BATMAN: YEAR ONE - H ΑΡΧΗ

[YOSHIMITSU]

Τα κακέτυπα γενικώς πάντως φαίνονται, ξεχωρίζουν κάνουν κρα από χιλιόμετρο συνήθως, αυτό αν σου δημιουργεί αμφιβολίες μάλλον είναι αυτός ο περίεργος επιχρωματισμός που έχει η έκδοση αυτή. Νομίζω δηλαδή... Η αλήθεια είναι ότι έχει κάποια "περίεργα χρωματικά εφέ" η έκδοση της Anubis, τα οποία δεν είναι αν θυμάμαι καλά και "ενιαία" σε όλο το κόμικ, εκτός και αν έχει θέμα και το δικό μου.

[The_Sandman]

(Φιμολογούμενα αληθινό) σενάριο του Year One από τον Frank Miller και (φιμολογούμενα αληθινή) πρόταση των αδερφών Wachowski για κινηματογραφική μεταφορά, που διέρευσαν.

 

[GeoTrou]

Το διάβασα μονορούφι πριν λίγο. Είναι η πρώτη ιστορία του Μπάτμαν που διαβάζω και χαίρομαι που "έπεσα" σε τόσο καλό κόμικ. Πάνω-κάτω μ' έχουν καλύψει τα παραπάνω σχόλια. Όσοι δεν το έχετε διαβάσει, τρεχάτε στο παζάρι της Ανούμπις να το πάρετε!

Επεξεργασία Μαρτίου 24, 2015 από GeoTrou

[Θρηνωδός]

Άλλο ένα πολύ καλό άλμπουμ! 

 

Δεν είναι η πρώτη δουλειά του Μίλερ που διαβάζω, αλλά η πρώτη Μπάτμαν του, και μ'άρεσε σε ικανοποιητικό βαθμό. 

 

Ιδιαίτερα έξυπνο βρήκα το γεγονός ότι κατά κάποιο τρόπο εστιάζει περισσότερο στην ψυχρολουσία του Γκόρντον όταν πρωτοέρχεται στη Γκόθαμ παρά στον ίδιο τον Μπάτμαν. Σε κάθε περίπτωση όταν δίνεται χρόνος και χώρος σε δευτερεύοντες χαρακτήρες να αναπτύσσονται παράλληλα ή και παραπάνω από τον κύριο, η δουλειά είναι πιο "γεμάτη" και χορταστική. 

 

Σίγουρα τον τσαλάκωσε στα μάτια μου [τον Γκόρντον], από τις ταινίες τον είχα στο μυαλό μου σαν τον αδιάφθορο μπάτσο που δεν τον αγγίζει τίποτα και κανείς. Ακόμα και σε αυτή την πόλη. Έπρεπε όμως να περάσει δια πυρός και σιδήρου και εμείς κάπως έπρεπε να το δούμε να γίνεται. 

 

Το σκίτσο μ'άρεσε κι αυτό χωρίς να με ξετρελάνει, μου δίνει μια παλιακή αίσθηση χωρίς να βασίζεται στη λεπτομέρεια αλλά στον αέρα του. 

 

Πάμε με το Hush A' & Β' τώρα. 

 

[Laz33]

Επειδή είμαι σε φάση υπερηρωικών αυτήν την περίοδο, είπα να δώσω μια 2η ευκαιρία στον Μπάτμαν.
Είχα διαβάσει πριν μήνες το "Φονικό Αστείο" αλλά δεν έπαθα την πλάκα μου. Κι έτσι ο νυχτερίδας μπήκε στον πάγο

Σήμερα διάβασα το "Year One: Η Αρχή", έπειτα κι απ΄την υπόδειξη του ProfPhilipMortimer.
Λοιπόν. Μ΄άρεσε η "γκόθικ" ατμόσφαιρα που βγάζουν γενικώς όλα τα Μπάτμαν.
Οι βασικοί χαρακτήρες μου ήταν γνωστοί απ΄τις ταινίες, οπότε δεν δυσκολεύτηκα ν΄ακολουθήσω την υπόθεση.
Η οποία παρεμπιπτόντως ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα.
Ουσιαστικά είχαμε μια συνοπτική εκδοχή του origin του ήρωα απ΄την οπτική γωνία του αστυνόμου Γκόρντον.
Στο μεγαλύτερο μέρος ένιωθες να διαβάζεις ένα crime novel και όχι ένα υπερηρωικό. Κάτι που εννοείται δεν με χαλάει.
Το μόνο που με κούρασε σε κάποιες φάσεις, κυρίως στην αρχή, ήταν ο τρόπος αφήγησης του Miller που σε πετούσε απότομα απ΄το ένα σημείο στο άλλο. Προτιμούσα πιο στρωτή ροή

 

Γενικά καλά πέρασα, χωρίς πάντως να θεωρώ ότι διάβασα ένα αριστούργημα.
Ούτε από σεναριακής ούτε από εικαστικής άποψης.

Θέλω να δώσω μια ακόμα ευκαιρία και θα ήθελα τη βοήθειά σας.
Με ποιο να συνεχίσω;
Το "Ο Σκοτεινός Ιππότης Επιστρέφει" βλέπω θεωρείται νο1 αλλά με προβληματίζει που είναι πάλι απ΄τον Miller.
Είναι κι εκείνο γραμμένο με τον ίδιο τρόπο;
Θα προτιμούσα πάντως άλλου συγγραφέα.
Οποιαδήποτε συμβουλή ευπρόσδεκτη

 

[ProfPhillipMortimer]

Συνεχισε με το run του Snyder που έχει δημοσιεύσει η Anubis.

 

Συμφωνώ πωw ο miller είναι ισως πια ξεπερασμένος.

[Kurdy Malloy]

Ούτως ή άλλως το στιλ του Μπάτμαν είναι περισσότερο crime novel πάρα υπερηρωικό. Στο φινάλε η υπερδύναμη του Μπάτμαν είναι μόνο τα λεφτά του. Κατά τα άλλα φυσιολογικός άνθρωπος είναι δεν έχει υπερδυνάμεις.

[germanicus]

Ξεπερασμένος ο Φραγκίσκος Μίλλερ?... Δεν θα συμφωνήσω  Είναι τόσο ξεπερασμένος όσο ο Bogart ΙΜΗΟ  (και τεράστια αυτή η ατάκα του Kurdy για crime novels. Έρχεται και κουμπώνει με αυτό που πληκτρολογούσα. Noir. Όταν δεν είναι noir, άντε γεια και καληνύχτα μας. Εκτός άμα ρίχνει μπουκέτα στον Guy Gardner (είμαι γέρος πλέον) ή άμα παίζει ξυλίκια με τον Judge Dredd (είπα ότι είμαι γέρος?))

Εν πάση περιπτώσει. Το Dark Knight Returns απαιτεί μια παραπανίσια γνώση των βασικών χαρακτήρων της DC (και το DKR2 ακόμα περισσότερη). Θα ματαξαναμνημονεύσω το Long Halloween. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το έχεις διαβάσει ακόμα και τι ακριβώς σε αποτρέπει από το να το πιάσεις... Είδα τις προάλλες που έγραψες "με μπέρδεψαν οι πολλοί τίτλοι που αναφέρθηκαν" και ομολογώ ότι εκνευρίστηκα κομματάκι  

 

 

[Laz33]

1 ώρα πριν, germanicus είπε:

Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το έχεις διαβάσει ακόμα και τι ακριβώς σε αποτρέπει από το να το πιάσεις...

To ότι δεν έχει βγει στα ελληνικά
Διαβάζω εννοείται αγγλικά κόμικς, αλλά προτιμώ να ξεκινάω με ελληνικά όταν θέλω ν΄ανακαλύψω καινούριες σειρές. Kάνουν πιο εύκολη/ευχάριστη την ανάγνωση, όπως και να ΄χει.

Θα το έχω σίγουρα υπόψιν πάντως για το μέλλον

Εν το μεταξύ βρήκα σε scanlation στα ελληνικά το "Daredevil: Born Again", πάλι από Miller και πάλι κόμικ που θεωρείται top.
Θα το διαβάσω, πιο πολύ από περιέργεια να δω αν αυτό το στυλ γραφής το έχει σε όλα τα έργα του ή απλά έτυχε με το Year One

[germanicus]

Ούτε που κατάλαβα τι εννοούσες με το "σε πετάει από το ένα σημείο στο άλλο". Οπότε δεν ξέρω τι ψάχνεις να δεις άμα θα είναι διαφορετικό  Ίδιος με τα υπόλοιπα μου είχε φανεί σε αυτό εδώ. (έστω. με αυτά που έκανε πριν την αμαρτωλή δεκαετία των 00'ς  ) 

 

Για το Born Again τώρα........... Κοίτα. Εγώ είχα την τύχη να με βάλει φίλος μου, γνώστης, να αγοράσω τεύχος-τεύχος όλο το run του Miller στον Daredevil. Οπότε βίωσα το χτίσιμο του μύθου... Την εισαγωγή της Elektra και τον συγκεκριμένο χειρισμό του Kingpin, του Bullseye και μερικών ακόμα που θα ήταν ίσως σπόιλερ να μνημονεύσω  Δεν το μετάνιωσα. Και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που τα έχω αυτά τα τευχάκια. Από την άλλη καταλαβαίνω πως είναι βαρύ το να πεις "θα τα πιάσω από το Daredevil 165 που ξεκινάει να γράφει ο Miller για να μπω σιγά-σιγά στο συγκεκριμένο σύμπαν, να φτάσω στο θρυλικό 181 (αισθάνομαι ανατριχίλα και μόνο που το πληκτρολογώ. μην ψάξεις να βρεις ποιο storyline είναι. κράτα μόνο πως είναι γ*μ*το), μέχρι το 191 που σταματάει προσωρινά να γράφει και μετά να πιάσω και τα 226-233 που έχουν μέσα το Born Again".... Είναι βαρύ. Είναι όντως πολλά τεύχη. Εάν όμως το αντέχει ο οργανισμός σου, αυτό θα είναι το βέλτιστο  IMHO. Διότι το Born Again από μόνο του, χωρίς τα προηγούμενα, χάνει. Δεν σταματάει να αξίζει από μόνο του, αλλά είναι σίγουρα πολύ δυνατότερο με εκείνα μαζί. Είναι όμως όντως πολλά. Και είναι και storytelling 35-40 ετών  

 

Πάντως το Long Halloween δεν είναι ούτε Σαίξπηρ, ούτε James Joyce.  Διαβάζεις τον Van Hamme μεταφρασμένο στα αγγλικά, δεν καταλαβαίνω γιατί να μη διαβάσεις αυτό στο πρωτότυπο  Με την υπερβολική κατανάλωση κειμένων στην αγγλική γλώσσα, έρχεται και η ανοσία στο "ξένη γλώσσα"  

 

 

[Laz33]

Mε τo "σε πετάει από το ένα σημείο στο άλλο" εννοώ ότι κάποιες σκηνές μου φαίνεται ότι κόβονται απότομα.
Επίσης σε κάποια σημεία υπάρχουν διάλογοι που σε 1η ανάγνωση δεν βγάζουν νόημα και μόνο στην πορεία της ιστορίας καταλαβαίνεις τι σήμαιναν.
Οπότε πρέπει να κάνεις κάποια μπρος-πίσω στην ανάγνωση.
Τέλος πάντων. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα

Θα δώσω μια ευκαιρία στο Long Halloween, με έψησες.
Το Hush, που επίσης έχω διαβάσει καλά λόγια και υπάρχει στα ελληνικά, το προτείνεις;

Όσον αφορά το Born Again. Eίμαι άσχετος με τον Daredevil. Λες να μην πρέπει να ξεκινήσω απ΄αυτό;
Να πιάσω κάποιο origin πρώτα; Ποιο προτείνεις;

 

Edit: Αυτό περιέχει το origin;

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 25, 2019 από Laz33MS

[Cassidy]

 

Για το Year One απλά να πω ότι είναι και για εμένα αγαπημένο comic και  αυτό οφείλεται τουλάχιστον κατά 50%  στον Μazzucchelli.

 

@Laz33MS Για Batman σου προτείνω ανεπιφύλακτα και το Black Mirror

 

Για τον Daredevil σου προτείνω να διαβάσεις το 1ο τεύχος (από τα πιο ωραία silver age no 1) του 1963 και μετά τα 168-233 και όλο το V2 1-120 (μετά το τεύχος 380 ξεκίνησε η αρίθμηση από την αρχή)

έτσι όπως τα είχα βάλει στη λίστα με τα αγαπημένα μου.

Eπίσης τα Daredevil: The Man Without Fear  Daredevil: Yellow 

είναι πολύ ωραία origin stories.

 

Sorry αλλά δεν μπορώ να σε βοηθήσω με Ελληνικές εκδόσεις γιατί δεν τις παρακολουθώ. Η φωτογραφία που έχεις βάλει πάντως δεν είναι origin , είναι μάλλον

τα τεύχη 168-181.

 

 

 

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 26, 2019 από Cassidy

[germanicus]

Το Hush δεν το έχω αγγίξει για λόγους αρχής.  Παρά τα καλά λόγια που έχω ακούσει και εγώ, έχει μέσα ένα χαρακτήρα και κάτι στη πλοκή που με εκνευρίζει αφόρητα όταν συμβαίνει  

 

Το origin του Daredevil είναι συγκλονιστικά αδιάφορο. Τα origins όλων των υπερηρώων είναι συγκλονιστικά αδιάφορα  κάτι τους συνέβη και έχουν υπερδυνάμεις. Το μαθαίνεις και από τη wiki το τι. who cares.  Σε νοιάζει στα Αστερίξ λχ πως έφτιαξε το ζωμό ο Πανοραμίξ ή πως έπεσε μέσα στη χύτρα ο Οβελίξ?  Το ζουμί είναι στο storytelling. Άμα σου πω ότι ο Α σκότωσε τον Β και μετά ο Γ θέλει να πάρει εκδίκηση, στα παπάκια σου. Άμα όμως σε κάνω να νοιάζεσαι για τον Β, τότε θες να απαυτώσει ο Γ τον Α και χώνεσαι βαθύτερα στην ανάγνωση  

 

Αυτό το κόμικ ξεκινάει με τα Daredevil που σκίτσαρε ο Miller και καταλήγει με αυτά που έγραψε το σενάριο. Έχει τα 158-172. Είναι καλό. Αλλά όπως λέει και ο Cassidy το ζουμί αρχίζει όταν ο Μιλλερ κάνει το σενάριο. Οπότε, μπορείς να το ξεκινήσεις, είναι κάτι σαν ζέσταμα, αλλά θα πρέπει να φτάσεις στο 181  Και μετά θα συνεχίσεις μόνος σου και μέχρι το 193 και με το Born Again κ.ο.κ.  Προσωπικά τα Man without fear και Yellow δεν μου έκαναν το μπιου που μου έκανε όλο αυτό το πρώτο run του Miller  Αλλά τα origin stories τα βαριέμαι. Κάθε 10 χρόνια κάποιος π@π@ρας γυρνάει και ξαναλέει "για να δούμε πως τσίμπησε η αράχνη τον Πήτερ Πάρκερ" "και πως γνώρισε την Γκουεν Στέηση" "και μετά το τσίμπημα τον έπιασε δυσκοιλιότητα, αλλά ήταν κάποιος άλλος μέσα στην τουαλέτα, οπότε δεν μπήκε, και βγαίνοντας είδε τον ληστή που σκότωσε τον θείο του, και what if άμα είχε πάει τουαλέτα ή τι φοβερό που δεν πήγε τουαλέτα" και κλάιν μάιν δλδ  Νταξ. Και εγώ ήθελα να διαβάσω το origin του καθενός, αλλά από ένα σημείο και μετά, μπούχτισα  Και τα origin stories ως επί το πλείστον δεν είναι οι πλέον μαμάτες περιπέτειες ενός εκάστου. Καλές ίσως, ενίοτε πολύ καλές, αλλά πρώτα θες αυτό το συναισθηματικό commitment που είπα. Να έχεις ζήσει τις περιπέτειες κάποιου, για να σε νοιάζει το πως απέκτησε τις δυνάμεις του. Ακόμα και στο λατρεμένο Weapon X που αφορά μέρος του origin του Wolverine, άμα δεν τον έχεις ζήσει πρώτα στα κανονικά X-Men....  (δεν ξέρω βέβαια κατά πόσο δουλεύουν οι ταινίες σε δαύτον. διότι πολλοί τον έμαθαν από τον Hugh Jackman, οπότε ίσως να τους "μιλάει" το Weapon X χωρίς να τον έχουν δει στα κόμικ)

 

 

 

εδιτ ρε συ Cassidy, του προτείνεις να διαβάσει 187 τεύχη?  το βρίσκεις εφικτό?  

[ProfPhillipMortimer]

Και εγώ λατρεύω τον Miller και το έχω γράψει σε απειρα ποστ.

 

Με το ξεπερασμένος εννοώ πως εκτιμώ ότι για έναν νέο αναγνώστη κομικς, νεαρό σε ηλικία δεν έχει πια να πει τίποτα.

 

Εδώ σε εμάς που λατρεύουμε τις παλιές δουλειές του και δεν διαβάζεται από το 300 και μετά.

 

Και να μην αρχισω για το σχεδιο του ....

[Cassidy]

5 min ago , germanicus said:

διτ ρε συ Cassidy, του προτείνεις να διαβάσει 187 τεύχη?  το βρίσκεις εφικτό?  

Ναι .Σιγά τί είναι? 20 σελιδούλες το τεύχος...

Χωρίς πλάκα τώρα το Νο 1 και τα origin εμένα μου αρέσουν.

 

[Laz33]

Ξεκίνησα να διαβάζω το Born Again και ούτε κατάλαβα πως έφτασα στο 5ο κεφάλαιο
Παρότι δεν ήξερα τίποτα για τον χαρακτήρα, έχει πολύ ενδιαφέρον. Αναφέρει μάλιστα κάποια πράγματα για το παρελθόν του, άρα δεν είναι ανάγκη να έχεις διαβάσει το origin προηγουμένως.

Βέβαια κι εδώ παρατήρησα αυτό που είπα "σε πετάει απ΄το ένα σημείο στο άλλο" και "μη στρωτή ροή αφήγησης", μάλλον είναι χαρακτηριστικό του Miller.
Άρχισα κάπως να το συνηθίζω αλλά εξακολουθεί σε σημεία να με κουράζει.
Πχ μια σελίδα που έχει τέτοιο θέμα:

 

 

[Lord Makro]

16 hours ago, Laz33MS said:

 

 

Αυτό να πάρεις! Daredevil = Frank Miller και αυτή η έκδοση τα έχει όλα με την σειρά. Το επίπεδο των ιστοριών ανεβαίνει βέβαια σταδιακά όπως θα διαπιστώσεις και μόνος σου, με τις καλύτερες ιστορίες να έρχονται στο τέλος του τόμου, και στον επόμενο που περιμένουμε ότι θα βγάλει κάποια στιγμή η Οξύ.

 

[Laz33]

Ξαναδιάβασα το Year One και μ΄άρεσε περισσότερο αυτή τη φορά.
Βασικά μ΄άρεσε. Την προηγούμενη φορά ήμουν στο ντεμί.
Ίσως επειδή είδα το πολύ ωραίο animation, ίσως επειδή συνήθισα τον τρόπο γραφής του Miller, δεν ξέρω.
Αλλά αυτή τη φορά δεν είχα θέματα ροής.
Κύλησε πολύ στρωτά η ανάγνωση και μ΄άρεσε που είχε αφήγηση και τις σκέψεις των πρωταγωνιστών. Το προτιμώ απ΄το να βλέπω συνέχεια διαλόγους.

 

Θα βάλω ένα 8.5/10, όσο έδωσα και στον Γελαστό Άντρα.
Η μεγαλύτερη βαθμολογία που έχω δώσει σε Batman

[nikolas12]

Από τις καλύτερες ιστορίες Batman. Μεγάλος Frank Miller με σενάριο που επαναπροσδιορίζει τον χαρακτήρα, ενώ η "βρωμιά" και η "σκληρότητα" του σχεδίου του Mazzucchelli, ερχόμενη κατευθείαν από τις σελίδες του Daredevil που επίσης μεγαλούργησαν οι δύο τους, βοηθάει πολύ τη σοβαρότητα με την οποία προσεγγίζεται η ιστορία. Θέλω πολύ να διαβάσω και το Superman: Year One του Miller κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά για να δω τι έκανε και εκεί.

 

Επίσης για όποιον δεν το ξέρει, υπήρχε ταινία που θα είχε βάση το Year One και θα τη γύριζε μάλιστα ο Aronofsky των Requiem for a Dream, Black Swan και The Wrestler, επαναπροσεγγίζοντας ακόμα περισσότερο το source material. Εκεί κοντραρίστηκε με τον Miller που είχε συμφωνήσει να γράψει μαζί του το σενάριο, καθώς ο Aronofsky ήθελε έναν ακόμα πιο σκοτεινό Batman.  Υπάρχει μάλιστα και ένα ωραίο αφιέρωμα στα ελληνικά που λέει τι σκεφτόταν ο Aronofsky σε σχέση με το κόμικ και γιατί δεν έγινε ποτέ η ταινία τελικά.

 

@Laz33 αν πιάνεις κλασικές ιστορίες Batman, προτείνω The Long Halloween, Death in the Family, Earth One και Hush αν και φαντάζομαι πως σίγουρα κάποια εξ αυτών τα έχεις διαβάσει  

Επεξεργασία Μαίου 7, 2020 από nikolas12

[doom]

29 λεπτά πριν, nikolas12 είπε:

Θέλω πολύ να διαβάσω και το Superman: Year One του Miller κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά για να δω τι έκανε και εκεί.

Δεν τα πήγε εξίσου καλά.

 

out of context Frank Miller

Επεξεργασία Μαίου 7, 2020 από doom

[Laz33]

4 ώρες πριν, nikolas12 είπε:

@Laz33 αν πιάνεις κλασικές ιστορίες Batman, προτείνω The Long Halloween, Death in the Family, Earth One και Hush αν και φαντάζομαι πως σίγουρα κάποια εξ αυτών τα έχεις διαβάσει  

Τα διάβασα εκτός του Death in the Family.
To Long Halloween πολύ καλό, το Earth One αρκετά καλό, το Hush έτσι κι έτσι

[Valtasar]

@spitermak είναι η τελευταία φορά μου φέρεσαι έτσι και ειδικά που βρίζεις ανοιχτά μέλος...

Είσαι πολύ παλιός και δεν έχεις κανένα ελαφρυντικό...

Θα στη χαρίσω αυτή τη φορά αλλά με το παραμικρό λάθος ύφος, έφυγες

 

V

[hudson]

Οπισθόφυλλο-εξώφυλλο σε μεγαλύτερη ανάλυση

 

  Μεταφέρθηκαν στη βάση