Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'silver surfer'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. nikolas12

    THE SILVER SURFER: ΠΑΡΑΒΟΛΗ

    Σύνοψη από την εκδοτική Ο Γκαλάκτους φτάνει στη Γη για να ικανοποιήσει την τεράστια πείνα του και καταλήγει να λατρεύεται ως Θεός. Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ένας τηλευαγγελιστής αυτοανακηρύσσεται ως προφήτης του, ο Γκαλάκτους μετατρέπει την ανθρωπότητα σε ακολούθους που τους οδηγεί στην καταστροφή τους! Ο μόνος αντίπαλος του γιγαντιαίου πλάσματος που καταστρέφει πλανήτες είναι ο ήρωας που ο ίδιος παγίδευσε στη Γη: ο Σίλβερ Σέρφερ! Παρ' όλο που η ανθρωπότητα τον έχει απορρίψει, ο Σίλβερ Σέρφερ αφυπνίζεται και τα βάζει με τον παλιό του άρχοντα. Είναι ένας πόλεμος για την εξουσία της Γης, αλλά πόσα θα απομείνουν όταν τελειώσει; Η Παραβολή είναι ένα τεράστιο ορόσημο που σηματοδοτεί τη συνεργασία δύο δασκάλων του χώρου, του Σταν Λι και του Μοέμπιους. Μία ιστορία κόμικς που ξεφεύγει από τις συνηθισμένες διαμάχες ηρώων και θέτει φιλοσοφικά ερωτήματα και ηθικά διλήμματα. Ένα κόμικς ανεκτίμητης ιστορικής αξίας, που απευθύνεται τόσο σε λάτρεις υπερηρωικών, όσο και σε όσους δεν έχουν ασχοληθεί με το είδος. Η ιστορία ενός Θεού Ακόμα προσπαθώ να συνειδητοποιήσω ότι όντως ήρθε στα ελληνικά αυτή η ιστορία δια χειρός δύο τόσο τεράστιων ονομάτων. Το κόμικ ξεκινάει με μια εισαγωγή από τον Stan Lee που λέει για το πόσο θαύμαζε τον Moebius και πως έτυχε να συναντηθούν και να γευματίσουν μέχρι που έπεσε η ιδέα για μια συνεργασία. Ο Moebius ήθελε να κάνει μια ιστορία για τον Silver Surfer και ο Lee αποφάσισε ότι θα μπορούσε να φτιάξει κάτι πιο βαθύ, πιο φιλοσοφικό όπως τα πρώτα τεύχη του Silver Surfer που συμπτωματικά κυκλοφόρησαν πρόσφατα από τη Hachette και διαβάζοντας το διαπίστωσα ότι έχει απόλυτο δίκιο. Πρόκειται χωρίς υπερβολή για μια από τις καλύτερες δουλειές του Stan Lee σεναριακά. Χωρίς πυκνογραμμένο κείμενο, ο Lee αποφασίζει μέσα από λίγους χαρακτήρες να προσδώσει ένα μεγαλύτερο νόημα. Και ποιο είναι αυτό; Προσπαθεί να ψυχογραφήσει την αντίδραση της ανθρώπινης φύσης απέναντι σε ανώτερα όντα που προσδιορίζονται ως θεϊκά, την ψυχολογία της μάζας και το πως συμπεριφέρεται η ανθρωπότητα σε μεγάλες καταστροφές και σπουδαία γεγονότα. Και η προσωποποίηση του Θεού στο εν λόγω κόμικ είναι ένας από τους καλύτερους κακούς της Marvel. O Γκαλάκτους. Η επιβλητική εμφάνιση και η φοβερή του παρουσία δίνουν στον ίδιο μια πολύ σπουδαία ιδέα. Παρά τον όρκο του στον Surfer να μην καταστρέψει τη Γη, θα παρουσιαστεί αφήνοντας τον κόσμο να αντιδράσει. Και η αντίδραση είναι υπέρ του. Ο Γκαλάκτους φαίνεται σε όλους ως ένας Θεός, ως ένα μεγάλο ον που όλοι φοβούνται και το οποίο θα προσφέρει στη Γη μια προστασία. Ένα subplot αφορά την Ελίνα και τον Κόλτον, δύο αδέρφια όπου ο τελευταίος είναι Ευαγγελιστής της τηλεόρασης και δε χάνει ευκαιρία να στρέψει την κοινή γνώμη υπέρ του νέου Θεού τους, του Γκαλάκτους. Ο Σίλβερ Σέρφερ στις πρώτες σελίδες κινείται χωρίς να τον γνωρίζει κανείς, ενώ άλλοι ήρωες δεν εμφανίζονται ποτέ. Γρήγορα όμως ο πρωταγωνιστής μας αποφασίζει να στραφεί κατά του παλιού του αφέντη και να τον πολεμήσει για να σώσει την ανθρωπότητα. Ποια ανθρωπότητα ωστόσο; Μια ανθρωπότητα που ποτέ δεν τον εκτίμησε παρά την προστασία του, μια ανθρωπότητα που ποτέ δεν τον σεβάστηκε παρά τα όσα έχει κάνει γι' αυτή. Αυτή η ανθρωπότητα στη μάχη του με τον Γκαλάκτους θα στραφεί ξανά εναντίον του και παρά τις καταστροφές που ο Καταστροφέας προκαλεί δύσκολα συνταράσσεται η κοινή γνώμη για αυτόν. Ο Lee δείχνει πόσο εύθραυστη είναι η ψυχολογία της μάζας, πως μεταβάλλεται από μικρά γεγονότα ή πως μπαίνει ενδιάμεσα το προσωπικό ενδιαφέρον και συμφέρον αφού το να αλλάξει γνώμη ο Κόλτον και να στραφεί ενάντια στον αφέντη του πρέπει η Ελίνα να κινδυνεύσει. Η Ελίνα είναι πολύ σημαντικός χαρακτήρας και σίγουρα βοηθάει τον Σέρφερ στην αποστολή του. Το σημαντικότερο για μένα συμβαίνει μετά την αποχώρηση του Γκαλάκτους και το πως χειρίζεται ο Σέρφερ την ανθρωπότητα δείχνοντας της την υποκρισία και την έπαρσή της. Αλλά αυτό το αφήνω για εσάς Το εξαιρετικό σχέδιο του Moebius O Moebius δουλεύοντας με τον τρόπο της Marvel βρίσκει την ευκαιρία και την ελευθερία να ξεδιπλώσει όλο του το ταλέντο. Κακά τα ψέματα είναι φανταστικός. Έχοντας διαβάσει λίγο Moebius έχω να πω ότι εδώ ο Γάλλος σχεδιαστής ακολουθεί ένα λιγότερο λεπτομερές, περισσότερο αφαιρετικό σχέδιο το οποίο όμως δεν χάνει πουθενά. Αναπτύσσει άψογα την πλοκή της ιστορίας με εξαιρετική σκηνοθεσία σε διαλόγους και έντονες στιγμές και συγκλονιστικά όμορφη δράση με καταστροφές κτηρίων και επιβλητικές μάχες. Ειδική μνεία και στον πανέμορφο χρωματισμό. Στις τελευταίες σελίδες ο ίδιος αναλύει κάθε πτυχή του σχεδίου του και της δουλειάς του και το βρήκα υπέροχο από πολλές απόψεις. Η έκδοση Κλασικό μεγάλο σχέδιο του Μικρού Ήρωα, φανταστική επιλογή για το οπισθόφυλλο, ράχη και φυσικά οι σημειώσεις των δύο σπουδαίων δημιουργών. Πρόκειται για μια φανταστική δουλειά που δεν είναι κλασικό κόμικ με ντάπα ντούπα, έχει δραματουργία, έχει φιλοσοφικές αναζητήσεις, έχει ένα πολύ βαθύ νόημα που χρήζει τεράστιας ανάλυσης και κυρίως τη συνάντηση αμερικάνικου και ευρωπαϊκού κόμικ καλύτερα από κάθε άλλη φορά, τουλάχιστον από τις λίγες που έχω δει. Μπράβο στο Μικρό Ήρωα που το έφερε στην Ελλάδα. Σπεύσατε να το τιμήσετε φίλοι μου. Είναι φανταστικό. Καλό διάβασμα σε όλους
  2. Το βιβλίο του Stan Lee και του Moebius είναι γεμάτο από τέτοια φιλοσοφικά και υπαρξιακά ερωτήματα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παράνοια από την τυφλή πίστη στη σωτηρία μέσω της εναπόθεσης της ελπίδας σε κάποιον αυτόκλητο Σωτήρα. Αυτήν την παρανοϊκή στάση ζωής, τις αντιφάσεις της και τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί περιγράφει δραματικά το The Silver Surfer – Παραβολή, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως (μετάφραση: Γαβριήλ Τομπαλίδης). Το εμβληματικό έργο στην ιστορία των υπερηρωικών κόμικς αποτελεί το προϊόν της συνεργασίας δύο θρύλων, του Stan Lee και του Moebius. Ο πρώτος θεωρείται, όχι άδικα, ο πατέρας και εμπνευστής του σύμπαντος της Marvel από τη δεκαετία του 1960 (Spider-Man, Fantastic Four, X-Men κ.ά.), ενώ ο δεύτερος επηρέασε όσο λίγοι την εξέλιξη των ευρωπαϊκών κόμικς (Blueberry, Ίνκαλ, Αεροστεγές Γκαράζ κ.ά.). Η γνωριμία τους το 1988 οδήγησε σε μια βαθιά φιλία που επιστεγάστηκε με μια απρόσμενη εμφάνιση του πιο τραγικού χαρακτήρα του Stan Lee, του αιώνιου και ανέστιου ταξιδευτή Silver Surfer. Σύμφωνα με το σενάριο, η άφιξη του Γκαλάκτους ενεργοποιεί τον Silver Surfer που προσπαθεί να τον εμποδίσει από το να καταστρέψει τη Γη. Το έργο του είναι δύσκολο καθώς οι άνθρωποι, πασχίζοντας να προσαρμοστούν στη νέα συνθήκη και να δώσουν νέο νόημα στην ύπαρξή τους, μετατρέπουν τον εισβολέα Γκαλάκτους σε νέο θεό τους με τη βοήθεια ενός παράφρονα ιεροκήρυκα. Πώς μπορεί να τους πείσει ο Silver Surfer ότι πρέπει να χειραφετηθούν και να πάψουν να πιστεύουν σε Σωτήρες όταν οι ίδιοι δεν θέλουν να «σωθούν»; Το βιβλίο είναι γεμάτο από τέτοια φιλοσοφικά και υπαρξιακά ερωτήματα, άλλα που θέτει με τη γνωστή του λυρική επιτήδευση ο Silver Surfer και άλλα που προκύπτουν από τους διαλόγους με τον κυνικό Γκαλάκτους. Τον τόνο όμως δίνουν τα υπέροχα σχέδια του Moebius. Όχι τόσο αυτά με τις σκληρές μάχες και τις σκηνές καταστροφής που είναι εντυπωσιακά μεν, αναμενόμενα δε, αλλά αυτά με τις εκφράσεις των ανθρώπων μπρος στην καταστροφή. Ιδιαίτερα αυτών που γεμάτοι θρησκευτικό μίσος και φανατισμό είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν τον νέο Θεό τους. Μέχρι να έρθει ένας νέος. Κι άλλος ένας. Κι ακόμα ένας. Και πάει λέγοντας. Με τη ζωή να προχωρά με όλο και πιο ευφάνταστους και πανίσχυρους θεούς. Πάνω στα πτώματα των «απίστων». Και το σχετικό link...
  3. GeoTrou

    SILVER SURFER: PARABLE [STAN LEE - MOEBIUS]

    «Ο Moebius σχεδιάζει Silver Surfer». Αυτός ήταν και ο λόγος που διάβασα το συγκεκριμένο κόμικ, πριν αρκετά χρόνια. Είναι μάλιστα το πρώτο υπερηρωικό που διάβασα και μάλλον δεν είμαι και πολύ υποκειμενικός. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή. Κάπου στο 1987 ή 1988, ο Moebius βρισκόταν στο Comic-Con του San Diego και έπαιρνε το μεσημεριανό του με τον Stan Lee, τον Michael Hobson, τότε αντιπρόεδρο της Marvel, και τον Jean-Marc Lofficier, φίλο του, αντιπρόσωπό του και σεναριογράφο. Εκεί προτάθηκε από τον Lofficier, σύμφωνα με λεγόμενα του Lee, να συνεργαστούν οι δύο κορυφαίοι δημιουργοί. Αυτό ήταν. Ο Moebius πρότεινε τον Silver Surfer, ο Lee χαμογέλασε και οι δυο πλευρές έδωσαν τα χέρια. Ο Moebius δούλεψε για πρώτη φορά με την περίφημη Marvel method. Παρότι, όπως έχει γράψει ο ίδιος, ήταν από τις δυσκολότερες δουλειές που έχει αναλάβει, του άρεσε αυτή η μέθοδος. Το αποτέλεσμα, που ονομάστηκε Silver Surfer: Parable, ήταν μάλλον επιτυχημένο: κυκλοφόρησε σε δύο τεύχη το 1988 και το 1989 από την Epic Comics, το γνωστό imprint της Marvel, και κέρδισε Eisner Award for Best Limited Series. Ο Galactus φτάνει στη Γη, όχι για να ικανοποιήσει την ακόρεστη πείνα του, αλλά για να λατρευτεί ως θεός. Εκμεταλλευόμενος το γεγονός, ένας τηλευαγγελιστής αυτοπροβάλλεται ως προφήτης και αντιπρόσωπος του Galactus. Ο Silver Surfer, που ζει σαν απόβλητος, απογοητευμένος από τους ανθρώπους, αφυπνίζεται και τα βάζει τόσο με τον ψευδοπροφήτη, όσο και με τον παλιό του κύριο. Το σχέδιο του Moebius είναι υπέροχο, ίσως μέσα στα 5 καλύτερά του. Είναι λιγότερο λεπτομερές, θα έλεγα ότι «αμερικανίζει» λίγο (όχι με κακή έννοια), αλλά είναι υπέροχο. Ο χρωματισμός, που έχει γίνει από τους Mark Chiarello και John Wellington, είναι κάπως ξεθωριασμένος πια, αλλά κρατιέται καλά και κολλάει μια χαρά με το σχέδιο. Η ιστορία είναι κι αυτή πολύ καλή. Ίσως λίγο δασκαλίστικη (Parable λέγεται εξάλλου, δηλαδή «παραβολή» ), αλλά είναι στρωτή και οι διάλογοι λυρικοί. Η σύγκρουση Silver Surfer-Galactus δεν περιορίζονται στην ισοπέδωση της πόλης, αλλά έχει φιλοσοφικό υπόβαθρο. Με λίγα λόγια, ένα κόμικ ιστορικής σημασίας, το οποίο απευθύνεται και σε όσους δεν έχουν σχέση με το υπερηρωικό είδος. Βαθμολογία: Excelsior!/10
  4. Συνδημιουργός των πιο δημοφιλών Marvel χαρακτήρων και ακούραστος μιντιακός εκπρόσωπος των ιστοριών του, ο Stan Lee πέθανε στα 95 αλλά το σύμπαν του θα ζει για πάντα. Είναι δύσκολο να ισχυριστεί κανείς πως ο Stan Lee πέτυχε κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό από το να δημιουργήσει πρακτικά σύσσωμο το σύμπαν υπερηρώων που κυριαρχεί μέχρι και σήμερα στο μαζικό entertainment, οπότε ας περιοριστώ στο να ξεχωρίσω κάτι που στα δικά μου μάτια μοιάζει αληθινά θαυμαστό: Τον συνεπή τρόπο με τον οποίον, ξανά και ξανά, φορά μετά τη φορά, δεκαετία μετά τη δεκαετία, κατάφερνε να προσαρμόζει το περιβάλλον του στις δικές του ευαισθησίες και εμμονές. Υπάρχει μεγαλύτερη ένδειξη επίδρασης από αυτή; Ο Stan Lee τον Μάιο του 1988 (AP Photo/Nick Ut) Στα 19 του έγινε προσωρινός editor της Timely Comics, της εταιρείας που μετέπειτα (με τον ίδιο σταθερά σε θέση αρχισυντάκτη) θα μετεξελισσόταν στη σημερινή Marvel. Οι αρμοδιότητές του ξεκινώντας εκεί περιλάμβαναν το γέμισμα των δοχείων με μελάνι, και μέσα σε δύο χρόνια ήταν υπεύθυνος ιστοριών. Στο στρατό, όπου υπηρέτησε στις αρχές των ‘40ς, κατείχε μια θέση που ονομαζόταν ‘playwright’, μια θέση που μόνο 9 άνθρωποι σε όλο τον αμερικάνικο στρατό κατείχαν, με καθήκοντα όπως τη δημιουργία καρτούν, σλόγκαν και εκπαιδευτικών φιλμ. Αργότερα, στα μέσα των ‘50ς με το αγαπημένο του είδος (των υπερηρώων) σε ύφεση και την εταιρεία τώρα να ονομάζεται Atlas, αναγκαζόταν να γράφει ιστορίες σε είδη όπως ρομάντσο, γουέστερν και μεσαιωνική περιπέτεια, τίποτα από τα οποία δεν τον εξέφραζε. Στα όρια της παραίτησης, αυτός του ο εκνευρισμός οδήγησε στο μεγαλύτερο δημιουργικό ξέσπασμα στην ιστορία των υπερηρωικών κόμικς, ξεκινώντας από τους Fantastic Four το 1961. Είναι ένα είδος φυσικού ταλέντου ή χαρίσματος, το να μπορείς αβίαστα να μεταβάλεις τις συνθήκες γύρω σου με τρόπο σύμφωνα με τις επιθυμίες σου- ίσως ο Stan Lee ήταν όντως ένας αληθινός υπερήρωας; Γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του ‘22 στο Μανχάταν με το όνομα Stanley Martin Lieber, γιος ρουμάνων μεταναστών. Ο πατέρας του δυσκολευόταν να βρει δουλειά μετά το κραχ και στη διάρκεια της εφηβείας του, ζούσαν σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Μπρονξ όπου μοιραζόταν ένα υπνοδωμάτιο με τον αδερφό του και οι γονείς του κοιμόντουσαν στον καναπέ. Ίσως ήταν αυτό του το περιβάλλον, η εργατική τάξη, οι μετανάστες γονείς, τα αληθινά προβλήματα οικονομικής επιβίωσης, το αυθεντικό μητροπολιτικό urban σκηνικό, που του έδωσε τα εφόδια και το βλέμμα ώστε να προσεγγίσει τους υπερήρωες με τον τρόπο που το έκανε. Όταν η DC συνάντησε επιτυχία με τους ήρωές της στα ‘50ς, ο Lee κλήθηκε να απαντήσει από το πόστο του στην -πλέον- Marvel, δημιουργώντας ήρωες-απάντηση σε εκείνους της DC. Και το έκανε, παίρνοντας το υπερωικό αρχέτυπο και προσγειώνοντάς το στον κόσμο (του). Ο Spider-Man ξεκινά από το επιστημονικής φαντασίας high concept της ραδιενεργής αράχνης όμως περπατά και αναπνέει στους δρόμους της Νέας Υόρκης, είναι μαθητής που προσπαθεί να συντηρήσει μια δουλειά και τη θεία του, ζει την απώλεια, έχει καθημερινά εφηβικά προβλήματα. Οι Fantastic Four ταξιδεύουν το σύμπαν όμως στην καρδιά τους αποτελούν ένα οικογενειακό δράμα με όλες τις καθημερινές εντάσεις μιας συνηθισμένης οικογένειας. Οι X-Men, η πιο επαναστατική του δημιουργία, αποτέλεσαν από την πρώτη στιγμή μια ισχυρά αλληγορική περιπέτεια ανθρώπων στο κοινωνικό περιθώριο, μια αντιρατσιστική παραβολή τόσο ισχυρή που το μήνυμά της μεταφέρεται -αναγκαστικά, πάντοτε!- αυτούσιο σε κάθε νέα εκδοχή του μύθου. Έχει γραφτεί πως οι υπερήρωες της DC ήταν το αντίστοιχο των μεγάλων στουντιακών παραγωγών και οι υπερήρωες του Stan Lee ήταν η νουβέλ βαγκ - δεν ξέρω αν θα έλεγα ποτέ νουβέλ βαγκ τους Fantastic Four και τον Spider-Man, όμως σίγουρα θα τους τοποθετούσα στο άκρο μιας άλλης αναλογίας: Είναι οι αμερικάνικες ταινίες ενηλικίωσης ανθρώπων της διπλανής πόρτας που έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς στα ‘80s (με δουλειές όπως του John Hughes) και μετέπειτα ακολουθώντας την ανεξάρτητη έκρηξη του Σάντανς, και που καθόλου τυχαία έχουν μεταδώσει πλέον το δημιουργικό τους DNA στις σημερινές Marvel υπερπαραγωγές κλείνοντας έτσι αναπάντεχα αυτό τον κύκλο. Το να αποδώσει βέβαια κανείς στον Stan Lee όλο το credit για αυτές τις δημιουργίες θα ήταν ανειλικρινές και άδικο. Η μέθοδός του, κι αυτή ακόμα επαναστατική (όπως, τελικά, κάθε τι έκανε), γνωστή ως Marvel method, τοποθετούσε εξαιρετικά μεγάλο βάρος στους σχεδιαστές συνεργάτες του. Σπουδαίοι δημιουργοί όπως ο Jack Kirby κι ο Steve Ditko είναι εξίσου σημαντικοί συν-δημιουργοί των παραπάνω ηρώων όσο κι ο ίδιος ο Stan Lee, με τον ίδιο τρόπο που αργότερα γράφονταν κι οι περιπέτειές τους: Με τον σεναριογράφο να παραδίδει μια συμπαγή περιγραφή της πλοκής, αφήνοντας τους καλλιτέχνες να καθορίσουν την, ας πούμε, σκηνοθεσία του επεισοδίου και το ρυθμό της εξέλιξης, αναλαμβάνοντας πάνω στο ολοκληρωμένο σχέδιο να γράφει τα μπαλονάκια διαλόγων και κάθε άλλο τυχόν κείμενο. Σε αυτό το πνεύμα, βρήκα τρομερά γλυκό και εύστοχο το σχέδιο tribute του κομίστα Ηλία Κυριαζή: (Από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της τουλάχιστον ισοδύναμης σχέσης του Lee με τους σχεδιαστές είναι το run του στο ‘Thor’. Τα δημιουργικά ηνία ανήκουν τόσο ξεκάθαρα στον Jack Kirby, που σταδιακά ανέλαβε ξεκάθαρα την πλοκή οδηγώντας την ιστορία σε ένα κοσμικό κρεσέντο το οποίο ουσιαστικά συνεχίστηκε κατά τη μεταγραφή του Kirby στην DC, όπου και δημιούργησε την ανυπέρβλητη σάγκα των New Gods - αλλά αυτό είναι ένα κεφάλαιο που θα αναλύσουμε σε κάποια άλλη συγκυρία.) Σε όλη αυτή την πορεία ετών, δεκαετιών, ο Stan Lee ήταν κάτι παραπάνω από δημιουργός και συν-σεναριογράφος των δημοφιλών περιπετειών. Ήταν και κάτι σαν δημόσιο πρόσωπο, ένας ιδιοφυής πωλητής του ίδιου του προϊόντος του. Εισήγαγε τη στήλη Stan’s Soapbox όπου προμόταρε ό,τι ήθελε, συνομιλούσε με αναγνώστες, πρόσφερε απόψεις για ότι έκρινε απαραίτητο. Υπέγραφε με το δημοφιλές του motto “Excelsior!” το οποίο άρχισε να χρησιμοποιεί επειδή ήταν κάτι δύσκολο να αντιγράψει κάποιος ανταγωνιστής του, επειδή -λέει- πολλοί δεν ήξεραν καν πώς γράφεται. Ήταν πάντα μοναδικός, ενθουσιώδης ως περσόνα, ένας δημιουργός που ήταν ταυτόχρονα αφεντικό που ήταν ταυτόχρονα κινούμενη διαφημιστική πινακίδα. Όλα αυτά τα έκανε στα ‘60ς - όλοι εμείς αυτά καλούμαστε σήμερα να τα κάνουμε στα ‘10ς. Παράλληλα, εισήγαγε άφοβα ένα προοδευτικό στοιχείο πολιτικής και κοινωνικής αλληγορίας στις ιστορίες του, με τρόπο που σήμερα θα έκανε αναμφίβολα πολύ κόσμος να μιλά για ΠΟΛΙΤΚΛΙΚΟΡΕ και να φωνάζει πως Κρατάται την πολιτικοί έκςο από τα κΟμικς!!,..,. Από ένα παλιό του Soapbox το 1968: Στην πορεία, αποτέλεσε και βασικό παράγοντα στην σταδιακή εξασθένηση του Comics Code, μιας φρικτής σύμβασης στην οποία υπάγονταν όλες οι εκδόσεις κόμικς στις ΗΠΑ μέχρι και αναίτια πρόσφατα. Η Comics Code Authority ήταν ουσιαστικά ένα όργανο αυτο-λογοκρισίας των εκδοτών που μάλλον επήλθε ως συνέπεια της έκδοσης του “Seduction of the Innocent”, ενός βιβλίου του 1954 που προειδοποιούσε για την επιβλαβή επιρροή των κόμικς στους νέους. Κάθε εταιρεία έπρεπε να υποβάλει τα υπό έκδοση κόμικς στην αρχή προς έγκριση, ώστε να υπακούει σε μια σειρά αυστηρών, συντηρητικών κανόνων που μεταξύ άλλων απαγόρευαν την απεικόνιση χρήσης ναρκωτικών. Ο Stan Lee, ενεργώντας σύμφωνα με την επιθυμία του Υπουργείου Παιδείας, έγραψε το 1971 μια εκπαιδευτική ιστορία για τον εθισμό στο Spider-Man- όταν ο Κώδικας έκρινε την ιστορία ακατάλληλη, ο Lee προχώρησε στην κυκλοφορία χωρίς την στάμπα της έγκρισης στο εξώφυλλο. Ήταν ο πρώτος τριγμός που αρχικά έφερε την χαλάρωση κάποιων κανόνων και σταδιακά την εξασθένηση της ισχύος της αρχής. (Πολύ σταδιακά βέβαια: Οι εταιρείες πειραματίστηκαν με ενήλικο περιεχόμενο που δεν ενέπιπτε στον Κώδικα με υπο-εταιρείες όπως τη Vertigo στα ‘90s. Η Marvel εγκατέλειψε τον Κώδικα το 2001, η DC μόλις το 2011, καθιστώντας τον πλέον οριστικά ανενεργό.) Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε πως τίποτα από αυτά δε συνέβη με κάποια ριζοσπαστική διάθεση από την πλευρά του Stan Lee. Δεν είχε ποτέ σκοπό να γκρεμίσει τον Κώδικα, ήθελε απλώς να μπορέσει να δημιουργήσει τον χώρο για να γράφει τις ιστορίες του- ότι δηλαδή έκανε πάντα, σε όλη του την καριέρα. Και που συνέχισε να κάνει. Είναι εντυπωσιακό το πόσο ενεργός παρέμεινε καθόλη τη διάρκεια της ζωής του, ακόμα και μετά τη δύση της δημιουργικής περιόδου του. Τα κόμικς που επέβλεπε μέχρι και πρόσφατα ή η συμμετοχή του σε ριάλιτι πειράματα δεν διεκδικούν κάποια δάφνη ποιότητας, αλλά μέχρι τα 95 του ο άνθρωπος ήταν εκεί έξω προσπαθώντας να βρίσκεται στην αιχμή της κουλτούρας που βοήθησε να σχηματιστεί. Οι μετέπειτα γενιές αναγνωστών ή θιασωτών της σύγχρονης ποπ κουλτούρας είναι πιο πιθανό πάντως να τον έμαθαν ως σύμβολο της Marvel και του ευρύτερου brand της, μέσα από την εμβληματική του υπογραφή που συνοδεύει τις εκδόσεις της εταιρείας ή -πιθανότερα- χάρη στα cameos του σε κάθε ταινία με ήρωες της Marvel, είτε τους δημιούργησε είτε όχι. Από όλα τους, εκείνο μετά τα credits τέλους του ‘Guardians of the Galaxy vol. 2’ έμοιαζε πάντα ως πρώιμος αποχαιρετισμός: Είναι αλήθεια. Ο Stan Lee πάντα θα έχει κι άλλες ιστορίες να πει. 5 κόμικς του Stan Lee που αξίζει να διαβάσεις FANTASTIC FOUR #1-100 Το θρυλικό run των Lee/Kirby που θεμελίωσε όχι μόνο τους χαρακτήρες της οικογένειας Richards αλλά και πρακτικά όλη τη βάση της μυθολογίας του σύμπαντος της Marvel. SILVER SURFER: PARABLE Μίνι σειρά για τον Silver Surfer σε σχέδιο του θρύλου των ευρωπαϊκών κόμικς Moebius. Ο Lee εδώ γράφει μια ιστορία πιο μελαγχολική, πιο φιλοσοφικών προθέσεων, με τον Silver Surfer άλλοτε ως αντι-κήρυκα κι άλλοτε ως θεό, και για την ανθρωπότητα που φέρνει την ίδια της την καταστροφή. Το πιο αντιφατικό, απεγνωσμένα ουμανιστικό έργο ενός #βαθιά_προβληματισμένου Stan Lee. AMAZING SPIDER-MAN #1-100 Stan Lee, Steve Ditko, John Romita, η dream team της Marvel-ικής εφηβικής σαπουνοπεροφόρμουλας. THE X-MEN #1 Οι χαρακτήρες δε θα γίνονταν τα σύμβολα που είναι μέχρι και σήμερα παρά αργότερα, όταν θα τους αναλάμβανε ο μέγας Chris Claremont (αυτό κι αν είναι ένα θέμα που πρέπει να πιάσουμε σύντομα), όμως ήδη από αυτό το #1 το κεντρικό καστ είναι εκεί (Cyclops, Jean Grey, Iceman, Beast, Angel, Charles Xavier, Magneto) και το ίδιο κι η πανίσχυρη αλληγορία στην καρδιά του μύθου των μεταλλαγμένων. JUST IMAGINE… Το 2001 ο Stan Lee έγραψε για πρώτη φορά για τη DC, ένα προφανώς τεράστιας συμβολικής σημασίας event. Τα ίδια τα κόμικς, μια μίνι σειρά σε ένα εναλλακτικό σύμπαν όπου ο Stan Lee γράφει τα δικά του υποθετικά origin stories για τους διασημότερους ήρωες της DC, δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ή έστω καλό. Όμως αποτελούν ένα ακόμα παράθυρο στη δημιουργική περσόνα ενός θρύλου, και την ευκαιρία του για ένα παιχνιδιάρικο υποθετικό παιχνίδι με τη συνεργασία μερικών εκ των κορυφαίων σχεδιαστών της εποχής. O Stan Lee κι ο John Romita στα γραφεία της Marvel, τον Μάρτιο του 1975 (AP Photo) Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.