Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'gay comix'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Το «Gay Comix» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1980 με γελοιογραφίες αποκλειστικά ατόμων από την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, επικεντρώθηκε σε θέματα που δεν συζητιούνταν στον συμβατικό Τύπο και παρείχε ενημέρωση σε μια εποχή που η κρίση του AIDS ήταν στο μυαλό όλων. H βιομηχανία κόμικς έχει αναμφισβήτητα αντέξει στο χρόνο κι αυτό είναι ολοφάνερο από τη μακρά πορεία και τον πολιτιστικό αντίκτυπο που έχουν η Marvel και η DC Comics. Μόνο πέρυσι, η Forbes ανέφερε ότι η Marvel ξεπέρασε κέρδη 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που προέκυψαν μέσω του box office, των πωλήσεων κόμικς και των εμπορικών της προϊόντων. Ωστόσο παραμένει το ζήτημα της ποικιλομορφίας, υπάρχει δηλαδή ξεκάθαρη έλλειψη queer χαρακτήρων τόσο στις εκδόσεις όσο και στη μεγάλη οθόνη. Το 2018 η GLAAD έφτασε στο σημείο να επικρίνει δημόσια τα κόμικς της Marvel και της DC για την έλλειψη εκπροσώπησης, λέγοντας: «Είναι όλο και πιο δύσκολο να αγνοήσουμε ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα παραμένουν σχεδόν εντελώς αποκλεισμένα από τις μεγάλες κινηματογραφικές μεταφορές κόμικς του Χόλιγουντ, που έχουν κυριαρχήσει στο box office τα τελευταία χρόνια». Λίγο αργότερα ανακοινώθηκε ότι στην επερχόμενη ταινία της Marvel, The Eternals, θα εμφανιστεί ο πρώτος ανοιχτά γκέι υπερήρωας, τον οποίο θα ενσαρκώσει ο Brian Tyree Henry. Αλλά πίσω στη δεκαετία του '80, εν μέσω της κρίσης του AIDS, υπήρχε ένα underground κόμικ που προσπαθούσε να αναδείξει την ποικιλομορφία. Ονομάστηκε απλώς Gay Comix (το X χρησιμοποιούταν συχνά στην underground κουλτούρα), είχε αποκλειστικά queer ιστορίες και δημιουργήθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από γκέι άντρες και γυναίκες. Το εξώφυλλο κοσμούσε με υπερηφάνεια η φράση: «Lesbians and Gay Men Put It On Paper!». Το πρώτο τεύχος του Gay Comix Την εποχή που ξεκίνησε διανεμήθηκε από τον Denis Kitchen του Kitchen Sink Press, έναν εκδότη με έδρα το Ουισκόνσιν, υπεύθυνο για την έκδοση και άλλων underground κόμικς, όπως το Bizarre Sex και το Bijou Funnies. «Ως εκδότης σε ένα χώρο που κυριαρχείται, όπως οι περισσότεροι, από λευκούς άντρες, ενθάρρυνα τη δουλειά από γυναίκες και σκιτσογράφους που ανήκαν σε μειονότητες, αλλά στα τέλη της δεκαετίας του '70 ήταν ακόμα πολύ σπάνιο να δει κανείς δουλειά από ανοιχτά ομοφυλόφιλους γελοιογράφους», εξηγεί ο Denis. Τώρα, στα 74 του χρόνια, διατηρεί το πάθος του για τα κόμικς παρά το κλείσιμο του εκδοτικού οίκου του στα τέλη της δεκαετίας του '90. «Είχα παρατηρήσει έναν γκέι καλλιτέχνη με το όνομα Headrack να εμφανίζεται στο Barefootz Funnies του Howard Cruse, και η δουλειά του μου έμοιαζε να είναι αυτοβιογραφική. Σε εκείνες τις προ-διαδικτυακές μέρες έγραψα στον Howard, ο οποίος νομίζω ότι ζούσε ακόμα στο Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα. Του είπα: "Χάουαρντ, χωρίς να θέλω να σε προσβάλω, μήπως είσαι ομοφυλόφιλος;". Μου απάντησε πως ήταν, αλλά το κρατούσε κρυφό στην επαγγελματική του ζωή. Πρότεινα να εκδώσουμε μια ανθολογία κόμικς από γκέι γελοιογράφους και τον ρώτησα αν θα σκεφτόταν να την επιμεληθεί. Αρχικά απάντησε ότι θα ήθελε πολύ να δει μια τέτοια έκδοση, αλλά φοβόταν ότι αν ανακοίνωνε πως είναι ομοφυλόφιλος θα έβλαπτε τη βασική του καριέρα ως ανεξάρτητου εικονογράφου. Αφού το σκέφτηκε για λίγο όμως, συμφώνησε να το κάνουμε». «Ο Howard δήλωσε ότι δεν ήξερε άλλους γκέι γελοιογράφους», συνεχίζει ο Denis. «Ούτε εγώ ήξερα. Συμφωνήσαμε λοιπόν ότι θα έστελνα ένα επίσημο γράμμα από την Kitchen Sink σε κάθε καλλιτέχνη που συνεργαζόμουν ανακοινώνοντας το Gay Comix και ζητώντας από γκέι άντρες, λεσβίες και αμφιφυλόφιλους γελοιογράφους να στείλουν τις προτάσεις τους στον Howard. Μερικοί παραλήπτες δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι που έλαβαν ένα τέτοιο γράμμα, αλλά υπήρξε και πολύ θετική υποστήριξη και μερικές πολύ ευχάριστες εκπλήξεις». Ο Ηοward Cruse (που δυστυχώς πέθανε το 2019) ήταν αναμφισβήτητα η ραχοκοκαλιά του Gay Comix. Έχοντας καθιερωθεί ως γελοιογράφος στη δεκαετία του '70, χρησιμοποίησε μεγάλο μέρος της προσωπικής του εμπειρίας και το ενσωμάτωσε στις ιστορίες του για την έκδοση. Ήταν η πρώτη περίπτωση στην οποία είχε ασχοληθεί ανοιχτά με τη δική του σεξουαλικότητα στο έργο του αλλά του δόθηκε επίσης και ένα βήμα για την αντιμετώπιση πολλών θεμάτων που επηρέαζαν άμεσα την κοινότητά του, συμπεριλαμβανομένων του AIDS, των διαδηλώσεων για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων αλλά και των ομοφοβικών επιθέσεων. Για πολλούς το Gay Comix έγινε όχι μόνο πηγή ψυχαγωγίας, αλλά ένα μέρος όπου μπορούσαν να βρουν σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή των ομοφυλόφιλων στη δεκαετία του '80. Ξεφυλλίζοντάς το παρατηρούμε ότι καταγράφει τέλεια και σατιρίζει με επιτυχία πολλά από τα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα των queer ατόμων που τα απασχολούσαν εκείνη την περίοδο. Οι εικονογράφοι είχαν την ελευθερία να σχολιάζουν ό,τι θέλουν να εξερευνήσουν ή να συζητήσουν, γεγονός που εξασφάλισε ότι το περιοδικό είχε ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών ιστοριών που άγγιζαν κάθε μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Η έκδοση είχε πολλά σκαμπανεβάσματα κατά τη διάρκεια της 18χρονης πορείας της. Μετά από πέντε χρόνια, ο Denis διαπίστωσε ότι το κόστος παραγωγής του Gay Comix ήταν δυσανάλογα υψηλότερο από οποιονδήποτε άλλο τίτλο που δημοσίευε. «Ένιωθα ολοένα και περισσότερο ότι το Gay Comix θα ωφελούνταν περισσότερο αν είχε έναν ομοφυλόφιλο εκδότη που γνώριζε πολύ καλύτερα τη συγκεκριμένη αγορά». Αυτή η σκέψη οδήγησε τον Denis στην απόφαση να πουλήσει τον τίτλο. «Επικοινώνησα με τον Bob Ross, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης της Bay Area Reporter, μιας εβδομαδιαίας ομοφυλοφιλικής εφημερίδας στο Σαν Φρανσίσκο, και όταν εξέφρασε το ενδιαφέρον για την απόκτηση του τίτλου το 1984, μου φάνηκε καλή ευκαιρία. Του πούλησα το εμπορικό σήμα, το μόνο πράγμα που είχα στην κατοχή μου, αφού τα πνευματικά δικαιώματα, όπως σε οτιδήποτε underground, διατηρήθηκαν από τους αντίστοιχους δημιουργούς». Το εξώφυλλο του τρίτου τεύχους Ο Robert Triptow, γελοιογράφος και συγγραφέας από τη Γιούτα, επιμελήθηκε το περιοδικό από το 1984 έως το 1988. Έζησε τις εκδόσεις τόσο στην Kitchen Sink Press όσο και στον Bob Ross. Η πορεία του μέχρι να γίνει αρχισυντάκτης ήταν περίεργη, ξεκινώντας από όταν παρατήρησε ένα αντίγραφο του εντύπου στον κάδο απορριμμάτων ενώ εργαζόταν στο Bay Area Reporter. Κατάφερε να πείσει τον αρχισυντάκτη να τον αφήσει να γράψει ένα άρθρο για αυτό. Έτσι έφτασε να επικοινωνήσει με τον Howard Cruse για κάποιες δηλώσεις και σε αντάλλαγμα ο Howard τον ρώτησε αν γνώριζε κανέναν γελοιογράφο που θα ήθελε να δουλέψει για το επόμενο τεύχος. Το εξώφυλλο του πέμπτου τεύχους Ο Robert του έστειλε μερικά σκίτσα που είχε κάνει, τα οποία ως τότε είχαν απορριφθεί από κάθε ομοφυλοφιλικό έντυπο στην Καλιφόρνια, αλλά ο Howard ενθουσιάστηκε και τα χρησιμοποίησε σε δύο τεύχη του Gay Comix. Παρόλο που ο Robert επικεντρώθηκε σε άλλες δουλειές και δεν ξανασχεδίασε για το έντυπο, όταν έφτασε η ώρα να συνταξιοδοτηθεί ο Howard το 1984 του πρότεινε να πάρει τη θέση του. Ο Robert άργησε να απαντήσει γιατί φοβόταν ότι αυτό θα του δημιουργούσε προβλήματα, κυρίως με την οικογένειά του, και ήταν σε μια φάση που ήθελε να ζήσει μια ήρεμη ζωή με τον φίλο του στο Σαν Φρανσίσκο. Μετά από πολύ σκέψη όμως δέχτηκε τη δουλειά κυρίως γιατί πίστευε πως μπορούσε να φέρει έναν νέο αέρα στο περιοδικό αφού είχε δει «πολλά από τη σκοτεινή πλευρά του γκέι κινήματος» και επίσης πίστευε πως «το χιούμορ μπορούσε να φανεί πολύ χρήσιμο στον αγώνα για τα δικαιώματα τους». Necropolitan Life Παρά την επιτυχημένη θητεία του ως αρχισυντάκτη του περιοδικού, ο Robert δεν θυμάται με χαρά εκείνη τη «σκοτεινή εποχή» στην οποία πολλοί από τους φίλους του «χάθηκαν από το AIDS». «Η δουλειά γινόταν όλο και πιο απαιτητική. Ήταν μια εποχή θανάτου και κατάθλιψης», λέει. «Η οικογένειά μου ήταν εξοργισμένη από το Gay Comix. Οι ετεροφυλόφιλοι φίλοι μου ήταν σε μια διαφορετική πραγματικότητα μεγαλώνοντας τα παιδιά τους, ενώ οι ομοφυλόφιλοι φίλοι μου πέθαιναν. Εγώ ήμουν αρνητικός στον HIV, αλλά σε καθόλου καλή κατάσταση. Και ο εκδότης [Bob Ross] ήταν πολύ δύσκολος στη συνεργασία». Αν και οι άνθρωποι αναγνωρίζουν την πολιτιστική σημασία του Gay Comix σήμερα, ο Ρόμπερτ παραδέχεται ότι δεν το ένιωσε αυτό την εποχή της δημοσίευσής του. «Το Gay Comix δεν είχε καθόλου πολιτιστικό αντίκτυπο κατά τη διάρκεια της έκδοσής του, από όσο ξέρω εγώ. Δεν πούλησε ποτέ περισσότερες από μερικές χιλιάδες αντίτυπα. Συμβατικές εφημερίδες όπως η San Francisco Chronicle δεν ανέφεραν ποτέ την gay εικονογράφηση, παρά 30 χρόνια αργότερα. Η ομοφυλοφιλική κοινότητα ασχολούταν τότε με το AIDS. Δεν ήξερα καθόλου ότι το Gay Comix είχε κοινό μέχρι να έρθει το διαδίκτυο». Cy Ross and the S.Q. Syndrome Ενώ η επίδραση του Gay Comix μπορεί να μην ήταν εμφανής εκείνη τη στιγμή, είναι σαφές ότι βλέπουμε τον θετικό αντίκτυπο που έχει σήμερα. Θα μπορούσαμε ακόμη και να υποστηρίξουμε ότι εξακολουθεί να μένει μπροστά από την εποχή του, δεδομένης της έλλειψης queer χαρακτήρων και ιστοριών στην επικρατούσα κουλτούρα των κόμικς. Ήδη από την τρίτη έκδοσή του, το Gay Comix έγραφε ιστορίες για έναν τρανς άνδρα που απεικονίζεται να ζει μια φυσιολογική ζωή σε μια ευτυχισμένη σχέση. Υπήρχε μια άλλη ιστορία που διερευνούσε τα υπέρ και τα κατά μιας λεσβιακής σχέσης. Άλλη μιλούσε για την παράνομη αγάπη κάτω από καταπιεστικές κυβερνήσεις, ενώ ένα ιδιαίτερα πρωτοποριακό κομμάτι εξέταζε τη χρήση διαφορετικών αντωνυμιών. Όλα αυτά δημοσιεύθηκαν πριν από 30 χρόνια, και ενώ είναι θέματα που χαιρετίζουμε και υποστηρίζουμε σήμερα, τότε ήταν αναμφίβολα ταμπού. Για τους λάτρεις των gay κόμικς, η εξειδικευμένη αυτή έκδοση προσέφερε μια μορφή απόδρασης. Τόσο εκπαιδευτικά όσο και ψυχαγωγικά, το Gay Comix αιχμαλώτισε τη φαντασία μιας περιθωριοποιημένης κοινότητας και της έδωσε τις κατά τα άλλα απούσες πληροφορίες που απαιτούσε σε μια εποχή που ήταν δαιμονοποιημένη διεθνώς. Ποια ήταν η σπουδαιότητα του κόμικ για τους queer ανθρώπους εκείνη την εποχή; Ο Robert Triptow το θέτει απλά: «Το μόνο που ξέρω είναι ότι χρησιμοποίησα το Gay Comix για να φωτίσω τα πράγματα σε τρομακτικές στιγμές. Και αυτός είναι πάντα ο ρόλος της τέχνης». Getting Domestic Jerry Mack My Deadly Darling Dyke Το εξώφυλλο του τέταρτου τεύχους Και το σχετικό link...
  2. Με αφορμή τις ανακοινώσεις της Marvel για περισσότερη αντιπροσώπευση των ΛΟΑΤΚΙ στις ταινίες της, το Flix κάνει μια μικρή ιστορική αναδρομή σε εκείνους τους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους που ξεπέρασαν τις προκαταλήψεις και έκαναν τα κόμικς να δείχνουν ακόμη πιο πολύχρωμα. Από τα πρώτα βήματά τους τα κόμικς, όπως και το σινεμά εξάλλου, έμοιαζαν να αδιαφορούν ηθελημένα για την οποιαδήποτε αναφορά ή απεικόνιση θέματος είχε να κάνει με την ομοφυλόφιλη, λεσβιακή, τρανσέξουαλ και αμφισεξουαλική ζωή, συμβαδίζοντας απροκάλυπτα με τις αντιλήψεις της κοινωνίας πάνω στην συγκεκριμένη ομάδα ατόμων. Πόσο μάλιστα όταν από αρκετούς θεωρούνταν, ακόμα μάλιστα και μέχρι πολύ πρόσφατα, πως τα κόμικς ήταν μόνο για παιδιά. Με οποιαδήποτε αναφορά στην ομοφυλοφιλία να έχει απαγορευτεί δια ροπάλου στην Αμερική από την Αρχή Βιβλίων Κόμικς (το Comics Code Authority - CCA - η σφραγίδα που πάντα έμπαινε στο εξώφυλλο των κόμικς), οι ΛΟΑΤΚΙ χαρακτήρες αναγκάστηκαν να μείνουν για χρόνια στην «ντουλάπα» των πολύχρωμων σελίδων τους. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια μόνο με κάποια υπονοούμενα τα οποία κρύβονταν πολύ καλά κάτω από τις ατάκες τους και τις συμπεριφορές τους, κατάφεραν να γλιστρήσουν κάτω από την λογοκρισία του CCA. Χρειάστηκαν να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι επιτέλους τα κόμικς να κάνουν το δικό τους gay liberation σε μια κατά τα άλλα αρκετά straight και μάτσο βιομηχανία, με τους ΛΟΑΤΚΙ χαρακτήρες να έχουν παλέψει αρκετά μέσω των δημιουργών τους, για την ανοχή και εν τέλει για την αποδοχή, δηλώνοντας περίτρανα out and proud. Έτσι με αφορμή τις ανακοινώσεις της Marvel στο φετινό Comic Con του Σαν Ντιέγκο για περισσότερη εκπροσώπηση των γκέι χαρακτήρων στην τέταρτη φάση του MCU, εμείς εδώ στο Flix κάνουμε την δική μας μικρή αναδρομή πάνω στην ΛΟΑΤΚΙ ιστορία των κόμικς, και πως αυτά με την σειρά τους επηρέασαν ένα ολόκληρο κινηματογραφικό είδος. Η αρχή Για να καταλάβει κάποιος καλύτερα τα κόμικς και το πως λειτουργούσαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, πρέπει να ανατρέξει στα πρώτα βήματα της βιομηχανίας αυτής, τη δεκαετία του '30 και πιο συγκεκριμένα το 1938 όταν και κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του «Action Comics» το οποίο έκανε γνωστό στον κόσμο τον Superman. Ήταν ο πρώτος υπερήρωας που στο πρόσωπό του απεικονίζονταν όλες εκείνες οι παραδοσιακές Αμερικάνικες αξίες, ένα τέλειο πρότυπο που η Αμερική ήθελε για τα παιδιά της. Αλίμονο σε όποιον ή ότι προσπαθούσε να τα ρίξει στον στραβό δρόμο. Έτσι οποιαδήποτε αναφορά στην ομοφυλοφιλία, ή οτιδήποτε δεν συμφωνούσε με τις «παραδοσιακές Αμερικάνικες αξίες», έπρεπε να γίνεται με ένα τέτοιο τρόπο που να περνάει σχεδόν απαρατήρητο στον μέσο Αμερικάνο. Η Γαλλίδα Σαντζάκ από το «Terry and the Pirates», η πρώτη λεσβία χαρακτήρας σε κόμικ Το 1934 κυκλοφόρησε στην Αμερική ένα αρκετά δημοφιλές comic strip το «Terry and the Pirates» στο οποίο η κακιά Γαλλίδα Σάντζακ (η οποία μάλιστα πήρε το όνομά της από μια περιοχή κοντά στη Λέσβο σύμφωνα με τον δημιουργό της Μίλτον Κάνιφ) ντύνονταν σαν άντρας, ενώ έδειχνε μέσω της συμπεριφοράς και από τις ατάκες της πως ήταν ερωτευμένη με την κοπέλα του ήρωα Τέρι, κάνοντάς την έτσι την πρώτη λεσβία χαρακτήρα στην ιστορία των κόμικς. O Batman και οι γκέι υπαινιγμοί Η περίοδος μέχρι και αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία από αρκετούς χαρακτηρίζεται και ως η Χρυσή Εποχή των κόμικς, οι ΛΟΑΤΚΙ χαρακτήρες απεικονίζονταν περισσότερο ως καρικατούρες ή ως άτομα για χλευασμό και πειράγματα από τους ήρωες της ιστορίας, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις παρουσιάζονταν και ως οι κακοί. Ακόμα και όταν δυο από τους πιο αγαπημένους χαρακτήρες της DC Comics, οι Batman και Wonder Woman, έκαναν την εμφάνισή τους και κατάφεραν να κερδίσουν το mainstream κοινό, αρκετοί ήταν εκείνοι που κοιτούσαν με αρκετή δυσπιστία την σχέση του Batman με τον Robin αλλά και το γυναικοκρατούμενο νησί της Νταϊάνα. Παρόλο που οι δημιουργοί τους προσπαθούσαν να πείσουν για το αντίθετο, με τον δημιουργό μάλιστα της Wonder Woman Γουίλιαμ Μάλτον Μάρστον να αναφέρει πως αν και ήθελε να αμφισβητήσει τους ρόλους των δύο φύλων προβάλλοντας περισσότερο τις αξίες της αδερφοσύνης και της γυναικείας ενδυνάμωσης, οι ιστορίες αυτές τα επόμενα χρόνια άρχισαν να μπαίνουν σε έναν άξονα πιο παραδοσιακών και συγκαταβατικών προδιαγραφών της άκρως συντηρητικής Αμερικάνικης κοινωνίας. Η λογοκρισία και ο συντηρητισμός Όλος αυτός ο συντηρητισμός αποτυπώθηκε στο βιβλίο του ψυχιάτρου Φρέντερικ Γουέρδαμ «Seduction of the Innocent» το 1954 στο οποίο αποτύπωνε όλο το μίσος του για τα κόμικς αλλά και για το πώς εκείνος πίστευε ότι τα κόμικς διαφθείρουν τα παιδιά με τα μυστικά του μηνύματα τα οποία υποστηρίζουν τα πιο «χαλαρά ήθη», την εγκληματικότητα, και την αντικοινωνική συμπεριφορά. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την κακή ανατροφή των παιδιών από τους γονείς τους οδηγούσε σταθερά την Αμερική προς τον όλεθρο. Μάλιστα είχε γράψει στο βιβλίο του πως «ο Χίτλερ ήταν μόνο η αρχή σε σχέση με τα όσα κάνουν τα κόμικς.» O Φρέντερικ Γουέρδαμ Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας κώδικας δεοντολογίας για το κόμικς το 1954, ο γνωστός CCA, ο οποίος απαγόρευε οποιαδήποτε αναφορά σε σεξ, γυμνό ή γραφική βία και σεξουαλική πράξη. Όσον αφορά όμως το σεξ και την αγάπη, το CCA είχε τρεις κανόνες για την απεικόνιση και αναφορά του. Οι παράνομες σεξουαλικές σχέσεις δεν πρέπει ούτε να υπαινίσσονται ούτε να απεικονίζονται. Οι βίαιες σκηνές αγάπης, καθώς και οι σεξουαλικές ανωμαλίες είναι απαράδεκτες Η μεταχείριση των ρομαντικών και ερωτικών ιστοριών θα δίνει έμφαση στην αξία του σπιτικού και την αγιότητα του γάμου. Η διαστροφή στο σεξ ή οποιαδήποτε αναφορά σε αυτό απαγορεύεται αυστηρά. Όλο αυτό έκανε τους ΛΟΑΤΚΙ χαρακτήρες να δείχνουν περισσότερο φυλακισμένοι μέσα στις ντουλάπες τους από χαρτί και μελάνι, καταλήγοντας ως περίγελος της ιστορίας πάρα ως οι ήρωές της. Η underground επανάσταση Αλλά, όπως συμβαίνει πάντα, η επανάσταση ξεκίνησε από την underground σκηνή και μικρές ανεξάρτητες εκδοτικές εταιρίες, οι οποίες και ανέδειξαν μερικά διαμάντια με καθαρά ΛΟΑΤΚΙ θεματολογία στα κόμικ. Αν και η συγκεκριμένη σκηνή υπήρχε για πολλά χρόνια πριν, δείχνοντας μάλιστα χαρακτήρες όπως ο Μίκι Μάους, να κάνουν σεξ, ήταν η δεκαετία του ’60 στην οποία γνώρισαν την «μαζική» αποδοχή. Τέτοια κόμικς συχνά υποστήριζαν πολιτικές θέσεις και περιλάμβαναν απεικονίσεις του σεξ, συνήθως όχι μόνο για να προκαλέσουν διέγερση αλλά ως μέρος της εξερεύνησης διαφόρων «επίκαιρων» θεμάτων, συμπεριλαμβανομένου του φύλου και της σεξουαλικότητας. Εξώφυλλο από το Gay Comix Η πρώτη αναφορά σε κάτι τέτοιο έγινε στο τεύχος #3 του Zap Comics με τίτλο «Captain Pussygums and his Pervert Pirates», ενώ το 1971 ο Ραντ Χολμς δημοσίευσε το «Harold Hedd» με το οποίο εναντιωνόταν στην ομοφοβία του βιβλίου του Ντέιβιντ Ρούμπεν «Everything You Always Wanted to Know About Sex (But Were Afraid to Ask)» απεικονίζοντας γκέι σεξ και προωθώντας την ομοφυλοφιλική απελευθέρωση. Τα πρώτα κόμικς τα οποία απευθύνονταν αποκλειστικά και μόνο σε γκέι κοινό ήταν τα underground κόμικς «Gay Heart Throbs», τα οποία κυκλοφόρησαν στα μέσα της δεκαετίας του ’70 αλλά δεν βρήκαν ποτέ το κοινό τους. To coming out του πρώτου γκέι χαρακτήρα σε mainstream comic strip με τίτλο «Doonesbury» Τελικά ο πρώτος mainstream γκέι χαρακτήρας που έκανε coming out ήταν ο Άντι Λίπινκοτ σε ένα comic strip εφημερίδας το 1976 με τίτλο «Doonesbury» γραμμένο από τον Γκάρι Τρουντό, το οποίο μάλιστα αργότερα κέρδισε και μια υποψηφιότητα για το βραβείο Πούλιτζερ. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι και πιο mainstream εταιρείες κόμικς, όπως η DC και η Marvel δεν άρχισαν να παρουσιάζουν και τους δικούς τους ΛΟΑΤΚΙ χαρακτήρες. Και στην Ευρώπη, χαρακτήρες όπως ο ΤενΤεν είχε χαρακτηριστεί από αρκετούς ως γκέι, παρά τις δηλώσεις των εκπροσώπων των στούντιο Ερζέ πως ο ΤενΤεν είναι «μάτσο άντρας και δεν είναι ομοφυλόφιλος». Επίσης κόμικς από τον Γάλλο Φαμπρίς Νουντ, όπως τα «Ego Comme X» και «Journal», τα «SchwulComix» από την Γερμανία, το «2000 AD» από την Βρετανία το οποίο παρουσίασε τον πρώτο του γκέι χαρακτήρα το 1992. Η «φιλελεύθερη» DC και η «συντηρητική» Marvel Από την πλευρά της η DC έκανε τους πάντες να μιλάνε για την σχέση του Batman με τον Robin αλλά και για την Wonder Woman, ενώ υπήρχαν πολλές αναφορές και υπονοούμενα και για διάφορους άλλους χαρακτήρες, όπως ο Nightmaster. Αλλά ο πρώτος καθαρά γκέι χαρακτήρας της ήταν ο Extraño, ένα Περουβιανός θηλυπρεπής άντρας και έκανε την εμφάνισή του στο «Millenium» και «New Guardians» το 1987. Αν και η σειρά δεν είχε επιτυχία, ήταν το πρώτο βήμα της DC για κάτι διαφορετικό. Από τότε αρκετοί άλλοι χαρακτήρες έκαναν coming out, όπως ο Constantine ως αμφισεξουαλικός, ο Midnighter, o γιος του Munhunter Ράμσεϊ Σπένσερ, η Icemaiden, η Σάρα Ρεϊνμέικερ κ.α. H Batwoman Το 2006 η DC προκάλεσε αρκετές συζητήσεις όταν ανακοίνωσε πως η νέα Batwoman θα είναι ανοιχτά λεσβία, κάτι που από τι φαίνεται υιοθετήθηκε και στη νέα τηλεοπτική σειρά. Το 2016 η DC ξεκίνησε το λεγόμενο DC Rebirth με αρκετούς από τους χαρακτήρες αυτούς να «αναγεννιούνται» ως ΛΟΑΤΚΙ. Ακόμα και η Wonder Woman πλέον είναι ανοιχτά αμφισεξουαλικός χαρακτήρας. O Πίτερ Πάρκερ μάλλον σε μια άβολη στιγμή Από την άλλη πλευρά, η ενσωμάτωση ΛΟΑΤΚΙ θεμάτων στα κόμικς της Marvel δεν ήταν τόσο δυναμική όπως με εκείνη της DC. Μάλιστα η ίδια η Marvel είχε κρατήσει την πολιτική του «δεν υπάρχουν γκέι χαρακτήρες στο σύμπαν της Marvel» καθ’όλη την διάρκεια της θητείας του Τζίμ Σούτερ ως αρχισυντάκτης την δεκαετία του ’80, ενώ όσα κόμικς είχαν κάποιον γκέι χαρακτήρα θα πρέπει να έχουν στο εξώφυλλο το σήμα «Μόνο για Ενήλικες». Αυτό δεν φαίνεται όμως να σταμάτησε πολλούς καλλιτέχνες να «κρύβουν» κάποιους γκέι χαρακτήρες, όπως ο Άρνι Ροθ, παιδικός φίλος του Στιβ Ρότζερς (Captain America). O πρώτος όμως ανοιχτά γκέι χαρακτήρας στη Marvel ήταν ο Northstar, ο οποίος έκανε το δικό του coming out στο τεύχος #106 του «Alpha Flight» το 1992. O φίλος του Captain America Άρνι Ροθ Η δημιουργία των X-Men και οι διακρίσεις που ζουν οι μεταλλαγμένοι στα κόμικς αυτά από αρκετούς χαρακτηρίστηκε ως μια μεταφορά για τις διακρίσεις των μειονοτήτων, ανάμεσά τους και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Έτσι αρκετοί από τους X-Men έχουν αποκαλυφθεί πως είναι γκέι, όπως ο Colossus και ο Iceman, και η Mystique και Destiny, ενώ το 2015 στο τεύχος #51 του «Astonishing X-Men», που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2012, η Μάρτζορι Λιού έγραψε τον πρώτο γκέι γάμο στην ιστορία των mainstream κομικς, μεταξύ των Northstar και Κάιλ Τζινάντου. Το εξώφυλλο από το τεύχος #151 «Astonishing X-Men», το οποίο είχε τον πρώτο γκέι γάμο στην ιστορία των mainstream κόμικς Καρέ από το συγκεκριμένο κόμικ με τον γάμο των Northstar και Κάιλ Τζινάντου Ακόμα και ο Μπάκι Μπαρνς, ναι ο Winter Soldier, είχε αναφερθεί από τον Μάρκ Γουέιντ, που είχε γράψει το τεύχος #9 της «Black Widow» πως ίσως είναι αμφισεξουαλικός μιας και ο ίδιος και η Νατάσα στο παρελθόν είχαν ερωτευτεί τον Captain America. Οι τρανσέξουαλ και διεμφυλικοί χαρακτήρες Οι τρανσέξουαλ χαρακτήρες για πολλά χρόνια αντιμετωπίζονταν ως κάτι το αστείο και κυρίως κάτι το κακό. Στο σύνολό τους όμως οι τρανσέξουαλ χαρακτήρες, για πολλά χρόνια δεν είχαν την σωστή εκπροσώπηση τους στα κόμικς, αν και ιστορίες ενός χαρακτήρα που βλέπει το φύλο του να αλλάζει με μαγικά ή τεχνολογικά μέσα θεωρήθηκε ως μια πλάγια αναφορά στα τρανσεξουαλικά θέματα. Ανάμεσά τους χαρακτήρες όπως ο Ρίτσαρντ Στάντον, ο οποίος μεταμορφώνονταν στην κυρία Μαξίν, στα τεύχη του «Crack Comics», αλλά και ο τρελός επιστήμονας Ultra-Humanite, από τα τεύχη του Superman την δεκαετία του ‘40, ο οποίος μετέφερε την συνείδησή του στο σώμα της Ντολόρες Γουίντερς. Καρέ από το «Crack Comics» Μια ιστορία η οποία χρησιμοποίησε την τεχνολογία για να δείξει την αλλαγή φύλου σε έναν χαρακτήρα ήταν και το «Transformation» από το τεύχος #7 του «Space Adventures» που κυκλοφόρησε το 1953. Εκεί το διαστημόπλοιο στο οποίο επέβαιναν ο Δρ. Λαρς Κράνστον, μαζί με την κοπέλα του Μπέτι, πέφτει στον Αρη και χωρίζονται. Ο Κράνστον ανακαλύπτει μερικές σημειώσεις οι οποίες αναφέρουν για μια μηχανή αλλαγής φύλου και την φτιάχνει για να απασχολήσει τον χρόνο του. Όταν η Μπέτι επιτέλους επανενώνεται με τον Κράστον ανακαλύπτει πως έχει ήδη γίνει γυναίκα. To εξώφυλλο του τεύχους #7 του «Space Adventures» με την ιστορία «Transformation» Για άλλη μια φορά όμως τα underground και πιο εναλλακτικά κόμικς αποδείχτηκαν ο κατάλληλος χώρος για την σωστή εκπροσώπηση των τρανς ατόμων. Όπως στο graphic novel «Sexile», από τον Τζέιμι Κορτέζ της Λατινικής Αμερικής, το οποίο μιλάει για την διεμφυλική ακτιβίστρια του HIV Αντέλα Βάσκεζ. Ακόμα και ο Βρετανός συγγραφέας κόμικς Νιλ Γκέιμαν δήλωσε ότι συμπεριέλαβε διεμφυλικούς χαρακτήρες στα έργα του, όπως στο «Sandman», ως απάντηση στην έλλειψη ρεαλιστικής αντιπροσώπευσης της κοινότητας στα κόμικς. To εξώφυλλο του graphic novel «Sexile» Και κάπως έτσι φτάσαμε δειλά-δειλά φέτος η Marvel να παρουσιάζει στην ταινία της «Εκδικητές: Η Τελευταία Πράξη» τον πρώτο γκέι χαρακτήρα της. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάει εκεί. Μιλώντας επίσης στο Collider o Κέβιν Φάιγκι επιβεβαίωσε πως και στο «The Eternals», άλλη μια ταινία της τέταρτης φάσης του MCU, θα δούμε ΛΟΑΤΚΙ+ αντιπροσώπευση, ενώ το στούντιο της Marvel έχει ανακοινώσει πως, από εδώ και στο εξής, θα μας περιμένει ένα MCU γεμάτο από χαρακτήρες από όλες τις ηλικίες, τις εθνικότητες, ΛΟΑΤΚΙ+ και ΑμεΑ. Και κάπως έτσι το μέλλον δείχνει σίγουρα πιο πολύχρωμο. Ο γάμος του Κέβιν Κέλερ στο «Archie» Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.