Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το βιβλίο που διαβάζω αυτήν την περίοδο


Lord Makro

Προτεινόμενες Καταχωρήσεις


  • Member ID:  33354
  • Group:  Moderator
  • Topic Count:  380
  • Content Count:  3846
  • Reputation:   34880
  • Achievement Points:  2310
  • Days Won:  259
  • With Us For:  2023 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

aff355cce418872353c49c8edd71fc62.png

 

Αγαπάω πολύ τον Fitzek, οπότε πήρα πακετάκι το Πείραμα Μνήμης και τον Αναλφάβητο και είπα να ξεκινήσω με το πρώτο εξ αυτών. Είναι από τα παλιά βιβλία του Fitzek (η Διόπτρα βγάζει εναλλάξ ένα παλιό-ένα καινούριο) και μάλιστα είχε βγει και από τις εκδόσεις Διήγηση αρκετά παλιά, ωστόσο δεν είχα καταφέρει να το βρω. Τα παλιά του Fitzek είναι συνήθως τα καλύτερα του, αλλά το Πείραμα Μνήμης δε θα το βάλω τόσο ψηλά όσο άλλα βιβλία όπως η Θεραπεία ή το Πείραμα. 

 

Η υπόθεση αφορά τον Μαρκ Λούκας, δικηγόρο που λίγες εβδομάδες πριν την έναρξη του βιβλίου έχασε σε αυτοκινητιστικό στο οποίο έφταιγε ο ίδιος, τη γυναίκα του που κυοφορούσε το παιδί τους. Διαβάζει λοιπόν στις εφημερίδες για μία κλινική που κάνει ένα Πείραμα Μνήμης, δηλαδή διαγράφει από το κεφάλι του όλες τις αναμνήσεις, κρατάει μόνο όσες θέλει να έχει και του δημιουργεί μία νέα ταυτότητα. Μετά τη συνέντευξη με τον επικεφαλής της κλινικής, στην οποία ο Μαρκ δε συμφωνεί να συμμετέχει, αρχίζουν και συμβαίνουν παράξενα πράγματα. Ο Μαρκ βλέπει τη γυναίκα του ζωντανή να μην τον αναγνωρίζει, βλέπει κάποιον άλλον να έχει το όνομα του και τη θέση του στην εταιρεία του, συνομιλεί με τον πεθερό του που θυμάται, ανακαλύπτει ότι υπάρχει ένα βιβλίο που αναγράφονται όλα όσα του συμβαίνουν και πολλά άλλα.

 

Προφανώς περιμένεις το κλασικό Fitzek twist στο τέλος και πάντα αυτό κρίνει αν το βιβλίο θα είναι καλό ή μέτριο. Στο Πείραμα Μνήμης νομίζω ότι έχουμε μία από τις πιο απλοϊκές και αχρείαστες ανατροπές, αλλά και μέχρι να φτάσουμε σε αυτές, δεν είσαι στα κάγκελα με όσα συμβαίνουν, ούτε έπαθα ότι έχω πάθει σε άλλα βιβλία του συγγραφέα, που τα ξεκινάω πχ Τετάρτη και Πέμπτη πρωί τα έχω καταβροχθίσει. Δεν είναι κακό βιβλίο, απλώς βιβλία όπως η Θεραπεία, το Δέμα και το Πείραμα έβαλαν ψηλά τον πήχη και εδώ περίμενα περισσότερα.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • Απαντήσεις 879
  • Created
  • Τελευταία Απάντηση

Top Posters In This Topic


  • Member ID:  4607
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  540
  • Reputation:   3068
  • Achievement Points:  541
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5916 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  39

kairos.thumb.jpg.fd736df9bd196156e558b014f85e4138.jpg

Συνέχισα τα βιβλία με τον Τσάρλι Πάρκερ. Σχεδόν όλη η ιστορία διαδραματίζεται σε μια κλειστή κοινωνία, το Κατ, όπου τα εγκλήματα δίνουν και παίρνουν.  

Ο πρωταγωνιστής μας θα καταφέρει να τους ξεσκεπάσει?

Πολύ καλή ροή με τις περιγραφές και το χιούμορ του Connolly να είναι από τα δυνατά στοιχεία του βιβλίου.

 

eksipsosi.thumb.jpg.4e706a49b62e604d69eef1881bb066ac.jpg

Αναμένοντας αρκετά την παραγγελία από το Public, ήρθε η πολυπόθητη κασετίνα (σε ελκυστική τιμή είναι η αλήθεια αλλά όχι σε άριστη κατάσταση)

Stephen King λοιπόν και Εξύψωση. Ένα μικρό βιβλιαράκι που διαβάζεται αρκετά γρήγορα με καλή και συμπαθητική ιστορία. Το τέλος το βρήκα αδύναμο και δεν μου πολυάρεσε.

Απόλαυσα την αίσθηση πάντως που σου αφήνει το κατάμαυρο σκληρόδετο το οποίο απλά δεν υπάρχει.. Πολύ όμορφη κασετίνα, μπράβο στον Κλειδάριθμο.

 

1758630868_lotr2.jpg.1ee951784f5cfd7b64334095d46bf9b3.jpg

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, συνέχισα με τον Άρχοντα. Το πρώτο μέρος κύλησε νερό.. Περιγράφει τις περιπέτειες των 5 υπολοίπων της Συντροφιάς μετά την φυγή του Φρόντο και του Σαμ. 

Ωστόσο στο δεύτερο μέρος παρατήρησα μια κοιλιά που έγινε στην εξιστόρηση των περιπετειών των δύο Χόμπιτ μέχρι να πάρει τα πάνω της η ιστορία με τον Φάραμιρ και τα λοιπά. 

Αν και πάλι υπάρχουν ποιήματα/τραγούδια είναι σίγουρα λιγότερα από το πρώτο βιβλίο οπότε δεν με ενόχλησαν σχεδόν καθόλου. Ίσα ίσα που το Lament for Boromir το άκουγα καθώς διάβαζα.

 

 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  32941
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  374
  • Reputation:   2742
  • Achievement Points:  407
  • Days Won:  1
  • With Us For:  2135 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  46

2 ώρες πριν, Pilgrim είπε:

Ίσα ίσα που το Lament for Boromir το άκουγα καθώς διάβαζα.

 

 

Μια ωραία διασκευή που μου αρέσει πολύ:

 

 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 3 weeks later...

  • Member ID:  4607
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  540
  • Reputation:   3068
  • Achievement Points:  541
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5916 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  39

589444657_.thumb.jpg.088a7dcc96f4f51d5566bffdd36795da.jpg

Επιστροφή στον Στίβεν Κινγκ με τον καλό μαθητή. Έχει δύο σκηνές με ακραία δολοφονία ζώων και παραλίγο να το άφηνα αλλά συνέχισα. 

Ένας αξιωματικός των Ες-Ες, με την παρότρυνση ενός πιτσιρικά, θυμάται τους βασανισμούς των Εβραίων. Κινγκ είναι, αποκλείεται να πάει καλά αυτό.. :thinking:

Είδα και την ταινία που δεν με εντυπωσίασε ιδιαίτερα. Διέφερε και λίγο από το βιβλίο αλλά έπαιζε ο Γκάνταλφ  Ίαν Μακέλεν!

 

2002370161_.thumb.jpg.ded6e8def87d27b44cd15f501dfda5b7.jpg

Επιστροφή και στον αγαπημένο Connolly αλλά το συγκεκριμένο με απογοήτευσε.

Το βρήκα το χειρότερό του (έφτασα στο 15ο της σειράς για να βρω κάτι που δεν μου άρεσε, οπότε του το συγχωρώ!)

Μου φάνηκε κακιά κόπια του προηγούμενου βιβλίου. Δεν είχε ένταση όπως συνηθίζει και οι κακοί μου φάνηκαν... φλώροι. 

Βέβαια στο γενικότερο πλαίσιο των χαρακτήρων εξελίσσονται καταστάσεις που θέλω να διαβάσω παρακάτω.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 2 weeks later...

  • Member ID:  33354
  • Group:  Moderator
  • Topic Count:  380
  • Content Count:  3846
  • Reputation:   34880
  • Achievement Points:  2310
  • Days Won:  259
  • With Us For:  2023 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

517724.jpg

 

Όπως θα είχατε δει στις προηγούμενες σελίδες, είχα διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία της σειράς και δήλωνα κατενθουσιασμένος, ωστόσο αυτό το άφηνα γιατί δεν είχα διαβάσει τις καλύτερες κριτικές. Ο Harris είχε πει ότι το έγραψε μόνο και μόνο γιατί του είπαν ότι ίσως αναλάβει κάποιος άλλος να πει ποιο είναι το origin του Χάνιμπαλ, οπότε το έκανε ο ίδιος. Και αυτή η "ανάγκη" δε συνοδεύεται απαραίτητα από έμπνευση, καθώς και το μέγεθος του βιβλίου είναι σημαντικά μικρότερο, αλλά και η ιστορία δεν είναι εξίσου κλή. Πέραν 1-2 συμπληρωματικών χαρακτήρων, το Χάνιμπαλ: Το Ξύπνημα του Κακού είναι ιδιαιτέρως μέτριο σαν ιστορία, δεν έχει ιδιαίτερη έμπνευση, παρά τις λίγες σελίδες του, είναι αρκετά αργό και νιώθεις πως ο συγγραφέας που έχει γράψει τρεις βιβλιάρες πριν από αυτό, μάλλον το είδε σαν αγγαρεία. 

 

521745.jpg

 

Έβλεπα ένα poll των εκδόσεων Διόπτρα σχετικά με τα καλύτερα περσινά βιβλία μυστηρίου και το Διπλανό Σπίτι είχε διθυραμβικά σχόλια όντας στις πρώτες θέσεις. Δε συνηθίζω να ξεκινάω μία σειρά ιστοριών με έναν αστυνομο/επιθεωρητή από το δεύτερο βιβλίο (έχει βγει και το πρώτο στα ελληνικά), αλλά ήθελα να μου καλύψει την περιέργεια μου. Η υπόθεση είναι πολύ δυνατή. Ένα κορίτσι βρίσκεται κλειδωμένο μαζί με ένα παιδάκι στο υπόγειο ενός άξεστου γέρου, ο οποίος όμως πάσχει από άνοια και δηλώνει πως δεν τη γνωρίζει. Οι αστυνόμοι σκαλίζουν ταυτόχρονα την υπόθεση της εξαφάνισης της συζύγου από ένα ζευγάρι που κατοικεί στη γειτονιά για να δει μήπως συνδέονται και τελικά βρίσκει σε άλλο σημείο του υπογείου και το δικό της πτώμα.

 

Έτσι πρέπει να λυθεί το μυστήριο του ποια είναι η μία γυναίκα στο υπόγειο και πως βρέθηκε το πτώμα της συζύγου ενός άλλου σπιτιού της γειτονιάς στο ίδιο σπίτι. Σε γενικές γραμμές ένα πολύ δυνατό βιβλίο, ένα ωραίο μυστήριο με ενδιαφέρουσα λύση και κάμποσες ανατροπές που με παρακινεί να αγοράσω κάποια στιγμή μελλοντικά και το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  4607
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  540
  • Reputation:   3068
  • Achievement Points:  541
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5916 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  39

On 7/9/2021 at 2:30 PM, nikolas12 said:

 

 

Όπως θα είχατε δει στις προηγούμενες σελίδες, είχα διαβάσει τα προηγούμενα βιβλία της σειράς και δήλωνα κατενθουσιασμένος, ωστόσο αυτό το άφηνα γιατί δεν είχα διαβάσει τις καλύτερες κριτικές. Ο Harris είχε πει ότι το έγραψε μόνο και μόνο γιατί του είπαν ότι ίσως αναλάβει κάποιος άλλος να πει ποιο είναι το origin του Χάνιμπαλ, οπότε το έκανε ο ίδιος. Και αυτή η "ανάγκη" δε συνοδεύεται απαραίτητα από έμπνευση, καθώς και το μέγεθος του βιβλίου είναι σημαντικά μικρότερο, αλλά και η ιστορία δεν είναι εξίσου κλή. Πέραν 1-2 συμπληρωματικών χαρακτήρων, το Χάνιμπαλ: Το Ξύπνημα του Κακού είναι ιδιαιτέρως μέτριο σαν ιστορία, δεν έχει ιδιαίτερη έμπνευση, παρά τις λίγες σελίδες του, είναι αρκετά αργό και νιώθεις πως ο συγγραφέας που έχει γράψει τρεις βιβλιάρες πριν από αυτό, μάλλον το είδε σαν αγγαρεία. 

 

 

 

Έχω μια ερώτηση σχετικά με τα "Χάνιμπαλ". Δεν τα έχω διαβάσει αλλά σκέφτομαι ότι κάποια στιγμή πρέπει να τα ξεκινήσω. 

Με ποιο θα πρότεινες να έκανα την αρχή? Με το "Ξύπνημα..." ή με το ¨Κόκκινο Δράκο"?

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  33354
  • Group:  Moderator
  • Topic Count:  380
  • Content Count:  3846
  • Reputation:   34880
  • Achievement Points:  2310
  • Days Won:  259
  • With Us For:  2023 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

1 λεπτό πριν, Pilgrim είπε:

 

Έχω μια ερώτηση σχετικά με τα "Χάνιμπαλ". Δεν τα έχω διαβάσει αλλά σκέφτομαι ότι κάποια στιγμή πρέπει να τα ξεκινήσω. 

Με ποιο θα πρότεινες να έκανα την αρχή? Με το "Ξύπνημα..." ή με το ¨Κόκκινο Δράκο"?

 

Για μένα είναι Κόκκινος Δράκος. Το Ξύπνημα είναι απλώς origin story που δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο στα υπόλοιπα. Ο Κόκκινος Δράκος είναι και φοβερό βιβλίο και η ουσιαστική αρχή του ήρωα :) 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  4607
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  540
  • Reputation:   3068
  • Achievement Points:  541
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5916 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  39

Τέλεια, σ'ευχαριστώ! :cheers4:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  4607
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  540
  • Reputation:   3068
  • Achievement Points:  541
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5916 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  39

Πηγαίνοντας για μπάνιο δεν ήθελε να πάρω τον Άρχοντα στην παραλία οπότε διάβαζα ταυτόχρονα και Σέρλοκ.

serlok.jpg.e5cf22efa8b3beebf5d9550199fcaca0.jpg

Το βιβλίο αποτελείται από 2 ιστορίες (οι οποίες βέβαια σχετίζονται) αν και χρονικά η δεύτερη προηγείται κατά δεκαετίες και δεν περιλαμβάνει τον διάσημο ήρωα, 

αλλά λειτουργεί σαν επεξήγηση της πρώτης.

Με κέρδισε λίγο περισσότερο η πλοκή και η ροή της δεύτερης, όχι όμως ότι η πρώτη ήταν κακή.

 

 

epistrofi.jpg.b731e188c1237b636a33a52724449a01.jpg

Ο στόχος που έβαλα στον εαυτό μου, επετεύχθει! Δάβασα και είδα τον Άρχοντα. (ναι, τα extended :D )

Στα του βιβλίου συνεχίζει να με κάνει να βαριέμαι το δίδυμο Φρόντο-Σαμ όταν δεν υπάρχει δράση.

Δυστυχώς μιλάμε περίπου για το 1/3 του βιβλίου. Το πρώτο κομμάτι (μέρος 5) κυλάει νερό το ίδιο γίνεται και μετά την καταστροφή του Δαχτυλιδιού.

Και εδώ τα ποιήματα παραμένουν λίγα χωρίς να κουράσουν ιδιαίτερα. Μου άρεσε ο τρόπος που κλείνει σχεδόν όλες τις πλοκές με εξαίρεση όμως τους Εντ που δε βρίσκουν τις γυναίκες τους. 

Τέλος λοιπόν με τα χόμπιτ και τα ξωτικά! 

 

ΥΓ Το συμπέρασμα είναι ότι για μην έχετε σκοτούρες, μην παίρνετε δαχτυλίδια που βρίσκονται στο δρόμο σας. Ή σε γάμο θα καταλήξετε ή στον Μαύρο Άρχοντα.. :cheers4:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 3 weeks later...

  • Member ID:  4607
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  540
  • Reputation:   3068
  • Achievement Points:  541
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5916 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  39

Με όλες τους τις δυνάμεις - Συλλογικό - εκδ. Χρονικό

 

56329954._SY475_.thumb.jpg.3e0713eaf9ddd84a363ef1c5462c9ed3.jpg

 

Πρόκειται για μια συλλογή που αποτελείται ως επί τον πλείστον από Έλληνες συγγραφείς με εξαίρεση τον Graham Masterton.

Σκοπός του είναι να στηρίξει (μέσω της αγοράς του προφανώς) τον σύλλογο παιδιών με νεοπλασματικές ασθένειες "Πίστη".

 

Περιλαμβάνει 15 ιστορίες που έχουν σαν θέμα τη μάχη, οποιασδήποτε μορφής. Κάποιες έχουν να κάνουν και με τον καρκίνο. Δεν είναι εύκολες αλλά πάντα το τέλος είναι αισιόδοξο.

Τελειώνοντάς το κανά δυο δεν μου άρεσαν, άλλες δύο τις προσπέρασα αδιάφορα αλλά τις περισσότερες τις βρήκα εξαιρετικές!

Το βιβλίο αυτό έχει σταθεί αφορμή για να ανοίξω νέα μονοπάτια προς τους εγχώριους συγγραφείς μιας που οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, μου είναι άγνωστοι.

Έδωσαν τον χρόνο τους και το μεράκι τους αφιλοκερδώς σε μια πραγματικά πολύ καλή συλλογή. 

 

Α, είναι και το εξώφυλλο. Υπέροχο και με κρυφό συμβολισμό όπως λέει η εισαγωγή.

 

ΥΓ Κάπου το είχε πάρει το μάτι μου, είπα εντάξει κάααααποια στιγμή θα το πάρω. Μετά από λίγο καιρό βλέπω συνέντευξη του συλλόγου στην τηλεόραση, το θυμήθηκα και το παρήγγειλα. 

Μην κάνετε το ίδιο λάθος, τρέξτε πάρτε το, εξαντλήστε το. Παιδιά να βοηθηθούν. 

 

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 4 weeks later...

  • Member ID:  29453
  • Group:  Members
  • Topic Count:  14
  • Content Count:  1286
  • Reputation:   5863
  • Achievement Points:  1288
  • Days Won:  0
  • With Us For:  3909 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Διάβασα το 1984, του Τζόρτζ Όργουελ, παιδιά ο τύπος ήταν σκέτη παράνοια, αλλά βρήκα και πολλά στοιχεία που τα αναγνωρίζω και στην σημερινή εποχή, άν μπορούμε να το πούμε έτσι. Μου άρεσε επείσης η γλώσσα που χρησιμοποιούσε, δηλαδή τις λέξεις που δημιουργούσαν για να συντομεύσουν την γλώσσα και να ελέγχουν τους ανθρώπους.Τώρα ώς πρός τελικό νόημα, εντάξει, μπορεί κάποιος να το πάρει και σαν φιλοσοφικό ερώτημα, πώς είναι η σημερινή μας ζωή, η ζωή ο θάνατος και τέτοια διάφορα. Καμία βέβαια σχέση με την Φάρμα των Ζώων που την διάβασα μονορούφι. Πάντος ο τύπος ήταν ιδιοφυία!!!Αυτά!!!:cool:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  37827
  • Group:  Members
  • Topic Count:  4
  • Content Count:  177
  • Reputation:   1668
  • Achievement Points:  353
  • Days Won:  0
  • With Us For:  953 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

Εγώ πάλι διαβάζω πιο πολλά βιβλία, από κόμιξ, μέσα στη χρονιά. Το τελευταίο που διάβασα μετά από μεγάλη αποχή ήταν το "Το χιόνι ήταν βρόμικο" του Simenon. Αστυνομικό και όχι μόνο, σε βαρύ κλίμα. Τώρα διαβάζω το "Η μυστική ιστορία" που το βρίσκω λίγο φλύαρο.
 

056df8e4-9c9b-4ede-b343-9a3649933767.jpg

9c4423a5-0a48-4d17-9612-600dc5da98b7.jpg

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  33272
  • Group:  Members
  • Topic Count:  0
  • Content Count:  48
  • Reputation:   84
  • Achievement Points:  54
  • Days Won:  0
  • With Us For:  2042 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  61

 Το βιβλίο που διαβάζω αυτήν την περίοδο είναι ''Το χρονικό του χρόνου" του Στήβεν Χώκινγκ.

Ένα από τα ενδιαφέροντά μου είναι η αστρονομία και η κοσμολογία.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  36975
  • Group:  Members
  • Topic Count:  40
  • Content Count:  2201
  • Reputation:   14114
  • Achievement Points:  2558
  • Days Won:  48
  • With Us For:  1183 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  15

Πρόσφατα τελείωσα την Αστδαδενή της Ευγενίας Φακίνου, και τώρα διαβάζω ένα βιβλίο ονόματι:" Ο γατούλης πέθανε" του Ξαβιέ Ντε Μουλέν.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  4607
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  540
  • Reputation:   3068
  • Achievement Points:  541
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5916 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  39

Καλοκαιράκι, παραλία και κάτι ελαφρύ για να περνά η ώρα.

James patterson - To 3o χτύπημα

13094372.jpg.d1d19d0b7ffcdc50688dc462d8b8a0d2.jpg

 

Συνεχίζει να μην μου αρέσει ο Patterson.. Μια πλοκή που περιέχει τρύπες ενώ οι δευτερεύουσες ποτέ δεν κλείνουν.

Πως κάνεις ένα βαρετό βιβλίο να αποκτήσει ενδιαφέρον?  Δολοφονείς έναν από την παρέα. Το γιατί δεν το καταλαβαίνουμε ποτέ όπως και το πως. Απλά.. έγινε

χωρίς να βγάζει νόημα.. όπως και το βιβλίο

 

Joe Hill - Ο Πυροσβέστης

34454175._SY475_.thumb.jpg.7287cc68a8e228e1de91a3c0fad81f27.jpg

 

Ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία σε μέγεθος που έπιασα στα χέρια μου τον τελευταίο καιρό. Ήταν αχρείαστα μεγάλο και κουραστικό μέχρι να πάρει μπρος η πλοκή. Ίσως το πιο αδιάφορο του συγγραφέα που διάβασα μετά το "Κουτί σε σχήμα καρδιάς" και τα ¨Φαντάσματα.."

Ναι υπήρχαν εξελίξεις που δεν τις περιμένεις αλλά με κούρασαν είναι η αλήθεια. Το περιβάλλον που εξελίσσεται η ιστορία σου δίνει προσδοκίες για κάτι πολύ καλό, αλλά δυστυχώς ο Πρίγκηπας (ο υιός του Βασιλιά ντε :lol: ) με ψιλοαπογοήτευσε..

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  33481
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  399
  • Reputation:   2178
  • Achievement Points:  439
  • Days Won:  0
  • With Us For:  1997 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

fcf929ce-47c9-4b57-8484-5c0d87a8667e.jpg8b7fd321-ebb1-4095-a124-9fd341885142.jpg5F98E73C68161D319912BE1D31FA613E.jpg010100067238.jpg?width=433&height=650george-orwell-1984-metaixmio-550x550h.jp

 

Και όπως ειπώθηκε, μιάς και είναι (ακόμα! ) καλοκαιράκι (δεν παλεύεται αυτή η ζέστη.. ) θα κάνω κι εγώ μερικά reviews βιβλίων που διάβασα πρόσφατα αλλά και παλαιότερα.

 

-Ο δεκαπενταετής πλοίαρχος. Δεν θα αρνηθώ ότι στις πρώτες σελίδες μετάνιωσα που το αγόρασα διότι μου χε φανεί αρκετά απλοϊκό. Έχοντας εξάλλου διαβάσει αρκετά βιβλία του Βερν, έπρεπε να ξέρω τι πρόκειται να διαβάσω. Πάντως επειδή δεν ήθελα να το παρατήσω (τα βιβλία δυστυχώς δεν μου τα χαρίζουν αλλά δίνω χρήματα για να τα αγοράσω :Ρ ) του έδωσα μια ευκαιρία και συνέχισα. Πρόκειται όντως για ένα απλό διήγημα που ταιριάζει περισσότερο στην ψυχοσύνθεση ενός παιδιού-εφήβου. Δεν το αναφέρω σαν αρνητικό. Σε μια βιογραφία του Βερν που είχα διαβάσει, ο συγγραφέας ανέφερε πως για να ευχαριστηθείς τα βιβλία του Βερν πρέπει να ξαναγίνεις νέος. Προσπάθησα κι εγώ λοιπόν να τα διαβάσω απο την ματιά ενός εφήβου. Οι χαρακτήρες είναι λίγο πολύ στο ίδιο στυλ του Βερν, δηλαδή κάπως "άσπρο-μαύρο" με τους "καλούς" να έχουν μια παροιμιώδη αγαθότητα (μην περιμένετε απο τον καπετάνιο να ακούσετε τις @*^*#@!! :P ), και με τις κλασικές βερν-καρικατούρες να κάνουν κι εδώ την εμφάνισή τους. Το στόρυ σε κρατά σε αγωνία και νομίζω για αρκετούς θα αποτελέσει ένα ευχάριστο ανάγνωσμα. Πολλά σημεία όμως ήταν εκτενή και αρκετά βαρετά για έναν σημερινό αναγνώστη. Λογοτεχνικά δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο με πολλά σημεία σήμερα να δείχνουν καθαρά την ηλικία τους. Δεν θεωρώ βέβαια κακό να διαβάζεις απλά βιβλία απλώς όπως αναφέρει και ο Ζουμπουλάκης (στο βιβλίο που θα γράψω λίγο πιο κάτω), να διαβάζουμε και τέτοια βιβλία αλλά μην μένουμε μόνο σε αυτά. Μου κράτησε μια καλή παρέα και αυτό κρατάω. Το διάβασα απο τις εκδόσεις της Εστίας. Πρόκειται για την πλήρη έκδοση του κειμένου χωρίς διασκευές.

Μιας και μιλάμε για Βερν, πετυχαίνοντας το συγκεκριμένο θέμα, έλεγα να κάνω λόγο για το βιβλίο που είχα διαβάσει πριν κάποιο καιρό. Ανήκει στην άτυπη τριλογία "20.000 λεύγες - Παιδιά π. Γκραντ- Μυστηριώδες νησί" και αφού έχοντας ήδη διαβάσει το 20.000 λεύγες, έλεγα να διαβάσω και αυτό μιάς και συσχετίζεται. Το διάβασα απο τις εκδόσεις 4π σε πλήρη μορφή χωρίς διασκευές και θυμάμαι ότι με είχε "γονατίσει". Οι πολλές γεωγραφικές και φυσιοδιφικού τύπου λεπτομέρειες ήταν εξαντλητικές. Επίσης οι τελείως ψεύτικοι χαρακτήρες αλλά και η πολλή "αμερικανιά" στο στόρυ, με απογοήτευσαν. Είναι και ο λόγος που προτείνω να διαβαστεί σε μετάφραση διασκευή. Μένει μόνο το μυστηριώδες νησί για το οποίο εχω ακούσει ότι πρόκειται για ένα απο τα καλύτερά του. Εγκυκλοπαιδικά, σχετικά με την άτυπη αυτή τριλογία, αναφέρω πως πρώτα πρέπει να διαβάσετε το 20.000 και τον πλοίαρχο Γκραντ, και ύστερα την μυστηριώδη νήσο. Λέγεται "άτυπη" τριλογία διότι δεν έχει καθορισμένη σειρά. Τα δύο πρώτα (20.000 και Γκραντ) δεν συσχετίζονται μεταξύ τους οπότε μπορείτε να διαβάσετε πρώτο όποιο απο τα δύο θέλετε. Το μυστηριώδες νησί όμως περιέχει χαρακτήρες και απο τα δύο προαναφερθέντα βιβλία οπότε πρέπει να διαβαστεί τελευταίο.

 

-Δύο χρόνια διακοπές. Παραμένω Βερν αλλά όχι για πολύ. Το έργο είναι σχετικά μικρό αλλά έχει χωριστεί σε δύο τομίδια (έκδοση 4π). Διάβασα μόνο τον πρώτο τόμο αλλά βαριόμουν να προχωρήσω στον δεύτερο. Θα το συνεχίσω μόνο αν κάποιος με παροτρύνει. Fun fact για τις εκδόσεις αυτές οι οποίες υποθέτω θα ενδιαφέρουν κυρίως αυτό το φορουμ: το δίτομο αυτό είναι το μοναδικό έργο της σειράς βιβλίων του Βερν που οι γκραβούρες εκτυπώθηκαν ψηφιακά. Σε όλα τα άλλα βιβλία της σειράς θα δείτε ότι οι γκραβούρες πάνω έχουν κάτι πίξελς. Δεύτερο φαν φακτ: η δεύτερη πρωτοτυπία αφορά το έργο "20.000 λεύγες". Στη σειρά είναι το μοναδικό βιβλίο που εκτυπώθηκε σε καλύτερης ποιότητας χαρτί. Προτείνω το συγκεκριμένο βιβλίο διότι έχει πολλές (αλλά και αρκετά κουραστικές είναι η αλήθεια), υποσημειώσεις που εξηγούν σε μεγάλο βαθμό το έργο. Το βιβλίο είναι μιας άλλης εποχής οπότε αν βαριέστε να διαβάζετε για επιστημονικά στοιχεία του 19ου αιώνα, καλύτερα να προτιμήσετε μια διασκευή.

 

-Το νησί των Θησαυρών του Ρ. Λ. Στήβενσον.  Είχα κάνει μια μικρή κριτική στο κόμικ και το προτείνω διότι το βρήκα εξαιρετικό. Αποδίδει αρκετά πιστά το αυθεντικό πνεύμα και κείμενο του βιβλίου. Το βιβλίο προτείνω να το διαβάσετε διότι εκτός ότι μας μεταφέρει με ένα πιο παραμυθένιο τρόπο στην εποχή των πειρατών, αλλά και γιατί είναι ένα βιβλίο που έχει αφήσει το στίγμα του όσο αφορά την εποχή εκείνη. Λογοτεχνικά επίσης δεν το θεωρώ κάτι το ιδιαίτερο, πιστεύω όμως ότι απο έναν βιβλιόφιλο αξίζει να διαβαστεί. Το διάβασα απο τις εκδόσεις Παπαδόπουλος και έχει την πλήρη μορφή του κειμένου. Φαν φακτ: Πριν απο τον Στήβενσον, κάποιος παλαιότερος έγραψε ένα μυθιστόρημα για πειρατές. Το βιβλίο αυτό ονομάζεται: "οι φημισμένοι κουρσάροι".  Μάλιστα το βιβλίο αυτό έχει κυκλοφορήσει στην Ελλάδα με μετάφραση δια χειρός Φώτη Κόντογλου παρακαλώ! Εδώ το βιβλίο και εδώ ένα blog που κάνει λόγο για το βιβλίο. Δεν το χω διαβάσει ακόμα. Αναμένω όμως κάτι καλό.

 

-Έντεκα συναντήσεις. Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης συζητά με τον Στρατή Μπουρνάζο. Πρόκειται για 11 θέματα τα οποία απασχολούν τον πολύ αγαπημένο συγγραφέα Σταύρο Ζουμπουλάκη. Αν και οι απόψεις του με βρίσκουν συνήθως σύμφωνο, κάποια σημεία του βιβλίου με βρήκαν ουδέτερο ή ακόμα και αντίθετο. Το βιβλίο ρέει εύκολα και αν το θέμα σας ενδιαφέρει, θα διαβαστεί αρκετά ευχάριστα. Εμένα προσωπικά με κούρασε πολύ η συζήτηση για την πολιτική. Γνωρίζω πολύ λίγα γύρω απο αυτό το θέμα και δυσκολευόμουν να το παρακολουθήσω. Πάντως όλο το βιβλίο προσπάθησα να το διαβάσω με προσοχή διότι πίστευα ότι ακόμα και σε θέματα που δεν με ενδιέφεραν, ο Ζουμπουλάκης θα είχε κάτι να μου δώσει. Μην σας τρομάξει το μέγεθος του βιβλίου. Η γραμματοσειρά είναι αρκετά μεγάλη και ουσιαστικά οι σελίδες είναι κατα πολύ λιγότερες. 

 

-1984 του Όργουελ. Πριν κανα μήνα τελείωσα κι εγώ επιτέλους το θρυλικό αυτό βιβλίο. Ήθελα να δω τι είναι αυτό για το οποίο έχει αρέσει σε τόσο πολύ κόσμο. Το βρήκα οκ, αλλά δεν ξετρελάθηκα. Μου άρεσαν σαφώς τα μηνύματα που πέρασε ο συγγραφέας αλλά κατα τη γνώμη μου θα μπορούσε να είναι αρκετά μικρότερο. Μεγάλο μέρος του βιβλίου ήταν αρκετά βαρετό για μένα. Επίσης λογοτεχνικά δεν μου φάνηκε κάτι το ιδιαίτερο. Κρατώ μόνο αυτό που ήθελε να περάσει ο Όργουελ.

 

On 8/27/2021 at 3:36 PM, deadneighbours said:

Διάβασα το 1984, του Τζόρτζ Όργουελ,..Μου άρεσε επείσης η γλώσσα που χρησιμοποιούσε, δηλαδή τις λέξεις που δημιουργούσαν για να συντομεύσουν την γλώσσα και να ελέγχουν τους ανθρώπους...

Φίλε deadneighbours, μιας και τα τελευταία χρόνια διαβάζω γλωσσολογικά βιβλία, είναι ένα θέμα που μου αναχαίτισε το ενδιαφέρον. Ενώ φαινομενικά αυτή η πρακτική (να περικόπτεις λέξεις απο το λεξιλόγιο των ανθρώπων με αποτέλεσμα να περιορίζεις τη νόησή τους), φαντάζει εντυπωσιακή, η επιστήμη της γλωσσολογίας έχει αποφανθεί πως κάτι τέτοιο δεν υφίσταται. Προτείνω όσοι ενδιαφέρεστε, να διαβάσετε το βιβλίο του γλωσσολόγου Φοίβου Παναγιωτίδη "Μίλα μου για γλώσσα" Σε ένα κεφάλαιο σχολιάζει κατα πόσο υφίσταται γλωσσολογικά η πρακτική του Κόμματος να ποδηγετήσει τον λαό στο "1984".

 

 

Άντε ρε παιδιά να υποχωρήσει αυτή η απάλευτη ζέστη για να μπορούμε να διαβάσουμε κανα βιβλίο παραπάνω και με μεγαλύτερη συγκέντρωση! :)

Επεξεργασία από lovcom
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  36975
  • Group:  Members
  • Topic Count:  40
  • Content Count:  2201
  • Reputation:   14114
  • Achievement Points:  2558
  • Days Won:  48
  • With Us For:  1183 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  15

Εχθές το βράδυ, τελείωσα τον ΄΄Φιλάργυρο" του Μολιέρου. Πολύ ωραίο βιβλίο. Ο κυρ Ιάκωβος και η απερίγραπτη τσιγκουνιά του Αρπαγκόν αξίζουν όσο δέκα κωμωδίες. Όποιος σκέφτεται να τό αγοράσει, αλλά διστάζει, να πάψει. Εγγυημένο ότι θα πέσει κάτω απ' τα γέλια. Ένα θέμα βέβαια, είναι ότι κλείνει απότομα, οπότε σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει τόσο πολύ.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 4 weeks later...

  • Member ID:  33354
  • Group:  Moderator
  • Topic Count:  380
  • Content Count:  3846
  • Reputation:   34880
  • Achievement Points:  2310
  • Days Won:  259
  • With Us For:  2023 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

Αναγνώσεις Αυγούστου-Σεπτεμβρίου που είπα να μαζέψω και να δώσω γνωμούλα:

 

978-618-03-2305-4_4.jpg

 

Λίγο πριν βγει ο Άρχοντας της Ζήλειας (κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες) έπιασα το μοναδικό αδιάβαστο βιβλίο του αγαπημένου Nesbo που είχε μείνει στη βιβλιοθήκη μου. Αρκετά ογκώδες βιβλίο, πρόκειται για μια ιστορία που διαδραματίζεται στη νορβηγική επαρχία, όπου δύο αδέρφια επανενώνονται μετά από χρόνια, καθώς ο μικρός αδερφός γυρίζει μόνιμα στο σπίτι μετά από πολλά χρόνια στην Αμερική και αποφασίζει να βάλει μπροστά μια επένδυση που θα βοηθήσει την κοινότητα. Αργά αργά ξεδιπλώνεται όμως το πολύ σκοτεινό παρελθόν τους, ενώ αυτό θα έρθει να τους στοιχειώσει. Είναι αργό βιβλίο η αλήθεια είναι και παίρνει το χρόνο του, δεν έχει ούτε τις σοκαριστικές εντάσεις του Nesbo, ούτε τη συνήθη δράση και το μυστήριο, είναι όμως μια καλά ειπωμένη ιστορία που δε θα μου έκανε έκπληξη να τη δω στη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη έτσι όπως είναι γραμμένη.

 

7e1eccbc52a413e7cb6c281a35015a88.png.jpeg

 

Το Πείραμα Μνήμης δε με τρέλανε, αλλά ο Αναλφάβητος είναι από τα πολύ καλά βιβλία του επίσης αγαπημένου Sebastian Fitzek. Η υπόθεση αφορά τον Μίλαν Μπεκ, ο οποίος είναι αναλφάβητος και στην αρχή της ιστορίας βρίσκεται στη φυλακή, αφηγούμενος σε συγκρατούμενους που τον τραμπουκίζουν πως βρέθηκε μέσα. Μια περιπέτεια με σοκαριστικές ανατροπές, πολύ μυστηριώδεις σχέσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών, δεν είναι σίγουρα στο επίπεδο της Θεραπείας ή του Το Πείραμα, αλλά είναι όντως από τις δυνατές ιστορίες του Γερμανού.

 

20210611164613_kaloi_oionoi.jpeg

 

Είχα δει το πρώτο επεισόδιο της σειράς του Amazon Prime, αλλά μου φάνηκε πιο ενδιαφέρον να διαβάσω πρώτα το βιβλίο που το είχα κιόλας και μετά να πάω ξανά στη σειρά. Τώρα πιο πολύ βασικά ελπίζω για τη σειρά γιατί το βιβλίο με απογοήτευσε σε σχέση με αυτό που περίμενα. Η ιστορία αφορά έναν δαίμονα και έναν άγγελο που είναι υπεύθυνοι για την παρακολούθηση του Αντιχρίστου στη Γη, όμως έπειτα από ένα αστείο λάθος παρακολουθούν λάθος παιδί. Το βιβλίο έχει ωραίες τρολιές σχετικά με το καλό και το κακό, π.χ το ανάποδο μαύρο οπισθόφυλλο, η μισή άσπρη, μισή μαύρη ράχη, το ότι αν ανοίξεις από το οπισθόφυλλο το βιβλίο σου γράφει ότι είναι η κακή πλευρά, αλλά η ιστορία ενώ έχει δύο πολύ ωραίους κεντρικούς, ξαφνικά φεύγει από αυτούς και πάει σε ένα τεράστιο καστ που προσωπικά δε με πολυένοιαζε κιόλας όσο οι δύο πρωταγωνιστές. Συνεπώς περίμενα κάτι διαφορετικό από αυτό που έλαβα.

 

CatalogueItem.0355526.jpeg  027C5F8302EF62113AF42AEC65126290.jpg

 

Αυτήν την τριλογία την είχα βρει σε προσφορά, αλλά διαβάζοντας τα πρώτα δύο βιβλία δεν τα βρήκα κάτι το ιδιαίτερο. Αρχικά λατρεύω τη Διόπτρα, αλλά αυτά τα trade editions χωρίς τα αυτάκια στα εξώφυλλα, μπορεί να είναι φθηνά, αλλά το διάβασμα είναι χειρότερη εμπειρία. Όσον αφορά τις υποθέσεις, το πρώτο με ψάρωσε με τον τίτλο, αλλά καμία σχέση με το περιεχόμενο, δεν έχει καν τόσο ενδιαφέρον, ενώ γενικότερα περίμενα πολύ πιο ενδιαφέρουσα τα μυστήρια που θα διαδραματίζονταν. Η αλήθεια είναι πως είχα διαβάσει πως το πρώτο είναι το καλύτερο, άρα δεν ξέρω αν και κατά πόσο θα ασχοληθώ άμεσα ή όχι με την τρίτη και τελευταία υπόθεση.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 1 month later...

  • Member ID:  33354
  • Group:  Moderator
  • Topic Count:  380
  • Content Count:  3846
  • Reputation:   34880
  • Achievement Points:  2310
  • Days Won:  259
  • With Us For:  2023 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

6071aba871e1be5e843792f026381c39.png

 

Είχα διαβάσει το άλλο βιβλίο του Steve Cavanagh, το 13 και είχα ενθουσιαστεί με τις ανατροπές του συγγραφέα κατά τη διάρκειά του, συνεπώς το Χωρίς Όνομα ήταν σίγουρη αγορά, ως μια νέα αυτοτελής ιστορία. Κάπως αυτοαναφορικό, το βιβλίο αφορά έναν συγγραφέα, τον Λε Μπο, ο οποίος είναι ο πιο γνωστός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων στον κόσμο και κάθε του βιβλίο γίνεται best seller. Κανένας όμως δεν ξέρει ποιος είναι πραγματικά ο Λε Μπο. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τρεις χαρακτήρες, τη Μαρία, τον Ντάριλ και τον Πολ. Ο Πολ και η Μαρία είναι παντρεμένοι, ωστόσο η Μαρία δεν είναι ευτυχισμένη μαζί του και γι' αυτό τον απατά με τον Ντάριλ. Μια μέρα ο Ντάριλ ανακαλύπτει στο σπίτι τους ότι ο Πολ έχει δοσοληψίες με μια περίεργη εταιρεία που έχει το όνομα του Λε Μπο και υποψιάζεται ότι ο Πολ είναι ο γνωστός συγγραφέας.

 

Έκτοτε ξεκινάει ένα γαϊτανάκι με πολλές ανατροπές, δράση, αρκετή βία, με λίγους χαρακτήρες, το οποίο όμως δε με ενθουσίασε σε κανένα σημείο του. Ο Cavanagh προσπαθεί να περάσει το μήνυμα ότι το βιβλίο Χωρίς Όνομα είναι γραμμένο από τον Λε Μπο γι' αυτό και έχει ανατροπές, πέραν όμως δύο εξ αυτών, δε με συνεπήρε αλλού, ούτε νόμιζα ότι διαβάζω κάτι εξαιρετικό στο κομμάτι του αστυνομικού μυθιστορήματος. Δεν είναι ούτε ιδιαίτερα αστυνομικό, περισσότερο δράσης θα έλεγα. Σε καμία περίπτωση κακό βιβλίο, αλλά αν με ρωτήσουν για Cavanagh σίγουρα θα προτείνω το 13.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  37294
  • Group:  Members
  • Topic Count:  15
  • Content Count:  267
  • Reputation:   977
  • Achievement Points:  350
  • Days Won:  2
  • With Us For:  1101 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  13

Αυτη την εποχη διαβαζω τον κολλοσο της Ροδου

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  33481
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  399
  • Reputation:   2178
  • Achievement Points:  439
  • Days Won:  0
  • With Us For:  1997 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

ae89359b-ca19-4f1b-b90e-71b79e9759a6.jpg58d85fd7-a978-4dcd-8835-29b4a5ef5200.jpg333001813.jpgCatalogueItem.0007769.jpegO-kosmos-tou-liontariou.jpg1_968.jpg

 

 

Άμλετ: Γνωστό σε όλους το έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Πολύ μεγάλο σε έκταση έργο με πολλά νοήματα τα οποία για να γίνουν αντιληπτά απαιτούνται πολλές αναγνώσεις και αρκετή έρευνα. Δεν το κρύβω ότι το έργο σε κάποια σημεία με κούρασε αρκετά. Δύσκολο κατα τη γνώμη μου το οποίο δεν μπορεί να αναλωθεί σε μια μόνο ανάγνωση. Η μετάφραση μού άρεσε και το κείμενο έρεε εύκολα αλλά είναι βέβαιο πως πολλά λογοπαίγνια και ιδιωματισμοί του Σαίξπηρ δεν θα κατάφεραν να περάσουν. Θα ήθελα να υπήρχαν υποσημειώσεις που να εξηγούσαν το ύφος κάποιων λέξεων/φράσεων των ηθοποιών. Συγκεκριμένα, θυμάμαι βλέποντας ένα ξενόγλωσσο βίντεο στο youtube που να μιλάει για την γλώσσα του Σαίξπηρ, εστίαζει σε μια φράση ενός ηθοποιού στον «Άμλετ» και εξηγεί τι ήθελε πραγματικά να πει αυτό το πρόσωπο. Χωρίς εξήγηση, διαβάζοντάς το, φαίνεται ακατανόητο αυτό. Θα ήθελα λοιπόν να υπήρχαν υποσημειώσεις.

Τρικυμία: Το τελευταίο έργο του Σαίξπηρ και ένα απο τα δύο έργα του με τελείως δική του πλοκή που δεν έχει επηρεαστεί απο έργα της αρχαιότητας (το άλλο είναι το «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας». Διαβάστηκε γρήγορα και ευχάριστα χωρίς να σημαίνει πως και εδώ δεν απαιτείται μελέτη του έργου.

Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν του Κ. Ντουριέζ. Το πέτυχα μεταχειρισμένο και μιας και είμαι θαυμαστής του Τόλκιν (αλλά όχι του «Άρχοντα»! ) είπα να το διαβάσω. Όσοι το ξεκινήσετε με σκοπό να διαβάσετε μια χαλαρή βιογραφία του καθηγητή που αναλύει το έργο του μάλλον θα απογοητευτείτε. Εστιάζει πολύ στην ζωή του καθηγητή με πολλές (πολλές όμως) λεπτομέρειες. Θεωρώ ότι είναι αρκετά "ακαδημαϊκή" εργασία την οποία θα πρότεινα μόνο σε όποιον θέλει πραγματικά να εστιάσει (όσο είναι δυνατόν βέβαια) στον βίο του Τόλκιν. Αν και όπως έχω αναφέρει ξανά εδω, δεν μου άρεσε ο «Άρχοντας», η ζωή όμως του καθηγητή, το πνεύμα αλλά και τα όνειρά του με αγγίζουν συναισθηματικά πολύ. Με κούρασε αρκετά το συγκεκριμένο βιβλίο δεν θα το κρύψω, αλλά μου πρόσφερε επίσης αρκετά. Ακόμα έμαθα επιπλέον πληροφορίες και για τον αγαπημένο του φίλο και προσωπικά δικό μου αγαπημένο συγγραφέα C.S. Lewis. Αναφέρω ξανά, πως εδώ δεν θα βρείτε πολλά στοιχεία για τα έργα του. Η έκδοση αυτή του Βήματος είναι η ίδια με αυτή του Κέδρου «Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν η γέννηση ενός θρύλου».

Ο άνθρωπος που δημιούργησε τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών του Μάικλ Κόρεν: Πάει καιρός που το έχω διαβάσει αλλά θεωρώ πως κάνει ταίριασμα με το προηγούμενο βιβλίο. Εδώ δεν θα βρείτε τις εξαντλητικές λεπτομέρειες του προηγούμενου βιβλίου αλλά μια ευσύνοπτη και ευχάριστη βιογραφία του καθηγηγή καθώς και πληροφορίες για τη δημιουργία των έργων του κυρίως του «Χόμπιτ» και του «Άρχοντα». Ευχάριστο και απολαυστικότατο βιβλίο που προσφέρει μια γνωριμία με τον καθηγητή, με το έργο και το πνεύμα του. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.

Ο κόσμος του λιονταριού. Οδοιπορικό στη Νάρνια: Και μιας και έκανα λόγο πριν για τον Lewis, κάνω λόγο και για αυτό το μικρό βιβλίο του Rowan Williams. Το βιβλίο αυτό είναι ένα δοκίμιο πάνω στην επταλογία του Lewis «Τα Χρονικά της Νάρνια". Μην ξεγελαστείτε απο τις «μόλις» 152 σελίδες του. Το βιβλίο είναι αρκετά ακαδημαϊκά γραμμένο με πολύ πυκνό φιλοσοφικό λόγο. Το βιβλίο αυτό το πρότεινα και στο review μου για τα «Χρονικά», αλλά κάθε φορά που πιάνω να το ξαναδιαβάσω, νιώθω ότι το διαβάζω για πρώτη φορά. Ο συγγραφέας είναι κατα την ταπεινή μου γνώμη άνθρωπος με σπουδαίο λογοτεχνικό ταλέντο και σπάνια κριτική αντίληψη. Είναι πολυμαθέστατος κάτι που θα διαπιστώσετε και στο βιβλίο απο τις πολλές αναφορές του σε πολλά λογοτεχνικά έργα. Φυσικά προτείνεται και αυτό ανεπιφύλακτα. Ένα κρυμμένο διαμάντι.
 

Μικρές Κυρίες: Εδώ ξέρω ότι σε κάποιους θα φανεί λίγο κριντζ η φάση, επιτρέψτε μου όμως να σας πω ότι δεν πρέπει να το δείτε έτσι. Αν και άντρας που έχει αφήσει την εφηβική ηλικία εδώ και αρκετά χρόνια, μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά αυτό το - κλασικό πλέον - έργο. Μπορεί να θεωρείται απο αρκετούς σαν «κοριτσίστικο» (και ίσως και να είναι σε ένα βαθμό), αλλά πιστεύω ότι περνάει αξίες τις οποίες δεν πρέπει να αγνοήσουμε. Μου άρεσε πολύ η αγάπη των 4 κοριτσιών, μου άρεσε πολύ η διαφορετικότητα του χαρακτήρα τους και ας παρουσιάζονται πολλές φορές μάλλον αρκετά «ιδανικές» για την πραγματική ζωή. Ακόμα και ένας άντρας έχει να πάρει αρκετά απο αυτό το μυθιστόρημα το οποίο βέβαια δεν είναι τόσο.. μυθιστορηματικό αφού περιγράφει σε μεγάλο βαθμό την αληθινή ιστορία της συγγραφέως της Λουίζ Μέι Άλκοτ. Όσο αφορά την έκδοση, διάβασα αυτή των Ερευνητών. Σκληρόδετο εξώφυλλο με χαρτί πολυτελείας και με πολλές πληροφορίες για την εποχή αλλά και υπέροχη εικονογράφηση. Το χαρτί πολυτελείας για να είμαι ειλικρινής δεν μου πολυαρέσει (προτιμώ για λογοτεχνία το κιτρινωπό σαμουά), αλλά μόνο σε ένα τέτοιο χαρτί θα μπορούσαν να αποδοθούν τόσο ζωηρά τα χρώματα της εικονογράφησης αλλά και οι διάφορες φωτογραφίες.

Η μετάφραση επίσης πέρα απο μια-δυό αβλεψίες στην επιμέλεια, μου φάνηκε πολύ καλή. Το κείμενο είναι το πλήρες και όχι κάποια διασκευή. Σχετικά με αυτό, ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα ότι ελάχιστες είναι οι εκδόσεις με τα πλήρη κείμενα. Βρήκα λοιπόν του Καστανιώτη, του Πατάκη και μια καινούργια του Φουρφουρι. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη πλήρης έκδοση. Του Πατάκη (η οποία κυκλοφόρησε πρόσφατα σε επίτομο), είχα δει ότι έχει πολλές παραπάνω σελίδες απο αυτή των Ερευνητών οπότε με προβλημάτισε μήπως αυτή που διάβασα ήταν κάποια διασκευή. Εν τάχει για να μην κουράζω, θα γράψω ό,τι διαπίστωσα ύστερα απο μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο. Οι Μικρές Κυρίες (Little Women), κυκλοφόρησαν to 1868 ως πρώτος τόμος, και το 1869 κυκλοφόρησε ο δεύτερος τόμος (και όχι το sequel ) το «Οι μικρές κυρίες ξαναπαντρεύονται» (
Good Wives). Η έκδοση των Ερευνητών και του Καστανιώτη περιέχουν τον πρώτο τόμο. Ο Πατάκης εικάζω ότι περιέχει και τους δύο τόμους αλλά δεν το χω τσεκάρει απο κοντά. Επίσης κάπου διάβασα ότι του Πατάκη περιέχει τα 21 (απο τα 23) κεφάλαια του πρώτου τόμου. Ο δεύτερος τόμος μάλλον είναι στην ολοκληρωμένη μορφή του. Επίσης ο Καστανιώτης διάβασα περιλαμβάνει την πλήρη μορφή του πρώτου τόμου. Για του Φουρφουρι δεν γνωρίζω κάτι. Οι Ερευνητές έχουν το πλήρες κείμενο (και τα 23 κεφάλαια) του πρώτου όμως τόμου. Ο δεύτερος δεν συμπεριλαμβάνεται. Πάντως προτείνω αυτή των Ερευνητών για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω. Το βιβλίο θα το βρείτε εδώ.

Επεξεργασία από lovcom
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 1 month later...

  • Member ID:  33354
  • Group:  Moderator
  • Topic Count:  380
  • Content Count:  3846
  • Reputation:   34880
  • Achievement Points:  2310
  • Days Won:  259
  • With Us For:  2023 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

Ξεκινάμε με αναγνώσεις Δεκεμβρίου-Ιανουαρίου.

 

978-960-9659-11-6-300x402.jpg

 

Ο Ηλίας Φουντούλης πέραν από Youtuber σε αγαπημένες εκπομπές για βιβλία, μαγειρική και αστεία, είναι και ένας άνθρωπος που έχει γράψει το Κάτι Χαμογελάει στις Σκιές, ένα βιβλίο με ιστορίες τρόμου, το οποίο αναδεικνύει και πόσο φαν του είδους της λογοτεχνίας τρόμου είναι. Πέντε χρόνια μετά επιστρέφει με το Χαρτί και Καλαμάρι με χριστουγεννιάτικες ιστορίες τρόμου και εντυπωσιάζει ξανά. Ό,τι και να πω είναι λίγο. Αν και γράφτηκαν πολλές εξ αυτών το καλοκαίρι, έχουν πιάσει 100% το χριστουγεννιάτικο vibe και ο συνδυασμός της ατμόσφαιρας με την ελληνική λαϊκή παράδοση και τις επιρροές του Φουντούλη από βιβλία τρόμου αποδεικνύεται εξαιρετικός. Η τελευταία και μεγαλύτερη εξ αυτών είναι πραγματικά εξαιρετική.

 

1fef2925-43a2-4e02-a46c-4e632b1d1d20.jpg  978-618-03-1303-1_1.jpg  αρχείο λήψης.jpg  978-618-03-2370-2_2.jpg

 

Ο Stuart Neville είναι βορειοιρλανδός συγγραφέας και αν κάτι αγαπώ, είναι ιστορίες μυστηρίου στο Μπέλφαστ όπου εμπλέκονται οι Ενωτικοί, ο IRA, οι Ταραχές και γίνεται ο χαμός. Ο Neville δε γράφει ιστορίες με έναν πρωταγωνιστή, αλλά γράφει σε ένα ευρύτερο σύμπαν. Το πρώτο βιβλίο Τα Φαντάσματα του Μπέλφαστ έχει σαν πρωταγωνιστή τον Τζέρι Φέγκαν, πρώην δολοφόνο μιας οργάνωσης που τα στελέχη της είναι πλέον πολιτικοί, αλλά τα πνεύματα όσων σκότωσε βασανίζουν τη συνείδηση του. Έτσι ξεκινάει και σκοτώνει όλους τους πρώην συντρόφους που του επέβαλλαν να κάνει φόνους. 

 

Στο δεύτερο βιβλίο εμφανίζεται ο αστυνομικός Τζακ Λένον που στο πρώτο ήταν απλώς μια αναφορά και μαζί με τον Φέγκαν χειρίζονται τις ανοιχτές υποθέσεις του πρώτου βιβλίου. Στο τρίτο βιβλίο πρωταγωνιστής είναι ο Λένον σε μια ιστορία σχετικά με το trafficking και τη μαστροπεία ενώ ξέρει ότι στην αστυνομία υπάρχουν διεφθαρμένα στοιχεία. Έχω διαβάσει ότι στα επόμενα βιβλία έρχονται κι άλλοι πρωταγωνιστές, αλλά δεν τα έχω καν αγοράσει. Δεν είναι 100% μυστήρια τα βιβλία και διαβάζονται μόνο με συνέχεια. Είναι περισσότερο οι ιστορίες για εγκλήματα σε μια πόλη που βρωμάει διαφθορά και προδοσία.

 

Τα Φαντάσματα του Μπέλφαστ σε μεγάλη μορφή έχουν εξαντληθεί. Προσωπικά είχα τα άλλα δύο και τα πούλησα για να αγοράσω τη συγκεντρωτική έκδοση και με τα τρία μαζί που αριθμεί 1000+ σελίδες και είναι δύσκολη στο διάβασμα. Ωστόσο είναι ο μόνος τρόπος να τα πάρετε όλα σε μεγάλο μέγεθος.

 

93c130a754c8b27e6287387301adf228.png

 

Αν και στο βιβλιοπωλείο μου είχαν προτείνει από τον Horowitz να παίρνω μόνο τα δικά του βιβλία και όχι των franchises που αναλαμβάνει, ένα καινούριο βιβλίο James Bond είναι για μένα ενδιαφέρον concept. Έπιασα λοιπόν αυτό, ενώ πρόσφατα βγήκε και το prequel του. Ο τίτλος είναι προφανώς παραπλανητικός, αφού περιγράφει το θάνατο του προηγούμενου 007 και έχουμε τον πράκτορα Μποντ να εντάσσεται πλέον στους 00. Η όλη περιπέτεια αφορά την προσπάθεια του Μποντ να αποκαλύψει ποιος ευθύνεται για τον θάνατο του προηγούμενου 007 καθώς επισκέπτεται μια άκρως διεφθαρμένη περιοχή και τα βάζει με τον ντόπιο βαρόνο του εγκλήματος. Δεν είναι καμία τρομερή περιπέτεια, ένα μικρό, διασκεδαστικό βιβλίο, αλλά θα κρίνω τον Horowitz καλύτερα στα δικά του βιβλία.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  4607
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  540
  • Reputation:   3068
  • Achievement Points:  541
  • Days Won:  0
  • With Us For:  5916 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  39

Τον τελευταίο καιρό η στίβα της Hachette με τα αδιάβαστα ανεβαίνει επικίνδυνα και έτσι δεν διάβασα πολλά βιβλία. Όσα διάβασα όμως είναι τα παρακάτω:

 

Κόκκινος Δράκος - Thomas Harris

1274874009_.jpg.9cbc948be42769c2a879d234cccad01b.jpg

Πολύ καλό βιβλίο με την εισαγωγή του Δρ Λέκτερ. Σίγουρα θα συνεχίζω και τα επόμενα.

 

Αρσέν Λουπέν - Μόρις Λεμπλαν

1677320438_.thumb.jpg.09225ff88112606c6e4a8a508f61b638.jpg

Πίστευα ότι ήταν κάτι σαν Σέρλοκ Χολμς. Δυστυχώς πρόκειται για πολύ φτηνή κόπια, Αναπάντητα ερωτήματα για το κάθε τι που κάνει ο ήρωας απλά και μόνο για να ποζάρει/φλεξάρει ο συγγραφέας. Πχ κρύβει ένα αντικείμενο ο φυλακισμένος και αφού κάνουν ενδελεχή έρευνα στο κελί του δεν το βρίσκουν πουθενά. Που το έκρυψε άραγε ο ήρωάς μας; δεν μαθαίνουμε ποτέ αλλά το εμφανίζει στα χέρια του αργότερα.. (sorry αλλά δεν μπορώ έτσι) με κούρασε πολύ και επειδή ήθελα να το τελειώσω για να πάω στο επόμενο, ήταν ένας από τους λόγους που δεν διάβασα πολλά.

 

Μέσα απ'το γυαλί - Ευθ. Δεσποτάκη

1251785750_.thumb.jpg.16588e1f411e0a7cc26f3604e8debaaf.jpg

Από το βιβλίο "Με όλες τους τις Δυνάμεις" πήγα στις "Αλλόκοσμες Ιστορίες" (ραδιοφωνική εκπομπή του φανταστικού/τρόμου) και εκεί "γνώρισα" αρκετούς έλληνες συγγραφείς που δεν ήξερα. Μια ήταν και η συγκεκριμένη. Διάφορες ιστορίες σε διαφορετικές εποχές. Όχι το καλύτερο βιβλίο αλλά μέτριο και επειδή είναι μικρό δεν κούρασε.

 

 Χαρτί και καλαμάρι - Ηλίας Φουντούλης

1391599075_.thumb.jpg.12adbe14d1a6877244445d6430daf1e0.jpg

Καλές ιστορίες με αυτή που μου έχει μείνει να είναι ο "Νεκρός τυμπανιστής". Ήταν το πρώτο βιβλίο του '22 που διάβασα :)

 

Αργότερα - Stephen King

80508824_.thumb.jpg.964e8a53c5fee0578b2f5c0a266cf08a.jpg

Μετά από βιβλία με ιστορίες και άλλα που με κούρασαν ήθελα κάτι καλό και το βρήκα στον Κing. Εξαιρετικό βιβλίο από τα καλύτερα του τα τελευταία χρόνια. Ο πρωταγωνιστής βλέπει τους νεκρούς που πέθαναν πρόσφατα και αυτό δεν μπορεί να του βγει σε καλό. Έχει φρίκη, έχει χιούμορ, έχει King μέσα του!

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  20685
  • Group:  Administrator
  • Topic Count:  754
  • Content Count:  12905
  • Reputation:   94400
  • Achievement Points:  9268
  • Days Won:  427
  • With Us For:  4624 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  42

@ nikolas12  Μου είχε κινήσει το ενδιαφέρον το "Χαρτί και καλαμάρι" και είχα σκοπό να το αγοράσω. Περίμενα, όμως, να ακούσω κάποια κριτική, πριν το κάνω. :) Η δουλειά του Φουντούλη, προσωπικά, μου αρέσει πολύ, καθώς επίσης κι ο τρόμος, ντυμένος με Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. 

 

Τελικά είναι καλό, ε? :thinking:

 

 

:beer:

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 1 month later...

  • Member ID:  33354
  • Group:  Moderator
  • Topic Count:  380
  • Content Count:  3846
  • Reputation:   34880
  • Achievement Points:  2310
  • Days Won:  259
  • With Us For:  2023 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

66AB3B5CE0C572BA3FAF215721025905.jpg  0517726.jpg

 

Τις αγόρασα μαζί και τις διάβασα μαζί τις βιογραφίες του Γιάννη Αντετοκούνμπο, οι οποίες βγήκαν το περασμένο καλοκαίρι. Σε αυτό που ατύχησαν και οι δύο συγγραφείς είναι ότι καλύπτουν όλες τις χρονιές του Γιάννη μέχρι το 2020 και την ανανέωση του συμβολαίου του με τους Bucks χωρίς να προλαβαίνουν να αφηγηθούν το απίστευτο πρωτάθλημα που πήρε. Περισσότερο αναλύουν τα φτωχικά χρόνια που πέρασε, την προσαρμογή του στην Αμερική και το απίστευτο work ethic του, καθώς και το δέσιμο με τα αδέρφια του και την οικογένεια του.

 

Ο Πουέρτας έχει πιο γραμμική αφήγηση στο δικό του, αφηγούμενος ξεχωριστά κάθε χρονιά, συμπεριλαμβάνοντας και τις συμμετοχές του στην Εθνική και πόσο τον πόνεσαν οι αποτυχίες της επίσημης αγαπημένης. Η Fader από την άλλη δεν προσφέρει ακριβώς μια βιογραφία, αλλά μια χρονική εξέλιξη όσων συνέβησαν στον Γιάννη μέσα από διάφορες μικρές καθημερινές ιστορίες της ζωής του, τις οποίες αφηγείται ο ίδιος, τα αδέρφια του και κοντινοί τους άνθρωποι. Και τα δύο βιβλία αξίζουν πολύ και σας τα προτείνω ανεπιφύλακτα, ειδικά αν ακολουθείτε και εσείς την καριέρα αυτού του απίστευτου παίκτη.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25318
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  1381
  • Reputation:   10055
  • Achievement Points:  1410
  • Days Won:  1
  • With Us For:  4315 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  46

Ως τώρα μέσα στο 2022 έχω διαβάσει:

 

Τζ. Μ. Κουτσί: Ελίζαμπεθ Κοστέλο. Βιβλίο που εκδόθηκε το 2004 (την ίδια χρονιά που εδόθηκε και η ελληνική του μετάφραση, αλλά και που ο συγγραφέας του βραβεύτηκε με το νόμπελ λογοτεχνίας). Τιτλοφορείται μυθιστόρημα, αλλά ουσιαστικά είναι μια συλλογή από διηγήματα με ηρωίδα την Ελίζαμπεθ Κοστέλο, μια συγγραφέα που οι καλλίτερες μέρες της σαν λογοτέχνιδα έχουν παρέλθει και μέσα από διαλέξεις, βραβεύσεις και τις οικογενειακές της σχέσεις τοποθετείται για θέματα όπως η συμπεριφορά μας προς τα ζώα, η λογοτεχνία, η διανόηση κοκ. Έχει τις ενδιαφέρουσες στιγμές του αλλά ο αποσπασματικός χαρακτήρας της αφήγησης (τα κείμενα στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι -ξαναδουλεμένες- αναδημοσιεύσεις κειμένων που είχαν δημοσιευτεί σε άλλα έντυπα το διάστημα 1996-2004) το κάνει να χάνει την αμεσότητά του.

 

Ντουμπράφκα Ουγρέσιτς: Το μουσείο της άνευ όρων συνθηκολόγησης. Βιβλίο γραμμένο την δεκαετία του 1990 από μια Κροάτισσα συγγραφέα που μέσα από αναμνήσεις της Γιουγκοσλαβίας πριν και κατά την διάρκεια του πολέμου, αλλά και την εμπειρία του πρόσφυγα περιγράφει το πικρό συναίσθημα του ανθρώπου που έχει χάσει την πατρίδα του. Καλό, αλλά δεν με ενθουσίασε.

 

Μανόλης Αναγνωστάκης: Τα ποιήματα, 1941-1971. Ο Αναγνωστάκης είναι ένας σημαντικός Έλληνας ποιητής αλλά νομίζω ότι στην ποίηση δεν μπορείς να κάνεις κριτική. Ή σου αρέσει ή όχι, και το συγκεκριμένο βιβλίο εμένα μου άρεσε πολύ.

 

Ναθάνιελ Χόθορν: Το σπίτι με τα 7 αετώματα. Κλασικό μυθιστόρημα, γραμμένο την δεκαετία του 1850. Φλερτάρει με το γοτθικό, χωρίς να είναι 100%. Μου άρεσε, αν και λόγω της φήμης που το συνόδευε το περίμενα καλύτερο.

 

Κόμπο Αμπέ: Η γυναίκα της άμμου. Πολύ καλό μυθιστόρημα με μεταφυσικές και υπαρξιακές προεκτάσεις. Και η κινηματογραφική του μεταφορά από τον Τεσιγκαχάρα ήταν πολύ καλή (Η γυναίκα στους αμμόλοφους)

 

Αγκάθα Κρίστι: Οι μεγάλοι τέσσερις. Μεσοπολεμικό κατασκοπικό μυθιστόρημα με ήρωα τον Πουαρό. Προσωπικά τα μυθιστορήματα της Κρίστι που μου άρεσαν είχαν να κάνουν με εγκλήματα σε ένα κοσμοπολίτικο περιβάλλον με πλήθος υπόπτων και τον Πουαρό να θριαμβεύει με την λογική του. Εδώ τον έχουμε να κυνηγά μια διεθνή συνωμοσία που δεν του πάει. Δεν είναι χάλια, δεν θα το πρότεινα όμως.

 

Ζ. Μ. Μασάντου ντε Άσις: Απομνημονεύματα του Άιρες. Το κύκνειο άσμα του σημαντκότερου Βραζιλιάνου συγγραφέα (ό,τι και να λένε οι κοελίτσες) εκδόθηκε το 1908, έτος θανάτου του συγγραφέα του. Γραμμένο σε μορφή ημερολογίου βλέπουμε την ζωή του Άιρες (χήρου συνταξιούχου διπλωμάτη) και τις σκέψεις του γύρω από τον έρωτα, την μοναξιά, την πολιτική. Πολύ καλό!

 

Τόνι Μόρισον: Αγαπημένη. Δυνατό μυθιστόρημα με θέμα την δουλεία σαν θεσμό και το πώς αυτή κατατρέχει την ζωή των θυμάτων της ακόμα και μετά την τύποις κατάργησή της. Πραγματικά αριστούργημα. 

 

Μιροσλάβ Κρίλεζα: Η επιστροφή του Φίλιπ Λατίνοβιτς. Ο Κρίλεζα θεωρείται από τους κορυφαίους Γιουγκοσλάβους (Κροάτες) συγγραφείς και αυτό το μυθιστόρημα το καλύτερό του. Εμένα δεν με άγγιξε όμως. 

 

Τώρα διαβάζω την Εξέγερση του Βλαντισλάβ Ρέιμοντ, μια παραβολή για την επαναστατική ουτοπία που συγκρίνεται με (και ίσως να ενέπνευσε) την Φάρμα των ζώων του Τζορτζ Όργουελ. Δεν με ενθουσιάζει ως τώρα χωρίς να την απορρίπτω τελείως.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  33481
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  399
  • Reputation:   2178
  • Achievement Points:  439
  • Days Won:  0
  • With Us For:  1997 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  

10 hours ago, thor77 said:

Κόμπο Αμπέ: Η γυναίκα της άμμου. Πολύ καλό μυθιστόρημα με μεταφυσικές και υπαρξιακές προεκτάσεις. Και η κινηματογραφική του μεταφορά από τον Τεσιγκαχάρα ήταν πολύ καλή (Η γυναίκα στους αμμόλοφους)

Το χω αγοράσει κι εγώ αλλά δεν το χω διαβάσει ακόμα. Χαίρομαι που βλέπω και απο άλλον ότι του άρεσε πολύ.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

  • 2 weeks later...

  • Member ID:  33354
  • Group:  Moderator
  • Topic Count:  380
  • Content Count:  3846
  • Reputation:   34880
  • Achievement Points:  2310
  • Days Won:  259
  • With Us For:  2023 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  28

Jo_Nesbo_O_Arxontas_tis_Zilias_diagonismos_exofyllou-2.jpg

 

Όπως έχω πει πολλές φορές, είμαι τεράστιος φαν του Jo Nesbo και εδώ και καιρό είχα μαρκάρει το τελευταίο του βιβλίο, τον Άρχοντα της Ζήλιας που αποτελείται από μικρές ιστορίες. Η μεγαλύτερη εξ αυτών, που καταλαμβάνει και τις περισσότερες εκ των 300 σελίδων του είναι η ομώνυμη, η οποία μάλιστα διαδραματίζεται στην Κάλυμνο με πρωταγωνιστή έναν Έλληνα αστυνομικό που προσπαθεί να διαλευκάνει την εξαφάνιση και τον ενδεχόμενο χαμό ενός Γερμανοαμερικανού τουρίστα με πρώτο ύποπτο το δίδυμο αδερφό του. Γενικά προσπαθεί να σου κάνει την ανατροπή, αλλά αν είσαι μαθημένος στα βιβλία του συγγραφέα, την υποψιάζεσαι νωρίς.

 

Στα υπόλοιπα τώρα, υπάρχουν κάποιες πάρα πολύ μικρές ιστορίες των 10-20 σελίδων, υπάρχουν και ελαφρά μεγαλύτερες. Υπάρχει το Σκουλαρίκι που εμβαθύνει στο πρόβλημα της αδειοδότησης ταξί στη Νορβηγία, ενώ ένας υπάλληλος βρίσκει ένα σκουλαρίκι στο ταξί του που υποψιάζεται ότι είναι της κοπέλας του που τον απατά με το αφεντικό του, υπάρχει η πολύ περίεργη και ανατρεπτική ιστορία του συγγραφέα Οντ, γενικά από τις εφτά ιστορίες όλο και κάτι καλό θα βρεις, αλλά δεν είναι και κάτι το εξαιρετικό, τουλάχιστον για το επίπεδο του Jo Nesbo βάσει και των βιβλίων που μας έχει προσφέρει.

Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25318
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  1381
  • Reputation:   10055
  • Achievement Points:  1410
  • Days Won:  1
  • With Us For:  4315 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  46

Να σου πω Νικόλα όταν διάβασα το πρώτο βιβλίο του Νεσμπό που έπεσε στα χέρια μου ξενύχτησα και το διάβασα σερί όλο (ήταν οι Κυνηγοί κεφαλών) και προφανώς με ενθουσίασε, όμως πλέον έχοντας διαβάσει 12 βιβλία του (και έχοντας άλλα 2 στο ράφι με τα αδιάβαστα) μου φαίνεται υπερβολικός. Και στην βια (πόσους σίριαλ κίλερ έχει αντιμετωπίσει επιτέλους ο Χάρυ Χόλε; λέγαμε για πλάκα με κάποιον φίλο ότι όταν ξεκίνησε να γράφει ο Νεσμπό η Νορβηγία είχε γύρω στα 7 εκατομμύρια πληθυσμό, τώρα πρέπει να έχει πέσει στα 5) και στα σχέδια που καταστρώνουν οι κακοί τα οποία προβλέπουν μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια με ακρίβεια δευτερολέπτου (αυτό βέβαια υπάρχει γενικότερα στα σύγχρονα αστυνομικά) και ξεκινά να υλοποιείται χωρίς να πηγαίνει στραβά τίποτα (ούτε μια αστοχία μερικών λεπτών λόγω ενός κόκκινου φαναριού ή μιας διαφοράς στο κυκλοφοριακό). Τέλος πάντων, σήμερα τον θεωρώ μεν έναν διασκεδαστικό συγγραφέα αλλά έχει καιρό να με κάνει να ενθουσιαστώ με κάτι δικό του (και γενικότερα η σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία εδώ που τα λέμε, με εξαίρεση ίσως τον Αρναλδούρ Ιδρίδασον που στα 3 δικά του που έχω διαβάσει είναι -μου φαίνεται- πιο προσγειωμένος.

Επεξεργασία από thor77
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους


  • Member ID:  25318
  • Group:  Members
  • Topic Count:  6
  • Content Count:  1381
  • Reputation:   10055
  • Achievement Points:  1410
  • Days Won:  1
  • With Us For:  4315 Days
  • Status:  Offline
  • Last Seen:  
  • Age:  46

Από την προηγούμενη αναγνωστική μου αναφορά ολοκλήρωσα την Εξέγερση του Βλαντισλάβ Ρέιμοντ, ενός μάλλον ξεχασμένου σήμερα Πολωνού νομπελίστα λογοτεχνίας (1924). Το θέμα είναι η επανάσταση και το πώς αυτή εκφυλλίζεται από τις εμμονές της επαναστατικής ηγεσίας και από την απογοήτευση του επαναστατημένου λαού υπό μορφή παραβολής. Ενδιαφέρον μεν, ειδικά το τέλος του. αλλά κάτι του έλειπε. 

 

Στη συνέχεια διάβασα την Τέταρτη πλευρά του τριγώνου του/των Έλερυ Κουίν με πρωταγωνιστή τον Έλερυ Κουίν (:P) αστυνομικό κλασικής συνταγής για χαλαρό διάβασμα που είχε δοθεί από την Καθημερινή το προηγούμενο καλοκαίρι (νομίζω) και ήταν ανατύπωση από τα κλασικά ΒΙ.ΠΕΡ. Χαριτωμένη μετριότητα, περνάς καλά αν δεν έχεις υπερβολικές απαιτήσεις και δυο μήνες μετά δεν θυμάσαι τι διάβασες.

 

Μετά διάβασα το Κατάλογος απολεσθέντων της Γιουντίτ Σαλάνσκι από την Γερμανία. Μια σειρά από κείμενα πάνω σε περισσότερο ή λιγότερο γνωστά χαμένα "πράγματα". Από ένα νησί στον Ειρηνικό, μέχρι την πρώτη ταινία του Μουρνάου ή τα ποιήματα της Σαπφούς. Κάθε κείμενο έχει τον δικό του χαρακτήρα, άλλα είναι μυθοπλασία κι άλλα τείνουν στο δοκίμιο. Άλλα σχετίζονται πολύ με το "απολεσθέν αντικείμενο" και σε άλλα αυτό είναι απλά η αφορμή για την συγγραφή του κειμένου. Φυσικά όπως συμβαίνει σε τέτοια βιβλία όλα τα κείμενα δεν είναι ισάξια. Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε αλλά δεν με κέρδισε και απόλυτα.

 

Τώρα διαβάζω το Τελευταίο πέταγμα του φλαμίνγκο του Μία Κουτό από την Μοζαμβίκη. Μου αρέσει πολύ, είναι έντονα επηρεασμένο από τον λατινοαμερικάνικο μαγικό ρεαλισμό (ή τον ανιμιστικό ρεαλισμό όπως τον αποκαλεί στην αφρικανική εκδοχή του  ο Πεπετέλα) και περιγράφει με χιούμορ (συχνά σκοτεινό) την μετεμφυλιακή κατάσταση στη χώρα του.

Επεξεργασία από thor77
Σύνδεσμος για σχολιασμό
Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Απάντηση σε αυτό το θέμα ...

×   Έχετε επικολλήσει περιεχόμενο με μορφοποίηση.   Κατάργηση μορφοποίησης

  Επιτρέπονται μόνο 75 emoticons maximum.

×   Ο σύνδεσμός σας έχει ενσωματωθεί αυτόματα.   Εμφάνιση ως σύνδεσμος

×   Το προηγούμενο περιεχόμενό σας έχει αποκατασταθεί.   Διαγραφή εκδότη

×   Δεν μπορείτε να επικολλήσετε εικόνες απευθείας. Ανεβάστε ή εισάγετε εικόνες από URL

×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.