Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'Terrorist'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Ο Σβέτκο Πόποβιτς ήταν από τους λίγους συναγωνιστές του Πρίντσιπ που έμεινε ζωντανός μετά τη λήξη του πολέμου Η έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου είχε μια αφορμή και χιλιάδες αιτίες. Η αφορμή ήταν το πιστόλι που σήκωσε ένας Σέρβος εθνικιστής με σοσιαλιστικές και αναρχικές ιδέες για να σκοτώσει τον αρχιδούκα Φερδινάνδο. Οι αιτίες ήταν ο ανταγωνισμός μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών σε έναν ανελέητο αγώνα εξουσίας. Ο Henrik Rehr σε ένα νέο κόμικς φιλοτεχνεί το πορτρέτο του ανθρώπου που πάτησε τη σκανδάλη. «Τα φαντάσματά μας θα περπατήσουν μέχρι τη Βιέννη και θα περιφέρονται στο παλάτι, τρομάζοντας τους αφεντάδες» Γκαβρίλο Πρίντσιπ Είναι δυνατό ένας μόνο άνθρωπος να οδηγήσει μια ολόκληρη ήπειρο σε έναν τετραετή πόλεμο με εκατομμύρια νεκρούς; Φυσικά, όχι. Ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ απλώς έδωσε το έναυσμα και, πιθανώς, την αφορμή που περίμεναν –αν δεν την προετοίμαζαν και την υποδαύλιζαν– οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις το 1914. Γι’ αυτό και ο τίτλος του νέου βιβλίου του Δανού δημιουργού κόμικς Henrik Rehr υπονομεύει συνειδητά και σκόπιμα το περιεχόμενο της ιστορίας: «Γκαβρίλο Πρίντσιπ - Ο άνθρωπος που άλλαξε τον αιώνα» (εκδόσεις Μαμούθ Κόμιξ). Δεν άλλαξε ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ τον δέκατο ένατο αιώνα με τον εικοστό. Εγινε, όμως, ο άνθρωπος-σύμβολο που ενοχοποιήθηκε και δαιμονοποιήθηκε από τη μία πλευρά ως το απόλυτο κακό και ηρωοποιήθηκε από την άλλη ως πατριώτης και ελευθερωτής. Αναμφίβολα, μέσω της πράξης του, έγινε ο καταλύτης που επιτάχυνε τις εξελίξεις, αλλά πίσω από το όνομα που μισήθηκε και λατρεύτηκε βρισκόταν ένας ιδεαλιστής αγωνιστής, ουσιαστικά παιδί, που μαχόταν για τα δίκαια του λαού του. Η ιστορία του Rehr εστιάζει ακριβώς σε αυτά τα ανθρώπινα στοιχεία του χαρακτήρα του, στην οικογενειακή του κατάσταση, στην ερωτική του ζωή, στις παρέες του, ενώ στο φόντο εξελίσσεται μια από τις πιο ταραγμένες και περίπλοκες περιόδους της Ιστορίας. «Η Ευρώπη σήμερα είναι μια μπαρουταποθήκη και οι ηγέτες της μοιάζουν με άνδρες που καπνίζουν μέσα σε οπλοστάσιο… Μια σπίθα θα προκαλέσει την έκρηξη που θα μας καταστρέψει όλους… Δεν μπορώ να σας πω το πότε θα γίνει αυτή η έκρηξη. Μπορώ, όμως, να σας πω το πού… Είναι στα Βαλκάνια που κάποια βλακώδης ενέργεια θα την προκαλέσει». Με αυτά τα λόγια του καγκελάριου της Γερμανίας, Ότο Φον Μπίσμαρκ, στο εισαγωγικό μέρος του βιβλίου, ο Rehr συνοψίζει την εκρηκτική κατάσταση της Ευρώπης λίγο πριν από το ξέσπασμα του πολέμου το 1914. Η εξουσία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια είχε αρχίσει να φθίνει ήδη από τον προηγούμενο αιώνα, ενώ η Σερβία, το Μαυροβούνιο, η Ρουμανία και η Βουλγαρία ήταν ήδη ανεξάρτητα κράτη. Ωστόσο, η Σλοβενία και η Κροατία παρέμεναν υπό καθεστώς κατοχής από την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, η οποία έθεσε υπό τον έλεγχό της και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, παρόλο που οι κάτοικοί της συνέχισαν να βρίσκονται υπό την επικυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο Τρίφκο Γκράμπεζ, σύντροφος και ομοϊδεάτης του Πρίντσιπ, αγωνίστηκε μαζί του μέχρι το τέλος Υπ’ αυτές τις συνθήκες ζούσε η πάμφτωχη αγροτική οικογένεια Πρίντσιπ στο χωριό Ομπλεϊ, στην Κράινα της δυτικής Σερβίας, όταν γεννήθηκε ο Γκαβρίλο, το 1894. Οι γονείς του τον έστειλαν στο Σαράγεβο για να σπουδάσει σε στρατιωτική ακαδημία, αλλά υπό την καθοδήγηση του μεγαλύτερου αδελφού του, του Γιόβο, ο Γκαβρίλο άρχισε να φοιτά σε μια εμπορική σχολή χωρίς να τα καταφέρνει και τόσο καλά. Εκεί γνώρισε φοιτητές και άλλους νέους Σέρβους που επιχειρούσαν να οργανωθούν ενάντια στο καταπιεστικό καθεστώς. «Η λέξη “σκλάβος” προέρχεται από τη λέξη “Σλάβος” επειδή οι περισσότεροι δούλοι των Ρωμαίων ήταν από αυτήν την περιοχή. Θυμηθείτε τον Σπάρτακο! Μεγάλωσε στη Δαλματία, σκλαβώθηκε από τους Ρωμαίους και κατέληξε να γίνει μονομάχος, καταδικασμένος να πεθάνει για να διασκεδάζει την άρχουσα τάξη. Ο Σπάρτακος, όμως, δεν αποδέχθηκε τη μοίρα του. Ξεκίνησε μια εξέγερση στη σχολή των μονομάχων και έσφαξε τους καταπιεστές του…» είναι τα λόγια ενός από τους καθοδηγητές του Γκαβρίλο, που αν και παραχαράσσουν τα γνωστά ιστορικά γεγονότα είναι αρκετά για να εμφυσήσουν το πατριωτικό συναίσθημα και να συμβάλουν στην οικοδόμηση των εθνικών μύθων. Ο Γκαβρίλο, ωστόσο, αν και διαθέτει το κριτήριο της αμφισβήτησης ακόμα και των ιδεολογημάτων της «δικής» του πλευράς, σύντομα θα ταχθεί με το μέρος των καταπιεσμένων. Ιδιαίτερα μετά το 1908, όταν οι Αυστριακοί ανακοινώνουν την προσάρτηση της Βοσνίας υπό τις ευλογίες της Γερμανίας και της Ιταλίας και παρά την αντίθεση Ρωσίας, Γαλλίας και Αγγλίας και η κατάσταση στα Βαλκάνια γίνεται πιο σύνθετη από ποτέ, ο Γκαβρίλο παίρνει τις οριστικές αποφάσεις του. Διαβάζει Κροπότκιν και Μπακούνιν, που τον συγκινούν περισσότερο από τους Μαρξ και Ενγκελς αναφορικά με την προοπτική του σερβικού λαού, και έλκεται από την ιδέα ενός επαναστατικού βολονταρισμού με πατριωτικά χαρακτηριστικά που θα απελευθερώσει τη Σερβία από τους ξένους κατακτητές: «Ο Μπακούνιν έχει δίκιο, μόνο η αναρχία θα φέρει την πραγματική ελευθερία στον λαό! Αυτός είναι ο μοναδικός αληθινός δρόμος!» Η απογοήτευση θα έρθει όμως το 1912, όταν ο δεκαοκτάχρονος Γκαβρίλο προσπαθεί να καταταγεί στις ένοπλες ομάδες ανταρτών, αλλά απορρίπτεται για λόγους υγείας από τους Σέρβους παρτιζάνους. Η φυματίωση τον τυραννούσε ήδη καιρό… Ο πυροβολισμός του Γκαβρίλο Πρίντσιπ ήταν η θρυαλλίδα. Οι νεκροί του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που ακολούθησε ήταν εκατομμύρια. Τον Οκτώβριο του 1912 το Μαυροβούνιο κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία και λίγες μέρες αργότερα ακολουθούν η Σερβία, η Βουλγαρία και η Ελλάδα. Η ήττα της Τουρκίας, ωστόσο, δεν θα φέρει τη γαλήνη στην περιοχή, καθώς οι νικητές, με επίκεντρο κυρίως τη Μακεδονία, θα επιδοθούν σε έναν μεταξύ τους ανταγωνισμό για το μοίρασμα της πίτας. Ο Γκαβρίλο βρίσκεται πια στο Βελιγράδι, αλλά η Βοσνία εξακολουθεί να τελεί υπό τον ζυγό της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Γίνεται μέλος της παραστρατιωτικής οργάνωσης Μαύρη Χείρα, εκπαιδεύεται στα όπλα και το 1914, μαζί με τους συντρόφους του αποφασίζoυν να δολοφονήσουν τον αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο. Αν και οι ερασιτεχνικά σχεδιασμένες κινήσεις τους γίνονται γνωστές τόσο στη σερβική κυβέρνηση όσο και στην αυτοκρατορία, ουσιαστικά κανείς δεν φαίνεται να επιθυμεί να τις αποτρέψει με αποφασιστικότητα. «Η ζωή είναι ένα τίποτα. Η ζωή είναι μουντή και ανιαρή, γεμάτη πόνο και απογοητεύσεις. Ο θάνατος είναι γεμάτος… ομορφιά! Δόξα! Έκσταση! Και ο θάνατος είναι το τέλος. Εξαίσιο, θεσπέσιο, οριστικό» φέρεται να λέει ο Γκαβρίλο στους συναγωνιστές του λίγο πριν από το τελευταίο ταξίδι προς το Σαράγεβο, όπου ζει στους ρυθμούς της επίσκεψης του αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου και της συζύγου του. Εκεί, παρά τις απανωτές ατυχίες και τα λάθη στην οργάνωση, ο Γκαβρίλο θα πατήσει τη σκανδάλη. Η Σοφία πέφτει ακαριαία νεκρή και ο Φραγκίσκος ξεψυχά λίγα λεπτά αργότερα. Ο Γκαβρίλο είναι για μια ακόμη φορά άτυχος. Το δηλητήριο που καταπίνει για να αυτοκτονήσει ώστε να μη συλληφθεί είναι ληγμένο, ενώ η απόπειρά του να αυτοπυροβοληθεί είναι αποτυχημένη. Πέφτει στα χέρια της αστυνομίας. Αν και στην αγγλική γλώσσα το βιβλίο κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Terrorist», προς τιμήν τους οι Ελληνες εκδότες (Μαμούθ Κόμιξ) επέλεξαν να ακολουθήσουν την πρωτότυπη έκδοση και να τιτλοφορήσουν το έργο με το όνομα του πρωταγωνιστή του Η Αυστρία κηρύσσει τον πόλεμο στη Σερβία. Η Γερμανία εισβάλλει στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο. Σε λίγες εβδομάδες οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες διαλέγουν στρατόπεδο και πολεμούν. Ο Γκαβρίλο δικάζεται αλλά λόγω της ηλικίας του (δεν έχει κλείσει ακόμη τα είκοσί του χρόνια), βάσει νόμου της αυστροουγγρικής κυβέρνησης, δεν μπορεί να καταδικαστεί σε θάνατο ή ισόβια. Η ποινή του είναι είκοσι χρόνια. Τα βασανιστήρια, οι κακουχίες και η φυματίωση (ζύγιζε μόλις σαράντα κιλά) θα τον σκοτώσουν τέσσερα χρόνια αργότερα στη φυλακή του οχυρού Τερέζιενστατ, λίγο πριν από τη λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, που ξεκίνησε και γενικεύτηκε με αφορμή τον δικό του πυροβολισμό, αλλά με αιτίες βαθύτερες και πολύ πιο σύνθετες από την αστείρευτη επαναστατικότητα και την αυτοθυσία ενός νεαρού. Ο Henrik Rehr, με τη διεξοδικά τεκμηριωμένη και ιστορικά λεπτομερή έρευνά του, αν και επιλέγει να «βιογραφήσει» τον Γκαβρίλο Πρίντσιπ, ουσιαστικά φιλοτεχνεί ένα μωσαϊκό της εποχής και των συνθηκών που οδήγησαν στον Μεγάλο Πόλεμο. Με τα ασπρόμαυρα σχέδιά του και με τις συνεχείς παρεμβολές ονείρων, κυρίως εφιαλτών, και σκέψεων του πρωταγωνιστή, χτίζει μια ατμόσφαιρα δυσοίωνης προσμονής προς το αναπόφευκτο. Ο ευφυής τρόπος με τον οποίο παρουσιάζει τη θλιβερή και «σκοτεινή» καθημερινότητα των φτωχών και άκληρων χωρικών σε αντίστιξη με τη φωτεινή και γεμάτη διασκεδάσεις ζωή των ευγενών λειτουργεί ως υπόμνηση αυτού που ήταν αναμενόμενο να συμβεί στο γενικότερο πλαίσιο των καπιταλιστικών και εθνικιστικών ανταγωνισμών. Και συνέβη. Παράλληλα, οι διαρκείς παρεμβολές με λόγια φιλοσόφων, πολιτικών και προσωπικοτήτων της εποχής επιτείνουν το κλίμα βεβαιότητας προς την οδυνηρή κατάληξη, την έναρξη του πολέμου. Με εμβληματικό πρόσωπο αυτό του Γκαβρίλο Πρίντσιπ, ο οποίος το μόνο που έκανε ήταν να πατήσει τη σκανδάλη. Αν και σήμερα έχει ξεχαστεί από τους περισσότερους, στο παρελθόν λατρεύτηκε ως ήρωας από ένα μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού και μισήθηκε ως στυγνός δολοφόνος από ένα άλλο. Τα έχει αυτά η πολιτική δράση και στράτευση. Πρέπει να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Και το σχετικό link...
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.