Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες '1951'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Dr Paingiver

    ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ

    Μετά την ρήξη της συνεργασίας του Νίκου Ρούτσου με την Άγκυρα και την διακοπή της Α' έκδοσης του Γκαούρ Ταρζάν, ο Νίκος Ρούτσος προχωρά μόνος του στην επανακυκλοφορία του τόσο επιτυχημένου αυτού τίτλου. Το πρώτο τεύχος της Β' περιόδου, κυκλοφόρησε στις 16/10/1951 και όπως ήταν αναμενόμενο, συνάντησε και αυτό την μεγάλη αποδοχή του αναγνωστικού κοινού και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Ο Νίκος Ρούτσος συνέχισε να δουλεύει πάνω στην ίδια συνταγή (δεν είχε λόγους άλλωστε να την αλλάξει) με μαεστρία γράφοντας συνέχεια νέες ιστορίες. Εδώ μιά λίστα κυκλοφορίας της Β' έκδοσης. Δεν ξέρω πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν τελικά σε αυτή την περίοδο, αφού η λίστα αυτή δημοσιεύεται μόλις στο 8ο τεύχος. Παραθέτω στην σελίδα των εξωφύλλων, τα οκτώ πρώτα εξώφυλλα της περιόδου, σε μέτρια ποιότητα σκαναρίσματος, δεδομένου ότι προέρχονται από τόμο. Ακολούθησε η εκ νέου συνεργασία του Νίκου Ρούτσου με την "Άγκυρα" και η Γ' έκδοση το 1958. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους Valtasar, trelele & Σκρουτζ μακ Ντακ.
  2. albert

    ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΖΟ, ΖΕΤ ΚΑΙ ΖΟΚΟ

    Οι Περιπέτειες των Ζο, Ζετ και Ζοκό είναι μία γαλλοβελγική σειρά δημιουργημένη από τον Hergé, τον γνωστό συγγραφέα των Περιπετειών του Τεντέν. Οι πρωταγωνιστές της σειράς είναι δύο παιδιά, τα αδέρφια Ζο και Ζετ, τα οποία μαζί με τη μαϊμουδίτσα Ζοκό, μπλέκουν σε συναρπαστικές περιπέτειες. Στο πρώτο τεύχος της σειράς, ο Ζο, η Ζετ και ο Ζοκό θα ταξιδέψουν με το Στρατόπλοιο Η.22, ένα αεροπλάνο που πετάει στα ύψη της στρατόσφαιρας. Όλα ξεκίνησαν όταν ο κύριος Παμπ άφησε δέκα εκατομμύρια δολάρια κληρονομιά. Τα χρήματα θα πάνε σε όποιον κατασκευάσει το πρώτο αεροπλάνο που θα κατορθώσει να ταξιδέψει από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη με ταχύτητα 1.000 χιλιομέτρων την ώρα. Για να σώσουν το Στρατόπλοιο Η.22 που σχεδίασε ο πατέρας τους και τώρα απειλείται από κακοποιούς, οι Ζο και Ζετ, μαζί με τη μαϊμουδίτσα Ζοκό, απογειώνουν το αεροσκάφος. Όμως όταν ξεμείνουν από καύσιμα, θα προσγειωθούν σ’ ένα έρημο νησί στο οποίο δεν μπορούν να φανταστούν τις τους περιμένει… Ευχαριστούμε το μέλος @ hudson για την διάθεση του τεύχους #02.
  3. Valtasar

    ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ

    Μία από τις σειρές που έφερε επανάσταση στα εικονογραφημένα στην Ελλάδα ήταν και τα Κλασσικά Εικονογραφημένα, εκδόσεως Μ. Πεχλιβανίδη (Ατλαντίς). Ξεκίνησαν στην Αμερική το 1944 περίπου και ζωγραφίστηκαν πρώτα 24 τεύχη με τίτλο "Classic Comics" με επικεφαλής τον Χ. Ο'Κίεφερ. Λίγα χρόνια μετά τα 24 αυτά "αρχαϊκά" για το είδος πρώτα τεύχη, ξεκίνησαν την γνωστότερη και διασημότερη σειρά των "Κλασσικών Εικονογραφημένων" δημιουργώντας "αλυσίδα" εκδοτικών οίκων σε κάθε χώρα, όπου ντόπιοι ζωγράφοι πρόσθεταν στην επιτόπια αγορά και έργα της επί μέρους εθνικής λογοτεχνίας. Ετσι δημιουργήθηκαν "Κλασσικά" στην Ελλάδα, στην Ινδία, στην Ιαπωνία, στην Σουηδία κ.λ.π. Από τις πιο επιτυχημένες σειρές στην Ελλάδα και η πρώτη με αποκλειστικά εικονογραφημένα αναγνώσματα, κατά τα πρότυπα του οίκου Τζίλμπερτον της Ν.Υόρκης που είχε δημιουργήσει την σειρά. Η έκδοσή τους στα Ελληνικά από 1-3-1951 είχε μία χωρίς προηγούμενο επιτυχία κυρίως στον παιδόκοσμο. Από τότε έως σήμερα τα "Κλασσικά" έχουν κάνει πολλές επανεκδόσεις των 320 αριθμών τους (στην πραγματικότητα είναι λιγότερα γιατί πολλά έχουν 2 ή 3 νούμερα: ένα της πρώτης έκδοσης και άλλα των επανεκδόσεων τους). Είναι ολόκληρα εκτυπωμένα έγχρωμα και έχουν όλα 50 σελίδες (εκτός από μερικά σκόρπια νούμερα της πρώτης εκατοντάδας που έχουν 58 ή 66 σελίδες - π.χ. #1,5,12,17,22,49,64,77). Όλα σε μέγεθος 17,5Χ25. Πρώτα εκδόθηκαν 60 "καλά" κομμάτια. Ανάμεσα σ' αυτά έγινε το μεγάλο βήμα και εκδόθηκαν αρκετά ελληνικά όπως : "Ομήρου Ιλιάς", "Οδύσσεια", "Κολοκοτρώνης", "Κ.Παλαιολόγος", "Περσέας και Ανδρομέδα"(το πρώτο ελληνικό) κ.ά. Με μια μικρή παύση(αρχές του 1954), όταν καταργήθηκαν τα τρία μηδενικά στις χιλιάδες(Κλασσικά #88), συνέχισαν έως το 204 νούμερο που από εκεί και πέρα αρχίζει να μπαίνει γυαλιστερό εξώφυλλο. Μεταξύ του αριθμού 100 και 200 τα ελληνικά είναι περίπου ίσα με τα ξένα. Μεταξύ όμως 200 έως 320, τα ελληνικά υπερτερούν σε αριθμό. Οχι όμως σε ποιότητα ζωγραφικής. Ενώ στα πρώτα τεύχη υπήρχε μια σοβαρή προσπάθεια, στα τελευταία νούμερα οι ζωγράφοι έκαναν πρόχειρη δουλειά. Κειμενογράφοι επιλέχτηκαν ο Β.Ρώτας και η Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη. Μερικοί Έλληνες ζωγράφοι που εργάστηκαν για τεύχη των Κλασσικών είναι : Αβαγιανός Άκης (Άννα Κομνηνή, Ιουλιανός ο Παραβάτης κ.ά.) Βαλασάκης Π. (Μάχη του Μαραθώνος, Πανδώρα, Μιαούλης, Διγ. Ακρίτας, Φρίξος και Έλλη κ.α.) Γραμματοπούλου Αλκμήνη (Ορφέας και Ευριδίκη) Γραμματόπουλος Κώστας (Θησέας και Μινώταυρος, Περσέας και Ανδρομέδα, Κολοκοτρώνης) Δραγώνας Γιάννης (Δαίδαλος και Ίκαρος, Αίσωπος, Πλούτος) Ζήσης Βασίλης (Μέγας Αλέξανδρος, Ηρακλής, Ρήγας Φεραίος) Θεολόγου-Σαβράλη Νίτσα (Ερωτόκριτος) Καστανάκης Ν. (Ιφιγένεια, Φαέθων, Μάχη των Θερμοπυλών, Χάνι της Γραβιάς, Κανάρης, Μπότσαρης κ.ά.) Κατσουλίδης Π. (Κασσιανή) Λιβιεράτος Γεράσιμος (Ανδροκλής και Λιοντάρι) Μποστ (=Μέντης Μποσταντζόγλου) (Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, Βασίλειος Βουλγαροκτόνος) κ.ά. Η αρχαία και Νέα Ελληνική Ιστορία, Μυθολογία και Λογοτεχνία παρουσιάζονται σε τεύχη των Κλασσικών και γίνεται οικελια, σαν παραμυθάκι, στα παιδιά. Τα "Κλασσικά Εικονογραφημένα" παρήγαν και ένα είδος παραμύθια στον ίδιο τύπο τα "Μικρά Κλασσικά" που ζωγραφίστηκαν ως επί το πλείστον από αυτούς που είχαν κάνει και τα Μεγάλα. Εκδόθηκαν συνολικά περίπου 218 τεύχη(#501-718) στο ίδιο μέγεθος(17,5Χ25) αλλά πολλά είναι επανεκδόσεις προηγούμενων αριθμών. Αργότερα, μάλλον κατά το 1968, έγινε ξεστοκάρισμα σε 16 τόμους των 4 τευχών, άνευ εξωφύλλων και αριθμητικής σειράς: Το 1975 ακολούθησε η Β' Περίοδος. Πηγή : Κ.Κάσσης. Ευχαριστούμε για τα εξώφυλλα τους: germanicus, crc, GreekComicFan, Ion13, Yoshimitsu, jval, Valtasar, filip58, Dr. Paingiver, green-mits, sokratis, leonidio, AndreasD, Han Solo, Σκρουτζ μακ Ντακ, apetoussis82, KILLMATH, albert, trelele & james768. Η συγκεντρωτική λίστα κυκλοφορίας υπάρχει ΕΔΩ Ένα πολύ χρήσιμο ποστ από τον φίλο SpiroSym για τις περιόδους των Κλασσικών Εικονογραφημένων μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.
  4. Μετά την λήξη της πετυχημένης συνεργασίας του Νίκου Ρούτσου (Γκαούρ Ταρζάν Α' περίοδος) με την εκδοτική ΑΓΚΥΡΑ, η εκδοτική αποπειράθηκε με τον Πύρρο Μακρή να συνεχίσει την επιτυχία του 'Ελληνα" Ταρζάν εκδίδοντας τον ΓΚΡΕΚΟ ΤΑΡΖΑΝ. Δυστυχώς όμως ο τίτλος δεν ευδοκίμησε και σταμάτησε μετά από 8 μόλις τεύχη. Ήταν τέλος του 1951. Στη βάση μπορείτε να βρείτε και τα 8 εξώφυλλα καθώς και το οπισθόφυλλο που ήταν ίδιο και για τα 8 τεύχη.
  5. Valtasar

    Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

    Το 1951 ο εκδότης Σπύρος Δημητράκος εκδίδει το νεανικό περιοδικό Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΗΣ. Μικρό μέγεθος, εβδομαδιαία κυκλοφορία, σταμάτησε (κατά Χανό και Κάσση) το 1952 μετά από 41 τεύχη (31 διαπιστωμένα) Ο ίδιος τίτλος επανακυκλοφόρησε το 1955 από τον ίδιο εκδότη σε μεγάλο μέγεθος (παρουσίαση ΕΔΩ)
  6. Valtasar

    ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ

    Λαϊκό ανάγνωσμα με αστυνομικές περιπέτειες που κυκλοφόρησε η εκδοτική ΑΓΚΥΡΑ (Απόλλων Παπαδημητρίου) το 1951 σε κείμενα του πολυγραφότατου Νίκου Ρούτσου. Κυκλοφόρησαν μόνο 8 τεύχη. Από το οπισθόφυλλο της έκδοσης : Πρωτότυπες αστυνομικές περιπέτειες, συναρπαστικής πλοκής και συγκλονιστικού ενδιαφέροντος. -Τρομακτικές συγκρούσεις των ανθρώπων του Νόμου με τις διεθνείς προσωπικότητες του Υποκόσμου. -Σατανικές διάνοιες και επιστημονικοί εγκέφαλοι στην υπηρεσία του Κακού. -Ηρωισμός και αυτοθυσία των ανθρώπων που έχουν τάξει σκοπό της ζωής τους τη δίωξη του Εγκλήματος.
  7. Απο το blog Μπαούλα "Στα 1948 στο περιοδικό ΜΑΣΚΑ της Β’ περιόδου και συγκεκριμένα από το τεύχος 81 ένα 16σέλιδο από το σώμα του περιοδικού αποσπάστηκε από αυτό και με διαφορετική σελιδοθέτηση εντέθηκε ως προσάρτημα 32 σελίδων σε μέγεθος του μισού της σελίδας του περιοδικού. Λόγω μεγέθους ονομάστηκε ΜΑΣΚΟΥΛΑ και ο τίτλος του εμφανιζόταν κι αυτός στο εξώφυλλο κάτω από την κύρια ονομασία του περιοδικού. Και το περιεχόμενό της ήταν διαφορετικό: μυθιστορηματικές βιογραφίες «Μεγάλων Κυνηγών της Τύχης και της Περιπέτειας». Το 32σέλιδο φυλλαδιάκι αποσπόταν εύκολα από το υπόλοιπο τεύχος και κάθε πέντε τέτοια συνεχόμενα φυλλαδιάκια σχημάτιζαν έναν μικρό κομψό τόμο 160 σελίδων, με το ίδιο τυποποιημένο εξώφυλλο όλα τους, αφιερωμένο το καθένα και σε ένα διαφορετικό ιστορικό πρόσωπο. Ωστόσο, ο τίτλος ΜΑΣΚΟΥΛΑ δεν ήταν πρωτοφανέρωτος στις εκδόσεις του περιοδικού, ούτε το περιεχόμενο του μίνι περιοδικού. Είχαν κυκλοφορήσει ήδη στο ίδιο μέγεθος λίγο νωρίτερα. Όταν μάλιστα ξεκινούσε η αναδημοσίευση σε συνέχειες, με το πρώτο της σειράς, στη ΜΑΣΚΑ αναγγελλόταν ήδη η κυκλοφορία του 7ου τόμου. Από εκεί πέρα δεν ανακοινώθηκε η έκδοση άλλου τόμου, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι, τελικά, δεν εκδόθηκαν και τα 9 σε τομίδια.. Σύμφωνα με την διεύθυνση της ΜΑΣΚΑΣ στη μικρή αυτή βιβλιοθήκη (σε μέγεθος διαστάσεων βιβλίου και αριθμό προαναγγελθέντων τομιδίων) θα κυκλοφορούσαν σε πρώτο στάδιο τουλάχιστον 12 βιβλία. Από αυτά, αναφέρονται σε κατάλογο, ότι εκδόθηκαν τα οκτώ, ενώ στη ΜΑΣΚΑ ως προσάρτημα ολοκληρώθηκε και ο “Μαγγελάνος” πριν η ΜΑΣΚΟΥΛΑ παραχωρήσει οριστικά τη θέση της στη ΜΑΣΚΩΤ, μίνι φυλλάδιο με τις ίδιες τεχνικές προδιαγραφές, αλλά με ήρωες fiction από τους χαρακτήρες του πανθέου της. Τα κείμενα, “βιογραφίες” είναι στην ουσία μυθοπλασίες βασισμένες, ωστόσο στο αληθινό ιστορικό πλαίσιο, όπου τοποθετούνται και γραμμένα από τους κυριότερους συνεργάτες του περιοδικού ΜΑΣΚΑ εκείνης της περιόδου: τον Στέλιο Ανεμοδουρά, τον Νίκο Μαράκη και τον Ηλία Μπακόπουλο, οι οποίοι με το γλαφυρό ύφος της γραφής τους πρόσφεραν αναμφισβήτητα ώρες αναγνωστικής απόλαυσης. Τα εννια τομίδια που εκδόθηκαν είναι τα εξής με τη σειρά έκδοσής τους. 1. ΛΙΒΙΓΚΣΤΟΝ: Στην καρδιά της Μαύρης Ηπείρου 2. ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΡΑΚΗΣ: Αντιβασιλεύς του Σιάμ 3. ΠΕΝΤΡΟ ΝΤΕ ΚΑΝΤΙΑ: Στα ανεξερεύνητα βάθη του Περού 4. ΛΩΡΕΝΣ: Μονομαχία στην Έρημο 5. ΣΤΑΝΛΕΫ: Ρεπορτάζ στη Ζούγκλα 6. ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ: Το μυστικό του ζωντανού Βούδα 7. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΟΛΟΜΒΟΣ: Χρυσάφι στις Αντίλλες 8. ΧΕΡΝΑΝΤΟ ΚΟΡΤΕΣ: Ο θησαυρός των Αζτέκων 9.ΜΑΓΓΕΛΑΝΟΣ:Στις θάλασσες του νότου,του Νίκου Μαράκη Σήμερα τα τομίδια αυτά είναι σχεδόν δυσεύρετα και μάλλον άγνωστα στους περισσότερους από τους νεώτερους συλλέκτες με συνέπεια να μην υπάρχει η ανάλογη ζήτησή τους, που θα ανέβαζε την τιμή τους σε υψηλά επίπεδα πώλησης. Στο «Μπαούλο» κατά καιρούς θα φιλοξενηθούν όσα από αυτά είναι διαθέσιμα. Γιώργος Βλάχος" Συμφωνα με τον φιλο Παυλο @Dr Paingiver και τον 5ο τόμο "Η λαϊκή λογοτεχνία" σελ. 42 (Δ.Χανου) η ονομασία του ειναι "Μασκούλα μικρά βιβλία" αλλα εγω προτιμησα να επιλεξω αυτο που ακριβως αναγραφεται σε καθε τομιδιο της σειρας.Αν καπου εχω λαθος παρακαλω διορθωστε τον τιτλο του θεματος. Επίσης ευχαριστω τον φιλο @tik για τα εξωφυλλα του 6ου τομιδιου..
  8. rotagiatipino

    ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΡΚΟΥ

    Δυστυχώς βρήκα μόνο το τεύχος 7 στη συλλογή της Βιβλιοθήκης του ΕΛΙΑ. Σύμφωνα με τον Κάσση κυκλοφόρησε το 1951. Το περιοδικό ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΡΚΟΥ (υπότιτλος Μορφωτική Παιδική Βιβλιοθήκη Περιπετειών) κυκλοφορούσε καθε Σάββατο σε τεύχη των 28 σελίδων με πολύχρωμο εξώφυλλο, με τιμή πώλησης τις 3 δρχ. (στο εξώφυλλο διακρίνουμε 3000). Εκδότης-διευθυντής (Αθήνα) ο Π. Πατσιλινάκος. Είχε ένα παιδικό μυθιστόρημα συνεχείας με εικονογράφηση Μποστ, ωροσκόπιο !!!! και στο οπισθόφυλλο ένα κόμικ, τα Παθήματα του κυρ-Μανωλάκη (κόβω το κεφάλι μου ότι τον έχω δει στο περιοδικό σταυρολέξων ΤΟ ΤΕΣΤ, μαζί με τον μεθύστακα Άντυ αλλά τέσπα). Άγνωστα τα διαπιστωμένα, άγνωστο αν άλλαξε το περιεχόμενο του περιοδικού. Ευχαριστώ crc για τις υπόλοιπες πληροφορίες. το ωροσκόπιο: δείγμα της εικονογράφησης: και το περί ου ο λόγος κόμικ: Πηγή: Βιβλιοθήκη ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ (www.elia.org.gr).
  9. Και έτερο από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 09.06.2002 Τα «Κλασσικά» των παιδικών μας χρόνων Του Νίκου Βατόπουλου T ο πρώτο τεύχος των «Κλασσικών Εικονογραφημένων», που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα του 1951 ήταν «Οι Αθλιοι». Τιμή δρχ. 4.000. Πούλησε 90.000 αντίτυπα! Ηταν το πιο εντυπωσιακό άνοιγμα της εγχώριας αγοράς στην ποπ κουλτούρα του δυτικού κόσμου και ήταν η πρώτη κυκλοφορία κόμιξ που έμελλε να είναι το χρυσό χαρτί μιας κραταιάς εκδοτικής επιχείρησης. Πίσω από τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα», που γαλούχησαν γενιές και γενιές, είναι ο εκδοτικός οίκος «Ατλαντίς» των αδελφών Πεχλιβανίδη, ενός θρυλικού ονόματος για όσους γεννήθηκαν στις δεκαετίες '40, '50 και '60. Με στρατηγείο το, επίσης «μυθικό», βιβλιοπωλείο «Ατλαντίς» στο μονώροφο κτίσμα της Κοραή 8, όπου βρισκόταν επί περίπου μισόν αιώνα (1945-1993), οι αδελφοί Πεχλιβανίδη είχαν επιτύχει να εισάγουν στην Ελλάδα όλη την κλασική παιδική και εφηβική λογοτεχνία συνεργαζόμενοι με αμερικανικούς κυρίως οίκους και παράλληλα να εκδώσουν αμιγώς ελληνικές σειρές παραμυθιών και ιστορίας εμπνευσμένης ως επί το πλείστον από τη λαϊκή παράδοση και το 1821. Αργότερα, ήρθαν ο Τάκης Λάππας, η Αθηνά Ταρσούλη και η Αντιγόνη Μεταξά. H «Ατλαντίδα» έγινε ένα εργοτάξιο παραγωγής ονείρων για εκατοντάδες χιλιάδες ελληνόπουλα. Εδινε «ωφέλιμα αναγνώσματα», που «συγκινούσαν» και «γοήτευαν». Τα «Κλασικά Εικονογραφημένα», που πρόσφατα συμπλήρωσαν 50 χρόνια ζωής, ήταν μία μόνο από τις σειρές που εξέδιδαν οι αδελφοί Πεχλιβανίδη. Αλλά η επίδρασή τους και η τεράστια εμπορική επιτυχία τους για τουλάχιστον 25 χρόνια ήταν τέτοια που τα «Κλασσικά» γρήγορα πέρασαν στη μυθολογία της ελληνικής μεταπολεμικής ζωής. Ηταν το δαιμόνιο των αδελφών Πεχλιβανίδη, του Μιχάλη, του Γιώργου και του Κώστα, προσφύγων από την Αττάλεια της Μικράς Ασίας, που είχαν αφουγκραστεί τα αντανακλαστικά της κουρασμένης από τον πόλεμο ελληνικής κοινωνίας, αυτό που γέννησε την «Ατλαντίδα», ήδη από το 1945. Εκείνη την εποχή, στις ΗΠΑ η επιτυχία των «Classics Illustrated» ήταν η επαναστατική «απάντηση» του Αλμπερτ Κάντερ και της εταιρείας του, της GilbertoPublishing Company, στα «ευτελή» αναγνώσματα για παιδιά και εφήβους. Το 1951, οι αδελφοί Πεχλιβανίδη έφεραν τα «Κλασικά» στην ελληνική αγορά. Και «χάλασε ο κόσμος». Τα «Κλασσικά» έδιναν στο κοινό την πλοκή των ογκόλιθων της παγκόσμιας λογοτεχνίας μέσα από εικονογραφημένες διασκευές. H βασική αρχή ήταν ότι μετά την «υπερβολή» της ευτελούς παραφιλολογίας της δεκαετίας του '30, επιτακτική ήταν η ανάγκη στροφής της νεολαίας στην ασφαλή αγκαλιά του κλασικού μεγαλείου. O Βίκτωρ Ουγκώ και ο Αλέξανδρος Δουμάς, ο Κάρολος Ντίκενς και οι αδελφές Μπροντέ, ο Φένιμορ Λι Κούπερ και ο σερ Ουόλτερ Σκοτ ήταν η ατμομηχανή, που συνέδεε τους ακρογωνιαίους λίθους της δυτικής κουλτούρας, του Σαίξπηρ και του Ομήρου συμπεριλαμβανομένων. Στις ΗΠΑ γεννήθηκαν το 1941. Πρωτοτυπία Η ευφυής πρωτοτυπία των ελληνικών «Κλασσικών» ήταν ότι πέρα από τους μεταφρασμένους τίτλους εξέδωσαν πολλούς νέους τίτλους από την ελληνική μυθολογία, τη βυζαντινή ιστορία και την Ελληνική Επανάσταση (όλα με την άδεια του Αλμπερτ Κάντερ). Ετσι, δίπλα στην «Ιωάννα της Λωρραίνης» και τον «Ρομπέν των Δασών» έρχονταν να προστεθούν ο «Αγαμέμνων», η «Θεοδώρα» και ο «Κολοκοτρώνης». Το πανόραμα της δυτικής-ελληνικής παιδείας είχε συμπληρωθεί. Για τα ελληνικά «Κλασσικά» είχαν επιστρατευθεί καλλιτέχνες και συγγραφείς πρώτης γραμμής. O Μποστ σχεδίασε ένα «Κλασικό», τον «Κωνσταντίνο Παλαιολόγο», και πολλά περισσότερα ο Κώστας Γραμματόπουλος, ο Βασίλης Ζήσης, ο Γεράσιμος Λιβιεράτος, ο Τάκης Κατσουλίδης, ο Γιώργος Βακαλό, ο Γιάννης Δραγώνας, ο Παύλος Βαλασάκης και πολλοί ακόμη, που τα σχέδιά τους έντυσαν με λόγο οι Βασίλης Ρώτας, Γεωργία Δεληγιάννη-Αναστασιάδη, Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη και Ελένη Παπαδάκη. Επιτυχίες Ηταν μία ακόμη από τις επιτυχίες των Πεχλιβανίδη. H συσπείρωση μεγάλου αριθμού ταλαντούχων συνεργατών γύρω τους, που, όλοι, με προθυμία συνδέονταν στο άρμα της «Ατλαντίδας». Εκείνα τα χρυσά χρόνια του '50 και του '60, οι εκδόσεις «Πεχλιβανίδη» είχαν ηγεμονική θέση στην αγορά. Πολύ επιτυχημένη ήταν και η σειρά των λεγόμενων «Μικρών Κλασσικών», με παραμύθια για μικρότερα παιδιά. Από το 1945, η «Ατλαντίδα» εγκαινίασε την αξεπέραστη σειρά «Κλασσική Βιβλιοθήκη των Νέων» (που ήταν η αμερικανική Grosset & Dunlap) και στη δεκαετία του '50 έφεραν τα βιβλία τσέπης στην Ελλάδα, με σειρές που ξεχώριζαν κατά είδος με το διακριτικό του χρώματος. Δημιούργησαν την αστυνομική σειρά του Γιάννη Μαρή και τα κλασικά πορτρέτα των αγωνιστών του '21 (έργα του A. Κοντόπουλου και του K. Μαλάμου). Παράλληλα, εξέδιδαν τα αναγνωστικά της εποχής (αυτά που σήμερα είναι ξανά μπεστ σέλερ), γιατί τότε το καθεστώς των σχολικών βιβλίων δεν ήταν κρατικό μονοπώλιο και αργότερα τους πρώτους τουριστικούς οδηγούς. Μία ακόμη μυθική επιτυχία της «Ατλαντίδας» ήταν το περιοδικό «Γέλιο και Χαρά», που έφερε στη χώρα μας τους ήρωες του Ντίσνεϊ (πριν περάσουν στις εκδόσεις «Τερζόπουλου» τη δεκαετία του '60), τον Μπαγκς Μπάνυ, Τομ και Τζέρυ, Μικρή Λουλού κ.ά. Ηταν ένα συμβόλαιο με την Walt Disney, την MGM, την Warner και την Western. Για ένα άλλο κοινό, οι αδελφοί Πεχλιβανίδη πήραν επίσης τα δικαιώματα των DC Comics και μετέφρασαν στα ελληνικά τον Σούπερμαν και τον Μπάτμαν. Τα «Δυναμικά», τα «Εκπληκτικά» και τα «Παράξενα» πολλά θα θυμίζουν σε πολλούς... Ειδίκευση Οι αδελφοί Πεχλιβανίδη από την αρχή είχαν φροντίσει να έχουν την τελειότερη εκτύπωση. Τα «Κλασσικά» τυπώνονταν με βαθυτυπία. O Κώστας Πεχλιβανίδης είχε σπουδάσει στην Ακαδημία Γραφικών Τεχνών της Λειψίας, το 1936, τη νέα, τότε, τεχνική του όφσετ. Οι τσίγκοι άρχισαν τότε να αντικαθιστούν τα χαράγματα της λιθογραφίας. Από το 1927, ήδη, οι αδελφοί Πεχλιβανίδη είχαν μπει στον εκτυπωτικό κλάδο συνεταιριζόμενοι με τον χαράκτη λιθογράφο Γρούνδμαν, του οποίου ο Βαυαρός πατέρας είχε ανοίξει λιθογραφείο στην Αθήνα του 19ου αιώνα. Οι ανταγωνιστές «Ασπιώτη - Ελκα» πήραν κοντά τους τον Γρούνδμαν, και οι Πεχλιβανίδηδες συνέχισαν μόνοι τους με τον δικό τους χαράκτη. Εκτύπωναν τα πάντα: παραγγελίες του κράτους, αφίσες και ετικέτες για κονσέρβες και μπουκάλια για μεγάλες εταιρείες («Κύκνος», «Πελαργός» κ.ά.) με υψηλή ποιότητα που τους έδινε η χρυσωτική μηχανή που είχαν εγκαταστήσει από το 1937. Το 1945 ίδρυσαν την «Ατλαντίδα» ως εμπορικό και εκδοτικό οίκο και βρήκαν το οικόπεδο της Κοραή 8. Εκεί, στη χέρσα έκταση έχτισαν μόνοι τους το μονώροφο βιβλιοπωλείο και κράτησαν τα ηνία της επιχείρησης που στην ακμή της, τα χρόνια του '60, απασχολούσε 350 άτομα. «Θησαυροί» Σήμερα, η «Ατλαντίδα», με ένα βιβλιοπωλείο στη Στοά του Βιβλίου, στο κέντρο της Αθήνας, συνεχίζει και εκδίδει τις αγαπημένες σειρές. Συνεχίζει με τον Βασίλη και τον Παντελή Μιχαήλ Πεχλιβανίδη (και μέχρι πρότινος και με τον Παντελή Γεωργίου Πεχλιβανίδη). Συναντήσαμε τον Βασίλη Πεχλιβανίδη στο εργοστάσιο της εταιρείας στη Νέα Σμύρνη, όπου μας ξενάγησε στους θησαυρούς της «Ατλαντίδας», που από μόνοι τους συγκροτούν ένα μουσείο γραφικών τεχνών. Κρατάμε μία φράση του: «Τις σειρές που βγάλαμε τις καλλιεργούσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Δεν πέθαναν τα βιβλία μας. Εγιναν κλασικά». Από το ερχόμενο Σάββατο, τα «Κλασσικά» θα ξαναζήσουν άλλον ένα κύκλο: θα διανέμονται μαζί με την «Καθημερινή», προσφορά της εφημερίδας στις νεώτερες γενιές. Χορηγός, η Τράπεζα Πειραιώς. Εικονογράφοι και υψηλή αισθητική Τα «Κλασσικά», σύμφωνα με την αρχική αμερικανική συνταγή, ήταν πιστές προσαρμογές κάθε πρωτότυπου μυθιστορήματος ή ιστορικού έργου που εικονογραφούσαν. Λόγω συγκεκριμένου αριθμού σελίδων γινόταν και η ανάλογη διασκευή όχι όμως εις βάρος του αληθινού πνεύματος κάθε βιβλίου. Γι' αυτό εξ αρχής, από τη δεκαετία του '40 κιόλας, τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα» στις ΗΠΑ πωλούνταν απ' ευθείας στα σχολεία και χιλιάδες αντίτυπα στέλνονταν στις Ενοπλες Δυνάμεις μέσω του Ερυθρού Σταυρού. Ακόμη και σήμερα, πολλές βιβλιοθήκες στις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη χρησιμοποιούν τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα» ως μέσον προσέλκυσης των νέων αναγνωστών στη σοβαρή λογοτεχνία. Το στοίχημα των «Κλασσικών» όπως το οραματίστηκε ο εμπνευστής τους Αλμπερτ Κάντερ ήταν η καλλιέργεια της φαντασίας, γι' αυτό η βασική αρχή κάθε εικονογραφημένου τίτλου ήταν η υψηλή αισθητική. Ο Κάντερ είχε απευθυνθεί τότε στην αφρόκρεμα των Αμερικανών εικονογράφων. Ονόματα που ήταν τότε σεβαστά στην Αμερική ως κορυφαίοι εικονογράφοι, όπως αυτά του Αλεξ Μπλουμ, του Νόρμαν Νόντελ, του Τζακ Κέρμπι και του Γκρέιαμ Ινγκελς είχαν σχηματίσει ένα σταθερό επιτελείο. Το εξώφυλλο, π.χ., που σχεδίασε ο Αλεξ Μπλουμ για την «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» θεωρείται αξεπέραστο. Εμπνέεται από την πρωτότυπη εικονογράφηση του Σερ Τζον Τένιελ από τη δεκαετία του 1870. Αυτή η αναγνωρίσιμη αισθητική στα εξώφυλλα και τον εν γένει σχεδιασμό των «Κλασσικών» διεκδικούσε ένα σοβαρό ποσοστό της τεράστιας απήχησής τους σε ένα παγκόσμιο κοινό. Ας σκεφτούμε ότι τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα» ώς περίπου το 1970 πωλούσαν στην Ελλάδα επί εβδομαδιαίας βάσεως 60-70.000 αντίτυπα, αριθμός ενδεικτικός της ανταπόκρισης που είχαν βρει ήδη από το πρώτο έτος κυκλοφορίας τους, το 1951. Οι πρώτες σειρές είναι σήμερα ιδιαίτερα συλλεκτικές και ένας αριθμός διατίθεται από τις εκδόσεις «Πεχλιβανίδη» με πιστοποιητικό γνησιότητος. Κοντά στους Αμερικανούς εικονογράφους, τα ελληνικά «Κλασσικά» έφεραν και τους Ελληνες και οι σειρές από τη Μυθολογία, το Βυζάντιο και το '21 συμπληρώνουν μία ηρωική τοιχογραφία. Τα εξώφυλλα των «Κλασσικών Εικονογραφημένων» εκφράζουν μία ξεχωριστή αισθητική (που κανείς δεν μπόρεσε να αντιγράψει) και έχουν σημαδέψει μια ολόκληρη εποχή. Μέσα από αυτά ένα μεγάλο μέρος του κοινού, πάνω από 35 ετών, αναγνωρίζει κομμάτια της ενηλικίωσής του. Καιρός να τα γνωρίσουν και οι νεότεροι... Πηγή Στην τελευταία παράγραφο υπάρχει αναφορά στα "Πιστοποιητικά Γνησιότητος", που φαίνεται να προβλημάτισαν προηγούμενες αναρτήσεις....
  10. tsarouxas

    ΠΟΚΟΠΙΚΟ

    Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 1951, ο Νίκος Ρούτσος, παράλληλα με το ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ της Β΄ περιόδου, που ήδη βρισκόταν σε κυκλοφορία από τα μέσα Οκτωβρίου του ίδιου έτους, εκδίδει ένα νέο περιοδικό. Κεντρικός ήρωας, μια γνωστή στους αναγνώστες της εποχής φιγούρα, ο φίλος του Γκαούρ και κυνηγός αγρίων κονίκλων ΠΟΚΟΠΙΚΟ. Κυκλοφορούσε σε εβδομαδιαία βάση, με 20 σελίδες και μικρό σχήμα. Το εξώφυλλο ήταν μαλακό, δίχρωμο και με χαρτί ίδιας ποιότητας με αυτό των εσωτερικών σελίδων. Στο κεντρικό δισέλιδο φιλοξενούσε μια πολύσπαστη φιγούρα ενός από τους ήρωες του ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ (Γκαούρ, Ταρζάν, Ποκοπίκο, Χουχού κλπ) Ενδεικτικά η πρώτη σελίδα και το κεντρικό δισέλιδο του 8ου τεύχους Επίσης μία σελίδα από το ίδιο τεύχος που περιλαμβάνει όλα τα τεύχη της σειράς Ήταν μια εκδοτική προσπάθεια του Ρούτσου που δεν ευδοκίμησε, αφού ο τίτλος είναι σχεδόν άγνωστος και η έκδοση σταμάτησε στο 8ο τεύχος Ολόκληρο το 8ο τεύχος υπάρχει σκαναρισμένο ΕΔΩ
  11. Μια εξαιρετικά δυσεύρετη σειρά από την εκδοτική του Αρχέλαου Αντώναρου. Οι μόνες πληροφορίες που μπορώ να βρώ είναι από το βιβλίο του Κάσση. Κατά Κάσση λοιπόν η σειρά θα ολοκληρωνόταν στα 8 τεύχη, αλλά μόνο 6 κυκλοφόρησαν σίγουρα. Το σχήμα των τευχών είναι 14x21 και υπάρχουν 16 σελίδες σε κάθε τεύχος + το εξώφυλλο. Εκδόθηκε το 1951 Τιμή: 1000 δρχ. Οι τίτλοι των τευχών είναι: 1. E. Κρος: Νόμος εναντίον του νόμου 2. Α. Λέσλυ: Τα εξάσφαιρα του διαβόλου 3. Σ. Χίλτον: Ενέδρα του θανάτου 4. Ντάγκλας: Στο κατώφλι της Κολάσεως 5. Ντένις Κρις: Ένα κολτ θα μιλήσει απόψε 6. Μάγιο: Ο θάνατος συμμαχεί με τον τρόμο 7. Τζίμ Χάριτ: Το ράντς των ξεγραμμένων 8. Κόρτ Μονς: Το λάσσο του Σατανά Εδώ ακριβώς λέει ο Κάσσης ότι είναι αμφίβολο αν εξεδόθησαν και τα 8 τεύχη. Αν κάποιος άλλος γνωρίζει κάτι περισσότερο γι αυτή την σειρά ας μας γράψει εδώ λίγα λόγια.
  12. Το περιοδικό εδώ: http://www.greekcomics.gr/forums/index.php?showtopic=16714 Στο οπισθόφυλλο κόμικ του Μποστ:
  13. dionik

    MICKY MAUS [ VARIOUS ]

    Εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό που ξεκίνησε στις 29/08/1951 και συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Είναι αντίστοιχο με το ελληνικό “Μίκυ Μάους” και περιέχει παρόμοιες ιστορίες. Με το πέρασμα του χρόνου εκτός από ιστορίες, προσέθεσε στην ύλη του και διάφορα άλλα θέματα, όπως άρθρα για την προστασία του περιβάλλοντος. Είναι από τα πρώτα σε πωλήσεις γερμανικά περιοδικά, έχοντας δύο φορές ξεπεράσει σε πωλήσεις το 1 εκατομμύριο αντίτυπα, με πιο πρόσφατη στις 18/02/1993. Τα δυο αυτά τεύχη είχαν ιστορίες με το Μίκυ Ντετέκτιβ, δείχνοντας ότι ο δαιμόνιος ποντικός έχει πολλούς θαυμαστές στη Γερμανία. Ακολουθούν τα εξώφυλλα από δύο περιόδους, 1976-1978 & 2005-2007. 1976-1978 : 2005-2007 : Πηγές : wolfstad.com , inducks
  14. Αντιγράφω το αφιέρωμα του Zampano που είχε κάνει για τη στήλη No Superheroes Allowed, του fridge.gr: Κλασσικά Εικονογραφημένα: Λογοτεχνία σε κόμικ Δεν περνάει καν από το μυαλό μου πως μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που ανήκουν στο ηλικιακό club των 30+ (και το + τείνει στο άπειρο) και δεν άφησαν έναν μακρύ αναστεναγμό τη στιγμή που είδαν τον τίτλο του άρθρου. Για τους υπόλοιπους, εκείνους που μεγαλώνουν στην εποχή που ο περιοδικός τύπος φθίνει και σε ποσότητα και σε ποιότητα, και εκείνους που όταν ακούν κόμικ το μυαλό τους πηγαίνει στην καλύτερη περίπτωση σε ρομποτάκια και κοριτσάκια εξ Ανατολής ή στον πιο πρόσφατο ήρωα που αποφάσισε το Χόλυγουντ να εκμεταλλευθεί (στη χειρότερη θα ζωγραφιστεί μια απορία και θα αναρωτηθούν για ποια “Μίκυ Μάους” τους μιλάω). για όλους αυτούς θα προσπαθήσω να είμαι γλαφυρός στις περιγραφές μου και ακριβείς στα στοιχεία που θα παραθέσω, ώστε να καταφέρω να σας μεταφέρω τον ενθουσιασμό μου για έναν τίτλο που έρχεται πραγματικά από άλλη εποχή. Ξεκαθαρίζω πως θα αναφερθώ στην ελληνική version γιατί με αυτή μεγάλωσα και τους δικούς της καρπούς γεύτηκα. Η Αμερικάνικη, παρότι πιο φροντισμένη και εμπλουτισμένη με περισσότερους τίτλους, ανήκει στη δική της χώρα, στη δική της κουλτούρα. Η αμερικάνικη εκδοχή και η ελληνική αντιγραφή της Το 1951 λοιπόν, οι εκδόσεις Πεχλιβανίδη αποφασίζουν να φέρουν στην Ελλάδα το “Classics Illustrated”. Mια αμερικάνικη σειρά, που μετέφερε στη μορφή των κόμικ πασίγνωστα λογοτεχνικά έργα θρυλικών συγγραφέων όπως ο Ιούλιος Βερν, ο Κάρολος Ντίκενς, ο Ντανιέλ Ντεφόε, ο Αλέξανδρος Δουμάς κ.α.. Η ιδέα μοιάζει ιδανική και το πρώτο τεύχος θα κυκλοφορήσει τον Μάρτιο του 1951 με τη μεταφορά των “Αθλίων” του Βίκτωρος Ουγκό. Πρωτοποριακό για την εποχή του, είναι το πρώτο κόμικ που βγαίνει σε offset τετραχρωμία και παρά το σχετικά μεγάλο του κόστος (4000 δραχμές, αλλά σε εποχή που οι συναλλαγές γίνονταν με πληθωριστικά χρήματα) εξαντλείται σε ελάχιστο χρόνο (90000 το πρώτο τύπωμα). Άμεσα γίνονται δύο ανατυπώσεις που και αυτές φεύγουν στο φτερό (οι ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες λένε πως “Οι Άθλιοι” έχουν πουλήσει κοντά στο ένα εκατομμύριο αντίτυπα!). Όλοι οι τίτλοι (μαζί με εκείνους που κυκλοφόρησαν τα μετέπειτα χρόνια) Η μεγάλη του επιτυχία (κάθε τεύχος πουλούσε 100 με 200 χιλιάδες αντίτυπα) προκάλεσε το ενδιαφέρον του πνευματικού αλλά και του πολιτικού κόσμου, με τους μεν να μιλάνε για ευτελισμό της λογοτεχνίας από τη στιγμή που γίνεται “κουτάκια-κουτάκια, με μπαλονάκια που έχουνε λογάκια” (υπάρχει μια πολύ γνωστή ελληνική ταινία με το Ντίνο Ηλιόπουλο που δείχνει πως αντιμετώπιζαν τα κόμικ οι πνευματικοί άνθρωποι εκείνης της εποχής) ενώ οι δε ανησυχούσαν για την αμερικανοποίηση της νεολαίας! Στο τεύχος 43 επιχειρείται μια πολύ φιλόδοξη ιδέα: παρουσιάζεται μια κόμικ-ιστορία παρμένη από την ελληνική μυθολογία, σε σχέδιο του Κώστα Γραμματόπουλου και κείμενο του Βασίλη Ρώτα (ναι, του γνωστού ποιητή, θεατρικού συγγραφέα και μεταφραστή) που είχε γενικά το πρόσταγμα και στο θέμα των μεταφράσεων των τίτλων που ερχόντουσαν από τας Αμέρικας. Παρά τα προβλήματα (το σχέδιο και τα χρώματα είναι πολύ κατώτερα των αντιγραφών από την πρωτότυπη αμερικάνικη έκδοση), παραμένει μία κομβική κίνηση, που συνεχίστηκε και σε αρκετά επόμενα τεύχη και έφερε στο προσκήνιο ξεχωριστούς σχεδιαστές και λογοτέχνες (τρανταχτό παράδειγμα ο “Κωνσταντίνος Παλαιολόγος” του Μποστ στο τεύχος 60), ενώ εκτόξευσε ακόμα περισσότερο τη δημοφιλία των “Κλασσικών Εικονογραφημένων”. Προς εκμετάλλευση αυτής της δημοφιλίας, και πάντα στα αμερικάνικα πρότυπα, βγήκε μια παράλληλη έκδοση που απευθυνόταν σε παιδιά και είχε τον τίτλο “Μικρά Κλασσικά Εικονογραφημένα”. Η δουλειά του Μποστ για το περιοδικό Η δεκαετία που κυκλοφόρησαν τα “Κλασσικά Εικονογραφημένα” ήταν μαγική για το περιοδικό, όμως οι αλλαγές στις προτιμήσεις του κοινού έφεραν το τέλος της έκδοσης με το ξεκίνημα της επόμενης δεκαετίας. Κυκλοφόρησαν συνολικά 142 τεύχη (όλα σπάνια, αν τα έχετε φυλάξτε τα σαν κόρη οφθαλμού — ή πουλήστε τα) τα οποία συνεχίζουν να τυπώνονται και να ξανατυπώνονται — τη δεκαετία του ’70 και του ’90 -τα δικά μου είναι όλα από αυτή την ανατύπωση- ενώ το 2001 δέθηκαν σε τόμους οι ελληνικοί τίτλοι. Τέρμα οι πληροφορίες. Ας το κάνουμε προσωπικό: Τα “Κλασσικά Εικονογραφημένα” με μύησαν στον κόσμο της λογοτεχνίας. Έκαναν πιο προσιτούς εκείνους τους τεράστιους τόμους με τίτλους όπως “Οι τρεις σωματοφύλακες“, “Όλιβερ Τουίστ“, “Δον Κιχώτης” ακόμα και την “Ιλιάδα“. Με σύστησαν σε συγγραφείς που δεν ξέρω ακόμα και τώρα αν θα τολμούσα να τους διαβάσω αν δεν τους γνώριζα πρώτα στα κόμικ. Και φυσικά μου έμαθαν τον Ιούλιο Βερν, μακράν του δεύτερου πιο αγαπημένου συγγραφέα της μισής μου εφηβείας (η άλλη μισή ανήκει στον Λάβκραφτ αλλά αυτά θα τα πούμε μία άλλη φορά). Τα “Κλασσικά Εικονογραφημένα” δεν πρόκειται ποτέ, μα ποτέ να χάσουν την αξία τους. Παρουσιάζουν με τρόπο εύπεπτο αλλά όμορφο, αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας (ΟΚ, κυρίως Γάλλων και Βρετανών συγγραφέων αλλά δεν θα τα χαλάσουμε εκεί). Αναζητήστε τα και χαρίστε στα παιδιά σας, σε ανθρώπους που δεν πολυανοίγουν βιβλία… σε εσάς. Ένας μυστικός κόσμος είναι κρυμμένος στις σελίδες τους που πιθανότατα να σας οδηγήσει σε έναν άλλο, πιο φανταχτερό και απέραντο.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.