Το βιβλίο που διαβάζω αυτήν την περίοδο

[deadneighbours]

Διαβαζω τα

the killing-ντειβιντ χιουζον--αστυνομικο(ηταν σειρα πρωτα)που διαδραματιζεται σε 20μερες-μερα με την μερα-ενδιαφερον σεναριο-μπλεκουν πολιτικη,,μυστηριο,,αστυνομικη ερευνα- αλλα οχι απο αυτα που με εχουν κανει να τα διαβαζω μονοκοπανια,θα το τελειωσω,,δεν ειναι οτι δεν σε κραταει και καθολου αλλα ως εκει    

 

Πολη των αγγελων-Τσαρλς Μπουκοβσκι     Εδωσα μια δευτερη ευκαιρια στον Τσαρλς παιρνοντας απο τα πιο γνωστα-''καλυτερα του''-εργα και παλι δεν μπορω να πω οτι εχω συναρπαστει αν και εχει ενδιαφερον--βιωνεις συναισθηματα  '''τραγικοτητας''' απο τους κλασσικα τραγικους ηρωες του μπουκοβσκι βλεπεις την βρωμια στην πραγματικοτητα,,την ''αφανη'' ζωη σε μια μεγαλη πολη--αλλα βλεπεις και το πως ''επιβιωνουν'' μεσα σε αυτο   Απο την περιγραφη πρωτοποριας

''''Σκληροί και τρυφεροί μαζί, κωμικοί και τραγικοί, βλάσφημοι, ορμητικοί αλλά και τρωτοί, οι ήρωες των διηγημάτων του Τσαρλς Μπουκόβσκι τρεκλίζουν σ έναν κόσμο χωρίς ηθικές αξίες, γυμνωμένο από κάθε ρομαντισμό και μαγεία.

Ζώντας μερικές μπίρες μόνο μακριά από το χρυσό μοντέλο του αμερικανικού ονείρου, το φαντασμαγορικό Λος Άντζελες, χάνουν τη μια γυναίκα μετά την άλλη γιατί σε καμιά γυναίκα δεν αρέσει να έρχεται δεύτερη ύστερα από το ουίσκι, απολύονται από τη δουλειά τους γιατί βρίσκουν ελκυστικότερο το κοντινό μπαρ από τον τόπο της εργασίας τους, αλλά κατορθώνουν να επιβιώνουν χάρη στη βαθιά πίστη που τρέφουν για τον εαυτό τους, την πίστη του μεθυσμένου ότι αυτός είναι που βλέπει ίσια, ενώ όλος ο άλλος κόσμος γυρίζει.'''''  

Παντως θες γιατι πριν διαβασω Μπουκοβσκι ειχα ακουσει πολλα και περιμενα περισσοτερα(προσωπικα)-περιμενα οτι θα μου αρεσε ακομα παραπανω-δεν εχω ξετρελαθει,θα το τελειωσω και νταξει μαλλον αναμεικτα τα συναισθηματα καλος,αλλα παμε γι αλλα

 

Αρχισα μαζι και τα δυο γιατι σε 3ημερη εξωρμηση δεν υπηρχε χωρος να κουβαλησω την πρωτη κουμουτσα (920σελιδες )

Ο Μπουκοφσκι είναι φοβερος και αμα περασεις καμια φορα από την λεσχη υπαρχει ένα κομικς με τρεις ιστοριες του,ασπρομαυρο βεβαια,στο προτεινο σε περιπτωση που δεν το εχει παρει το ματι σου.

[tryfev]

Τελείωσα τα "Καπετάν Μιχάλης" και "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται" και απογοητεύτηκα. Όχι επειδή τα τελείωσα και ήθελα κι άλλο, αλλά επειδή δεν ήταν αυτό που περίμενα. Μετά το "Αδερφοφάδες" είχαν ανέβει στα ύψη οι προσδοκίες μου για τα αναγνωρισμένα έργα του Καζαντζάκη. Αντί, όμως, να φάω αρνί ψητό στη σούβλα, έφαγα γίγαντες κονσέρβα. Δεν είχαν το ίδιο πάθος με το "Αδερφοφάδες", στο οποίο όλες οι ιδέες και συναισθήματα ήταν συμπιεσμένα (χαρίζοντας αλλεπάληλες συγκινήσεις) σαν τον εσπρέσσο. Τα δύο πρώτα ήταν απλά νεσκαφέ.

 

Τώρα, έχω ξεκινήσει το "Ο Τελευταίος Πειρασμός" και έχω διαβάσει περίπου 100 σελίδες. Μεχρι στιγμής δε με έχει εντυπωσιάσει ιδιαίτερα. Έχει, όμως, προοπτική για κάτι παραπάνω, οπότε ας ελπίσουμε.

 

Χωρίς να παραγνωρίζω την αξία του, δεν είχα ποτέ ιδιαίτερη αδυναμία στον Καζαντζάκη. Με συνάρπασαν τα ταξιδιωτικά του (τα έχω διαβάσει όλα), με εντυπωσίασε η "Ασκητική", ενώ μου άρεσαν ο Χριστός και ο Ζορμπάς. Βέβαια αναφέρομαι σε αναγνώσεις μου που έγιναν πριν από κάποιες δεκαετίες.

[Blackbeard]

Ήταν πολύ έξυπνος και φιλοσοφημένος άνθρωπος, το οποίο φαίνεται πολύ στους προλόγους των βιβλίων του και στα ταξιδιωτικά. (στο ένα, τουλάχιστον, που έχω διαβάσει)

 

Στα μυθιστορήματά του, όμως, δεν προσφέρει όσα θα μπορούσε. Κινείται γύρω από έναν άξονα και επαναλαμβάνεται συνεχώς. Γι'αυτό και πιστεύω πως το "Αδερφοφάδες" είναι πάρα πολύ καλό. Περιέχει σε 300 σελίδες όλα όσα έχει πει στα υπόλοιπα σε 500-600. (Ειδικά για το "Καπετάν Μιχάλης" θεωρώ πως 600 σελίδες είναι πάρα πολλές.)

 

Έχει πολλές ιδέες (τις οποίες περιέχει η Ασκητική απ'ότι είδα με το ξεφύλλισμα που έκανα (είναι και το επόμενο που θα διαβάσω για να κλείσω)) αλλά δεν τις έχει ενσωματώσει στις ιστορίες του, κι έτσι, κάποια στιγμή τον ξεπερνάς και πας παρακάτω.

 

 

Έχω ακούσει, πάντως, άποψη ανθρώπου μεγάλης ηλικίας πως ο Καζαντζάκης είναι εντυπωσιακός και συγκινητικός όταν είσαι 15 χρονών. Πιστεύω πως υπάρχουν πράγματα που αξίζει να κρατήσεις όσα χρόνια και να μεγαλώσεις. Αυτό, όμως, θα φανεί μόλις φτάσω αυτή τη "μεγάλη ηλικία".

[zade]

Πάντως παρόλο που είμαι σκεπτικός όσον αφορά την διανομή βιβλίων με εφημερίδες παρατηρώ ότι πολλοί από σας διαβάσετε βιβλία του Καζαντζάκη ακριβώς γι αυτό τον λόγο. Oπότε ίσως τελικά να μην είναι καθόλου άσχημη ιδέα η διάδοση των βιβλίων με αυτό τον τρόπο.

 

Εγώ διαβάζω το Σατανικοί Στίχοι  του Σαλμάν Ρούσντι. Ήταν ένας συγγραφέας που ήθελα να πιάσω εδώ και πολλά χρόνια και δεν μου δινόταν ευακρία, τώρα όμως μου δόθηκε. Για το συγκεκριμένο βιβλίο είχε εκδοθεί ΄φετφα *εντολή από τους ανώτατους θρησκευτικούς ηγέτες του μουσουλμανισμού* να δολοφονηθεί ο συγγραφέας του. Διαβάζοντάς το μπορώ να καταλάβω γιατί. Παρόλο που η άποψή μου είναι ότι μάλλον τα βάζει με τις θρησκείες γενικότερα η αλήθεια είναι ότι βγάζει μια ειρωνία και μιαυποδόρια σάτιρα κυρίως προς τον μουσουλμανισμό. 

 

Νομίζω όμως ότι και πάλι το κύριο θέμα του δεν είναι αυτό. περισσότερο είναι μια ανάλυση και μια κριτική του τι σημαίνει να είσαι Ινδός σήμερα. ΔΗλαδή εξετάζει την ινδική ταυτότητα μέσα από δύο πρωταγωνιστές καθώς και μύθους, ιστορίες από την Βίβλο, παραδόσεις και ένα σωρό άλλα ψήγματα που συνθέτουν αυτό που λέμε κουλτούρα ενός τόπου. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα και πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να μάθω τι σημαίνει να είσαι Ινδός και πως οι σύγχρονοι Ινδοί αναζητούν την ταυτότητά τους παρόλα αυτά και μόνο του ότι είναι κάτι διαφορετικό από τα συνήθη με κάνει να συνεχίζω.

Πάντως για να το διαβάσεις πρέπει να ξεφύγεις τελείως από την δυτική κουλτούρα που έχεις αποκτήσει τόσα πολλά χρόνια και να είσαι πρόθυμος να δεχτείς ως φυσιολογικά πράγματα που σε εσένα είναι εντελώς ξένα όπως πχ τους φαρίστα *ψάξτε στο γούγλε τι είναι αυτό*.

[Blackbeard]

 

 

Πάντως παρόλο που είμαι σκεπτικός όσον αφορά την διανομή βιβλίων με εφημερίδες παρατηρώ ότι πολλοί από σας διαβάσετε βιβλία του Καζαντζάκη ακριβώς γι αυτό τον λόγο. Oπότε ίσως τελικά να μην είναι καθόλου άσχημη ιδέα η διάδοση των βιβλίων με αυτό τον τρόπο.

 

 

Δεν είναι καθόλου μα καθόλου κακή ιδέα. Έχω γνωρίσει πάρα πολλά άτομα που διαβάζουν Καζαντζάκη γι'αυτό το λόγο.

 

Αν και παίζει ρόλο και το πως τα προωθούν. Με τον Καζαντζάκη έγινε πολύ μεγάλος ντόρος. Πιστεύω πως υπάρχουν πολλά καλά(και καλύτερα) που δεν τα έχουν πάρει χαμπάρι οι περισσότεροι. (και μαζί με αυτούς κι εγώ)

[paola]

Τα βιβλια αυτα τα ειχα πολλους μηνες στην ακρη,μεχρι να μπω στο καταλληλο mood για να τα διαβασω.

Τα βιβλια ειναι:

"Ο Πιτερ Παν και οι αστροκυνηγοι"

"Ο Πιτερ Παν και οι κλεφτες των  σκιων" <- Το καλυτερο μου

"Ο Πιτερ Παν και το μυστικο του Ραντουν"

 

Ειναι μια τριλογια που επιχειρει να μας δωσει ενα  prequel της γνωστης  ιστοριας του Πιτερ Παν,και το οποιο απαντα σε καποιες ερωτησεις,οπως ποιος ηταν αυτο το αγορι που εγινε ο Π.Π. πως εμαθε να πεταει πως βρεθηκε στην Χωρα του Ποτε,πως εγινε η γνωριμια του με τον Καπταιν Χουκ και αλλα πολλα.

Πραγματικα υπεροχα! Ειναι καλογραμμενα,εξυπνα,με χιουμορ,και με αγωνια για το τι θα γινει παρακατω.Οποιος αγαπα τον Πητερ Παν,και γενικα τα βιβλια φαντασιας μπορει να τα διαβασει ανετα,ανεξαρτητα απο ηλικια.

 

Στο εξωτερικο κυκλοφορησαν ακομα 2 βιβλια.

Συμφωνα με την wiki η  Disney το 2012 ειχε ανακοινωσει οτι θα κανει ταινια  βασισμενη στα βιβλια αυτα.Προς το παρον τιποτα ομως.

[germanicus]

Χτες-προχτές έμαθα ότι το 2011 είχε κυκλοφορήσει καινούργιο βιβλίο του Daniel Keys Moran. Επιτόπου προέβην στα δέοντα και το ξεπάστρεψα σήμερα. 

 

πάμε λοιπόν στα απλά. wtf is DKM? Αυτόν τον είχα ανακαλύψει πριν το 1996. Είχα πετύχει ένα βιβλίο του σε εξαιρετική θέση σε κάτι που λεγόταν The Internet Top 100 Sci-Fi Fantasy List, στο οποίο ψήφιζες με e-mail (πρώιμες εποχές του www ) και χρησιμοποιούσε έναν αλγόριθμο α-λα imdb που έβγαζε μια βαθμολογία που συνδύαζε ψήφο και χρονική στιγμή της ψήφου. Από εκείνη τη λίστα είχα βρει τεράστια διαμάντια (λχ τα βιβλία του Guy Gavriel Kay και του RR Martin ). Υπάρχει μια νέα βέρσιον εκείνης της λίστας, αλλά εκτιμώ ότι το goodreads είναι καλύτερο πλέον. 

 

Εν πάση περιπτώσει. Ο τίτλος του βιβλίου ήταν The Last Dancer (goodreads). Ήταν το 3ο σε μια σειρά, μόνο που τα άλλα 2 (α) είχαν εξαντληθεί και (β) δεν είχαν και τόσο ψηλή βαθμολογία. Το βιβλίο με είχε εκστασιάσει. Χοντρό, sci-fi, και απλωνόταν με τέτοιο τρόπο που άγγιζε πάρα πολλά πράγματα. "Εναλλακτική ανάγνωση της ανθρώπινης ιστορίας με γεύση από conspiracy theory" παρέα με γεύση από cyberpunk και γεύση από "hard" science fiction, αρκετά story-lines και πολλή δράση. Το συγκεκριμένο το έχω διαβάσει, ξαναδιαβάσει, ξαναματαδιαβάσει. Συνολικά έχει πάρα πολύ δυνατές βαθμολογίες, αλλά είναι τελείως άγνωστο

 

Αργότερα, το 2001 εάν δεν απατώμαι, είχε γίνει ένα special limited reprint, είχα την τύχη να ενημερωθώ για αυτό και είχα κατορθώσει να τσιμπήσω και τα 2 πρώτα της σειράς. Δεν ήταν ουσιώδη για την κατανόηση-απόλαυση του Last Dancer, αλλά συμπληρώναν όμορφα κάποιες απορίες? περιέργεια? που είχαν δημιουργηθεί κατά την ανάγνωση του άλλου. (λχ στην αρχική τριλογία των Star Wars μάθαμε ότι ο Darth Vader ήταν ο Anakin Skywalker. Το ότι δεν ξέραμε πως έγινε αυτή η "μεταμόρφωση" δεν μας εμπόδιζε να απολαύσουμε την τριλογία. Από την άλλη όμως, την είχαμε την περιέργεια του τι ακριβώς είχε γίνει (και δυστυχεστατότατα μάθαμε................)). Δεν είχα περάσει άσχημα με εκείνα τα 2, αλλά δεν μου έχουν μείνει στο μυαλό Ίσως μια ακόμα ανάγνωση να μη με χάλαγε

 

Οπότε πάμε στο παρόν. Το 1993 είχε βγει το Last Dancer και το 2011 βγήκε η συνέχεια (....!!!!!......!!!!) το The A.I. War: The Big Boost (goodreads) Και δεν με χάλασε χιλιοστό. Καταιγιστική δράση. Αλλά... μικρό.... το διαολεμένο.... και πράγματα που είχαν αγγιχτεί στο προηγούμενο, έμειναν ανέπαφα εδώ. 

 

Συνολικά και τα 4 έχουν πολύ δυνατές βαθμολογίες στο goodreads. 4,07 - 4,60 - 4,28 και 4,43 . Να επισημάνω όμως ότι έχουν και λίγες (κατ'εμέ ψήφους). Θεωρώ ότι είμαστε λίγοι αυτοί που ξέρουμε τον Moran. Λίγοι, αλλά φανατικοί με το στυλ του. Οπότε έως ένα βαθμό είναι σαν να κουβεντιάζουμε για την αποδοχή που είχε μια τυχαία ταινία του Σβαρτζενέγκερ τη δεκαετία του 90 σε ένα γυμναστήριο αρρένων λυκείου στις ΗΠΑ.... Μάλλον υψηλή, αλλά μάλλον και αποτέλεσμα του group από το οποίο έγινε η δειγματοληψία

 

Anyhow. Ψαχτείτε λίγο. Ρίξτε μια ματιά στις διάφορες κριτικές που υπάρχουν τριγύρω. Προσωπικά το The Last Dancer το καραλατρεύω Δεν θυμάμαι να με χάλασαν (αλλά ούτε και να με εξίταραν τρελλά) τα πρώτα 2 της σειράς, πέρασα ταμάμ και με το 4ο της σειράς Προφανώς μην περιμένετε ότι θα βγούνε ποτέ όλα όσα έχει στο μυαλό του ή ότι θα ολοκληρωθεί ως "σειρά". Νομίζω όμως ότι υπάρχει μια αυτοτέλεια (πάρα πολύ μεγάλη στα 3 πρώτα) οπότε δεν θα ενοχληθείτε. Απλώς, εάν σας αρέσουν, θα είστε με ένα "βγάλε ρε *^&)*&(* κανένα ακόμα να γουστάρουμε"

 

 

υγ ήταν να φτιαχτεί και καρτούν με περιπέτειες ενός εκ των ηρώων. Αλλά απ'ότι καταλαβαίνω, "ήταν" Από τα 1000+1 πρότζεκτ που ξεκινάει ένας άνθρωπος στη ζωή του και καταλήγει να μην πραγματοποιήσει ποτέ

[arianna]

Τον κόμη Μοντεχριστο, εξαιρετικό βιβλίο με διαφορές αρκετες από τις κινηματογραφικές του διασκευες. Ημουν τυχερη και το βρηκα από τις εκδοσεις αστερος τις παλιες και είναι ολίγον πιο ολοκληρωμένο από νεωτερες μεταφρασεις του.

[dimious200]

τελικα αντι για τον κοσμο της σοφιας βρεθηκα να διαβαζω ενα αλλο βιβλιο του ιδιου συγγραφεα (jostein gaarder),το "Μαγια,το θαυμα της ζωης". Αντιγραφω απο την περιγραφη του βιβλιου!

 

Ένα μυθιστόρημα για την εξέλιξη, τα όρια της επιστήμης και τη δύναμη της φαντασίας. Ένας ύμνος στη Δημιουργία και στον άνθρωπο που της προσδίδει νόημα.
Το να εξηγείς τον κόσμο όπως οι φυσικοί επιστήμονες είναι μόνο ένας από τους τρόπους κατανόησης του κόσμου· το να τον ερμηνεύεις όπως οι φιλόσοφοι είναι ένας άλλος· το να τον θαυμάζεις με τα μάτια ενός μάγου, ένας τρίτος. Ο Γκάαρντερ θέτει αντιμέτωπους αυτούς τους τρόπους θεώρησης. Για να νικήσει η φαντασία – και η αγάπη.

 

Διαπραγματευεται ωραια θεματα οπως η αιωνια ζωη,το αν η εξελιξη ειναι ενα τυχαιο ή οχι γεγονος κα και γενικως δινει μπολικη τροφη για σκεψη.Δε μένει ομως μονο εκει,δεν ειναι αυτοσκοπος του η φιλοσοφια,αλλα λεει να μην πω αλλα 

 Η ροη του ειναι πολυ καλη αλλα για μενα το κακο του ηταν οτι ειχε μεγαλα κεφαλαια χωρις "checkpoint",δηλαδη 30-40 σελ κειμενο σερι οποτε μπορει καποιες μερες να μη διαβαζα καθολου γιατι δεν ειχα πολυ ωρα μαζεμενη και ξεκουραστος για να κατσω να το απολαυσω οπως του επρεπε. Αλλα αυτοτο λεω καθαρα για μενα που προτιμω βιβλια με αρκετουτσικα "checkpoint" γιατι αποσπωμαι ευκολα ( υπερκινητικος ). Παρόλα αυταδε μου δημιουργησε κανενα θεμα στην κατανοηση,να ξεχασω χαρακτηρες κλπ,ειναι αρκετα απλο βιβλιο θα λεγα,το περιεχομενο του ειναι αυτο που αξιζει  

 

 το εγκρινω και το προτεινω 

 

τωρα εχω αρχισα το αρωμα του ονειρου απο tom robbins που μου το πασαρε μια φιλη ως καλο και οτι θα μου αρεσει. Εχω διαβασει περιπου το 1/3 και ειμαι λιγο μπερδεμενος:

Ως προς τη γραφη του ποτε βαζει λεπτομερεις και με ψιλοκουραζει και ποτε εχει ωραια αναλαφρη γραφη με μπολικο χιουμορ  που κανει την αναγνωση νερακι. Η ιστορια δεν ειναι ασχημη αλλα προς το παρον δεν εχω πολυκαταλαβει που το παει. Εχουμε μια μεγαλη ιστορια για εναν μεσαιωνικο βασιλια που θελει να αποφυγει το θανατο και κατι χαρακτηρες σε 3 πολεις,ολοι σχετικοι με την αρωματοβιομηχανια. Α! και αρκετα πατζαρια!! ! Αυτα μενει να δω πως θα ενωθουν ολα αυτα 

 

νομιζω θα επανελθω μολις το ολοκληρωσω

 

[germanicus]

τωρα εχω αρχισα το αρωμα του ονειρου απο tom robbins που μου το πασαρε μια φιλη ως καλο και οτι θα μου αρεσει. Εχω διαβασει περιπου το 1/3 και ειμαι λιγο μπερδεμενος:

Ως προς τη γραφη του ποτε βαζει λεπτομερεις και με ψιλοκουραζει και ποτε εχει ωραια αναλαφρη γραφη με μπολικο χιουμορ  που κανει την αναγνωση νερακι. Η ιστορια δεν ειναι ασχημη αλλα προς το παρον δεν εχω πολυκαταλαβει που το παει. Εχουμε μια μεγαλη ιστορια για εναν μεσαιωνικο βασιλια που θελει να αποφυγει το θανατο και κατι χαρακτηρες σε 3 πολεις,ολοι σχετικοι με την αρωματοβιομηχανια. Α! και αρκετα πατζαρια!! ! Αυτα μενει να δω πως θα ενωθουν ολα αυτα 

 

νομιζω θα επανελθω μολις το ολοκληρωσω

 

Να στο θέσω ως εξής. Σαφεστατότατα το είχα διαβάσει πρωτού παω Αμερική, σαφεστατότατα και ήταν και το πρώτο λογοτεχνικό που τσίμπησα από τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου προκειμένου να το διαβάσω και στο πρωτότυπο.

 

Αυτό και ο Τρυποκάρυδος είναι τρελλά μαστ.

 

Εάν δεν σου αρέσει, αυτό θα είναι καθαρά αποτέλεσμα του κακού σου γούστου (και φυσικά όλοι έχουν δικαίωμα στο κακό γούστο happens )

 

[x for xepeta]

Αχ, το Άρωμα του Ονείρου... τι θυμήθηκα!

 

Ξεκίνησα να το διαβάζω στο Λύκειο και δεν κατάφερα να το τελειώσω τότε. Η υπεύθυνη της δημόσιας βιβλιοθήκης μου τηλεφώνησε σχεδόν ουρλιάζοντας ότι έχω περάσει τις δυο βδομάδες που δικαιούμαι να δανειστώ ένα βιβλίο και πρέπει να το επιστρέψω. Της εξήγησα ότι είναι μεγάλο βιβλίο και δεν πρόλαβα. Εξάλλου είχαν ενέχυρη την ταυτότητά μου. μου είπε ότι πρέπει να το επιστρέψω και να πάρω την ταυτότητά μου αφού έρχονται εκλογές (μα quelle ενδιαφέρον! ) Της απάντησα ότι δεν πειράζει αφού δεν έχω κλείσει τα 18 και δεν ψηφίζω. Το επέστρεψα γιατί μου είχε κάνει τα νεύρα λεντ ζέπελιν. Δεν ξαναπάτησα.

 

Μετά από 20 χρόνια το διάβασα όλο.

 

Ε, το βιβλίο, ναι. Καλό ήταν. Σαν τις Καουμπόισες, έδειχνε ότι είναι του ίδιου μεταφραστή. Τον Τρυποκάρυδο τον έχω ακόμη μπροστά μου αδιάβαστο. Να, με βλέπει τώρα.

[kwtsos]

Την Σκακιστικη Νουβελα απο Stefan Zweig. Ο Δρ. Μπ. στο παρελθον φυλακιστηκε απο τους Ναζι και κρατηθηκε για πολλους μηνες στην απομονωση με μονη συντροφια ενα βιβλιο με 150 παρτιδες σκακι απο κορυφαιους σκακιστες της εποχης. Αρκετα χρονια αργοτερα θα κλειθει να αντιμετωπισει τον μονοχνωτο παγοσμιο πρωταθλητη σε ενα καραβι για το Μπουενος Αιρες. Φοβερη νουβελα που δεν σε αφηνει να την αφησεις. Ψηθηκα να διαβασω και αλλα απο τον συγκεκριμενο συγγραφεα

 

Toν Tρομο Του Ντανγουιτς απο Λαβκραφτ. Ειπα να του δωσω μια ευκαιρια ακομα , διαβαζοντας αυτη τη φορα κατι σε καλη μεταφραση αντι για την απαισια μεταφραση των εκδοσεων Κακτος ή το πολυ κουραστικο πρωτοτυπο κειμενο. Στο βιβλιο περιεχονταν δυο διηγηματα, το ομονυμο και το Καλεσμα του Κθουλου. Σιγουρα η αναγνωση ηταν πολυ πιο ευχαριστη απο τις προηγουμενες αποπειρες μου και μπορω να πω οτι μου αρεσαν και οι ιστοριες, ασχετα το ποσο προβλεψιμα εκτυλισσοταν η πλοκη.

[paola]

Με αφορμη που ειδα την ταινια ξαναδιαβασα "Το αρωμα" που ειχα χρονια να διαβασω.

Επισης το πρωτο βιβλιο απο τον "Αρχοντα των δαχτυλιδιων".Πραγματικα πολλες περιγραφες,μερικες φορες χανομουν με ονοματα και τοποθεσιες.Ομως τι να λεμε πολυ ωραιο! Το μονο που δεν μπορουσα να συνηθισω ειναι οτι ο Φροντο ηταν (πολυ) μεγαλυτερης ηλικιας απ'οτι στην ταινια.Οταν η οθονη προηγειται του βιβλιου δεν μπορω να χρησιμοποιησω την φαντασια μου,γιατι στο μυαλο μου ερχονται οι ηθοποιοι που παιζουν στις ταινιες.

[GreekComicFan]

Οπτικά μεγαλύτεροι εννοείς; Γιατί αν ακολουθούσε τις περιγραφές και τα διάφορα paintings ο Τζάκσον, θα έπρεπε να κάνει τα Χόμπιτ να μοιάζουν σαν παιδιά.

[paola]

Οπτικά μεγαλύτεροι εννοείς; Γιατί αν ακολουθούσε τις περιγραφές και τα διάφορα paintings ο Τζάκσον, θα έπρεπε να κάνει τα Χόμπιτ να μοιάζουν σαν παιδιά.

Οχι εννοω οτι ο ηθοποιος που επαιξε τον Φροντο ηταν πιτσιρικας,ενω στο βιβλιο ειναι 50 χρονων,που και για τα Χομπιτ θεωρειται μεγαλος,Και οπως ειπα δεν μπορουσα να τον φανταστω μεγαλο,μου ερχοταν στο μυαλο η φατσα του νεαρου ηθοποιου.

Επεξεργασία Μαίου 1, 2014 από paola

[GreekComicFan]

Δεν θυμάμαι να διευκρινίζεται η ηλικία του Φρόντο στις ταινίες, αλλά αυτό που εγώ έχω καταλάβει, είναι πως οπτικά ένας μεσήλικος Χόμπιτ δεν φέρει τα ίδια γνωρίσματα ενός μεσήλικου ανθρώπου.

[paola]

Απ'οσο θυμαμαι δεν αναφερεται.

Σ'αυτη την σελιδα παντως που γραφει τις διαφορες βιβλιων-ταινιων αναφερεται και στο θεμα της ηλικιας

http://www.theonering.com/complete-list-of-film-changes/lord-of-the-rings-general-changes

[arianna]

Για το αρωμα, δεν εχω ακουσει και τα καλυτερα, τι λες πάολα; αξιζει;

[paola]

Για το αρωμα, δεν εχω ακουσει και τα καλυτερα, τι λες πάολα; αξιζει;

Ειναι ιδιαιτερο βιβλιο arianna.Μου ειχε κανει εντυπωση οταν το ειχα πρωτοδιαβασει,και σιγουρα μου αρεσε για να το ξαναδιαβασω.Τωρα αναλογα τα γουστα.

[germanicus]

Δεν διαβάζω κανένα βιβλίο. Απλώς ήρθα να πω τον πόνο μου. Αθροίζοντας τις αποδείξεις για την δήλωσή μου μολις είδα ότι 7/8/13 πήγα και αγόρασα τους 2 τόμους "Τα παιδιά της Νιόβης" και τους 2 τόμους "Οι Πάνθεοι". 43,52ευρώ. Μέχρι που είχα ξεχάσει ότι τα έχω............

 

Αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι κάπου, με βλέπει και γελάει Αυτός απορούσε με το πόσα διάβαζα, εγώ απορούσα που δεν άγγιζε βιβλίο

 

[arianna]

αχ, δεν είμαι πολύ ''φιλη'' του αθανασιαδη παρ΄ολο που θεωρείται μεγάλος συγγραφεας, εχει φυσικά ρετρο αναφορες στα βιβλία του αλλα και πολύ προβλεψιμότητα.

 

 Τελειωσα το φαρεναιτ και αντιγραφω αυτή την παραγραφο που μου έκανε εντυπωση:

 

 

'' Μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο''

'' Αλλά αυτό είναι και το πιο υπέροχο πράγμα που χαρακτηριζει τον άνθρωπο. Ποτε δεν αποθαρρυνεται τελείως και δεν αηδιάζει ώστε να τα παρατησει και να μην ξαναρχισει από την αρχη γιατι ξέρει πολύ καλά πως είναι απαραιτητο και αξίζει να προσπαθήσει κανείς''

[tryfev]

΄Ετσι, σκόρπια, για να μην κάνω πολλαπλές παραθέσεις:

 

α. Δεν κατάφερα ποτέ να τελειώσω βιβλίο του Τομ Ρόμπινς. ΄Ισως να φταίει το κακό μου γούστο όπως λέει κι ο φίλος

 

β. Δεν άντεξα τη νοσηρότητα του "Αρώματος".

 

γ. ΄Εχω διαβάσει και έχω στη βιβλιοθήκη μου όλα τα μυθιστορήματα του Τάσου Αθανασιάδη. Τους "Πανθέους" μάλιστα τους ξαναδιάβασα σχετικά πρόσφατα.

Δεν τον θεωρώ μεγάλο συγγραφέα και έχω επίγνωση των αδυναμιών του (πλεονασμοί, παλιλλογίες, κοινοτοπίες, περιττολογίες, κοντολογίς -που λέει ο λαός- θα μπορούσε να πει τα ίδια πράγματα στις μισές σελίδες). ΄Ομως έχει και πολλά χαρίσματα (συναρπαστική αφήγηση, ενδιαφέρουσα πλοκή, ζωντάνια, διάπλαση αληθοφανών χαρακτήρων) κι ακόμη, με τα πέντε έργα του ("Παιδιά της Νιόβης", "Πανθέοι", Αίθουσα του Θρόνου", "Φρουροί της Αχαΐας", "Τελευταίοι εγγονοί") καλύπτει πάνω από μισό αιώνα της ιστορίας του τόπου μας και αφηγείται τα βάσανα και τις περιπέτειες των ανθρώπων του στο διάστημα αυτό. 

 

Και μια διευκρίνηση για τον φίλο Νικόλα: "Τα παιδιά της Νιόβης" κυκλοφόρησαν αρχικά σε δυο τόμους που τελειώνουν με την Μικρασιατική Καταστροφή, αργότερα όμως ο Αθανασιάδης έγραψε άλλους δύο, που αφηγούνται τις περιπέτειες των ηρώων του μυθιστορήματος στην Ελλάδα. Εξ άλλου οι "Πανθέοι" αποτελούνται κι αυτοί από 4 τόμους: "Χαρισάμενη Εποχή", "Μάρμω Πανθέου", "Κερκόπορτα Α" και "Κερκόπορτα Β".

Επεξεργασία Ιουνίου 13, 2014 από tryfev

[GreekComicFan]

Το άρωμα το είχα διαβάσει κάνα χρόνο μετά την κυκλοφορία του, δανεικό από φίλο. Παρόλο που στην αρχή ήταν καλό και κράταγε το ενδιαφέρον με την δυνατή γραφή του, η τρίτη πράξη ήταν από τα πιο κακογραμμένα και πρόχειρα πράγματα που έχω πετύχει σε βιβλίο που έχει πετύχει μια άλφα αναγνωρισιμότητα στο αναγνωστικό κοινό (γιατί ανώνυμα σκουπίδια υπάρχουν με το κιλό). Και μου έδωσε την εντύπωση πως ο Ζίσκιντ έγραφε ακρότητες για χάρη του να είναι ακραίος και όχι γιατί είχε κάτι πραγματικό να πει.

[x for xepeta]

Το άρωμα το είχα διαβάσει κάνα χρόνο μετά την κυκλοφορία του, δανεικό από φίλο. Παρόλο που στην αρχή ήταν καλό και κράταγε το ενδιαφέρον με την δυνατή γραφή του, η τρίτη πράξη ήταν από τα πιο κακογραμμένα και πρόχειρα πράγματα που έχω πετύχει σε βιβλίο που έχει πετύχει μια άλφα αναγνωρισιμότητα στο αναγνωστικό κοινό (γιατί ανώνυμα σκουπίδια υπάρχουν με το κιλό). Και μου έδωσε την εντύπωση πως ο Ζίσκιντ έγραφε ακρότητες για χάρη του να είναι ακραίος και όχι γιατί είχε κάτι πραγματικό να πει.

 

Νομίζω σκιαγράφησες στο ακέραιο το συγγραφέα.

[arianna]

Τρυφων τα πες όλα για τον αθανασιαδη, ετσι είναι αν και από όλα τα βιβλία που μας ανεφερες προτιμω την ''αιθουσα του θρονου''( ηταν και σηριαλ)

[Blackbeard]

Προχθές ξεκίνησα να διαβάζω το Ulysses.

[zade]

Την καρδιά του Σκότους του Τζόζεφ κόνραντ. 

 

Ανατριχιαστικό. Μυθικά ανατριχιαστικό. 

[luckystrike]

Τελειώνω εντός του διημέρου το Στάζιλαντ της Anna Funder εκδόσεις Κλειδάριθμος. Σε όσους άρεσε η ταινία ''Οι ζωές των άλλων'' νομίζω ότι θα ενθουσιαστούν με το βιβλίο παρότι το ένα δεν έχει σχέση με το άλλο. Ούτε η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο, ούτε το βιβλίο έχει σχέση με τους χαρακτήρες της ταινίας. Περιέχει σε μυθιστορηματική όμως μορφή μαρτυρίες κατοίκων της ΛΔΓ για τη Στάζι αλλά και υψηλόβαθμων στελεχών της ή πληροφοριοδοτών.

[luckystrike]

Προχθές ξεκίνησα να διαβάζω το Ulysses.

|Ξεκίνησες αλλά πότε θα τελειώσεις; Το βιβλίο που όλοι υποστηρίζουν ότι είναι μέσα στα 10-15 σημαντικότερα της σύγχρονης λογοτεχνίας αλλά δεν έχω ακούσει κανένα που να άντεξε να το τελειώσει!!! Καλό κουράγιο. Έχω διαβάσει γύρω στις 300 σελίδες. Περισσότερο δεν....

[tryfev]

Τρυφων τα πες όλα για τον αθανασιαδη, ετσι είναι αν και από όλα τα βιβλία που μας ανεφερες προτιμω την ''αιθουσα του θρονου''( ηταν και σηριαλ)

 

Μα και τα πέντε έχουν γίνει σήριαλ. Συμφωνώ για την "Αίθουσα του Θρόνου" από την οποία αναδείχθηκε ως ηθοποιός η πολύ καλή Μαρία Ναυπλιώτου. ΄Αξιζαν όμως και οι μαυρόασπροι "Πανθέοι" http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%9F%CE%B9_%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CE%AD%CE%BF%CE%B9 

με εξαιρετικό επιτελείο ηθοποιών, που προβλήθηκαν όμως σε εποχή που οι περισσότεροι από εσάς ήσασταν αγέννητοι ή βρέφη/νήπια.

 

Προχθές ξεκίνησα να διαβάζω το Ulysses.

 

 

|Ξεκίνησες αλλά πότε θα τελειώσεις; Το βιβλίο που όλοι υποστηρίζουν ότι είναι μέσα στα 10-15 σημαντικότερα της σύγχρονης λογοτεχνίας αλλά δεν έχω ακούσει κανένα που να άντεξε να το τελειώσει!!! Καλό κουράγιο. Έχω διαβάσει γύρω στις 300 σελίδες. Περισσότερο δεν....

 

Ο φίλος Lucky Strike με πρόλαβε αγαπητέ "Μαυρογένη". Δεν τόλμησα ποτέ να προσεγγίζω τον Jame Joyce. Καλή δύναμη!