BATMAN : TEN NIGHTS OF THE BEAST [ STARLIN - APARO - DECARLO ]

[x for xepeta]

Μια από τις καλύτερες περιπέτειες του ΒΑΤΜΑΝ. Γραμμένη το 1988, στα τεύχη 417-420, ένα λεγόμενο limited series within a series, δηλαδή limited series μέσα στον ongoing τίτλο (έχει νόημα, δε σας κοροϊδεύω). Έχει επανεκδοθεί σε πολλά Paperback και πραγματικά τις αξίζει όλες αυτές τις επανεκδόσεις. Μπορείτε και πολύ εύκολα να το βρείτε και σε τιμή πολύ πιο χαμηλή από τις αντίστοιχες σημερινές των tpbs, αν είστε τυχεροί και πέσει στα χέρια σας κάποιο παλιό αντίτυπο.



Ένας πράκτορας της ανύπαρκτης πια KGB αυτομολεί και αποφασίζει να πάρει την δική του εκδίκηση για την κατάντια της χώρας του. Βάζει στόχο 10 αμερικάνους που θεωρεί υπαίτιους για την κατρακύλα της Σοβιετικής Ένωσης και έναν-έναν τους στέλνει στο νεκροτομείο. Με τους πιο μακάβριους και πιο πολύνεκρους τρόπους εξαφανίζει πρόσωπα κλειδιά και κοντεύει μέχρι και τον πρόεδρο Ρέιγκαν. FBI, CIA, η αστυνομία του Γκόθαμ και ο ΒΑΤΜΑΝ προσπαθούν να τον σταματήσουν αλλά κανείς δεν είναι ικανός να αντιμετωπίσει έναν τόσο καλά εκπαιδευμένο στρατιώτη με το κωδικό όνομα KGBeast. Και ο αριθμός των θυμάτων έχει ξεπεράσει το 100. Πραγματική κόλαση για 10 μέρες.



Σενάριο του Jim Starlin που αποθεώνει τον τίτλο. 190 δραχμές ένα τεύχος τότε, μεγάλο ποσό για το χαρτζιλίκι μου. Υπάρχουν πολλά καρέ χωρίς μπαλονάκια, γεμάτα όμως με ένταση και ρυθμό, σχεδόν ακούς την επιβλητική μουσική που θα έντυνε τέτοιες σκηνές στον κινηματογράφο. Το δίδυμο Jim Aparo - Mike DeCarlo στα καλύτερά τους, άφησαν εποχή στο σύμπαν του BATMAN. Και να φανταστείτε ότι ο συντάκτης Dennis O’ Neil όταν του δώσανε τα περιοδικά του BATMAN τους απέλυσε (βασικά απέλυσε τους πάντες) για να φέρει νέο αίμα στα περιοδικά και αφήσει το στίγμα του. Μόλις κατάλαβε το λάθος του φρόντισε το συγκεκριμένο σκιτσογράφο να τον ξαναπροσλάβει. Ο Jim Aparo έχει πια αποχωρήσει από αυτόν τον κόσμο. Έχει κάνει όμορφες δουλειές στα υπερηρωικά κόμικς, στο τέλος της καριέρας του όμως το σκίτσο έδειχνε κουρασμένο.



Η ιστορία είναι ένας καλός αμερικάνικος αντιπρόσωπος του τέλους του Ψυχρού Πολέμου. Μετά από 1-2 χρόνια έπεσε το τοίχος του Βερολίνου, η Σοβιετική Ένωση είχε δικτατορία για μια βδομάδα, απήχθηκε ο Γκορμπατζόφ, έπεσε το κομουνιστικό καθεστώς και βέβαια τώρα ως δια μαγείας κανείς δε θυμάται και δε μιλάει για αυτά τα γεγονότα.

Ο χαρακτήρας KGBeast σπάνια επέστρεφε στον τίτλο. Υπήρχαν 2 συνέχειες, μια από τα χέρια του Marv Wolfman με πολύ μέτρια αξία, και μια στο τέλος του Knightsend που απλά δεν γίνεται να το αφηγηθεί κάποιο λογικό στόμα.



Μη ξεχάσω να σχολιάσω τα εξώφυλλα. Από τα χέρια του Mike Zeck, με ένα ιδιαίτερο logo για να τραβήξει την προσοχή των αναγνωστών στα περίπτερα.

Ξέρετε. Εκείνα τα κιόσκια που κάποτε πουλούσαν κόμικς.

 

 

Σχετικο με το Jim Starlin το παρακατω :

 

JIM STARLIN - A LIFE IN WORDS AND PICTURES

[CitizenX]

I Love Jim Aparo!

[Dark Chris]

Τι διαμάντι ήταν αυτό!  

 

Μια σύντομη ιστορία με τον Batman να αντιμετωπίζει έναν ισάξιο αντίπαλο, αν όχι καλύτερο του. Υπήρχαν ορισμένες σκηνές που ενώ ήταν συνηθισμένες καταδιώξεις, ήταν γεμάτες αγωνία. Λίγο οι εσωτερικοί μονόλογοι του Batman (αιώνες καλύτεροι από τους αντίστοιχους του Snyder, τους οποίους λατρεύω!) λίγο το άψογο στήσιμο των καρέ από τον Aparo, συνέβαλαν στην ατμόσφαιρα. 

 

Ο Starlin γράφει έναν εξαιρετικό Batman,αλλά όλα τα λεφτά ο τρόπος που τον σχεδιάζει ο Aparo. Το στυλ του είναι ελαφρώς καρτουνίστικο, η οποία ιδιότητα τον βοηθάει να σχεδιάζει πολύ εκφραστικούς τους ήρωες του και ειδικότερα τον Νυχτερίδα. Μου φαίνεται πως ήταν για το Bat-universe ότι είναι ο Davis για τους X-Men. Κλασσικό στυλ μέχρι αηδίας, σχεδίαζαν on-model και όπως ακριβώς είναι όλους τους σχετικούς χαρακτήρες. 

 

Σε αντίθεση με το A Death in the Family που προσπαθεί να εντάξει πολιτική και πιο international χαρακτήρα και το κάνει κάπως άγαρμπα, εδώ ο Starlin καταφέρνει να κάνει την ιστορία πιο politics-focused και να την κάνει και αυτήν λίγο πιο international, μένοντας στο Gotham. 

 

Πάνω που πάω να γράψω ότι σε αυτό το arc λάμπει ο ένας περισσότερο από τον άλλο, θυμάμαι ότι λάμπει και ο άλλος εξίσου με τον πρώτο. 

[The_Sandman]

Όντως πολύ πολύ καλή ιστορία. Ιδιαίτερα αν σκεφτείς τι εποχή δημιουργήθηκε, όπως αναφέρει ο Θόδωρος στην παρουσίαση. Θα ήθελα να το δω σε μια καλύτερη έκδοση με επαναδουλεμένα τα χρώματα, τα οποία είναι το μόνο μελανό σημείο. Ένα Batman by Jim Starlin Deluxe Edition ας πούμε...

 

Και ένα λαθάκι, που δεν έχει καμία σημασία, αλλά ως σωστό nerd το εντόπισα. Είναι ψιλό-spoiler.

 

Στο "τρίτο" τεύχος (Batman #420) o KGBeast προκειμένου να ελευθερωθεί από τον Batman και να γλυτώσει την σύλληψη, αυτο-ακρωτηριάζει το αριστερό του χέρι. Στο τελευταίο καρέ του τεύχους μαθαίνουμε πως πάει να το αντικαταστήσει με ένα νέο μηχανικό. Στο εξώφυλλο του επόμενου τεύχους λοιπόν, ο Mike Zeck τον σχεδιάζει με δεξί μηχανικό χέρι!

 

Δύο οι εξηγήσεις:

α. όταν πήρε το σενάριο του τεύχους προκειμένου να σκεφτεί τι μπορεί να κάνει για εξώφυλλο, δεν διευκρινιζόταν ποιο θα ήταν το χέρι που θα ακρωτηριαζόταν

β. όντως σχεδίασε το δεξί χέρι, αλλά ο editor (Dennis O'Neil) το αντέστρεψε για λόγους καλύτερου στησίματος του εξωφύλλου. 

 

Με λίγο ψάξιμο βρήκα το original σχέδιο του Zeck, οπότε εικάζω πως μάλλον ισχύει το πρώτο ενδεχόμενο.