Ποιανου κομικ η απωλεια μας πονεσε παραπανω?

[comicomanic]

Σκεψου να εχεις κατω απο το κρεβατι σου στο εξοχικο, μια μεγαλη κουτα με διακοσια διαφορα περιοδικα και οταν 

 

σε πανε οι γονεις σου εκει για διακοπες το καλοκαιρι να διαπιστωσεις οτι εξαφανιστηκαν ολα γιατι ενοχλουσαν τη μανα σου στο σφουγγαρισμα.

 

Για μενα λοιπον η δεκαετια του '80 ειχε μπει πολυ ασχημα.

 

Μαζι με αυτα πεταχτηκε και η παιδικη μου ηλικια.     

Επεξεργασία Αυγούστου 25, 2021 από comicomanic

[Isley]

Διάβασα με προσοχή όσα γράψανε οι προηγούμενοι και μπορώ να πώ με βεβαιότητα οτι συμπάσχω.. Καταστράφηκαν αρκετά κομικς απο τη μητέρα μου και σίγουρα και απο εμένα αλλα θυμάμαι 2 συγκεκριμένες περιπτώσεις.

 

Θα πηγαίναμε διακοπέςμε τους δικούς μου και πριν ξεκινήσουμε ζήτησα τα ΚΟΜΙΞ μου. Πηγαίνει λοιπόν η μητέρα μου, τα παίρνει απο το σπίτι και τα βάζει στο πορτ μπαγκαζ χύμα (δε το είδα) και πάει στο καπάκι ο πατέρας μου χωρις να τα δει και βάζει απο πάνω μια βαλιτσα. Ρωτάω που είναι, είπα τα θέλω δίπλα μου και με διαβεβαίωσαν οτι δε θα πάθουν τίποτα. Όταν φτάσαμε συνειδητοποίησα οτι είχαν τσαλακωθει/τσακιστεί στη ράχη καθώς και οτι κάποια είχαν σκιστεί διοτι είχε χωματόδρομο και η βαλίτσα χόρευε κασιλαμά στη διαδρομή. Μιλάμε για 5 ΚΟΜΙΞ της πρώτης 10δας. Επειδή έκλαιγα με διαβεβαίωσαν οτι θα τα αγοράσουμε πάλι καινούργια και...ακόμα να τα δώ. Πρόσφατα σχετικά, πριν λιγα χρονια το χτύπησα στη μητέρα μου και είπε: πόσο κάνουν πιά, να στα πάρω. Είδε τιμές και στεναχωρήθηκε για αυτό που έγινε. Τα αγόρασα μόνος μου απο έναν τύπο που δούλευε στον Τερζόπουλο εν τέλει  αδιάβαστα μιντάκια.

 

Μυτιλήνη, πρέπει να ήταν 1992 ή 1993. Διάβαζα στο μπακόνι της πολυκατοικίας το ΚΟΜΙΞ # και ξαφνικά φυσάει, μου φέυγει απο τα χέρια και πέφτει στη σκεπή του σπιτιού δίπλα το οποίο όμως δεν είχε πρόσβαση εκει, μόνο με γερανό ή πυροσβεστική. Το χειρότερο μαρτύριο; Κάθε φορά που έβγαινα στο μπαλκόνι έβλεπα το άψυχο σώμα του να κείτεται εκεί, να το χτυπάει ο ήλιος, το χαλάζι, η βροχή...

[archon]

 

 

το ΚΟΜΙΞ #

 

Το ΚΟΜΙΞ ποιό;

[ΤασίαΚούτ]

 

Κανένα.Από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου να διαβάζει κόμικ, δεν έχω χάσει ποτέ κάποιο ,ούτε έχω δανείσει και προπαντώς ,ούτε έχει χαλάσει κάποιο. Ήμουν πάντα πολύ προσκεκτικός με τα πράγματά μου. Εδώ να φανταστείτε ,έχω ακόμα όλα τα LEGO που είχα όταν ήμουν μικρός χωρίς να έχω χάσει κανένα κομμάτι.

Μπράβο σας είστε πολύ τακτικός όμως αρκετοί από εμάς είναι ή άτυχοι ή άτακτοι .Εγω για παράδειγμα είχα πλαιμομπίλ αλλά τα έχασα απο εδώ και εκεί διότι δεν με ενδιέφεραν πλέον αλλά όταν έχασα το τεύχος του Κόναν το 136 που είναι το αγαπημένο μου εξαιτίας μετακόμισης τοτε ένιωσα πολύ άτυχη και βεβαίως στεναχωρέθηκα. Τώρα όμως το βρήκα χάρις στο Φόρουμ

 

 

Όταν μετακόμισα είχα μια κούτα με βιβλία τα οποία ήταν τα αγαπημένα μου συν των άλλων είχα το τεύχος του Κόναν ο Βάρβαρος το 136 δυστυχώς η μεταφορική έχασε μερικές από τις κούτες μια από τις οποίες ήταν και εκείνη που είχε τα βιβλία και το κόμικ.Δεν με πόνεσαν τόσο τα βιβλία αφού ήταν εύκολο να τα βρω και τα βρήκα όλα.Αλλά με πόνεσε πολύ η απώλεια του συγκεκριμένου τεύχους του Κόναν. Έφυγα για εξωτερικά γύρισα αλλά δεν ήξερα που να απευθυνθώ για να το βρω και συν των ά΄λλων δεν θυμόμουν και το τεύχος. Οπότε μετά από πολλές περιπλανήσεις και ψάξιμο βρήκα το φόρουμ μας και ρώτησα .Και η συνέχεια γνωστή για αυτούς που ξέρουν αλλά για όσους δεν γνωρίζουν το επαναλαμβάνω βρήκα το τεύχος και πραγματικά ήμουν πολύ ευτυχησμένη

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 5, 2016 από φλοκ

[CaptainMarvel17]

Είχα δανείσει για διάβασμα όλα τα τεύχη του Αστερίξ σε στενό συγγενικό μου πρόσωπο πριν από 30 και πλέον χρόνια και δυστυχώς δεν μου τα επέστρεψε ποτέ. Δανεικά και αγύριστα δηλαδή. Από τότε δεν έχω ξαναδανείσει ποτέ κόμικ (όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι).

 

Ευτυχώς τα Αστερίξ δεν είναι σπάνια κόμικς. Μπορεί κανείς να τα ξαναβρεί εύκολα. Δυσάρεστη εμπειρία πάντως.

[PLUTO]

Πίστευα ότι μόνο η δικιά μου μητέρα (άντε και καμιά - δυο άλλες, χωρίς πάντως να έχω σχετικά στοιχεία) είχε προσωπικά με τα κόμικς μου,  μέχρι που διάβασα το παρόν θέμα ! Έχω λοιπόν να καταθέσω, ότι είμαι απόλυτα σίγουρος πως η μαμά έκανε πράξη την εκπεφρασμένη απέχθειά της για τα κόμικς, αν και εκείνη ουδέποτε το παραδέχθηκε. Όταν αναζήτησα, λοιπόν, στο πατρικό μου την Ιστορία και Δόξα της Δυναστείας των Ντάκ (του 82), κάποια 1000άρια μίκυ μάους και τα βιβλία της πρώτης έκδοσης των ιστοριών του Μικρού Νικόλα, (απο έναν εκδοτικό οίκο που τώρα έχει κλείσει, αλλά δεν θυμάμαι το όνομά του), δεν βρήκα τίποτα !

Ακόμα  φέρω βαρέως την απώλεια και περιττό να πω πόσο μου την έδωσε που δεν το έχει παραδεχθεί ακόμα και σήμερα, αλλά από τα συμφραζόμενα ("σιγά μωρέ τι έγινε") τεκμαίρεται η ενοχή της. (σ' αγαπώ, μαμά )

Ίσως δεν θα έπρεπε να έχω παντρευτεί και μετακομίσει, αλλά να καθόμουν με τους γονείς και να φυλούσα τα κόμιξ μου !

[CaptainMarvel17]

Πάντως εγώ δεν είχα τέτοιο πρόβλημα με την συγχωρεμένη την μητέρα μου. Σεβόταν τα πράγματά μου. Αντιθέτως, εγώ ήμουν ανόητος και όταν ήμουν πιο νέος πέταξα αρκετά κόμικς (και φυσικά τώρα το μετανιώνω).

 

Στερνή μου γνώση να σ'είχα πρώτα.

[1SUPERMAN1]

Η δική μου ιστορία έρχεται να επιβεβαιώσει το "σύνδρομο της μαμάς" εις διπλούν. Κάποτε στην ηλικία των 15 περίπου είχα μια αξιοζήλευτη συλλογή από μικρά Μίκυ (τεύχη από 100ρια μέχρι 800ρια),  μεγάλα Μίκυ , Δυναμικά Αγόρια , Αγόρια , Λούκυ Λουκ , Ποπάυ ,Σεραφίνο , Τιραμόλα, Κοκορίκο, Κλασικά Ντισνευ, Βαβούρα , Τρουένο , Πινόκιο , Φάντομ , Βέλος , MAD , Μάιτυ Μάους , Κομη Δράκουλα, Γκραν Γκινιόλ , Κάπταιν Αμέρικα , Σπαίντερμαν , και πολεμικά όπως Κράνος , Πόλεμος, Δράσις κλπ

Επειδή ενοχλούσαν τη μάνα μου στο σπίτι αποφάσισα να τα δώσω σε έναν κολλητό φίλο μου  να τα φυλάξει καθώς ήταν και αυτός συλλέκτης και μάλιστα μεγαλύτερος από μένα . Ο ίδιος είχε μάλιστα επιπλέον και τεύχη από μικρά Μπλεκ , Ζαγκόρ , όλη τη συλλογή Όμπραξ , Σούπερμαν κ.α. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ύστερα από μερικά χρόνια και αφού είχαμε γυρίσει από το στρατό , ρώτησα τον φίλο μου για τα κόμικς . Με μεγάλη του λύπη με πληροφόρησε ότι είχαν πεταχτεί ΟΛΑ από τη μάνα του

Έτσι κάθε φορά που συναντιώμαστε καθόμαστε και κλαίμε τον πόνο μας. Εγώ άρχισα να αγοράζω κόμικς ύστερα από αρκετά χρόνια και αναπλήρωσα  ένα μεγάλο μέρος της συλλογής που είχα , μόλις πληροφόρησα τον φίλο μου την μεγάλη αξία που έχουν τα κόμικς που πετάχτηκαν ο πόνος έγινε ακόμα μεγαλύτερος.

Επεξεργασία Ιανουαρίου 14, 2018 από 1SUPERMAN1

[lovcom]

Ενώ τις συλλογές αρκετών σε σύγκριση με τη δική μου που είχα παλαιότερα, δεν τις έφτανα, νομίζω όμως στη σύγκριση "όγκου απωλείας κόμικς" θα είχα σοβαρές πιθανότητες να κερδίσω την πρώτη θέση...

Αν ξέρατε τι έχω χάσει/πετάξει, θα με διαγράφατε οριστικά απο το φορουμ..

 

Αν όμως πρέπει να διαλέξω ένα για να είμαι εντός θέματος, θα ήταν το Carl Barks 10x10. Tι όμορφο τεύχος..

Επεξεργασία Μαρτίου 11, 2019 από lovcom

[Indian]

On 11/3/2019 στο 6:10 ΜΜ, lovcom είπε:

...ήταν το Carl Barks 10x10

 

Όου! Αυτό με πόνεσε που το άκουσα!

 

 

 

[karolos79]

Τρία κόμικς είναι αυτά που χάθηκαν "άδοξα" (σίγουρα είναι και άλλα υπερηρωικά του Καμπανα και της Μαμούθ, αλλά δεν το έχω ψάξει έως σήμερα).

α. ΥΠΕΡΤΕΥΧΟΣ SPIDER-MAN HOOKY (1986): πιθανόν πετάχτηκε από τη μανά μου όταν πολλά κόμικς φαγώθηκαν από τα ποντίκια στο ακατοίκητο σπίτι της συγχωρεμένης γιαγιάς μου.

β. BATMAN: ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ (1989): δανείστηκε σε ένα "φίλο" και δεν επιστράφηκε ποτέ. (δεν τον θυμάμαι γιατί ήταν ένας περιστασιακός φίλος). Μήπως τον έλεγαν Κυριακό; Πολύ κ@λοπαιδο ο Κυριάκος. 

γ. 1ος τόμος ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ (ΨΑΡΟΠΟΥΛΟΣ): μια από τα ίδια. Λες να τον έδωσα στον ίδιο την αποφράδα εκείνη ημέρα;   

Τα δυο πρώτα ήταν πολύ ακριβά για την εποχή τους. Κόστιζαν 300 και 450  δραχμές αντίστοιχα αν δεν κάνω λάθος.

Το ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ ήταν δυσεύρετο ακόμη και τότε. (1987-1988).

[Kurdy Malloy]

Θεοί από το Διάστημα και Μάχη των Πλανητών. Πόνος.

[Θοδωρής Καραπάνος]

Δεν θα το πιστέψετε, αλλά προς το παρόν, δεν έχω χάσει κανένα κόμικ μου! Ωστόσο, διαβάζοντας το νήμα αυτό λυπήθηκα μπορώ να πω, για τη μοίρα των συλλογών των συμφορουμιτών. Πραγματικά δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα εάν κάποια μέρα έμπαινα στο δωμάτιό μου και είχαν εξαφανιστεί όλα μου τα κόμικς!

[ManaLeak13]

Πριν από 1 ώρα, Θοδωρής Καραπάνος είπε:

Δεν θα το πιστέψετε, αλλά προς το παρόν, δεν έχω χάσει κανένα κόμικ μου!

 

Eχουν αλλαξει οι εποχες πλεον Θοδωρη, γιαυτο. Παλιοτερα στα πετουσαν, τα δανειζες, τα χαριζες, δε σε πολυενοιαζε. 

Τωρα βλεπεις ο καθενας οτι δεν το θελει, το πουλαει. Και δεν αναφερομαι μονο σε κομικς.

 

Ουτε και εγω εχω χάσει ή πεταξει κομικς. Εχω χασει (μαλλον μου εχουν πεταξει) αλμπουμ με αυτοκολλητα. Και εχουν αξιες 100ευρα και βαλε στην πιατσα. Και μιλαμε το λιγοτερο για 7-8 χαμενα αλμπουμ (πιθανό και 10+) ...   Τουλαχιστον εχουν διασωθεί άλλα τοσα, κατι ειναι και αυτο. 

 

 

ΕDIT: Eχουν πεταξει απειρα κομικς του πατερα μου ομως. Μικυ Μαους 200ρια εως αγνωστο, μπλεκ, τιραμολα και δε ξερω εγω τι αλλο εβγαινε στα 70ς-80ς. Τα τσεπωσε όλα τσαμπέ ενας πλανωδιος αρχες 90 γιατι ακουσον ακουσον "επιαναν χωρο στη γιαγια".  Ισως να μιλαμε και για 500 και βαλε τευχη. 

Η εποχή που η συνειδητή εξαπάτηση είχε βαφτιστεί ως "σε βοηθαω να καθαρισεις τον χωρο σου" 

Επεξεργασία Απριλίου 18, 2023 από ManaLeak13

[Θοδωρής Καραπάνος]

5 λεπτά πριν, ManaLeak13 είπε:

Η εποχή που η συνειδητή εξαπάτηση είχε βαφτιστεί ως "σε βοηθαω να καθαρισεις τον χωρο σου" 

Καλά μην το λες αυτό. Πολλοί πλανόδιοι πωλητές, δεν γνώριζαν καν τι κόμικς αξίας κρατούν. Κάπου εδώ μέσα είχα διαβάσει ότι ένα μέλος, είχε αποκτήσει Μίκυ Μάους πρώτης δεκάδας από πλανόδιο πωλητή σε πολύ καλές τιμές. Δυστυχώς, δεν θυμάμαι σε ποιο ποστ ακριβώς. Βέβαια, υπήρχαν και πολλά μούτρα, τα οποία εκμεταλλευόμενα την αφέλεια και την απειρία του κόσμου, έπαιρναν δωρεάν και πουλούσαν ακριβά!

[v hunter d]

Έχω χάσει πολλά, δε με έχει νοιάξει καθόλου. Η ζωή συνεχίζεται...

[theforce]

Έχω χάσει πάρα πολλά, αλλά τώρα πια δεν με πειράζει τόσο πολύ, λόγω της απόκτησης των περισσοτέρων από αυτά σε ψηφιακή μορφή με τη βοήθεια των εξωτερικών πηγών του φόρουμ , τη φανταστική δουλειά του arxeiokomik (εξακολουθώ να ελπίζω πως θα ξανανοίξει η σελίδα) και της ομάδας στο facebook "ψηφιακή βιβλιοθήκη ελληνικών κόμικς" που επίσης κάνει απίστευτη δουλειά.
Sport Billy της Harmi Press όμως, δεν βρίσκω πουθενά, ούτε καν ξένα τεύχη (ελάχιστα μόνο). Έτσι, ίσως τελικά για αυτά να παραμένει πιο έντονη η στενοχώρια μου.

Όχι ότι δεν μου λείπουν η Μάχη των Πλανητών, πολλά Μπλεκ, πολλά έγχρωμα του Καμπανά, τα περισσότερα Σούπερμαν και Μπάτμαν του Ψαρόπουλου, το αγαπημένο μου Αστερίξ και Κλεοπάτρα του Ψαρόπουλου που μου κρατούσε συντροφιά σε μια δύσκολη στιγμή όταν ήμουν παιδί... Τα περισσότερα από αυτά ξεχάστηκαν στο εξοχικό της γιαγιάς μου και έγιναν προσάναμμα για το τζάκι. Τα υπόλοιπα δεν έχω καταλάβει πώς χάθηκαν... Επίσης στενοχωρήθηκα πολύ για τα πρώτα 10 Αντιρίξ και Συμφωνίξ με τα οποία διπλωνόμουν από τα γέλια, αλλά και για πολλά τεύχη κλασικά Μίκυ Μάους, Σούπερ Μίκυ που υπεραγαπούσα, όπως και... εεε ναι, τέλος πάντων, όπως έλεγα τώρα πια δε με πειράζει τόσο πολύ (λέγε λέγε, μπορεί να το πιστέψω στο τέλος .

Στην πορεία βρηκα στο Μοναστηράκι κάποια τεύχη του Καμπανά, του Αντιρίξ, τον Αστερίξ σε νέα έκδοση της Μαμούθ φυσικά, κλπ, Χάρηκα μεν όταν τα απέκτησα, αλλά δεν ήταν αυτά που είχα πρωτοαγοράσει ως παιδί. Δεν ήταν τα δικά μου. Δεν υπήρχε τόσο έντονος συναισθηματικός δεσμος. Εξαίρεση το Σπάιντερ-Μαν #37, που ήταν το πρώτο πρώτο κόμικς που αγόρασα, οπότε όταν το ξαναγόρασα ως μεταχειρισμένο χάρηκα πάρα πολύ, κι ας μην ήταν το "δικό μου" των παιδικών χρόνων.

Επεξεργασία Απριλίου 19, 2023 από theforce

[Θοδωρής Καραπάνος]

3 ώρες πριν, theforce είπε:

Sport Billy της Harmi Press όμως, δεν βρίσκω πουθενά

Στη Jemma στον Πειραιά, έχεις κοιτάξει;

[Slaine]

Δεν ξέρω πραγματικά πια απώλεια κόμικ πόνεσε περισσότερο. Αυτά που εξαφανίστηκαν με μαγικό τροπο, βλεπε μάνα ή γιαγιά, ή αυτα που δυστυχώς πέταξα εγώ. Κάποια ξαναβρεθήκαν κάποια όχι. 

Αυτο όμως που θυμάμαι χαρακτηριστικά, και ηταν τραγικό, ηταν ένας γεμάτος σάκος με κόμικ από αγόρι, περιπέτεια και άλλα που δεν θυμαμαι απο όλη τη χρονία, τα οποία θα έπαιρνα μαζί μου στο χώριο το καλοκαίρι αλλα δεν μπήκαν ποτέ στο αυτοκίνητο καθώς ο πατέρας μου ξέχασε να τα βάλει μέσα και έμειναν στο πεζοδρόμιο. 

[Lord Makro]

Ωχ.... αυτό θα πόνεσε πολύ...

[Indian]

On 10/6/2023 στο 8:18 ΜΜ, Lord Makro είπε:

Ωχ.... αυτό θα πόνεσε πολύ...

 

Αυτό δεν πονάει πολύ. Αυτό σου αφήνει ψυχικό τραύμα για όλη σου την ζωή!

 

 

[Slaine]

8 ώρες πριν, Indian είπε:

 

Αυτό δεν πονάει πολύ. Αυτό σου αφήνει ψυχικό τραύμα για όλη σου την ζωή!

 

 

Πες το ψέμματα. Ακόμα το χτυπάω στον πατέρα μου😁

[rolandofshire]

Στο Μαρσέλ Ντάλτον ο πατέρας μου είχε ρίξει στο χωριό ένα ποτήρι κρασί κατά λάθος. Ήταν το τελευταίο κόμικ που έδωσα πάρα πολλά λεφτά για το μέγεθος και την έκδοση και εκεί που είπα δε το ξανακάνω για κόμικ αυτό.

[Ubergorn]

Μια ολόκληρη κούτα με Μίκυ μάους ,αλμανακο,μεγάλα Μίκυ,Βαβέλ και άλλους θησαυρούς που είχα στο σπίτι στο χωριό και πετάχτηκαν είτε κάηκαν πριν 20+ χρόνια γιατί "μεγάλωσες με κόμιξ θα ασχολείσαι"  ? Ακόμα πονάει οσο το σκέφτομαι....

 

Από την άλλη το νούμερο 2 του Κόμιξ που χάθηκε άδικα ενώ το είχα....