Good and Cheap [ Καλές και φθηνές εκδόσεις ]

[jimtsel]

 

Καλες σειρες της Marvel της δεκαετιας του 90(τελη τουλαχιστον)ειναι τα limited series του Man-thing(De Matteis/Sharp) οπως επισης και το Werewolf by night(Jenkins/Manco).Δυστυχως δεν προλαβαν να αναπτυξουν το στορυ πολυ(ακυρωθηκαν αποτομα λογω χαμηλων πωλησεων) αλλα νομιζω οτι αξιζαν να συνεχισουν τοτε.Ειδικα το werewolf by night εχει εκπληκτικο artwork(ισως η καλυτερη δουλεια του Manco)και συστηνεται στους horror fans.Ειχαν βγει κατω απο το strange tales label πολυ πριν βγει το max imprint της μαρβελ και ηταν κατι σαν την απαντηση της μαρβελ στη vertigo της DC.Τσεκαρετε τα αν δε βαριεστε

[jimtsel]

 

Σας αρεσει ο Nick Fury???Αναφερομαι βεβαια στον original και οχι στον ιμιτασιον που προσπαθει να πλασαρει η Μαρβελ μεσα απο τις ταινιες και τα ultimate comics.Σας αρεσει το μαυρο χιουμορ του Ennis με μπολικο gore απο το gritty σχεδιο του Robertson?Για κερασακι στη τουρτα σας χαλανε εξωφυλλα του Sienkiwicz??E τοτε το limited series με τιτλο σκετο FURY ειναι για σας.Το στορυ εχει να κανει με εναν Fury απομειναρι μιας αλλης εποχης(του ψυχρου πολεμου)να προσπαθει να σταματησει εναν πολεμο σε ενα νησι το οποιο εχει καταλαβει καποιος παλιος γνωριμος του ο οποιος θελει να ξεκινησει τον τριτο παγκοσμιο.Το σεναριο ακουγεται αρκετα απλοικο αλλα οπως ανεφερα βλεπουμε ενα Fury εκτος εποχης ο οποιος πολυ απλα δεν εχει τι να κανει οταν δεν εχει καποιο πολεμο να πολεμησει και ξαφνικα βρισκει τον εαυτο του παλι χρησιμο οταν ξεσπαει αυτη η απειλη.Αξιζει να το τσεκαρουν και ολοι οσοι ειναι fans του punisher του Ennis.

[x for xepeta]

THING 2 (1983) Marvel Comics

 

 

Ένας πολύ μέτριος τίτλος αφιερωμένος στο Πράγμα των 4 Φανταστικών, με μερικές φωτεινές εξαιρέσεις (η άλλη είναι το τεύχος 24). Εκδοτική συνέχεια του Marvel Two-In-One, o ό,τι να ναι φασαριόζικος τίτλος του εν λόγω πρωταγωνιστή.

 

Ο Μπεν Γκριμ εξιστορεί στην Αλίσια τη ρομαντική του περιπέτεια στο κολέγιο. H Άλιν Κάμπερς, ο πρώτος του έρωτας, θέλοντας να πετύχει στο χώρο του κινηματογράφου, του δίνει τα παπούτσια στο χέρι. Η μεταμόρφωσή του σε πορτοκαλί Πράγμα είναι ένας ακόμη ανασταλτικός παράγοντας για τη σχέση τους. Δυστυχώς η ζωή παίζει τρελά παιχνίδια και ένα εγκεφαλικό μεταμορφώνει την Άλιν σε ένα ακόμη πιο φρικτό τέρας. Η μισή πλευρά του προσώπου της έχει καταστραφεί και η καριέρα της σαν ηθοποιός διαλύεται και οδηγείται στην κοινωνική απομόνωση. Ένα μάθημα για τον Μπεν Γκριμ για να εκτιμήσει αυτό που έχει.

 

Σενάριο του John Byrne, στα καλά του. Σκίτσο του του Ron Wilson, αντίγραφο μεγάλων ονομάτων της εποχής εκείνης.

 

Συμπαθητική ιστορία.

 

[jimtsel]

WOLVERINE-NOT DEAD YET

To συγκεκριμενο storyline που κρατησε για τεσσερα τευχη και δημοσιευτηκε στην κανονικη σειρα του Wolverine(τευχη 119-122)το 1998 ειναι απο τις αγαπημενες μου ιστοριες στον τιτλο.Το σεναριο ειναι του Warren Ellis και το artwork απο τον Leinil Francis Yu του οποιου η δουλεια στα συγκεκριμενα τευχη παιζει να ειναι και η καλυτερη.Παρεδοχομαι οτι το συγκεκριμενο storyline δεν ειναι κανα πολυ γνωστο,ουτε θεωρειται και κατι φοβερο αλλα εγω προσωπικα το συστηνω στους φαν του wolvie ειδικα μιας και εχει κυκλοφορησει και σε hardcover μορφη.Η ιστορια διαδραματιζεται στις εποχες που ο Logan δουλευε ως κατασκοπος για την καναδικη κυβερνηση και εχει να κανει με εναν αιμοσταγη δολοφονο τον οποιο ο Logan νομιζε πως ειχε αφησει νεκρο.Ο επαγγελματιας δολοφονος γνωστος και ως White Ghost βρισκεται παντα ενα βημα μπροστα απο τον Logan και προσπαθει μετα απο τοσα χρονια να τον εξοντωσει,ειτε με σφαιρες απο adamantium,βομβες ktl.To παραπονο μου με αυτο το στορυ ειναι οτι κρατησε μονο 4 τευχη ενω θα μπορουσε ανετα κρατησει για 6.Παρολα αυτα τα τευχη αμα αποφασισει να τα παρει κανενας ειναι φτηνα(το hardback δεν ξερω).Το artowork του Leinil Francis Yu τοτε επαναλμβανω ηταν ολα τα λεφτα(καμια σχεση με τη δουλεια του στο New avengers).Tελος ο Logan τοτε ηταν χωρις adamantium πραγμα που αφηνε τον χαρακτηρα ευαλλωτο και ηταν δυνατον να τον σκοτωσεις.

Επεξεργασία Νοεμβρίου 12, 2010 από jimtsel

[x for xepeta]

WOLVERINE 1-11 (2003) Marvel Comics

 

 

Εδώ έχουμε την αρχή μιας νέας σειράς-αρίθμησης του τίτλου του γνωστού μεταλλαγμένου. Τρεις ήταν οι λόγοι: να ανεβούν οι πωλήσεις με το να προσέξει το κοινό τον τίτλο, να ξεκαθαρίσει το πεδίο για την πλήρη μελλοντική επανέκδοση σε paperbacks με σενάρια συγκεκριμένου μεγέθους, και να φανεί η διαφορετική πλεύση των ιστοριών που υιοθέτησε η νέα καλλιτεχνική ομάδα.

 

 

Στις ιστορίες αυτές δεν έχουμε πολύχρωμες στολές υπερηρώων και ο πρωταγωνιστής είναι πιο κοντός, γεμάτος και άσχημος (στα επόμενα το μετανιώνουν και αλλάζουν πάλι τη μορφή του). Στα πρώτα τεύχη έχουμε τον Wolverine να παίρνει προσωπικά τη δολοφονία μιας εικοσάχρονης γειτόνισσας από συμμορία εμπόρων λευκής σαρκός και όπλων. Το θύμα χωρίς να το επιδιώξει μπλέκεται στο στόχαστρό τους και έμμεσα ζητά τη βοήθεια του Logan. Η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο, μαζεύονται πολλά πτώματα, και ο πρωταγωνιστής αμφιβάλει για την ανθρωπιά και τη λογική του.

 

 

Στη δεύτερη μεγάλη ιστορία ο Wolverine φτάνει στην πόρτα ενός εμπόρου ναρκωτικών, δολοφόνου πολλών ανθρώπων, και η ηθική του τον εμποδίζει να αποδώσει τη δικαιοσύνη με τον τρόπο που συνηθίζει, αφού ο αντίπαλός του είναι έγκυος. Σε αυτές τις ιστορίες προσπαθούν να δώσουν ένα πιο ρεαλιστικό κλίμα, πράγμα που το μετανοιώνουν σε λίγα τεύχη και έχουμε πάλι παρδαλές σουπερηρωικές στολές και παλαβιάρικες μάχες (Enemy of the State κλπ.)

 

 

Σενάριο του Greg Rucka, που δε μπορώ να πω ότι με τρελαίνει, καταλαβαίνω όμως το κοινό του. Σκίτσο του Leandro Fernandez και του Darick Robertson, γνωστός από το Transmetropolitan. Τον θυμάμαι στα New Warriors & Justice League Europe με τα in your face καρέ του και τις ελάχιστα πιο ψωμωμένες από το μέσο όρο φιγούρες.

 

Χαμηλές τιμές σε γνωστά ιντερνετικά κομικσομάγαζα. Τίποτα σπουδαίο, απλές Pulp ιστορίες κάτω του cover price χωρίς να νοιώθετε ηλίθιοι για το σενάριο που μόλις διαβάσατε.

 

[The_Sandman]

Η ιστορία ήταν πραγματικά αξιόλογη. Όπως είπε και ο Θόδωρος αλλαγή ύφους με αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Την σειρά την σταμάτησα στο 14ο τεύχος λόγω του απαράδεκτου σχεδίου του Robertson! Η δουλειά του στο Transmetropolitan ήταν εξαιρετική και τεύχος με το τεύχος έβλεπες την εξέλιξή του. Έπαιζε βέβαια ρόλο και το ότι τα μελάνια τα έκανε ο Ramos (o Rodney όχι ο άλλος, ο ακατονόμαστος). Στο Wolverine τα ανέλαβε ο ίδιος και ήταν σαν να μελάνωνε με σπασμένο χέρι που το είχε στον γύψο! Το ίδιο απαράδεκτο ήταν και το χρώμα -όχι δεν ευθύνεται ο Robertson και γιαυτό αλλά το Studio F. Ήταν τόσο ψεύτικο που σε απωθούσε.

[x for xepeta]

τα μελάνια τα έκανε ο Ramos (o Rodney όχι ο άλλος, ο ακατονόμαστος).

 

[jimtsel]

Ναι τα πρωτα τευχη ηταν οντως καλα και ειχαν τον καταλληλο τονο που πρεπει να εχει μια ιστορια με τον wolverine.Παρολο που εχω ολα τα τευχη δεν μπορω να πω οτι θυμαμαι και πολλα storylines(τυχαιο?).Καλη ηταν και η περιοδος Tieri/Chen στον τιτλο αλλα αναφερομαι στο προηγουμενο volume τευχων.Καποια στιγμη θα τα ξεθαψω και εκεινα και θα κανω κανα review.Γελασα πολυ btw με το σχολιο για τον ακατανομαστο

Επεξεργασία Νοεμβρίου 13, 2010 από jimtsel

[x for xepeta]

CROSSOVERS 1-9 (2003) Crossgen Comics Code Six

 

 

Ένα έξυπνο κόμικ που διαλύει όλους τους κανόνες και τα κλισέ που ξέρατε. Από το Code 6 Imprint της Crossgen Comics. Κυκλοφόρησαν μόνο 9 τεύχη και ένα paperback με τα πρώτα 6.

 

 

Πατέρας Υπεράνθρωπος, μάνα κυνηγός βρικολάκων, κόρη πριγκίπισσα του πολέμου και γιος θύμα απαγωγής εξωγήινων και εξπέρ στις στενές επαφές τρίτου τύπου. Όλοι μαζί σε ένα σπίτι. Οι ζωές τους δεν έχουν καμιά ισορροπία αφού ο ένας μπλέκεται στις υποθέσεις του άλλου. Ακόμη και οι αντίπαλοί τους μπερδεύονται μεταξύ τους στις μάχες. Ο απόλυτος αχταρμάς των κόμικς προς τέρψη της διασκέδασής μας. Ευχάριστες αστείες καταστάσεις, κυλάνε όμορφα οι ιστορίες, πάντα στα καλάθια των απούλητων. Μην ξεχάσω και να αναφέρω τον πανέξυπνο σκύλο που σωζει τους παντες.

 

 

Σενάριο του Robert Rodi, που τον γνωρίσαμε στο LOKI της Ανούμπις, και στα Identity Disk & Elektra (Marvel), Codename Knockout (Vertigo – με πρωταγωνίστρια ένα θηλυκό 007), και άλλα συνήθως φαιδρά κόμικς. Μελάνια του βετεράνου Ernie Colon.

 

[johnnyx1991]

WOLVERINE 1-11 (2003) Marvel Comics

Το πρώτο storyline (1-6 νομίζω) ήταν από τα καλύτερα wolverine που έχω διαβάσει, μου άρεσε παρα πολύ αυτό το άσχημος brute στον wolverine και έδειχνε πολύ καλά την ανθρωπιά του, στο επόμενο storyline τα καταστρέψανε όλα αφού σκότωσε το μισό μεξικό χωρίς δεύτερη σκέψη και τον κάνανε μαλλιά

 

Πάντως ήταν από τα πρώτα comic που διάβασα σκαναρισμενα (ήταν όταν έμαθα ότι τα ultimate είναι άλλο universe και ήθελα να μάθω τι γίνετε), και ακόμα θυμάμαι ένα λάθος που βρήκα

 

Να το σκίτσο που κάνανε στο τέλος του τεύχους 6

Και να το σκίτσο στην αρχή του 7 που άλλαξε το σχέδιο

 

Βρείτε τις διαφορες

[gagapiou]

Πολύ ωραίο topic παιδιά.

 

Να πω και εγώ 4 τιτλάκια.

 

1. Sleeper season one & two(wildstorm)(Ed Brubaker - Sean Phillips)

 

2. Criminal vol 1 1-10, vol 2 1-7 vol 3 the sinners 1-5 2006-2009 (Ed Brubaker - Sean Phillips)

 

3. Wildcats (1999-2001) vol.2 8- 28 (Joe Casey - Sean Phillips)

 

4. Scene of a crime 1-4 ((Ed Brubaker - Michael Lark -Sean Phillips)

[mr-d]

τον Sean Phillips τι τον έχεις?

 

 

(btw ένα απο τα καλύτερα τοπικ του gc)

[x for xepeta]

DAREDEVIL 250-251 (1988) Marvel Comics

 

 

Μια οικολογική οργάνωση έχει γίνει στόχος της αμερικάνικης κυβέρνησης και φροντίζει να την παρουσιάσει ως «τρομοκράτες» του καπιταλισμού. Η συγκεκριμένη οργάνωση ζητάει τη βοήθεια του πρώην δικηγόρου Mat Murdock. Κινδυνεύει από εμπρηστές, δυσφήμηση, πληρωμένους δολοφόνους και ένα καλά οργανωμένο έγκλημα που έχει σκοπό να την εξαφανίσει. Όλες αυτές οι κινήσεις προσωποποιούνται σε έναν τυχοδιώκτη ονόματι Bullet. O Daredevil προσπαθεί να σώσει την κατάσταση, καταλαβαίνει όμως πόσο αδύναμος είναι όταν βρίσκει το καπιταλιστικό σύστημα απέναντί του και μια κυβέρνηση δέσμια αυτού.

 

 

Ένα έξυπνο σενάριο που θέτει με διαφορετικό τρόπο το πρόβλημα της μόλυνσης του πλανήτη. Ο ήρωας μπαίνει σε άσχημα διλλήματα, όταν βλέπει ότι ίσως θα αντιμετωπίσει τον παλιό του συνεργάτη στο δικαστήριο. Από την άλλη πλευρά, ο συμπρωταγωνιστής και αντίπαλός του έχει να μεγαλώσει έναν γιο μόνος του που και αυτός με τη σειρά του μαθαίνει τον φρικτό τρόπο που λειτουργεί ο πλανήτης. Το σενάριο της Ann Nocenti ακόμη και τώρα μου προκαλεί δέος. Όσο με εντυπωσίασε τότε την πρώτη φορά που το διάβασα σε ηλικία 14 ετών.

 

 

Τι να πω για το σκίτσο… Ο βασιλιάς του κυβισμού John Romita Jr λειαίνει τις γραμμές του με τη βοήθεια του μελανιού του βετεράνου All Williamson και προσωπικά είναι αυτό που θεωρώ τον ορισμό του παντρέματος στον συγκεκριμένο τίτλο. Μια περίοδος που μπορεί να στέκεται αξιοπρεπώς απέναντι στο σχεδόν τέλειο run του Frank Miller.

 

 

Αν τα βρείτε αγοράστε τα χωρίς δεύτερη σκέψη. Οτιδήποτε άλλο κρατάτε εκείνη τη στιγμή στα χέρια σας είναι απλό τυπωμένο χαρτί. Συγχωρέστε με για τις πολλές σελίδες που παρουσιάζω. Δίνουν πολλά spoilers. Δεν ήξερα ποιες να πρωτοδιαλέξω (DJO μη τολμίσεις να σχολιάσεις!!)

 

 

[Lord Makro]

Δεν τα έχω διαβάσει και ακούγεται αρκετά ενδιαφέρον.

Και μια παρατήρηση για το πώς γίνεται η αφήγηση στα σημερινά αμερικάνικα κόμικς. Διαβάζοντας την υπόθεση σκέφτηκα ασυναίσθητα πόσα τεύχη άραγε να κράτησε όλη αυτή η ιστορία και μετά πρόσεξα ότι ήταν μόλις 2. Αν έβγαινε σήμερα θα μας ζάλιζαν τουλάχιστον για μισό χρόνο...

 

Ο βασιλιάς του κυβισμού John Romita Jr

 

καλοοοο

[x for xepeta]

DAMNED 1-4 (1997) WildStorm Comics – Homage imprint

 

 

Ένα από τα καλύτερα κόμικς που έβγαλε η WildStorm.

 

 

Μικροαπατεώνας μεταφέρει ένα μήνυμα συγκρατούμενού του στην αδερφή του. Το μήνυμα αναφέρεται στην τοποθεσία που βρίσκονται κάποια ματωμένα χρήματα, τα οποία αναζητά ο αρχικός κάτοχος, μεγαλοεγκληματίας που φροντίζει να ενοχοποιήσει τον πρωταγωνιστή με τη δολοφονία ενός αστυνομικού. Πρέπει λοιπόν να ξεπλύνει το όνομά του, να αντιμετωπίσει μια χούφτα κακοποιούς, την αστυνομία και την περίεργη ηθική του απέναντι στον συγκρατούμενό του και την υπόσχεση που έδωσε. Στα πλαίσια του Νομού βέβαια για να μην ξαναβρεθεί στη Φυλακή. Ευτυχώς έχει φίλους εκεί που δεν το περιμένει. Σφαίρες, αίμα, ξύλο, ημίγυμνες γυναίκες (μία είναι), μπάτσοι και έχουμε μια άρτια αστυνομική περιπέτεια.

 

 

Σενάριο και σκίτσο των Steven Grant και Mike Zeck, γνωστοί μας από τον Κύκλο του Αίματος, εκείνο το καταπληκτικό κόμικ που μετέφρασε η Μαμούθ. Ο συγγραφέας είναι στο στοιχείο του, και τα μολύβια του σκιτσογράφου είναι γεμάτο ένταση. Όπως τον θυμόμαστε στα Μάστερ Κουνγκ Φου. Κυλάει γρήγορα και απορώ πως οι δημιουργοί δεν το προώθησαν στον κινηματογράφο. Ένας σιτεμένος Σταλόνε θα ήταν τέλειος. Θα βολευόμουν και με Μπρούς Γουίλις. Με τίποτα Στίβεν Σιγκάλ.

 

Δεν πούλησε καθόλου. Χάθηκε ανάμεσα στα δεκάδες κόμικς των Spider-man, X-Men, Batman, Darkhawk (ήθελα να δω αν με παρακολουθείτε). Δεν το προώθησαν ούτε οι βιβλιοπώληδες ούτε οι εκδότες. Εννοείται ότι θα έδειχναν επαγγελματική και οικονομική εμπιστοσύνη σε άλλους τίτλους. Μαζεύεται εύκολα. Μη το προσπεράσετε.

 

[Lord Makro]

MIKE ZECK ε; Ααααα πρέπει να το ψάξω αυτό!

[x for xepeta]

Τι, δεν το έχεις;

δ

ι

α

μ

α

ν

τ

α

κ

ι

Καλά μην νομίζεις ότι είναι το Άγιο Δισκοπότηρο, αλλά δίπλα σε κάτι άλλα είναι αριστούργημα.

[jimtsel]

Πρωτη φορα τη βλεπω τη συγκεκριενη σειρα.Παντως αμα δεν ελεγες οτι ειναι Mike Zeck στο σχεδιο αποκλειεται να το καταλαβαινα.Καμια σχεση με γνωστο του στυλ.Πιο πολυ σε Lee Weeks μου φερνει να πω την αληθεια, αλλα τεσπα θα το τσεκαρω και γω.

[x for xepeta]

Πρωτη φορα τη βλεπω τη συγκεκριενη σειρα.Παντως αμα δεν ελεγες οτι ειναι Mike Zeck στο σχεδιο αποκλειεται να το καταλαβαινα.Καμια σχεση με γνωστο του στυλ.Πιο πολυ σε Lee Weeks μου φερνει να πω την αληθεια, αλλα τεσπα θα το τσεκαρω και γω.

 

Ναι, δε θυμίζει 100% τον παλίο του εαυτό. Φαίνεται μια ιδέα λιγότερο δουλεμένο το αποτέλεσμα από τα παλιότερα που έδινε ρεσιτάλ λεπτομέριας, με τη βοήθεια κάποιου Inker βέβαια. Τα μελάνια είναι λίγο πιο παχιά και χοντροκομμένα σε αυτό. Όμως παραμένει σε πολύ καλά επίπεδα. Ο Lee Weeks είναι άξιος δημιουργός αλλά πολύ πιο στατικός από τον Zeck

 

Εδώ θυμίζει λίγο τον Greg LaRocque από το Flash του 1988-1992.

[jimtsel]

Παντως σε οσους αρεσει το διδυμο Zeck-Grant και τους αρεσει και το Circle of blood απο Punisher μπορουν αφοβα να τσεκαρουν και το PUNISHER-RETURN TO BIG NOTHING.Πολυ καλη ιστορια αλλα δυστυχως δεν ειναι και πολυ γνωστη ασχετα με το αν πολλοι εχουν διαβασει το circle of blood.Εξαιρετικη δουλεια του Zeck και εδω με φοβερα μελανια απο John Beatty.

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 14, 2010 από jimtsel

[zade]

Παντως σε οσους αρεσει το διδυμο Zeck-Grant και τους αρεσει και το Circle of blood απο Punisher μπορουν αφοβα να τσεκαρουν και το PUNISHER-RETURN TO BIG NOTHING.Πολυ καλη ιστορια αλλα δυστυχως δεν ειναι και πολυ γνωστη ασχετα με το αν πολλοι εχουν διαβασει το circle of blood.Εξαιρετικη δουλεια του Zeck και εδω με φοβερα μελανια απο John Beatty.

 

Νομίζω ότι αυτή είναι καλύτερη σειρά από το Circle of Blood.Πραγματικά δηλασή ,έχω την εντύπωση ότι το Return to Big Nothing είναι η σειρά που διαμόρφωσε τον Punisher ως χαρακτήρα καθώς και τον τρόπο δράσης του μια και καλή.Επίσης είναι πολύ τολμηρή για τα δεδομένα της εποχής και στέκεται άνετα δίπλα σε σημερινές σειρές Punisher χωρίς να φαίνεται η ηλικία της. Και ναι ακόμα θεωρώ ότι το τέλος αυτής της σειράς είναι ότι καλύτερο έχω διαβάσει ποτέ στην κατηγορία «περιπέτεια».

[Lord Makro]

ΟΚ, θα με κάνετε να το παραγγείλω, κανάγιες!

 

Πρόσφατα πήρα και το Circle of blood σε απολαυστικό hardcover... ποιότητα!

[jimtsel]

Νομίζω ότι αυτή είναι καλύτερη σειρά από το Circle of Blood.Πραγματικά δηλασή ,έχω την εντύπωση ότι το Return to Big Nothing είναι η σειρά που διαμόρφωσε τον Punisher ως χαρακτήρα καθώς και τον τρόπο δράσης του μια και καλή.Επίσης είναι πολύ τολμηρή για τα δεδομένα της εποχής και στέκεται άνετα δίπλα σε σημερινές σειρές Punisher χωρίς να φαίνεται η ηλικία της. Και ναι ακόμα θεωρώ ότι το τέλος αυτής της σειράς είναι ότι καλύτερο έχω διαβάσει ποτέ στην κατηγορία «περιπέτεια».

Κοιτα δε θα ελεγα οτι ειναι καλυτερη αλλα ειναι σιγουρα πιο ολοκληρωμενη.Εξαλλου μη ξεχναμε οτι το circle of blood ειχε και καποια προβληματα με το τελευταιο τευχος.Κατι η o διωγμος του Zeck κατι η Μarvel ηθελε μια λιγοτερο βιαιη καταληξη στην ιστορια γι αυτο και χαλασε η σειρα στο τελευταιο τευχος.Aμα την ειχανε ολοκληρωσει οπως θελανε θα ητανε απο τις καλυτερες ιστοριες punisher(καλα παλι ειναι δε λεω).Παντως το Return To Big Nothing ειναι οντως σειρα που ειχε εντονο characterization για τον Frank(απο οτι θυμαμαι δηλ γιατι εχω αρκετα χρονια να το διαβασω)

Επεξεργασία Δεκεμβρίου 14, 2010 από jimtsel

[x for xepeta]

Πραγματικά το τελευταίο τεύχος του Κύκλου του Αίματος είναι απογοητευτικό. Σκίτσο σενάριο στο πόδι. Κρίμα. Τελικά καλύτερα που περιμέναμε τόσα χρόνια το τέλος. Μας είχε γίνει εμμονή. Σαν να περιμέναμε κάτι σπουδαίο.

 

Για τον Punisher έχω να μεταφέρω τα λόγια του jim Starlin: "Όσο έγραφα περιπέτειές του ένοιωσα ότι δεν έχει προσωπικότητα".

[jimtsel]

E ενταξει λιγο αδικο αυτο που λεει ο Starlin.Eπειδη δεν καταφερε να κανει κατι πολυ καλο με τον χαρακτηρα δεν σημαινει οτι ειναι για πεταμα.Αν και εμενα προσωπικα το PUNISHER- P.O.V που ειχε κανει με Bernie Wrightson μου αρεσε καπως.Τωρα για το PUNISHER-Ghosts of innocents το γεγονος οτι δεν θυμαμαι τιποτα απο την ιστορια μαλλον ειναι ενδεικτικο της ποιοτητας της...

[x for xepeta]

HAWKMAN 1-25 (2002) DC Comics

 

 

Τίτλος που δημιούργησε και έγραψε για δυο χρόνια ο Geoff Johns. Βγαλμένος από το περιοδικό JSA, έναν από τους καλύτερους τίτλους σούπερ-ομάδων της τελευταίας δεκαετίας. Ένας άνθρωπος με «γερακίσιες» δυνάμεις, μετενσαρκώνεται κάθε τόσο για να ζήσει έναν καταδικασμένο έρωτα που πάντα οδηγείται στο θάνατο. Από την χρυσή εποχή της αυτοκρατορίας της Αιγύπτου, με τη βοήθεια εξωγήινης τεχνολογίας από τον πλανήτη Θάναγκαρ (τι ωραίο όνομα), ζει δεκάδες διαφορετικές ζωές και έτσι ξεπερνούμε το πρόβλημα των reboot ενός χαρακτήρα που κυριολεκτικά έχουν ξεσκίσει ανόητοι σεναριογράφοι. Παλιομοδίτικες περιπέτειες με πολλούς γκεστ σταρ που διαβάζονται πολύ άνετα από νέους αναγνώστες, γιατί απλά είναι καλογραμμένες. Άλλοτε βάρβαρος εκδικητής που του αρέσει η περιπέτεια και η τυχοδιωκτική ζωή, άλλοτε επιστήμονας αρχαιολόγος με στόχο να εξερευνήσει το «παρελθόν» του και άλλοτε μπον βιβέρ που χαίρεται να διασκεδάζει. Η τελευταία μετενσάρκωση του έρωτά του δεν είναι όμως πλήρης αφού η ψυχή δεν έχει «απελευθερωθεί» σωστά από το προηγούμενο σώμα της.

 

 

Ο Geoff Johns γράφει πολύ όμορφες ιστορίες. Δεν πούλησε τρελά αλλά μιλάμε για άρτια κείμενα. Το δίδυμο Morales-Bair δίνει ρεσιτάλ για δυο χρόνια στο σκίτσο, χάρμα οφθαλμών. Θεωρώ άδικο να περνάνε απαρατήρητοι από μεγάλη μερίδα του κοινού. Ακολουθούν άλλα δυο χρόνια από τους Jimmy Palmiotti και Justin Gray με διάφορους σκιτσογράφους με πάλι καλό αποτέλεσμα.

 

 

Ο τελευταίος χρόνος δόθηκε στους Walter Simonson καιHoward Chaykin. Αποφύγετέ τα. Δεν μπόρεσα ποτέ να ολοκληρώσω μια ανάγνωσή τους.

 

 

Τιμές λογικές σε γενικές γραμμές. Τιμήστε τα ακόμη και με cover price.

 

[conb]

Το εχω διαβασει και ειναι πραγματι πολλη καλα ολα τα τευχη τουλαχιστον μεχρι εκει που τα γραφει ο Johns ειδικα το σκιτσο ηταν ολα τα λεφτα!!!!

Πιστευω οτι οσοι διαβαζουν το JSA του τοτε αξιζει να ριξουν μια ματια και στο Hawkman εστω και σε TPB (αν εχουν βγαλει δηλ.)

[x for xepeta]

HULK ANNUAL 12-14 (1983-1985) Marvel comics

 

Τρεις από τις πιο καλογραμμένες περιπέτειες του Hulk. Διαβάζονται μεμονωμένα χωρίς πρόβλημα. Από τους Bill Mantlo & John Byrne στα καλύτερά τους. Σκίτσα των Herb Trimpe, Alan Kupperberg, Sal Buscema. Αν και δε συμπαθώ τον πρώτο, είναι αξιοπρεπέστατος εδώ, ενώ οι δυο επόμενοι, μαζί με τους inkers, δίνουν πολύ όμορφες σελίδες.

 

 

ANNUAL 12 (Bill Mantlo - Herb Trimpe)

Ο Hulk με το μυαλό του Bruce Banner πια ταξιδεύει στην άλλη άκρη του Γαλαξία σε έναν κόσμο που οι κοκκινόπετσοι κάτοικοι καταδυναστεύουν τους πράσινους. Ο Hulk προσπαθεί να φέρει ισορροπία στην κοινωνία τους, αφού το χρώμα του τον κάνει επαναστατικό σύμβολο, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να βοηθήσει να αλλάξουν ρόλους.

 

 

ANNUAL 13 (Bill Mantlo - Alan Kupperberg)

Το άμυαλο τέρας οδηγείται σε έναν πλανήτη που αν και φαίνεται ιδανικός για τις «ανάγκες» του είναι αφιλόξενος στα φρούτα που του προσφέρει. Ένα μικρό συμβιωτικό διεισδύει στο νευρικό του σύστημα και επιτρέπει στον μεταβολισμό του Hulk να γευτεί τα πάντα. Η συμβίωση έχει τα προβλήματά της, και οι δυο νοιώθουν άνετα, όμως πρέπει να τερματιστεί με μοιραία αποτελέσματα.

 

 

ANNUAL 14 (John Byrne - Sal Buscema)

Ένας παχύδερμος άνθρωπος πειραματίζεται πάνω στην Hulk για να αντιγράψει το ατύχημα που δημιούργησε το τέρας. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύει ότι θα γλυτώσει από την αναπηρία του. Το αποτέλεσμα είναι να πολλαπλασιαστεί το λίπος στο σώμα του και όχι οι μύες.

 

Θα θυμάστε τις ιστορίες στο ελληνικό Σούπερ Σπάιντερ Μαν. Αν δεν σας άρεσαν τότε, δεν πρόκειται να αλλάξετε γνώμη τώρα. Αν τις γουστάρατε, τότε καλύτερα αποκτήστε τες και στην αμερικάνικη έκδοση για να χαρείτε τα σωστά τους χρώματα

 

[x for xepeta]

BATMAN ANNUAL 18 (1994) DC Comics

 

 

Τω καιρώ εκείνο όλα τα annual της DC Comics είχαν μια συγκεκριμένη θεματολογία. Οι γνωστοί πρωταγωνιστές σε τελείως εξωπραγματικές περιπέτειες συνήθως μέσα στο χρόνο. Σε αυτό βλέπουμε έναν Batman υιοθετημένο από τον Leonardo Davinci. Στην αναγεννησιακή Ιταλία βλέπουμε τους γονείς του ήρωα να δολοφονούνται από αντίπαλη φατρία, και μέσω της ανώτερης τεχνολογίας του Davinci για την εκείνη εποχή να πολεμάει το έγκλημα ακριβώς όπως και στο παρών Gotham. Παράλληλα βλέπουμε και τις περιπέτειες του Batman στην εποχή μας, σε μια αναζήτηση του πίνακα της Τζοκόντα που κλάπηκε και το μυστικό που κρύβει ο πίνακας για τον μασκοφόρο εκδικητή.

 

Καλούτσικη ιστορία του Doug Moench, αλλά το σκίτσο του Federico Cueva δε λέει και πολλά. Άγνωστος τότε, άγνωστος και τώρα. Ένα τέτοιο θέμα θα μπορούσε να γίνει πιο καλτ με έναν πιο ειδικό σκιτσογράφο. Το πανέμορφο εξώφυλλο του Mike Mignola δε σώζει την κατάσταση. Ένα αξιοπρεπές τευχάκι στα καλάθια των αζήτητων.

 

[x for xepeta]

JLA: YEAR ONE 1-12 (1998) DC Comics

 

 

Μετά τη μεγάλη επιτυχία της νέας σειράς JLA από τα χέρια των Grant Morrison και Howard Porter το 1996 ακολούθησαν πολλά μικρά ή μεγάλα Limited series. Το πιο όμορφο, καλογραμμένο, παλιομοδίτικο αλλά φρεσκότατο, είναι αυτό που βγήκε από τα χέρια των Mark Waid, Brian Augustyn και Barry Kitson.

 

 

Το σενάριο αναλύει και παρουσιάζει τη δημιουργία του νέου συλλόγου σουπερηρώων. Τα πέντε άτομα (Flash, Green Lantern, Aquaman, Black Canary, Martian Manhunter) αρχίζουν και συνεργάζονται, διαμορφώνουν φιλίες και συμμαχίες, ανοίγονται σε «ομοίους» τους και προσπαθούν να βρουν τη θέση τους στην κοινωνία μέσω της νεοσύστατης ομάδας. Αντιμετωπίζουν μια γκάμα ημιφαιδρών κακοποιών και φτάνουν ως το σημείο να διαλύσουν τη συνεργασία τους, με αποτέλεσμα να καταλάβουν τη σημαντικότητά της και ως κάτι το πιο αποτελεσματικό αλλά και πιο ευχάριστο. Το δίδυμο Mark Waid και Brian Augustyn γράφει μια ελαφριά με την καλή έννοια ιστορία. Τα διάφορα άρθρα τούς παρουσιάζουν ως τους συγγραφείς – γροθιά στα μελοδραματικά, βίαια και θανατολάγνα περιοδικά της εποχής.

 

 

Το σκίτσο του Barry Kitson θυμίζει λίγο 80’s με μια ιδέα στατικότητας. Θεωρώ ότι ένας πιο δυναμικός inker θα μπορούσε να τον απογειώσει. Ευχάριστο στο μάτι, ρέει όμορφα η αλληλουχία των σελίδων. Κάθε τεύχος είναι συνήθως αυτοτελές, και δεν απαιτείται να γνωρίζεις 500 λεπτομέρειες από το παρελθόν του κάθε χαρακτήρα. Ήταν να ακολουθήσει και δεύτερη σειρά με το όνομα Year 2, αλλά προτίμησαν να συνεργαστούν σε κάτι πιο απλό, ένα 6τευχο αφιερωμένο στην ιστορία των Flash & Green Lantern.

 

 

Τέλειο storyline για να γνωρίσετε τιυς χαρακτήρες χωρίς να κλαίτε τα λεφτά σας. Ψάξτε και θα τα βρείτε below cover price