ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ/ΣΕΙΡΑ ΕΙΔΑΤΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ;

[Pete]

18 min ago , germanicus said:

Annihilation (2018) με Natalie Portman του Alex Garland που γύρισε το Ex Machina και ήταν στα σενάρια των 28 Days Later, Sunshine και Dredd του 2012 (το καλό Dredd. όχι το μάπα Dredd ) .

 

Βασισμένη στο ομώνυμο πρώτο βιβλίο της sci fi τριλογίας Southern Reach Trilogy (wiki) Έτσι λέει τουλάχιστον διότι διαβάζοντας την πλοκή του βιβλίου από τη wikipedia είδα πολλές διαφορές.

 

Περίεργη ταινία. Κάποιοι από τους ηθοποιούς δεν με έπεισαν χιλιοστό. Ο ρυθμός ήταν αρκετά καλός και για πολύ ώρα ήμουν στην τσίτα. Το φινάλε όμως δεν με έφτιαξε. Είδα διάφορες κριτικές να εκθειάζουν τα γραφικά του (εγώ το είδα σε λάπτοπ) αλλά δεν πολυκατάλαβα το γιατί. Είδα επίσης διάφορους να λένε ότι κουβαλάς μαζί σου το φινάλε και σε βάζει να σκέφτεσαι και μετά. Δεν θα το έλεγα. Γενικώς ήταν προβληματικό ως πήγε. Απ'ότι διαβάζω, δεν ήμουν ο μόνος που είχε θέμα με το φινάλε. Ένας από τους χρηματοδότες της ταινίας, ονόματι David Ellison είχε θέμα και αυτός, ήθελε να αλλάξει το φινάλε, αλλά ο παραγωγός, Scott Rudin πήρε το μέρος του σκηνοθέτη, αρνήθηκε να γίνουν αλλαγές και ως εκ τούτου τη διανομή εκτός Αμερικής την ανέλαβε το Netflix αντί για την Paramount. Βέβαια, δεν ξέρω με τι ακριβώς διαφωνούσε ο άλλος ως προς το φινάλε  Υπάρχουν 1-2 σημεία που μου άρεσαν, αλλά με χάλασε η συνολική εκτέλεση. Να μην του άρεσαν τα 1-2 σημεία? Να μην του άρεσε η συνολική εκτέλεση? anyhow.

 

6/10 από εμένα. Δεν την έχασα την ώρα μου, αλλά δεν θα μου μείνει και ως κάτι το συγκλονιστικό

 

 

 

Με έψησες, θα το κατεβάσω...

[germanicus]

6/10 είπα. Πως σε έψησα?  μια οκ από το σωρό είναι

 

 

[Γάντζος]

Ευτυχως που εχουμε εσενα germ και μας ανοιγεις τα ματια ωστε να πηγαινουμε με μικροτερα expectations  

 

Το film twitter παντως ειχε βουηξει οτι το Annihilation ειναι καταπληκτικο, καινοτομο και τετοια πραματα. Γνωστη τακτικη τα τελευταια 2-3 χρονια για ταινιες που εχουν minorities για πρωταγωνιστες ή all female cast ή γυναικα σκηνοθετιδα ή ή ή..

 

Ετσι ελεγαν και για το Arrival, ετσι ελεγαν και για το Wonder Woman.. 7ρακια και πολυ (το ''και πολυ'' παει στο δευτερο)  

 

Και για να ειμαι σχετικος με το θεμα.. Ειδα ''Election'' (1999) του Alexander Payne.. αξιολογο black comedy (ακους Fargo?) αλλα δεν ηταν κατι το ξεχωριστο  Ενα 7 

 

Thirteen (2003): ή πως φτιαχνεις μια ταινια στην οποια αξιζουν μονο τα τελευταια 15 λεπτα. Τα οποια ειναι Ρεαλιστικοτατα και χτυπημα στο στηθος  Ολο το υπολοιπο ας το ξεχασω

[GeoTrou]

Το Arrival είναι μακράν η καλύτερη ταινία ΕΦ των τελευταίων ετών. Για να μην πω του αιώνα που διανύουμε.

[Γάντζος]

[Dredd]

Και εγώ πιστεύω ότι το Arrival είναι από τις καλές sci-fi ταινίες των τελευταίων ετών. Αυτό που εγώ αποκαλώ σκεπτόμενο sci-fi.

[GeoTrou]

Αυτό ακριβώς. Ούτε εξωγήινοι που θέλουν να καταστρέψουν τις ΗΠΑ, ούτε μπρατσαράδες που αυτοθυσιάζονται ηρωικά, ούτε mecha (ακούς ρε del Toro;), ούτε κάποιο άλλο κλισέ. Διαφορετικό, ατμοσφαιρικό, καλοπαιγμένο, καλοστημένο.

Είναι κάποιες ταινίες του είδους που δεν έχω δει ακόμα, όπως το νέο Blade Runner, αλλά δε νομίζω να μου αρέσουν τόσο πολύ.  

[germanicus]

1 hour ago, GeoTrou said:

Το Arrival είναι μακράν η καλύτερη ταινία ΕΦ των τελευταίων ετών. Για να μην πω του αιώνα που διανύουμε.

 

Δεν την έχω δει ακόμα. Έπαιζε για χθες, αλλά δεν έκατσε Όπως δεν έχω δει και το Ex Machina. Έχω δει όμως το Interstellar και έχω δει και μια ταινιούλα του 2010. 

 

 

Επιμένεις στο σύνολο της δήλωσής σου?

 

 

 

[GeoTrou]

Επιμένω, γιατί παρότι δεν έχω δει το Interstellar, έχω δει και το Inception (το οποίο μου άρεσε μεν, αλλά με κούρασε) και το Ex Machina (το οποίο επίσης με ενθουσίασε, αλλά το βάζω λίγο παρακάτω, γιατί το θέμα του AI δε με συγκινεί όσο η επαφή με άλλα είδη). Πάντως, για να μην φάω άμεσα το  θα πω ότι το Inception θέλω να το ξαναδώ, για να το επανεκτιμήσω.

[Γάντζος]

Παραθετω 2 screenshots με τις καλυτερες sci-fi ταινιες των 2000ς και 2010ς.. (συμφωνα με τις ψηφοφοριες στο flickchart). Πριν αντιδρασεις GeoTrou να σου πω οτι περιλαμβανει την αφροκρεμα και δε νομιζω να λειπει καποια. Εξαλλου ειναι κατανεμημενες συμφωνα με το ranking τους.

 

Ακομα πιστευεις οτι το Arrival ειναι η καλυτερη του αιωνα?

 

  

[Γάντζος]

42 λεπτά πριν, germanicus είπε:

Έχω δει όμως το Interstellar και έχω δει και μια ταινιούλα του 2010. 

 

 

 

Πως τολμησες να βαλεις ταινιες του Νολαν ως καλυτερες?????????

 

Πλεον μια μεγαλη μεριδα του κοινου θεωρει τον Νολαν overrated, lame και αλλες αηδιες. Αυτοι οι θεατες θελουν να δειχνουν edgy. Αυτη ειναι η νεα ταση, η ταση που παρατηρω να υφισταται σε facebook και αλλου, σε θεματα με λιστες και τα συναφη. Tragic

 

Φυσικα και ειρωνευομαι Νικο. Συμφωνω 100% με τις δυο σου επιλογες  Για αλλη μια φορα  

 

Απλα να αναφερω οτι υπαρχει και ενα Gravity.. με φοβο ομως.. γιατι θα πεταχτουν οι edgy να πουν και γι' αυτη το μακρυ τους   οπως υπαρχει και η εκπληξη το Edge of tomorrow. Αλλα και το πολυ καλο στο 90% του μερους του Sunshine

 

Δεν εχω δει Ex Machina, Children of men, District 9, το νεο Blade Runner, Donnie Darko, 28 days later, Moon.. αυτα ισως ταρακουνησουν τις 2 ταινιες του Νολαν που αναφερθηκαν.. ισως

 

 

 

[GeoTrou]

Δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερη sci-fi ταινία όλων των εποχών, ούτε καλύτερος ποδοσφαιριστής, ούτε τίποτα. Από ένα επίπεδο και πάνω, πώς να κρίνεις; Ξέχωρα το προσωπικά γούστα. Απλά είπα για το Arrival, επειδή το ανέφερες και γιατί πραγματικά το θεωρώ πολύ ξεχωριστό. Πολύ διαφορετικό.  

Και να πω την αμαρτία μου, ποτέ δεν ήμουν φαν του Nolan. Πολύ καλές ταινίες, ασυζητητί, αλλά πάντα κάτι ένιωθα να λείπει. Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να τον συγκρίνω με τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες.

[Γάντζος]

Εισαι σωστος. Δε μπορουμε να μιλησουμε για ΤΗΝ καλυτερη sci-fi ταινια του αιωνα που διανυουμε. Μπορουμε να μιλησουμε για τις καλυτερες ταινιες, αυτες που αξιζουν να μπουν σε ενα υποθετικο τοπ 10

 

Το Arrival, οπως εχουν αυτη τη στιγμη τα πραγματα (αφου δεν εχω δει καποιες συγκεκριμενες ταινιες - αυτες που ανεφερα πανω) μπορω να το βαλω (με αρκετη δυσκολια) στο τοπ 10. Ηταν καλη ταινια αλλα δεν ειχε κατι που να πω ''ποοοο τι ειπες τωρα''. Ηταν πολυ ενδιαφερουσα αλλα μου αφησε αποριες στο τελος. Απο τεχνικης και ερμηνευτικης αποψης ειναι πολυ καλη, δε διαφωνω. Άλλα της ελειπαν.

 

Υποψη οτι τα σκεπτομενα sci-fi, χωρις τα συνηθη μπαμ-μπουμ του χολυγουντ, με αρεσουν παρα πολυ

[Pete]

13 hours ago, germanicus said:

6/10 είπα. Πως σε έψησα?  μια οκ από το σωρό είναι

 

 

Με έψησες να την κατεβάσω, μαζεύω κάθε τι που έχει σχέση με Science Fiction.

Δεν την είδα ολόκληρη ακόμα, αλλά οι βασικές εντυπώσεις μου είναι πως έχεις δίκιο, τουλάχιστον στα εφέ (σιγά τα εφέ. Κάνω καλύτερα στο Photoshop ) Επίσης, τέτοιο τέρας βιολογικά δεν είναι δυνατό να ζει, δεν αρκούν τα οστά για να στοιχειοθετήσουν ζωή. Αλλά περισσότερα όταν τη δω όλη. (Και συμφωνώ με όσους δεν πολυπάνε την Portman...) 

[Bonadrug]

Το Annihilation είναι η ταινία που θα σκότωνε για να γυρίσει  ο David Cronenberg. Από όλα όσα διάβασα για την ταινία μου έμεινε μόνο ο χαρακτηρισμός Thought-provoking με τον οποίο συμφωνώ απόλυτα. Τα γραφικά και το εικαστικό μέρος για να εκτιμηθούν σωστά πρέπει να την έχουμε δει στον κινηματογράφο

[Lord Makro]

Interstellar... όπως είπαν οι προλαλήσαντες. Ένα ποίημα, από τις κορυφαίες ταινίες της δεκαετίας που διανύουμε.

 

On 3/19/2018 at 9:36 PM, Γάντζος said:

 

οπως υπαρχει και η εκπληξη το Edge of tomorrow. 

 

 

Εδώ είμαστε... χαίρομαι που το αναφέρεις. Αυτή η ταινία πρέπει να είναι το μεγαλύτερο σοκ από άποψη προσδοκιών που έχω φάει εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Την είχα βάλει ένα Σάββατο μεσημέρι να την δω χαλαρά στο σπίτι και πέρασα τις επόμενες 2 μέρες μην μπορώντας να την βγάλω από το μυαλό μου!!! Τι ιδέα! Τι έκπληξη!

[CaptainMarvel17]

Το είδα κι εγώ το Annihilation την περασμένη εβδομάδα, και ήθελα να το εξοντώσω. Η απόλυτη βαρεμάρα. Η Jennifer Jason Leigh μ' αρέσει σαν ηθοποιός, αλλά το φιλμ δεν βλεπόταν.

 

Η ταινία είναι όνομα και πράγμα.

[Murphy Pendleton]

The X-Files Season 11 finale

Ειλικρινά δε μπορούσα να πιστέψω αυτά που έβλεπα. Η ηλιθιότητα έχει κάποια όρια. Όρια που προφανώς ο Chris Carter δε γνωρίζει.

Όλο το revival της σειράς (seasons 10&11) είναι μια παρωδία του εαυτού της. Σκουπίδια από τα λίγα. Απογοήτευση...

Το έχω πει και θα το λέω μέχρι να πεθάνω: οι seasons 10 και 11 των comics (που πλέον δεν είναι canon) γραμμένες από τον Joe Harris είναι αριστούργημα μπροστά στο revival, οι οποίες σεβάστηκαν και απέδωσαν φόρο τιμής στο source material.

[Sakperi]

On 3/21/2018 στο 10:14 ΜΜ, Lord Makro είπε:

Εδώ είμαστε... χαίρομαι που το αναφέρεις. Αυτή η ταινία πρέπει να είναι το μεγαλύτερο σοκ από άποψη προσδοκιών που έχω φάει εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Την είχα βάλει ένα Σάββατο μεσημέρι να την δω χαλαρά στο σπίτι και πέρασα τις επόμενες 2 μέρες μην μπορώντας να την βγάλω από το μυαλό μου!!! Τι ιδέα! Τι έκπληξη!

 

Όντως, το Edge of Tommorrow και το Oblivion (παρά το κλισέ τέλος του) ήταν ευχάριστες εκπλήξεις.

 

18 ώρες πριν, CaptainMarvel17 είπε:

Το είδα κι εγώ το Annihilation την περασμένη εβδομάδα, και ήθελα να το εξοντώσω. Η απόλυτη βαρεμάρα. Η Jennifer Jason Leigh μ' αρέσει σαν ηθοποιός, αλλά το φιλμ δεν βλεπόταν.

 

Η ταινία είναι όνομα και πράγμα.

 

Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω ότι η ταινία δεν μου είπε τίποτα, παρόλο που την είδα με καλές προθέσεις.

[CaptainMarvel17]

Είδα το "All The Money In The World" του Ridley Scott με καλό καστ (Michelle Williams, Mark Wahlberg, Christopher Plummer). Η ταινία βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και είναι όλα τα λεφτά (no pun intended). Ο Plummer ήταν για μία ακόμη φορά εξαιρετικός (και υποψήφιος για Οσκαρ) και θα έλεγα ότι είναι σαν το κρασί που όσο παλιώνει γίνεται καλύτερο με το πέρασμα των χρόνων. Ωραία ταινία. Παίζει επίσης και ο Timothy Hutton (δεν ξέρω αν τον θυμάστε).

 

Ολα τα λεφτά μωρό μου, όλα τα λεφτά (Αννα Βίσση)

[Bonadrug]

Μερικά στα γρήγορα.

The Terror ,  σειρά με θέμα ένα από τα μεγαλύτερα ναυτικά μυστήρια, την εξαφάνιση των εξερευνητικών πλοίων του βασιλικού ναυτικού της Βρετανίας, Έρεβος και Τρόμος το 1845. Πρόκειται για ένα μυστήριο που με γοήτευε από όταν ήμουν πιτσιρικάς, μαζί με την ιστορία του Μαρί Σελέστ, του Κάσπαρ Χάουζερ κλπ. Ενδιαφέρον μέχρι στιγμής και η παραγωγή προσεγμένη.

Everything Sucks , με την εγγύηση του netflix, δροσερό, νεανικό, must για όσους μεγάλωσαν στα nineties. Η κοπέλα θυμίζει την Katie Holmes του Dawson's Creek. Σκηνή ανθολογίας αυτή με το τραγούδι των Ace of Base.

 

SMILF    εγκατέλειψα στο δεύτερο επεισόδιο

 

The Crossing δεν μου κέντρισε το ενδιαφέρον στο παραμικρό, μιξάρει το time travellers με το gifted και γίνεται μια σαλάτα φίκτιον , από την άλλη ένα επεισόδιο είδαμε αλλά.....

 

Mindhunter, ΟΚ αυτό είναι το καλύτερο αστυνομικό από τo True Detective και μετά. Μη το χάσετε.

[Θρηνωδός]

Είδα ξανά μετά από χρόνια το Rear Window του Χιτσκοκ.  Και αφού έχω περάσει τουλάχιστον μία φορά τα άπαντα του.  

 

Τι Πουλιά και τι Ίλιγγος και τι Ψυχώ (ντάξει ίσως το Ψυχώ να έρχεται πολύ κοντά). Ο "Σιωπηλός Μάρτυς" είναι εύκολα η πιο τεχνικά άρτια και ευρηματική ταινία του που αποδεικνύει ότι και απλό μυστήριο να έχεις στα χέρια σου, αν το στήσεις καλά κάνεις παπάδες. Και μην ξεχνάμε μια Γκρέις Κέλι κυριολεκτικά από άλλο πλανήτη. Επαναπροσδιορίζει την έννοια "ωραίο φύλο". Ειδικά η σκηνή από την οποία είναι παρμένη η αριστερή εικόνα, στην φάση που βγαίνει από το δωμάτιο και λέει "είμαι όμορφη;" είναι από τις δυνατότερες του κινηματογράφου. Διδάσκει. 

 

 

 

[Lord Makro]

On 28/3/2018 at 9:13 PM, Θρηνωδός said:

Είδα ξανά μετά από χρόνια το Rear Window του Χιτσκοκ.

 

 

Από τις αγαπημένες μου ταινίες ever. Χιτσκοκ στα καλύτερά του

[GeoTrou]

Τον τελευταίο καιρό έχω δει πολλές ταινίες που μου άρεσαν, αλλά θα σταθώ στις πιο βασικές. 

• Στρέλλα: το λάτρεψα. Εν μέρει γιατί εκτυλίσσεται σε μέρη που περπατάω σχεδόν καθημερινά τα τελευταία πέντε χρόνια. Κυρίως όμως γιατί καταδύθηκε σε έναν άγνωστο κόσμο και αντιμετώπισε με εξαιρετικό τρόπο ένα πολύ ευαίσθητο θέμα. Το τέλος ίσως ήταν κάπως εύκολο, αλλά δε μου χάλασε τη γενική αίσθηση.
• Baby Driver: διασκεδαστικότατη ταινία, δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο. Ισορροπεί ωραία ανάμεσα στα κλισέ του είδους και την πρωτοτυπία. Και η εναρκτήρια σκηνή έγινε αμέσως η αγαπημένη μου καταδίωξη με αυτοκίνητα (που γενικά με αφήνουν αδιάφορο).
• Tungsten: αρκετά καλή, με ενδιαφέρουσες ερμηνείες και (κυρίως) μια φωτογραφία που σε ρουφά. Δεν έκανε το κατιτίς που θα μ' ενθουσίαζε, αλλά θα την πρότεινα σε κάποιον που ψάχνει ένα καλό αστικό γουέστερν.
• The Maltese Falcon: αν και φαν του είδους του νουάρ, έχω δει ελάχιστες από την κλασική περίοδο του Χόλιγουν, γιατί τις θεωρώ γενικά αρκετά τυποποιημένες. Εδώ ο Μπόγκαρτ δίνει ρεσιτάλ, όπως επίσης και οι υπόλοιποι ηθοποιοί. Σε γενικές γραμμές δεν είχε ψεγάδια, αλλά δύσκολα θα το κατέτασσα στα «προσωπικά μου αριστουργήματα». Πάντως μου άνοιξε την όρεξη για περαιτέρω εξερεύνηση του κλασικού αμερικανικού σινεμά.
• On the Waterfront: αυτή εδώ μ' έπιασε εξαπίνης. Περίμενα να ξεκινάει αργά και να χτίζεται σταδιακά, αλλά η πρώτη κιόλας σκηνή μ' έκανε να μουρμουρίζω από θαυμασμό. Σπουδαίες ερμηνείες και δυνατό σενάριο. Ο Καζάν με έκανε μετά από πάρα πολύ καιρό να θέλω να ασχοληθώ συστηματικά και άμεσα με τη φιλμογραφία ενός (νέου, για εμένα) σκηνοθέτη.  
• Ράδιο Μόσχα: ο Τριανταφυλλίδης φύτρωσε στο χώμα του ελληνικού σινεμά από έναν σπόρο που δεν συναντάται στα μέρη μας. Auteur με όλη τη σημασία της λέξης. Εδώ, σκηνοθετεί τον πατέρα του, Χάρρυ Κλυνν, αλλά και τους Blaine Reininger (μουσικός και ιδρυτικό μέλος των Tuxedomoon), Γκουσγκούνη, Σουγκλάκο και Ηλιόπουλο σε ένα παρακμιακό καμπαρέ. Νεο-νουάρ χωρίς στιβαρή υπόθεση, αλλά με καλτ αισθητική και μουσικάρα. Μεταμεσονύκτιος προβολή στο Άστορ με μπύρα στο χέρι, ωραία πράγματα.  

[BladeRunner1992]

Από τις 18 Μαρτίου έχω δει τις εξής ταινίες:

 

Baby Driver. (2017). Η αλήθεια είναι ότι την περίμενα καλύτερη. Ή, τέλος πάντων, διαφορετική. Κατανοώ ότι παίζει με τα κλισέ του είδους και προσφέρει κάποιες φρέσκες ιδέες, αλλά γενικά δεν με ξετρέλανε. Και δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα η όλη μουσική επένδυση (αν και υποθέτω ότι ήταν ταιριαστή με την ιστορία και τις διάφορες σκηνές). Από την άλλη, μου άρεσε η δυναμική της, έως ένα βαθμό το χιούμορ, αλλά και κάποιες σκηνές δράσης. Εντάξει, καλή είναι, σίγουρα ευχάριστη, αλλά για μένα μέχρι εκεί... 7/10
Η στροφή. (1982). Πω, τι καλτίλα ήταν αυτή. Όχι ακριβώς με την καλή έννοια, αλλά ούτε και με τη χειρότερη δυνατή. Πολύ μέτρια πράγματα από άποψη πλοκής, χαρακτήρων, ερμηνειών. Κάποια σκηνικά και κάποια πλάνα μου άρεσαν, αλλά η όλη αποτύπωση της κοινωνικής κατάπτωσης μιας ομάδας νέων μου φάνηκε αρκετά χοντροκομμένη και σε σημεία ηθικοπλαστική. Πάντως ήταν μια καλή ευκαιρία να πάρω λίγο μάτι από την Ελλάδα της δεκαετίας του '80. 5/10
The Devil's Candy. (2015). Μέταλ ταινία τρόμου, η ιστορία της οποίας διαδραματίζεται στην επαρχία του Τέξας, όπου μια οικογένεια περνάει τα πάνδεινα στο καινούργιο της σπίτι. Σαν ταινία τρόμου είχε κάποια πολύ ωραία στοιχεία και καλούδια του είδους, αλλά μου φάνηκε υπερβολικά γρήγορη και εντέλει σχετικά ισχνή σε περιεχόμενο. Αν ήταν λίγο μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια, τότε η όλη εξέλιξη της πλοκής θα ήταν σαφώς πιο ομαλή και ικανοποιητική. 6/10
The Conspirator. (2010). Ωραία και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική ταινία σε σκηνοθεσία Robert Redford, η ιστορία της οποίας διαδραματίζεται λίγο μετά τη δολοφονία του Αβραάμ Λίνκολν. Η όλη αποτύπωση της εποχής ρεαλιστική, η ατμόσφαιρα εξαιρετική, το δικαστικό δράμα ενδιαφέρον και "αγωνιώδες" (αν και οι γνώστες της ιστορίας θα ξέρουν την κατάληξη ορισμένων χαρακτήρων), οι ερμηνείες όχι εντυπωσιακές αλλά σίγουρα ικανοποιητικές. 7/10
The Conjuring 2. (2016). Καλογυρισμένη και άκρως ψυχαγωγική ταινία τρόμου, με εξαιρετική ατμόσφαιρα, κάποιες καλές σκηνές ανατριχίλας και πολύ ωραία 70's αίσθηση. Βέβαια, οφείλω να πω ότι μου φάνηκε κάπως κατώτερη της πρώτης ταινίας, αλλά αυτό συνήθως ισχύει τις περισσότερες φορές. 7/10
Diplomatie. (2014). Λιτή και συνοπτική δραματική ταινία, που δείχνει τις προσπάθειες ενός Σουηδού επιχειρηματία/διπλωμάτη να πείσει τον Γερμανό διοικητή του Παρισιού να μην καταστρέψει την πόλη, μη υπακούοντας έτσι στις εντολές του παρανοϊκού Χίτλερ. Η ταινία είναι βασισμένη σε θεατρικό έργο και αυτό φαίνεται, μιας και το μεγαλύτερο μέρος της διαδραματίζεται ουσιαστικά σ'ένα δωμάτιο και οι βασικοί χαρακτήρες είναι δυο. Υπάρχουν και εξωτερικά πλάνα, καθώς και διάφοροι άλλοι χαρακτήρες, αλλά η καρδιά του έργου είναι η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δυο άντρες. Η ατμόσφαιρα είναι εξαιρετική, τα σκηνικά προσεγμένα, οι ερμηνείες πολύ καλές. 7/10
Oh Boy. (2012). Πολύ ωραία δραματική ταινία, με ευχάριστη αλλά και συνάμα μελαγχολική ατμόσφαιρα, η ιστορία της οποίας διαδραματίζεται στο σύγχρονο Βερολίνο. Παρακολουθούμε το 24ωρο ενός νεαρού Γερμανού φοιτητή, που παράτησε τη σχολή του και ουσιαστικά δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο στόχο στη ζωή του. Τον βλέπουμε να περιφέρεται άσκοπα στην πόλη και να συναντάει ανθρώπους, προσπαθώντας ίσως να βγάλει ένα νόημα. Είναι μια ταινία χαμηλών τόνων, η οποία μπορεί να αγγίξει έως ένα βαθμό αρκετούς νέους, με κοινές εμπειρίες ζωής και παρόμοιους προβληματισμούς. 7/10

Επεξεργασία Μαρτίου 31, 2018 από BladeRunner1992

[Cassidy]

I Don't Feel at Home in This World Anymore  (2017) Indie διαμαντάκι. Βραβείο στο Sundance Film Festival . Μου άρεσε πολύ.

Μπαίνει στις αγαπημένες ταινίες για το 2017 , με κορυφή βέβαια το Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (2017)

και 2 Αγγλικές ταινίες που είπα να ξαναδώ.

The Damned United (2009)  This Is England (2006)

Μου άρεσαν τότε ,μου άρεσαν και τώρα.

Λέω να τσεκάρω και τις σειρές συνέχεια του This Is England.

Coco  (2017) . Δίκαια η υψηλή βαθμολογία του.

 

 

 

 

 

[CaptainMarvel17]

 

Είδα το "Les Biches" (1968) με την Stéphane Audran (που πέθανε πριν από λίγες μέρες) και τον Jean-Louis Trintignant. Αγαπημένο φιλμ από την Γαλλία.

[averel]

    Είδα το arrival. Εν ολίγοις ταινία που τράβηξε πολύ σε διάρκεια, μονότονη (αντί να είναι επεισόδιο διάρκειας μισής ώρας) με ευπεπτη φιλοσοφία. Σαν ιδέα ίσως ήταν καλό το θέμα της ταινίας, αλλά όπως αυτό το θέμα αναπτύχθηκε, δηλαδή μονότονα σε μια βαρετή ευθεία , πραγματικά δεν ξέρω για ποιο λόγο κάποιος αξίζει να δει αυτή την ταινία.Δράση δεν είχε, αγωνία δεν είχε, πλοκή απλοική είχε...Αρα; ποιος ο λόγος;

Επεξεργασία Μαρτίου 31, 2018 από averel

[germanicus]

Get Out. Το κυριότερο κακό αυτής της ταινίας ήταν το ότι ήταν φτωχή παραγωγή και φαινόταν. Από εκεί και πέρα ένα από τα πιο συμπαγή σενάρια που έχω δει  Τα πάντα εντέλει έδεναν στο τέλος. Ακόμα και το συμβάν με το ελάφι στο ξεκίνημα

 

το οποίο λειτουργεί ως καταλύτης για τις τύψεις του ήρωα (κάτι προφανές) και στο τέλος αντιλαμβάνεσαι πως η τύπισσα την βγήκε στον αστυνομικό γιατί δεν ήθελε να καταγραφεί ότι ο ήρωας ήταν εκεί 

 

Ένα ωραίο 7/10 και ένα θρίλερ για ανθρώπους που δεν γουστάρουν τις ταινίες τρόμου (λχ εγώ ) 

 

 

4η σεζόν Shetland. Βρετανική αστυνομική σειρά για όποιον τυχόν δεν τη ξέρει που διαδραματίζεται στην ομώνυμη νησιωτική συστάδα βόρεια από τη Σκωτία (πιο βόρεια και από τις Ορκάδες). Νταξ. Οι Βρετανοί ξέρουν να φτιάχνουν αστυνομικές σειρές, εδώ έχουμε και αρώματα σκανδιναβικών αστυνομικών, μια χαρά  6 επεισοδιάκια που φεύγουν απνευστί

 

 

 

 

 

[Bonadrug]

Είδα το Ready Player One. Δεν μου έκανε την παραμικρή εντύπωση. Ψιλοβαρέθηκα κιόλας, μέχρι που σκέφτηκα να φύγω στη μέση.....