Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'doonesbury'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ευτυχές γεγονός, από την 10ετία της αλητείας, του G.B Trudeau.
  2. Η παρουσία του στην ένατη τέχνη προηγείται κατά πολύ της προεδρικής του θητείας. Καρέ από το «New Avengers» του 2008 με τον Τραμπ και τον Λουκ Κέιτζ. Σε ένα από αυτά εμφανίζεται να διακοσμεί το γραφείο του στα πρότυπα της Καπέλα Σιξτίνα, με τη «Δημιουργία του Αδάμ» όμως να περιλαμβάνει τον ίδιο αντί για τον πρωτόπλαστο. Σε κάποιο άλλο, η λιμουζίνα του εκτοπίζεται από έναν υπερήρωα, ώστε να περάσει ένα βιαστικό ασθενοφόρο. Σε ένα τρίτο, καλείται να αντιμετωπίσει μια παγκόσμια επέλαση ζόμπι, ως ηγέτης ολόκληρου του πλανήτη, τον οποίο διοικεί σαν να πρόκειται για τηλεπαιχνίδι. Και υπάρχει και ένα ακόμα, στο οποίο δεν μοιάζει τόσο με άνθρωπο, όσο με ένα πλάσμα με τεράστιο κεφάλι, μικροσκοπικά χέρια και πόδια, που δρα υπό το όνομα MODAAK: «Νοητικός Οργανισμός Σχεδιασμένος σαν Βασιλιάς της Αμερικής». Πρόκειται για κόμικς που καταπιάστηκαν με τον Ντόναλντ Τραμπ αρκετά πριν εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ μεν, αλλά με την εγωπάθεια, τον ρατσισμό και την επιδειξιομανία του, σε πλήρη ανάπτυξη. Εκείνος ο εκτοπισμός της λιμουζίνας του λ.χ., τον οποίο χρεώνεται ο Λουκ Κέιτζ, γνωστός και ως Power Man, έλαβε χώρα στα καρέ του New Avengers της Marvel, εν έτει 2008, όταν ο προ πολλού ψωνισμένος Τραμπ παρουσίαζε το τηλεπαιχνίδι «Ο υποψήφιος». Στο σύμπαν της ίδιας εταιρείας έχει εμφανιστεί ακόμα και ο περίφημος «Πύργος Τραμπ», πλάι σε κτίρια επινοημένα, όπως το Baxter Building των Fantastic Four ή η έπαυλη των Avengers, ενώ ο επίσης βαθύπλουτος Τόνι Σταρκ (ο Iron Man ντε), έχει ισχυριστεί ότι κάποτε του ανήκε ένας ολόκληρος όροφος του προεδρικού κτιρίου. Εκείνο το πλάσμα ονόματι MODAAK, αν και του έμοιαζε πολύ, δεν αντιστοιχούσε επιβεβαιωμένα στον Τραμπ - ίσως γιατί όταν εμφανίστηκε στο επίσης Marvel-ικό «Spider-Gwen Annual Vol. 1» τον Αύγουστο του 2016, διευθύνων σύμβουλος του κολοσσού των κόμικς ήταν ήδη ο Άϊκ Περλμούτερ, ένας παλιόφιλος του 45ου προέδρου των ΗΠΑ. Σε γενικές γραμμές βέβαια, τα κόμικς που ασχολήθηκαν μαζί του, κάθε άλλο παρά ουδέτερα τον προσέγγισαν. Η ιστορία «Zombo» από το περιοδικό «2000AD», τον ήθελε να τα βάζει με τους νεκροζώντανους το 2012, ως παγκόσμιος και μάλλον επικίνδυνος κυρίαρχος. Στην περσινή επανεκκίνηση από τη DC της σειράς με τις περιπέτειες του John Constantine, δημιουργία του Άλαν Μουρ, ο κεντρικός ήρωας αναφέρεται σε έναν «ρατσιστή, βραχυδάκτυλο, αποτυχημένο κρεοπώλη που περιτριγυρίζει τον Λευκό Οίκο». Ίσως η πιο επιτυχημένη σάτιρα ήταν εκείνη που απέδιδε στον πρόεδρο όση ματαιοδοξία απαιτείται για να στριμώξει τον εαυτό του σε ένα έργο του Μικελάντζελο, στη θέση του πρώτου ανθρώπου που δημιούργησε ο θεός. Υπεύθυνος ήταν ο κομίστας Γκάρι Τριντό, που από εκείνο το πρώτο χτύπημα στη σειρά «Doonesbury», ενώ το ημερολόγιο έγραφε ακόμα 1987, δεν έπαψε ποτέ να πιάνει στο πενάκι του τον Τραμπ, αφήνοντας την πραγματικότητα να τον σατιρίσει χωρίς την παρέμβαση της φαντασίας. Σε παρόμοιο μήκος κύματος, ο Ρόμπερτ Σικόριακ, ήδη από την προεκλογική περίοδο του 2016, δημιουργεί παρωδίες διάσημων εξώφυλλων κόμικς, αντικαθιστώντας τους πρωταγωνιστές τους με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος εμφανίζεται να ξεστομίζει κάποια από τις εμπρηστικές ατάκες του: στο εξώφυλλο των «Watchmen» λ.χ., των Aλαν Μουρ και Ντέιβ Γκίμπονς, η γνωστή κίτρινη γελαστή φατσούλα φέρει πλέον το περίφημο προεδρικό χτένισμα και συνοδεύεται από τη φράση «Μη φοβάστε. Θα πάρουμε τη χώρα μας πίσω. Αλλά όπως και να 'χει, μη φοβάστε». Ίσως η πλέον προφητική εμφάνιση του ανδρός στα κόμικς είναι εκείνη του 1990 στο περιοδικό «Heavy Metal», όπου παρουσιάζεται σαν μεγιστάνας πρόθυμος να διασπείρει το μίσος κατά των φτωχών στρωμάτων και κυρίως έτοιμος να τα κρατήσει μακριά από τον ίδιο και τους ομοίους του, ορθώνοντας ένα τείχος που χωρίζει τη Νέα Υόρκη στα δύο. Όχι πάντως ότι ο Τραμπ δεν έχει κάνει και έστω ένα κολακευτικό πέρασμα από την ένατη τέχνη. Ο λόγος για μια βιογραφία του με τον εύλογο τίτλο «Political Power: Donald Trump» που κυκλοφόρησε το 2011, λίγο πριν τις εκλογές της επόμενης χρονιάς, από έναν εκδοτικό οίκο με το κάπως δυσοίωνο όνομα «Bluewater». Ακόμα και ο πρόεδρός της, Ντάρεν Ντέιβις, ακουγόταν στις δηλώσεις του κάπως κουρασμένος, «προσπαθούμε να τον απεικονίσουμε λιγότερο σαν καρικατούρα» έλεγε «και περισσότερο σαν δυνητικό ηγέτη του ελεύθερου κόσμου». Και το σχετικό link...
  3. Ο Τραμπ κι αν εγέρασε… Συντάκτης:Γιάννης Κουκουλάς Πριν από τριάντα χρόνια ήταν απλώς ένας βαθύπλουτος τσαρλατάνος. Βρισκόταν πάντα στο επίκεντρο της δημοσιότητας με τα καμώματά του, τον ναρκισσισμό του, τις ρατσιστικές απόψεις του. Από τότε έγινε αρνητικός πρωταγωνιστής στη διαχρονικά δημοφιλή σειρά «Doonesbury» του Garry Trudeau. Τώρα πια, δυστυχώς, είναι πρόεδρος των ΗΠΑ Οπως και να ’χει, η πληθωρική προσωπικότητα του Ντόναλντ Τραμπ δεν περνάει απαρατήρητη. Κάποιοι τον λατρεύουν και κάποιοι άλλοι λατρεύουν να τον μισούν. Η πλειονότητα των πολιτικών γελοιογράφων και δημιουργών κόμικς ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. Οι περισσότεροι εξ αυτών τον έχρισαν εξ ανάγκης πρωταγωνιστή στα έργα τους από τότε που αναμίχθηκε ενεργά με την πολιτική. Ο Garry Trudeau (γενν. 1948) είχε προλάβει να του δώσει εξέχοντα ρόλο στα κόμικς του, στη σειρά «Doonesbury» από το 1987. Κανείς δεν φανταζόταν, τότε, ότι τριάντα χρόνια αργότερα, αυτή η αλλόκοτη φιγούρα με τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις και τη διάχυτη φιλαυτία θα κατέληγε στον Λευκό Οίκο, θριαμβεύοντας στην πιο απρόβλεπτη και παράξενη εκλογική μάχη, διχάζοντας οδυνηρά τις ΗΠΑ. Η σειρά κόμικ στριπς «Doonesbury» είχε ξεκινήσει από το 1970 και από τα πρώτα χρόνια της είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον του κοινού, ενώ δημοσιευόταν σε δεκάδες εφημερίδες στις ΗΠΑ. Στα τριάντα χρόνια του Ντόναλντ Τραμπ ως καρικατούρας στα κόμικς του Garry Trudeau, o Αμερικανός δημιουργός δεν κατέφυγε και πολύ στη φαντασία του. Τα λόγια του δισεκατομμυριούχου νάρκισσου έφταναν και με το παραπάνω για να γελοιοποιηθεί Αμεσα ή έμμεσα, στο επίκεντρο της σειράς βρίσκονταν πάντα τα πολιτικά ζητήματα της επικαιρότητας, ενώ από το 1970 μέχρι σήμερα έχουν περάσει από τα καρεδάκια του Trudeau όλα τα σημαίνοντα πολιτικά πρόσωπα των ΗΠΑ, πρόεδροι, αντιπρόεδροι, γερουσιαστές, υποψήφιοι πρόεδροι, κυβερνήτες κ.λπ., παρουσιασμένοι και σχεδιασμένοι με έναν όχι και τόσο τιμητικό, γι’ αυτούς, τρόπο. Ο Νταν Κουέιλ σχεδιαζόταν από τον Trudeau ως ένα φτερό κότας για να σατιριστεί η «ελαφρότητα» των λόγων του και να γίνει ένα λογοπαίγνιο με το ομόηχο quail (ορτύκι), o Μπιλ Κλίντον ήταν μια βάφλα για να καυτηριαστούν υπαινικτικά οι εύπλαστες και ευμετάβλητες, σαν ζυμάρι, απόψεις του, ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος αποδιδόταν ως ένας απλός αστερίσκος σε μια άρνηση του Trudeau να δώσει ανθρώπινα χαρακτηριστικά σε έναν απάνθρωπο πρόεδρο, ενώ στη συνέχεια ο αστερίσκος άρχισε να φορά ένα καουμπόικο καπέλο και αργότερα μια ρωμαϊκή περικεφαλαία, ο Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ ήταν μια τεράστια παλάμη και ο Ντικ Τσένι σχεδιαζόταν ως μια σκοτεινή μαύρη φιγούρα που παρέπεμπε στον Νταρθ Βέιντερ από τον «Πόλεμο των Αστρων». Ο Ντόναλντ Τραμπ, στην πρώτη του «παρουσία» στο «Doonesbury», στις 14 Σεπτεμβρίου του 1987, ήταν μια απλή ραδιοφωνική φωνή. Τις αμέσως προσεχείς ημέρες ο Trudeau τού έδωσε τον πρώτο ρόλο σατιρίζοντας τις δημόσιες πολιτικές παρεμβάσεις του και τον ωμό καταγγελτικό του λόγο εναντίον του πολιτικού συστήματος. Τότε ο Τραμπ αρνιόταν επίμονα ότι έχει πολιτικές βλέψεις ή ότι επιθυμεί να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ και ισχυριζόταν ότι είναι ένας απλός, ευαίσθητος δισεκατομμυριούχος που έχει δικαίωμα να κάνει κριτική. Το 1989, ο Trudeau παρουσιάζει τον Τραμπ να αναθέτει σε μια ζωγράφο να «διακοσμήσει» την οροφή του γραφείου του μέχρι να αποκαλυφθεί μέρες αργότερα ότι το κατά παραγγελία έργο ήταν μια παραλλαγή της «Δημιουργίας του Αδάμ» του Μικελάντζελο από την Καπέλα Σιξτίνα με τον Τραμπ να έχει αντικαταστήσει τον βιβλικό πρωτόπλαστο. Η πρώτη απόπειρα του Τραμπ να εμπλακεί με την πολιτική έγινε βασικό θέμα του Trudeau για πολλές ημέρες τον Δεκέμβριο του 1999. Τότε τον παρουσίαζε ως έναν υπερφίαλο και φαφλατά δημαγωγό που φωτογραφίζεται δίπλα σε φωτομοντέλα, λαϊκίζοντας ασύστολα και ποντάροντας στα πιο ταπεινά ένστικτα των ψηφοφόρων – ακριβώς ό,τι συνέβη και δεκαεπτά χρόνια αργότερα με μεγαλύτερη σφοδρότητα. Το 2007 ο Τραμπ επανήλθε στο «Doonesbury» «απειλώντας» και πάλι ότι θα είναι υποψήφιος στις εκλογές. Ακόμα κι αν αυτό ακουγόταν τότε ως αστείο, ο Trudeau έμμεσα εφιστούσε την προσοχή του κοινού. Και εν τέλει αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο. Ποτέ δεν υποτίμησε τον Τραμπ ως «πολιτικό αντίπαλο» στις γελοιογραφίες του και ποτέ δεν επέλεξε να τον γελοιοποιήσει, αν και είχε χιλιάδες λόγους και άλλες τόσες αφορμές. Προτίμησε να τον κριτικάρει στη βάση των λόγων του και των πεπραγμένων του και όχι για τα μαλλιά του, το ντύσιμό του, τη σύζυγό του κ.λπ. Οταν πια φάνηκε ότι ο Τραμπ όχι μόνο θα είναι υποψήφιος αλλά «συγκινεί» και μια μεγάλη μερίδα Αμερικανών, ο Trudeau εξακολούθησε να του «δίνει χώρο» και να προσπαθεί να τον αποδομήσει με πολιτικά γελοιογραφικά επιχειρήματα και όχι με εύκολα τεχνάσματα. Ακόμα και η έκδοση του βιβλίου «Yuge!» (εκδόσεις Andrews McMeel Publishing) μήνες πριν από τις αμερικανικές εκλογές ήταν ενταγμένη σε αυτό το πλαίσιο της προειδοποίησης και της εγρήγορσης. Στο «Yuge!» (αγαπημένη λέξη του Τραμπ, από τη λέξη «Huge» (χιουτζ) που σημαίνει «τεράστιος» αλλά στον προφορικό λόγο γενικά των Νεοϋορκέζων και ειδικότερα του Τραμπ ακούγεται ως «γιουτζ») συνέλεξε όλα τα στριπάκια του από το 1987 ώς το 2016 με πρωταγωνιστή τον Τραμπ και χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου για ακόμη μία φορά. Δεν τον άκουσαν. Τώρα ο πρόεδρος, πλέον, των ΗΠΑ είναι δικαίως πρωταγωνιστής στη συντριπτική πλειονότητα των γελοιογραφιών του ημερήσιου και περιοδικού Τύπου των ΗΠΑ και του κόσμου όλου. Ο Garry Trudeau μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είχε προφητέψει τις εξελίξεις και πάσχιζε να τις αποτρέψει. Αντ’ αυτού συνεχίζει να επιτίθεται στον Τραμπ με τα κόμικς του για να προλάβει τα χειρότερα. Γιατί με τον Τραμπ ως πρόεδρο, ποτέ δεν ξέρεις πόσο χειρότερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα. Ο επίλογός του στο «Yuge» αποτελεί την πικρή και απαισιόδοξη πρόβλεψή του: «Κάποιοι αισθάνονται ότι ο Τραμπ είναι πέρα από τη σάτιρα, αλλά εμείς οι επαγγελματίες γνωρίζουμε ότι είναι η ίδια η σάτιρα, γνήσια και ανόθευτη, ελεύθερη προς χρήση και ψυχαγωγία και για όλα αυτά δεν μπορούμε παρά να του είμαστε ευγνώμονες. Για τη χώρα μας, ωστόσο, μπορούμε μόνο να θρηνούμε». Πηγή Δική μου σημείωση: Υπενθυμίζω ότι επιλεγμένα στριπ του καταπληκτικού κόμικ Doonesbury έχουν κυκλοφορήσει και στα ελληνικά σε ένα εξαιρετικό άλμπουμ.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.