Αναζήτηση στην Κοινότητα

Ένα εγκαταλελειμμένο και υιοθετημένο αγοράκι. Ένας «θείος» με απέραντη αγάπη για το παιδί που μεγάλωνε μαζί με τους αναγνώστες. Ατέλειωτες διαδρομές στα υπέροχα μονοπάτια της φύσης και της τέχνης. Μια χιουμοριστική ηθογραφία και ανατομία της αμερικανικής κοινωνίας από τον μεσοπόλεμο μέχρι σήμερα. Όλα αυτά συνθέτουν το «Gasoline Alley», που συμπληρώνει έναν αιώνα ζωής. Εκπρόσωπος της δεύτερης γενιάς των Αμερικανών δημιουργών κόμικς, μετά τους πρωτοπόρους Richard Outcault (Yellow Kid), Winsor McCay (Little Nemo in Slumberland) και George Herriman (Krazy Kat), ο Frank King (1883–1969), με σπουδές στις Καλές Τέχνες, εργάστηκε κατά τα νεανικά του χρόνια σε εφημερίδες και περιοδικά του Σικάγου ως γελοιογράφος, εικονογράφος και δημιουργός κόμικς. Το ταλέντο του στο σχέδιο ήταν εμφανές και οι υπεύθυνοι της ιστορικής εφημερίδας «The Chicago Tribune» τού έδιναν όλο και μεγαλύτερο χώρο μετά το 1913. Κι αυτός ανταποκρίθηκε πάντα με επιτυχία. Στις 24 Νοεμβρίου του 1918, στις σελίδες του ενθέτου με κόμικς της εφημερίδας, δημοσιεύτηκε το πρώτο στριπ της σειράς «Gasoline Alley» με πρωταγωνιστή τον Walt, έναν ευτραφή καλόκαρδο νεαρό άνδρα να συνομιλεί με γείτονες και φίλους, στα μικρά σοκάκια ανάμεσα στις πολυκατοικίες και τα σπίτια, με βασικό θέμα τα αυτοκίνητα. Οι συζητήσεις αυτές αλλά και οι σύντομες ιστοριούλες γύρω από τη ζωή στην πόλη ήταν μικρά ηθογραφικά σχόλια για την κατάσταση στη χώρα, για τα προβλήματα της μικροαστικής και μεσοαστικής τάξης, για τη σχέση των δύο φύλων. Η σειρά έγινε πολύ σύντομα δημοφιλής. Αλλά ο King είχε ένα παράπονο. Διαβαζόταν μόνο από άνδρες. Επιδιώκοντας να διευρύνει το κοινό του, αποφάσισε να εισαγάγει στη σειρά ένα μωρό και σταδιακά μια γυναίκα στο πλευρό του Walt. Έτσι, το 1921, έκανε την εμφάνισή του ο μικρός Skeezix. Παρατημένος στην πόρτα του Walt, μέσα σε ένα βρεφικό καλαθάκι και κλαίγοντας γοερά, ανάγκασε τον Walt να ξυπνήσει και να αντικρίσει το πρόσωπο που μαζί του θα ανέπτυσσε μια από τις ομορφότερες και γλυκύτερες σχέσεις στην ιστορία των κόμικς. Παρά τις αμφιβολίες του για το αν ως εργένης θα καταφέρει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις ενός μωρού, ο Walt κράτησε τον μικρό, τον υιοθέτησε και αφιέρωσε σε αυτόν τη ζωή του. Και ο μικρός του ανταπέδιδε την αγάπη με το παραπάνω. Το «Gasoline Alley» ήταν η πρώτη σειρά κόμικς της ιστορίας στην οποία οι χαρακτήρες μεγάλωναν σε σχεδόν πραγματικό χρόνο. Έτσι ο Skeezix από μωρό έγινε παιδί, πήγε στο σχολείο, πήγε στο στρατό, μεγάλωσε, παντρεύτηκε, έκανε τα δικά του παιδιά. Στο μεταξύ, ο Walt παντρεύτηκε κι αυτός και όπως όλοι οι χαρακτήρες συνέχισε να μεγαλώνει. Πάντα όμως διατηρούσε την καλοσύνη και την ευγένειά του και φρόντιζε να περνά όσο πιο πολύ χρόνο μπορούσε με τον Skeezix. Ο Frank King εγκατέλειψε τη σειρά το 1959, λόγω συνταξιοδότησης, και έκτοτε τη συνέχισαν οι Bill Perry (1951–1975), Dick Moores (1956–1986) και Jim Scancarelli (1986–σήμερα). Οι χαρακτήρες, έστω και με βραδύτερους ρυθμούς, εξακολουθούν να μεγαλώνουν και κάποιοι από αυτούς να πεθαίνουν. Αλλά η σχέση μεταξύ του «θείου» Walt και του Skeezix παραμένει δυνατή και μοναδική. Μια σχέση που σφυρηλατήθηκε στις ατέλειωτες βόλτες των δυο τους στη φύση, μέσα από συζητήσεις για την τέχνη και τη ζωή. Ιδιαίτερα στα κυριακάτικα, έγχρωμα, ολοσέλιδα, προπολεμικά κόμικς του King, αυτή η σχέση απογειώθηκε μέσα από τις φιλοσοφικές αναζητήσεις του Walt και την παιδική αφέλεια του Skeezix, που συχνά τον προσγείωνε απότομα στην πεζότητα του πραγματικού κόσμου. Η εικαστική παιδεία του καλλιτέχνη και οραματιστή Frank King και η διάθεσή του να πειραματίζεται και να συνομιλεί με τα καλλιτεχνικά και τεχνοτροπικά ρεύματα της εποχής του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του στιλ του και στις ατέλειωτες αναφορές του στις άλλες τέχνες, παρά τους περιορισμούς που αναπόφευκτα του έθετε η δημοσίευση σε εφημερίδες μαζικής κυκλοφορίας και απεύθυνσης στο ευρύ κοινό. Αυτό που θα ξεχωρίζει, όμως, για πάντα αυτή την τόσο ιδιαίτερη σειρά, είτε κατά την εποχή του King είτε των διαδόχων του, είναι η χαλυβδωμένη από τις δυσκολίες σχέση στοργής και απέραντης αφοσίωσης ανάμεσα σε έναν «πατέρα» και τον «θετό» του γιο. Σχέση που δεν σκιάστηκε ποτέ και από τίποτα. Και απ’ ό,τι φαίνεται θα συνεχίσει να είναι τέτοια, τουλάχιστον όσο ακόμα ζουν οι πρωταγωνιστές της, που, αν και βρίσκονται στην τρίτη (ή και τέταρτη) ηλικία, νιώθουν τον ίδιο σεβασμό και την ίδια ανιδιοτελή αγάπη ο ένας για τον άλλον. Τα τελευταία χρόνια, έχουν υπάρξει διάφορες εκδόσεις και επανεκδόσεις από την εκατονταετή ιστορία του «Gasoline Alley». Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η πολύτομη σειρά με τίτλο «Walt and Skeezix» των εκδόσεων Drawn and Quarterly, με υλικό από τα πρώτα χρόνια του στριπ, τόσο λόγω των εκτενών ιστορικών και βιογραφικών σημειωμάτων που περιλαμβάνει υπό την επιμέλεια των Jeet Heer και Chris Oliveros, όσο και λόγω της καταπληκτικής καλλιτεχνικής επιμέλειας του Chris Ware (The Acme Novelty Library). Και το σχετικό link...

Γερνώντας με τους αναγνώστες Συντάκτης: Γιάννης Κουκουλάς Ξεκίνησε ως μια χιουμοριστική ηθογραφία γύρω από τις συζητήσεις των ανδρών περί αυτοκινήτων στις ΗΠΑ του 1918. Και εξελίχθηκε σε μια αριστουργηματική σαπουνόπερα για τις ανθρώπινες σχέσεις, την αγάπη και την αφοσίωση με τους κεντρικούς χαρακτήρες να μεγαλώνουν, να κάνουν παιδιά, να γερνάνε, να πεθαίνουν. Το Gasoline Alley του Frank King γίνεται εκατό ετών. Και συνεχίζεται! Στην πλούσια παράδοση των κόμικς στις ΗΠΑ, εξέχουσα θέση έχουν τα κόμικ-στριπ. Ηταν άλλωστε η πρώτη μορφή της ένατης τέχνης που διαδόθηκε σε τόσο μεγάλη έκταση μέσω των εφημερίδων, από την τελευταία δεκαετία του δέκατου ένατου αιώνα. Η σειρά The Katzenjammer Kids του Rudolph Dirks που ξεκίνησε το 1897 θεωρείται η μακροβιότερη στην ιστορία του είδους καθώς μέχρι σήμερα εξακολουθεί να δημοσιεύεται σε εφημερίδες και περιοδικά, φυσικά από άλλους δημιουργούς. Η πρώτη εμφάνιση του μικρού Skeezix και η αρχή μιας υπέροχης σχέσης πατέρα - γιου Είχε προηγηθεί το Yellow Kid, ενώ ακολούθησαν το Krazy Kat, το Little Nemo in Slumberland και άλλες σειρές με τεράστια επιτυχία και εκατοντάδες ταυτόχρονες αναδημοσιεύσεις απ’ άκρου εις άκρον των ΗΠΑ. Μια τέτοια σειρά ήταν και το Gasoline Alley του Frank King (1883 – 1969) που ξεκίνησε δειλά δειλά στις 24 Νοεμβρίου του 1918 από την εφημερίδα Chicago Tribune στο ειδικό εβδομαδιαίο χιουμοριστικό ένθετο The Rectangle. Το θέμα της σειράς κατά το πρώτο διάστημα ήταν οι συζητήσεις των ανδρών μιας γειτονιάς που συγκεντρώνονταν στα στενά σοκάκια ανάμεσα στα κτίρια μιας μεγαλούπολης και σχολίαζαν τα πάντα γύρω από τα αυτοκίνητα αλλά και την τοπική μικροκοινωνία τους. Πρωταγωνιστής ήταν ένας συμπαθής και ευτραφής εργένης με το όνομα Walt Wallet και παρτενέρ του όλοι οι κλασικοί τύποι σε μια τυπική γειτονιά. Με το διακριτικό και έξυπνο χιούμορ της, η σειρά γνώρισε από τις πρώτες κιόλας δημοσιεύσεις μεγάλη επιτυχία, κάτι που οδήγησε ένα χρόνο αργότερα στη μετατροπή της σε ημερήσια. Οι υπεύθυνοι της εφημερίδας, ωστόσο, αν και αναγνώριζαν την αξία και τις ικανότητες του Frank King, επιθυμούσαν να διευρύνουν ακόμη περισσότερο το αναγνωστικό κοινό ώστε να περιλάβει και «το άλλο μισό» του πληθυσμού, δηλαδή τις γυναίκες που ώς τότε αδιαφορούσαν για μια σειρά με επίκεντρο τους άνδρες και τα αυτοκίνητα. Κι ενώ η σειρά απέκτησε από το 1920 και την ολοσέλιδη κυριακάτικη εκδοχή της, το 1921 βρέθηκε η λύση ως προς την προσέλκυση περισσότερων αναγνωστών, μια λύση που αποτέλεσε και μια μοναδική αφηγηματική καινοτομία. Στο στριπ της 14ης Φεβρουαρίου, λίγο πριν χαράξει, κάποιος χτυπάει το κουδούνι του Walt. Αυτός ξυπνά απορημένος, ανοίγει την πόρτα και αντικρίζει μέσα σε ένα χιονισμένο τοπίο ένα εγκαταλελειμμένο βρέφος μέσα σε ένα καλαθάκι, σεναριακό εύρημα που επανέλαβε δώδεκα χρόνια αργότερα και ο μεγάλος Elzie Segar με τον Ποπάι να βρίσκει τον Ρεβυθούλη (Swea’ Pea) σε ένα ταχυδρομημένο δέμα! Με την έλευση του μωρού, ο «επαγγελματίας» εργένης Walt αποκτά άλλες προτεραιότητες, οι ευθύνες του πολλαπλασιάζονται, γίνεται κηδεμόνας του μικρού και του δίνει το όνομα Skeezix (στην αργκό των καουμπόις σημαίνει ορφανό μοσχαράκι) προσφέροντάς του απεριόριστη αγάπη και φροντίδα και δημιουργώντας ένα από τα πιο τρυφερά και δυνατά «ζευγάρια» της ιστορίας των κόμικς. Είναι αυτονόητο πως μια τέτοια σεναριακή εξέλιξη θα άλλαζε για πάντα το περιεχόμενο και τα βασικά θέματα της σειράς. Απελευθερώνοντας παράλληλα το ταλέντο και απογειώνοντας τη δημιουργικότητα ενός μοναδικού και ευαίσθητου καλλιτέχνη. Που περιέγραψε και ζωγράφισε με άφθαστη τρυφερότητα τη σχέση πατέρα και θετού γιου με τα σκαμπανεβάσματά της, τις δυσκολίες αλλά και τις υπέροχες στιγμές της. Η πιο μεγάλη καινοτομία, όμως, ήταν η τολμηρή και πρωτοποριακή απόφαση του King να «επιτρέψει» στους χαρακτήρες του να μεγαλώνουν σε πραγματικό χρόνο. Αν και η κλασική συνταγή των κόμικς σε συνέχειες ήταν και είναι η άχρονη παρουσία των πρωταγωνιστικών προσώπων που παρά την αλλαγή των εποχών, αυτά μένουν αγέραστα και αειθαλή στο πέρασμα του χρόνου, ο Walt, ο Skeezix και οι περί αυτούς, ακολούθησαν τη φυσική ροή των πραγμάτων. Ο Skeezix πήγε στο σχολείο, στη συνέχεια στον στρατό, μεγάλωσε, παντρεύτηκε και τώρα πια είναι 96 ετών, ένας ηλικιωμένος που όπως λέει «νιώθει σαν εικοσάρης». Ο Walt μετά την υιοθεσία του Skeezix, παντρεύτηκε και απέκτησε δικά του παιδιά, συνέχισε να εργάζεται, συνταξιοδοτήθηκε, γέρασε, έχασε τη σύζυγό του το 2004. Πριν δυο χρόνια, σε ένα μοναδικό στριπ, επισκέφθηκε μάλιστα μια πανσιόν για αποσυρμένους χαρακτήρες των κόμικς όπου μεταξύ άλλων συνάντησε τους Mutt και Jeff, τον Smokey Stover, ακόμα και το Yellow Kid. Κι αν και υπολογίζεται ότι πρέπει σήμερα να είναι 118 ετών, εξακολουθεί να ζει αλλά να συμμετέχει όλο και λιγότερο στο στριπ αν και ο τωρινός δημιουργός του Jim Scancarelli έχει δηλώσει ότι τον απασχολεί σοβαρά αυτό το θέμα υπονοώντας ότι, αργά ή γρήγορα, ο Walt θα αποχωρήσει από τη σειρά και από τον μάταιο τούτο κόσμο. Παρόμοια προβλήματα που όμως πάντα ξεπερνιόντουσαν είχαν όλοι οι διάδοχοι του Frank King, μετά τη σταδιακή απόσυρσή του (ο Bill Perry στα κυριακάτικα ολοσέλιδα από το 1951 μέχρι το 1975, ο Dick Moores από το 1956 μέχρι το 1986, ο Scancarelli από το 1986 μέχρι σήμερα). Ενώ οι υπόλοιποι χαρακτήρες όταν φτάνουν σε μεγάλες ηλικίες πεθαίνουν, ο Walt και ο Skeezix μένουν ακόμα ζωντανοί αν και στη σειρά συμμετέχουν πλέον σε πρωταγωνιστικούς ρόλους οι απόγονοί τους. Εκτός, όμως, από την απίστευτη καινοτομία της γήρανσης των πρωταγωνιστών σε πραγματικό χρόνο, η σειρά χαρακτηρίστηκε και από μια ακόμη ιδιαιτερότητα που εγκαινίασε ο King στις αρχές της δεκαετίας του 1930 επηρεάζοντας καθοριστικά σε τεχνικό και αφηγηματικό επίπεδο τα κόμικς της εποχής. Στα κυριακάτικα ολοσέλιδα κόμικς του που πλέον είχαν γίνει έγχρωμα, άρχισε σταδιακά να εγκαταλείπει το continuity και να δημιουργεί αυτοτελείς ιστορίες με επίκεντρο, ουσιαστικά τη φιλοσοφία της τέχνης, την αισθητική, τη σχέση φύσης και τέχνης, το Ωραίο και το Υψηλό, πάντα μέσω της μοναδικής σχέσης του Walt με τον Skeezix. Σε αυτά τα μονοσέλιδα ο King πειραματίστηκε με πολλές τεχνικές, με χρώματα και σκιές, με ρηξικέλευθα καδραρίσματα, με μεταβαλλόμενα φόντα κ.λπ. Η γεωμετρικότητα της op art πριν ακόμη επινοηθεί ο όρος, στοιχεία σουρεαλισμού, κυβισμού και εξπρεσιονισμού με τη φύση να μεταμορφώνεται και να παραμορφώνεται από καρέ σε καρέ και άλλες σύγχρονες τάσεις και τεχνοτροπίες των εικαστικών τεχνών έγιναν εργαλεία στα χέρια του King που είχε, άλλωστε, εικαστική παιδεία καθώς είχε σπουδάσει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Σικάγου. Οι πειραματισμοί διήρκεσαν μέχρι το τέλος της καριέρας του σε μια σειρά γεμάτη αλλαγές σε στιλ, πρόσωπα και πράγματα. Και μοναδική σταθερά, μια υπέροχη σχέση μπαμπά και γιου γεμάτη αγάπη, εξερευνήσεις, γνώσεις, τρυφερότητα, ανθρωπιά και τέχνη. Ολα αυτά μαζί σε συνδυασμό με το ταλέντο του Frank King και των διαδόχων του δικαιολογούν απολύτως τη συμπλήρωση εκατό ετών από την έναρξη του Gasoline Alley. Μιας σειράς που απ’ ό,τι φαίνεται έχει ακόμη πολύ μέλλον μπροστά της είτε με τον Walt και τον Skeezix είτε με τους απογόνους τους σε εξίσου όμορφες και ανθρώπινες ιστορίες. Πηγή