ΜΑΥΡΗ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ

[kaklamoney]

μα ήταν δωρεάν

 

 

Aκριβώς !

[The_Sandman]

Δεν μου άρεσε. Δεν λέω ότι ήταν ένα κακό κόμικ. Ίσα ίσα. Με κάθε νέα του δουλειά ο Σταμπούλ γίνεται καλύτερος. Απλά αυτό του το κόμικ δεν ήταν για μένα. Δεν γέλασα, δεν ενοχλήθηκα, δεν πέρασα καλά διαβάζοντάς το. Όχι γιατί θίχτηκα. Το βρήκα χοντροκομμένο -φαντάζομαι πως έτσι το ήθελε. Περιμένω το επόμενο.

 

Γενικά νομίζω πως ο Χρήστος τα πάει καλύτερα όταν ασχολείται με θέματα που του αρέσουν (Άρχοντες, Charlotte), παρά με ότι δεν του αρέσει (MARS, ΜΦ).

 

ps. Και για να μη γίνομαι άδικος, το κόμικ έχει μια μεγάλη ατάκα:

 

"Η αλήθεια χρειάζεται για τους ζωντανούς. Η λησμονιά για τους αποθαμένους... Για να μας αφήνουνε στην ησυχία μας."

 

Καυστικότατη, πανέξυπνη, και όποιος την έπιασε...

[mr-d]

πολύ μπροστά το κόμικ, respect στον δημιουργό.

ναι, μου άρεσε αλλα δεν είναι το κόμικ που θα αρέσει σε όλους

(και αυτο το κάνει ακόμα καλύτερο )

 

[germanicus]

Θεοί... μέχρι να φτάσω εδώ κάτω για να ποστάρω ξαναείδα όλους όσοι λένε ότι δεν τους άρεσε... την κολοκυθόπιτά μου μέσα

 

oh well..

 

λοιπόν. σφάζουμε τον καλύτερο τραχανά μας στον ημίθεο Σταμπουλή, θυσιάζουμε 5 ξεπαρθενιασμένες παρθένες, ανάβουμε τσιγάρο και διαβάζουμε τη συνέντευξη στο ough.gr "Για τη Μαυροβουλίτσα ρε γαμώτο!"

 

===

Για τη Μαυροβουλίτσα ρε γαμώτο!

the ough! team

 

Μαύρη Φουστανέλα: το πρώτο ελληνικό βουκολικό manga κυκλοφορεί (με μηδέν δραχμές).

Η Μαύρη Φουστανέλα δεν είναι το πρώτο κόμικ που έχει εκδώσει ο Χρήστος Σταμπουλής, για όσους όμως ξέρουν τη δουλειά του, είναι το καλύτερό του μέχρι τώρα. Ο ήρωας δεν είναι καν δικός του, πρωτοεμφανίστηκε το 2004 σε ένα εξασέλιδο κόμικ του Γιώργου Τσακιρέλη, αλλά το ασπρόμαυρο 48σέλιδο βιβλιαράκι που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τις περιπέτειες του τσοπάνη-σαμουράι-καρατέγκα αντιήρωα, ο οποίος αναζητάει τον χαμένο του έρωτα με φόντο την ελληνική επανάσταση του 1821, είναι ξεκαρδιστικό και «αιρετικό». Ο χαρακτηρισμός «βουκολικό manga» του οπισθοφύλλου ίσως το αδικεί, επειδή είναι πολύ περισσότερα. Η Μαύρη Φουστανέλα κινείται μέσα σε ένα περιβάλλον ασυδοσίας και παρακμής και θερίζει με το σπαθί του Τούρκους και «σωτήρες», συναντάει την Αρετή και την Κακία, τη Γοργόνα, μάγισσες, παπάδες, την Αθανασία, προσπαθώντας να σώσει την αγαπημένη του Μαυροβουλίτσα από τα χέρια του Γκαυλάμπεη. Μέσα από το αίμα και το μαύρο χιούμορ γίνεται και ένα πολύ καυστικό σχόλιο για την εποχή, «χωρίς τον προστατευτικό μανδύα της ιερότητας» που την έχουν επενδύσει. Ο Χρήστος Σταμπουλής έχει πολλά και ενδιαφέροντα να πει για τον "χάρτινο" ροκαμπιλά Λι βαν Κλιφ που μάχεται για να ικανοποιήσει την επιθυμία του –και τελικά τα καταφέρνει...

Φωτο: ShootLudwig: Νίκος - Θάνος.

Πότε πρωτοεμφανίστηκε ο Μαύρος Φουστανελάς; Πώς προέκυψε το ελληνικό manga με φουστανέλα;

Κατ’ αρχήν, δεν είναι Μαύρος Φουστανελάς, αλλά Μαύρη Φουστανέλα, έτσι απλά, σαν κωδική ονομασία. Για το πώς προέκυψε η ιδέα, θα πρέπει να ρωτήσουμε τον Γιώργο τον Τσακιρέλη που ήταν ο εμπνευστής του ήρωα, εν έτει 2004. Ουσιαστικά, το μόνο που έκανα εγώ είναι να πάρω το εξασέλιδο κόμικ του Γιώργου και φτάνοντας στην πέμπτη σελίδα του, να αναβάλλω το τέλος για κάπου 36 σελίδες και να χώσω και λίγη φιλοσοφία, ποίηση και γλέντι στο κατόπιν, για να μην μείνει τίποτα στην τύχη. Εκτιμώ πολύ τα έργα που διαθέτουν μια πρωτόγονη ζωντάνια και αμεσότητα, μαζί με ένα σχεδόν πρωτογενές, πηγαίο χιούμορ και έτσι ποτέ δεν μου έφυγε από το μυαλό η Μαύρη Φουστανέλα. Ένιωθα ότι της χρωστάω κάτι, και έτσι, όταν αποφάσισα να ξαναπιάσω την ιστορία και διασκευάζοντάς την να την κάνω μεγάλο κομικ και της απέδωσα την δέουσα δημιουργική προσοχή, μού το ανταπέδωσε, οδηγώντας με μέσα από μια σπουδαία ιστορία. Γιατί όπως συνηθίζω να λέω, ο ήρωας είναι αυτός που γράφει την ιστορία, αυτός την χαράζει και ορίζει τι θα γίνει μετά. Τώρα, όσον αφορά στο manga της υπόθεσης, η αρχική μου σκέψη ήταν η ιστορία να γίνει όντως σε στυλ manga, δηλαδή να διαβάζεται ανάποδα κλπ, αλλά πέρα από την τεχνική δυσκολία ενός τέτοιου εγχειρήματος, σκοπός μου ήταν να μπορεί το κόμικ να διαβαστεί από τον καθένα, οπότε άφησα τις «μανγκιές» και έκανα αυτό που ξέρω να κάνω καλύτερα. Ο υπότιτλος «βουκολικό manga» ανήκει και αυτός στον Γιώργο.

Είχες κάποιον συγκεκριμένο στο μυαλό όταν σχεδίασες τον Μαύρη Φουστανέλα [το χαρακτήρα του, το πρόσωπό του];

Κυρίως προσπάθησα να αντιγράψω το αρχικό σχέδιο. Πέρα από αυτό, η μορφή του ήρωα, οι γκριμάτσες και η κάθε τύπου αντίδραση υπαγορευόταν από την κάθε περίσταση και φυσικά τον χαρακτήρα του ήρωα. Νομίζω, πάντως, ότι η φυσιογνωμία του ήρωα συγκεντρώνει από ασιατικά μέχρι ροκαμπίλι στοιχεία και, φυσικά, κάτι από μπαρμπαγιώργο, αλλά σε πολύ πιο σπιρτόζικο και μπρουσλίδικο. Έχει και κάτι από Λι βαν Κλιφ, δεν νομίζεις;

Γιατί δεν έχει όνομα;

Γιατί είναι πολύ γαμάτος για να έχει ένα. Γιατί είναι θρύλος. Ίσως και να έχει, αλλά άλλο π.χ. να λες Πλαστήρας και άλλο να λες Μαύρος Καβαλάρης.

Πες μας μερικά πράγματα για τη Μαύρη Φουστανέλα. Εκτός από αντιστασιακός με έναν δικό του τρόπο και κτηνοβάτης, τι άλλο είναι;

Ξέρεις, προβληματίστηκα πολύ με την περίπτωσή του. Νομίζω ότι τελικά η Μαύρη Φουστανέλα είναι κάτι σαν να λέμε η αθάνατη ψυχή του γένους, κάτι σαν η ακατάβλητη δύναμη της επιθυμίας, κατι σαν η ορμή του ασυνείδητου, αλλά, πέρα από αυτά, διαθέτει και συγκρότηση, προβληματίζεται, αποφασίζει, τολμάει, αλλά άμα λάχει τα παρατάει όλα. Είναι όπως τον περιγράφουν οι τρεις γριές στο τέλος. Είναι ένα παράξενο πλάσμα, γεμάτο αντιφάσεις. Είναι σαν τον κερασφόρο θεό του κόμικ Slaine. Πιστεύω ότι είναι ένας αναχωρητής, που χάνοντας αυτό για το οποίο έγινε εξ αρχής αναχωρητής (την Μαυροβουλίτσα), γίνεται φωνή του λαού, κατάνα του λαού, και πάλι πίσω. Οι μεταμορφώσεις του ξαφνιάζουν. Αυτό που κυρίως επισημαίνω, ωστόσο, είναι το ότι αποποιείται παντελώς τον χαρακτήρα του Ήρωα. Είναι ένας αντί-ήρωας (όμως καθόλου, μα καθόλου «αντιήρωας»). Όσο για την κτηνοβασία, μην γελάσεις, αλλά ουσιαστικά της αποδίδω κάποιον συμβολισμό. Είναι σαν να λέμε, ό,τι είναι και η Επιθυμία: Περί ορέξεως. Αλλος γουστάρει μεγάλα βυζιά, άλλος μαυρομάλλες, άλλος άτομα του ίδιου φύλου, άλλος κατσίκια, άλλος πρόβατα και άλλος καμήλες και κάποιος ίσως όλα μαζί και ταυτόχρονα. Η επιδίωξη της εκπλήρωσης της επιθυμίας -ή η αναζήτηση της επιθυμίας- ενσαρκώνεται μέσα σε αυτόν τον ίσως γκροτέσκο συμβολισμό. Εγώ, τουλάχιστον, αυτήν την ερμηνεία δίνω. Κάποιος που έχει δοκιμάσει με πρόβατο μπορεί να έχει άλλες σκέψεις, τι να πω. Εννοείται, πάντως, ότι η έννοια της επιθυμίας δεν περιορίζεται μόνο στο σεξουαλικό πεδίο.

Για ποιο λόγο διάλεξες για setting την ελληνική επανάσταση [εκτός του ότι προσφέρεται για αποκεφαλισμούς];

Κοίτα, καταλαβαίνω πού το πας, αλλά νομίζω ότι το αίμα που έτρεξε συνολικά στο κόμικ ήταν κατώτερο των προσδοκιών του μέσου αναγνώστη, που από την αρχή αντιλαμβάνεται την Μαυρη Φουστανέλα ως χαοτική δύναμη. Χειρίστηκα –πιστεύω- την βία, το αίμα και το σεξ με πολύ ύπουλο τρόπο, δημιουργώντας προσδοκίες στον αναγνώστη, χωρίς να του δίνω αυτό που θέλει, όταν το θέλει. Σαν γκόμενα, δηλαδή. Κανονικό ψηστήρι. Δεν το έκανα από σαδισμό, αλλά για να προσέξουν τον εσωτερικό μου κόσμο (πλάκα κάνω). Τώρα, γιατί όλο αυτό το σκηνικό στην ελληνική επανάσταση; Ε, ας πούμε ότι η εποχή εκείνη έχει πολύ ζουμί και έχει πολλά να πει και για το σήμερα, και δίνει τις αφορμές για πολλή ανάπτυξη και φυσικά, σφαγίδια. Η πιο αιματηρή ενότητα, πάντως, αυτή με τον παππά, έχει για το έμπειρο μάτι και θρησκευτικές προεκτάσεις. Γενικά, υπάρχει πολύ βάθος.

Το κόμικ μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους αρκετά «αιρετικό», σε σχέση με την αντίληψη που έχουν οι περισσότεροι για την ελληνική επανάσταση. Έχουμε μεγαλώσει με τον μύθο του «κρυφού σχολειού», τους καλούς Έλληνες ήρωες, τους παπάδες που θυσιάζονταν για το έθνος, τις ξένες δυνάμεις που ήταν ευεργέτες και τους κακούς Τούρκους. Σκέφτηκες ότι κάποιοι που θα το διαβάσουν μπορεί να αντιδράσουν;

Σκοπός μου δεν είναι να προκαλέσω αντιδράσεις, αλλά προβληματισμό και αφορμή για κριτική σκέψη. Αν ήθελα να μείνω απλά στην αποκαθήλωση κάποιων εικόνων, θα ήταν σαν να ζητώ να με κράξει κάποιος γραφικός πωρωμένος για να τραβήξω την προσοχή του πλήθους των βαριεστημένων. Στο κόμικ οι εικόνες αυτές πέφτουν χωρίς πάταγο, απλά κάνουν την εμφάνισή τους χωρίς τον προστατευτικό μανδύα της ιερότητας με τον οποίο τις έχουν επενδύσει. Γενικά, δεν μπορώ αυτήν την ανοησία των αυταπόδεικτων-αναντήρητων εννοιών: Αρετή VS Κακία π.χ., ή πας χριστιανός Έλλην- πας μουσουλμάνος Τούρκος, ότι ο Κλίνγκον δεν θα γίνει Έλληνας ποτέ και ότι το κωλόπαιδο πρέπει να το λέμε και πατριώτη. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, έχει γίνει κανονικό μακελειό στο κόμικ σχετικά με θρύλους και αυτές τις αναντίρρητες αλήθειες. Δεν σεβάστηκα τίποτα. Ούτε η μυστακοφόρα αδερφή του Μεγαλέξαντρου δεν την γλύτωσε και καθόλου αδίκως, μάλιστα, θα προσθέσω. Παραπέρα, δεν δίστασα ούτε να αυθαιρετήσω συνειδητά: Στην ρωσική ναυαρχίδα, μαζί με τον παπά θα δούμε πλάϊ στα λάβαρα του τσάρου, τα πορτρέτα της Κανέλλη και του Τσίπρα, κάτω από το εικόνισμα του αγίου Στάλιν. Ειδικά σήμερα δεν είναι δυνατό να τεκμηριωθούν βάσιμα τέτοιες συνδέσεις, αλλά τα άφησα όλα εκεί για να σκαλίζουν το μυαλό και την μνήμη των δύστυχων αναγνωστών.

Στο ξεκίνημα του κόμικ ο ήρωας θυμίζει τον Lone Wolf and Cub, ισχύει; Ποιές είναι οι επιρροές σου;

Το κόμικ όντως ξεκινάει με ιδιαίτερα ιαπωνικό στόμφο, για να χτιστεί κατόπιν με την φλογέρα και το μουσικό θέμα του «τσομπανάκου», το βασικό προφίλ του ήρωα. Οι επιρροές μου είναι από λίγες πηγές, κυρίως τα ασπρόμαυρα κόμικς του Κόναν, απ’ όπου λάτρεψα την γυναικεία φιγούρα, τα Κόρτο Μαλτέζε του Hugo Pratt και το κόμικ Slaine των Mills και Bisley, που κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Ας μην επεκταθώ σε ζητήματα εκπαίδευσης -κάποια νύξη έγινε ούτως ή άλλως στο κόμικ, μετά την επαφή με τις αδερφές Αρετή και Κακία. Ναι, σίγουρα μοιράζομαι και πολλά πράγματα με την ιαπωνική κουλτούρα των κόμικς, όπως την αναζήτηση εκφραστικής και αποτελεσματικής κινησεολογίας, την απόδοση των συναισθημάτων, το στήσιμο των καρέ, τα είδη των καρέ και η χωροθέτηση του καθετί στο κόμικ, μόνο που τολμώ να πω πως σε αυτές τις αναζητήσεις μου η ιαπωνική κουλτούρα απλά βρέθηκε στον δρόμο μου να με επιβεβαιώσει και δεν υπήρξε καθόλου η αφετηρία μου. Οι Ιάπωνες είναι θεόμουρλοι. Τους θαυμάζω. Αλλά δεν θέλω να τους παρερμηνεύσω, οπότε δεν τολμώ να εντρυφήσω στα manga. Έχω διαβάσει και σχεδόν όλο το lone Wolf and Cub, αλλά δεν νομίζω ότι με ενδιέφερε τόσο πολύ η θεματολογία του για την παράκαμψη του bushido, ούτε βρήκα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο στήσιμό του ως έργου κόμικ. Πιστεύω ότι την αυτοπεποίθησή μου για το συντακτικό της γλώσσας του κόμικ που χρησιμοποιώ, την άντλησα κυρίως από την στοχαστική παρατήρηση των έργων του Ούγκο Πράττ, σε συνδιασμό με κάποια αναγνώσματά μου πάνω στην οπτική αντίληψη και την ψυχανάλυση και οπωσδήποτε, τις σπουδές μου στην αρχιτεκτονική.

Πόσο καιρό ασχολείσαι με το κόμικ; Τι άλλο έχεις κάνει;

Πρέπει να μετράω ήδη καμιά ντουζίνα χρόνια ασχολίας με αυτόν τον καρκίνο. Έχω αρκετά μεγάλη παραγωγή από κόμικς. Τα προσωπικά άλμπουμ που έχω εκδώσει είναι 7 και θα μπορούσα να έχω εκδώσει και ’κανα δύο ακόμα αν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες. Το πιο αναγνωρισμένο έργο μου είναι το «Οι Άρχοντες της Πορφυρής Κοιλάδας», μια πολύ δυνατή ιστορία που λαμβάνει χώρα στην μεσαιωνική Ιαπωνία. Αλλά δεν θα αδικούσα και κανένα από τα άλλα μεγάλα έργα μου, τα οποία και αγαπώ-μισώ σε ανάλογες δόσεις, όπως είναι η CHARLOTTE -ζεστοι χαρούμενι πίδακες, η πιο γαμάτη γκόμενα της κόμικ σκηνής παγκοσμίως τολμώ να πω, το BALZAC?, μια steampunk ιστορία εμπνευσμένη από το έργο του Balzac, το Αίμα Δάκρυα κ Ιδρώτας, μια ιστορία ζόμπι καταστροφολογίας σε σεναριακό πλάνο των Γ. Τεξή και Γ. Πατέλια, το Επισκέπτες της Νύχτας, μια συλλογή τολμηρών από πολλές απόψεις κόμικ παραμυθιών σε ανατολίτικο φόντο, και το MARS-το τέλος των υπερηρώων, ένα κόμικ που χρωστούσα σε όσους επιμένουν να την βρίσκουν με υπερήρωες, βασισμένο για ακόμα μια φορά σε δανεικό ήρωα, αυτήν την φορά από τον Γ. Τεξή.

Ποιο είναι το feedback που είχες μέχρι τώρα για το κόμικ; Θα έχει συνέχεια;

Κάποιος που παρακολουθεί στενά το έργο μου μου είπε ότι είναι η καλύτερη ιστορία που έχω κάνει, τουλάχιστο ως είδος, ενώ υπάρχει και ένα καθίκι που δεν του άρεσε, λέει, και ένας κομπλεξικός που παρατήρησε ότι το σχέδιό μου θα έπρεπε να εξελιχθεί, λες και αυτό είναι το ζητημα. Πέρα από αυτές τις ειδικές περιπτώσεις, μόνο εκθειαστικά σχόλια έχω ακούσει για το συγκεκριμένο κόμικ. Και να φανταστείς ότι είναι το κόμικ που έγινε πιο βιαστικά από οτιδήποτε έχω κάνει ως τώρα, λόγω έλλειψης χρόνου εξαιτίας άλλων υποχρεώσεων. Είναι επίσης το πιο «Κορτομαλτεζικό» μου έργο. Πάντως, για συνέχεια, το αποκλείω. Σχεδόν τίποτα από όσα κάνω δεν σηκώνει συνέχεια. Φροντίζω να «αποτελειώνω» τα έργα μου, να μην αφήνω περιθώρια για συνέχεια. Κάποιος μπορεί να πει ότι εκδικούμαι τα έργα μου για τον χρόνο και την ταλαιπωρία που μου κοστίζουν. Στην πραγματικότητα είμαι ανώτερος άνθρωπος: Το κάνω από ιδεολογική στάση. Μην ξεχνάμε ότι πολλά πράγματα πρέπει να τελειώσουν, όπως η ιστορία και πιο πριν, η τέχνη (η αναπαράσταση), αλλιώς καταλήγουν σε άγονο μυστικισμό και ιδεολογική πόρωση, ή στην Marvel την DC και τον μυρικαστικό σάκο κάποιου τετράποδου, αλλά δεν είναι του παρόντος να το αναλύσω.

Γιατί το κυκλοφόρησες δωρεάν; Δεν υπάρχει κοινό για να το στηρίξει στην Ελλάδα;

Δεν είναι καθόλου δωρεάν, έχει αξία που τιμάται σε μηδέν ΔΡΑΧΜΕΣ. Το κόμικ έγινε για το γαμώτο, ως αντίδραση στα σκατά αυτής της ντροπής που ζούμε. Συνεπώς, ούτε εμπορική αξία θα ήταν ηθικό να έχει, άλλα ούτε και θα μπορούσε -και να ήθελε. Τα πράγματα στην αγορά πάνε κατά διαόλου και δεν αξίζει να βγάλεις έξω δουλειά, από την στιγμή που δεν υπάρχει περίπτωση να την αποσβέσεις. Το απονενοημένο βήμα να την βγάλεις και να την μοιράσεις είναι -αν μη τι άλλο- μια δήλωση που αψηφά αυτήν την κακομοιριά που ζούμε. Και αν θέλεις, αυτό είναι το ζητούμενο της εποχής, το να αψηφήσεις την απειλή, την τρομοκρατία, το να παλέψεις για την ελευθερία σου. Για την Μαυροβουλίτσα ρε γαμώτο!

Μπορείς να το διαβάσεις ολόκληρο εδώ: http://mavrifoustanela.blogspot.gr

 

To κόμικ κυκλοφορεί από την In-k situ comix, Gaaspstudio.

 

=====

 

[mr-d]

[DJO]

GODDAMMIT BLACKILT!!!!

[germanicus]

http://www.youtube.com/watch?v=gmlR5eG9zP4

[Dark Chris]

Ω, έλεγε αλήθεια ο Σταμπουλής!

[germanicus]

Και με αφορμή το #2 και την επερχόμενη παρουσίαση του στη Θεσ/νικη, είπα να μπω και σε εκείνο το ρημάδι το μπλογκ του κόμικ: http://mavrifoustanela.blogspot.gr/

 

και όπως το σκαλίζω, βλέπω ότι και στο ταμπ Πρόσωπα και στο ταμπ Λυσσάρι, έχει 2-3 σχόλια του Σταμπουλή, τα οποία νομίζω ότι εμπλουτίζουν την εμπειρία της ανάγνωσης του κόμικ.

 

Τα κοπιάρω εδώθε διότι εκείνο εκεί μπορεί κάποτε να κλείσει

 

===

ΠΡΟΣΩΠΑ

 

 

 

 

 

Θεόδωρος Κωλοκοτρώνης: Ο καλός.

 

Ιμπραήμ: Ο κακός.

 

Α. Μαυροκορδάτος: Το κάθαρμα. Όσα του καταλογίζονται στο κόμικ ισχύουν, ακόμα και το ότι ήταν λιγδιάρης.

 

Ι. Κωλέττης: Ο άνθρωπος ρουσφέτι. Πρωταγωνιστής στον πρώτο εμφύλιο και εμπνευστής αργότερα της Μεγάλης Ιδέας.

 

Αλί Πασάς: Αλβανός και μπεταχτσής μουσουλμάνος. Μεγάλο μούτρο της εποχής. Πολλοί γνωστοί αρματωλοί είχαν περάσει από εκπαίδευση στην σχολή πολέμου του και είχαν τεθεί κάτω από τις διαταγές του. Ήθελε να φτιάξει ανεξάρτητο ελληνοαλβανικό κράτος. Η γλώσσα διοίκησής του πασαλικιού του ήταν τα ελληνικά ενώ ο ίδιος δήλωνε απόγονος του βασιλιά Πύρρου.

 

Ρήγας Φεραίος: Ο Ρήγας οραματιζόταν τον από κοινού αγώνα των βαλκανικών λαών για την απελευθέρωση των βαλκανίων από τον οθωμανικό ζυγό και την δημιουργία κοινοπολιτείας βαλκανικών κρατών. Ο Ρήγας έχει το θλιβερό προνόμιο να χεροκροτείται σήμερα από ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι υποστήριζε ο ίδιος...

 

Αδαμάντιος Κοραής: Πράγματι υποστήριζε πως η επανάσταση έπρεπε να περιμένει 30 χρόνια ακόμα τουλάχιστο ώστε να διαχυθούν οι αξίες του διαφωτισμού μέσα από τα σχολεία που άνοιγαν στις εύπορες περιοχές οι χριστιανοί έλληνες έμποροι που ταξίδευαν στην ευρώπη. Εχθρός του Κοραή όπως και κάθε προσπάθειας διάδοσης των αρχών του διαφωτισμού ήταν οι μοναχοί οι οποίοι κρατάνε ασβεστο μένος εναντίον του ακόμα και σήμερα ενώ τότε κλείναν τα σχολεία ρουφιανεύοντας στον σουλτάνο ή τους τοπικούς επιτρόπους πώς ήταν εστίες διάδοσης επαναστατικών ιδεών. Ο Κοραής υποστήριζε την ορθοδοξία, αλλά όχι τον μοναχισμό. Θεωρείται μεγάλος ευεργέτης του έθνους. Τα ελληνικά που μιλούσε πάντως ήταν μια άκυρη μίξη δημοτικής και καθαρεύουσας. Εδυστυχώστατα.

 

Γκούρας: Ικανός στρατιωτικός και πρωτοπαλίκαρο του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ήταν και αυτός που τελικά τον πρόδωσε και φυλάκισε, ενώ με δική του εντολή δολοφόνηθηκε στην Ακρόπολη (ήθελε μάλιστα να το κάνει να φανεί και σαν αυτοκτονία). Ούτε ο Καραϊσκάκης μπόρεσε να προλάβει το κακό απειλώντας και βρίζοντας τον Γκούρα, παρόλο που ο Ανδρούτσος και ο Καραϊσκάκης είχαν έριδα για την αρχιστρατηγία της Ρούμελης. Πιστό τσιράκι του Μαυροκορδάτου και του Κωλέττη, από ήρωας κατέληξε ένα κάθαρμα. Δεν ήταν ο πρώτος ούτε ο τελευταίος.

 

 

=======

 

ΛΥΣΣΑΡΙ

 

 

 

 

 

 

 

Το μουσικό θέμα που παίζει στην εισαγωγή του κόμικ η Μαύρη Φουστανέλα είναι ο «

», παλιό σήμα της ΕΡΤ.

 

Το ρήμα «μπουτζαγκλαντίζομαι» δεν υπάρχει σε κανένα λεξικό. Για να μην ψάχνετε το λέω.

 

Ο μύθος του Ηρακλή στο σταυροδρόμι της Αρετής και της Κακίας είναι μια περίεργη υπόθεση: Πρώτα πρώτα η έννοια του ήρωα στην ελληνική μυθολογία δεν έχει καμία σχέση με αρετή και κακία, σίγουρα όχι με την έννοια που τις καταλαβαίνουμε σήμερα. Αρκεί να θυμηθούμε ότι ο Ηρακλής έσπασε πολλών τα κεφάλια εντελώς αναίτια και αδικαιολόγητα, πχ γιατί του αντιμίλησαν, του έκαναν παρατήρηση ή απλώς τον κοίταξαν στραβά. Ο ήρωας στην μυθολογία είναι ήρωας επείδή κάνει ό,τι γουστάρει, γιατί φτάνει στα όριά, εκεί που δεν φτάνει άλλος, και γιατί γαμεί και δέρνει! Αλλά ο λαός συσσωμος τον αγαπάει και τον θεωρεί προστάτη του. Στην αρχαιότητα δεν υπήρχε κατασταλαγμένη η έννοια της αρετής ή και της κακίας ακόμα, παρά μόνο η έννοια της ύβρεος τα όρια της οποίας δεν ήταν καθόλου διακριτά, σαν ένα ναρκοπέδιο χωρίς σήμανση. Τι ήταν λοιπόν αρετή; Αν κάτι αποφάσιζαν οι πολίτες ότι είναι αρετή, τότε έτσι ήταν, τελεία και παύλα. Κακία το ίδιο. Δεν ήταν έννοιες παγιωμένες γραμμένες σε πλάκες και παραδωμένες στον Μόζες. Περισσότερα για το σόϊ κοινωνία είχαν οι πρόγονοί μας θα διαβάσετε σε κανένα σύγγραμμα του Κορνήλιου Καστοριάδη. Παρόλαυτά η επινόηση (γιατί περί αυτού πρόκειται) του μυθεύματος του σταυροδρομίου της ζωής δεν ήταν χριστιανικό τέχνασμα όπως δικαίως κάποιος μπορεί να υποπτευθεί, αλλά ανήκει σε κάποιον σοφιστή, τον Πρόδικο τον Κείο, και αυτό είχε σαν εξέλιξη την «αγιοποίηση» του Ηρακλή από τους Κυνικούς. Τι μαθαίνει κανείς, ε;

 

Ο πρώτος μας εμφύλιος, πριν γίνουμε καν ελεύθερο κράτος, δεν ήταν και το πρώτο ντου των ρουμελιωτών (στερεοελλαδιτών) στον Μωριά (Πελοπόννησος). Είχαν προηγηθεί τα Ορλωφικά όπου οι Ρώσοι κατάφεραν να ξεσηκώσουν τους χριστιανούς στην Πελοπόννησο υποσχόμενοι να κάνουν πόλεμο με την Πύλη και τάζοντάς τους απελευθέρωση. Τελικά οι Ρώσοι δεν ξεκίνησαν καν πόλεμο και ο σουλτάνος κατέπνιξε την στάση με ρουμελιώτες οι οποίοι ρημάξαν όλη την Πελοπόννησο και η θύμιση αυτού του μακελειού δεν έιχε ξεχαστεί όταν έγινε το δεύτερο ντου...

 

Ο Κουντουριώτης απεικονίζεται στο κόμικ με το αριστερό μάτι καλυμένο. Αυτό είναι λάθος. Το μάτι που είχε χάσει ήταν το δεξί. Κουβέντα να γίνεται.

 

Το θέμα των τριών μαγισσών το συναντάμε σε πολλούς μύθους και παραμύθια, στον Μάκμπεθ του Σαίξπυρ κλπ. Το να εμφανιστεί το θέμα των τριών μαγισσών ήταν ειδικό αίτημα του Γιώργου Τσακιρέλη. Για το θέμα αυτό χρησιμοποίησα τις μάγισσες από ένα άλλο κόμικ μου, το

οι Άρχοντες της Πορφυρής Κοιλάδας

.

 

Το σύστημα φορολόγησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μπορεί κανείς να το μελετήσει, αν θέλει, για να μάθει τι εστί «χαράτσι». Ένα ενδιαφέρον σημείο της φορολογικής πολιτικής που καφτηριάζει και η Μαύρη φουστανέλα είναι το εξής: Η αυτοκρατορία χωριζόταν σε επαρχίες και για την φορολογική εκμετάλλευση της κάθεμιάς γινόταν πλειοδοτικός διαγωνισμός προς την Πύλη. Ο νικητής είχει το δικαίωμα να εκμεταλευτεί όσο θέλει την περιοχή που του παραχωρήθηκε για φορολογική εκμεττάλευση αρκεί να έδινε το ποσό που υποσχέθηκε στην Πύλη (Πύλη, ή Υψιλή Πύλη ήταν το όνομα για την εξουσία του Σουλτάνου). Οι υπήκοοι της αυτοκρατορίας όφειλαν να υπακούν στον φοροεισπράκτορα υπό την απειλή του σουλτανικού στρατού. Περιττό να σημειωθεί ότι οι φοροεισπράκτορες τους γαμούσαν την μάνα προκειμένου να έχουν το μέγιστο κέρδος. Ένας από αυτούς τους φορομπήχτες με μεγάλη δράση στην Ρουμανία ήταν ο πατέρας του Μαυροκορδάτου, που ήταν φαναριώτης. Η περιοχή εκεί ήταν λαμπρό πεδίο δόξας για φαναριώτες και συνεπώς ένας από τους λόγους που θεωρείται ότι απέτυχε η επανάσταση στην Μολδοβλαχία ήταν ότι μεταξύ του ντόπιου πληθυσμού το « Έλληνας» δεν ήταν καλή λέξη.

 

Τους γέρους του muppet show ποτέ δεν τους χώνεψα γιατί δεν μπορούσα να καταλάβω τα αστεία τους.

 

Ο παπάς που αιμοραγεί με μοτέρ είναι κι αυτός δάνειο από ένα άλλο κόμικ μου, το «Αίμα Δάκρυα κ Ιδρώτας» σε διασκευασμένο σενάριο των Γ. Τεξή και Γ. Πατέλια. Πληροφορίες στο

μπλόγκ

μου.

 

Ο μύθος της αδερφής του Μεγαλέξαντρου από πάντα μου καθόταν περίεργα. Δηλαδή ΚΑΙ ζει ΚΑΙ βασιλεύει ΚΑΙ τον κόσμο κυριεύει; Σαν πολλά δεν είναι; Διάβασα πριν λίγο καιρό ένα θεόσαχλό κόμικ (κλασσικά εικονογραφημένα) όπου εξιστορείται όλη η ιστορία του Μεγαλέξαντρου και της υποτιθέμενης αδερφής του και την ηλίθια τράμπα που ο πρώτος έκανε ξαπλωμένος στο νεκροκρέββατο και της έδωσε το ποτήρι με το αθάνατο νερό ενώ αυτός ήπιε το περιέ και τέζαρε, για να μείνει η τρελή και να ρωτάει τους ναύτες αν ζεί ο Μεγαλέξαντρος. Τώρα γιατί έβγαλε λέπια και ουρά ψαριού ώστε να την πληρώνουν οι ναυτικοί είναι άλλη ιστορία. Το θέμα ωστόσο παραμένει:

Η ιστορία αυτή είναι όντως κομμάτι της λαϊκής παράδοσης και των αλυτρωτικών αισθημάτων που σαφώς υπήρχαν από την εποχή της κατάλυσης του Βυζαντίου ή ανήκει στην σεβαστή παραγωγή λογοτεχνικών ανοησιών με αλυτρωτικό περιεχόμενο που γράφονται κατά παραγγελία για να στηρίξουν την πολιτική της Μεγάλης Ιδέας; Σίγουρα μοιάζει με συρραφή. Περισσότερα όταν υπάρχουν νέα στοιχεία.

 

 

Οι Κλίνγκονς είναι φυσικά οι... Αλβανοί. Ο λόγος είναι γιατί Αλβανοί και Κλίγκονς έχουν το ίδιο κούρεμα (ντάξ, οι Κλίνγκον έχουν λίγο διαφορετικό μουστάκι και επιπλέον μουσάκι, αλλά το πιάσατε το νόημα). Το χαρακτηριστικό κούρεμα που έφερε μεταξύ άλλων και ο Κωλοκοτρώνης με το βαθειά ξυρισμένο μέτωπο μέχρι πίσω από τα αυτιά, μακριά κόμμη και μουστάκι είναι αλβανικό. Την εποχή εκείνη οι Αλβανοί θεωρούνταν εξαιρετικοί μαχητές, και είχαν προηγουμένως χρησιμοποιηθεί εντατικά από την Γαληνοτάτη Δημοκρατία (Βεννετία) ως μισθοφόροι (stradiotti). Οι περισσότεροι επαγγελματίες πολεμιστές εκείνη την εποχή ήταν Αλβανοί ("αρβανίτες" λέγονταν οι ορθόδοξοι στο θρήσκευμα, "τουρκαλβανοί" οι μουσουλμάνοι).

 

Είναι γεγονός ότι η κόντρα του Ιμπραήμ με τον Κωλοκοτρώνη (που μαθαίνω τελευταία ότι γράφεται και Κολοκοτρώνης για να μην θίγονται τα χρηστά ήθη) είχε φτάσει σε σημείο να γίνεται και επικοινωνιακός πόλεμος: Ο Ιμπραήμ διαμαρτυρήθηκε ότι ο Κωλοκοτρώνης ήταν κότα γιατί ποτέ δεν στεκόταν να δώσει μάχη αλλά έκανε ανταρτοπόλεμο και ο ο Κωλοκτρώνης απάντησε ότι είναι επειδή ο στρατός του αιγύπτιου είναι πολυπληθέστερος και θα ήταν χαζομάρα, όχι ανδρεία να πολεμήσει μαζί του κατά μέτωπο. Του πρότεινε λοιπόν αν θέλει να πάρει 100 δικούς του ο καθένας να δώσουν μάχη. Νταξ...

Κατά τα άλλα όλα εκείνα τα χρόνια ο λαός της Πελοποννήσου υπέφερε τα πάνδεινα. Μόλις πριν εισβάλει ο Ιμπραήμ είχε λεηλατηθεί ο τόπος από τους ρουμελιώτες. Και σαν να μην έφτανε αυτό, από την μια ο Ιμπραήμ απαιτούσε προσκήνημα, από την άλλη ο Κωλοκοτρώνης απαντούσε με φωτιά και τσεκούρι στους προσκηνημένους. Της τρελής γινόταν. Μετά ήρθαν οι ξένοι και μας σώσαν, από εκείνο το σώσιμο που αντί να πάρει κλήρο ο λαός και οι στρατιώτες, τα πήραν όλα οι κοτζαμπάσηδες και ιο πολιτικάντηδες.

 

Η πρόταση του Ανδρούτσου στον Κωλοκοτρώνη να σφάξουν τους πολιτικούς έγινε κατά την διάρκεια της Β εθνοσυνέλευσης στο Άστρος. Για τους λόγους, διαβάστε σχετικά. Συνοπτικά μπορεί να ειπωθεί ότι οι πολιτικοί της εποχής, Μαυροκορδάτος και Κωλέττης προωθούσαν το ξεπούλημα αντί πινακίου φακής όλων των εθνικών γαιών (δηλαδή όλης της γής που απελευθερώθηκε και αποσπάστηκε από την οθωμανική επικράτεια) σε αυτούς που είχαν φράγκα, δηλ τους κοτζαμπάσηδες, αντί να μοιράσουν τους κλήρους στον απλό κόσμο που είχε πολεμήσει και υποφέρει και φυσικά δεν είχε μία. Με τα ρέστα του ο κάθε κοτζαμπάσης μπορούσε να αγοράσει τον μισό κάμπο του Άργους. Μιλάμε για κανονικό πλιάτσικο. "Βουλευταί κι εκτελεσταί, πουληταί και αγορασταί" έλεγε ο πικραμένος λαός. Φυσικά για να γίνει αυτό έπρεπε να καθαιρεθεί ο Κωλοκοτρώνης και κάθε άλλος που υπήρχε κίνδυνος να πάρει το μέρος του λαού σε αυτήν την υπόθεση και εύλογα τα πράγματα φτάσαν στο αμήν. Όχι ότι οι στρατιωτικοί ήταν άγιοι, αλλά τέτοια λωποδυσία ήταν ασύλληπτη για τους ίδιους που τους συνέδεε και κάποιο αίσθημα συμπάθειας και αλληλεγγύης με τον λαό, κάτι που δεν συνέβαινε ούτε για πλάκα με τους πολιτικάντηδες ή τους κοτζαμπάσηδες που στην αρχή σύρθηκαν με το ζόρι στην επανάσταση από τον εξεγερμένο λαό. Για την ιστορία, τελικά ο Κωλοκοτρώνης τα μάσησε και τα έκανε πλακάκια με τους "δικούς" του κοτζαμπάσηδες, πήρε υποσχέσεις και εξασφάλισε και την κουμπαριά που λέγαμε. Μέχρι τότε ο Κωλοκοτρώνης ήταν ήρωας του λαού. Έπειτα, δεν ήταν ποτέ πια το ίδιο.

 

 

Οι καρμπονάροι: Η Φιλική Εταιρία ήταν μια

καρμπονάρικη

επαναστατική οργάνωση και όχι κάποια μασωνική στοά όπως κάποιοι πιστεύουν. Συχνά η Φιλική Εταιρία αναφέρεται στους λόγους των αγωνιστών του 21 ως «οι καρμπονάροι» και «ο πρίγκιψ» (ο Υψηλάντης).

 

Τέλος να αναφερθεί ότι στο επιλογικό κομμάτι της

Αθανασίας

στο κομικ κάνουν την εμφάνισή τους οι Μάνος Χατζιδάκις και Νίκος Γκάτσος, ο εμπνευστής της Μαύρης Φουστανέλας Γιώργος Τσακιρέλης (αυτός με το χαμόγελο), ο Δημιουργός του κόμικ Χρήστος Σταμπουλής, ο αλχημιστής-σχεδιαστής κόμικς Κωστής Τζωρτζακάκης, ο κομίστας Τάσος Μαραγκός και ο Ιντιάνα Τζόουνς.

 

Και...

πάμε!

 

 

===

 

[DJO]

Πριν λίγο, έγινε και promo μέσα από την εκπομπή Άθλιοι Γιοί του http://1055rock.gr. Δεν χάσατε κάτι, ειπώθηκαν όλα τα απαραίτητα για το τευχάκι και την παρουσίαση μέσα σε 5' και για το τέλος τον ρώτησαν το Σταμπουλή αν γινόταν ταινία ποιος θα ήταν πρωταγωνιστής και είπε ο Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ με τσιγκελωτό μουστάκι, αλλιώς ο Eye Of The Tiger.

 

Btw, διαβάζοντας το αυθεντικό, προτείνω να μην ασχοληθείτε καν. Τσεκάρετε το παρόν να γουστάρετε.

[conb]

DJO οχι ρε φιλε "προτείνω να μην ασχοληθείτε καν" εγω δε διαβασα το "αυθεντικο" αλλα το "μαιμου" του comicdom και μου αρεσε...ριξτου και συ μια ματια ισως να σου αρεσει δε ξερεις γουστα ειναι αυτα !!!!

Επεξεργασία Ιανουαρίου 18, 2013 από ConB

[tik]

Έχω την εντύπωση ότι κάπου είχα δει στο φόρουμ το ιβεντ που κατέληξε σε αυτες τις εικονογραφήσεις. Δεν μπορώ να θυμηθώ πού. Που;

 

Τέλος πάντων, ας υπάρχουν και εδώ αυτές οι φωτογραφίες από τη Διαγώνιο.

 

 

[DJO]

Κοινωνικό μήνυμα εν όψει Πάσχα:

 

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΟΒΟΥΛΙΤΣΑ!!!

 

 

 

_{(Το πηδηχτο αρνακι ηταν μια προσφορα της gr8 produxionz)}

[tik]

 

Quote

Η Μαυρη Φουστανελα ειναι ενας ηρωαςπου δημιουργησε ο Γιωργος Τσακιρέλης.Το ομώνυμο εξασελιδο στο οποιο εμφανιστηκε ο ηρωας, "Τελος Σαιζον" της Φοιτητικης Εβδομαδας του Α.Π.Θ το 2004

 

 

Για τους λάτρεις της Μαυροβουλίτσας παραθέτω τις εν λόγω 6 σελίδες, σκαναρισμένες από το λεύκωμα της έκθεσης "Τέλος Σαιζόν".

 

 

Ακολουθεί περιεχόμενο ακατάλληλο δι' ανηλίκους

 

 

 

 

 

 

 

Φυσικά αν υπάρχει θέμα πνευματικών διακαιωμάτων η ΔΟ καλείται να τις διαγράψει.

Επεξεργασία Απριλίου 22, 2013 από tik

[batigoal]

Ξαναδιαβαστηκε τρια χρονια μετα και με εκανε παλι να κλαψω απο τα γελια!

 

Σιγουρα δεν ειναι για ολους, παντως εγω το καραγουσταρω!

 

Καπως ετσι θα επρεπε να ειναι ολα τα φανζιν, ψαγμενα, ιδιαιτερα και αμφιλεγομενα!

 

[germanicus]

On 6/22/2012 at 3:42 PM, germanicus said:

Μπορείς να το διαβάσεις ολόκληρο εδώ: http://mavrifoustanela.blogspot.gr

 

το blog φαίνεται να θέλει invitation. Μη σας πτοεί όμως αυτό  Το έχει ανεβάσει στο issuu  

Καλή ανάγνωση κοκόνες μου