Αναζήτηση στην Κοινότητα

Τον Ιανουάριο του 1996, ένα νέο περιοδικό αφιερωμένο στον ήχο και την εικόνα βγήκε στα περίπτερα. Πνευματικό τέκνο του Θεόδωρου Σπίνουλα, το Hitech του Δημοσιογραφικού οργανισμού Λαμπράκη, κυκλοφόρησε την περίοδο που άνθιζε η ιδέα του Home Cinema και την εκμεταλλεύτηκε καταλλήλως. Υιοθετώντας ένα αυστηρό και κάπως ελιτίστικο ύφος, το περιοδικό απευθύνθηκε τόσο στο κοινό που ασχολούνταν ήδη με το High Fidelity αλλά και στο νέο κοινό που καλόβλεπε την προοπτική της μετατροπής του σπιτικού του σε μίνι κινηματογραφική αίθουσα με τις νέες - τότε - τεχνολογίες που του επέτρεπαν να πράξει αυτό. Με πλήθος συγκριτικά και αναλύσεις αγοράς, το περιοδικό αποτέλεσε καλό βαρόμετρο για εκείνη την τάση, και σίγουρα βοήθησε στην εξοικείωση του κοινού με την σχετική τεχνολογία. Σαν περιοδικό όμως είχε πολλά σφάλματα, με τα άρθρα να περιέχουν πολλές ανακρίβειες, τα συγκριτικά να ανακηρύσσουν νικητήριες συσκευές, που ακόμα και με βάση των γραφόμενων (πόσο μάλλον μια εξέταση από πιο έμπειρους) δεν θα έπρεπε να ανακηρυχθούν, αλλά και μια τάση να προωθεί το lifestyle του νεοπλουτισμού. Γενικά σαν περιοδικό έδινε την εντύπωση πως γραφόταν από άτομα που μοιράζονταν μεταξύ έμπειρων ατόμων που όμως είχαν τα δικά τους κολλήματα και άτομα που δεν είχαν ουσιαστική ιδέα του αντικειμένου και απλά ήταν εκεί για να γεμίσουν τις σελίδες. Όλα αυτά όμως δεν είχα πραγματικά σημασία. Μεγάλο μέρος του κοινού αγόραζε το περιοδικό για τις άψογες βιντεοκασέτες που έβαζε στην αρχή και τα πολύ καλά DVD που έβαζε στην συνέχεια. Όντως από τους πρωτεργάτες στις σχετικές προσφορές, το περιοδικό ξεκίνησε διαθέτοντας βιντεοκασέτες με άψογη για το μέσο εικόνα και με πολυκάναλο ήχο, κάτι που καλά-καλά δεν έκαναν ούτε οι βιντεοεταιρίες εκείνο το διάστημα. Ακόμα και όταν μπήκαν άλλα περιοδικά στον χορό και αργότερα και οι εφημερίδες, οι προσφορές του περιοδικού παρέμειναν ανώτερες. Το ίδιο συνέβη και με τα DVD, μέσο που το περιοδικό κάλυψε επαρκώς, από την πρώτη συμφωνία των κατασκευαστών για ένα κοινό μέσο αποθήκευσης μέχρι και την ευρέα διανομή και την αναβίωση των βίντεοκλαμπς. Σε κάποια τεύχη, το περιοδικό είχε και μονοσέλιδα κόμικς σχετικά με την τεχνολογία. Από το τεύχος 107. Το περιοδικό ήταν από αυτά που μετακόμισαν στην εκδοτική Τέσσερα Πι, όταν ο οργανισμός Λαμπράκη αποφάσισε να αποχωρήσει από τον τομέα των τεχνικών περιοδικών. Κράτησε μέχρι το 2012, όπου και έκλεισε, με το τελευταίο τεύχος να είναι μάλλον το 179. Κατά περιόδους κυκλοφορούσε και συνοδευτικές ειδικές εκδόσεις με διάφορα θέματα και τις ονόμαζε SPECIAL EDITION. Από το 2003, είχε σαν συνοδευτικό το περιοδικό M3 REVIEW με κριτικές και νέα από το μουσικό χώρο και τις ταινίες. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τους Retroplaymo & Theo A.

Από το "M3 Review" τεύχος 126, ένα δισέλιδο άρθρο για την 3η ταινία του Αραχνακια.