Αναζήτηση στην Κοινότητα

Λέγεται ότι κοιμόταν μέσα σε φέρετρο και ότι έπινε μαρτίνι που το συνόδευε με μάτια ζώων αντί για ελιές. Παρόλο που τίποτα από αυτά δεν είναι επιβεβαιωμένο, ο Τσαρλς Άνταμς, ο δημιουργός της οικογένειας Άνταμς, ήταν γνωστός για το ιδιόρρυθμο γούστο και το μπλακ χιούμορ του. Ο διάσημος σκιτσογράφος σχεδίασε περισσότερα από 1.300 καρτούν. Παρόλο που πολλά από τα έργα του ήταν αστεία χωρίς να είναι σκοτεινά, ο Άνταμς έγινε γνωστός για τις μακάβριες και εκκεντρικές ιστορίες του. Πολλοί τον αποκάλεσαν «Βαν Γκονγκ των Δαιμόνων», «Γκουρού των νεκροταφείων» και «Δράκουλα των σκιτσογράφων». Τα σκίτσα του πατέρα Γκόμεζ, της ψηλόλιγνης μητέρας Μορτίσια, της κόρης Γουένσντεϊ και του γιου τους Πάγκσλεϊ, του θείου Φέστερ και της γιαγιάς μπορεί να θύμιζαν κακοποιούς και μάγισσες, αλλά αγαπήθηκαν από το κοινό στην Αμερική τόσο που μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση. Ένας σκοτεινός χαρακτήρας Ο Τσαρλς Άνταμς γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1912 στο Νιου Τζέρσι. Από μικρή ηλικία έδειξε το ενδιαφέρον του για τις σκοτεινές ιστορίες και τα μακάβρια πράγματα. Πήγαινε στο πάρκο «Volta», που ήταν πρώην νεκροταφείο. Λένε ότι του άρεσε να ζωγραφίζει σκελετούς και φέρετρα. Κρυβόταν σε διάφορα σημεία του σπιτιού και ξαφνικά πεταγόταν για να τρομάξει τη γιαγιά του. Όταν ήταν στην εφηβεία, η αστυνομία τον έπιασε να εισβάλει σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο σπίτι στη γειτονιά του. Πιθανότατα πίστευε ότι ήταν στοιχειωμένο και ήθελε να το εξερευνήσει. Πολλοί λένε ότι από αυτό το σπίτι εμπνεύστηκε την κατοικία της οικογένειας Άνταμς. Μία μέρα στο γκαράζ πίσω από το σπίτι του βρήκαν έναν σκελετό σχηματισμένο με κιμωλία στο πάτωμα. Όλοι θεώρησαν ότι ήταν «δουλειά» του Άνταμς. Η οικογένεια Άνταμς ξεκίνησε ως καρτούν σε περιοδικό Από μικρό ο πατέρας του τον ενθάρρυνε να ζωγραφίζει. Σπούδασε Ζωγραφική στη Νέα Υόρκη. Μια από τις πρώτες του δουλειές ήταν να επεξεργάζεται τις φωτογραφίες των νεκρών για το περιοδικό True Detective. Παρ’ όλα αυτά, ο Άνταμς έλεγε ότι «τα πτώματα φαίνονταν πιο ωραία όπως ήταν πριν με τα αίματα». Το πρώτο καρτούν του στο περιοδικό New Yorker που τον καθιέρωσε ως σκιτσογράφο, δημοσιεύτηκε το 1935. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε στο φωτογραφικό κέντρο του στρατού στη Νέα Υόρκη, όπου βοηθούσε στην εκπαίδευση των αμερικανών στρατιωτών μέσα από εικονογραφημένα βίντεο. Το καρτούν που του εξασφάλισε μια μόνιμη θέση στο περιοδικό New Yorker έδειχνε έναν σκιέρ να περνά μέσα από ένα δέντρο. Φαίνεται πως ήταν φάντασμα. Πληρωνόταν 35 δολάρια το σκίτσο. Τα περισσότερα σκίτσα του σχετίζονταν με δολοφονίες, βασανισμούς, φαντάσματα και τέρατα. Ανάμεσα τους ήταν και η διάσημη οικογένεια που εμφανίστηκε στις σελίδες του περιοδικού New Yorker για πρώτη φορά το 1938. Η οικογένεια Άνταμς μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην τηλεόραση το 1964. Τόσο οι ταινίες όσο και οι σειρές έκαναν τεράστια εμπορική επιτυχία. Ο κόσμος λάτρευε το μπλακ χιούμορ του. Παρόλο που η οικογένεια Άνταμς είχε ασυνήθιστη εμφάνιση και νοσηρές προτιμήσεις, έδινε το πρότυπο της αγαπημένης υπερπροστατευτικής οικογένειας. Τα σκίτσα της οικογένειας Άνταμς μπορεί να θύμιζαν κακοποιούς και μάγισσες, αλλά αγαπήθηκαν από το κοινό στην Αμερική τόσο που μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση. Είχε αναφέρει ότι δεχόταν γράμματα από τους θαυμαστές του, περισσότεροι από τους οποίους ήταν εγκληματίες και άνθρωποι του υποκόσμου. Όταν απαντούσε στα γράμματά τους συνήθιζε να βάζει τον τίτλο «Ο χώρος ανάπαυσης των ψυχικά διαταραγμένων». Οι θαυμαστές του έστελναν περίεργα δώρα, όπως χρυσές νεκροκεφαλές και κόκαλα, ενώ μια μέρα είχε βρει μια κατεψυγμένη καρδιά βοδιού στο κουτί με την αλληλογραφία του. Πολλοί έλεγαν ότι όλα αυτά ήταν ψέματα και πως ο Άνταμς ήθελε να δημιουργήσει μια σκοτεινή ατμόσφαιρα γύρω από το πρόσωπό του που να ταιριάζει με τα καρτούν του. Κάποια στιγμή τον ρώτησαν σε τι πιστεύει και εκείνος απάντησε «στη Μητέρα Φύση». Το «στοιχειωμένο» σπίτι του Ο Άνταμς ζούσε στον δωδέκατο όροφο σε ένα διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη. Το χερούλι της πόρτας του είχε τη μορφή ενός βρικόλακα. Πάνω από το διαμέρισμά του υπήρχε μια δεξαμενή νερού. Μία μέρα άρχισαν να τρέχουν νερά μέσα στο διαμέρισμα. Πίνακες, φωτογραφίες και έπιπλα καταστράφηκαν, αλλά ο Άνταμς τα κράτησε γιατί του άρεσε η ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν. Δίπλα από τη βιβλιοθήκη του υπήρχε μια πανοπλία, κράνη πολεμιστών και σπαθιά. Στον τοίχο του είχε κρεμασμένη μια μελέτη που έδειχνε τα ανθρώπινα όργανα. Ο Τσαρλς Άνταμς ποζάρει στο σπίτι του δίπλα στην πανοπλία Στο βιβλίο της συγγραφέα Λίντα Χ. Ντέιβις «Τσαρλς Άνταμς» αναφέρει ότι το σπίτι του ήταν διακοσμημένο με βαλλίστρες από τον Μεσαίωνα και χειρουργικά εργαλεία, ενώ αντί για τραπεζάκι σαλονιού είχε ένα κρεβάτι νεκροψίας. Στους επισκέπτες συνήθιζε να δείχνει έναν λεκέ που είχε το τραπέζι του και τους έλεγε ότι είναι από τα νεφρά των νεκρών που είχαν εξεταστεί από τον ιατροδικαστή. Γυναικάς και με καλό γούστο Ο Άνταμς πάντα πρόσεχε την εμφάνιση του. Του άρεσαν τα μαύρα κουστούμια και τα ακριβά αυτοκίνητα. «Ήταν ευγενής, πολιτισμένος, ευχάριστος, γοητευτικός. Ένας φυσιολογικός άνθρωπος», έγραφε η Λίντα Ντέιβις στη βιογραφία του. Πολλοί έλεγαν ότι έμοιαζε με τον θείο Φέστερ από την οικογένεια Άνταμς, με τη διαφορά ότι ο Άνταμς είχε μαλλιά. Χαμογελούσαν με τον ίδιο τρόπο. Δεν έδειχναν ποτέ τα δόντια τους. Η Γουένσντεϊ και ο αδερφός της παίζουν με την γκιλοτίνα Ο Άνταμς λάτρευε τις γυναίκες. Γι’ αυτό παντρεύτηκε τρεις φορές. Η πρώτη σύζυγός του ήταν η Μπάρμπαρα Τζιν Ντέι με την οποία γνωρίστηκαν στα τέλη του 1942. Από την Ντέι εμπνεύστηκε τη φιγούρα της Μορτίσια από την οικογένεια Άνταμς. Όμως, το ζευγάρι χώρισε οκτώ χρόνια αργότερα. Ο λόγος ήταν ότι ο Άνταμς μισούσε τα παιδιά και αρνούνταν να υιοθετήσουν ένα. Η δεύτερη σύζυγός του ήταν η δικηγόρος Μπάρμπαρα Μπαρμπ. Παντρεύτηκαν το 1954. Η Μπαρμπ τον έπεισε να πάρει τον έλεγχο της σειράς «Η οικογένεια Άνταμς» και να της παραχωρήσει κάποια νομικά δικαιώματα. Ο Άνταμς φοβόταν ότι ήθελε να τον σκοτώσει. Τελικά, χώρισαν το 1956. Η τρίτη και τελευταία σύζυγός του ήταν η Μέριλιν Μαθιους Μίλλερ. Παντρεύτηκαν σε ένα νεκροταφείων ζώων και έμειναν μαζί για το υπόλοιπο της ζωής τους! Στις 29 Σεπτεμβρίου 1988 ο Άνταμς πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 76 ετών που έπαθε, ενώ πάρκαρε το αυτοκίνητό του. Η σύζυγός του είπε σε συνέντευξή της στην εφημερίδα New York Times ότι ο θάνατός του θα μπορούσε να ήταν εικόνα από τα καρτούν του. «Πάντα ήταν λάτρης των αυτοκινήτων. Έφυγε από τη ζωή με ωραίο τρόπο». Από τη Μηχανή του Χρόνου...

«Γεια και χαρά σας, μικροί μου εξερευνητές. Με το βιβλίο αυτό οι ανιψιοί του Ντόναλντ, Χιούι, Λιούι και Ντιούι κατόρθωσαν να ξεμπλέξουν θριαμβευτικά από πολύ επικίνδυνες περιπέτειες». Έτσι αρχίζει το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών, «ευαγγέλιο» για κάθε πρόσκοπο. Μέσα από το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών οι Χιούι, Λιούι και Ντιούι μαθαίνουν τους αναγνώστες να αγαπούν και να σέβονται τη φύση, να υπερασπίζονται τα αδύναμα πλάσματα, να προσέχουν και να παρατηρούν. Τα τρία παπάκια πρωτοεμφανίστηκαν σε κόμικ τον Οκτώβριο του 1937 κι έναν χρόνο αργότερα έκαναν την εμφάνισή τους στη μεγάλη οθόνη, πρωταγωνιστώντας στην ταινία «τα ανίψια του Ντόναλντ». Τα τρία ανθρωπόμορφα παπάκια είναι τα παιδιά της αδερφής του Ντόναλντ, Ντέλα, η οποία τα έστειλε να μείνουν προσωρινά μαζί του όσο ο πατέρας τους ήταν στο νοσοκομείο, μετά από μια σκανταλιά των τριών αδερφών που του έβαλαν ένα πυροτέχνημα κάτω από την καρέκλα του. Το γιατί έμειναν μόνιμα μαζί του παραμένει μυστήριο, καθώς δεν αναφέρονται ποτέ ξανά οι γονείς τους. Σύμφωνα με μια ολλανδική επετειακή έκδοση, προς τιμήν της 80ης επετείου του Ντόναλντ Ντακ, η Ντέλα είναι μία από τις πρώτες γυναίκες πιλότους η οποία τελικά έγινε αστροναύτης, αφήνοντας τα παιδιά της με τον αδελφό της λίγο πριν φύγει για ένα ταξίδι στο διάστημα. Αν και σκανδαλιάρικα, τα τρία παπάκια είναι πανέξυπνα και πολλές φορές είναι η σωτηρία τόσο του Ντόναλντ όσο και του Σκρουτζ, που μπλέκουν σε περιπέτειες και ξεμπλέκουν μόνο χάρη στην ευφυΐα του Χιούι, του Λιούι και του Ντιούι. Το βιβλίο των Μικρών Εξερευνητών είναι κάτι σαν οδηγός επιβίωσης στη φύση, τον οποίο χρησιμοποιούν τα αξιολάτρευτα ανιψάκια του Ντόναλντ, που επίσης είναι μέλη της Λέσχης Μικρών Εξερευνητών. Σκοπός τους είναι να προστατεύσουν τη φύση και να δώσουν συμβουλές για όσους αγαπούν τη ζωή στην ύπαιθρο. Η σειρά βιβλίων κυκλοφόρησε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ΄70 από τις Εκδόσεις «Ελληνική Παιδεία». Μικροί τόμοι με σκίτσα και ζωγραφιές που περιέχουν συμβουλές για το «πώς να μην χάσετε τα ίχνη σας στο δάσος», «πώς να φτιάξετε μια καλύβα», «πώς να μαγειρέψετε στην εξοχή», πώς να προστατεύσετε ένα πληγωμένο ζώο» ή «πώς να μάθετε τι ώρα είναι χωρίς να έχετε ρολόι». Τα βιβλία περιέχουν και διάφορες γνώσεις όπως για τα σήματα μορς, τους αστερισμούς. τους ναυτικούς κόμπους, την κατασκευή χαρταετού, τις βιταμίνες και πίνακες μετατροπών από μίλια σε χιλιόμετρα, από πόδια σε μέτρα, από ίντσες σε εκατοστά και από γαλόνια σε λίτρα. Και το σχετικό link...