DJO Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 2, 2010 Member ID: 556 Group: Veterans Topic Count: 1537 Content Count: 22474 Reputation: 120975 Achievement Points: 22479 Days Won: 791 With Us For: 6339 Days Status: Offline Last Seen: Δεκεμβρίου 31, 2020 Share Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 2, 2010 που άργησα αλλά έψαχνα σκάνερ. Τελικά δεν βρήκα οπότε χρησιμοποίησα το κινητό μου... Πολύχρονη, πολύχρωμη και τρισευτυχισμένη, πάντοτε με αυτό το μοναδικό χαμόγελο... http://i216.photobucket.com/albums/cc129/MacIrish/animated/stars.gif)'> :rainbow: :rainbow: 6 Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
erma jaguar Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 3, 2010 Member ID: 6330 Group: Banned Topic Count: 300 Content Count: 1257 Reputation: 7187 Achievement Points: 1258 Days Won: 25 With Us For: 5737 Days Status: Offline Last Seen: Οκτωβρίου 16, 2011 Share Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 3, 2010 Σας ευχαριστώ όλους σας μέσα από την καρδιά μου για τις ευχές σας και τα δώρα σας, μα πάνω από όλα για τη φιλία σας Είναι υπέροχο να ζεις με τόσο υπέροχους ανθρώπους, στους χαλεπούς, συναισθηματικά, καιρούς που ζούμε 10 Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
tryfev Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 4, 2010 Member ID: 11531 Group: Members Topic Count: 34 Content Count: 4674 Reputation: 35866 Achievement Points: 4674 Days Won: 32 With Us For: 5279 Days Status: Offline Last Seen: Απριλίου 1, 2020 Age: 77 Συγγραφέας Share Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 4, 2010 (Επεξεργασία) ...όντως καλή μου φίλη πολύχρονη και καλή υπομονή για να μας αντέχεις μια που όλοι έχουμε τις παραξενιές μας - σε λίγα χρόνια σε βλέπω να ξεκινάς καριέρα ψυχολόγου Η αφιέρωσή μου θα είναι ένας , που όμως λατρεύω και έχω καιρό να ακούσω(αν και ίσως η Κάλλας το έλεγε ακόμα καλύτερα). Και επειδή "L'amour est enfant de Bohème" και είμαι καρα-κολλημένος, δεν κρατιέμαι να μην προσθέσω και την πολυαγαπημένη μου Shaki! σου εύχομαι ότι καλύτερο επιθυμείς λοιπόν! :party4: :party4: Φίλε ngramm πολύ ωραίο το videoclip σου με την εξαιρετική εκτέλεση της habanera από την θαυμάσια και ωραιότατη Katherine Jenkins. Ανυπέρβλητη η -ας πούμε- δική μας (γιατί περισσότερο διεθνής ήταν) Callas, αλλά ουδείς αναντικατάστατος (ο Clemanceau μάλιστα το είπε και πιο ωμά: "Τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από αναντικατάστατους"). Το μόνο κακό με την νεαρή (ούτε 30) ουαλλή μας είναι ότι δεν καταλαβαίνεις πως τραγουδάει γαλλικά (τόσο καλά!) αλλά αυτό είναι ασήμαντο γιατί στην όπερα προέχει η φωνή και όχι η γλώσσα. ΄Οσο για την Shakira (μολονότι δεν είμαι φαν αυτής της μουσικής), πολύ ωραία μάς τραγουδάει την "Χιτάνα" και είναι και φωνάρα και κορμάρα. Τώρα το πώς η καλή μας Erma μάς αντέχει όλους εμάς τους μαντράχαλους, που λέει και ο ΄Ιωνας, είναι απορίας και θαυμασμού άξιο. Επεξεργασία Μαρτίου 6, 2010 από tryfev 2 Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
vaios Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 6, 2010 Member ID: 7467 Group: Veterans Topic Count: 364 Content Count: 1062 Reputation: 12287 Achievement Points: 1062 Days Won: 45 With Us For: 5627 Days Status: Offline Last Seen: Δεκεμβρίου 28, 2023 Age: 69 Share Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 6, 2010 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΣ ΝΟΥΒΕΛΛΑΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ “Η ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ” ΥΠΟ : vaios …………………………………………………………………………………………. Όταν την πρόσεξε για πρώτη φορά είχε ένα αστραφτερό χρυσαφένιο χρώμα. Το όνομά της του φάνηκε παράξενο· τη φώναζαν Έρμα. Ποια όμως ακριβώς ήταν η Έρμα; Στο σπίτι ζούσαν μαζί άνθρωποι, χαρακτήρες της παραλογοτεχνίας και των κόμικς και οι μεταξύ τους διαφορές δε γινόταν εύκολα αντιληπτές. Οι χάρτινοι ήρωες μαζεύτηκαν, από παντού, στη πολύχρωμη πολιτεία τα χρόνια της μεγάλης κρίσης, που δημιουργήθηκε στα μέσα του εικοστού πρώτου αιώνα στο χώρο των εικονογραφημένων, μετά την επικυριαρχία των ηλεκτρονικών εκδόσεων. Ανακατεύτηκαν με τους ανθρώπους και συμμετείχαν σ΄ όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες εκμεταλλευόμενοι μάλιστα τα ξεχωριστά χαρίσματά τους. Αργότερα, το χρώμα της άλλαξε και έγινε ίδιο μ΄ αυτό της θάλασσας. Έγχρωμοι κυκλοφορούσαν πολλοί μέσα στο σπίτι. Ήταν αυτοί που έμεναν στους επάνω ορόφους του κτιρίου, όπου η πρόσβαση δεν ήταν επιτρεπτή στον καθένα. Θα μπορούσε να είναι κάποια απ΄ αυτούς. Όμως το παράδοξο φαινόμενο αλλαγής χρώματος συνέβαινε και στους χαρακτήρες των κόμικς. Κάποτε μάλιστα στα δύσκολα χρόνια έγχρωμοι υπερήρωες ξέπεσαν σε ασπρόμαυρες καρικατούρες, προφανώς για οικονομικούς λόγους, χωρίς να δοθεί καμιά εξήγηση από τους υπεύθυνους. Θυμήθηκε τα βίαια επεισόδια που ξέσπασαν τότε έξω από τους εκδοτικούς οίκους και κατέληξαν στο συμβολικό κάψιμο των περιοδικών. Θα μπορούσε λοιπόν η Έρμα να είναι η ηρωίδα κάποιου λησμονημένου κόμικ, που ανέχονταν τις ιδιοτροπίες του σκιτσογράφου της. Τις επόμενες μέρες τις πέρασε στη βιβλιοθήκη του σπιτιού ερευνώντας τα αρχεία προκειμένου να εντοπίσει τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις της. Εύκολα ανακάλυψε ότι ο Πάνος ο βιβλιοθηκονόμος τής είχε αναθέσει την καταλογράφηση και τακτοποίηση των κόμικς με ερωτικό περιεχόμενο. Διάβασε πολλά γραψίματά της και ένοιωσε το πάθος της για τη λογοτεχνία των χάρτινων ηρώων. Εκεί του ήρθε η ιδέα και κατέστρωσε το σχέδιό του. Αν όλα πήγαιναν καλά απόψε κιόλας θα είχε την απάντηση που ήθελε. *** *** *** Θα ήταν περασμένες δώδεκα κι ένοιωθε να την παίρνει ο ύπνος, με την «Πωλέτ» αγκαλιά. Διάβαζε το πρώτο από τα τρία τεύχη με τις περιπέτειες της χάρτινης χυμώδους καλλονής, όταν άκουσε ένα σιγανό σύρσιμο στο πάτωμα. Ανακλαδίστηκε ξαφνιασμένη και το νυχτικό της τραβήχτηκε αποκαλύπτοντας τα καλοσμιλεμένα πόδια της. Σηκώθηκε, φτιάχνοντας μηχανικά τα ανακατεμένα πλούσια μαλλιά της και στο μισοσκόταδο του δωματίου διέκρινε το χαρτάκι στη χαραμάδα της πόρτας. Έσκυψε το πήρε στα χέρια της και πηγαίνοντας κοντά στον Γλόμπο, που είχε από ώρα αποκοιμηθεί, διάβασε στο αδύναμο φως το προχειρογραμμένο σημείωμα: «Έχω τους δύο δερματόδετους τόμους της «Ιστορίας της Ο» της «Πλειάδος»· αν ενδιαφέρεσαι θα είμαι στη βιβλιοθήκη». Ένοιωσε ένα τρέμουλο να την κυριεύει από την ταραχή κι έψαξε μέρος να καθίσει. Την επόμενη στιγμή κατευθύνθηκε προς τη ντουλάπα, ενώ άρχισε βιαστικά να γδύνεται… ……………………………………………………………………………………………………………………………………………… Σημειώσεις: Το κείμενο αφιερώνεται στη Σταματία με την ευκαιρία των γενεθλίων της, κατόπιν εορτής ομολογουμένως Η πρώτη εικόνα από το άλμπουμ “Erma Jaguar” του Alex Varenne, εκδόσεις Βαβέλ/1988 Η δεύτερη εικόνα από το άλμπουμ “Πωλέτ” των Wolinski & G.Pichard, εκδόσεις Ars Longa/Nemo/1989 vaios/6-3-2010 9 Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
maley Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 6, 2010 Member ID: 10710 Group: Members Topic Count: 2 Content Count: 21 Reputation: 41 Achievement Points: 21 Days Won: 0 With Us For: 5384 Days Status: Offline Last Seen: Σεπτεμβρίου 15, 2011 Share Δημοσιεύτηκε Μαρτίου 6, 2010 Έπειτα, όταν επιτέλους άνοιξε η πόρτα κι άναψε το φως, είδε πως βρισκόταν σ' ένα κοινό κι άνετο δωμάτιο που όμως ήτανε κάπως παράξενο: μ' ένα παχύ χαλί στο δάπεδο, δίχως κανένα έπιπλο και γύρω-γύρω ντουλάπια. Δυο γυναίκες άνοιξαν τη πόρτα, δυο νέες κι όμορφες γυναίκες, ντυμένες σαν όμορφες υπηρέτριες του δέκατου όγδοου αιώνα: με μακριές ελαφρές φούστες, που σκεπάζανε τα πόδια, σφιχτούς κορσέδες που πρόβαλλαν το στήθος κι ήτανε δεμένοι μπροστά, με δαντέλες γύρω στο λαιμό και μισά μανίκια. Τα μάτια και το στόμα ήταν μακιγιαρισμένα. Φορούσαν ένα σφιχτό κολιέ στο λαιμό και βραχιόλια στους καρπούς των χεριών. Τότε ξέρω πως λύσανε τα χέρια της, που 'τανε πάντα δεμένα πίσω στη πλάτη και της είπαν ότι έπρεπε να γδυθεί, ότι θα την έλουζαν και θα τη μακίγιαραν. Τη ξεγύμνωσαν λοιπόν και τακτοποίησαν τα φορέματά της σ' ένα από τα δυο ντουλάπια. Δεν την άφησαν να κάμει μπάνιο μόνη της. Της χτενίσαν τα μαλλιά όπως θα έκαμε ένας κομμωτής, βάζοντάς τη να καθήσει σε μιαν από κείνες τις πολυθρόνες που γέρνουνε προς τα πίσω όταν λούζουν τα μαλλιά και τη ξανασηκώνουν για να βάλουν το κεφάλι στο σεσουάρ. Τούτο κράτησε πραγματικά μιαν ώρα. Όμως στη πολυθρόνα αυτή καθόταν γυμνή και της απαγόρευαν να σταυρώσει τα γόνατά της ή και να τα πλησιάσει το ένα κοντά στο άλλο. Και καθώς είχε απέναντί της ένα μεγάλο καθρέφτη, σ' όλο το ύψος του τοίχου, που δε διακοπτόταν από κανένα ραφάκι, έβλεπε τον εαυτό της σ' αυτή τη στάση, κάθε φορά που το βλέμμα της αντίκρυζε τον καθρέφτη. Όταν την ετοίμασαν και τη μακίγιαραν, με τα βλέφαρα ελαφρά βαμμένα σκούρα, το στόμα κατακόκκινο, οι ρόγες κι ο περίγυρός τους κοκκινισμένα, το κάτω μέρος της κοιλιάς κόκκινο κι αυτό, με άρωμα κάτω από τις μασχάλες και στο φύλο της, ανάμεσα από τα μπούτια, ανάμεσα από τα στήθια και στις παλάμες, τη πήγαν σ' ένα δωμάτιο όπου ένας καθρέφτης με τρεις όψεις κι ένα τέταρτο στον τοίχο, βοηθούσαν να κοιταχτεί κανείς από κάθε πλευρά. Της είπαν να καθήσει σ' ένα σκαμνάκι ανάμεσα στους καθρέφτες και να περιμένει. Το ταμπουρέ ήτανε σκεπασμένο με μαύρη γούνα που κάπως την αγκύλωνε, το χαλί μαύρο, οι τοίχοι κόκκινοι. Είχε στα πόδια κόκκινα πασούμια. Σε μιαν από τις πλευρές του μπουντουάρ, υπήρχε ένα μεγάλο παράθυρο που έβλεπε σ' ένα σκοτεινό πάρκο. Είχε πάψει να βρέχει, τα δέντρα κουνιόνταν από τον άνεμο, το φεγγάρι έτρεχε ψηλά, μέσα από τα σύννεφα. Δε ξέρω πόσο καιρόν έμεινε έτσι μέσα στο κόκκινο μπουντουάρ, ούτε κι αν ήταν εντελώς μόνη όπως το πίστευε, ή αν κάποιος τη κοίταζε πίσω από ένα καμουφλαρισμένο άνοιγμα του τοίχου. Μα αυτό που γνωρίζω είναι ότι, όταν οι δυο γυναίκες ξαναγύρισαν, η μια κρατούσε ένα μέτρο ράφτρας κι η άλλη ένα καλάθι. Ένας άντρας τις συνόδευε, ντυμένος με μια μακριά ρόμπα σε χρώμα βιολέ, με στενά μανίκια στους καρπούς και φαρδιά στους αγκώνες και που άνοιγε στη μέση, όταν περπατούσε. Κάτω από τη ρόμπα φαινόταν ένα εφαρμοστό εσώρουχο που κάλυπτε τις κνήμες και τα μπούτια κι άφηνε ανοιχτό το φύλο. Κι αυτό είδε πρώτα απ' όλα η Ο, στο πρώτο του βήμα, κι έπειτα το μαστίγιο από δερμάτινες λουρίδες, περασμένο στη μέση του κι έπειτα ότι ο άντρας αυτός είχε σκεπασμένο το πρόσωπό του με μια μαύρη κουκούλα όπου ένα μαύρο τούλι σκέπαζε ως και τα μάτια -και τέλος, φορούσε μαύρα γάντια από λεπτό δέρμα. Της είπε να μη κινηθεί, μιλώντας της στον ενικό και στις γυναίκες να βιαστούν να φύγουν. Αυτή που κρατούσε το μέτρο, μέτρησε το λαιμό της Ο και τους καρπούς της. Ήτανε συνηθισμένες οι διαστάσεις αν και κάπως μικρότερες. Εύκολα βρέθηκαν στο καλάθι που κρατούσε η άλλη γυναίκα, το κολιέ και τα βραχιόλια που της ταιριάζανε και να πως ήτανε καμωμένα: σε πολλά δερμάτινα πάχη (κάθε πάχος αρκετά λεπτό, συνολικά όχι περισσότερο από ένα δάχτυλο), που κλείναν με μιαν αλυσίδα, όταν τη κλείνουνε δε μπορεί ν' ανοίξει παρά μόνο με κλειδί. Στο αντίθετο ακριβώς μέρος από το κούμπωμα, μες στα διάφορα πέτσινα κομμάτια, σχεδόν με τέλεια εφαρμογή, υπήρχε μεταλλικός χαλκάς που μπορούσε να στερεωθεί στο βραχιόλι, αν το επιθυμούσαν, γιατί ήτανε σφιχτοβαλμένο στο χέρι και το κολιέ πολύ σφιγμένο στο λαιμό, αν κι αρκετά λεύτερο ώστε να μη προκαλεί πληγή και να μπορεί να περάσει μέσα του ένα λεπτό δέσιμο. Της έβαλαν λοιπόν τούτο το κολιέ κι αυτά τα βραχιόλια στο λαιμό και τους καρπούς της κι έπειτα ο άντρας της είπε να σηκωθεί. Κάθισε στη θέση της πάνω στο σκαμνί με τη γούνα και την έφερε κοντά προς τα γόνατά του, πέρασε το γαντοφορεμένο χέρι του ανάμεσα στα μπούτια της κι επάνω στα στήθη της και της εξήγησε πως το ίδιο βράδυ θα τη παρουσίαζαν, έπειτα από το δείπνο που θα το 'παιρνε μόνη της. Πράγματι, δείπνησε μόνη της, πάντα γυμνή, σ' ένα είδος μικρού γραφείου, όπου ένα αόρατο χέρι της έφερνε φαγητά από μια θυρίδα. Όταν τέλειωσε το δείπνο οι δυο γυναίκες ήρθαν να τη πάρουν. Στο μπουντουάρ, τοποθέτησαν μαζί πίσω στη πλάτη της, τους δυο χαλκάδες των βραχιολιών της, της έβαλαν πάνω στους ώμους πιασμένη μ' ένα κολιέ, μια μακριά κόκκινη κάπα, που τη κάλυπτε ολάκερη, αλλά που άνοιγε όταν περπατούσε, αφού δε μπορούσε να τη συγκρατήσει γιατί είχε δεμένα τα χέρια της πίσω στη πλάτη. Μια γυναίκα προχωρούσε μπροστά της κι άνοιγε τις πόρτες, η άλλη την ακολουθούσε και τις ξανάκλεινε. Διασχίσαν ένα διάδρομο, δυο σαλόνια και μπήκανε στη βιβλιοθήκη, όπου τέσσερις άντρες παίρνανε τον καφέ τους. Φορούσαν τις ίδιες μεγάλες ρόμπες όπως κι ο πρώτος, ήσαν όμως δίχως μάσκες. Ωστόσο δε πρόφτασε η Ο να διακρίνει αν ήταν κι ο εραστής της ανάμεσά τους (ήτανε πράγματι) γιατί ένας εξ αυτών έστρεψε προς το μέρος της ένα προβολέα που τη τύφλωνε. Όλοι μείναν ακίνητοι, οι δυο γυναίκες ζερβόδεξα κι οι άντρες απέναντι που τη κοίταζαν. Reage Pauline Η Ιστορία Της Ο Με όλο το θάρρος μη με παρεξηγήσεις, σου το αφιερώνω γιατί ξέρω πως είναι το αγαπημένο σου. Το ότι έχεις γενέθλια την πρώτη μέρα της Άνοιξης εξηγεί πολλά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά. Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά, πάντα χαμογελαστή, πάντα λαμπερή, πάντα ερωτική. Να μπαίνεις στο χώρο και ξαφνικά όλα να αλλάζουν. Να μας κοιτάς με εκείνα τα γατίσια σου μάτια και εκείνο το μειδίαμα στα χείλη και να νιώθουμε υπέροχα για όλα αυτά που απλόχερα μας χαρίζεις, χωρίς να το ξέρεις καλή μου. Θα φροντίσω να περάσω το άλλο Σάββατο να τα πούμε από κοντά. Να 'σαι πάντα καλά Κυρά μου. 2 Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Βασιλεύς των κόμικς Δημοσιεύτηκε Ιουλίου 19, 2010 Member ID: 10466 Group: Honored Topic Count: 265 Content Count: 3512 Reputation: 36522 Achievement Points: 3528 Days Won: 88 With Us For: 5407 Days Status: Offline Last Seen: Νοεμβρίου 5, 2021 Share Δημοσιεύτηκε Ιουλίου 19, 2010 Τι κι αν άργησα 4.5 μηνες τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ειναι χρόνια πολλά.Αφου τον Μάρτιο ημουν εκτός. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ (Θα μπορούσα να σκαρώσω ενα ποίημα,αλλα πάντα ήμουν Ποιητής εκ του προχείρου έχοντας την μορφή του χοίρου για αυτο αστο καλύτερα) 3 Σύνδεσμος για σχολιασμό Μοιραστείτε με άλλους ιστότοπους More sharing options...
Προτεινόμενες Καταχωρήσεις