Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'HELM'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. kapros

    ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΤΩΝ ΝΙΜΠΕΛΟΥΝΓΚΕΝ

    Τον Ιανουάριο-Μάρτιο του 2007 η HELM, μία νέα εκδοτική εταιρία, ξεκινάει την έκδοση του πρώτου της κόμικς με τίτλο ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΤΩΝ ΝΙΜΠΕΛΟΥΝΓΚΕΝ. Η σειρά ολοκληρώθηκε με την κυκλοφορία και των τεσσάρων τόμων υπό τους τίτλους: ΡΑΪΝΓΚΟΛΝΤ: Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΟΥ ΡΗΝΟΥ, ΒΑΛΚΥΡΙΕΣ, ΖΙΓΚΦΡΙΝΤ, ΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ, ενώ μετά την ολοκλήρωση της βγήκε και σε κασετίνα που περιλάμβανε και τους 4 τόμους και ένα extra δεκαεξασέλιδο το οποίο δινόταν μαζί με τον 4ο τόμο. Οι τόμοι κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά από την Dark Horse Comics σε 4 τεύχη , Φεβρουάριος 2000 - Μάιος 2000. Το κόμικ προέρχεται από μία όπερα του Richard Wagner (Βίλχελμ Ρίχαρντ Βάγκνερ) με τίτλο Der Ring des Nibelungen που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μπάιροϊτ το 1879. Το σχέδιο και η απόδοση έχουν γίνει από τον Philip Craig Russell (βραβευμένος με Harvey και Eisner Award) ενώ οι χρωματισμοί από τον Lovern Kindzierski. Πρόκειται για μία πολυτελή έκδοση σε μεσαίο μέγεθος με 106 έγχρωμες σελίδες σε άριστη εκτύπωση. Περιέχει έναν πρόλογο του Μάικλ Κέννεντι (συγγραφέας του Oxford Dictionary of Music και κριτικός της εφημερίδας London Telegraph), μία εισαγωγή του Ματ Βάγκνερ (βραβευμένος με Eisner Comic Award για τη δουλειά του στα Grendel και Mage), ένα κείμενο του Philip Craig Russell περί του τι είναι διασκευή (αναφέρεται στη διασκευή του συγκεκριμένου έργου) καθώς και βιογραφίες των των Richard Wagner και Philip Craig Russell. Α’ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: 2007 ΕΚΔΟΤΗΣ: HELM ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: Σειρά ΕΙΔΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ: Άλμπουμ ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΕΥΧΩΝ: 4 ΜΕΓΕΘΟΣ: 17Χ24 ΧΡΩΜΑ: Έγχρωμο ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Φαντασίας ΣΕΛΙΔΕΣ: 106 ο πρώτος και δεύτερος τόμος (οι άλλοι δεν αναγράφουν αριθμό) ΣΧΕΔΙΟ & ΚΕΙΜΕΝΟ (απόδοση) : Craig Russel ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Γ. Γιανναδάκης, Ν. Καμπουρόπουλος ISBN: 978-960-89598-1-1 (Α΄Τόμος), 978-960-89598-2-8 (Β΄Τόμος), 978-960-89598-3-5 (Γ΄Τόμος), 978-960-89598-4-2 (Δ΄Τόμος) Τιμή: 10€ (Α΄Τόμος) ,9,90€ ((Β΄, Γ΄Τόμος), 13,90€ (Δ΄Τόμος) Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: bonadrug και GreekComicFan. Links: www.helmonline.gr (ιστοσελίδα της HELM, έχει αρκετά για το νέο κόμικς και αρκετές σελίδες του σαν περίληψη)
  2. DJO

    ΜΥΘΟΙ & ΗΡΩΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΚΙΝΑ

    Artbook που αρχικά κυκλοφόρησε το Νοέμβρη του 2007, στα Αγγλικά και στα Κινέζικα, εξαντλήθηκε στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008 και τον Απρίλη του 2010 κυκλοφόρησε η πρώτη έκδοση στα Ελληνικά και Κινέζικα. Το κείμενο είναι του Ιωάννη Σταθογιάννη ενώ η εικονογράφηση είναι δια χειρός Γιάννη Ρουμπούλια, Χρήστου Μαρτίνη και Αλέξανδρου Καραγιαννόπουλου, από τις κάρτες του παιχνιδιού "Ήρωες Στη Μυθική Ελλάδα" και οι Κινέζικοι χαρακτήρες δια χειρός Cyrus Zhang & Oru Kabir. Όσον αφορά την ΑΩΡ που αναγράφεται και στο εξώφυλλο, ήταν απλά project της Helm. Περιεχόμενα ~Χαιρετισμός ~Εισαγωγή ~Περιεχόμενα ~Κεφάλαιο 1: Γένεσις -Χάος -Παν Γκου - Ο Θεός της δημιουργίας του Κόσμου -Γαία - Ουρανός - Κρόνος -Νιου Γουαά -Η μάχη των Τιτάνων -Η μάχη ανάμεσα στον Αυτοκράτορα Χουάγ και τον Τσι' Γιόου ~Κεφάλαιο 2: Θεοί -Θεοί του Ολύμπου - Θεοί της Κίνας -Δίας - ο πατέρας των Θεών -Ήρα - Μητέρα των Θεών, Θεά του Γάμου και των Γυναικών -Ποσειδώνας - Άρχοντας των Ωκεανών, των Ποταμών και της Θάλασσας -Αθηνά - Θεά της Σοφίας -Εστία - Θεά της Φιλοξενίας -Ερμής - Αγγελιοφόρος των Θεών -Άρης - Ο Θεός του Πολέμου -Άρτεμις - Θεά του Κυνηγιού και της Φύσης -Αφροδίτη - Θεά του Πάθους και της Ομορφιάς -Απόλλωνας - Θεός των Προφητειών και των Τεχνών -Ήφαιστος - Θεός της Φωτιάς -Δήμητρα - Θεά της Γεωργίας και της Γονιμότητας -Φουού Σ'ι - Θεός της Ανατολής -Λαίδη Βασιλομήτωρ - Η Φοβερή Θεά -Σ'άο Χάο - Θεός της Δύσης -Τσου Ρον' - Θεός της Φωτιάς -Γγον' Γγον' - Θεός της Πλημμύρας -Χόου Τουού - Θεός της Γης -Τσιου Μαν' - Θεός του Ξύλου -Ρου Σ'όου - Θεός του Φθινοπώρου -Σιουεάν Μιν' - Θεός του Νερού -Μι Φέι - Θεά του ποταμού Λουό -Ε Χουάν' και Νιού Γιν - Θεές του Ποταμού Σιάο Σιαάν -Γιάο Τσζι - Θεά του όρους Ου Σ'αν ~Κεφάλαιο 3: Μύθοι Και Θρύλοι -Ήλιος - Το ηλιακό φως -Ο Χόου Γ'ι - Κυνηγώντας τους Ήλιους -Προμηθέας - Κλέβοντας την Φωτιά από τους Θεούς -Κουαά Φου - Κυνηγώντας τον Ήλιο -Το κουτί της Πανδώρας -Τσανκ Ε - Πετώντας στο Φεγγάρι -Περσέας και Μέδουσα -Ο Βοσκός και η Υφάντρα ~Κεφάλαιο 4: Ήρωες -Ηρακλής -Τσιν Τιάν -Τελεσίλλα του Άργους -Μου Λαν - Η θρυλική Κινέζα γυναίκα πολεμίστρια -Αχιλλέας -Ο Βασιλιάς πίθηκος -Ο Αγρότης Άγιος -Οδυσσέας ~Κεφάλαιο 5: Στρατηλάτες -Αλέξανδρος ο Μέγας -Αυτοκράτορας Τσιν Σιι Χουάνγκ ~Κεφάλαιο 6: Φιλόσοφοι Και Ποιητές -Σωκράτης -Κομφούκιος -Όμηρος -Κιου Ουάν ~Κεφάλαιο 7: Επικοί Πόλεμοι -Ο Τρωικός Πόλεμος -Η εξέγερση ενάντια στον Αυτοκράτορα Τζου ~Κεφάλαιο 8: Αγώνες Και Αθλήματα -Ολυμπιακοί Αγώνες -Τάι Τσι, Κου Τζου και Τι-Γιάν Ζι ~Βιβλιογραφία (τα εσωτερικά σκανς οφείλονται στην σφιχτή ράχη) Γενικά συμπαθής και πρωτότυπη έκδοση και δε μετάνιωσα που πήρα ένα αντίτυπο από τα δωρεάν της Λέσχης όσο ακόμα υπήρχαν. >Τόπικ για την παρουσίαση του τομακίου.
  3. Μια νέα σειρά με τη δημοφιλέστατη ηρωίδα του Robert Howard στα ελληνικά από την ίδια εκδοτική εταιρεία, που έβγαλε και τους προηγούμενους τόμους. Καλό σενάριο με έμφαση σε περισσότερα στοιχεία φαντασίας και τρόμου και λιγότερη "καθαρόαιμη" περιπέτεια σε σχέση με τις άλλες ιστορίες και επίσης καλό σχέδιο, που ακολουθεί την πεπατημένη των προηγούμενων σκιτσογράφων μεν, αλλά σαφώς λιγότερο "εφηβικό" κατά τη γνώμη μου, συγκριτικά με τους προηγούμενους τόμους. Δεν νομίζω ότι οι φίλοι του είδους θα απογοητευτούν. Φυσικά η έκδοση είναι, όπως πάντα, πολύ καλή. Η τιμή όμως είναι τσιμπημένη σε σχέση με τον όγκο του βιβλίου. Εντάξει, και οι πρωτότυπες εκδόσεις της Dynamite, σίγουρα δεν είναι φτηνές, αλλά και πάλι, σχεδόν 13 Ευρώ για 88 σελίδες, χτυπάει άσχημα, μέρες που είναι... Ονομαστική τιμή: 12,90 Ευρώ (ΥΓ: Στο Comicdom μου το αφήσανε 10 Ευρώ και μου έδωσαν δώρο βιβλίο 400 σελίδων . Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν εξαιρετική προσφορά, άσχετα με το ό,τι αγνοώ το ποιόν του βιβλίου)
  4. GreekComicFan

    ΕΛΡΙΚ: ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

    Επιμέλεια Έκδοσης - Απόδοση Στα Ελληνικά: Γιώργος Γιανναδάκης Σύνταξη - Απόδοση Στα Ελληνικά: Νίκος Καμπουρόπουλος Τιμή: 4,90€ Το ΕΛΡΙΚ: ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ είναι η διασκευή σε κόμικ του ομότιτλου βιβλίου του Μάικλ Μούρκοκ το οποίο - μαζί με τα υπόλοιπα βιβλία του διασημότερου χαρακτήρα του συγγραφέα - έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις Αίολος στην χώρα μας. Το εξώφυλλο του βιβλίου. Scan by Dr Paingiver. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι και το πρώτο που κυκλοφόρησε με τις περιπέτειες του Έλρικ, στην σειρά ανάγνωσης της saga όμως κατατάσσεται τελευταίο. Η μεταφορά σε κόμικ έγινε από τον P. C. Russell, και στην Ελλάδα θα κυκλοφορήσει σε 4 τομάκια των 68 σελίδων. Το πρώτο τεύχος (το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στην Comicdom Con Athens2008 στις 5 Απριλίου του 2008) περιέχει και μια αποκλειστικά για την Ελληνική έκδοση εισαγωγή από τον Μάικλ Μούρκοκ, βιογραφικά σημειώματα, τα πρωτότυπα εξώφυλλα των αυτόνομων τευχών, καθώς και μια πλήρη εργογραφία όλων των βιβλίων και των κόμικς που έχουν εκδοθεί σχετικά με τον Έλρικ. Να σημειωθεί πως η Helm επέλεξε συνειδητά να παρουσιάσει το πρώτο βιβλίο που εκδόθηκε, αντί να το πάρει με την σειρά ανάγνωσης. Επίσης έγινε κάποια ανακατανομή στις σελίδες του κόμικ ώστε να προσεγγίζει την δομή του βιβλίου (αν κατάλαβα καλά). Τέλος να αναφερθεί πως ο Russell έχει διακριθεί με το βραβείο Eisner καλύτερου σχεδιαστή το 2001 για αυτήν την σειρά. Πρώτος τόμος Η Επιστροφή ενός Νεκρού Θεού Απρίλιος 2008 Δεύτερος Τόμος Τα Αδέλφια Του Μαύρου Σπαθιού 12 Σεπτεμβρίου 2008 Τρίτος Τόμος Η Ασπίδα Του Θλιμμένου Γίγαντα 11 Απριλίου 2009 Το εξώφυλλο για το τρίτο τεύχος είναι από τον Dr Paingiver Τέταρτος Τόμος Το Τέλος του Καταραμένου Άρχοντα Σεπτέμβριος 2009 Η παρουσίαση της έκδοσης από την ίδια την Helm εδώ Το 2009 ακολούθησε το Elric - Η Δημιουργία Ενός Μάγου από την Anubis.
  5. Μια που η Anubis δεν συνέχισε να εκδίδει ιστορίες από το σύμπαν του Star Wars μετά το καλοκαίρι, τη σκυτάλη παρέλαβε η Helm με τη συλλογή Darth Vader: Χρονικά της σκοτεινής πλευράς. Το κόμικ περιέχει τέσσερις αυτοτελείς ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Darth Vader. Ωραίο σκίτσο, καλά σενάρια, να μην είχε και τιμή αλά Anubis θα ήταν καλύτερα. Οι τέσσερις ιστορίες του βιβλίου προέρχονται από τις εξής σειρές: 1) Star Wars: Purge, one-shot, Δεκέμβριος 2005. 2) Star Wars: Extinction. Κυκλοφόρησε σε δύο μέρη στη σειρά Star Wars Tales τεύχη #1 & #2, Σεπτέμβριος 1999 - Ιανουάριος 2000. 3) Star Wars Tales #9, Resurrection, Οκτώβριος 2001. 4) Star Wars Εmpire #19, Target Vader, Απρίλιος 2004.
  6. Dr Paingiver

    ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΑΛΩ: Ο ΠΥΡΓΟΣ

    Ήμουνα πολύ επιφυλακτικός γιά την συγκεκριμένη έκδοση. Την φανταζόμουνα σαν μιά ακόμα περιπέτεια φαντασίας τύπου "'Αρχοντας των δακτυλιδιών". Όμως την διάβασα και έμεινα λαλάκας. Δεν περίμενα ποτέ να δω τέτοιο σχέδιο σε ελληνικό κόμικ. Όμως και το σενάριο, χωρίς να πρωτοτυπεί δένει άψογα μαζί του, είναι έξυπνο και δεν κάνει "κοιλιές". Μπράβο στους δημιουργούς και μπράβο και στην εκδοτική που προχώρησε σ' αυτή την έκδοση. Aς ελπίσουμε ότι θα βρει ανταπόκριση από το κοινό και θα συνεχιστεί. Διαβάστε το.
  7. Μια διαφορετική ματιά στην υπερηρωική φύση στο πρώτο μέρος μιας σειράς που εξελίσσεται σε έναν εναλλακτικό, post-punk χωροχρόνο, με στοιχεία γοτθικά, βικτωριανά και sixties αισθητική, σε άμεση συνομιλία με ανάλογα «αντι-υπερηρωικά» πειράματα του παρελθόντος. Σε ένα κινηματογραφικό και τηλεοπτικό τοπίο που κατακλύζεται από ατέρμονες σειρές-υπερπαραγωγές με προβλέψιμες υπερηρωικές περιπέτειες και εντυπωσιακά εφέ, το «Joker» αποτέλεσε μια ευχάριστη έκπληξη, αν και με δυσάρεστο, ενοχλητικό και καθόλου εύπεπτο σενάριο, που εσκεμμένα έκανε τους θεατές του να αισθάνονται άβολα και αμήχανα. Είχε προηγηθεί η τηλεοπτική μεταφορά στο Netflix της δημοφιλούς σειράς κόμικς «The Umbrella Academy» με πολύ μεγάλη επιτυχία, που οδήγησε ήδη σε μια δεύτερη σεζόν. Το ότι το πολύ σπουδαίο αυτό έργο, δημιουργημένο πρώτη φορά το 2007, μπόρεσε 12 ολόκληρα χρόνια αργότερα να σπάσει τη χάρτινη απομόνωση και να επεκταθεί στην τηλεοπτική εκδοχή του δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Σε συνδυασμό με το «Joker» και με άλλες αντίστοιχες μεταφορές που ετοιμάζονται ή έχουν αναγγελθεί, πιθανώς να αποτελεί τουλάχιστον μια ένδειξη ότι το Χόλιγουντ αρχίζει να ξανασκέφτεται και να ανασχεδιάζει τις στρατηγικές του αναφορικά με τις ταινίες υπερηρώων. Ο υπερπληθωρισμός των τελευταίων ετών αναπόφευκτα έχει οδηγήσει σε κορεσμό. Το θεματικό χάος των χάρτινων συμπάντων των δύο μεγάλων εταιρειών, Marvel και DC, με τα απανωτά reboots, τα πολλαπλά origins, τις εναλλακτικές εκδοχές, τα ατέλειωτα «Elseworlds» και «What Ifs», τις προσωπικές ματιές των εκάστοτε δημιουργών πάνω στις προσωπικότητες των υπερηρώων που αλλάζουν παρελθόν, καταγωγή, συμμάχους, στάση ζωής, ακόμα και χώρο δράσης, έχει το ενδιαφέρον του αλλά οι κινηματογραφικοί και τηλεοπτικοί θεατές που δεν είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθούν κάθε μήνα δεκάδες τίτλους κόμικς για να πιάνουν κάθε λεπτομέρεια και κάθε λεπτή διαφοροποίηση, κάποια στιγμή θα κουραστούν. Πιο σφριγηλά σενάρια, σε συνομιλία με την παράδοση του είδους αλλά διατηρώντας την αυτοτέλειά τους, με αρχή, μέση και τέλος και με πιο σύνθετους και πολυδιάστατους προβληματισμούς πάνω στην οντολογία και τη φύση του υπερήρωα, ίσως αποτελούν μια κάποια λύση. Δημιουργοί όπως ο Άλαν Μουρ με τους «Watchmen» και το «The League of Extraordinary Gentlemen», αμφότερα μεταφερμένα στον κινηματογράφο, έχτισαν τέτοιους διαφορετικούς υπερηρωικούς κόσμους με ιδιαίτερη μαεστρία. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το «The Umbrella Academy», σε σενάριο του Αμερικανού Τζέραρντ Γουέι, τραγουδιστή του συγκροτήματος My Chemical Romance, και σχέδια του Βραζιλιάνου Γκάμπριελ Μπα («Casanova», «Daytripper» κ.ά.), ένα έργο που ο πρώτος κύκλος του («Η Σουίτα της Αποκάλυψης») βραβεύτηκε με Eisner Award ως η «καλύτερη αυτοτελής σειρά» το 2008. Η επιτυχία του πρώτου μέρους οδήγησε σε δύο, έως τώρα, έντυπες συνέχειες με τα «The Umbrella Academy: Dallas» το 2008 και «The Umbrella Academy: Hotel Oblivion» το 2018, ενώ έχει ανακοινωθεί ότι το 2020 θα κυκλοφορήσει και το τέταρτο μέρος. Την πρώτη σεζόν που ξεκίνησε να προβάλλεται στο Netflix τον περασμένο Φεβρουάριο παρακολούθησαν, μέσα σε έναν μήνα, 45 εκατομμύρια συνδρομητές του καναλιού, ενώ τα γυρίσματα της δεύτερης σεζόν έχουν ήδη ξεκινήσει και η σειρά αναμένεται να ολοκληρωθεί και να προβληθεί εντός του 2020. Η ιστορία του πρώτου τόμου (κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Helm, σε μια εξαιρετικά προσεγμένη έκδοση, με πρόλογο του Γκραντ Μόρισον, προσχέδια των χαρακτήρων, βιογραφικά στοιχεία, πρόσθετο υλικό με τις σύντομες ιστορίες που προηγήθηκαν του πρώτου τόμου και μετάφραση του Νίκου Καμπουρόπουλου) ξεκινάει ως εξής: «…χωρίς καμία προειδοποίηση και σε μια περίσταση παντελούς σύμπτωσης, σαράντα τρία ασυνήθιστα παιδιά γεννήθηκαν κυρίως από ανύπαντρες γυναίκες που δεν είχαν καν συμπτώματα εγκυμοσύνης, σε φαινομενικά τυχαίες τοποθεσίες σε όλον τον κόσμο. Τα παιδιά είτε εγκαταλείφθηκαν είτε δόθηκαν για υιοθεσία. Αυτά τουλάχιστον που επέζησαν». Ο εξωγήινος δισεκατομμυριούχος σερ Ρέτζιναλντ Χάργκριβς, με το παρατσούκλι «Μονόκλ», αναζητά τα παιδιά και υιοθετεί επτά από αυτά δίνοντάς τους για ονόματα έναν αριθμό από το 1 ως το 7. Όταν οι δημοσιογράφοι τον ρωτούν απορημένοι: «Γιατί υιοθετήσατε αυτά τα επτά παιδιά;» ο μυστηριώδης κροίσος απαντά: «Για να σώσω τον κόσμο, φυσικά». Κι όταν ο «κόσμος» ξαναρωτά: «Από τι;» δεν παίρνει καμία απάντηση. Οι απαντήσεις αρχίζουν να έρχονται από την επόμενη σελίδα. Και δεν είναι εύκολες, καθώς τα ίδια τα παιδιά, με τις αλλόκοτες, συχνά ανεξέλεγκτες δυνάμεις τους και τις τοξικές σχέσεις που έχουν μεταξύ τους αλλά και με τον θετό πατέρα τους, μοιάζουν περισσότερο ως απειλή για τον κόσμο παρά ως σωτήρες του. Φέρνοντας έτσι στον νου τον αμοραλισμό, τον εγωισμό, τα πάθη και τα λάθη των «Watchmen» και το ευρηματικό «Who watches the Watchmen?» που εκφράζουν αγανακτισμένοι πολίτες στο εμβληματικό έργο των Άλαν Μουρ και Ντέιβ Γκίμπονς. Όπως επισημαίνει ο Γκραντ Μόρισον στον πρόλογό του, για να τονίσει την πληθώρα των συναισθημάτων και την πολυδιάστατη προσωπικότητα των πρωταγωνιστών που απέχουν πολύ από τους ατσαλάκωτους και αφοσιωμένους διώκτες του εγκλήματος: «Ο φρέσκος ρυθμός, το χιούμορ και η ευρηματικότητα, οι σαρκαστικές αφηγηματικές στιγμές οι οποίες διασταυρώνονται με τον διάλογο με ένα μαύρο ειρωνικό αποτέλεσμα διαβάζονται σαν το έργο ενός βετεράνου δεξιοτέχνη του είδους. Συνδυασμένη με την ευλύγιστη, αιχμηρή μεγαλοπρέπεια της τέχνης του Γκάμπριελ Μπα, με τις στιβαρές, εκφραστικές γραμμές και τον υποβλητικό χρωματισμό, η ιστορία και οι χαρακτήρες του Τζέραρντ ζωντανεύουν και εκρήγνυνται σελίδα με τη σελίδα, τεύχος με το τεύχος, ξορκίζοντας έναν τελείως συνειδητοποιημένο κόσμο που αρνείται να παραμείνει σιωπηλός ενώ οι ήρωες και οι κακοί βιώνουν προδοσία, σφαγή, ταπείνωση, χαρά, αποτυχία, θλίψη και θάνατο». Στη «Σουίτα της Αποκάλυψης» αλλά και στις συνέχειές της, αυτό αποτελεί και το βασικότερο συστατικό διαφοροποίησης από τη μανιέρα των ηρωισμών και τις μανιχαϊστικές ερμηνείες και προσλήψεις του κόσμου. Ο κόσμος του «The Umbrella Academy» είναι σάρκινος και συναισθηματικός, κρύβει πόνο και απογοήτευση, δεν αποκωδικοποιείται με την εκφορά ενός υπερηρωικού password. Οι χαρακτήρες του παραμένουν αταξινόμητοι στην κλίμακα «καλό – κακό». Είναι εξίσου ικανοί για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο. Και η ερώτηση του τίτλου αυτού του άρθρου δεν μπορεί ποτέ να έχει μια ξεκάθαρη απάντηση. Και το σχετικό link...
  8. GreekComicFan

    THE UMBRELLA ACADEMY: Η ΣΟΥΙΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ

    Η Σουίτα της Αποκάλυψης είναι ένα ψυχοτροπικό ταξίδι σε έναν κόσμο όπου όλα μπορούν να συμβούν, και συμβαίνουν. Σε αυτόν τον κόσμο λοιπόν, ένας λαμπρός και διάσημος εκατομμυριούχος εφευρέτης που τυγχάνει κρυφός εξωγήινος, υιοθετεί 7 παιδιά που γεννήθηκαν ταυτόχρονα σε διάφορα μέρη του κόσμου από μανάδες ανύπαντρες, που δεν έφεραν σημάδια εγκυμοσύνης. Σκοπός της πράξης του; Να σώσει τον κόσμο. Αυτός ο τόμος δεν εξηγεί πως ένας εξωγήινος έχει τέτοια αλτρουιστικά αισθήματα για την ανθρωπότητα. Ούτε τι προκάλεσε την ταυτόχρονη γέννα αυτών των παιδιών με τις παράξενες δυνάμεις που ο εφευρέτης μάζεψε. Βλέπουμε όμως τις δυνάμεις που έχει το καθένα σε δράση και πως δουλεύουν, και τις προβληματικές σχέσεις που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους, με φόντο ένα αλλοπρόσαλλο κόσμο όπου το βικτωριανό λονδίνο συναντά τα Αμερικάνικα '60's μαζί με τις φαντασιώσεις που υπήρχαν για το μέλλον και στις δύο εποχές και κουλτούρες, γαρνιρισμένες σε ένα αφαιρετικό, μπιτάτο και εντελώς φευγάτο σενάριο από τον τραγουδιστή των My Chemical Romance, και ένα αφαιρετικό και σκόπιμα μη ορθό ανατομικά σχέδιο, σε ένα αποτέλεσμα που πραγματικά μόνο σε κόμικ θα μπορούσε να δουλέψει. Και το σημαντικότερο: Σε κάνει να περνάς καλά διαβάζοντας το. Και το κάνει πρωτοτυπώντας. Σε μια άσκηση ύφους που μοιάζει ανεπιτήδευτη. Ξέρω, ακούγεται οξύμωρο, αλλά τόσο ταιριαστό όσο των συστατικών που έχουν μαγειρέψει οι δημιουργοί σε αυτό τον τόμο. Η έκδοση της Helm είναι υπερπλήρης, περιέχοντας πρόλογος, βιογραφικά, προσχέδια τόσο από τον σχεδιαστή Gabriel Ba, όσο και από τον Gerard Way (να, σχεδιάζει κιόλας και είναι καλός) καθώς και τις 2 μικρές ιστορίες που είχαν προηγηθεί της μίνι σειράς. Μόνο παράπονο είναι πως το εξώφυλλο δεν είναι τόσο χοντρό όσο θα έπρεπε να είναι για να αντέχει καλύτερα τις κακουχίες.
  9. kostis7

    RED SONJA: SHE DEVIL WITH A SWORD

    Ο 1ος τόμος Βασισμένο στον χαρακτήρα που δημιούργησε ο Robert E.Howard. Εξώφυλλο:Michael Linsner(ο συγκεκριμένος τόμος κυκλοφορεί σε εξώφυλλο Gabriell Dell' Otto) Χρωματισμοί:Caesar Rodriguez(τεύχος #1-6) Richard Isanove(τεύχος #1-6) Imaginary Friends Studios(τεύχος #3) Michael Kelleher(τεύχος #4) Brian Buccelato(τεύχος #5) Blonde(τεύχος #6) Σχόλια:«Ο Τόμος αυτός είναι μια γροθιά στο στομάχι, με στιβαρό σενάριο και τέχνη.» -- Wizard «Η σειρά αυτή είναι τουλάχιστον ισάξια με την καινούργια έκδοση του Κόναν, γεμάτη δράση, χιούμορ και εκπλήξεις στο τέλος… Απαραίτητο ανάγνωσμα για τους οπαδούς των κόμικς.» -- IGN.com «Πανέμορφη όσο και επικίνδυνη, η Σόνια αποδίδεται υπέροχα σε κάθε σκηνή από τον σχεδιαστή Mel Rubi… Ο δε Michael Oeming σύντομα θα θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σεναριογράφους των κόμικς.» -- Broken Frontier «Όταν η δυτική κουλτούρα και η μυθολογία Κθούλου αναμιγνύονται, η λογοτεχνία του φανταστικού μετατρέπεται σε λογοτεχνία τρόμου. Ο Oeming και ο Carey απέδωσαν τέλεια αυτή τη διάσταση στην Κόκκινη Σόνια.» -- Silver Bullet Comics Τα σχόλια είναι από το οπισθόφυλλο Από τη εισαγωγή:''Οφείλεις να γνωρίζεις όμως, Ω Πρίγκιπα… Τις ημέρες που ο Κιμμέριος περπατούσε τη γη των Υβοριανών Βασιλείων, το μόνο σπαθί που διασταυρώθηκε με το δικό του σε ίση μάχη, ήταν αυτό της Κόκκινης Σόνια, πολεμίστριας της μεγαλοπρεπούς Υρκανίας. Έχοντας εγκαταλείψει την πατρίδα της όταν αρνήθηκε τις ορέξεις ενός Βασιλιά τον οποίο και σκότωσε, έφυγε καλπάζοντας προς τα Δυτικά, διασχίζοντας τις στέπες του Τουράν και μπαίνοντας για πάντα στη σκοτεινή ομίχλη του θρύλου. ''--Τα χρονικά της Νεμεδίας. Μερικές σελίδες από το site της helm http://www.helmonlin...=...1&Itemid=53 Η Σόνια στην Wiki http://en.wikipedia.org/wiki/Red_Sonja ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ Η ιστορία είναι αρκετά καλή και χορταστική. Πολύ καλό σενάριο που σε κρατάει σε αγωνία και σου κινεί το ενδιαφέρον να το διαβάσεις ως το τέλος. Από πλευράς σχεδίου, σε μερικά καρέ υπάρχουν ατέλειες, αλλά σε μερικά άλλα η ''Κόκκινη Σόνια'' είναι ρεαλιστικότατη και τέλεια αποτυπωμένη. Η HELM απ' ότι κατάλαβα σκοπέυει να εκδόσει κι άλλες ιστορίες, ανέκδοτες της Σόνιας, αλλά το πότε παραμένει μυστήριο. Σε όσους αρέσει το είδος αυτό το προτείνω. Το εξώφυλλο είναι γυαλιστερό, όπως και οι εσωτερικές σελίδες. Από άποψω marketing και ομορφιάς, το οπισθόφυλλο θα μπορούσε να ήταν καλύτερο. Το εναλλακτικό εξώφυλλο από Gabriele Dell'Otto και το οπισθόφυλλο είναι από τον GreekComicFan. Ο 2ος τόμος Η κοκκινομάλλα πολεμίστρια συνεχίζει τις περιπέτειες της και τις μάχες και στον δεύτερο τόμο .Νέες μάχες,νέες προκλήσεις,νέοι και παλιοί εχθροί, κακοί θεοί απειλούν τον κόσμο, ξεχασμένες θρησκείες, νέοι σύμμαχοι... Και αυτή η έκδοση δίνει τη δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε 2 εξώφυλλα, βέβαια αυτή τη φορά δεν κληθήκαμε να ψηφίσουμε. Ο 2ος τόμος περιέχει και μια δεύτερη μικρή ιστορία,''Το χέρι της μοίρας''.Όποιος το αγοράσει και το διαβάσει να μου πει κι εμένα αν βλέπει διαφορά στο πρόσωπο της Σόνιας.Τα χαρακτηριστικά της και το πρόσωπο γενικότερα,είναι πιο καθαρό,πιο όμορφο,πιο ξεκάθαρο,ίσως και σχεδιαστικά καλύτερο. Φυσικά έπεται συνέχεια με 3ο τόμο,αφού η κεντρική ιστορία δεν ολοκληρώνεται.Στο τέλος του τόμου θα βρείτε και σχόλια των δημιουργών,οι οποίοι σχολιάζουν τις πρώτες σελίδες και μοιράζονται τις σκέψεις τους μαζί μας,κάνοντας ουσιαστικά διάλογο μεταξύ τους. Το εναλλακτικό εξώφυλλο από τον Jim Lee είναι από τον GreekComicFan. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τον Retroplaymo.
  10. #athens_takeover: Helm #ATHENS_TAKEOVER 20.07.2013 | 13:40 60 λεπτά της ώρας πίσω από ένα σύγχρονο τερματικό. Μια κουβέντα στα πέριξ, σχετική με πιξελς, κομιξ, ζεντιξ και φανζινς. Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες έλληνες νέους σχεδιαστές, δημιουργούς κομιξ, pixel artists και γελοιογράφους κρύβεται πίσω από τον άγριο γορίλα της αφίσας μας. Ο Τηλέμαχος Σταυρόπουλος, κατά κόσμον Helm, αφιερώνει ακριβώς 60 λεπτά της ώρας για μια κουβέντα εφ΄ όλης της ύλης. Απο τα κομιξ, στον υπαρξισμό και από τον Μπρεχτ στους Fates Warning. Συνέντευξη στον Judas Priestley Λοιπόν, τι σημαίνει κομιξ αλήθεια; Θεέ μου. Κομιξ σημαίνει να χρησιμοποιείς σαν παραπλανητικό σκεύος την παιδική συσχέτιση με τα μπαρμπαδέλια που έχει ο κόσμος για να ακουμπήσεις υπερβατικά ευαίσθητα σημεία στην ατομικό και κοινωνικό ψυχισμό. Πως λέμε «Μίκι Μάο;» Κάτι τέτοιο. O Walt Disney δηλαδή όταν δε κατέδιδε κομμουνιστάς, ζωγράφιζε ποντίκια με γάντια και παντελόνια για να ακουμπήσει υπερβατικά ευαίσθητα σημεία στον κοινωνικό ψυχισμό; Α, έτσι χρησιμοποιώ εγώ τα κομιξ. Ο Γουολτ Ντίσνεϊ ήταν αρκετά πιο σαδιστής. Δες αυτό: http://theblarg.wordpress.com/2009/07/11/mickey-mouse-suicide/ Τι σημαίνει «κάνω κομιξ στην Eλλάδα του 2013»; Μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα, άλλοι συνάδελφοι έχουν άλλες εμπειρίες. Μια φορά μια αναγνώστρια μου είπε ότι «έτσι τις αρέσουν οι καλλιτέχνες, στρατευμένοι» για να με επιβραβεύσει, το οποίο με έβαλε σε σκέψεις επειδή ποτέ δεν ένιωσα τον εαυτό μου ως τέτοιο (ως στρατευμένο, δηλαδή, φαντασιώσεις καλλιτεχνίας δόξα τον θεό, είχαμε). Και της απάντησα ότι εγώ κάτι υπαρξιστικά κόμιξς και ελλειπτικά ψυχοδράματα έκανα μέχρι τότε, όλα με τις χαρακτηριστικες ακοινώνητες και αποκομμένες φορτίσεις της εποχής που με σχημάτισε. Η κρίση μας επιστράτευσε υποχρεωτικά. Έπρεπε να βρω τι είναι αυτό το οποίο όχι μόνο μπορώ αλλά και οφείλω να επικοινωνήσω με συνανθρώπους μου και να αντέξω τα ιδιότυπα φορτία μιας 'άποψης' που αν όχι συνεπής, είναι τουλάχιστον διακριτή. Μια μικρή επιστροφή στον μοντερνισμό, δηλαδή. Η φίλη σου φαντάζομαι ότι μίλαγε με αφορμή τη δουλειά σου για την εφημερίδα «Ελλάδα Σήμερα»… «Ελλάδα Αύριο» κόπανε… Αυτό! Μίλησε μου για τις δουλειές σου πριν απο αυτά τα στριπς. Το κύριο έργο μου πριν από τα στριπακια ήταν το «ΖΧ», ένα κόμικ ασπρόμαυρο πενηντατόσων σελίδων που το αγαπώ πολύ, που πραγματεύεται την σύγκρουση επιθυμίας και της τυχαίας φρίκης και το πως τα συντρίμμια από αυτή την σύγκρουση λέγονται Μνήμη. Α, έχει και ρομπότ! Και είναι μασκαρεμένο σαν μια λάιτ «ιστορία αγάπης». Πριν από αυτό είχα βγάλει και το «Εκτός Θέματος», μια αυτοέκδοση από μονοσέλιδες ιστορίες κόμιξ σε ένα μέγεθος που δεν χωράει σε καμία βιβλιοθήκη (κάτι έπρεπε να προσπαθούσα να αποδείξω). Το περιεχόμενο είναι ποικιλόμορφο, αλλά δεν έχει σημασία, δεν είναι λες και θα το βρείτε πουθενά. Νωρίτερα, όσο μάθαινα τα κόμιξ, κάπου στα 20-23 μου, συμμετείχα και στο φανζίν 'Free Your Line' που πήρε και ένα βραβείο. Μεταξύ όλων αυτών επαγγελματικα έκανα και γραφικά για βιντεο-γκειμς, (δισδιάστατα, pixel-by-pixel) για διάφορους πελάτες, ο μεγαλύτερος μεταξύ αυτών η Wayforward για ένα παιχνίδι που λέγεται Aliens:Infestation, για το Nintendo DS, που το έβγαλε η Sega ως publisher και λένε ότι δεν είναι κακό – δεν ξέρω, δεν το έπαιξα ποτέ. Σε αυτόν τον χώρο – των γραφικών – επαγγέλλομαι και τώρα. Κατά τα άλλα κάνω διάφορα comissions άμα κάτσουν, τατουάζ, μπλουζάκια, αφίσες, τέτοια. Άμα θέτε κάτι, πείτε. Στρατευμένος είμαι, λέει. Το ZX έχει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κάδρα και σκίτσα που έχω δει σε ελληνικό κόμικ. Ανάφερέ μου επιγραμματικά τις πιο στιβαρές επιρροές σου απο τον χώρο του σχεδίου και γενικά. Οι Fates Warning, ο Andrea Pazienza, ο Moebius, ο Yukito Kishiro, ο Barry Windsor Smith, ο Alan Moore, ίσως και ο Chris Ware αλλά ίσως αυτό ήρθε κάπως αργά και το ξεπέρασα. Το story πάντως, στο ΖΧ, αισθάνομαι ότι με αφήνει λίγο απέξω. Αλλά ίσως έτσι πρέπει κιόλας… Τα κομιξ μου είναι επίτηδες βασισμένα στο κονσεπτ της Μπρεχτικής αποξένωσης. Δηλαδή; Χρησιμοποιώ φορμαλιστικά μέσα αντιδραστικά για να απομακρύνω τον αναγνώστη από την πλοκή και να καταλύσω το Θέαμα του έργου μου, γιατί δεν θέλω να ταυτιστεί με κανέναν και τίποτε. Θέλω να δυσκολευτεί και να αναγκαστεί να δεχθεί την α-φύσικη κατάσταση που αφηγούμαι χωρίς να μεθύσει από παραμύθι. Δηλαδή, δεν θέλω να 'μπει στην θέση' κανενός. Θέλω να δεχτεί ότι υπάρχει η κατάσταση χωρίς να τον αφορά άμεσα. Θέλω να επιστρέφει στην μνήμη του που και που άβολα και χωρίς να το περιμένει. Ο τρόπος που γίνεται αυτό στα κόμιξ είναι σύνθετος. Το κύριο συστατικό είναι, ας πούμε, κακία. Το τελευταίο είναι παράξενο, όταν πριν μιλούσαμε για στράτευση. Φαντάζομαι ότι το κύριο συστατικό των στρατευμένων στριπς σου δεν είναι η κακία. Μα αυτό οφείλω. Η κακία είναι φορμαλιστική μέθοδος. Το τι έχεις να πεις πρέπει να είναι πραγματικό και ειλικρινές. Αυτό μου θυμίζει εκείνη την περιπέτεια σου με την εφημερίδα Παρασκευή και 13. Θύμισέ μου, τι είχε συμβεί τότε; Η αυτή εφημερίδα που με πλήρωνε για την μια ολοσέλιδη ιστορία μου την εβδομάδα (σοκ και δέος για τον 21χρονο εγώ τότε να πάρω τα πρώτα μου λεφτά για να κάνω κόμιξ), άρχισε να δίνει μαζί με το φύλλο της και λάιτ στην αρχή, και αργότερα χάρκορ τσόντες για να παραμείνει ανταγωνιστικη στα περίπτερα. Έκανα ένα κόμικ στο οποίο καυτηρίαζα το τι αυτό σημαίνει για το περιεχόμενο της εφημερίδας, και τα κομιξ μας μαζί (πως μας ομοιάζει με την χαρτοσακούλα που βάζεις μέσα το αλκοόλ απο την κάβα, αν θες – ή ίσως λαδόκολλα για το ψάρι και η σελίδα δεν δημοσιεύτηκε (ίσως μάλιστα ένα ορθωμένο πέος σε ένα καρέ να μην ήταν καν το χειρότερο σημείο του κόμικ για τον εκδότη) και έτσι η συνεργασία μας έληξε. Ποιά είναι τα όρια τελικά σε αυτό το παιχνίδι; Αυτό του «εργάτη των media»; Υπάρχουν κάποια όρια που όσο δυνατή πένα και να είσαι (όχι ότι εγώ ήμουν στα 21) δεν μπορείς να έχεις την αριστοκρατική πολυτέλεια να πεις 'διαχωρίζομαι από το έντυπο που με εκδίδει'. Αν πχ, το έντυπο γράψει στην πρώτη σελίδα «θάνατος στους μετανάστες» ή κάτι τέτοιο. Όχι ότι θα πω εγώ στους συνάδελφους τι να κάνουν, απλά τότε κινήθηκα έτσι, έμενα και στον πατέρα μου, άντεχα. Ηθικό Απόλυτο και εργασία σε καπιταλιστικό σύστημα δεν πάνε μαζί. Αν όχι απόλυτο, τι υπάρχει ωστόσο; Πως ονειρεύεσαι τον εαυτό σου, στο πλαίσιο της δουλειάς σου; Τι θα ήθελες να κάνεις, ιδανικά; Υπάρχουν συμβιβασμοί και στρατηγικές μάχες και όσο γίνεται προστασία του φαντασιακού μας κέντρου. Είμαστε όλοι συνένοχοι στον καπιταλισμό, αλλά όταν αρχίσουμε και *μιλάμε* σαν ρομπότ_της_αγοράς, κάτι έχει πεθάνει. Καλλίτερα υποκριτές! Θέλω να μπορώ να στηρίξω το σπίτι μου πρωτίστως και να ζω με σχετική αξιοπρέπεια, δηλαδή, είμαι εργάτης. Θέλω και να προσφέρω όσο μπορώ καλλιτεχνικά ειλικρινή δουλειά που ανακατατάσσει έστω και λίγο κάποιες αυτόματες παραδοχές κα καταλύει κάποια κλισέ που έχουμε μέσα μας. Αυτοί οι δυο στόχοι έχουν προφανώς, τριβές μεταξύ τους. Όταν ήμασταν παιδιά, όσοι και όσες είχαν έφεση στα καλλιτεχνικά είχαν ένα όνειρο. Να κάνουν το δικό τους «magnum opus». Είχαν ένα σχέδιο. Πώς το βλέπεις αυτό; Έχεις κάποιο καλλιτεχνικό πλάνο; Ναι, θα επιμείνω στον χώρο των βιντεογκειμς για τα επόμενα 3-5 χρόνια, δουλεύοντας πολύ σκληρά, για να υπάρξει ένα δίχτυ ασφαλείας οικονομικό. Και μετά ή πάλι κομιξ η θα κάνω τα δικά μου βιντεογκειμς που θα έχουν πιο ριζοσπαστικές καταβολές από αυτά που μου ζητάνε οι πελάτες τώρα ή και τα δύο. Πιστεύω ότι το «ZX» είναι το 'απαραίτητο έργο μου. Δεν πειράζει και να πεθάνω μετά από αυτό. Τα άλλα είναι έξτρα. Δεν με πιέζει πια το υπερεγώ μου δηλαδή να κάνω 'μεγάλη τέχνη'. Πώς βλέπεις την ελληνική σκηνή κομιξ; Η Ελληνική σκηνή έχει κάθε χρόνο και περισσότερη παραγωγή, όσο περίεργο και αν είναι αυτό και το επίπεδο είναι πια πολύ υψηλό. Δυστυχώς διαβάζω όλο και λιγότερα επειδή δεν έχω λεφτά να τα αγοράσω αλλά και επειδή ίσως όσο μεγαλώνω τόσο λιγότερο θέλω να καταναλώνω καινούρια τέχνη γενικά. Το comicdom con είναι μια πολύ ευχάριστη στιγμή κάθε χρόνο επειδή νιώθουμε εκεί μέσα λες και η δουλειά μας εχει αξία και νόημα. Είναι αρκετά κουραστική η τόση κοινωνικοποίηση, βέβαια. Σε ευχαριστώ πολύ για όλα. Ευχαριστώ εγώ για την συνέντευξη, υποθέτω ότι και αυτή με κάνει να νιώθω ότι η δουλειά μου έχει κάποια αξία. Αν με ψάχνει κανείς, να με βρει στο φέισμπου, αν θέλει να αγοράσει κάποιο κομιτς μου να ψάξει στο comicworld.gr, αν αγαπάει τα γατσάκια και τα πάγκς και τα γαλλικά μπουλντόγκ και τους ανθρώπους όσο γίνεται, αυτό είναι πολύ ωραίο. Περισσότερα για μένα μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.pixeljoint.com/p/2203.htm https://www.facebook.com/messages/telemachus.stavropoulos http://asides-bsides.blogspot.gr/
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.