ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ/ΣΕΙΡΑ ΕΙΔΑΤΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ;

[Kabuki]

εχω δοκιμασει πολλα 1α επεισοδια απο διαφορες σειρες κ το μονο που με κρατησε κ ειδα τα πρωτα 4 με τη μια ειναι αυτο

 

Wayward Pines

 

η υποθεση ολο και κατι θυμιζει σε οποιον εχει δει λιγο sci-fi παραπανω, οποτε αναρωτιεσαι συνεχεια τι μπορει να συμβαινει

 

 

7 εχουν βγει μεχρι στιγμης.. 6 ονλαιν!

οκ. κολλησα κι εγω!

εξαιρετική ατμοσφαιρα, καλές ερμηνειες και twists, απο τις φετινες σειρες που μ'αρεσουν πολυ!

απο τη στιγμη όμως που γινονται οι αποκαλύψεις για το πως , ποιος, γιατι, γίνεται λίιγο λιγότερο ενδιαφερουσα - ίσως να έπρεπε να το χαν κρατησει λίγο παραπανω - μεχρι το 6ο επεισόδιο εχω δει

 

 

Λίγο καθυστερημένα, αλλά νομίζω ότι η πρώτη σκηνή απτο 3ο επεισόδιο True Detective πήρε πολλά σώβρακα. Άλλωστε, μάλλον δεν ήταν τυχαία και η χρήση της φράσης "Agh! Pissed myself."

ωραία και η δεύτερη σεζον ως τωρα, αλλά σε σύγκριση με την πρωτη χανει πολύ ακομα. Βεβαια, έχουμε αρκετα επεισόδια μπροστα μας και μπορει να με διαψευσει

 

 

Συνεχίζω να παρακολουθω το Under the Dome για 3η σεζον, που συνεχίζει να εχει προβλήματα (καλύτερα απο την 1η σεζον, στα ιδια επιπεδα με τη 2η), ξεροντας ότι θα χει διαφορετικο τέλος απο το βιβλίο του Stephen King και περιμενω να δω τι στο καλό θα γινει!

 

 

 

Είδα και 4 επεισόδια απο το Humans - ανθρωπόμορφα ρομποτ στην υπηρεσία των ανθρώπων, κάποια απ αυτα αποκτουν συνειδηση κλπ

- τίποτα ως τωρα μ αυτην τη θεματολογία δεν έχει πλησιασει καν το Blade Runner, παρόλαυτα παρακολουθω ταινιες/σειρες σχετικες με το θέμα μ ενδιαφερον. 

Θα την τελειωσω τη σεζον

 

 

 

Jurassic World - διασκεδαστικότατο!

[Tightwad]

Για πρώτη φορά είδα ολόκληρο το Θωρηκτό Ποτέμκιν. Μερικές σκέψεις:

 

1) Έκανα καλά που είδα ένα βίντεο για τη θεωρία του σοβιετικού μοντάζ πριν δω την ταινία, με έκανε να την εκτιμήσω κάπως περισσότερο.

 

2) Η ταινία παραμένει κουραστική, πάντως. Όπως και το "Μ" που μου είχε αρέσει περισσότερο, φαίνεται ότι τα κινηματογραφικά σενάρια απέκτησαν καλύτερο ρυθμό πολύ πιο μετά, παρόλο που το Θωρηκτό χρησιμοποιεί "ρυθμικό μοντάζ".

 

3) Δεν περίμενα μια ταινία του '25 να είναι τόσο τεχνικά προηγμένη.

 

4) Πρότυπο προς αποφυγή όσον αφορά τους επιφανειακούς "κακούς". Κυριολεκτικά σε επίπεδο "Χιχιχι, θα σφάξω αθώους, κάτσε να γυρίσω το μοχθηρό μουστάκι μου". Κύριο παράδειγμα ο παπάς με το τρελό μαλλί, που τον σπάσανε στο ξύλο επειδή τόλμησε να μιλήσει σε έναν ναύτη.

 

 

 

ΟΚ, προπαγάνδα ολοκληρωτικού καθεστώτος, θα μου πεις. Αλλά θα φανταζόσουν ότι θα είχαν το κίνητρο να κάνουν την προπαγάνδα τους έστω και λίγο πιστευτή.

 

6) Η σκηνή με τα λιοντάρια είναι αρκετά έξυπνη:

 

 

 

 

Βασικά σε κάποιες σκηνές το μοντάζ είναι πολύ ωραίο, σε άλλες, όπως πχ την τελική "μάχη", μας δείχνει τα ίδια αδιάφορα πλάνα αρκετές φορές.

 

Επειδή τα είχε related στο youtube κάθισα και είδα και άλλες δυο σοβιετικές ταινίες, τα Glumov's Diary και

. Wtf.

[Blackbeard]

ωραία και η δεύτερη σεζον ως τωρα, αλλά σε σύγκριση με την πρωτη χανει πολύ ακομα. Βεβαια, έχουμε αρκετα επεισόδια μπροστα μας και μπορει να με διαψευσει

 

 

Εντάξει, πέρα από τα κακά αστεία με τα σώβρακα, πιστεύω πως κάποιες σκηνές αυτής της σεζόν είναι αριστουργήματα και άνετα ξεπερνάνε την 1η σεζόν. Και η ερμηνεία του Colin Farell προσωπικά μου φαίνεται ισάξια του Μακόναχι. Υπάρχει, όμως, το πρόβλημα των πολλών κεντρικών χαρακτήρων. Απ'ότι φαίνεται όλοι είναι αναγκαίοι για την ιστορία, αλλά το ότι έχεις 3 ντετέκτιβ, έναν 4ο πρωταγωνιστή που δεν είναι ο "κακός" και πρέπει να βρεις και τον κακό, φορτώνει τόσο πολύ τη σειρά που χαλάει η ροή. Αυτό είναι για μένα το κυριότερο ελάττωμα, μαζί με το ότι δε μπορεί εύκολα ο θεατής να ταυτιστεί με την Αντιγόνη και τον Παύλο. Και έχει πλοκή με άπειρες πτυχές που εξελίσσονται όλες μαζί. Και μάλλον το μοντάζ δε βοηθάει και πολύ μιας και βλέπεις σκηνές ακόμη και κάτω από 1 λεπτό που λένε απλά μια κουβέντα. Στο τέλος, όμως, απ'ότι έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται, ακόμη και η παραμικρή λεπτομέρεια παίζει ρόλο στην υπόθεση οπότε μάλλον στο σύνολο ίσως φανεί αλλιώς.

 

Πάντως, θεωρώ τους διαλόγους του Πιτσολάτο απίστευτα άριστους. Ακόμη και η πιο απλή ατάκα ακούγεται κορυφαία.

 

+Βλέπω πάλι αναφορές στο Invisibles του Μόρρισον χοχο

 

[x for xepeta]

Lili Marleen

 

Μια ταινία του 1981 του Rainer Werner Fassbinder. Τι κάνω για την αγάπη...

Εξιστορεί την πορεία του γνωστού τραγουδιού που από ερωτικό ποίημα έγινε σύμβολο του στρατιώτη της Ναζιστικής Γερμανίας. Λίγο άδικο διότι έχουν γίνει εκατοντάδες διασκευές και από τους συμμάχους, ακόμη και από την Ελλάδα. Ο έρωτας της μέτριας τραγουδίστριας Willie έρχεται σε σύγκρουση με την επιθυμία της να πετύχει σαν αρτίστα. Ο Robert ο εραστής της, εβραίος γαρ, δεν μπορεί να σταθεί δίπλα της σε αυτήν την δύσκολη εποχή. Μπλέκεται σε επαναστατικά κοινήματα και περνούν από χίλια μύρια κύματα. Το ίδιο το τραγούδι μισήθηκε και αγαπήθηκε από τους Ναζιστές. Περίεργες εποχές. Σχετικά καλή ταινία, αλλά λίγο άτσαλα δοσμένη. Σαν να την έχει μοντάρει πρόχειρα κάποιος φοιτητής. Όλοι παίζουν ωραία εκτός την πρωταγωνίστρια που είναι σαν Μιμή Ντενίση στα χειρότερά της.

 

H Marlene Dietrich δεν έχει σχέση με το αυθεντικό τραγούδι. Έχει τραγουδίσει μια διασκευή αλλά δεν ήταν αυτή που το έκανε γνωστό.

[deadneighbours]

Για πρώτη φορά είδα ολόκληρο το Θωρηκτό Ποτέμκιν. Μερικές σκέψεις:

 

1) Έκανα καλά που είδα ένα βίντεο για τη θεωρία του σοβιετικού μοντάζ πριν δω την ταινία, με έκανε να την εκτιμήσω κάπως περισσότερο.

 

2) Η ταινία παραμένει κουραστική, πάντως. Όπως και το "Μ" που μου είχε αρέσει περισσότερο, φαίνεται ότι τα κινηματογραφικά σενάρια απέκτησαν καλύτερο ρυθμό πολύ πιο μετά, παρόλο που το Θωρηκτό χρησιμοποιεί "ρυθμικό μοντάζ".

 

3) Δεν περίμενα μια ταινία του '25 να είναι τόσο τεχνικά προηγμένη.

 

4) Πρότυπο προς αποφυγή όσον αφορά τους επιφανειακούς "κακούς". Κυριολεκτικά σε επίπεδο "Χιχιχι, θα σφάξω αθώους, κάτσε να γυρίσω το μοχθηρό μουστάκι μου". Κύριο παράδειγμα ο παπάς με το τρελό μαλλί, που τον σπάσανε στο ξύλο επειδή τόλμησε να μιλήσει σε έναν ναύτη.

 

 

 

ΟΚ, προπαγάνδα ολοκληρωτικού καθεστώτος, θα μου πεις. Αλλά θα φανταζόσουν ότι θα είχαν το κίνητρο να κάνουν την προπαγάνδα τους έστω και λίγο πιστευτή.

 

6) Η σκηνή με τα λιοντάρια είναι αρκετά έξυπνη:

 

 

 

 

Βασικά σε κάποιες σκηνές το μοντάζ είναι πολύ ωραίο, σε άλλες, όπως πχ την τελική "μάχη", μας δείχνει τα ίδια αδιάφορα πλάνα αρκετές φορές.

 

Επειδή τα είχε related στο youtube κάθισα και είδα και άλλες δυο σοβιετικές ταινίες, τα Glumov's Diary και Soviet Toys. Wtf.

ΦΟΒΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ!!ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΔΕΙΣ..ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ!

[x for xepeta]

Ο ταξιτζής (1976)

 

Σήμερα εγώ διαλέγω. 40 ετών ταινία, απόψε αξιώθηκα να τη φτάσω ώς το τέλος. Είχα προσπαθήσει να την δω μερικά χρόνια πριν αλλά δεν άντεξα και την άφησα στη μέση. Πάσχων από αϋπνία ξεδίνει με περίεργο τρόπο. Γίνεται ταξιτζής, πηγαίνει σε πορνοκινηματογράφους, παίζει με πιστόλια, σχολιάζει όλα τα αποβράσματα που βλέπει γύρω του στις φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης. Η μοναξιά του και οι "αδέξιες" κοινωνικές του ικανότητες τον οδηγούν σε παράνοια και λίγο θέλει να κάνει ένα έγκλημα. Όλα δείχνουν ότι η τύχη θα αποφασίσει αν κάνει κάτι κακό ή κάτι καλό. Δεν είναι σε θέση να διαλέξει. Σαν ταινία χρονογράφημα της λαϊκής Αμερικής στέκει. Σαν βήμα για απόδειξη ικανοτήτων ηθοποιίας στέκει. Αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι λίγο υπερεκτιμημένη. Δεν την συμπάθησα και πολύ. Δύσκολα να την ξαναδώ.

[Blackbeard]

Ο κύριος Μαυρογένης είναι ανίκανος να πληκτρολογήσει μετά το έπος που λέγεται "4ο επεισόδιο True Detective." Από δω και πέρα όλες οι συνεννοήσεις θα γίνονται με τη γραμματέα του. 

 

[Μάιρα]

Mulan I & Mulan II 

 

Απαράδεχτο που δεν το είχα δει μέχρι τώρα.

 

[dimious200]

εχω απειρο καιρο να γραψω εδω αν και εχω δει αρκετες εως και πολλες ταινιες. Η αληθεια ειναι οτι δε θελω να γραφω απλα τι ειδα και δεν εχω τοσο χρονο για να γραφω κατι περισσοτερο. Αλλα τωρα θα κανω μια εξαιρεση Ειδα λοιπον το Κεντρι (Sting) του '73 και πραγματικα εξεπλαγην(να ναι καλα το σχετικο επεισοδιο community αυτης της σεζον που το ανεβασε αρκετες θεσεις στην watchlist μου)!!! καιρο ειχα να βαλω 10αρι σε ταινια

[rorschach]

Αφου σου αρεσε το Κεντρί, να δεις την αγγλικη σειρά Hustle

[x for xepeta]

Interstellar

 

Μεγάλα κεφάλια τα αδέρφια Nolan. Έφτιαξαν μια ταινία sci-fi με τους δικούς τους κανόνες. Λίγο με κούρασε το δακρύβρεχτο στην ταινία αλλά το καταπίνεις. Μιλάμε για πολύ δάκρυ. Την είχα πάρει στραβα και δεν ήθελα να την δω. "Ο αγρότης που σώζει την ανθρωπότητα". Πφφφ... ε, δεν ήταν έτσι ακριβώς. Έντονοι οι παραλληλισμοί και με την Οδύσεια του διαστήματος. Από το ρομπότ που θύμιζε το Χαλ και τον Μονόλιθο, το σουρεαλιστικό τρόπο αντίληψης του χώροχρόνου όταν κινδύνεψε να πεθάνει, και μερικά ακόμη μικροσημεία. Δείτε το και ξαναδείτε το μια ακόμη φορά.

[GeoTrou]

• JFK: θεωρίες γύρω από τον φόνο του Τζον Κένεντι, βασισμένες σε έρευνες του τότε εισαγγελέα της Νέας Ορλεάνης. Καλοφτιαγμένη ταινία, με ωραίες ερμηνείες και δυνατό σενάριο. Πολύ καλύτερη από το αναμενόμενο.
• The Dark Knight Rises: μιεχ. Ξεκίνησε καλά, αλλά κάπου έχασα το ενδιαφέρον μου. Το όλο σκηνικό μου φάνηκε too much. Ξέρω, είναι υπερηρωική, αλλά το βρήκα υπερβολικό. Ο Γάντζος θα με μισήσει, αλλά επίσης μ' εκνεύριζε η φωνή του Bane. 

• I'm a Cyborg, but that's OK: μια κοπέλα μπαίνει σε ψυχιατρική κλινική, νομίζοντας πως είναι cyborg. Πώς το καταφέρνει ο Τσαν-γουκ Παρκ και τα ανακατεύει όλα μαζί; Η ταινία έχει στοιχεία δράματος, κωμωδίας, ρομάντσου, ακόμα και δράσης. Δεν είναι αριστούργημα, αλλά είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.

[x for xepeta]

Η λεωφόρος της δύσης Sunset Blvd (1950)

 

Σεναριογράφος δεύτερης κατηγορίας  βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι μιας ξεχασμένης Ντίβας του κινηματογράφου και προηγούμενης ΕΣΣΟ. Οι δανειστές του τον κυνηγούν και αυτή του προσφέρει στέγη και χρήμα με αντάλλαγμα λίγη φανταστική προσοχή και τρυφερότητα. Η συμβίωση δείχνει να τους εξυπηρετεί ώσπου ένα φρέσκο κορίτσι και μια ιδέα για καλό σενάριο τον κάνει να επαναπροσδιορίσει αυτήν την αρρωστημένη συγκατοίκηση. Αστυνομικό νουάρ δεν είναι με τίποτα, κοινωνικό δεν το λες, κωμωδία ή κομεντί στοιχεία έχει αλλά απέχει πολύ. Δράμα - παρωδία ίσως, θεατρικό έργο το λες όμως. Σάμπως ξέρω γω τι είδα; Η Gloria Swanson είναι μια ψυχασθενική καρικατούρα που σχεδόν κοροϊδεύει με την γκροτέσκ ηθοποιία της. Ο πρωταγωνιστής William Holden συμπαθητικός, δε θα έλεγα όχι σε μια κωμωδία του. Προσπεράστε το με χαμόγελο. Με τίποτα δε θα το δω για δεύτερη φορά.

[x for xepeta]

Λεωφορείον ο Πόθος A Streetcar Named Desire (1951)

 

Πόθος ονομάζεται το τραμ μιας γραμμής της Νέας Ορλεάνης. Εκεί βρίσκει καταφύγιο η πρωταγωνίστρια Vivien Leigh, στο φτωχό σπίτι της μικρής αδερφής της και του άγαρμπου γαμπρού της. Κουβαλάει μια βαλίτσα γεμάτο χρέη και πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Για να τραβήξει το ενδιαφέρον διηγείται φανταστικές καταστάσεις και προσποιείται την αριστοκράτισσα, χωρίς ποτέ να συνειδητοποιεί πόσο εκνευριστική γίνεται. Προκαλεί τους πάντες και φτάνει τον περίγυρό της στα άκρα με ένα σωρό καμώματα. Με το ζόρι την ανέχονται μέχρι που η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο. Πολύ θεατρικό, από τους Elia Kazan και Tennessee Williams.

Σε κάποιο σημείο θα ακούσετε το "Σαμιώτισσα". Μου έμεινε η φράση "Δεν ανέβηκες ποτέ στη γραμμή του Πόθου". Ο επίλογος είναι μελαγχολικός, ακόμη και αν δε συμπάθησες τους χαρακτήρες. Με δυσκολία το ξαναβλέπω.

[paola]

Eιδα Mad Max Fury road

Απο τις παλιες ταινιες δεν θυμαμαι τιποτα.Οταν ξεκινησα να βλεπω την ταινια,αναρρωτιομουν τι στο καλο βλεπω. Παντως ναι η ταινια τελικα μου αρεσε.

The maze runner

Μου αρεσε! Μου κεντρισε το ενδιαφερον απο την αρχη και ηθελα να δω που θα καταληξει.

[x for xepeta]

Επαναστάτης χωρίς αιτία 1955

 

Λίγο άδικος τίτλος διότι ο πρωταγωνιστής μόνο επαναστάτης χωρίς αιτία δεν είναι. Ο πληθυντικός ίσως έστεκε πιο σωστά. Ο πιο λογικός και φυσιολογικός είναι ο James Dean. Έφηβος προβληματικής οικογένειας δεν μπορεί να κάνει φίλους στο νέο του σχολείο. Οι δύσκολοι γονείς του αλλάζουν συχνά τόπο κατοικίας και φτάνει σε μεγάλη ηλικία σε ένα λύκειο που είναι αδύνατον να κάνει φίλους. Αλητοπαρέες, παιδιά ευνουχιστικών μανάδων, ψυχρών πατεράδων, αδύναμων γονιών, που δε μπορούν να καταλάβουν τα παιδιά τους τώρα που καταλαβαίνουν τον κόσμο πιο ώριμα. Για να μπορέσουν να επιβιώσουν κάνουν αγέλες λυκοφιλίες, και δείχνουν τον ψευτοανδρισμό τους ο ένας στον άλλον. Πέφτει ξύλο, κακοποίηση, ακόμη και αίμα, και πολλές φορές το μοιραίο παιχνίδι τους φτάνει στα άκρα. Δεν έχω δει κάτι διαφορετικό στα χρόνια της εκπαιδευτικής καριέρας μου, και ως συνήθως πίσω από τα περισσότερα παρόμοια προβλήματα εμφανίζεται μια ανίκανη οικογένεια. Αξίζει αν ξεπεράσετε το ρετρό στοιχείο της σκηνοθεσίας και του παιξίματος.

[x for xepeta]

Ποιός φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ; 1966

 

Ευτυχώς τελείωσε. Φρίκαρα. Το άφτερ πάρτι του πρύτανη συνεχίζεται με δυο σχεδόν άγνωστα ζευγάρια. Το ηλικιωμένο ζεύγος βγάζει όλη την πικρία του μέσω του νέου ζευγαριού. Καβγάδες, φωνές, προσβολές, χωρίς κάποια ροή και νόημα, παιχνίδια με σκοπό τη μείωση του αντιπάλου, χωρίς λογική του να επιθυμέις να συμμετέχεις. Διαλυμένες σχέσεις που περνάν από δοκιμασίες που ένας Θεός ξέρει ποιός ο λόγος για κάτι τέτοιο. Αλλοπρόσαλλο σενάριο, ξεσπάσματα και συμμερισμοί σε άσχετα σημεία. Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι τέτοιοι επιθετικοί και καταθλιπτικοί χαρακτήρες, με χαμηλή αυτοεκτίμηση αγαπήθηκαν τόσο πολύ. Στεναχώριες τοποθετημένες σε λάθος σημεία.

 

Μου θύμισε το Carnage και το Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα. Δυο ζευγάρια διαλυμένα που προσπαθούν να φαγωθούν σε ένα σαλόνι. Λίγο τα αδικώ, το ξέρω

 

Πολλά Όσκαρ, και πολλές υποψηφιότητες. Πφ... τι ξέρω γω από αυτά; Πάω να δω Ομάδα Τζι Δε μόσιον πίκτσουρ.

[Monkey D. Luffy]

Ένα άπαιχτο σενάριο που σε κρατά σε κάποια αγωνία καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας, αλλά με απαίσιο κατά τη γνώμη μου τέλος! Τεχνητή νοημοσύνη, ανδροειδή και διαφθορά! Δεν είναι άλλο απ' το Ex Machina (2015) κυρίες και κύριοι!

 

http://www.imdb.com/title/tt0470752/

Επεξεργασία Ιουλίου 18, 2015 από Monkey D. Luffy

[Bonadrug]

Ρε συ Θοδωρή, έχεις γραφτεί σε κανένα σεμινάριο ιστορίας του κινηματογράφου και βλέπεις καθε μέρα κι ένα historical anthem; Πρέπει να πω βέβαια πως όλες αυτές τις ταινίες που αναφέρεις τις έχω δει από τα 17 μέχρι τα 23 μου και όλες μου έκαναν πολύ ισχυρή εντύπωση τότε. Νομίζω πως αυτή είναι η κατάλληλη ηλικία να δεις τέτοια πράγματα. Που να κάθομαι τώρα στα 45 μου με τόσες σκοτούρες να δω Αϊζενστάιν, Βερτόφ, Πουντόφκιν. Καζάν και με το ζόρι. Είχα στο μυαλό μου το Συμβιβασμό σαν αριστούργημα κι όταν έκατσα να το ξαναδώ μετά από σχεδόν 30 χρόνια δεν άντεξα ούτε μισάωρο. Δεν νομίζω ότι οι ταινίες αυτές δεν αντέχουν στο χρόνο. Εγώ δεν αντέχω μάλλον.

Επεξεργασία Ιουλίου 18, 2015 από bonadrug

[x for xepeta]

Ρε συ, είδα τους τελευταίους εννέα μήνες της Τόλμης και Γοητείας. Πρέπει να συνέλθω. Βλέπω τα πάντα! Είδα τόσες πρόσφατες σειρές "δράσης", είδα σαπουνόπερες, ε να μη δω και κάτι "ποιοτικό";

 

Θέλω να δω πάλι Βισκόντι και Αντονιόνι και το Ζ.

[Angel.tze]

 

Είδα ένα επεισόδιο από το Walking Dead. Καθόλου άσχημο.

 

Εχτες το μεσημέρι δεν είχε τίποτα (αν το ακουστικό μου ήταν εντάξει -πολλά προβλήματα πλέον... - τότε θα είχα δει την ελληνική ταινία που έπαιζε)! Οπότε "αναγκάστηκα" να δω το Popland: http://www.mtvgreece.gr/popland. Ό,τι χειρότερο έχω δει. Είναι από τις κλασσικές σειρές με κουτσομπολιό, παρακολουθήσεις, δεμένους διάσημους στα σπίτια ψυχάκηδων κτλ κτλ. Το χειρότερο ήταν ότι... Μου άρεσε! Ύστερα έπαιζε και Hollywood Heights (βλακεία και μισή), αλλά ευτυχώς είχε και Χάουζ.

[rorschach]

Ειδα μια "κωμική" αγγλικη σειρα 6 επεισοδιων ονοματι Catastrophe. Ωραία ήταν.

Επισης ειδα το Dark Passage με το ζευγος Μπογκαρτ-Μπακολ,  και μου αρεσε.

Αλλα που ειδα πιο πριν: Αφεντικα για σκοτωμα 2(βλακεια), The Longest Ride(μετρια ρομαντικη), Unbroken(καλουτσικη), Relatos Salvajes(μ'αρεσε αρκετα), The Guest(αθλια απο τη μεση και μετα), The Grand Budapest Hotel(ωραιο αλλα υπερτιμημενο), Cinderella(βλεποταν).

[GeoTrou]

The Good, the Bad, the Weird: κορεάτικη ταινία δράσης, ένα ιδιαίτερο γουέστερν. Το λοιπόν, τη δεκαετία του 1930 στην Μαντζουρία, όπου δραστηριοποιούνταν ο ιαπωνικός στρατός, Κινέζοι ληστές και Κορεάτες επαναστάτες, ένας παράξενος κλέφτης, ένας αδίστακτος ληστής κι ένας λακωνικός κυνηγός επικηρυγμένων προσπαθούν να βρουν έναν θαμμένο θησαυρό. Όσοι έχουν διαβάσει την Κρυφή Αυλή του Μυστηρίου θα ξέρουν τι μπάχαλο επικρατούσε στην περιοχή εκείνη, ασχέτως αν μιλάμε για διαφορετικές ιστορικές εποχές. Όπως φαίνεται από τον τίτλο, αλλά και διάφορα στοιχεία της πλοκής, πρόκειται για ένα ξεκάθαρο tribute στις ταινίες του αξεπέραστου Sergio Leone. Προφανώς δεν είναι να την πάρει κανείς στα σοβαρά, αλλά είναι μια διασκεδαστική ταινία, με το χιουμοράκι της και ωραίες σκηνές δράσης.

[Τυφλοπόντιξ]

Kung fury..

Ουδεν σχολιον...

[arianna]

xepeta, μπραβο που βλέπεις κλασσικες ταινιες, εισαι δικος μου

1001 γραμμαρια: στα 40 πια εισαι παιδι, αυτά είναι τα καλά νεα μου αρεσει η μαριε είναι μια γυναικα μοναχικη με ένα διαζυγιο στην πλάτη και για καλυτερο της φιλο τον πατερα της και την δουλεια της, δεν κατανοησα πλήρως το επαγγελμα της αλλα εχει σχεση με τα γραμμαρια! δεν ζει και το ξερει, τα βραδια τα περνα με τσιγαρο και κρασι ωσπου το στηριγμα της ο πατερας της πεθαινει και χανει την γη κάτω από τα πόδια της  η μαριε είναι παιδι στα 40 της και επιμένω και στην ψυχη και στις εμπειριες, ισως είναι ένα φαινομενο πια του 2015 και ετσι ευθραστη την λατρευεις νορβηγιδα και τελικα η μοιρα την στελνει στο παρισι! την λατρεψα την ταινια

[konni]

salem season 2 ,αν και γίνονται απίθανα πράγματα (ακόμα και για σήριαλ φαντασίας με μάγισσες) ,έχω κολλήσει άσχημα το παραδέχομαι,

ίσως γιατί παίζει και η εξαιρετική

Lucy Lawless!!! που είχα να την δω από το Spartacus!!!

[mr-d]

μου ελεγαν..

 

-δες Mr. Robot,

 

-ειδες Mr. Robot;

 

-ακομα να το δεις;;

 

και τελικα ειδα το 1ο επεισοδιο και μπορω να πω οτι με κερδισε, πολυ καλο, δεν το περιμενα,

με χακερς και επανασταση εχει να κανει αλλα ειναι καλοφτιαγμενο..

 

δεν ξερω πως θα παει στα επομενα επεισοδια, 2-3 εχουν βγει μεχρι στιγμης αλλα αξιζει να το δοκιμασετε

[Dark Chris]

Ακριβώς το ίδιο μου λένε και μένα. Μόνο που εγώ ακόμα δεν το είδα.  

[GeoTrou]

Ξέχασα χθες να γράψω και για το Slow West 

Μια ταινία που περιέχει πολλά στοιχεία για να θεωρηθεί αριστούργημα: τραγική/λυρική πλοκή με δυνατή κλιμάκωση, ωραία σκηνοθεσία και καλές ερμηνείες. Ωστόσο, ένιωσα ότι κάτι της λείπει. Ίσως την έπαιρνε να έχει μεγαλύτερη διάρκεια. Όπως και να 'χει, σαφώς προτείνεται.

[Tightwad]

Eίδα την δεύτερη σεζόν του Bojack Horseman της Netflix, μια κωμικοδραματική σειρά κινουμένων σχεδίων που αφορά την κατάθλιψη και την δημοφιλία.

 

Για την πρώτη σεζόν είχα γράψει το εξής:

 

Η σειρά αφορά την ζωή του Bojack Horseman, ενός σταρ της τηλεόρασης, πρωταγωνιστή της δημοφιλούς κωμικής σαπουνόπερας "Horsin' Around". Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η σειρά παιζόταν την δεκαετία του '90, και εδώ και είκοσι χρόνια, ο Bojack δεν έχει δουλέψει σε οτιδήποτε άλλο.

 

Ο Bojack βιώνει μια μίζερη καθημερινή ύπαρξη στο Hollywoo, μαζί με τον συγκάτοικο του Todd, και την Princess Carolin, που εναλάσσει τους ρόλους της μάνατζερ και της γκόμενας.

 

Σε μια δονκιχωτική απόπειρα του να κάνει τον κόσμο να τον ξαναγαπήσει, αποφασίζει να γράψει τα απομνημονεύματα του, με την βοήθεια της "ghost writer" Diane Nguyen. Στην προσπάθεια του να αναδείξει μια εξωραισμένη εικόνα του εαυτού του στο κοινό, όμως, ίσως ανακαλύψει ότι κατά βάθος δεν είναι κάτι παραπάνω από τον ρηχό, καθημερινό του εαυτό...

 

Το σενάριο εκτυλίσσεται σε δώδεκα επεισόδια, όπου η σειρά εξελίσσεται σταδιακά (και εσκεμμένα) από Farlane-ική κωμωδία σε ένα καταθλιπτικό δράμα, με σκοτεινές πινελιές και προφανείς επιρροές από "Mad Men".

Στην πρώτη σεζόν, ο πρωταγωνιστής φαίνεται να είχε αναγνωρίσει την φύση του, είχε φτάσει τον πάτο και τα πράγματα φαίνεται ότι είχαν αρχίσει να αλλάζουν προς το καλύτερο. Αμ δε. Οι καλύτερες του ελπίδες αποδεικνύεται ότι ήταν ρομαντικοποιημένες και δεν ανταποκρινόταν με την πραγματικότητα.

 

Αυτή η σεζόν είναι πολύ πιο δυνατή από την πρώτη. Ξεκινάει άλλωστε και με πολύ καλό χιούμορ (και δράμα) σε αντίθεση με την πρώτη σεζόν, οπού η σειρά μετατρέπεται από φαρσοκωμωδία σε δράμα. Λοιπόν, το γράψιμο είναι καλό, υπάρχουν πολλοί γνωστοί ηθοποιοί είτε ως κύριοι χαρακτήρες είτε ως guest star... To animation δεν είναι καταπληκτικό, αλλά γι'αυτό που είναι αρκεί.

 

Το προτείνω ανεπιφύλακτα! Και οι κριτικές είναι αρκετά καλές.