ΠΟΙΑ ΤΑΙΝΙΑ/ΣΕΙΡΑ ΕΙΔΑΤΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ;

[Kabuki]

@germanicus αυτες ειναι και οι μονες ταινιες της που θεωρω καλες, αλλά οχι κι οτι "εδωσε ρεστα", δεν πλησιαζει για μενα ουτε κατα διανοια τους σκηνοθετες που "εχουν δωσει ρέστα" σ αυτο που κανουν

περι ορέξεως...

[mr-d]

@Kabukibtw δεν την εχω δει.. χαχαχα

Επεξεργασία Νοεμβρίου 8, 2017 από mr-d

[Θρηνωδός]

Εκ των πραγμάτων όταν έχεις την μισή βιομηχανία από πίσω σου να σου συμμαζεύει κάθε στραβοπάτημα, κάτι καλό θα βγάλεις. 

 

Δικό σου δεν θα είναι όμως.    Το άλλο δεν το έχω δει, αλλά το χαμένοι στην μετάφραση ήταν ένα εξαράκι, τίποτα που να με κάνει να πω ότι πρόσεξα την σκηνοθεσία.

[germanicus]

Καλά. Ισοπέδωσε τα κι άλλο  

 

Αμφότερα έχουν μια γλυκύτητα, έναν αιθέριο ρομαντισμό

 

 

[Θρηνωδός]

Το ενδεχόμενο να τα συμπαθείς λίγο περισσότερο απ'όσο τους αξίζει δεν παίζει;  Δεν τα ισοπεδώνω απλά δεν μου κάνουν κλικ και δεν αρκούν για να εκτιμήσω την συγκεκριμένη.  

[germanicus]

Όλα έχουν την ώρα και τη στιγμή τους  Θα τα δεις όταν θα έρθει η ώρα τους και θα καταλάβεις τι λέω  Έχει προσωπικό στυλ και φαίνεται Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ που αλλού έχω πετύχει το στυλ της και αυτομάτως ήξερα ότι είναι δικό της. Ίσως στο τρέηλερ της Αντουανέτας. Ίσως... 

 

Ως ισοπέδωση εννοούσα αυτό το "νταξ, έχει τη μισή βιομηχανία πίσω της, άρα θα βγάλει και κάτι καλό"  

 

 

[x for xepeta]

Το Virgin Suicides μου φάνηκε λίγο υπερεκτιμημένο αλλά το Lost in Translation ήταν ένα ποίημα ανθρώπινων σχέσεων. Μοναξιές χαρακτήρων που αγγίζουν η μιά την άλλη και εκτείθονται (αμφιβάλλω αν γράφεται έτσι στο τρίτο πρόσωπο πλυθηντικού) για λίγο κατανοώντας ότι δεν είναι μόνοι τους. Για μερικές στιγμές.

 

Τι ωραία που τα λέω. Πάω να ζωγραφίσω πεταλούδες που βγαίνουν από τα μάτια της ψυχής νεογέννητων κουταβιών...

[Γάντζος]

4 ώρες πριν, Kabuki είπε:

Σιγα που ηταν "κουλτουρα" το the Beguiled

προσωπικα θεωρησα οτι ειχε σοβαρό προβλημα ρυθμου και κατεληξε κουραστικο

 

 

Συμφωνω οτι το ''The beguiled'' δεν ειναι κουλτουρα  Ο,τι δεν ειναι superhero ειναι κουλτουρα?! 

 

Πιστευω οτι το μονο προβλημα του ειναι οτι μαλλον χρειαζεται για το θεατη να εχει δει το πρωτοτυπο του Don Siegel για να κατανοησει καποια πραγματα που γινονται και γιατι γινονται.. επισης παρελειψε καποιες σκηνες που υπηρχαν στο πρωτοτυπο και ισως ηταν καλο να εμπαιναν.. ισως..

 

Δεν παρατηρησα καποιο προβλημα με το ρυθμο.. αντιθετως θεωρω οτι η βερσιον της Κοπολα ειναι 10 φορες καλυτερη απο αυτη του Siegel, τοσο σκηνοθετικα οσο και ερμηνευτικα. Και τολμω να πω οτι ο Φαρελ μου αρεσε περισσοτερο απο τον Ιστγουντ (σορρυ θεε αμαρτησα)

 

Lost in Translation και The virgin suicides δεν εχω δει ακομα (θα τα δω καποια στιγμη).. Βρισκονται στην watchlist απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου στο λυκειο

 

Θρηνωδε μου η Σοφια η Κοπολα δεν ειναι Νικολας Κειτζ.. μην τους τσουβαλιαζεις μαζι

 

 

Οσο για την Wonder Woman, διαβαζαμε παντου οτι ειναι η καλυτερη υπερηρωικη ταινια, οτι εχει γραψει ιστορια, οτι οτι και τελικα αποδειχθηκε οτι ειναι μια ταινια του σωρου φιλοι μου   Τα αρνητικα ειναι τοσα πολλα   Κατι παρομοιο παιχτηκε και με το Get Out (βροντοφωναζαν ολοι στην Αμερικη οτι ειναι η horror ταινια της 20ετιας... τελικα αποδειχτηκε πολυ μετριο   )

 

 

[rorschach]

6 minutes ago, Γάντζος said:

 

η Σοφια η Κοπολα δεν ειναι Νικολας Κειτζ.. μην τους τσουβαλιαζεις μαζι

Ισχύει. O Nικ πήρε όλο το ταλέντο της οικογένειας. Η Σοφούλα πρώτα έπαιξε σε μερικές ταινίες του μπαμπά και μετά σκηνοθέτησε κάτι ταινιούλες σε παραγωγή του μπαμπά. 

[Kabuki]

@Γάντζος το περι κουλουρας ηταν απαντηση στον mr d

 

ουτε το πρωτοτυπο μου χε κανει ιδιαιτερη εντυπωση, παρολο που το θεωρησα καλυτερο απο της Κοπολα

 

δεν ειναι αναγκη να αρεσουν ολα σε ολους

 

[Γάντζος]

Το ξερω καλε! Γι' αυτο παρεθεσα το σχολιο σου για να δειξω οτι συμφωνω

[Γάντζος]

6 λεπτά πριν, rorschach είπε:

Ισχύει. O Nικ πήρε όλο το ταλέντο της οικογένειας. Η Σοφούλα πρώτα έπαιξε σε μερικές ταινίες του μπαμπά και μετά σκηνοθέτησε κάτι ταινιούλες σε παραγωγή του μπαμπά. 

 

[Θρηνωδός]

26 minutes ago, Γάντζος said:

 

Θρηνωδε μου η Σοφια η Κοπολα δεν ειναι Νικολας Κειτζ.. μην τους τσουβαλιαζεις μαζι

 

 

Γάντζε μου που θερίζεις τυφώνες και σπέρνεις θύελλες φορουμικές, όταν δεις και τους τρεις νονούς με την σωστή σειρά θα έρθεις μετανιωμένος να μου πεις ότι το μήλο δεν πέφτει κάτω από την μηλιά.  

[mr-d]

οτι δεν ειναι σουπερ χιρο εννοειται οτι δεν ειναι κουλτουρα, εμετος η αηδια καλυτερα ταιριαζει καλυτερα

 

#kisses

 

 

 

 

 

δλδ πρεπει να σας το κανω νιανια για να καταλαβαινεται μερικα πραγματα; πφφφφφφ

 

 

 

 

λοιπον κανω επικ εντιτ γιατι παλι θα παρεξηγηθει το ποστ μου.

 

κολλησατε στις λεξεις, χασατε το βαθυτερο νοημα .. δεν δινεται βαση σε αυτα που γραφω και ειναι πληρως μελετημενα πριν τα γραψω

 

εννοουσα οτι σε μια εποχη που επικρατει μαυριλα, αναστατωση, αβαιβεοτητα στην προσωπικη ζωη του καθενος

προτιμα για διασκεδαση και σινεμα κατι αναλαφρο παρα κατι πιο σοβαρο / δραματικο.. απλα για να ξεχαστει..

οποτε σαν αποτελεσμα εχει μετριες τετοιες ταινιες να εχουν χαμηλοτερη βαθμολογια απο παπατζες αναλαφρες

 

και φυσικα αυτη ειναι η γνωμη μου

 

peace

Επεξεργασία Νοεμβρίου 8, 2017 από mr-d
ειμαι σε καλο mood

[zade]

Είδα το Θωρ 3 και από τότε φοβάμαι ότι είναι φτιαγμένο από πέτρα.

 

Θα το καταλάβετε όσοι το έχετε δει...

[x for xepeta]

Alias Grace

 

 

Κάπου διάβασα ότι είναι μια νέα σειρά που θα ενθουσιάσει. Ένα προσεχώς ενδιαφέρον σίριαλ. Φαίνεται ότι η τηλεόραση έχει πάρει την εκδίκησή της τα τελευταία χρόνια. Μπορεί να μη φτάνει το θέαμα του κινηματογράφου, αφήνει όμως να ανθίσουν σενάρια και χαρακτήρες πιο άνετα μέσα από κάποια επεισόδια. Όχι πάντα αλλά τα καταφέρνει συχνά. Σε αυτό το σίριαλ των 6 επεισοδίων παρακολουθούμε τη ζωή της Grace Marks (πραγματικό πρόσωπο) που κατηγορήθηκε για κάποιους φόνους το 1843 και φυλακίστηκε γι' αυτούς. Εξιστορεί τις περιπέτειές της σε έναν ψυχολόγο που γοητεύεται από αυτήν, και βλέπουμε τη ζωή της ως υπηρέτρια σε διάφορα σπίτια και τους ανθρώπους που γνωρίζει. Κάπου φαίνεται ότι λέει την ιστορία της όπως θέλει αυτή, και σαν πολλοί θάνατοι συμβαίνουν γύρω της. Όλα αυτά γίνονται γιατί θέλουν να δουν αν κατηγορήθηκε άδικα. Δεν εμπνέει και πολύ εμπιστοσύνη. μπορεί να έχουν έναν κατά συρροή δολοφόνο ανάμεσά τους.

                            

Αρκετά καλό, δεν ξετρελάθηκα, αλλά είναι λίγο αποτοξίνωση από τα Arrows, Legentds, Thors, Supergirls, Defenders των τελευταίων μηνών.

 

 

Επεξεργασία Νοεμβρίου 15, 2017 από x for xepeta

[mr-d]

τελος και το stranger things 2! ωραίο, μου άρεσε, εφυγε νερακι..

 

 

 

 

τελευταιο επεισοδιο, τελευταια σκηνη που μπαινει ο αστυνομικος μεσα στο μπαρ, στο μπαρ αναμεσα απο τα ποτα υπαρχει φιγουρα απο τσολια η μου φανηκε;;;;;

 



 
 

 

 

επισης 3η σεζον mr robot συνεχιζει ομορφα και ωραια!

Επεξεργασία Νοεμβρίου 15, 2017 από mr-d
επ ωμου αρμ

[Θρηνωδός]

Murder on the Orient Express (2017): Μην κάνετε το λάθος να ακούσετε τους κριτικούς και τη χολή που βγάζουν για αυτή την ταινία. Έχω διαβάσει το βιβλίο 1-2 φορές στο παρελθόν και είναι από τις πιο "γκρι" υποθέσεις της, από τις λίγες που τσαλακώνει τον Πουαρώ και δεν ασχολείται μόνο με το έγκλημα/θύτη/θύμα αλλά και την ηθική του υπόσταση. Αν εξαιρέσουμε κάποιες σεναριακές και υποκριτικές υπερβολές του Μπράνα (υποδύθηκε τον Πουαρώ λίγο πιο φανφαρόνο απ'ότι θα έπρεπε και δεν έλειψαν και 1-2 ατάκες που θα ταίριαζαν καλύτερα στο Θορ παρά σε νουάρ αστυνομικό φιλμ) η ατμόσφαιρα ήταν δοσμένη πολύ καλά, οι εξωτερικές λήψεις του τραίνου εξαιρετικές σε σημείο που δεν καταλάβαινες ότι ήταν ψηφιακά αν δεν το σκεφτόσουν, η μείξη της γερουσίας Dench/Dafoe/Depp/Branagh έδεσε εξαιρετικά με την νέα φουρνιά Ridley/Odom/Bateman/Gad χωρίς να παίζει θέμα ντίβας στο ποιος θα πάρει τα περισσότερα λεπτά στην οθόνη. Δεν είναι το Murder on the Orient Express του Lumet και της Μπέργκμαν και ούτε θα έπρεπε. Και τα δύο άλλωστε είναι προσαρμογές εξ ορισμού διαφοροποιημένες. 8/10 και αυστηρά.  

 

Είδα το τελευταίο επεισόδιο του "The Night Manager" ολοκληρώνοντας το mini-series των έξι επεισοδίων. Αν και τόσο ο Λόρι όσο και ο Χιντλστον δίνουν ρέστα σε όλη την διάρκεια της σειράς, το σενάριο θυσιάζει τον ρεαλισμό του για να προλάβει να μαζέψει διάφορες άκρες μέσα σε 2.5 επεισόδια. Από το μισό 4ο και μετά, υπήρχαν ευκολίες και βολικές εξελίξεις που δεν ταίριαζαν σε μια κατά τα άλλα αληθοφανή σειρά. Την ηθοποιία την σκίζουν όλοι βέβαια, πήρε ένα συνολικό 8/10 με τα επεισόδια ξεχωριστά να κυμαίνονται στο 6-8/10. Δεν είναι με τίποτα 6 χαμένες ώρες.  

 

Ξαναείδα τα How to train your dragon I&II. Καλά, το πρώτο είναι καλύτερο. Έχουν μπόλικο υλικό από πίσω μιας και βασίζονται σε παιδικά βιβλία, πολύ γούσταρα τις κατηγοριοποιήσεις των δράκων και τα μικρά συμπληρωματικά βιντεάκια που κυκλοφορούν, όπως επίσης τις σκηνές με τους τεράστιους δράκους στο τέλος κάθε ταινίας. Έχει βγει και σειρά ονόματι "Dreamworks-Dragons" που καλύπτει ένα arc ανά δύο σεζόν. Είδα τα πρώτα 2-3 αλλά είναι πολύ παιδική για τα γούστα μου.  

 

Κατά τα άλλα λιώνουμε futurama, σταθερή αξία.  

 

 

[GeoTrou]

• Coffee and Cigarettes: σύντομες βινιέτες του Jim Jarmusch που εκτυλίσσονται πάνω από φλυτζάνια καφέ και τασάκια μ' αποτσίγαρα. Ενδιαφέρουσα ταινία, στην οποία προελαύνουν από τον Roberto Begnini μέχρι τον Iggy Pop και τον RZA. Όχι κάτι τρομερό, αλλά σίγουρα διαφορετικό.   
• Μαχαιροβγάλτης: ένας no lifer γύρω στα τριάντα πάει να μείνει με τον θείο και τη γυναίκα του, ώστε να προσέχει τα δύο σκυλιά του. Η ένταση είναι μεγάλη στο νέο του σπιτικό και η ζωή του συνεχίζει να μην έχει ιδιαίτερο νόημα, μέχρι που ένα τυχαίο γεγονός θα φέρει τα πάνω κάτω στις μεταξύ τους σχέσεις. Καλή ταινία, που ασχολείται (ως συνήθως στα έργα του Οικονομίδη) με τη βία, ψυχολογική και λιγότερο σωματική, και την κατάρρευση της ελληνικής οικογένειας. Ίσως πιο μεγάλη από ότι θα μπορούσε και κάπως αναμενόμενη, αλλά και πάλι αξίζει.
• San Michele aveva un gallo: το είδα με αφορμή το τραγούδι του Θανάση Παπακωνσταντίνου, που είναι εμπνευσμένο από την ταινία, και έχοντας ενθουσιαστεί στο παρελθόν με το Allonsanfan των ίδιων σκηνοθετών (αδελφοί Taviani). Ανατρίχιασα από την πρώτη σκηνή λόγω της σύνδεσης με το τραγούδι, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, τουλάχιστον για τα γούστα μου. Ένας αναρχικός στην Ιταλία του 19ου αιώνα, συλλαμβάνεται και οδηγείται στο απόσπασμα. Πέρα από μια απίστευτη σεκάνς του πρωταγωνιστή στην απομόνωση, δεν είδα κάτι άλλο που να μου κάνει κλικ. Ξέρω πάντως 2 ή 3 άτομα απ' εδώ μέσα που ίσως να τους αρέσει, για πολιτικούς/ιδεολογικούς λόγους.
• Yakuza Apocalypse: κάτι χαλαρό για να ξεφύγω από την «κουλτούρα».  Βαμπίρ γιακούζα δαγκώνουν πολίτες και γίνονται κι αυτοί βαμπίρ γιακούζα και κάπου σκάει ένας τυπάς ντυμένος με μια γιγάντια στολή βατράχου και του δέρνει και κάτι τέτοια. Πέρα από ορισμένες αστείες σκηνές (π.χ. η μαθητριούλα με την τυπική ιαπωνική σχολική στολή να ρίχνει τα ζάρια με τον παραδοσιακό τρόπο της γιακούζα) και την ομολογουμένως εξαιρετική παραγωγή/σκηνοθεσία, αξίζει μόνο για χαβαλέ και για τους φαν του Miike.
• En man som heter Ove: ένας άντρας γύρω στα 60, που πρόσφατα έχασε τη γυναίκα του, ζει μια άχαρη ζωή, γκρινιάζοντας διαρκώς στους γείτονές του. Αποφασίζει να αυτοκτονήσει, αλλά με τους νέους του γείτονες (ένας νεαρός και η Ιρανή γυναίκα του, μια δυναμική τύπισσα με την κοιλιά τούρλα και καταπληκτική μαγείρισσα κοτόπουλου με ρύζι και σαφράν ) η μαύρη του ζωή θ' αρχίσει να γκριζάρει λίγο. Δεν είναι γλυκανάλατη σε καμία περίπτωση. Αστεία, γλυκιά, συγκινητική, εν ολίγοις εξαιρετικότατη.
•  Asphalt e: οι παράλληλες ιστορίες μερικών ενοίκων μιας πολυκατοικίας και τις «αλλόκοτες» συναντήσεις τους: ένας μοναχικός τύπος λέει ψέματα σε μια νοσοκομα για το επάγγελμά του και την επισκέπτεται κάθε βράδυ στη βάρδια της, ένας έφηβος επισκέπτεται μια παλιά, ψωροπερήφανη ηθοποιό και on top of all, ένας Αμερικανός αστροναύτης προσγειώνεται στην ταρατσα και πιάνει φιλίες με μια γηραιά κυρία αραβικής καταγωγής (πιθανή τρομοκράτης φυσικά, σύμφωνα με τη NASA). Μια πολύ ωραία feelgood ταινία που βασίζεται στις ερμηνείες και προσωπικά απόλαυσα από την αρχή έως το τέλος.  

[Dr Paingiver]

Την είδα κι εγώ πρόσφατα αυτή την ταινία, με πρόλαβες στο τσακ στον σχολιασμό της.  Εξαιρετική από την αρχή μέχρι το τέλος, λίγο σκοτεινή μόνο.  Το καστ το καλύτερο για τους συγκεκριμένους ρόλους. 9/10 από μένα αβίαστα και αβάδιστα.

 

 

[germanicus]

Το Γιακούζα Απόκαλιψ ή ο Μαχαιροβγάλτης?

 

 

[mr-d]

ειδα το power rangers

 

περίμενα κατι που να πλησιαζει το 0 αλλα με εξεπληξε, δεν το βαρεθηκα γρηγορα

 

ξεκιναει καλα.. μεχρι τη μεση μου αρεσε, στη μεση περιπου το βαρεθηκα και προς το τελος ηταν το παλιο καλο power rangers

καλτ μαχη μεχρι και τη μουσικη απο τοτε ειχαν (οχι σε ρεμιξ οποτε πηρε πολλα +++ go go power rangerssss )

 

με λιγα λογια οχι τοσο κακο οσο το περιμενα... ξερωντας βεβαια οτι δεν θα δω ποτε κατι σοβαρο..

 

[germanicus]

The Hitman's Bodyguard (2017) με Samuel Jackson και Ryan Reynolds. Περιπέτεια (φυσικά ). Έχει κάποιες καλές στιγμές, αλλά δεν. Στην αρχή του έβαλα 6/10, τώρα που το ξανασκέφτομαι, το αναθεώρησα σε 5/10. Κρίμα.

 

Η κυρία δήμαρχος (1960) με Αυλωνίτη + Βασιλειάδου. Ήθελα κι εγώ να δω μια παλιά Ελληνική κωμωδία. Τζίφος. Ενώ έχει κάποιες θεϊκές ατάκες από τη Βασιλειάδου ("Και στα δικαστήρια και μέχρι Άγριο Πάγο θα φτάσουμε!"), αλλά έχει τρελό πρόβλημα με τον ήχο. Πρέπει να είναι όλη με voice over μετά τα γυρίσματα. Έτσι χάνεται τελείως η φυσικότητα και μοιάζει με ντουμπλάρισμα από σεξκαρατεδυοσενα του 70 5/10 και εδώθε...

 

 

[kostas1969]

Good time,μια ταινια εγκληματος-δραματικη,με τον Robert Pattinson σε μια πολυ καλη ερμηνεια.8/10.

 

http://www.imdb.com/title/tt4846232/?ref_=nv_sr_3

[x for xepeta]

Σφαίρες πάνω από το Μπροντγουέι

 

Μια εξαιρετική ταινία του Woody Allen. Ευτυχώς δεν παίζει ο ίδιος, που βασικά ξέρει έναν μόνο ρόλο. Του νευρωτικού ανασφαλή, με το μυαλό του στο σέξ, και τη χαριτωμένη εγωκεντρική σαχλαμάρα του. Δεν έχει εδώ τέτοια.

Ένας συγγραφέας αναγκάζεται να χρηματοδοτηθεί από έναν γκάγκστερ για να ανεβάσει το θεατρικό του. Του πασάρουν την γκόμενα του γκάγκστερ για ηθοποιό, η οποία είναι άστα να πάνε. «Λυπάμαι αυτούς που θα πληρώσουν να σε δουν» σχολιάζει η καμαριέρα. Το κείμενο μπάζει από παντού και ο χειρότερος επικριτής είναι ο μπράβος της ηθοποιού. Δίνει όμως κάτι συμβουλές που πιάνουν τόπο. Από κάποια στιγμή και μετά επιβάλλεται στις αλλαγές και βγαίνει ένα αριστούργημα. Παίρνει θάρρος και απομακρύνει στοιχεία και καστ με τον μαφιόζικο τρόπο που ξέρει.

Καλή κομεντί σου κάνει το κέφι. Όλοι παίζουν σα να βρίσκονται σε ταινία του Woody Allen, αλλά καλύτερα.

 

 

Η Χάννα και οι αδερφές της

 

Του Woody Allen. Τρεις αδελφάδες γεμάτες με ψυχολογικά και ανασφάλειες στη Νέα Υόρκη του 1984. Η μία χωρίζει το Woody Allen και τον πασάρει στη δεύτερη αδερφή της με χάλια αποτελέσματα. Άσε που κάνει κόκα και δε στεριώνει δουλειά. Η τρίτη κάνει σχέση με το νέο άντρα της πρώτης. Ο πρωταγωνιστής είναι κατά φαντασία ασθενής, είτε γιατί δεν έχει ζωή είτε για να τον προσέξουν. Θεραπεύεται όταν κάνει σεξ. Βαρέθηκα. Διαβάζω ότι ήταν η πρώτη του εμπορική επιτυχία.

 

 

Hollywood End

 

O σκηνοθέτης Allen αναγκάζεται να συνεργαστεί με την πρώην γυναίκα του σε μια ταινία που ίσως βοηθήσει τη χάλια καριέρα του. Αυτή, γεμάτη τύψεις για το κέρατο και το χωρισμό, προσπαθεί να στεριώσει τη συνεργασία και να το βοηθήσει. Ώσπου οι νευρώσεις του τον τυφλώνουν προσωρινά λίγο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Η ταινία είναι ένα αίσχος, αλλά τι περιμένεις από έναν τυφλό.

 

«Θα σε πληρώσουν μισό εκατομμύριο δολάρια για να σκηνοθετήσεις».
«Μόνο; Με αυτά τα λεφτά δεν αγοράζεις ούτε υποψηφιότητα για Όσκαρ»!

 

Σαν παίξιμο δεν έχει και μεγάλη διαφορά από άλλες του ταινίες. Ο ίδιος χαρακτήρας, με τις ίδιες νευρώσεις.

 

«Μπαμπά είσαι τυφλός»;
«Ναι παιδί μου».

«Ψυχοσωματική νεύρωση»;

«Πού το κατάλαβες»;

«Ε, δεν αρρωσταίνεις ποτέ σοβαρά».

«Δε θέλω να το συζητήσουμε».

«Δε ρώτησα».

«Δε σε ενδιαφέρει; Μόνο τα ναρκωτικά σε ενδιαφέρουν; Από πού τα έμαθες»;
«Από σένα».

 

Τέρμα ο Woody Allen για φέτος.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 20, 2017 από x for xepeta

[Indian]

Είδα την Jackie...!

 

Άλλη μία ταινία που δεν ήταν στις επιλογές μου,αλλά κατέβηκε ύστερα από απαίτηση...!  Ουσιαστικά η ταινία δείχνει μία συνέντευξη που έδωσε η πρώην Πρώτη Κυρία,λίγες ημέρες μετά την δολοφονία του Κένεντι...!Εννοείται ότι έχουμε τα καθιερωμένα flash backs που περιγράφουν τις πρώτες ώρες,που ο Πρόεδρος ήταν νεκρός και πώς τις έζησε εκείνη...!Σεναριακά ήταν πολύ καταθλιπτική και με αργό τέμπο,αλλά σε αποζημιώνει η αξιόλογη ηθοποιία της Natalie Portman...!Δεν θα πλήρωνα για να την δω στον κινηματογράφο,αλλά δεν ήταν του πεταματού...!

 

 

[germanicus]

Γεράκι της Μάλτας. (δεν λινκάρω  βεβαίως βεβαίως). Ξανά μετά από χρόνια. Εντέλει είναι αυτό που λέω. Όλα θέλουν την ώρα τους. Και μάλλον δεν ήταν η ώρα του για να το ξαναδώ Δεν το φχαριστήθηκα. Μια εξήγηση που έδωσα είναι πως μπορεί στο τέλος να δένουν όλα, αλλά συνέχεια στη ταινία ξέρεις πως τίποτα δεν πάει καλά Συνήθως, για να δουλέψουν καλά οι ανατροπές, πρέπει να μην ξέρεις ότι δεν πάνε καλά τα πράγματα. 

 

Επίσης, κάτι που δεν εξηγείται στη ταινία είναι γύρω στα 3/4 της που ο Bogart πηγαίνει σε μια διεύθυνση που δεν υπάρχει τίποτα. Δεν κατάλαβα γιατί τον έστειλαν εκεί. Η ταινία δεν εξηγούσε. Απ'ότι είδα σε ένα site, στο βιβλίο πάει και βρίσκει κάποια, αλλά ούτε εκεί βγάζει νόημα το γιατί συνέβη

 

anyhow.

 

Τέλεψα το Stranger Things 2. Δεν ήταν τόσο καλό όσο το πρώτο. Ομολογώ πως δυσκόλεψε να με κρατήσει. Τα πρώτα επεισόδια τα έβλεπα με δόσεις. Από τη μέση και μετά όμως πήρε μπρος. Πιθανολογώ πως έφταιγαν 2 πράγματα. Το ένα είναι ότι δεν χρησιμοποίησαν συνέχεια την Eleven. Βγάζει νόημα διότι είναι σα να έχεις τον Superman ή τον Dr Manhatan συνέχεια ανάμεσα στους κοινούς θνητούς.  Το άλλο μάλλον είναι πως έχει κλείσει για τουλάχιστον άλλες 2 σεζόν. Οπότε ίσως να μην έριξαν όλες τις ιδέες σε αυτή τη σεζόν και να προσπάθησαν να δημιουργήσουν υλικό για τις επόμενες. Ίσως να έφταιγαν αυτά τα 2. Με τίποτα όμως δεν ισχύουν κάτι απερίγραπτα θαψίματα που είδα από Έλληνες στους φβ τοίχους άλλων. Anyhow. Μου ξαναθύμισε πάντως το πόσο τεράστια μπαλάντα είναι το Every Breath You Take  Από τα τραγούδια που είχα λιώσει. Παλιάαααααααα  

 

 

[Indian]

@germanicus 

Προσωπικά εκτίμησα περισσότερο το "Γεράκι της Μάλτας" όταν το είδα καλοκαιράκι σε αυλή (κάτω από ένα πεύκο 70 ετών),με μπύρες και παρέα...!  Τότε δεν στάθηκα σε αυτές τις λεπτομέρειες...!   

 

 

[mr-d]

@germanicus stranger things..

οπως σχολιασαμε με εναν φιλο το 1ο ηταν μυστηριου, προσπαθουσες να καταλαβεις τι συμβαινει.. το 2ο ηταν θριλερ, τρομου, τα ειχες ολα στο πιατο και απλα εβλεπες μια ιστορια

ισως γι αυτο

μου αρεσαν εξισου και τα δυο

 

 

[x for xepeta]

23 ώρες πριν, germanicus είπε:

Γεράκι της Μάλτας.

Επίσης, κάτι που δεν εξηγείται στη ταινία είναι γύρω στα 3/4 της που ο Bogart πηγαίνει σε μια διεύθυνση που δεν υπάρχει τίποτα. Δεν κατάλαβα γιατί τον έστειλαν εκεί. Η ταινία δεν εξηγούσε. Απ'ότι είδα σε ένα site, στο βιβλίο πάει και βρίσκει κάποια, αλλά ούτε εκεί βγάζει νόημα το γιατί συνέβη

 

Εγώ γέλασα όταν

 

Spoiler

ήρθε ένας τύπος στην πόρτα του γραφείου του, χτύπησε, του έδωσε το αγαλματίδιο, και πέθανε στα πόδια του.

 

Ε, μου φάνηκε Η μπούρδα σκηνή.

 

 

Notorious

 

O Alfred Hitchcock όχι μόνο στα καλύτερά του, αλλά ο κινηματογράφος στα καλύτερά του. Ενώ το πρώτο μισάωρο βαρέθηκα, σιγά σιγά ζεστάθηκε το πράμα, και στο τέλος από την αγωνία μου έμπηξα τα νύχια μου στον καναπέ.

Ο  Cary Grant και η  Ingrid Bergman είναι ερωτευμένοι αλλά θα τους φάει το μίσος της δουλειάς. Αυτή είναι κόρη ναζί επιστήμονα και δεν κρύβει το μίσος της γι' αυτούς. Ο Grand είναι πράκτορας που της ζητάει να μπει σε κύκλους ναζί επιστημόνων στη Βραζιλία του 1946, ώστε να ξεσκεπάσουν τα σχέδιά τους. Η Bergman τα κατεφέρνει και ο Grant της το ξεπληρώνει με αδιαφορία. Τον εκδικείται επιτυγχάνοντας στην αποστολή της, με το να παντρευτεί τον επιστήμονα. Το σχέδιο έχει σχέση με τα κρασιά του κελαριού της έπαυλης που μόνο κρασί δεν έχουν. Ο σκηνοθέτης έχει ένα καλούτσικο κείμενο αλλά το αναπτύσει με μαεστρία. Η ταινία του μήνα που φχαριστήθηκα. Ξανθές μοιραίες δυναμικές γυναίκες το φετίχ του Hitchcock.

 

Αριστούργημα!

Επεξεργασία Νοεμβρίου 21, 2017 από x for xepeta