ΣΗΜΕΡΑ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ...

[Kabuki]

ε αντε, βαλε φωτο!

[adams]

Χθες ήταν η πρώτη φορά που πήγα πεζοπορία ως την Δρακόλιμνη. Πρέπει να ποστάρω φωτογραφίες. Τέτοιο τοπίο έχω ξαναδεί μόνον στα νορβηγικά fjord και πουθενά αλλού. Δεν πιστεύεις ότι βρίσκεσαι στην Ελλάδα.

 το ωραίο είναι ότι ανεβαίνοντας η λίμνη είναι στο ύψος των ματιών σου.

είχα πάει άνοιξη και είχε ακόμα χιόνι μέχρι την ακτή

 

από τα καλύτερα μονοπάτια 

[zade]

Τις έχω στον άλλον υπολογιστή στα Γιάννενα. Θα δω τι έχω από το κινητό μου.

[PhantomDuck]

Η Ελλάδα είναι γεμάτη τοπία, τα οποία πολλές φορές σε προϊδεάζουν πως δεν βρίσκεσαι στην Ελλάδα. Δεν υπερβάλλουν οι τουρίστες όταν λένε πως η χώρα μας έχει σχεδόν τα πάντα από θέμα φύσης. Όπως και να το κάνουμε, είναι πανέμορφη δίχως υπερβολή.

Επεξεργασία Ιουνίου 10, 2013 από PhantomDuck

[zade]

Λοιπόν θα ποστάρω δύο, μια από Ελλάδα και μια από Νορβηγία και θα δείτε ότι είναι αδύνατον να καταλάβεις διαφορά. .

 

Ήταν πανέμορφα. Μόλις βρω και καλύτερες, θα ποστάρω και εκείνες...

[tryfev]

Πολύ ωραίες οι φωτό, φίλε ΄Αγγελε.

Επεξεργασία Ιουνίου 11, 2013 από tryfev

[tryfev]

Διάβασε κάνα κόμικ ρε, τα βιβλία είναι του σατανά. Εκτός αν έχουν καμία εικονογραφημένη σελίδα που παλεύονται

 

Διάβασε και κανένα βιβλίο, φίλε Γιώργο. Καλά είναι και τα κόμιξ, αλλά τα βιβλία σε διαμορφώνουν, σε σημαδεύουν, σου προσφέρουν γνώση αλλά και ανάταση τής ψυχής και του νου. Δεν μετάνιωσα ποτέ που έχω διαβάσει πάνω από χίλια στη ζωή μου και συνεχίζω.

[Dark Chris]

Και αν μιλάμε για λογοτεχνικά βιβλία; Σε διαμορφώνουν κτλ.; Και αν κάποιος δεν αντέχει την ψυχρότητα του βιβλίου; Θα προτιμούσα να μου "δίνουν" γνώσεις με κάτι πιο ζωντανό και μεταδοτικό.

[zade]

Πολύ ωραίες οι φωτό, φίλε ΄Αγγελε.

 

Το φοβερό πάντως είναι ότι η Ελληνική είναι η δεύτερη. Η πρώτη είναι η Νορβηγική.

[Dark Chris]

Και γιατί να μην κάνουν και τα κόμικς ό,τι ανέφερες για τα βιβλία;

[tryfev]

Και αν μιλάμε για λογοτεχνικά βιβλία; Σε διαμορφώνουν κτλ.; Και αν κάποιος δεν αντέχει την ψυχρότητα του βιβλίου; Θα προτιμούσα να μου "δίνουν" γνώσεις με κάτι πιο ζωντανό και μεταδοτικό.

 

 

Και γιατί να μην κάνουν και τα κόμικς ό,τι ανέφερες για τα βιβλία;

 

Είσαι πολύ νέος και παιδί μιας άλλης εποχής καλέ μου Χρήστο! Τα λογοτεχνικά βιβλία (πεζά και ποιητικά) είναι κυρίως αυτά που σε διαμορφώνουν και σου προσφέρουν ανάταση ψυχής και νου. Τα επιστημονικά και γενικά τα non fiction απλά σού προσφέρουν γνώσεις. ΄Οσο για την ψυχρότητα τού βιβλίου (εγώ δεν την νιώθω) εμένα με θερμαίνει το περιεχόμενό του. Εκτός αν πρόκειται για κακής ποιότητας λογοτεχνία οπότε ξενερώνεις και αφήνεις το βιβλίο στη μέση. Δεν έχω καμιά ένσταση για τους πιο σύγχρονους, πιο ζωντανούς και πιο μεταδοτικούς τρόπους πρόσληψης τής γνώσης. Απλά, παρόλο που όπως θα έχετε καταλάβει είμαι αρκετά εξοικειωμένος με τη σύγχρονη τεχνολογία (ως και tech-freak με έχουν πει), τίποτε δεν αλλάζει το γεγονός ότι μεγάλωσα σε εποχές που το βιβλίο ήταν ο μόνος τρόπος μετάδοσης τής γνώσης και δεν μπορώ να το αντικαταστήσω με τους πιο σύγχρονους.

 

΄Οσο για τα κόμικς, σου δίνουν χαρά, απόλαυση, γνώση, ομορφιά σχεδίου και εικόνας, αλλά δεν μπορούν να σε ανεβάσουν στα δυσανάβατα ύψη τών υψηλών νοητικών και ψυχικών απολαύσεων και να σου δώσουν να πιεις τα ζείδωρα (ζωογόνα) νάματα (νερά τής πηγής) τού πνεύματος. Δεν χρησιμοποιώ σκόπιμα δυσνόητες λέξεις. Απλά τις βρίσκω τόσο όμορφες!

 

Λίγο ἀκόμα

θὰ ἰδοῦμε τὶς ἀμυγδαλιὲς ν᾿ ἀνθίζουν

τὰ μάρμαρα νὰ λάμπουν στὸν ἥλιο

τὴ θάλασσα νὰ κυματίζει

λίγο ἀκόμα,

νὰ σηκωθοῦμε λίγο ψηλότερα.

 

Αυτό το "λίγο ψηλότερα" εμένα (για να μην γενικεύω) μόνο η ανάγνωση βιβλίων μού το προσφέρει. ΄Ισως μεγαλώνοντας το νιώσεις κι εσύ, καλέ μικρέ μου φίλε.

Επεξεργασία Ιουνίου 11, 2013 από tryfev

[tryfev]

Το φοβερό πάντως είναι ότι η Ελληνική είναι η δεύτερη. Η πρώτη είναι η Νορβηγική.

 

Απίστευτο, φίλε μου! Εγώ θα ορκιζόμουν για το αντίθετο.

[Dark Chris]

Γιατί η καλύτερη λογοτεχνική ιστορία να θεωρείται μόρφωση, να σε διαμορφώνει και η καλύτερη ιστορία κόμικς να μην είναι όλα αυτά; Είναι πιο ευτελές μέσο; Προσωπικά, μια εικονογραφημένη ιστορία μου χαράζεται πιο εύκολα στο μυαλό και βελτιώνεται. Δύσκολα θα βρεθεί καλύτερη ιστορία για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης από το Maus. Αν δεν συγκινηθείς (όχι εσύ, γενικά) διαβάζοντας το, κάτι έχεις κάνεις λάθος. Μήπως όμως επειδή έχουν μόνο λόγο και περισσότερα εκφραστικά μέσα και δύσκολες λέξεις τα θεωρείς καλύτερα;

[tryfev]

Δεν μπορούμε να διαιωνίσουμε αυτήν την κουβέντα Χρήστο μου. Ξεκινάμε από διαφορετικές αφετηρίες και από άποψη ηλικίας αλλά και από άποψη οπτικής γωνίας. Για κάθε λόγο μου έχεις έναν αντίλογο κι εγώ έχω έναν άλλο για κάθε δικό σου λόγο.

Θα πω μόνο ότι δεν αρνήθηκα στα κόμικς το συγκινησιακό στοιχείο.

΄Οχι, δεν είναι οι δύσκολες λέξεις, είναι η πληρότητα τού λόγου και τών εννοιών. Ας το αφήσουμε όμως γιατί το κουράσαμε. Κάτι κέρδισα κι εγώ από αυτά που είπες (π.χ. έμαθα για το Maus) κάτι ίσως κέρδισες κι εσύ από όσα είπα εγώ. Από εδώ και πέρα κάθε συζήτηση θα θυμίζει διάλογο κωφών και προσπάθεια τού ενός να πείσει τον άλλον. Εγώ δεν προσπαθώ να σε κάνω να αλλάξεις γνώμη, απλώς προτείνω (και στον Γιώργο Phantom και σ' εσένα και σε κάθε άλλον που θα διαβάσει τα ποστ μου), εναλλακτικές λύσεις που θα τις ακολουθεί όποιος θέλει, παράλληλα με τα αγαπημένα του κόμικς.

΄Αλλωστε, προσωπικά, παρά την ηλικία μου, είμαι ανοιχτός σε όλα τα ρεύματα τής τέχνης και τής τεχνολογίας με την ευρεία έννοια των όρων (κλασική και σύγχρονη πεζογραφία, ποίηση, ζωγραφική, μουσική, υπολογιστές, και όσα σχετίζονται με αυτούς κλπ.). Και, πάνω απ' όλα, λατρεύω τα κόμικς όσο κι εσείς που είστε παιδιά μου και μερικοί (όπως εσύ) σχεδόν εγγόνια μου.

Επεξεργασία Ιουνίου 11, 2013 από tryfev

[Dark Chris]

Σε αυτό θα συμφωνήσω, δεν οδηγεί πουθενά η κουβέντα μας. Προς υπεράσπιση μου, θα πω ότι ένα βιβλίο που είχα πάρει τον Νοέμβριο κατάφερα να το "τελειώσω" πολύ καιρό μετά, ενώ έχει κάνα μήνα που ξεκίνησα ένα άλλο βιβλίο που αφορά τα κόμικς. Επίσης, όταν ήμουν μικρότερος και διάβαζα πολύ λιγότερα κόμικς, είχα διαβάσει αρκετά χιουμοριστικά βιβλία και κυρίως λογοτεχνία του φανταστικού. Ήμουν από αυτά τα περίεργα παιδιά που λάτρευαν την ανάγνωση.

[tik]

Μήπως όμως επειδή έχουν μόνο λόγο και περισσότερα εκφραστικά μέσα και δύσκολες λέξεις τα θεωρείς καλύτερα;

 

Προσωπικά το πιστεύω αυτό. Ότι είναι καλύτερα, χρησιμότερα και ωφελιμότερα.

[Dark Chris]

Και αν σου φέρω ένα κόμικς με πλούσιο λεξιλόγιο; Ή ακόμη καλύτερα αν έχει και τέλειο σχέδιο;

[Θλιμμένος Μπούφος]

Όσο και αν αγαπώ τα κόμικς δεν μπορώ να απορρίψω την αίσθηση που μου αφήνει ένα καλό βιβλίο.

Aν είναι καλά γραμμένο δεν χρειάζεται να περιέχει ούτε μια εικόνα,η φαντασία θα κάνει τα υπόλοιπα

Δε λέω και τα κόμικς μπορούν να παίξουν επιμορφωτικό ρόλο και σε πολύ μεγάλο βαθμό,αλλά ο τρόπος με τον οποίο γράφονται τις περισσότερες φορές δεν εξυπηρετεί αυτόν τον σκοπό δυστυχώς.

[tryfev]

Και τα κόμικς και τα βιβλία μάς προσφέρουν απολαύσεις. Μόνο που καθένα μάς δίνει διαφορετικές. ΄Οσο για το βιβλίο που άργησες να τελειώσεις φίλε Χρήστο κι εγώ έχω δυο-τρία που τα έχω αφήσει στη μέση και κάποια στιγμή ελπίζω να τα ξαναπιάσω. Ειδικά στο ένα, που μού αρέσει, βρίσκομαι στο σημείο που περιγράφει με ανατριχιαστικό τρόπο τη ζωή τών κρατουμένων στις φυλακές τού Φράνκο. Κι επειδή συνηθίζω να διαβάζω τρώγοντας περιμένω κάποιες μέρες που θα έχω άνεση χρόνου  (π.χ. την άλλη εβδομάδα που θα πάμε στο εξοχικό στην Ακράτα) για να το διαβάσω ξαπλωμένος, όπως συνηθίζω.

 Ξέρετε, το μεγαλύτερο μέρος τού ελεύθερου χρόνου μου τον αφιερώνω καθημερινά στο φόρουμ και σ' εσάς.

[Kabuki]

[offtopic mode on]

 

για μενα συγκρίνετε διαφορετικές τέχνες μεταξύ τους (μαζί με βιβλία και κόμικς θα μπορουσατε να προσθέσετε και κινηματογράφο κλπ)  και η ιεράρχηση τους είναι υποκειμενική καθώς έχει να κάνει με τις προτιμήσεις του καθενός.

Προσωπικά θεωρώ ότι σε όλα τα είδη υπάρχουν αριστουργήματα και εκτρώματα.

 

[/offtopic mode off]

[supertramp]

Όσον αφορά το μορφωτικό επίπεδο και επίπεδο γενικά κάποιου έργου τέχνης, δεν έχει να κάνει πιστεύω με το μέσο, δηλαδή αν είναι κόμικ, βιβλίο, ή ό,τι άλλο, αλλά με το συγγραφέα του. Υπάρχουν αμέτρητα βιβλία που τα διαβάζεις για να περάσει η ώρα στο λεωφορείο ή στην παραλία, και άλλα που τα διαβάζεις και σκέφτεσαι ιδέες και έννοιες που πραγματεύονται για μήνες. Το ίδιο δεν ισχύει και για ένα τραγούδι ? Άλλα , είτε το πάρεις μουσικά, είτε στιχουργικά, τα ακούς , τα προσπερνάς, περνάει η ώρα χαλαρά και ωραία, ενώ κάποια άλλα σου χαράσσονται στο μυαλό, σου ''μιλάνε'' και σε μαθαίνουν πράματα. Το ίδιο με τις ταινίες, το ίδιο με τα κόμικς(και με τα video games λέμε). Είναι λοιπόν το θέμα  τι ψάχνει ο καθένας στο μέρος της τέχνης που πλησιάζει. Και κόμικς με δύσκολη γλώσσα έχω διαβάσει, και κόμικς που θα έβαζα σε λίστες με τα καλύτερά μου συγγραφικά έργα,ανεξαρτήτου μέσου. 

Επεξεργασία Ιουνίου 11, 2013 από supertramp

[tryfev]

[offtopic mode on]

 

για μενα συγκρίνετε διαφορετικές τέχνες μεταξύ τους (μαζί με βιβλία και κόμικς θα μπορουσατε να προσθέσετε και κινηματογράφο κλπ)  και η ιεράρχηση τους είναι υποκειμενική καθώς έχει να κάνει με τις προτιμήσεις του καθενός.

Προσωπικά θεωρώ ότι σε όλα τα είδη υπάρχουν αριστουργήματα και εκτρώματα.

 

[/offtopic mode off]

 

Λένα μου, "έγραψες". Λιτά και περιεκτικά, ως συνήθως.

 

Όσον αφορά το μορφωτικό επίπεδο και επίπεδο γενικά κάποιου έργου τέχνης, δεν έχει να κάνει πιστεύω με το μέσο, δηλαδή αν είναι κόμικ, βιβλίο, ή ό,τι άλλο, αλλά με το συγγραφέα του. Υπάρχουν αμέτρητα βιβλία που τα διαβάζεις για να περάσει η ώρα στο λεωφορείο ή στην παραλία, και άλλα που τα διαβάζεις και σκέφτεσαι ιδέες και έννοιες που πραγματεύονται για μήνες. Το ίδιο δεν ισχύει και για ένα τραγούδι ? Άλλα , είτε το πάρεις μουσικά, είτε στιχουργικά, τα ακούς , τα προσπερνάς, περνάει η ώρα χαλαρά και ωραία, ενώ κάποια άλλα σου χαράσσονται στο μυαλό, σου ''μιλάνε'' και σε μαθαίνουν πράματα. Το ίδιο με τις ταινίες, το ίδιο με τα κόμικς(και με τα video games λέμε). Είναι λοιπόν το θέμα  τι ψάχνει ο καθένας στο μέρος της τέχνης που πλησιάζει. Και κόμικς με δύσκολη γλώσσα έχω διαβάσει, και κόμικς που θα έβαζα σε λίστες με τα καλύτερά μου συγγραφικά έργα,ανεξαρτήτου μέσου. 

 

Βασίλη μου συμφωνώ με όσα λες. ΄Αλλωστε κι εγώ μιλώντας για βιβλία που σού προσφέρουν ανάταση ψυχής και νου κλπ. κλπ., αναφερόμουν στα αξιόλογα βιβλία. Είπα μάλιστα σε κάποιο από τα ποστ ότι υπάρχουν και βιβλία που μόλις τα αρχίσεις ξενερώνεις (απογοητεύεσαι, καλύτερα) και τα παρατάς. 

[tik]

Ας ανακεφαλαιώσουμε , ώστε να ξέρουμε γιατί πράγμα μιλάμε.

 

Ο Dark Chris πιστεύει ότι τα κόμικς είναι καλύτερα από τα βιβλία, κυρως μιλώντας για τον εαυτό του. Ίσως και για τους υπολοίπους

 

Ο tryfev διατείνεται ότι τα βιβλία προσφέρουν ανάταση ψυχής και σε ανεβάζουν στα δυσανάβατα ύψη των υψηλών διανοητικών και ψυχικών απολάυσεων κλπ. Ο tryfev εστιάζει κυρίως στα fiction βιβλία, μια διάκριση που έπρεπε να είχαμε κάνει από την αρχή. Και γενικά περιγράφει μια διαδικασία που (όπως λέγεται) ισχύει γενικά για την τέχνη, πράγμα  που μας φέρνει στην 

 

Kabuki, η οποία αφού πρώτα θολώσει λίγο τα νερά λέγοντας ότι είναι οφτόπικ, συνεχίζει κάνοντας μια συνολική διάκριση σε καλό και κακό έργο τέχνης, απλουστεύοντας τα πράγματα και θεωρώντας ότι δεν υπάρχει υψηλή και ευτελής τέχνη, ότι η τέχνη έχει την αξία που της δίνουμε εμείς ως υποκείμενα την συγκεκριμένη χρονική στιγμή στη συγκεκριμένη κοινωνία στον συγκεκριμένο τόπο (Kabuki    έβαλα και μερικές σάλτσες που δεν τις έγραψες και ενδεχομένως να μην σε εκφράζουν. Τις έκλεψα από εδώ που τις έκλεψαν από τον Καντ). 

 

Περίπου τα ίδια υποστηρίζει και ο supertramp.

 

Εγώ πάλι ως ένα βαθμό συμφωνώ με όλα αυτά (πλην Dark Chris) συνάμα, όμως διαφωνώ κιόλας. Tο πώς γίνεται αυτό είναι ένα μυστήριο.

 

 

1. Ας ξεκινήσω από τη διάκριση μεταξύ fiction και non-fiction που νομίζω ότι είναι πολύ σημαντική. Και επειδή από μαθητής ακόμη σταδιακά άρχισα να διαβάζω περισσότερο non-fiction, θέλω να πω ότι σε αυτό το πεδίο, το οποίο θεωρώ απαραίτητο, τα κόμικς δεν με καλύπτουν.

 

2. Ας περάσουμε στα non-fiction ή έργα τέχνης. 

Παρένθεση: ο πεζός λόγος δεν συμπεριλαμβάνεται στις (παραδοσιακά) λεγόμενες 7 Καλές Τέχνες. Και πού να ανοίξουμε συζήτηση για την 9η Τέχνη. Κλείνει η παρένθεση.

 

Δυστυχώς, πιστεύω ότι υπάρχει υψηλή και ευτελής τέχνη. Και οι δυο τέχνες είναι. Αλλά με διαφορετική αξία και διαφορετική επίδραση πάνω μας. Έτσι, δεν μπορώ να συγκρίνω τον Παρθενώνα με τις μάσκες-κομψοτεχνήματα αφρικανικής ξυλογλυπτικής. Και θεωρώ ότι τα κόμικς είναι ευτελής τέχνη, η οποία αναδύθηκε μέσα από την έκρηξη της ποπ-αρτ. Και επίσης ότι ΔΕΝ είναι όλα τα κόμικς τέχνη.

 

3. Ας έρθουμε τώρα στο περιεχόμενο. Να σημειώσω ότι κάνουμε αυτή τη συζήτηση έχοντας ήδη αποδεχτεί ότι το διάβασμα μάς κάνει καλό και αναρωτιόμαστε αν πρέπει να διαβάζουμε μόνο κόμικς ή κόμικς και βιβλία. Αν χρειάζεται να εξηγήσω γιατί το διάβασμα κάνει καλό και το πώς σκεφτόμαστε με λέξεις, ας ανοίξουμε άλλο θέμα..

Δυστυχώς και πάλι, δεν πιστευώ ότι τα κόμικς έχουν το βάθος που αφήνει να εννοηθεί ο Dark Chris και το οποίο καλύπτει τις δικές του ανάγκες. Τα κόμικς εκ των πραγμάτων έχουν περιορισμένο εύρος κειμένου και μάλιστα κυρίως διαλόγους. Δεν εννοώ σε σελίδες, αφού μπορεί μια ιστορία να εκτείνεται σε εκατοντάδες (μήπως χιλιάδες; ) σελίδες. Εννοώ σαν πραγματικό κείμενο. Και δεν νομίζω ότι μέσα σε αυτό το κείμενο μπορεί να αναπτυχθεί εύκολα σε βάθος μια ιστορία ή μια έννοια. Τώρα θα μου πεις και η ποίηση έχει οικονομία εκφραστικών μέσων. Πιστεύω ότι τα κόμικς δεν μπορούν να συγκριθούν με την ποίηση αλλά μόνο με τον πεζό λόγο.

Επιπλέον, πολλά κόμικς και ιδίως τα μέινστριμ απευθύνονται σε κοινό μικρής ηλικίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να τα διαβάσει κι ένας ενήλικος. Σημαίνει όμως ότι ως ένα βαθμό επιδιώκεται να είναι απλοποιημένα, είτε σαν μορφήη είτε σαν περιεχόμενο.

Επιπλέον, από τη φύση τους τα κόμικς είναι φτιαγμένα για να διαβάζονται εύκολα και γρήγορα. Πρέπει να έχουν καλό ρυθμό, το κείμενο να μην κυριαρχεί στο σχέδιο, να μην χρειάζεται να σκέφτεσαι μια ώρα για να καταλάβεις τι γίνεται. Όλα αυτά το κάνουν εύπετο ανάγνωσμα.

 

Αυτά τα ολίγα για αρχή.

 

 

Επεξεργασία Ιουνίου 11, 2013 από tik

[Kabuki]

αν δεν έγινα κατανοητή, αυτό που εννοουσα είναι ότι το να συγκρίνεις λογοτεχνια, κομικς, κινηματογράφο, ανιμέισον, μουσική κλπ

ειναι σα να συγκρίνεις μήλα, πορτοκάλια, μπανάνες και καρύδες.

Ειναι διαφορετικά μεταξύ τους, αλλά είναι όλα φρούτα.

Όσον αφορά το κάθε φρούτο, υπάρχουν πεντανόστιμα, άγουρα ή σάπια

 

δεν ειχα σκοπό να κάνω καμια βαθιά ανάλυση, απλά ανέφερα χοντροκομμενα τη γνωμη μου

 

[tryfev]

 

Ο tryfev διατείνεται ότι τα βιβλία προσφέρουν ανάταση ψυχής και σε ανεβάζουν στα δυσανάβατα ύψη των υψηλών διανοητικών και ψυχικών απολάυσεων κλπ. Ο tryfev εστιάζει κυρίως στα non-fiction βιβλία, μια διάκριση που έπρεπε να είχαμε κάνει από την αρχή. 

 

Μια αναγκαία διευκρίνηση φίλε tik. Δεν διάβασες καλά το ποστ μου. Εγώ εστίασα στα λογοτεχνικά βιβλία (δηλαδή τα fiction), λέγοντας ότι ε αυτά μας προσφέρουν ανάταση ψυχής κλπ.κλπ., ενώ τα non-fiction μας προσφέρουν μόνο γνώσεις. Αντιγράφω το σχετικό απόσπασμα: "Τα λογοτεχνικά βιβλία (πεζά και ποιητικά) είναι κυρίως αυτά που σε διαμορφώνουν και σου προσφέρουν ανάταση ψυχής και νου. Τα επιστημονικά και γενικά τα non fiction απλά σού προσφέρουν γνώσεις".

 

Στα υπόλοιπα συμφωνώ σε γενικές γραμμές μαζί σου. ΄Οσο για τα περί Kant, εξομολογούμαι ότι η φιλοσοφία και η ψυχολογία υπήρξαν ανέκαθεν τα αδύνατα σημεία μου.

Τέλος, σχετικά με τις καλές τέχνες, επειδή κάποτε, με αφορμή μια συζήτηση που είχαμε με τον αγαπητό φίλο Πάνο Κρητικό aka CitizenX είχα ψάξει λίγο το θέμα, βρήκα τα εξής:

 

Οι Καλές Τέχνες είναι:

 

α) Οι 6 κλασικές:

 

Αρχιτεκτονική

Γλυπτική

Ζωγραφική

Μουσική

Ποίηση (Δραματική, Επική, Λυρική)

Χορός

 

β) Οι 3 νεότερες

 

7η: Κινηματογράφος

8η: Φωτογραφία

9η: Κόμιξ

 

Σχετικά με την μη ένταξη σ' αυτές τού πεζού λόγου, αλλά μόνο των τριών ειδών τού ποιητικού, πιθανολογώ ότι αυτό οφείλεται στο ότι όταν συντάχθηκε ο πίνακας αυτός, ο πεζός λόγος δεν είχε εμφανισθεί ακόμη ή βρισκόταν στα σπάργανα και τα σημαντικότερα κείμενα γράφονταν σε έμμετρο. ΄Η ότι δεν είχε αναγνωρισθεί ακόμη ως τέχνη. ΄Η τέλος, ότι με τον καιρό, η έννοια τής ποίησης διευρύνθηκε και περιέλαβε κάθε είδος λόγου.

Επεξεργασία Ιουνίου 11, 2013 από tryfev

[tik]

Λάθος από κεκτημένη ταχύτητα δικό μου αυτό για το fiction. 

 

Πάντως εννούσα fiction πάω ν το διορθώσω.

[zade]

Αλλάζοντας εντελώς θέμα και επιστρέφοντας στο αρχικό, σήμερα ήταν η πρώτη φορά που ένας μαθητής μου με δούλευε επειδή ακόμα διαβάζω (για Κινέζικα, για μεταπτυχιακά κλπ κλπ) . Συγκεκριμένα μου είπε: 

«Ά ρε κύριε, άμα είναι να διαβάζω για να γίνω σαν κι εσάς που διαβάζετε ακόμα μετά από τόσα χρόνια, θα πάω να γίνω υδραυλικός...»

 

Ήθελα να του πω εκείνη την ώρα «Ρε Βασιλάκη, άμα το ήξερα κι εγώ, θα γινόμουν κι εγώ υδραυλικός...»

[germanicus]

Διάβασε και κανένα βιβλίο, φίλε Γιώργο. Καλά είναι και τα κόμιξ, αλλά τα βιβλία σε διαμορφώνουν, σε σημαδεύουν, σου προσφέρουν γνώση αλλά και ανάταση τής ψυχής και του νου. Δεν μετάνιωσα ποτέ που έχω διαβάσει πάνω από χίλια στη ζωή μου και συνεχίζω.

 

 

Tα βιβλία είναι πράγματα του Σατανά (τα έκαψα όλα το χειμώνα και ζέστανα τα κοκαλάκια μου)

 

Η αλήθεια βρίσκεται στους Led Zeppelin

 

[Paliakoudis]

Συμπαθώ τα βιβλία κάτι λιγότερο από τα κόμικ. Αλλά δεν μπορώ να πιάσω να διαβάσω σχεδόν ποτέ! Και αν πάμε σε παλιά λογοτεχνήματα των 60s... Προτιμώ αυτά που έχω να μάθω κάτι πρακτικό για μένα που με απασχολεί άμεσα

[germanicus]

Σήμερα είναι η πρώτη φορά που έβαλα ξένο τραγούδι σε αυτό το τόπικ.

Και ένα ελληνικό για να είναι ΚΑΙ η πρώτη φορά που βάζω ελληνικό τραγούδι, ένα χασάπικο για να κάνουμε κεφάλι

Το πλαστό το πασαπόρτι
σαν και την καρδιά σου μόρτη
σαν την κάλπικη καρδιά σου
τη σκληρή

Ρημαδιό ζωή και σπίτι
απ’ τα χούγια σου αλήτη
που μετράς το αντριλίκι
με βρισιές

Μη βροντοχτυπάς τα ζάρια
όσοι είναι παλληκάρια
τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές