ΚΑΠΙΤΑΝ ΤΡΟΥΕΝΟ [ EL CAPITAN TRUENO ]

[mister no]

Καπιτάν Τρουένο

 

Το υλικό προέρχεται από ισπανικά σάιτ, διανθισμένο με λίγο προσωπικό ηλίθιο χιούμορ με κάθε σεβασμό στους κορυφαίους δημιουργούς. Καλή διασκέδαση…

 

 

 

Οι πρωταγωνιστές

 

Καπιτάν Τρουένο:Πάντα ονειρευόμουν να γράψω τις περιπέτειες ενός πλανόδιου ιππότη, και η «Bruguera» μου έδωσε την ευκαιρία. Αυτός ο κύριος είναι δυνατός, ωραίος, ευγενής στον αγώνα με ηθικό ιδεαλισμό για τη δικαιοσύνη, την ελευθερία, την αδελφοσύνη, την ειρήνη (...) ο ρόλος του ήταν συχνά να υποστηρίζει τους ανθρώπους που είχαν υποστεί βάναυση εκμετάλλευση από τους κακούς (...) Εάν κάτι μπορεί να επικρίνουμε είναι ότι από την αισθητική άποψη, ο καπετάνιος έχει όλα τα ελαττώματα των θετικών ηρώων του Σοβιετικού μυθιστορήματος ... ποτέ δεν έχει αδυναμίες. Δεν έχει κάνει τίποτα λάθος ... Είναι ο άνθρωπος που θέλει συνεχώς να είναι στο ίδιο επίπεδο για την υπεράσπιση των ιδανικών ... ( Αυτό το απόσπασμα είναι από τον Victor Mora και μας προσδιορίζει απόλυτα το κύριο χαρακτήρα της σειράς, τόσο στα θετικά όσο και στα αρνητικά).

 

Γολιάθ:Ο χαρακτήρας που προτιμάται από τους σχεδιαστές και τους αναγνώστες. Από τους πρώτους διότι φαίνεται ότι ήταν πολύ άνετος στη δημιουργία του και από τους δεύτερους για την φιλικότητα του. Είναι τόσο λαίμαργος που δεν μπορεί να δαπανήσει περισσότερο από μία ώρα χωρίς να φάει κάτι. Αν υπάρχει κάτι που του αρέσει, εκτός από το φαγητό που είναι μια καλή δικαιολογία, είναι να χρησιμοποιεί το κεφάλι του όχι για τη λήψη αποφάσεων , αλλά για να αποδεικνύει γιατί οι αντίπαλοι του, τον αποκαλούν «Καρυοθραύστη» (τους σπάει τα κεφάλια). Αν υπάρχει μια χοντρή γυναίκα που διασχίζει το δρόμο των ηρώων μας, εκείνη ερωτεύεται τον Γολιάθ, στην οποία θα κοστίσει κάτι περισσότερο από μια ερωτική απογοήτευση (συνήθως τα αποθέματα τροφίμων για 1χρόνο…). Ειδικεύεται στο τράβηγμα του αερόστατου, όταν δεν υπάρχει έρμα. Επίσης έχει κουβαλήσει στην πλάτη βίσωνες, τραβάει ελέφαντα στην ανηφόρα… κάτι σαν Οβελίξ χωρίς το μαγικό φίλτρο…. Πέρα από όλα όμως είναι μια μορφή που αν και αγγίζει τα όρια της καρικατούρας αποτελεί εγγυημένη πηγή γέλιου.

 

Κρίσπιν:Ο νεότερος χαρακτήρας, και ίσως αυτός που πιο συχνά ταυτίζονται μαζί του οι νεαροί αναγνώστες. Είναι ο γιος του κόμη της Νορμανδίας, αλλά όταν η μητέρα του σκοτώνεται, υιοθετείται από τους φίλους μας και περνάει όλο το χρόνο στο πλευρό του Καπιτάν Τρουένο. Τα πειράγματα μεταξύ του Καπιτάν Τρουένο, του Κρίσπιν και του Γολιάθ είναι τα πιο αξέχαστα επεισόδια της σειράς. Καθώς εξελίσσεται η σειρά θα μετατραπεί σε έφηβο που τον ερωτεύονται τα κορίτσια της ηλικίας του(… και τον κάνουν να κοκκινίζει συνέχεια.. είμαστε ντροπαλά εμείς τα αγοράκια…) και αποκτά ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο, φθάνοντας να έχει περιπέτειες από μόνος του, ειδικά στο «EXTRA CAPTAIN THUNDER».

 

Ζίγκριντ:Κάθε ιππότης πρέπει να έχει μια κυρία, και ο Καπιτάν Τρουένο δεν πάει πίσω. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση, εκτός του ότι ερωτεύτηκε, είναι και κάτι άλλο. Η Ζίγκριντ που είναι η βασίλισσα του νησιού της Θούλης, δεν είναι η τυπική νεαρή κοπέλα που περιμένει στο μπαλκόνι του κάστρου, την άφιξη του αγαπημένου της ( αυτό δεν σημαίνει ότι μερικές φορές αυτό δεν συμβαίνει). Συνοδεύει σε πολλές περιπέτειες τους τρεις φίλους, μετατρέποντας το σε ένα κουαρτέτο, και σε περισσότερες από μία περιπτώσεις έχει σώσει τη ζωή τους, κάτι που ήταν αδιανόητο στα χρόνια, που ο Καπιτάν Τρουένο γεννήθηκε. Εκτός από αυτό ήταν επίσης επαναστατική και σε κάτι άλλο: Η Ζίγκριντ και ο Καπιτάν Τρουένο παραμένουν ανύπαντροι. Ζουν μαζί αλλά σε ξεχωριστά δωμάτια, και θεωρούνται σχεδόν ως παντρεμένοι, αλλά δεν είναι ( μοιχεία. Λατρεύτηκε από τους Ισπανούς καθώς αποτελούσε μεταφορά των φαντασιώσεων τους, για το «μύθο» των Σουηδέζων τουριστριών που πρωτοέκαναν την εμφάνιση τους στην Ισπανία το ΄50(.. κάτι μου θυμίζει αυτό… στάσου … μύγδαλα…).

 

Άλλοι χαρακτήρες

 

Ράγκναρ:Αρχικά , φαίνεται ως ένας βίκινγκ πειρατής που είναι ο πατέρας της Ζίγκριντ. Ο ρόλος του στη σειρά είναι πολύ μικρός, αλλά χωρίς αυτόν οι περιπέτειες του Καπιτάν Τρουένο ποτέ δεν θα είχαν φτάσει σ’ αυτό που είναι σήμερα. Κατά τον θάνατό του, μετά την λύση των διαφορών του με τον Καπιτάν Τρουένο, αποκαλύπτει ότι η κόρη του στην πραγματικότητα δεν είναι αυτή, αλλά ο πατέρας της ήταν ο βασιλιάς της Θούλης, ο Θόρβαλντ(μιλάμε για πολύ μελό… όχι για μένα… για τη φουκαριάρα την κόρη μου.. ), προτρέποντας τη να πάρει το θρόνο που ανήκε σε αυτόν και να επιστρέψει στην Βίνλαντ (Αμερική) και να βρει το θησαυρό των γονέων της. Αυτό θα προκαλέσει ένα από τα πιο αξέχαστα έπη στις περιπέτειες των φίλων μας.

 

Θόρβαλντ:Είναι ο πραγματικός πατέρας της Ζίγκριντ. Σε κόμικς εμφανίζεται μόνο σε ένα επεισόδιο ως αναδρομή στην οποία ο Ράγκναρ που πεθαίνει, εξηγεί στην Ζίγκριντ για το παρελθόν της Θούλης, το πώς βρέθηκε από το να είναι ο επικεφαλής της προσωπικής φρουράς του μονάρχη, σε πατριό της. Είναι ιστορική προσωπικότητα που ανακάλυψε, μαζί με τον Έρικ τον Ερυθρό την Αμερική (που ονόμασε Winland) . Μέσα δε από το βασίλειο της Θούλης, ο Μόρα περνάει ένα καλυμμένο είδος αντίδρασης για το καθεστώς του Φράνκο , καθώς παρουσιάζει τη μυθική ( αυτή χώρα ως κοινοβουλευτική(συμβούλιο των γερόντων) μοναρχία(Ζίγκριντ), θεσμούς που είχε καταργήσει ο Ισπανός δικτάτορας.

 

Γκούνταρ & Zαϊντα:Από τους δύο, ο πρώτος χαρακτήρας που βγαίνει στη σειρά είναι η Zαϊντα. Είναι της εποχής «βασίλισσα των σκλάβων», δηλαδή, μια έμπορος σκλάβων αραβικής καταγωγής η οποία αιχμαλωτίζει μαύρους από τις αφρικανικές ακτές. Επιχειρηματίας δηλαδή. Συγκρούεται με τον Καπιτάν Τρουένο, εξαφανίζεται, αλλά θα επανεμφανιστεί στα επόμενα επεισόδια, και πάλι ως εχθρός, αλλά μετά την ανάμειξη στις περιπέτειές του Καπιτάν Τρουένο πέφτει αργά στον έρωτα μαζί του, η καρδιά του οποίου έχει ήδη παρατηρήσει ότι ανήκει στην Ζίγκριντ. Έτσι γίνεται η κύρια αντίζηλος της ξανθιάς βίκινγκ και προκαλεί τη ζήλια της. Συμμετέχει στη μάχη που έχουν οι φίλοι με τους μνηστήρες της μελλοντικής βασίλισσας της Θούλης για να γλιτώσουν την Ζίγκριντ από τα νύχια ενός παχουλού πειρατή που την θέλει για γυναίκα του. Ένας από τους μνηστήρες είναι ο πολεμιστής Γκούνταρ, στον οποίο είχαν υποσχεθεί από νεαρή ηλικία την Ζίγκριντ. Έτσι έχουμε την πρώτη σύγκρουση μεταξύ Γκούνταρ και Τρουένο. Τέλος, όταν και οι δύο συνειδητοποιούν την αξία του αντιπάλου του, θα γίνουν φίλοι και, αφού ο Γκούνταρ δεν μπορεί να παντρευτεί την Ζίγκριντ ,η Zαϊντα δεν μπορεί να παντρευτεί τον Καπιτάν Τρουένο, τα ζευγάρια να αποφασίζουν να αλλάξουν(κάτι σαν αλλαξοκωλιά δηλαδή). Zαϊντα και Γκούνταρ παντρεύονται και συχνά βοηθούν τον Καπιτάν Τρουένο και τους φίλους του.

 

Μοργκάνο :Ένας από τους χαρακτήρες που περισσότερο θα πρέπει να προσεχθεί στις περιπέτειες του Καπιτάν Τρουένο και των συντρόφων του. Αυτός είναι ο εφευρέτης του αερόστατου(ποιητική αδεία), μέσω του οποίου οι χαρακτήρες μπορούν να πάνε πριν τον Κολόμβο στο Νέο Κόσμο, να επισκεφθούν την Άπω Ανατολή, την Κεντρική Αφρική και τα πιο παράξενα μέρη. Αν όμως το βρίσκεται αυτό υπερβολικό, όταν η σειρά είχε πιάσει πάτο στο τέλος(αρπαχτές του εκδότη) έφτιαξε …ρομπότ!!!!

 

Ουάνγκ – Χο & Γκρούνε:Η Γκρούνε είναι η κόρη του μάγου Μοργκάνο. Όταν κατασκευάζει αυτός το πρώτο αερόστατο με τους φίλους μας, συμμετέχει σε ένα ατύχημα με αυτούς. Αυτό θα τους πάει στη μακρινή αυτοκρατορική Κίνα, όπου ερωτεύεται με τον Wang-Χο, ένα αντάρτη, πρώην αρχηγό της φρουράς του αυτοκράτορα, που επαναστάτησε κατά της τυραννίας του(.. με αυτές τις επαναστάσεις.. εε πήγαινε λίγο γυρεύοντας ο Μόρα…). Όταν ο Καπιτάν Τρουένο και οι άλλοι κατασκευάζουν ένα νέο αερόστατο για την αναχώρηση τους και αφού έχει αποκατασταθεί η τάξη, αυτή αποφασίζει να μείνει και να παντρευτεί με τον Κινέζο. Στα φυλλάδια δεν επανεμφανίστηκαν ποτέ, αν και κάποιοι Ισπανοί (μάλλον εθνικιστές) θεωρούσαν την Γκρούνε πιο όμορφη από την Ζίγκριντ και αυτή που θα έπρεπε να είναι η σύντροφος του Τρουένο...(..περί ορέξεως ..σπανακόπιτα…)

 

Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος:Ο βρετανός μονάρχης είναι επικεφαλής των σταυροφόρων που ενώνεται με τον Καπιτάν Τρουένο στο πρώτο τεύχος. Αν και αρχικά δεν αποκτά μεγάλο ρόλο και χρησιμοποιείται για λίγο περισσότερο από ένα επεισόδιο ,δίνει μια ιστορική παρουσία και αποκτά ουσιαστικό ρόλο, ειδικά στο El Capitan Trueno Extra, στο οποίο θα φιλοξενήσει τους φίλους μας πολλές φορές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, σύμφωνα με το σενάριο, ήταν ο Καπιτάν Τρουένο αυτός που ώθησε τη συνάντηση, μεταξύ του Ρίτσαρντ και του Σαλαντίν, που έληξε την Τρίτη Σταυροφορία. Δυστυχώς όπως ξέρουμε όλοι γύρισε χωρίς τον Τρουένο πίσω, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί. Ας πρόσεχε…

 

Τζένγκις Χαν:Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ένα από τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες που έχει προκαλέσει τους αναγνώστες στα τέλη της δεκαετίας '50. Ο Τζένγκις Χαν ήταν ένα άτομο σχεδόν άγνωστο στο ισπανικό κοινό όταν εμφανίστηκε στη σειρά ( ..και όσοι δεν τον έμαθαν από το Τρουένο τον έμαθαν 20 χρόνια μετά από τη γιουροβίζιον),. Σε αυτό, προστίθεται και η ειδική ενδυμασία που του έδωσε ο Ambros και που προκάλεσε τέτοια αίσθηση στην κοινή γνώμη. Οι εμφανίσεις του ήταν σπάνιες στο κόμικς, αλλά είναι αυτός, μαζί με τον Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο, ο μόνος που δεν έχει νικηθεί από το ξίφος του Καπιτάν Τρουένο.

 

  

[YOSHIMITSU]

Χμ... δυνατός χαρακτήρας ο Τρουένο και για αυτό είχε και ολόκληρο περιοδικό στην χώρα μας με το όνομα του. Ένα καλό περιοδικό αν και κάπως αδικημένο απέναντι στους μεγάλους "εχθρούς" της εποχής του Αγόρι/Μπλεκ. Εμένα φυσικά μου άρεσε περισσότερο ο Γολιάθ παρά ο ατσαλάκωτος ήρωας Τρουένο, αλλά υποθέτω δεν μπορεί να υπάρξει ο ένας χωρίς την παρουσία του άλλου τόσο άρρηκτα που είναι δεμένοι μεταξύ τους. Ο Κρίσπιν πάντως μου ήταν πάντα ψιλοαδιάφορος, ενώ αν και κάπως ψυχρή και απόμακρη απέναντι μας η Ζίγκριντ (δοσμένη γαρ στον Καπιτάν) ήταν ευχάριστο να την βλέπουμε στις ιστορίες.

 

για την όμορφη παρουσίαση mister.

[Efkarpos]

ωραίες εποχες μας θυμισες!! Τρουένο και τα μυαλα στα καγκελα χαχα