Αναζήτηση στην Κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'φωτογραφια'.
Βρέθηκε 3 αποτελέσματα
-
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Indian δημοσίευσε ένα θέμα στην ενότητα ΛΟΙΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ <1990
Πρόκειται για ένα τριμηνιαίο περιοδικό, "παιδί" της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας, το οποίο (σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του) πρωτοκυκλοφόρησε το (πολύ μακρινό) 1953! Μία πραγματικά καινοτόμα έκδοση και πολύ μπροστά για την εποχή. Όπως εκείνο διατείνεται και με μία γρήγορη ματιά δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω, περιέχει άρθρα, μελέτες και πληροφορίες που ενδιαφέρουν τους φίλους της καλής φωτογραφίας και του ερασιτεχνικού κινηματογράφου. Στα περιεχόμενά του, μπορούμε να βρούμε portfolio από διάφορους καλλιτέχνες φωτογράφους του συλλόγου, αλλά ξεναγούμαστε νοητά σε διάφορες εκθέσεις φωτογραφίας που διοργανώνονταν εκείνη την εποχή. Μέσα σε όλα αυτά, διαβάζουμε και ειδήσεις από όλον τον κόσμο, όσον αφορά την φωτογραφία και τον ερασιτεχνικό κινηματογράφο. Η έκδοση, για το 1986 (που είναι η χρονολογία του τεύχους που έχουμε στα χέρια μας), είναι πανέμορφη και ιδιαίτερα οι εσωτερικές σελίδες έχουν μία απίστευτη υφή. Το χρώμα απουσιάζει, δίνοντας θέση στους τόνους του άσπρου και του μαύρου, ενώ υπάρχει μόνο στο εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο. Και μιας και μιλήσαμε για το εξώφυλλο, αυτό μας απογοητεύει κάπως, καθώς είναι εξαιρετικά λεπτό. Και κάπου εδώ έρχονται μερικά προβλήματα-απορίες που μου δημιουργήθηκαν. Το τεύχος που διαθέτουμε φέρει διπλή αρίθμηση (106/49) που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ίσως να υπάρχει Β' έκδοση, ενώ η αρίθμηση των σελίδων ξεκινάει από το νούμερο 537!!! Κάτι μου λέει ότι είναι ενιαία στα τεύχη. Άγνωστο αν ακόμα κυκλοφορεί ή πόσα τεύχη κυκλοφόρησαν συνολικά. -
Ο λόγος για ένα περιοδικό, το οποίο κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2003, διανέμεται με το περιοδικό "RAM" κι αφορά την ψηφιακή φωτογραφία. Στην θεματολογία του, ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να πληροφορηθεί για όλα τα νέα μοντέλα φωτογραφικών συσκευών και συσκευών απεικόνισης κι εκτύπωσης, με συγκριτικά τεστ για όλα τα βαλάντια. Διατίθεται πλούσιο φωτογραφικό υλικό σχεδόν για όλα τα, υπό εξέταση, μοντέλα, ενώ δεν παραλείπονται και tutorials για προγράμματα που αφορούν τον συγκεκριμένο τομέα. Κι από την στιγμή που το περιοδικό βρίσκεται υπό την αιγίδα ενός τέτοιου μεγάλου τίτλου του χώρου, όπως το "RAM", το αποτέλεσμα εικάζω ότι είναι, πέραν του δέοντος, θετικό. Η έκδοση είναι μικρή το δέμας, όσον αφορά τις διαστάσεις της, αλλά δεν υπολείπεται σε πολυτέλεια. Το εξώφυλλο και οι εσωτερικές σελίδες είναι γυαλιστερές και καλοτυπωμένες, ενώ το "πάντρεμά" τους καταλήγει σε μία ανθεκτική κόλληση στην ράχη. Τα άρθρα είναι γραμμένα σε κατανοητή γλώσσα, που θα ικανοποιήσει ακόμα και τους πλέον αδαείς αναγνώστες. Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα περιοδικό που όλοι εκείνοι που έχουν σαν χόμπυ την φωτογραφία (γενικότερα) αξίζει να το έχουν πιάσει στα χέρια τους.
-
ParadiseStrangers, Γνωστοί ήρωες κόμιξ ως φιγούρες της πόλη[ Μιχαήλ Πάνος, LIFO, 24/02/2012]
Kabuki δημοσίευσε ένα θέμα στην ενότητα ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ εκτός GC
ParadiseStrangers* Ο φωτογράφος Bechet Benjamin στο πρότζεκτ του με τον σαρκαστικό τίτλο I Am Winnie the Pooh υλοποιεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιδέα η οποία έχει να κάνει με την προσωπική μας ταυτότητα, τον τρόπο που λειτουργούμε κοινωνικά με βάση αυτή και τα στερεότυπα που υιοθετούμε σχεδόν αυτόματα. Η ιδέα που είχε ήταν σχετικά απλή. Διάλεξε μερικούς από τους πιο γνωστούς ήρωες κόμιξ (είτε με σούπερ δυνάμεις είτε χωρίς) και τους τοποθέτησε σε εντελώς διαφορετικό κόντεξτ από αυτό που τους έχουμε γνωρίσει. Έτσι στο φωτογραφικό σύμπαν του Bechet ο Spiderman είναι ένας απελπισμένος μετανάστης στις νησίδες του δρόμου που περιμένει να καθαρίσει τα τζάμια των διερχόμενων αυτοκινήτων. Ο Ντόναλντ Ντακ προσπαθεί ανεπιτυχώς να πουλήσει ματσάκια με λουλούδια σε άτομα που πίνουν τον καφέ τους σε υπαίθριες καφετέριες. Η Χιονάτη χωρίς τους 7 νάνους της και τον πριγκηπά της, σε ένα σκοτεινό δρομάκι ως πόρνη να περιμένει τον επόμενο πελάτη. Ο Μίκυ άστεγος να κοιμάται σε παγκάκια. Η Μίνυ να καθαρίζει σκάλες. Ο Μπάτμαν ως υπάλληλος νυχτερινής βάρδιας σε βενζινάδικο. Ο Γκούφυ να πουλάει τη λαθραία πραμάτεια του στο δρόμο όπως χιλιάδες μετανάστες. Η Κίτυ Κατ ως υπηρέτρια σε ηλικιωμένους. Ο Γουίνυ το αρκουδάκι ως άλλος νεόπτωχος να τρώει ψωμί και τυρί σε μια τρώγλη. Ο Χάλκ έξω από έναν σταθμό του μετρό ως άστεγος πλανόδιος μουσικός. Επιλέγοντας να αποηρωποιήσει αυτές τις πολύ γνωστές και πολύ αγαπημένες φιγούρες της ποπ κουλτούρας ο Bechet Benjamin καταφέρνει με πολύ εύγλωττο τόπο να καταδείξει μια πλευρά των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών που οι περισσότεροι παρ' όλο που ερχόμαστε σε επαφή μαζί της σχεδόν καθημερινά επιλέγουμε την αποστασιοποίηση ή την αδιαφορία. Φιγούρες του περιθωρίου, παράνομοι εργάτες-μετανάστες, χωρίς ταυτότητα, αόρατοι αποκτούν προσωρινά στο κόντεξτ αυτού του πρότζεκτ τη γνώριμη και φιλική μορφή όλων αυτών των αγαπημένων ηρώων υπενθυμιζοντάς μας με τον τρόπο τους πως ο άνθρωπος και οι ιστορίες του μπορούν από τη μια στιγμή στην άλλη να ανατρέψουν ότι είχαμε ως εντύπωση ή πεποίθηση. Και πως τίποτα δεν είναι όπως αρχικά φαίνεται. link- 2 απαντήσεις
-
- 10
-
- φωτογραφια
- parody
-
(και 3 ακόμα)
Ετικέτα με: