Το Ελληνικό κόμικ [ χώρος κουβεντούλας ]

[Aoshi]

Άντε να κάνω ένα  (Bump) σε αυτό το θέμα γιατί είναι ενδιαφέρον.  

Λίγα πράγματα που είδα ήταν συζητήσεις για Disney-κες σχολές και ότι θα προτιμήσουμε ελληνικές λόγο σοβινισμού, θα αφήσουμε έξω ανώτερες ιταλικές και δεν υπάρχει παράδοση, η ποιότητα τον ερασιτεχνικών κ.τ.λ.

 

Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε.      

Θεωρώ ότι η σχολή Disney είναι περιττή απο την στιγμή που ούτε είναι εποχή που να την σηκώνει και ούτε θα υπάρχει αρκετή ζήτηση. Και η εξιδήκευση συγκεκριμένα σε σχολή Disney κάνει τα προβλήματα ακόμα χειρότερα. Μετά δεν νομίζω ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές.

Τώρα με τέτοιο στάνταρ που έχουν θέσει οι ελληνικές εκδόσεις Disney, θεωρώ ότι είναι απίθανο να "προτιμήσουν" ελληνικές μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνικές. Πρώτα απο όλα μπαίνουν σε περισσότερο κόπο και ξοδεύουν περισσότερο χρήμα άρα αυτή η λογική πετιέται απο το παράθυρο κατα την γνώμη μου. Μόνο η ελίτ των ελληνικών ιστοριών θα καταφέρει να μπει σε περιοδικά γιατί μόνο αυτές θα ανταποδώσουν όλο το χρόνο και το χρήμα. Συν ότι δεν πιστεύω ότι η παραγωγή θα είναι τόσο μεγάλη που οι εκδότες δεν θα προλαβαίνουν τις ιστορίες . Και μετά μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, δεν είναι λες και οι Ιταλοί είναι ποιο δημιουργικοί, πολλές ιστορίες είναι σαχλαμάρες, αλλά επειδή το σχέδιο είναι όπως και να το κάνουμε επαγγελματικό ξεγελιόμαστε και ξεχνάμε πόσο μπούρδα   ήταν η ιστορία που στο κάτω κάτω τις γραφείς είναι γραμμένη πάνω στο ίδιο μοτίβο κάνοντας 'τες ιστοριούλες της σειράς. Θα ξεχάσω την εποχή που παράτησα το ΜΜ μια και καλή γιατί βαρέθηκα τις επαναλαμβανόμενες ιστορίες τους που όλες τελείωναν με το ίδιο πράγμα(ποιο πολλες φορές ήταν ο Σκρούτζ να κυνηγάει Ντοναλντ γιατί εξαιτίας του έχασε τα λεφτά$$$).

Όσον αφορά την προέλευση των ιστοριών. Δεν με νοιάζει να είναι ελληνικές απλά μου φαίνεται περίεργο που δεν υπάρχουν ελληνικές. Τόσοι άνθρωποι διαβάζουν Disney ένας απο αυτούς είναι σίγουρα ότι θα έχει αρκετό ταλέντο για να γράψει μια καλή ιστορία, το πρόβλημα μου είναι η έλλειψη ευκαιριών για αυτά τα παιδιά που ξέρουν και μπορούν να ασχοληθούν με αυτό αλλά φοβούνται να κάνουν το πρώτο βήμα ή να το κυνηγήσουν λίγο ακόμα γιατί δεν βλέπουν ανταπόκριση ή συμπαράσταση εδώ στην Ελλάδα, παρατώντας έτσι τα όνειρα τους.   Και να το στείλεις στο Topolino πιστεύω ότι είναι δύσκολο.

Όσον αφορά την ποιότητα των ελληνικών ερασιτεχνικών ιστοριών, νομίζω ότι η λέξη το λέει απο μόνη της "ερασιτεχνικών", τα παιδιά ξέρουν ότι αυτό το πράγμα δεν θα εκδοθεί και απλά κάνουν το κέφι τους ή το κάνουν για το "χειροκρότημα". Πιστεύω ότι όλοι καταλαβαίνουμε την διαφορά μεταξύ στο επαγγελματικό και ερασιτεχνικό. Τώρα το ερασιτεχνικό δεν σημαίνει πρόχειρο προς θεού αλλά δεν είναι όσο απαιτητικό και το στάνταρ το φτιάχνεις μόνος σου. Τώρα αν απέτυχες στο να γράψεις πάνω στο μοτίβο που ζητάει μια τέτοια ιστορία και θες να κάνεις τους Duck, duck and gritty (Ι made a punny) νομίζω ότι δεν χρειάζεται να πω παραπάνω.

Πάντως το ποιό εξωφρενικό απο όλα είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε ιστορίες επειδή δεν έχουμε "παράδοση". Η παράδοση κάπως ξεκινάει δεν ήταν εκεί πάντα και σίγουρα θα υπήρχαν κάποιοι πρωτοπόροι. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μερικούς απο αυτούς και δυστυχώς είναι δύσκολο να τους βρείς.

Συμφωνώ ότι πρέπει να έχεις πολλή μεράκι και όπως λέει και ο παππούς μου (συγχωρέστε με που θα γίνω γραφικός) θέλει κώλο και άλλον κώλο και κομμάτι απο άλλον κώλο για να πετύχεις ότιδηποτε αξίζει. 

Επεξεργασία Αυγούστου 26, 2014 από Aoshi