Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'david b.'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. GeoTrou

    LA LECTURE DES RUINES (READING THE RUINS) [ DAVID B. ]

    «Υπάρχει μια θεωρία... ενός Ξινολάχανου επιστήμονα... που λέει ότι αν εμποδίσεις κάποιον άνθρωπο να ονειρεύεται, ο εγκέφαλός του τα παίζει και ο ίδιος τρελαίνεται! Ο Dr. Hellequin πήρε αυτή την ανόητη ιδέα και έφτιαξε τούτο το κανόνι που καταστρέφει τα όνειρα του εχθρού. Μπούρδες! Όπως επίσης και τα σχέδιά που μας έστειλε από τότε που χάθηκαν τα ίχνη του... για βόμβες με μάτια ή συρματοπλέγματα που αναπτύσσονται σαν φυτά. Μπούρδες! Αλλά εσύ, καλέ μου Van Meer, θα αναλάβεις μια σημαντική αποστολή... Θα ψάξεις για τον αποζουρλαμένο Dr. Hellequin. Αλλά πρόσεχε! Να μην τον βρεις!» Κάπως έτσι ξεκινάει το La Lecture des ruines του David B., το οποίο κυκλοφόρησε το 2001 από την Dupuis. Η ιστορία εκτυλίσσεται κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, με κεντρική φιγούρα τον Jan Van Meer, έναν Ολλανδό λαογράφο που δρα ως κατάσκοπος της Γαλλίας. Στα αγγλικά, το κόμικ μεταφράστηκε το 2018 από την Europe Comics, σε ηλεκτρονική μορφή προφανώς. Η όλη ατμόσφαιρα, όπως γίνεται αντιληπτό εξαρχής, έχει βαριές πινελιές του φανταστικού. Όχι μόνο λόγω των τρελών εφευρέσεων του Dr. Hellequin, αλλά και γιατί η ιστορία διανθίζεται με τις (πραγματικές;) δεισιδαιμονίες των στρατιωτών της εποχής. Ο David B. προσθέτει σε αυτό το σουρεαλιστικό σκηνικό λίγη κατασκοπεία (μην περιμένετε βέβαια καμιά περίτεχνη πλεκτάνη) και κάτι από τις φρικτές διηγήσεις του παππού του, ο οποίος συμμετείχε στον «πόλεμο που θα τελείωνε όλους τους πολέμους». Το αποτέλεσμα είναι ένα πολύ διασκεδαστικό ανάγνωσμα, με δράση, αντιπολεμικό χαρακτήρα, αλλά και σημαντικές δόσεις χιούμορ. Το σχέδιο είναι εξαιρετικό και ο χρωματισμός της (;) Thomasine επίσης. Η ροή είναι άψογη, ειλικρινά δεν κατάλαβα πότε το τελείωσα. Ως μόνο σοβαρό αρνητικό θα ανέφερα ότι έπαιρνε κι άλλες σελίδες, αλλά δε βαριέσαι... Κι αν υπάρχει κάποιος που δίνει σημασία σε αυτά, αναφέρω ότι το La Lecture des ruines ήταν υποψήφιο για Καλύτερο Άλμπουμ στο Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ το 2002.
  2. GeoTrou

    DAVID B. [ (1959) ]

    Ο David B. είναι Γάλλος σεναριογράφος και σχεδιαστής κόμικς. Συγκαταλέγεται στις σημαντικότερες μορφές που αναδείχθηκαν μέσα από το κύμα της ανεξάρτητης γαλλοβελγικής σκηνής κατά τη δεκαετία του 1990, όντας μάλιστα συνιδρυτής της L’Association. Ο Pierre-François Beauchard, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε το 1959 στην πόλη της Νιμ, στη νότια Γαλλία. Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στην Ορλεάνη και στη γειτονική Olivet. Από μικρός ζωγράφιζε και σκάρωνε κόμικς. Κεντρικής σημασίας για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, αλλά και της τέχνης του, ήταν η επιληψία που βασάνιζε τον αδερφό του, μια εμπειρία που αποτύπωσε πολλά χρόνια αργότερα στο L’Ascension du Haut Mal. Οι βασικές κομιξικές επιρροές του David είναι η τριάδα Hugo Pratt, Jacques Tardi και Jose Muñoz. Ωστόσο, προσωπικότητες άλλων χώρων, όπως ο λογοτέχνης Jorge Luis Borges ή ο ζωγράφος George Grosz, είχαν επίσης σημαντικό αντίκτυπο στον ίδιο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, έχοντας υιοθετήσει το ψευδώνυμο David, άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών Duperré, στο Παρίσι. Ανάμεσα στους καθηγητές του, ήταν και ο Georges Pichard, που έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περίπτωση του David και τον επηρέασε σημαντικά. Ωστόσο, ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Μετά τη στρατιωτική του θητεία, δηλαδή κάπου τα μέσα των 80’s, άρχισε να κυνηγά μια καριέρα στον χώρο των κόμικς, που όμως δεν έδειχνε ιδιαίτερα ελπιδοφόρα. Η ουσιαστική αφετηρία της πορείας του David B. είναι το έτος 1990, όταν ίδρυσε (μαζί με τους Lewis Trondheim, Jean-Christophe Menu, Mattt Konture, Patrice Killoffer, Mokeït και Stanislas) την εκδοτική L’Association. Ήταν η περίοδος που το κίνημα των εναλλακτικών κόμικ φούντωνε, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στις ΗΠΑ, και ο David B. βρισκόταν στην πρώτη γραμμή. Τα επόμενα χρόνια δημιούργησε αρκετά προσωπικά κόμικς και συμμετείχε σε ομαδικά εγχειρήματα, συνεργαζόμενος και με την επίσης ανεξάρτητη Cornélius. Το 1996 ήρθε το σπουδαιότερο έργο του, το L’Ascension du Haut Mal. Πρόκειται για ένα από πρώτα αυτοβιογραφικά BD και, μέχρι να ξεπεραστεί από το Persepolis της Marjane Satrapi, η πιο επιτυχημένη εμπορικά έκδοση της L’Association. Η σειρά ολοκληρώθηκε το 2003 στα έξι άλμπουμ και σήμερα θεωρείται σταθμός στην ιστορία των γαλλοβελγικών κόμικς. Η περίοδος αυτή είναι αναμφίβολα η καλύτερη του David B. και τον καθιέρωσε ως μια κορυφαία μορφή των γαλλοβελγικών κόμικς. Το L’Ascension du Haut Mal δεν ήταν ο μόνος λόγος, καθώς παράλληλα εκδόθηκαν τα Hiram Lowatt & Placido (1997-2000), σε σχέδιο του Christophe Blain, το Les incidents de la nuit (1999-2002), το Le capitaine écarlate (2000), σε σχέδιο του Emmanuel Guibert, και το La Lecture des ruines (2001). Τα κόμικς αυτά, όπως και πολλά μεταγενέστερα, αντικατοπτρίζουν την αγάπη του David B. για το ονειρικό και το αλλόκοτο. Το 2005, αποχώρησε από την ομάδα της L'Association. Ωστόσο, συχνά συνεργάζεται με τα εναπομείναντα μέλη της και μπορεί κανείς να τον πετύχει στον πάγκο της στην Ανγκουλέμ, να υπογράφει αντίτυπα των έργων του. Πλέον, ενώ συνεχίζει να παράγει κόμικς με φρενήρεις ρυθμούς, φαίνεται ότι έχει επέλθει μια ποιοτική πτώση στα κόμικς των τελευταίων ετών. Ανάμεσά τους θα μπορούσε να ξεχωρίσει κανείς τα Les Meilleurs ennemis (2011-…) και Les faux visages (2012), σε συνεργασία με τους Jean-Pierre Filiu και Hervé Tanquerelle αντίστοιχα. Το 2018 δοκίμασε τις δυνάμεις του σε μια κλασική σειρά, γράφοντας το σενάριο για το 37ο άλμπουμ του Alix. Η επίδραση του David Β. στον χώρο των γαλλοβελγικών κόμικς είναι ίσως η μεγαλύτερη μεταξύ των υπολοίπων μελών της L'Association και του εναλλακτικού ρεύματος εν γένει. Ανάμεσα στις διακρίσεις του ξεχωρίζουν ένα βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ της Ανγκουλέμ και ένα Ignatz Award Καλύτερου Καλλιτέχνη. Και παρότι φαινομενικά δεν έχει προσφέρει πολλά μνημειώδη έργα, η βιβλιογραφία του David Β. είναι εξαιρετικά πλούσια, από αυτές που θα μπορούσε να περιέχει κρυφά διαμαντάκια. Άλλα έργα του David B.: PAR LES CHEMINS NOIRS
  3. GeoTrou

    L'ASCENSION DU HAUT MAL (EPILEPTIC) [ DAVID B. ]

    L'Ascension du Haut Mal, δηλαδή Η Άνοδος του Υψηλού Κακού, όπου «υψηλό κακό», μια παρωχημένη φράση για την επιληψία.* Δημιουργός αυτού του κόμικ είναι ο David B., που διηγείται στιγμιότυπα από τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, δίνοντας έμφαση στην ασθένεια του μεγάλου του αδερφού. Το L'Ascension du Haut Mal αποτελεί ένα εκ των σημαντικότερων έργων που ξεπήδησαν από το ρεύμα των εναλλακτικών γαλλόφωνων κόμικς της δεκαετίας του 1990 και έναν από πλέον επιδραστικούς αυτοβιογραφικούς τίτλους, τουλάχιστον στη γαλλοβελγική παράδοση. Κυκλοφόρησε μεταξύ 1996 και 2003 σε έξι άλμπουμ από την L’Association. Στα αγγλικά κυκλοφορεί από την αμερικανική Pantheon Books και τη βρετανική Jonathan Cape. Ο David B. μας μιλάει αρχικά για τον «ατέλειωτο κύκλο των γιατρών» που εξετάζουν τον Jean-Christophe. Όταν οι ελπίδες από την επιστημονική κοινότητα σβήνουν, η οικογένειά του στρέφεται σε εναλλακτικές θεραπείες: μακροβιοτική δίαιτα, μαγνητισμός, εσωτεριστικές ομάδες και η λίστα συνεχίζεται. Μας δείχνει πώς η επιληψία τρώει σιγά-σιγά την ενεργητικότητα των γονιών του, πώς ο αδερφός του παραιτείται από τη μάχη, πώς ο ίδιος συμφιλιώνεται (;) με την ιδέα ότι, εξαιτίας της, δεν έχει μεγαλύτερο αδερφό. Ωστόσο, η ασθένεια του Jean-Christophe δεν είναι το μόνο που απεικονίζεται στις 361 σελίδες του κόμικ. Διαβάζουμε επίσης για την αρχή της καριέρας του David B., για την προσπάθεια της μητέρας του να ξεπεράσει το θάνατο του πατέρα της, ακόμα και για τα δεινά των παππούδων του στους δύο παγκόσμιους πολέμους. Στο μυαλό του David B. όλα συνδέονται με κάποιον τρόπο με την επιληψία. Η επιληψία είναι το ερπετόμορφο τέρας με τα αναρίθμητα χέρια, όπως απεικονίζεται, που βρίσκεται πάντοτε στο παρασκήνιο και τυραννά, σαν δράκος των παραμυθιών, τους πρωταγωνιστές. Το μεγαλύτερο προσόν του L'Ascension du Haut Mal είναι οι εικόνες. Όχι τόσο η ροή, που παρά τα καλοτοποθετημένα flashback, γίνεται ελαφρώς ανιαρή. Ούτε και η γλώσσα, η οποία ναι μεν έχει τις στιγμές της, αλλά δεν εντυπωσιάζει πραγματικά. Μες στην απλότητα του ασπρόμαυρου σχεδίου του David B. ζωντανεύουν πολλά καρέ που μένουν στο μυαλό του αναγνώστη. Ο πρώτος παροξυσμός του Jean-Christophe, σε ένα σοκάκι στην Ορλεάνη. Η ιδέα του μικρού David B. να «μεταμοσχεύσουν» το τέρας της αρρώστιας στο δικό του κεφάλι, ώστε να το νικήσει. Όταν κάποιος θιασώτης της μακροβιοτικής διατροφής που υπόσχεται θεραπεία του θυμίζει γάτα, τον σχεδιάζει ως γάτα. Όταν ο ίδιος προσπαθεί να θωρακιστεί ενάντια στην περιέργεια και την κακογλωσσιά του κόσμου, σχεδιάζει τον εαυτό του σαν τρομερό πολέμαρχο. Γενικά, ο συμβολισμός και το στοιχείο του φανταστικού είναι έντονα στην αφήγηση, προσδίδοντας μια ισχυρότερη καλλιτεχνική υπόσταση στο «πεζό» είδος της αυτοβιογραφίας. Κόμικς τέτοιου όγκου, δύσκολα είναι αψεγάδιαστα. Όμως το L'Ascension du Haut Mal αποτελεί ένα μεγαλεπήβολο εγχείρημα, χορταστικό, ένα χωνευτήρι διαφορετικών σχεδιαστικών στυλ και καλλιτεχνικών ρευμάτων, που εν τέλει κάνει (πολύ καλά) αυτό που υπόσχεται κάθε αυτοβιογραφικό κόμικ: προσφέρει μια ειλικρινή ματιά στην ψυχή και το μυαλό του δημιουργού. *
  4. GeoTrou

    PAR LES CHEMINS NOIRS (BLACK PATHS) [ DAVID B. ]

    Βρισκόμαστε στο 1920. Όλη η Ευρώπη έχει ειρήνη. Όλη; Φυσικά και όχι. Ο «πόλεμος που θα τέλειωνε όλους του πολέμους» αποτελεί παρελθόν, αλλά τα χέρια δεν έχουν αφήσει τα όπλα. Απ’ όλες όμως τις συγκρούσεις στη Γηραιά ήπειρο, η πιο παράξενη είναι αυτή που λαμβάνει χώρα στην πόλη Φιούμε, στα παράλια της Κροατίας. Μια δύναμη Ιταλών έχει καταλάβει την πόλη, την οποία ο ηγέτης τους, ο ποιητής και δραματουργός Γκαμπριέλε Ντ’ Ανούντσιο, έχει ανακηρύξει ανεξάρτητο κράτος. Όμως το ιταλικό κράτος, υπό την πίεση της Αντάντ, έχει περικυκλώσει το Φιούμε. Σε αυτό το αλλόκοτο σκηνικό, πέρα ως πέρα αληθινό, στήνει την ιστορία του ο David B., ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς των σύγχρονων γαλλικών κόμικς. Πρωταγωνιστής είναι ο νεαρός Λαουριάνο, πρώην μέλος των Arditi (το σώμα των ειδικών δυνάμεων του ιταλικού στρατού), αλλά πλαισιώνεται από έναν πολύχρωμο θίασο, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται ο ίδιος ο Ντ’ Ανούντσιο και η «κυβέρνησή» του, δύο αστυνομικοί από το Μιλάνο και η Μίνα, μια όμορφη τραγουδίστρια καμπαρέ. Πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο κόμικ, όπως άλλωστε προϊδεάζει και το ιστορικό υπόβαθρο. Το πρώτο μισό λειτουργεί περίπου ως πρόλογος, ενώ στο δεύτερο αρχίζει να ξετυλίγεται το παρελθόν του Λαουριάνο. Ο David B. παίρνει μια πολύ ενδιαφέρουσα πρώτη ύλη, αλλά δεν την αξιοποιεί στον αναμενόμενο βαθμό. Φαίνεται να μην κοντρολάρει και πολύ καλά την πλοκή και, συχνά, η ελλειπτικότητα των διαλόγων περισσότερο μπερδεύει παρά διεγείρει τη φαντασία. Παρόλα αυτά, η ροή είναι αρκετά στρωτή. Από την άλλη, εικαστικά είναι θαυμάσιο. Ο David B. έχει από καιρό κατακτήσει τον προσωπικό του κολοφώνα και παραδίδει σελίδες μεστές και πρωτότυπα δομημένες. Τα καρέ του είναι ασφυκτικά γεμάτα από καυγάδες παραστρατιωτικών και τεράστιους σκελετούς που περπατάνε στους δρόμους, υπάρχουν όμως και οι ρομαντικές στιγμές πάθους σε ήσυχες κρεβατοκάμαρες. Για όλο αυτό το αποτέλεσμα, όμως, μερίδιο ευθύνης φέρει και ο Hubert, που έχει αναλάβει τα χρώματα. Το κόμικ κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Futuropolis σε δύο μέρη, το 2007 και το 2008. Στα αγγλικά τυπώθηκε το 2011 σε έναν ενιαίο σκληρόδετο τόμο, από την SelfMadeHero. Ερώτηση: σε ποιο άλλο κόμικ έχουμε δει να εμφανίζεται ο Ντ' Ανούντσιο;
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.