Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'david carradine'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. «Dune», η μεγάλη ταινία που δεν είδαμε "Εικαστική απεικόνιση για το «Dune», που δεν γυρίστηκε ποτέ, του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι. Το γύρισε όμως ο Ντέιβιντ Λιντς ― «και ήταν απαίσιο» κατά τον Γιοντορόφσκι." Πριν από χρόνια ο Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι θέλησε να μεταφέρει το κλασικό έπος «Dune» στον κινηματογράφο και να γυρίσει τη σπουδαιότερη ταινία επιστημονικής φαντασίας, την ταινία που θα γινόταν σημείο αναφοράς, που θα άλλαζε τα δεδομένα. Κατέθεσε και την ψυχή του σε αυτό το εγχείρημα. Επιστράτευσε τους καλύτερους, ονόματα που στο άκουσμά τους και μόνο προκαλούν δέος. Τελικά δεν τα κατάφερε. Τα γυρίσματα της ταινίας δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Και το πρόσφατο ντοκιμαντέρ «Jodorowsky’s Dune» μας φέρνει στο μυαλό τον εμπνευστή αυτής της ταινίας που δεν ευτύχησε ποτέ να τη δει να ολοκληρώνεται. Το «Jodorowsky’s Dune», σε σκηνοθεσία του Frank Pavich και βασικό αφηγητή τον ίδιο τον Γιοντορόφσκι, είναι το χρονικό της προσπάθειας να γυριστεί η πιο μεγάλη, πιο φαντασμαγορική, πιο πρωτοποριακή ταινία· από την έμπνευση μέχρι την αποτυχία. Ο σημαντικός Χιλιανός σκηνοθέτης, κινηματογραφιστής και σεναριογράφος κόμικς, στα 86 του πλέον χρόνια, στέκεται μπροστά στην κάμερα και μιλάει με νοσταλγία. «Ηθελα να κάνω μια ταινία που να έχει τα ίδια αποτελέσματα με το να παίρνει κάποιος LSD. Ηθελα να δημιουργήσω έναν προφήτη για να αλλάξω τα μυαλά των νέων. Για μένα το “Dune” θα ήταν ο ερχομός ενός θεού, ενός κινηματογραφικού, καλλιτεχνικού θεού». Ο Γιοντορόφσκι, αυτός ο άνθρωπος με την τρομακτική φαντασία, ξεκίνησε το 1968 κάνοντας θέατρο, αργότερα πήγε στον χώρο του κινηματογράφου όπου γύρισε τις υπερρεαλιστικές ταινίες «El Topo» (1970) και «The Holy Mountain» (1973), και μετά τις επιτυχίες αυτών των έργων, το 1975, αποφάσισε να μεταφέρει στον κινηματογράφο το «Dune» του Φανκ Χέρμπερτ, αυτό το σπουδαίο και θεμελιώδες βιβλίο επιστημονικής φαντασίας. Αυτό που ο Γιοντορόφσκι ήθελε να κάνει με την ταινία ήταν να ξεπεράσει κάθε όριο. Βγήκε στη γύρα και άρχισε να επιστρατεύει τους καλύτερους. «Είχα το σενάριο και έπρεπε να βρω τους πολεμιστές. Οσοι θα δούλευαν για αυτήν την ταινία θα ήταν πνευματικοί πολεμιστές». Το storyboard το δούλεψε μαζί με τον Moebius, κατά κόσμο Jean Giraud, τον σπουδαίο Γάλλο κομίστα (1938-2012), αφού αναγνώρισε την ιδιοφυΐα του από καουμπόικο κόμικ του «Blueberry». Ο Γιοντορόφσκι αφηγούνταν και ο Moebius σχεδίαζε με ασύλληπτη ταχύτητα, και ήταν τα σχέδια όπως ο σκηνοθέτης τα οραματιζόταν, «αυτός ο άνθρωπος ήταν η κάμερά μου». Για το soundtrack της ταινίας αναζήτησε και έκλεισε τους Pink Floyd, που μόλις είχαν δημιουργήσει το «Dark Side of the Moon». Ο Chris Foss, που είχε φιλοτεχνήσει με ιδιαίτερο ύφος εξώφυλλα βιβλίων sci-fi, και ειδικά έργα του Ισαάκ Ασίμοφ, θα σχεδίαζε τα διαστημόπλοια, ενώ τα σκηνικά των κακών θα σχεδίαζε ο πρόσφατα χαμένος H.R. Giger (1940-2014), ένας πασίγνωστος πλέον καλλιτέχνης για το σκοτεινό, εφιαλτικό του ύφος. Ρόλους θα μοιράζονταν ο Ντέιβιντ Κάρανταϊν, που εκείνην την εποχή είχε πρωταγωνιστήσει στην τηλεοπτική σειρά «Kung Fu», ο Μικ Τζάγκερ των Rolling Stones, ο καλοφαγάς Ορσον Γουέλς, που για να δεχτεί προσλήφθηκε και ο αγαπημένος του σεφ, ακόμη και ο γιος Γιοντορόφσκι, που ξεκίνησε εξοντωτική προπόνηση στις πολεμικές τέχνες για τις απαιτήσεις της ταινίας. Και για τον τρελό αυτοκράτορα του γαλαξία, ο σκηνοθέτης οραματίστηκε τον Νταλί! Σε αναγνωριστικό δείπνο στο Παρίσι ο ζωγράφος ρώτησε τον Γιοντορόφσκι: «Οταν ήμουν νέος, εγώ και ο Πικάσο πηγαίναμε στην παραλία. Ανοίγαμε την πόρτα του αυτοκινήτου και πάντα στην άμμο βρίσκαμε ένα ρολόι. Βρήκες ποτέ στη ζωή σου ένα ρολόι στη άμμο;». Ο Γιοντορόφσκι δεν ήξερε τι να απαντήσει για να κερδίσει την εύνοια του Νταλί: «Εάν έλεγα βρίσκω συνέχεια ρολόγια, θα ήμουν ένας άνθρωπος ματαιόδοξος, γελοίος. Αν έλεγα ποτέ δεν έχω βρει ρολόι, θα ήμουν ένας κακόμοιρος. Και ξαφνικά, μου ήρθε η ιδέα και είπα: Ποτέ δεν βρήκα ρολόι, αλλά έχω χάσει πολλά». Ο Νταλί ενθουσιάστηκε με την απάντηση και ανανέωσε τον ραντεβού τους στη Βαρκελώνη για να συζητήσουν τα καθέκαστα, όπου ο Γιοντορόφσκι βρέθηκε μπροστά σε τρελή απαίτηση του ζωγράφου: ζήτησε ένα αστρονομικό ποσό για να είναι ο πιο ακριβοπληρωμένος ηθοποιός του πλανήτη. Μια καινούρια πρόκληση που έπρεπε να χειριστεί για να μην ξεφύγει από το μπάτζετ και τα κατάφερε με κάποιο άλλο τρικ... Και αφού επιστράτευσε τους «πολεμιστές» και ήταν η ώρα της «μάχης», το Χόλιγουντ διαφώνησε με το όραμα του Γιοντορόφσκι. Σύμφωνα με τον Χιλιανό, ήθελαν κάτι πιο απλοϊκό, εύπεπτο και με λιγότερη διάρκεια, 90 λεπτά ίσως. Ο Γιοντορόφσκι όμως ήταν ανένδοτος και συζητούσε ακόμη και 20 ώρες! Και καμία συμφωνία ανάμεσα στον Γιοντορόφσκι και σε στούντιο παραγωγής δεν επιτεύχθηκε. Κι όμως, αυτή η παρά λίγο ταινία, αυτή η προσπάθεια που δεν τελεσφόρησε, έγινε μαγιά. Το Χόλιγουντ ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τη σούπερ ομάδα. Στοιχεία από το «Dune» του Γιοντορόφσκι υπάρχουν στα μετέπειτα κινηματογραφικά «Star Wars», «Flash Gordon», «Contact», «Prometheus». Το έργο του Giger ξεχώρισε στα «Alien». Κι ο ίδιος ο Γιοντορόφσκι βρήκε στα κόμικς την ελευθερία. Και με τον Moebius να σχεδιάζει, δημιούργησε το σπουδαίο γκράφικ νόβελ «Ινκαλ», ενώ σε εικονογράφηση του Gimenez αφηγήθηκε το «Επος των μεταβαρώνων», και τα δύο με έντονες επιρροές από το σύμπαν του ανολοκλήρωτου «Dune». Και όταν κάποτε ο Γιοντορόφσκι πήγε να δει το «Dune» του David Lynch, η καρδιά του, λέει ο ίδιος στο ντοκιμαντέρ, χτυπούσε σαν τρελή. Τον θεωρούσε τον μόνο που θα το κατάφερνε και ίσως καλύτερα από αυτόν. Αλλά αυτό που είδε τον... λύτρωσε, γιατί το θεώρησε αποτυχία: «Εγινα πανευτυχής, γιατί η ταινία ήταν απαίσια». ΠΗΓΗ: kathimerini.gr
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.