ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ

[germanicus]

  

 

 

5 ιστοριούλες στο χώρο της Ηρωικής Φαντασίας. Η μια έχει γραφτεί/σχεδιαστεί το 2002, 3 γίναν πέρυσι και μια άλλη δεν φέρει κάποια χρονολογία στις υπογραφές.

 

Διαβάζονται ευχάριστα... πλην όμως... πλην όμως... κάτι δε μου έκατσε καλά. Και για να γίνω πιο σαφής "κάτι με περιορίζει από το να βγω και να αλαλάξω "Θεοί τι αριστούργημα είναι τούτο"". Βάζω καλά λεφτά στοίχημα (ειδικά αφού είναι Ένατη Διάσταση) ότι ο δημιουργός έχει κάτσει και έχει συζητήσει ακαδημαϊκά το θέμα κόμικ. Την έννοια ρυθμό, την έννοια καρέ, χιλιάδες τέτοια πραγματάκια. Παραθέτω και μια σελίδα από μέσα που το σπάσιμο της στην αρχή (μάτι-αντικείμενο-αντικείμενο-μάτι) μου θύμισε πάρα πολύ έντονα μια παρόμοια που έχω λατρέψει μέσα στην Εμμανουέλα του Κρέπαξ. Σε spoiler γιατί έχουμε και δεκάχρονα (και ορισμένοι (όχι εγώ) πιστεύουν πως υπάρχει θέμα άμα δουν λίγο στήθος (και δεν είναι από κοτόπουλο))

 

 

 

 

 

Οπότε από ρυθμό/πλοκή/στήσιμο είμαστε οκ. Πάμε στο σχεδιαστικό μέρος. Οτιδήποτε δεν είναι ζωντανό είναι εξαιρετικότατο. Λάτρεψα τα τοπία του... τις ζούγκλες, τα παγωμένα βουνά, έναν εσωτερικό χώρο κάστρου που έχει σε ένα καρέ... Το πρόβλημα είναι με οτιδήποτε είναι ζωντανό... Εκεί είχα πρόβλημα. Κάτι δεν μου κάθεται καλά... Το εξώφυλλο και η εσωτερική σελίδα είναι χαρακτηριστικά αυτού που λέω. Αντιθέτως το οπισθόφυλλο είναι η λαμπρή εξαίρεση όπου όλα δουλεύουν άψογα. Και το τοπίο, και το τέρας και η τύπισσα. Μακάρι, επειδή το οπισθόφυλλο έγινε φέτος, αυτό να είναι ένα προοίμιο των όσων πρόκειται να ακολουθήσουν στο μέλλον και όχι η εξαίρεση του κανόνα.

 

Overall, ασυζητητί θα κάτσει πάρα μα πάρα πολύ καλά ειδικά σε όσους γουστάρουν ασπρόμαυρα κόμικ Ηρωικής Φαντασίας... όχι τόσο σε αυτούς που γουστάρουν Howard, ούτε σε αυτούς που γουστάρουν Leiber... Περισσότερο για Moorcock το κόβω

 

 

 

Αφιέρωμα στο Δημήτρη Λαγό

[KONNOS]

Τhnx για την παρουσίαση.Παραθέτω αυτά που έγραψα για το κόμικ στο δελτίο τύπου για να μην τα ξαναγράφω.

 

Το διάβασα.Καλούτσικο είναι.Οι ιστορίες είναι μικρές,γρήγορες, με αρχή-μέση-τέλος και διαβάζονται ευχάριστα χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο.Μου άρεσαν τα μονοσέλιδα με τη μάγισσα που ουσιαστικά λειτουργούσε ως αφηγήτρια των ιστοριών.
Το σκίτσο ήταν πολύ καλό αλλά εδώ έχω κάποια παράπονα.Για κάποιο λόγο ο δημιουργός προχειρο-έφτιαξε το φόντο.Έβλεπες μια χαρά μελανομένους τους χαρακτήρες και το φόντο τελείως πρόχειρο.Επίσης σε κάποια καρέ και σε κάποια γράμματα,φαινόταν απο κάτω παλιότερα σβησμένα γράμματα ή σκίτσα.
Πάντως το κόμικ αξίζει και ακόμη και αν δε σας αρέσει είναι αρκετά φτηνό για να μη στεναχωρεθείτε.

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 25, 2008 από kKKK

[daria]

παιδια , τα κομικς θελουν σχεδιο, πιο πολυ κι απ΄τη ζωγραφικη, οσο περιπου θελει και η γλυπτικη. Ενιαμισι στα 10 ελληνικα κομικς δεν εχουν σχεδιο. Ασε το σεναριο , εκει ειμαστε ακομα πιο πισω! το σχεδιο στα κομικς δεν ειναι τοσο δυσκολη ιστορια οσο ισως φαινεται, εχει απλως μια παραξενη (βλεπε σινοιαπωνικη..) ιδιαιτεροτητα: σχεδιο και γραφη ενωνονται σε ενα νεο ειδος. αυτο ακομα περιμενει ,εικαστικως, αχαρτογραφητο εδασφος για πολλους . Ο νοων νοητω... Δειτε τα βιβλια του Καλαιτζη, ειναι υποδειγματα κατανοησης αυτης της απλης ιδιαιτεροτητας: οχι τονικα εφε, οχι εντυπωσιασμοι με τη δηθεν χρηση της ανατομιας,ταχα, απλοτητα, ορθη σχεδιαση, πεντε γραμμες και καλες.

[germanicus]

δεν διαφωνώ στο μισό όσον αφορά το θέμα "σενάριο - ελληνικά κόμικς" (κι αν έχουν γίνει συζητήσεις επ'αυτού εδώ μέσα.. κάθε τρεις και λίγο θα έλεγα ), θα διαφωνήσω όμως όσον αφορά το σχέδιο. Θεωρώ ότι με όλη αυτή την έξαρση των ΙΕΚ σχεδίου/γραφιστική/κλπ υπάρχει πλέον μια πληθώρα δημιουργών που "το έχουν", τουλάχιστον για τη δημιουργία κόμικ όπου άλλοι (όπως εδώ ή όπως ο Ρουμπούλιας) επιδιώκουν ρεαλισμό και άλλοι επιδιώκουν κάτι πιο αφαιρετικό/καρτουνίστικο (πχ όλη η Giganto).

 

[zoo]

Το πήρα λοιπόν, το διάβασα μία στο λεωφορείο ερχόμενος σπίτι και μία στο σπίτι με την ησυχία μου για να το εκτιμήσω καλύτερα.

 

Δεν μου είπε όμως κάτι. Οι ιστορίες ναι, είναι κλασσικό sword & sorcery, αλλά παραείναι κλασσικό για δουλειά του '08.

 

Έχει πανέμορφα μολύβια και η ανατομία των "ζωντανών" με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο. Το μελάνωμα όμως ήταν ελλιπές - τουλάχιστον στα μάτια μου - με εμφανείς πορείες μολυβιού σε σημεία που δεν θύμιζε σύννεφα, καπνό ή κάτι άλλο που θα το δικαιολογούσε.

 

Τα ολοσέλιδα της μάγισσας πολύ πετυχημένα, οι ιστορίες όμως δεν είχαν κανένα σεναριακό υπόβαθρο. Η ιστορία που φέρει τον τίτλο της έκδοσης είναι ένα 4σέλιδο με μήνυμα παιδικό και κλείσιμο (ιστορίας αλλά και άλμπουμ) απότομο και κάπως... χμ...

 

Αυτό που μου άρεσε πολύ είναι τα καρέ με τα κοντινά σε πρόσωπο - ειδικά το πλάνο με τα μάτια στην 4η σελίδα της ιστορίας "Στη Ζούγκλα Της Ούμσιρ" είναι πανέμορφο! Καθαρό, εκφραστικό - άψογο!

 

All in all, καλή επιτυχία στην πορεία του δημιουργού γιατί μέσα από αυτό το έργο μας έδειξε ότι έχει πράγματα να δείξει και προσωπικά θα παρακολουθώ τις κυκλοφορίες του. Αν μας διαβάζει θα πρότεινα μόνο να σκεφτεί τη συνεργασία με άλλα 2 άτομα - για σενάριο και στοιχειοθέτηση.

 

Από πλευρά έκδοσης ένιωθα λες και κράταγα fanzine. Ίσως και να ταιριάζει στο ύφος του, δεν αντιλέγω. Αλλά για αυτό το ύφος δεν δίνω συνήθως 4 euro. Με λίγο κόλλα και λίγο ράχη για δέσιμο αντί για συρραπτικό δικαιολογείς καλύτερα την τιμή.

 

 

α, κατάλαβε κανείς πού κόλλαγε ο πίνακας στην 1η σελίδα στη βάση της βιβλιοθήκης?

4 - 9 - 2

3 - 5 - 7

8 - 1 - 6

άθροισμα 15 σε όλες τις κατευθύνσεις. Το 15 σημαίνει κάτι που μου διαφεύγει?

[Mandrake]

Πωπωπω..!!! Δώστε κι άλλα τέτοια!! Μωρέ και Howard γουστάρουμε και Leiber και Moorcock εξίσου άσχημα!!! Δεν ΥΠΑΡΧΕΙ περίπτωση να μην το αγοράσω!! Ευχαριστώ για την παρουσίαση και τις γενικές πληροφορίες!!

Επεξεργασία Σεπτεμβρίου 29, 2008 από Mandrake

[Lord Makro]

Το διάβασα κι εγώ εχθές, και θα συμφωνήσω σε γενικές γραμμές με τους προλαλήσαντες. Όμορφο και δυναμικό σχέδιο, με κάποιες αδυναμίες στην ανατομία, ενώ οι περιβάλλοντες χώροι - τοπία είναι πάρα πολύ καλοί! Σεναριακά θα προτιμούσα ίσως να ήταν κάπως μεγαλύτερες οι ιστορίες. Ενδιαφέρουσα έκδοση συνολικά, σίγουρα θα ακολουθήσω την επόμενη δουλειά του ταλαντούχου Δημήτρη Λαγού...

[Ion]

Aρκετά καλές ιστοριούλες! Σύντομες αλλά ωραίες. Η ιστορία "Πικρή Ανταμοιβή" για παράδειγμα διηγείται ολόκληρη τη δοκιμασία του ήρωα για να κερδίσει την αγαπημένη του σε μόλις 5 σελίδες - θα μπορούσε να γίνει μια μεγάλη ιστορία πολλών σελίδων αλλά ο συγγραφέας προτίμησε να τη συντομεύσει για να φτάσουμε κατευθείαν στο ψητό - και αυτό μου άρεσε! Μου άρεσε επίσης ότι στις περισσότερες δεν υπήρχε happy ending και οι πρωταγωνιστές την "πάταγαν". Το σχέδιο το θεωρώ πολύ καλό, αν και πράγματι σε κάποια καρέ υπήρχαν προβλήματα με τις ανατομίες των ανθρώπων. Επίσης να πω ότι η μάγισσα που μας διηγείται όλα αυτά μου φέρνει λίγο σε crypt keeper.

 

Πολύ καλή προσπάθεια, ελπίζω σύντομα να δούμε κι άλλη δουλειά του δημιουργού!

 

[DJO]

Για πάμε: Ξεκινάμε από 3 καταραμένους ήρωες!

 

~Ματωμένο Χιόνι

Ένας μοναχικός Αεζίρ ονόματι Βορντ ενώ διέσχιζε την οροσειρά Νουμαρκράκ σώζει τη νεαρή ημίγυμνη Τόρσα από ένα στυλ μαχαιρόδοντα. Του δίνεται ως ανταμοιβή και πάει να τον γνωρίσει στη φυλή τους.

Που είναι ανθρωποφάγοι δαίμονες.

The end. 3.5/10

~Πικρή Ανταμοιβή

Ο τιποτένιος Καν ο πεταλωτής πλάγιασε με την κόρη του βασιλιά και αν θέλει το κεφάλι του και το χέρι της θα πρέπει να φέρει το κεφάλι του μάγου Καργιάν.

Τα καταφέρνει και ο βασιλιάς του προσφέρει κρασί με δηλητήριο.

The end. 4.5/10

~Γυμνός Θάνατος

Χωρίς λόγια! Τούμπανος φαλακρός μουσάκιας πολεμιστής σώζει τη γυμνή καλλονή (άντε φοράει φύλλο συκής ) από τα δόντια ενός μαχαιρόδοντα μονόκερου (!?).

Ευχαριστημένη η κοπέλα του δίνεται και μετά μεταμορφώνεται σε λάμια και τον τρώει.

The end. 5/10

~Στη Ζούγκλα Της Ουμσίρ

Η σέξυ μελαχρινή πολεμίστρια Λάνα πλαγιάζει σε ένα σημείο μιας ζούγκλας που είναι καταραμένο με ανθρωποφάγο δαίμονα.

Και τον σκοτώνει. Μπράβο Λάνα.

6/10!

~Αιώνιος Εχθρός

Ο Ίντορ ο Δρακοφονιάς έχει νικήσει στρατούς, δράκους, τέρατα, μάγους και ρωτάει τη μάντισσα που ήταν η διηγήτρια όλων των ιστοριών αν υπάρχει άνθρωπος ή κτήνος στον κόσμο αυτό που να μην μπορεί να νικήσει.

Και του απαντάει ο Χρόνος.

7/10!

 

 

Σεναριακά βασίζονταν στο ίδιο plot twist και του βάζω ένα 5/10 αλλά σχεδιαστικά, αν και θέλει λίγο παραπάνω εξάσκηση στην ανατομία στις κινήσεις, του βάζω ένα 8άρι! Pas mal!

[Λένα]

Μπορείς να μην γράφεις πλοκές; Κάποιος μπορεί να θέλει να το διαβάσει και να απωθηθεί και μόνο από τον ισοπεδωτικό τρόπο που παρουσιάζεις το έργο.

Εγώ όταν το διαβάζω βλέπω άλλα πράγματα, όχι τόσο πεζά όσο αναφέρεις και θεωρώ ότι παρααντικειμενικοποιείς μια καθαρά υποκειμενική γνώμη με τις φανφάρες της επισημοφανούς κριτικής. Επιμένω, επειδή από την παρέα που κάνουμε έχω παρατηρήσει ότι δίνεις προσοχή σε "λάθος" (για μένα) πράγματα και συνήθως ό,τι εκθειάζεις για μένα δεν διαβάζεται και ό,τι αντίθετα καταβαραθρώνεις αξίζει τουλάχιστον μία ανάγνωση. Και επειδή πιστεύω ότι σε κάθε κόμικ που παρουσιάζουμε πρέπει να υπάρχουν και οι δύο απόψεις (μου άρεσε- δεν μου άρεσε) από την στιγμή που είναι αληθείς για αυτούς που τις εκφράζουν, θα παίζω τον δικηγόρο του διαβόλου. Δεν έχω καμμία πρόθεση να προσβάλω τον οιοδήποτε.

 

Εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ το τευχάκι και το διαβάζω κάθε τόσο. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά, με δομημένο σενάριο, καλή αφήγηση και σχέδιο με πολλές προοπτικές για βελτίωση, και αυτό λέει πολλά για ελληνικό κόμικ, σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει παιδεία πάνω στο κόμικ και το να πληρώνεσαι για την δουλεία σου είναι στην καλύτερη περίπτωση ανέκδοτο. Αν μη τι άλλο δείχνει ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.

[Kabuki]

Μπορείς να μην γράφεις πλοκές; Κάποιος μπορεί να θέλει να το διαβάσει και να απωθηθεί και μόνο από τον ισοπεδωτικό τρόπο που παρουσιάζεις το έργο.

Εγώ όταν το διαβάζω βλέπω άλλα πράγματα, όχι τόσο πεζά όσο αναφέρεις και θεωρώ ότι παρααντικειμενικοποιείς μια καθαρά υποκειμενική γνώμη με τις φανφάρες της επισημοφανούς κριτικής. Επιμένω, επειδή από την παρέα που κάνουμε έχω παρατηρήσει ότι δίνεις προσοχή σε "λάθος" (για μένα) πράγματα και συνήθως ό,τι εκθειάζεις για μένα δεν διαβάζεται και ό,τι αντίθετα καταβαραθρώνεις αξίζει τουλάχιστον μία ανάγνωση. Και επειδή πιστεύω ότι σε κάθε κόμικ που παρουσιάζουμε πρέπει να υπάρχουν και οι δύο απόψεις (μου άρεσε- δεν μου άρεσε) από την στιγμή που είναι αληθείς για αυτούς που τις εκφράζουν, θα παίζω τον δικηγόρο του διαβόλου. Δεν έχω καμμία πρόθεση να προσβάλω τον οιοδήποτε.

 

Εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ το τευχάκι και το διαβάζω κάθε τόσο. Είναι μια πολύ ωραία δουλειά, με δομημένο σενάριο, καλή αφήγηση και σχέδιο με πολλές προοπτικές για βελτίωση, και αυτό λέει πολλά για ελληνικό κόμικ, σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει παιδεία πάνω στο κόμικ και το να πληρώνεσαι για την δουλεία σου είναι στην καλύτερη περίπτωση ανέκδοτο. Αν μη τι άλλο δείχνει ότι βρισκόμαστε σε καλό δρόμο.

 

πάντως και στους 2 σας άρεσε απ' ότι καταλαβα (δεδομενου το πόσο αυστηρος είναι ο Ορεστης τελευταια)

Επεξεργασία Φεβρουαρίου 18, 2012 από Kabuki

[DJO]

Μπα όχι αυστηρός. Εδώ τα παιδιά με φωνάζουνε fan(faro)boy των Ελληνικών δημιουργιών. Ναι αυτό με τα twist το σκέφτηκα αλλά μιας και μιλάμε για κόμικ με μικρές ιστοριούλες που έχει κυκλοφορήσει το 2008 και παίζει να είμαι ο τελευταίος των Μοϊκανών που το διάβασα, είπα να το κάνω spoiler tag free. Άντε βάζω.

 

Η αλήθεια είναι πως είναι από τις καλές προσπάθειες. Η βαθμολογία ήταν απλά σε κάθε ιστορία, για να φανεί το κρεσέντο. Τώρα αυτό με την επανανάγνωση, πραγματικά το έχω συναντήσει σε λίγα. Στο συγκεκριμένο να προσθέσω ότι ποτέ δε με ενθουσίαζε ο Κόναν οπότε δύσκολα θα το ξαναδιάβαζα, εκτός αν ήθελα να χαζέψω τις όμορφες γραμμές του Λαγού. Χώρια που θα πρέπει να περάσει καιρός για να ξαναδιαβάσω ή δω κάτι ξέροντας τo plot twist, ώστε να το ξεχάσω.

[Melandros]

Πιο πολύ θα έλεγα ο φόβος και ο τρόμος των ελληνικών δημιουργών..

[Dr Paingiver]

Των "Ελλήνων δημιουργών" ή των "Ελληνικών δημιουργιών";

[Melandros]

Και οι δύο περιπτώσεις Παύλε!!

 

(..μου αρέσει που απαντάω κιόλας... )

 

[DJO]

Ώστε άρχισαν να τρομοκρατούνται που τους διαβάζω και καταλογραφώ ε;

 

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!

 

 

σσ.Done και το αφιέρωμα. Δεν ήθελα να κάνω αφιέρωμα στον Λαγό προτού διαβάσω κάτι ενδεικτικό. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος και μετά το ότι έχω πάρει και διαβάζω από τη βιβλιοθήκη τα πάντα.

[CitizenX]

Ορέστη, δεν είσαι ο τελευταίος των Μοϊκανών που το διαβάσες. Έχω αρκετά τεύχη ακόμη απούλητα στην αποθήκη...

 

 

Υ.Γ. Α! και θα συμφωνήσω με τη Λένα. Και εγώ διαφωνώ λίγο με την απόλυτη προσέγγιση στις κριτικές. Έχεις "θάψει" πράγματα (και φυσικά δεν αναφέρομαι σε δικές μας εκδόσεις, σε μας έχεις το ελεύθερο) που θα άξιζαν να διαβαστούν, ακόμη και αν δεν σου άρεσαν (και λογικό είναι αφού πολλά από αυτά δεν απευθύνονται στο ίδιο αναγνωστικό κοινό). Το Common Comics για παράδειγμα (αυτό μου ήρθε τώρα στο μυαλό). Γνωρίζω ανθρώπους που το λατρεύουν και αντικειμενικά είναι μια πολύ αξιόλογη δουλειά. Ούτε σε 'μένα απευθύνονταν αλλά σίγουρα δεν είναι κακό κόμικ. Anyway, συνέχισε να γράφεις κριτικές για να έχουμε κάτι να γκρινιάζουμε...

[DJO]

Οκ!

 

(κυρίως το κάνω για κόμικς τα οποία δεν έχουν καν κριτική, αλλά γενικά από Ελληνικά μόλις τα 2 τελευταία χρόνια ξεκίνησα να διαβάζω ουσιαστικά πράματα εκτός Αρκά κλπ)

[germanicus]

Θάβε! Θάβε!

 

Μου αρκεί που αισθάνομαι εγώ ότι έχω ξεπουλήσει τον λόγο μου εδώ και χρόνια και δεν λέω τις αηδίες αηδίες για να μη χαλάσω καρδιές...

 

απλώς όντως μη γράφεις τόσα πολλά για την πλοκή μιλάμε τα λες σχεδόν όλα

 

[DJO]

(Άστα και η πλάκα είναι ότι το επισήμαναν σε ένα από τα ελάχιστα που έβαλα καλό βαθμό! )