Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'the wake'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. ΤΑ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΑ POST-APOCALYPTIC COMICS‏ Οι καλύτερες ιστορίες ξεκινούν μετά την καταστροφή του κόσμου. Οι fans των post-apocalyptic κόσμων τρίβουν τα χέρια τους με τον ερχομό του νέου κινηματογραφικού Mad Max και στο IGN δεν έχουμε κρύψει ούτε στιγμή την αγάπη μας για το Fury Road. Για όσους όμως δεν χορτάσανε από το εκρηκτικό αριστούργημα του George Miller και ψάχνουν εναλλακτικά οράματα όπου η ανθρωπότητα έχει χάσει κάθε ελπίδα, σας παρουσιάζουμε 10 από τα αγαπημένα μας post-apocalyptic comics. East of West (Image) - Jonathan Hickman/Nick Dragotta Τι γίνεται όταν ένας από τους 4 καβαλάρηδες της Αποκάλυψης προτιμάει να βρει ξανά τη γυναίκα που αγάπησε κατά την τελευταία του θητεία ως σημαιοφόρος του θανάτου, από το να εκπληρώσει τον σκοπό για τον οποίο γεννήθηκε; Το East of West είναι ένα sci-fi/western τοποθετημένο σε έναν κόσμο που σχηματίστηκε μετά από έναν πολυετή εμφύλιο πόλεμο που ξεκίνησε το 1862. Όλα τα εναπομείναντα έθνη ακολουθούν την κρυπτική προφητεία που ονομάζεται απλά "The Message" την οποία καλούνται για να εκπληρώσουν οι 4 καβαλάρηδες της αποκάλυψης. Ο Death όμως έχει άλλα σχέδια που δεν αφορούν ούτε λίγο τους συντρόφους του και αυτοί θα κάνουν ό,τι μπορούν για να σταματήσουν τη μάταιη, σύμφωνα με αυτούς, σταυροφορία του. Old Man Logan (Marvel) - Mark Millar/Steve McNiven Σε αυτή την what-if ιστορία της Marvel, οι κακοί έχουν νικήσει και όσοι ήρωες έχουν επιζήσει ζουν κρυμμένοι. Στο προσκήνιο είναι ένας γερασμένος Wolverine που πλέον είναι ένα στοιχειωμένο κράμα Clint Eastwood και John Wayne. Η ήττα που βίωσαν οι ήρωες του κόστισε τόσο πολύ που έχει ορκιστεί να μην ξαναχρησιμοποιήσει ποτέ τις λεπίδες του.Προκειμένου όμως να πληρώσει το νοίκι της οικογένειας του στα hillibilly βλαχαδερά και βίαια εγγόνια του Hulk, δέχεται την πρόταση για μία δουλειά από τον Hawkeye που θα τον αναγκάσει να σπάσει κάθε όρκο που είχε πάρει τη μέρα που θριάμβευσαν οι villains του κόσμου της Marvel. Lazarus (Image) - Greg Rucka/Michael Lark Στο άμεσο μέλλον, οι κυβερνήσεις των εθνών έχουν καταρρεύσει και ο κόσμος διοικείται από 16 φατριές που επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες στη νέα τάξη πραγμάτων. Κάθε φατριά έχει τον δικό της γενετικά τροποποιημένο προστάτη με τον τίτλο Lazarus. Η Lazarus της οικογένειας Carlyle είναι η Forever, μία από τις πιο badass χαρακτήρες που έχουμε δει ποτέ σε comics και ο σκοπός της είναι να “λερώνει” τα χέρια της προς όφελος της οικογένειας της ώστε αυτή να κρατηθεί στην εξουσία. Το δυστοπικό Lazarus μάλιστα θα μας απασχολήσει σύντομα περισσότερο καθώς η τηλεοπτική του μεταφορά είναι προ των πυλών. Αν οι showrunners του το εκμεταλλευτούν σωστά, θα έχουν στα χέρια τους το νέο Game of Thrones, καθώς σαν σειρά θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένα υπέροχο post-apocalyptic διαμάντι. Y: The Last Man (Vertigo) - Brian K. Vaughan/Pia Guerra Το αριστουργηματικό Y:The Last Man φιγουράρει στις λίστες με τα καλύτερα comics όλων των εποχών και καθόλου άδικα. Μέσα σε μία μέρα, όλοι οι άνδρες και τα αρσενικά θηλαστικά βρίσκουν θάνατο για ανεξήγητους λόγους, εκτός από τον Yorick που είναι ο τελευταίος άνδρας στη Γη. Μαζί με τη μαϊμού του, ξεκινάν να ταξιδεύουν τον κόσμο που πλέον κατοικείται και διοικείται μόνο από γυναίκες, για να ανακαλύψουν τις αιτίες της εξαφάνισης των ανδρών και γιατί αυτοί είναι οι τελευταίοι επιζώντες. Μία φαντασίωση που εξελίσσεται σε εφιάλτη, το Y: The Last Man θίγει θέματα ισότητας και ιεραρχίας μέσα από έναν αρκετά πρωτόγνωρο post-apocalyptic κόσμο. Μία από τις πιο καθηλωτικές comic εμπειρίες που μπορείτε να χαρίσετε στον εαυτό σας. Just a Pilgrim (Black Bull Comics) - Garth Ennis/Carlos Ezquerra Έπειτα από μία διαστολή του ήλιου, οι ωκεανοί εξατμίστηκαν και το μεγαλύτερο ποσοστό της ανθρωπότητας αφανίστηκε. Πειρατές και ληστές σπέρνουν τον τρόμο στους εναπομείναντες πρόσφυγες και νομάδες που προσπαθούν ναεπιβιώσουν. Ο μόνος που τους στέκεται εμπόδιο είναι ο Pilgrim, ένας μυστηριώδης καουμπόης που σπέρνει τον θάνατο σε όσους απειλούν τους πρόσφυγες, πιστεύοντας πως έτσι εκτελεί το έργο του Θεού. Το παρελθόν του Pilgrim όμως δεν είναι τόσο κοντά στα ήθη του Κυρίου που πλέον έχει ασπαστεί. Low (Image) - Rick Remender/Greg Tocchini Η ραδιενέργεια έχει καταστρέψει την επιφάνεια της Γης και όσοι επέζησαν, κατέφυγαν στα βάθη των ωκεανών όπου προσπαθούν να ξαναχτίσουν τον πολιτισμό που αφανίστηκε τόσο σύντομα. Στα πλαίσια μίας φουτουριστικής κοινωνίας, μία οικογένεια έρχεται σε επαφή με έναν διαστημικό εξερευνητή που έχει επιστρέψει στην Γη, φέρνοντας πολυπόθητα δεδομένα για εναλλακτικούς βιώσιμους πλανήτες. Το σκάφος αυτό όμως έχει προσγειωθεί στην απρόσιτη επιφάνεια και έτσι ξεκινά ένας αγώνας χρόνου για το ποιος θα αποκτήσει πρώτος τις πληροφορίες που θα σφραγίσουν το πεπρωμένο του πλανήτη. Μία υπέροχη υποβρύχια οδύσσεια με έντονα στοιχεία pulp/sci-fi που ζωντανεύει με το απίστευτο σχέδιο του Greg Tocchini. Sweet Tooth (Vertigo) - Jeff Lemire Το γλυκόπικρο Sweet Tooth είναι ο τίτλος της λίστας που θα σας λυγίσει περισσότερο. Μία πανδημία που μόλυνε τον πληθυσμό της Γης οδήγησε τον κόσμο στην καταστροφή και η μόνη ελπίδα για το μέλλον είναι τα παιδιά που γεννιούνται με ανοσία στον ιό. Τα παιδιά όμως που γεννιούνται πλέον παρουσιάζουν ζωομορφικά χαρακτηριστικά, όπως ο πρωταγωνιστής του comic, Gus: ένα 9χρονο αγόρι με κέρατα ελαφιού. Η θρησκόληπτη οικογένεια του τον μεγάλωσε κρυφά από τον υπόλοιπο κόσμο γιατί τα περισσότερα παιδιά-ζώα, υπομένουν φριχτά πειράματα προκειμένου να ανακαλύψει η ανθρωπότητα το αντίδοτο για την πανδημία. Όταν ο Gus όμως χάνει τους γονείς του, ξεκινά μία περιπέτεια μαζί με τον μυστηριώδη άγνωστο Jeppard, που το κοινό παρομοίασε ως “Max Max-meets-Bambi”. The Wake (Vertigo) - Scott Snyder/Sean Murphy Το The Wake αποτελεί ένα homage σε αφηγήματα sci-fi/μυστηρίου όπου μία ομάδα επιστημόνων, εξερευνητών και στρατιωτικών, καλούνται να λύσουν τον γρίφο που φέρνει η παρουσία ενός ανεξήγητου φαινομένου στον βυθό. Στην περίπτωση του The Wake, αυτό που ανακάλυψαν ήταν ένα ανθρωπόμορφο υδρόβιο πλάσμα που δραπετεύει από τον θάλαμο που το είχαν περιορίσει και σπέρνει τον τρόμο στο πλήρωμα του πλοίου. Η αφηγηματική σκοπία στο The Wake εναλλάσσεται μεταξύ παρελθόντος και δυστοπικού μέλλοντος όπου η ανθρωπότητα εύχεται να μην είχε ξεθάψει τα μυστικά του βυθού. Το The Wake αποτελεί ένα αρκετά πολύπλοκο ανάγνωσμα που επιβραβεύει με το παραπάνω τον αναγνώστη μέσω της πολυεπίπεδης ιστορίας που ξετυλίγεται με άκρως ενδιαφέρον τρόπο μέσα από το υπέροχο σκίτσο του Sean Murphy. Spread (Image) - Justin Jordan/Kyle Strahm Η ανθρωπότητα για μια ακόμα φορά, ανακατεύτηκε εκεί που δεν έπρεπε και ξέθαψε έναν αρχαίο ιό από τον οποίο όποιος μολύνεται, μετατρέπεται σε έναν τερατόμορφο οργανισμό που θα έκανε το τέρας από το The Thing να καψουρεύονταν μαζί του. Στο επίκεντρο, ένας σιωπηλός ρακοσυλλέκτης με κούρεμα Wolverine που διασώζει άθελα του ένα μωρό που από μία συμμορία ληστών. Η μοναδική ελπίδα για το ανθρώπινο γένος βρίσκεται κυριολεκτικά στα δάκρυα αυτού του μωρού καθώς είναι το μόνο πράγμα στο οποίο παρουσιάζει αδυναμία ο ιός που λέγεται απλά ‘The Spread’. DMZ (Vertigo) - Brian Wood/Riccardo Burchielli Το πιο ίσως ρεαλιστικό comic της λίστας, το DMZ εξετάζει το ενδεχόμενου ενός δευτέρου αμερικανικού εμφυλίου πόλεμο στο άμεσο μέλλον. Ο Matty Roth, ένας νεαρός φωτορεπόρτερ, βρίσκεται εγκλωβισμένος στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη του Μανχάταν γνωστή ως DMZ και προσπαθεί να ανακαλύψει την αλήθεια πίσω από την κατάσταση της εμπόλεμης ζώνης που φλερτάρει με τα σύνορα της κάποτε ειρηνικής πατρίδας του. Φανταστείτε η διαμάχη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης και το αιματοβαμμένο σκηνικό της Λωρίδας της Γάζας να είχε φόντο το Άγαλμα της Ελευθερίας, με έναν αφηγηματικό τόνο και ατμόσφαιρα που θυμίζει Y: The Last Man. Το άρθρο μπορείτε να το βρείτε εδώ.
  2. Few writers have sustained the sort of lasting influence that H.P. Lovecraft boasts. While the writer may not occupy a seat in the vaunted halls of literary legend, and history may remember him as a complete racist, he is undoubtedly a horror god. Though he died largely unknown and broke in 1937, published only in obscure sci-fi/horror pulp magazines, Lovecraft did more than just influence generations of horror writers — he created a whole mythology and sub-genre for them to inhabit. In some ways it’s easier to be a fan of Lovecraftian horror than of the author’s original work. Huge blocks of dry exposition with very little dialogue may have characterized his prose, but the ideas behind them have always been compelling. Lovecraft has become synonymous with such frightful themes as cosmic hopelessness, mental frailty and human insignificance. His monsters, heavily tentacled and mind-shatteringly horrid, set the standard for grotesquery. Much like the many writhing arms of one of his beasts, Lovecraft’s influence stretches across multiple media and their biggest icons, from horror heavyweights Stephen King and Clive Barker to Guillermo Del Toro, H.R. Giger and even Metallica. The world of comics has always lied among the most fertile grounds for those seeking that bleak, gut-churning terror — from EC (Tales from the Crypt) Comics to Arkham Asylum (named for one of HPL’s fictional madness-laden towns). And if today’s comic landscape is any indicator, that won’t change any time soon. So, with fish-people and tentacled torments in mind, here are ten Lovecraftian reads, just in time for Halloween. 1. Hellboy From cosmic terrors to Earth-bound frog monsters, Lovecraft’s influence has colored the pages of Mike Mignola’s Hellboy from its start. In opening story Seed of Destruction, the persistently insane Rasputin tries to free the immortal Ogdru Jahad (or Apocalyptic dragon) from its ethereal prison. Modeled very much after the Great Old Ones from Lovecraft’s Cthulhu mythos, Ogdru Jahad is an amorphous mass of tentacles bearing horrifically unthinkable power. Upon its return, mankind would be wiped off the face of a burning Earth like so many insects. Much like in Lovecraft’s many tales, the real horror lies in how insignificant humans truly are. 2. The Wake The sound of minds being blown swept across the comics world last year with Scott Snyder and Sean Murphy’s aquatic thriller, The Wake. When the crew of an ocean-floor laboratory complex is stalked by ominous sea-creatures that make them hallucinate, the result is a sci-fi horror sundae with sprinkles of Alien and Cthulhu. And, with the post-apocalyptic second act, Snyder took it beyond the Lovecraftian fear of what lurks unseen and showed us what happens when those great powers finally do reveal themselves. 3. Neonomicon Given his predilections toward mysticism and the occult, it’s no real surprise that Alan Moore counts Lovecraft as as one of his many influences. In his 2010 story Neonomicon, Moore sought to make explicit many of the euphemisms used by the “sexually squeamish” Lovecraft. It’s the story of two FBI agents who stumble upon a New England cult, the Esoteric Order of Dagon, and — to say the least — madness ensues. With appearances from orgiastic cults, fish-men and the Old Ones, it’s a crime-horror yarn infusing the psychological terror of Lovecraft with the visceral fetishism we’ve come to expect from Moore. 4. Fall of Cthulhu BOOM! Studios dove into the mythos with this modern reimagining of what may be Lovecraft’s most enduring tale, “The Call of Cthulhu.” Much like the narrator in the original story, the protagonist embarks on a quest for answers in the wake of his uncle’s mysterious death, uncovering forgotten horrors of an unknown world. The series goes on to explore dreamworlds, warring gods and the “corpse-city” of R’lyeh. Of course none of this would be complete without tentacled monstrosities. 5. Fatale At its best, hard-boiled crime fiction is visceral, but real. Having written such noir-ish gems as Criminal and Incognito, Ed Brubaker knows this firsthand. On the other hand, who says you can’t throw in some demonic creatures. Following the life of Jo, an immortal bombshell, Fatale also bucks the conception that, sultry as they may be, femme fatales need to be dimensionless plot drivers. Chased throughout her long life by a Lovecraftian cult of monster worshippers, she wields a hypnotic power over men, and destroys more than a few lives. 6. The Squidder If you’re still up for more tentacle imagery, Ben Templesmith’s The Squidder has it in spades. The titular Squidder is a Mad Max-style hard ass in a post-apocalyptic world overrun by squid monsters. Written, drawn, colored and lettered by Templesmith, the comic goes to show how valuable a unified vision can be. The Squidder moves on an artistic axis that caries it from creepy to horrific. While Templesmith does play with notions of destruction at the hands of otherworldly powers, The Squidder is more concerned with the Lovecraftian creature-feature tradition. And tentacles — lots and lots of tentacles. 7. Locke & Key Joe Hill’s graphic horror epic follows the Locke siblings, who move with their mother to Keyhouse (get it?) in the wake of their father’s death. The large, old place is chock full of magical keys and dimensional gateways. While the obvious link is only superficial — the story takes place in the fictional town of Lovecraft, Massachusetts — there may also be an oblique reference to H.P. Lovecraft’s 1929 short story “The Silver Key.” In the narrative, a man laments losing the vivid dreams of his youth in place of the dreary logic of waking adulthood. His late grandfather visits him in a dream to tell him about a hidden key that allows him to go back to his life as a ten-year-old. Reliving adolescence … the horror. 8. Neil Gaiman’s Only The End of the World Again This comic adaption of Gaiman’s original short story drops Wolf Man Lawrence Talbot into Lovecraft’s shadowy, half-abandoned town of Innsmouth, Massachusetts. Naturally, the townsfolk are engaged in a ritual to raise Cthulhu and poor Larry stumbles right into the middle of it. In Lovecraft’s story, “The Shadow Over Innsmouth,” the town is populated with repulsive fish people who make sacrifices to a race of sea-creatures in exchange for gold. Between the extensive lore laid out by Lovecraft and Gaiman’s penchant for merging and manipulating mythologies into cohesive worlds, this one has Halloween read written all over it. 9. The Chronicles of Dr. Herbert West Lovecraft’s 1922 short story “Herbert West – Reanimator” may be another of his most well-known works, if not for its place in the literary history, then at least for the 1985 film adaption. Though a truly great addition to the horror film canon, The Reanimator had to limit its scope. The original story sees Dr. West move from college to med school, even enlisting in the military to gain access to the freshest possible corpses for experimentation, before dying at the hands of his own abominations. The Chronicles of Dr. Herbert West, is a modern telling of the brilliant med student who, while trying to defy death, succeeds only in creating vicious monsters. But will that stop him? Luckily for readers, West is just the right amount of psychotic to ignore that question entirely. 10. Colder After the appearance of Nimble Jack, a mysterious humanoid creature that feasts on insanity, average dude Declan’s body temperature inexplicably keeps dropping. He also realizes his power to enter the broken minds of psychiatric patients, seeing their insanity and even fixing them. Insanity and creatures that toy with minds were pet themes of Lovecraft’s, and both are fully realized here. The nightmarish cityscapes that Declan refers to as the “hungry world” even call to mind Lovecraft’s alternate dimensional Dreamlands. But don’t think the monstrosities are in short supply — just look at the cover of Paul Tobin and Juan Ferreyra’s new follow-up, Colder: Bad Seed #1, which hit shelves earlier this month. Πηγη: (http://www.pastemagazine.com/articles/2014/10/tentacles-madness-10-comics-that-continue-hp-lovec.html) Αν και αρθρα δεν ξερω γιατι πανε στη γενικη συζητηση.
  3. Πρόσφατα βραβευμένη με Eisner, η πανέμορφη μίνι σειρά sci-fi τρόμου “The Wake” είναι το κόμικ που πρέπει να διαβάσεις αυτό το καλοκαίρι. “Ναι, αλλά τι είναι;” Ήταν μια από αυτές τις μεταμεσονύκτιες ασιατικές στις Νύχτες Πρεμιέρας, πριν πολλά χρόνια. Από αυτές που είτε πετυχαίνουν και τις θυμάσαι και γίνονται καλτ θρύλοι ή, ξέρεις, όχι. Κωμικό sci-fi με camp στοιχεία, περιπέτεια, κωμωδία, θρίλερ, με την πλοκή να αλλάζει κάθε λίγα λεπτά. (Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ τον τίτλο αλλά δε τα καταφέρνω, δεν έχει και σημασία.) Μετά το τέλος της προβολής πετυχαίνω στην έξοδο έναν φίλο που έμοιαζε εξουθενωμένος. “Αν θες να κάνεις δέκα ταινίες,” μου έλεγε, έξαλλος με αυτό που είχαμε δει, “κάνε δέκα ταινίες. Μην κολλάς τα πάντα μαζί.” Είναι καλή συμβουλή. Εκτός αν ξέρεις να το κάνεις καλά. Το “The Wake”, των Σκοτ Σνάιντερ και Σον Μέρφι, είναι καλό μέχρι που γίνεται εντυπωσιακό. Αυτό συμβαίνει κάπου στα μισά της διαδρομής, όταν τα πάντα αλλάζουν, αλλά όχι με τον τρόπο που συχνά “ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ!!!” απλώς επειδή υπάρχει κάποια παραφορτωμένη αποκάλυψη. Εδώ όλα αλλάζουν, όντως. Ο τόνος, το σκηνικό, ο ρυθμός, το είδος της ιστορίας. Στην αρχή, είναι μια ομάδα από ασύμβατες προσωπικότητες, όλοι τους παγιδευμένοι στο βυθό της θάλασσας περικυκλωμένοι από κάτι τρομακτικά θαλάσσια τέρατα. Σου θυμίζει κάτι; Ναι, σου θυμίζει διάφορα, αυτός είναι και ο σκοπός. Η ιστορία έχει ως αρχική μας πρωταγωνίστρια την κητολόγο Λι Άρτσερ η οποία στρατολογείται από έναν κυβερνητικό πράκτορα (παρότι θεωρείται εχθρός) προκειμένου να εξηγήσει έναν μυστηριώδη ήχο που έπιασε, τυχαία, ένα ραντάρ. Η Λι παίρνει όλη τη σεναριακή φροντίδα που αρμόζει σε έναν πρωταγωνιστικό ήρωα: Είναι η ασυμβίβαστη επιστήμονας με το μεγάλο ψυχολογικό τραύμα, με φλασμπάκ τρόμου να κυκλώνουν με αυξανόμενη αμεσότητα την ύπαρξή της. Φυσικά ο ήχος κάτι της θυμίζει. Και φυσικά Αυτό Που Είναι Εκεί Κάτω, δεν της είναι καθόλου ξένο. Η Λι μαζί με μια ομάδα επιστημόνων, κατεβαίνει στα βάθη του ωκεανού, σε μια παράνομη κατασκευή φτιαγμένη για να διακινεί πετρέλαιο από τον πάτο της θάλασσας. Εκεί, αιχμάλωτο, είναι ένα πλάσμα που μοιάζει να βγήκε από τις πιο άξιες sci-fi μπιμουβιές των ‘50s, την ώρα που ο τόνος της ιστορίας φλερτάρει γοητευτικά με τις ωραιότερες οχυρωμένες ταινίες τρόμου. Το γκρουπ ασύμβατων χαρακτήρων που πρέπει να μάθουν να συνεργάζονται ώστε να αποκρούσουν τις επιθέσεις των φονικών πλασμάτων που έρχονται απ’έξω. Είναι το “Creature from the Black Lagoon”, είναι Τζον Κάρπεντερ, είναι “The Descent”, είναι Άλιεν, όλα μαζί. Σχεδιασμένο σε απίστευτους χρωματικούς τόνους που ρίχνουν απειλές κόκκινου πάνω στην απαλότητα της κάθε πρασινογάλαζης παλέτας, ο Σον Μέρφι (ένας από τους ωραιότερους σχεδιαστές στα αμερικάνικα κόμικς, που μόλις κέρδισε βραβείο Eisner για το “The Wake”) αναδεικνύει τον τρόμο χωρίς να χάνει το παραμύθι του Σνάιντερ. Ο Σνάιντερ με τη σειράς του, καυτή πένα αυτή την περίοδο (χάρη αν μη τι άλλο στο “Batman” του), φέρεται στο creature feature που γράφει ως αυτό ακριβώς: παραμυθένιο φοκλόρ. Μπλέκει στοιχεία από μύθους, τοπικές δοξολογίες, φιλμικές αναφορές και σχεδιαστική τέχνη που παραπέμπει στις δουλειές του Ιάπωνα καλλιτέχνη Γιοσιτάκα Αμάνο, ώστε να αφηγηθεί μια περίπλοκη ιστορία τρόμου που από την πρώτη στιγμή είναι εμφανές πως κρύβει πολύ περισσότερο από αυτό που αρχικά μοιάζει να είναι. Ήδη η πρώτη σκηνή μας έρχεται από το μέλλον: Μια κοπέλα πάνω σε ένα δελφίνι, μέσα σε μια πλημμυρισμένη πόλη, κοιτάζει εμβρόντητη και μοιρολογεί. “Δε μπορεί. Είμαστε τόσο κοντά...” Σε όλη τη διάρκεια της πρώτης αυτής πράξης του “Wake”, ο Σνάιντερ ενθέτει μυστηριώδεις σκηνές από το μέλλον και το παρελθόν. Μια μελλοντική Αποκάλυψη. Μια γενοκτονία χιλιάδες χρόνια πριν. Κάτι ορνιθοσκαλίσματα εκατομμυρίων ετών. Και στο επίκεντρο όλων, η συναισθηματική, κλειστοφοβική ιστορία τρόμου με ένα τέρας, και πολλά ακόμα τέρατα, και μια ομάδα επιστημόνων που προσπαθούν να αποδράσουν και να βγάλουν νόημα από όλα αυτά. Και εκεί, στα μισά, ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες γιατί όπως εγώ άρχισα να διαβάζω τη μίνι σειρά χωρίς να ξέρω τι να περιμένω και η ανατροπή στα μισά με βρήκε παντελώς απροετοίμαστο (και το χάρηκα), έτσι αξίζει να το διαβάσουν όλοι. Όμως. Αν η πρώτη πράξη του “Wake” είναι μια υποβρύχια ταινία τρόμου, η δεύτερη είναι μια sci-fi όπερα, μια τεραστίων διαστάσεων μπλοκμπάστερ περιπέτεια που αντικαθιστά Λάβκραφτ και Ρομέρο με Τζέιμς Κάμερον και Τζακ Κίρμπυ, ένας διαλογισμός πάνω στα χειρότερα ένστικτα απομόνωσης και βίας του ανθρωπίνου είδους, αλλά και στην αναζήτηση των καλύτερων. Η ηρωίδα συνεχίζει να έχει αυτή τη μόνη-εναντίον-όλων γοητεία, όμως τώρα οι ‘όλοι’ ξεκινούν από τα βάθη του ωκεανού και φτάνουν στο αχανές του ουρανού. Η ιστορία φτάνει από την αρχή της Ιστορίας μέχρι το τέλος της. Θα γνωρίσουμε φυλές ανθρώπων που μένουν για πάντα παιδιά, θα δούμε επαναστάστες μέσα σε οχήματα ζωντανών οργανισμών, θα σερφάρουμε με δελφίνια στο χιόνι, θα αντισταθούμε σε πολιορκίες μεγαλύτερες από τη ζωή. Ο Σνάιντερ δεν κατέχει απόλυτα το ρυθμό στην αφήγηση που επιχειρεί, όμως το όραμα αυτής της απόπειράς του είναι τόσο εντυπωσιακό που συγχωρείς κάποια πράγματα που μένουν παραμελημένα. Εξάλλου τα κεντρικά μυστήρια που θέτουν τα πρώτα κεφάλαια απαντώνται με έναν τρόπο που σε κάνει να θες να ξαναδιαβάσεις την ιστορία από την αρχή, γιατί τώρα τα πάντα έχουν διαφορετική σημασία. Τι είναι εν τέλει το “Wake”; Μια θαλασσινή ιστορία τερατοτρόμου ή μια sci-fi όπερα για το πώς σώθηκε ο κόσμος; Δεν ξέρω πώς θα το χαρακτήριζα σε μια σύντομη φράση πέρα από “φανταστικό κόμικ”. Απλά χαίρομαι που ο Σκοτ Σνάιντερ αντί να κάνει δέκα κόμικς με αυτές τις ιδέες, έκανε ένα. Το “The Wake” είναι μίνι σειρά 10 τευχών από τη Vertigo/DC που μόλις ολοκληρώθηκε. Τα πρώτα 5 τεύχη κυκλοφορύν σε τόμο. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.