταγωγή του Βουκεφάλα. Σε αυτό το διήγημα, παρουσιάζεται ότι ο Φίλιππος είχε αναθρέψει μόνος του το πουλάρι, ένα άλογο με ηρωικά χαρακτηριστικά που ξεπέρασε σε φήμη ακόμη και τον Πήγασο. Μάλιστα ο μύθος λέει ότι το Μαντείο των Δελφών είχε πει στο Φίλιππο ότι ο μοιραίος βασιλιάς του κόσμου θα είναι αυτός που θα μπορέσει να ιππεύσει τον Βουκεφάλα, ένα άλογο με ένα σημάδι, κεφάλι βοδιού, στο γοφό.
Είναι πολύ πιθανό ότι ο Βουκεφάλας ανατράφηκε σε κάποια από τις φάρμες της Μακεδονίας, όπου έκαναν αναπαραγωγές αλόγων. Η ποιότητά του θα ήταν εμφανής από την αρχή. Μαζί με τον Αλέξανδρο και ο Βουκεφάλας πήρε μυθικές διαστάσεις. Η εικόνα τον θέλει σαν το λόρδο ανάμεσα στα υπόλοιπα άλογα, με το κεφάλι του ψηλά, τα αυτιά του κάθετα και η ουρά του στητή και όρθια, η ανέμελη χαίτη του να ανεμίζει πάνω και κάτω με καμαρωτό βηματισμό, ενώ τα υπόλοιπα άλογα δίνουν χώρο στο Βουκεφάλα, καθώς γνωρίζουν ότι ο επιβήτορας είναι ο βασιλιάς όλων των αλόγων. Οι Μακεδόνες βασιλείς ήταν πολύ καλοί κριτές των αλόγων. Κοιτώντας το κοπάδι, ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος δεν μπορούσαν παρά να ξεχωρίσουν το μαύρο άλογο. Ακόμη και η τιμή του αλόγου αυτού ήταν σπάνια. Ή 13 τάλαντα ή 16 τάλαντα, η τιμή του Βουκεφάλα ήταν ακριβή για την τότε εποχή.
 
 
Ιππεύοντας το «Μεγάλο Τέρας»
 
Ο Φίλιππος έδωσε εντολή στους ακολούθους του να ιππεύσουν τον Βουκεφάλα, αλλά κανείς δεν τα κατάφερε με επιτυχία, γιατί στην κάθε προσπάθεια ο Βουκεφάλας αντιστεκόταν, περιστρεφόταν με δύναμη και γρηγοράδα, επιτιθόταν με μανία, ιδιαίτερα όταν η πλάτη του ήταν στον ήλιο. Τελικά όσοι προσπάθησαν να τον ιππεύσουν απέτυχαν παταγωδώς, καθώς τους έριξε όλους κάτω. Οι άνθρωποι των αλόγων ξέρουν ότι τα περισσότερα άλογα, που τα παρατάει κανείς μόνα τους και χωρίς δουλειά για πολύ καιρό, δύσκολα μπορεί να τα κουμαντάρει μετά κανείς. Τα άλογα υψηλότερου επιπέδου και εξυπνάδας γενικά θέλουν ιππείς με ευγενικό «κοινό νου» αλόγου. Ο Βουκεφάλας δεν ήταν εξαίρεση – προερχόμενος από καλή ανατροφή και έξυπνο στοκ αλόγου, χρειαζόταν όχι μόνο καλή προπόνηση, αλλά και έναν καλό ιππέα ιδίων δυνατοτήτων και ιδίας εξυπνάδας. Αρκετοί λένε ότι ο Βουκεφάλας δεν είχε τη σωστή προπόνηση, ότι δεν ένιωθε εμπιστοσύνη σε αυτούς που τόλμησαν να τον ιππεύσουν (τα άλογα έχουν ένστικτο και καταλαβαίνουν πότε ένα άτομο μπορεί να τα ιππεύσει και πότε όχι). Ο Θρύλος πάντως λέει ότι το καταπληκτικό άλογο ένιωσε μπερδεμένο και φοβόταν τη σκιά του. Μάλλον ο Φιλόνικος παρακαλούσε για μία ημέρα με συννεφιά, αλλά δυστυχώς αυτό δεν έγινε ποτέ!.
Ο Φίλιππος δεν μπόρεσε να χωνέψει ότι είχε πληρώσει τόσα λεφτά για ένα ατίθασο άλογο και διέταξε να το πάρουν από μπροστά του. Σύμφωνα με το θρύλο, εκεί παρενέβη ο Μ. Αλέξανδρος λέγοντας ότι ήταν κρίμα να χαραμιστεί ένα τέτοιο άλογο εξαιτίας άχρηστων ιππέων. Έτσι ο Αλέξανδρος κατάφερε να πλησιάσει τον Βουκεφάλα και με απαλές και έξυπνες κινήσεις να τον ιππεύσει.
 
 
«Ο Γητευτής του Βουκεφάλα»
 
Ο Αλέξανδρος γνώριζε ότι τα άλογα παρατηρούν τις κινήσεις των χεριών και του κεφαλιού και αντιδρούν αμέσως. Ήξερε επίσης ότι επειδή τα άλογα δεν μπορούν να μιλήσουν, οι λέξεις δεν ήταν σημαντικές, αφού το άλογο δεν θα μπορούσε να απαντήσει. Ήξερε ακόμη ότι τα άλογα, σαν υπερήφανα ζώα, συχνά φοβούνται τις σκιές, για το λόγο αυτό τον οδήγησε με τα ηνία σε όλες τις κατευθύνσεις, ακουμπώντας τον μαλακά, ψιθυρίζοντας του διάφορους ήχους παρηγοριάς, αφήνοντας έτσι το άλογο να νιώσει και να δει την κίνηση του ήλιου και της σκιάς, καταλαβαίνοντας έτσι ότι δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθεί σε αυτό το περίεργο χωράφι.
Σιγά σιγά ο Αλέξανδρος χαλάρωσε στην πλάτη του Βουκεφάλα. Το άλογο ήταν σε εγρήγορση, αλλά χαλαρό στρέφοντας τα αυτιά του προς τα πίσω θέλοντας να νιώσει το αγόρι πάνω στην πλάτη του. Ο Αλέξανδρος δούλευε τα ηνία και τα πόδια του το ίδιο για να βγάλει τον Βουκεφάλα από τροχάδην σε καλπασμό, ενώ όλοι κρατούσαν την αναπνοή τους. Έδωσε στο άλογο περισσότερα ηνία, για να μπορέσει ο Βουκεφάλας να βγει εύκολα σε καλπασμό. Έχοντας το κεφάλι του αλόγου ψηλά και πιέζοντάς τον με την γάμπα και το πόδι του τον έκανε να καλπάσει πολύ γρήγορα. Ο Αλέξανδρος σταμάτησε τον Βουκεφάλα μπροστά στον Φίλιππο. Τότε ο Φίλιππος είπε στον Αλέξανδρο: « Αλέξανδρε, γιε μου, η Μακεδονία είναι πολύ μικρή. Πρέπει να βρεις ένα άλλο βασίλειο, που να αξίζει για σένα!». Έτσι ξεκίνησε και ο μύθος.
Σαν ένα άλογο μάχης, ο Αλέξανδρος ίππευσε τον Βουκεφάλα σε πολλές μάχες. Ο θρύλος του εκπληκτικού αλόγου του Αλέξανδρου επηρέασε την φαντασία πολλών καλλιτεχνών από την παλιά στην μοντέρνα εποχή. Πολλά από τα έργα αυτά βρίσκονται ακόμη και σήμερα στο Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
 
 
Ο θάνατος του Βουκεφάλα
 
Η μακροζωία δεν ήταν ο κανόνας για τα άλογα μάχης εκείνης της εποχής. Ο μέσος όρος θνησιμότητας ήταν μεγάλος εξαιτίας των τεράστιων αλλαγών των κλιματολογικών συνθηκών χωρίς χρόνο προσαρμογής, των σοβαρών τραυματισμών στις οπλές και στα πόδια των αλόγων λόγω των μεγάλων βράχων, χωρίς χρόνο θεραπείας. Τα άλογα εκείνης της εποχής πέθαιναν από τις πληγές στις μάχες και την εξάντληση. Ακόμη και έτσι, ο Βουκεφάλας ξεπέρασε πολλά άλλα άλογα. Άλλοι λένε ότι ο Βουκεφάλας πέθανε σε ηλικία 28 ή 30 ετών, μία πολύ καλή ηλικία ακόμη και για τα σημερινά άλογα. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι ο Αλέξανδρος και ο Βουκεφάλας είχαν σχεδόν την ίδια ηλικία όταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά. Άλλοι πάλι αναρωτήθηκαν γιατί ο Φιλόνικος έφερε ένα άλογο μέσης ηλικίας στον Φίλιππο σε μία τόσο υψηλή τιμή, αλλά αυτό βέβαια αποδεικνύει ότι πολλά άλογα μέσης ηλικίας προτιμώνται για την εμπειρία τους και την ανθεκτικότητά τους στις μάχες. Κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι ο Βουκεφάλας ήταν νεαρότερης ηλικίας και πέθανε από σοβαρά τραύματα στη μάχη του ποταμού Hydaspes, το 326 π.Χ. (όπως ακριβώς δείχνει και η ταινία του Oliver Stone). Πάντως λέγεται ότι ο Αλέξανδρος έκανε μία κανονική κηδεία στον Βουκεφάλα και ίδρυσε αργότερα προς τιμή του μία πόλη, την Βουκεφάλα.
 
 

Πηγή: Thessalianews.gr

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 23, 2014 από Quackmore

[1530]

 

 

[Tightwad]

[1530]

Άλογο η βάτραχος;

 

 

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 28, 2014 από 1530

[1530]

 

 

[1530]

Horse on Fire

 

 

[Μενίγ Πουαγώ]

Καμμένο ανέκδοτο...

Τι χρώμα ήταν το άσπρο άλογο του Κολοκοτρώνη???

<--- click

[Tightwad]

[1530]

 

 

[1530]

άλογο από ανακυκλώσιμα υλικά & καλώδια... 

 

 

 

[paola]