Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'φανζιν'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Ημερολόγια


Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Η παρουσίαση της έκδοσης συνοδεύεται από τα εγκαίνια της έκθεσης «Reading Room», με πρόσφατα έργα του καλλιτέχνη. Η έκδοση συνοδεύεται από την έκθεση με τίτλο «Reading Room», με πρόσφατα έργα του Ανδρέα Αγγελιδάκη. Το Σίσσυ είναι το εβδομαδιαιό φανζίν του καλλιτέχνη Ανδρέα Αγγελιδάκη, που διατίθεται αποκλειστικά στο βιβλιοπωλείο Hyper Hypo. Κάθε τεύχος του Σίσσυ περιέχει την προσωπική αφήγηση του Αγγελιδάκη για την Αθήνα, αναμειγνύοντας αναφορές όπως το γκέι κλαμπ Factory, το παλάτι της Κνωσού, τη χρήση ναρκωτικών, την ιστορία της οδού Ξούθου αλλά και τη σημασία της μπαζοκολόνας, ως ενός ρυθμού αρχιτεκτονικής που αντιπροσωπεύει τη σύγχρονη Ελλάδα. Τα κείμενα είναι συμπυκνωμένα σε μικρές φράσεις σαν κι αυτές που βλέπουμε στο TikTok ή στα Instagram stories. Το Σίσσυ είναι εμπνευσμένο από τα περιοδικά Μανίνα και Κατερίνα, για τα οποία Αγγελιδάκης τσακωνόταν με τους περιπτεράδες της δεκαετίας του '70 «επειδή δεν ήταν περιοδικά για αγόρια». «Εκ των υστέρων κατάλαβα ότι το ν’ αγοράζω αυτά τα περιοδικά ήταν σαν να λέω δημόσια ότι είμαι γκέι, που δεν ήξερα καν τι σημαίνει, αλλά ήξερα ότι είμαι». Το Σίσσυ είναι μία αρχαιολογική εκσκαφή του εαυτού. Ξεκίνησε να διατίθεται στο βιβλιοπωλείο Ηyper Ηypo στις 12/12, για 12 τεύχη στην τιμή των €12, σαν αναφορά στην ημέρα που αυτοκτόνησε η μητέρα του, 12/12/12. Το κάθε τεύχος κυκλοφορεί σε 40 αντίτυπα, σαν αναφορά στη φράση της «Μαρία Κάλλας», υπηρέτριας του Αλεξάνδρου Ιολα, η οποία πούλησε στην Αυριανή την ιστορία της λέγοντας «Θα τον κάψω με 40 κασέτες». Το Σίσσυ είναι γεμάτο από τέτοιες κρυμμένες αφανείς αναφορές, που «όπως και στην Αθήνα, όποια πέτρα σηκώσεις ανακαλύπτεις ένα μυθιστόρημα». Η έκδοση συνοδεύεται από την έκθεση με τίτλο «Reading Room», με πρόσφατα έργα του Ανδρέα Αγγελιδάκη από τη σειρά «κέντρο κριτικής Ανασκαφής της αρχαιότητας. Ο καλλιτέχνης όταν αναφέρεται στην αρχαιότητα, το χρησιμοποιεί κυριολεκτικά αλλά και σαν μεταφορά για τα παιδικά του χρόνια. «Σίσσυ σημαίνει αδερφούλα, πουστράκι, λουγκρίτσα και αναφέρεται στα παιδιά που έχουν το θάρρος να είναι ο εαυτός τους». H παρουσίαση του fanzine «Σίσσυ» και τα εγκαίνια της έκθεσης «Reading Room» θα πραγματοποιηθούν στο βιβλιοπωλείο Ηyper Ηypo (Boρέου 10, Αθήνα) την Τρίτη 19 Δεκεμβρίου στις 8 μ.μ. Η έκθεση με τίτλο «Reading Room» θα διαρκέσει από τις 19/12/23 έως τις 5/1/24. ΠΗΓΗ
  2. leonidio

    DJSMO'48

    Βρισκόμαστε σε μια μελλοντική, αυταρχική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πόλη Motherboard (τέως Θεσσαλονίκη ). Ο DJSMO'48 (προφέρεται "Τζίσμο") είναι ένα ξεπερασμένο μοντέλο ανθρωποειδούς ρομπότ, το οποίο το βρίσκει και το επισκευάζει μια χάκερ. Παραδόξως, ο Τζίσμο αρχίζει και αναπτύσσει πολύ οικεία συναισθήματα απέναντι στη διασώστριά του, τα οποία βρίσκουν ανταπόκριση. Φυσικά, όλα αυτά είναι εντελώς παράνομα στην κοινωνία, όπου ζουν οι ήρωες και αναπόφευκτα αναγκάζονται να βγουν στην παρανομία και να βρουν καταφύγιο σε μια ομάδα αντιεξουσιαστών, ελπίζοντας να βρουν εκεί τη γαλήνη. Αυτός είναι σε γενικές γραμμές ο σεναριακός καμβάς του νέου κόμικ του Νίκου Μηλιώρη. Τετριμμένη ιδέα, που ναι μεν δεν προσφέρει κάτι πραγματικά καινούριο, αλλά από την άλλη το διάβασα με ενδιαφέρον, αφού η ανάπτυξη των χαρακτήρων μου φάνηκε ενδιαφέρουσα και σίγουρα υπάρχουν και αξιόλογες επιμέρους ιδέες. Δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα με το σχέδιο, αλλά όσοι παρακολουθούν το δημιουργό, δεν νομίζω ότι θα απογοητευθούν. Επίσης, πρέπει να προσθέσω ότι η ιστορία βρίθει παραπομπών στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα (ίσως λίγο περισσότερο προφανείς από όσο θα έπρεπε), ενώ υπάρχουν και πολλές αναφορές στην ποπ κουλτούρα. Ιδιαιτέρως προσεγμένη έκδοση για φανζίν. Αφιέρωμα στο Νίκο Μηλιώρη
  3. Dredd

    Αναβίωση GC Fanzine - ΛΕ.ΦΙ.Κ. Fanzine

    Καλησπέρα, Σκέφτομαι να αναβιώσω το πάλαι ποτέ GC Fanzine, αλλά με διαφορετική μορφή, σκεπτικό, οργάνωση και πλέον ως fanzine της Λέσχης και όχι του forum. Οι σκέψεις που έχω είναι ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο, σηκώνουν πάρα πολύ συζήτηση ακόμα, για αυτό και το ανοίγω το θέμα από τώρα. Χρονικός ορίζοντας δεν υπάρχει ακόμα, ίσως να στοχεύσω το επόμενο AthensCon αλλά και αυτό είναι ανοιχτό. Θα σας αναφέρω παρακάτω μερικές από τις σκέψεις μου, θα παρακαλούσα, όσοι ενδιαφέρεστε να συνεισφέρετε με τις ιδέες σας και τις προτάσεις σας. 1. Η δουλειά πρέπει να προωθηθεί ως δουλειά της Λέσχης και όχι του forum. Η Λέσχη έχει ανάγκη προβολής και στήριξης περισσότερο από το φόρουμ. 2. Σκέφτομαι για κάτι το οποίο θα είναι 24 ή 36 σελίδες και ασπρόμαυρο, Α5 μεγέθους. 3. Η λογική δεν θα είναι μαζεύουμε 5-6 δημιουργούς να κάνει ο καθένας 2-3 σελίδες. Συνήθως αυτά παράγουν άνισα αποτελέσματα. Σκέφτομαι το πολύ 2 δημιουργοί. Λογικά οι ιστορίες των δημιουργών θα είναι ξεχωριστές, σκέφτομαι βέβαια και τη λογική του flashback. Δεν μου αρέσει η λογική η ίδια ιστορία (χρονικά, εννοιολογικά) να χωρίζεται σε δύο δημιουργούς, καταλήγεις να διχάζεις το κοινό. 4. Το κόστος για όλο αυτό θα είναι γύρω στα €200 με €300. Η λογική είναι να καλύψει το κόστος εκτύπωσης η Λέσχη, να δωθούν τα αντίτυπα στους δημιουργούς, τα πρώτα έσοδα να επιστρέψουν στην Λέσχη για να καλύψουν το κόστος της, και τα υπόλοιπα έσοδα θα τα κρατάνε οι δημιουργοί. Με λίγα λόγια, αυτή δεν θα είναι μια από τις προσπάθειες που κάνουμε για την Λέσχη οι οποίες συνοδεύονται από άμεσο χρηματικό ώφελος, αλλά θα εμπίπτει στα πλαίσια προώθησης της Λέσχης αλλά και επιτέλεσης του πολιτιστικού της έργου. 5. Θεματολογία δεν έχω ακόμα αποφασίσει. Σίγουρα θέλω να είναι θεματικό, με την έννοια ότι το σκέφτομαι να έχει μια κοινή θεματολογία όλο το φανζίν, αλλά ποια θα είναι αυτή δεν ξέρω ακόμα. 2 πράγματα μου έχουν περάσει από το μυαλό. Το ένα είναι το χιούμορ και το άλλο είναι το crime. Ευρύτατες κατηγορίες και οι δύο και μπορούν να οδηγήσουν όπου θέλουμε. 6. Η ευρύτερη λογική είναι να παράξουμε έργο, κάτι που έχει να κάνει η Λέσχη καιρό. Με αυτόν τον τρόπο ελπίζω να φέρουμε μερικούς δημιουργούς κοντά στη Λέσχη, να φέρουμε λίγο κοινό κοντά στη Λέσχη, να ανοίξουμε τη Λέσχη προς τα έξω, να φέρουμε νεαρό κόσμο στη Λέσχη. Εύχομαι σε πολύ και δημιουργική κουβέντα.
  4. Η Λέσχη Φίλων Κόμικς λειτουργεί εδώ και χρόνια, την μοναδική στην Ελλάδα δωρεάν προς το κοινό, βιβλιοθήκη αυτοεκδόσεων (fanzine) κόμικς από Έλληνες δημιουργούς. Έχουμε την χαρά και την τιμή, να διαβάζουμε τις πρώτες δουλειές σχεδιαστών και συγγραφέων, οι οποίοι στην πορεία έχουν καταξιωθεί και αναγνωριστεί από όλη την κομιξόφιλη κοινότητα. Πολλοί επισκέπτες της Λέσχης, έχουν γνωρίσει επιτυχημένους Έλληνες δημιουργούς μέσα από τη βιβλιοθήκη μας και στην συνέχεια τους αναζητούν στα γνωστά φεστιβάλ για να αγοράσουν τα κόμικς τους. Στη Λέσχη πιστεύουμε ότι το παρόν και το μέλλον της Ελληνικής σκηνής είναι οι ίδιοι οι δημιουργοί. Για αυτό το λόγο αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε ένα Πωλητήριο Αυτοεκδόσεων, ανοιχτό σε όλους ανεξαιρέτως τους δημιουργούς αυτοεκδόσεων. Θα δημιουργήσουμε ένα μόνιμο εκθετήριο/πωλητήριο, στο οποίο, όσοι το επιθυμούν, θα τοποθετούν τις δουλειές τους, θα τις τιμολογούν οι ίδιοι και η Λέσχη θα αναλαμβάνει να εισπράττει το αντίτιμο των πωλήσεων. Ανα πάσα στιγμή που το επιθυμούν, οι δημιουργοί θα μπορούν να περνάνε από τη Λέσχη και να εισπράττουν το αντίτιμο όσων αντιτύπων τους έχουν πωληθεί. Η Λέσχη θα κρατάει μόνο ένα συμβολικό ποσό από κάθε πώληση το οποίο θα διατίθεται αποκλειστικά για την συντήρηση της. Με αφορμή το πρώτο φεστιβάλ αυτοεκδόσεων της Λέσχης Φίλων Κόμικς (Comic-ZineWeekend), το οποίο θα πραγματοποιηθεί το Σαββατοκύριακο 1 και 2 Ιουλίου στην έδρα της Λέσχης θα εγκαινιάσουμε την λειτουργία του πωλητηρίου. Ήδη πολλοί συμμετέχοντες του Comic-Zine έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους. Προσκαλούμε και τους δημιουργούς, οι οποίοι δεν θα συμμετάσχουν στο Comic-Zine, να περάσουν από τη Λέσχη είτε κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ είτε κάποια άλλη φορά και να μας αφήσουν τα τεύχη τους. Το Πωλητήριο Αυτοεκδόσεων θα αποτελέσει την πρώτη προσπάθεια της Λέσχης Φίλων Κόμικς για να φέρει τους δημιουργούς σε επαφή με το κοινό τους. Θα ακολουθήσουν και άλλες δράσεις για τις οποίες θα ενημερώνεστε από το lefik.gr, από το greekcomics.gr αλλά και από τη σελίδα της Λέσχης στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram.
  5. leonidio

    THE LAST DRIVE…and other stories

    Αυτή η πρόσφατη έκδοση αποτελεί κάτι σαν συλλογή ιστοριών του Κώστα Φραγκιαδάκη, που δεν μπόρεσαν να εκδοθούν αλλού ή δημοσιεύτηκαν σε διάφορες νθολογίες και σε εκθέσεις κόμικς. Περιλαμβάνει 4 ιστορίες από 4 σελίδες και πάνω, από τις οποίες ξεχωρίζει κατά τη γνώμη μου, αυτή που δίνει και τον τίτλο σε αυτή την έκδοση, χιουμοριστικά στριπάκια, που σχετίζονται με την εργασιακή καθημερινότητα του δημιουργού στην κανονική του εργασία, αλλά και διάφορα σχέδια και pinup. Σίγουρα δεν πρόκειται για μια έκδοση που θα σας μείνει αξέχαστη, αλλά οπωσδήποτε αποτελεί και μια ακόμα αξιοπρεπή προσθήκη στην εργογραφία του γνωστού σχεδιαστή. Αφιέρωμα στον Κώστα Φραγκιαδάκη.
  6. «Brazil», «Ανοιχτή πόλη», «Rollin Under», «Εντροπία», «Σκιές του Β23», «Βρωμιά», «Τερηδόνα», «Fractal Press» και «Carousel». Αν σας λένε κάτι οι παραπάνω λέξεις, τότε ανήκετε στη γενιά της άνθισης των ελληνικών φανζίν, μικρών αυτοσχέδιων εκδόσεων που τη δεκαετία του '80 αποτέλεσαν το κυριότερο μέσο προώθησης μουσικών και άλλων underground καλλιτεχνικών ρευμάτων και κινημάτων. Μικρές εκδόσεις συλλέγουν οι Π. Θεοφιλάτου και Τ. Παπαϊωάννου, ενώ στη βιβλιοθήκη υπάρχει και κουμπαράς για δωρεές Από τη σύνθεση των λέξεων «fan» (= οπαδός) και «zine» (κατάληξη του magazine = περιοδικό), τα πρώτα φανζίν ξεπήδησαν μέσα από τα κινήματα του '68, κυρίως ως αυτόνομα και αυτοσχέδια μουσικά έντυπα που καταπιάνονται και με πολιτικοκοινωνικά ζητήματα. Με την τεχνική του cut and paste, που έχει τις ρίζες της στα κολλάζ των ντανταϊστών, κομμένα κείμενα και εικόνες από διαφορετικές πηγές συνυπάρχουν σε μια μη κερδοσκοπική, προσωπική συνήθως έκδοση στην οποία αναπτύσσονται ποικίλες θεματικές από τη μουσική, τα εικαστικά και τον κινηματογράφο, την ποίηση και τα κόμικς ως το ποδόσφαιρο, την πολιτική, την ελεύθερη έκφραση, τη σεξουαλικότητα. Σήμερα, παρά την απόλυτη κυριαρχία του Ιντερνετ, το φανζίν επιστρέφει δυναμικά ως ένα αυθεντικό μέσο αυτοέκφρασης στην εποχή της πολιτιστικής ισοπέδωσης και ως αντίλογος στη μαζική κουλτούρα. Η μεγάλη συμμετοχή DIY (Do it your self), αυτοεκδόσεων στο Comicdom, το μεγάλο ενδιαφέρον γύρω από το «ψηφιακό σπίτι» των ελληνικών φανζίν fanzines.gr που διοργάνωσε και το zinefest, αλλά και η δημιουργία της πρώτης βιβλιοθήκης ανεξάρτητων ελληνικών και ξένων αυτοεκδόσεων που άνοιξε στη Στοά Εμπορίου του «Zine Bibliotheque» αποδεικνύουν πως η φωτοτυπία και η κόλλα επέστρεψαν για τα καλά. «Ασχολούμαστε τόσο πολύ με τον υπολογιστή, το Ιντερνετ, τα κοινωνικά δίκτυα που η επιστροφή μας (σε μικρές δόσεις) σε κάτι αναλογικό και υλικό αποτελεί ανάγκη μας» λένε η Παναγιώτα Θεοφιλάτου και ο Τάκης Παπαϊωάννου που έχουν αυτήν τη στιγμή στα ράφια τους εκατοντάδες τίτλους σπάνιων και περίτεχνων φανζίν στη μεγαλύτερη συλλογή που υπάρχει στην Ελλάδα (ανάμεσά τους και ένα φανζίν της Σοφίας Κόπολα): «Η συλλογή χωρίζεται 50-50 σε ελληνικά φανζίν και φανζίν από εξωτερικό. Τα αγοράζουμε από όπου βρούμε (από ταξίδια σε ξένες χώρες, online κ.ά.) ή μας τα στέλνουν, αφού έχουμε κάνει ανοικτό κάλεσμα ότι μαζεύουμε φανζίν για τη βιβλιοθήκη. Ψηφιακό αρχείο Η βιβλιοθήκη δεν πουλάει φανζίν, αλλά αν κάποιος μπει στο site μας, κρατάμε ψηφιακό αρχείο εκεί (η καταγραφή του γίνεται παράλληλα με τη λειτουργία της βιβλιοθήκης, είναι work-in-progress) και αναγράφουμε τους δημιουργούς και τα sites τους, οπότε η αναζήτηση ενός φανζίν είναι μετά εύκολη διαδικασία (αν δεν έχει εξαντληθεί ήδη). Μερικά από τα πιο σπάνιά μας είναι το 13ο τεύχος του ''Ελα έλα έλα έλα ώπα!'' από την Ιαπωνία, ο ''Πεοκέφαλος Ιππος'' του Μιχάλη Διαλυνά, ένα φανζίν με αποδόμηση του Σνούπι από τον Ken Kagami και τις εκδόσεις Nieves κ.ά.». Το παράξενο μαγαζάκι του Athens Zine Bibliotheque βρίσκεται μέσα στη στοά Εμπορίου και «βγάζει μάτι» από τα χρώματα και τα μοτίβα που κυριαρχούν στον χώρο του. Τις μέρες και ώρες που η βιβλιοθήκη είναι ανοικτή την επισκέπτεται πολύς κόσμος. Κάποιοι περνάνε μία αναγνωριστική βόλτα για να δουν από κοντά τι είναι τα φανζίνς, κάποιοι άλλοι έρχονται για να διαβάσουν - και μπορεί και να κάτσουν και ώρες. «Επίσης έρχεται και αρκετός κόσμος για να μας αφήσει το φανζίν του κυρίως από Αθήνα, αλλά μας έχουν στείλει και φανζίν από επαρχία»... Ενας από αυτούς ο Νίκος Τρευλόπουλος / vT4d, δημιουργός των αυτοεκδόσεων paspartout με έδρα τη Μυτιλήνη, έφερε στη βιβλιοθήκη των φανζίν τις δικές του εκδόσεις «Ενας Αδέξιος Τεχνίτης», με κείμενα και ποιήματα του ποιητή Γιάννη Μαράκη, οι «Λιμπερτίνοι» με κείμενα και ποιήματα του Πάνου Θ. Γιαννιώτη και την «Πίεση Καμπίνας» με σχέδια, κολλάζ και φωτογραφίες. «Την εποχή όλα είναι ντίτζιταλ και τα βρίσκεις ονλάιν με το πάτημα ενός κουμπιού, το χειροποίητο και το χειροπιαστό είναι αυτό που απουσιάζει. Με τόση πληροφορία που δεν μπορούμε ούτε καν να συγκρατήσουμε τα μισά από τα οποία ''καταναλώνουμε'', το να έχεις στο χέρι σου μια ολοκληρωμένη δουλειά ενός καλλιτέχνη, είναι κάτι άμεσο, οικείο, κάτι που θα μπορείς να μοιραστείς αλλά και κάτι το οποίο σίγουρα θα σου μείνει και δεν θα ξεχαστεί σε κάποιο σκληρό δίσκο ή κάποιο σάιτ το οποίο ξέχασες» μας λέει ο Νίκος για την αναβίωση των αυτοεκδόσεων, που «ξεπερνώντας τον μουσειακό και αρχειακό χαρακτήρα της, στοχεύει και στην καταγραφή μιας κατάστασης με τρόπο χειροποίητο, με περιθώρια λαθών και αποκλίσεων από την ψηφιακή αρτιότητα. Αρκετά από αυτά είναι τόσο προσεγμένα που θα μπορούσες να ισχυριστείς ότι λειτουργούν και ως ένα πορτφόλιο ενός καλλιτέχνη» συμπληρώνει. «Επειδή το μέσο από μόνο του είναι πολύ περιοριστικό, όσον αφορά το τιράζ (από 2 μέχρι 1.000 τεμάχια το πολύ), δεν μπορεί να παίξει κάποιον ρόλο πιο ουσιαστικό στη διάδοση των τεχνών, πόσω μάλλον όταν έχει να ''ανταγωνιστεί'' το Ιντερνέτ. Είναι λες και κάποιος συλλαμβάνει μία στιγμή όπως θα έκανε και με μία φωτογραφία, απλά αντί για φωτογραφία δημιουργεί ένα ολιγοσέλιδο έντυπο», λένε η Παναγιώτα και ο Τάκης. Εκτός από τους τίτλους στη βιβλιοθήκη, στο Zine Bibliotheque υπάρχουν και πολλές ανεξάρτητες εκδόσεις μικρού τιράζ, βιβλία για την ιστορία του μέσου και για το πώς να φτιάξεις το δικό σου φανζίν, ένα μεγάλο αρχείο περιοδικών τέχνης, κι ένα workspace όπου θα μπορεί ο καθένας να φτιάξει το δικό του φανζίν. «Στα εργαστήρια που κάνουμε, ο κόσμος που τα παρακολουθεί ενημερώνεται σχετικά με το τι είναι τα φανζίν, καθώς για τη διαδικασία παραγωγή τους. Στη συνέχεια οι συμμετέχοντες είτε φτιάχνουν το δικό τους είτε όλοι μαζί ένα ομαδικό, ανάλογα με το θέμα του εργαστηρίου. Σε κάθε μας εργαστήριο κοιτάμε να έχουμε διαφορετικό θέμα και προσκεκλημένους εισηγητές». Επειδή ο κόσμος φαίνεται να έχει αγαπήσει τη Βιβλιοθήκη των φανζίν, επιθυμία των δημιουργών τους είναι να συνεχίσει η λειτουργία της βιβλιοθήκης και σε κάποιο άλλο μέρος. Και το σχετικό link...
  7. Το πρώτο μέρος του 21σέλιδου αφιερώματος του Γκρέκα για την Ελληνική φανζινική σκηνή, στον απόηχο του CCA '14: >>> Φανζινονέα <<< >>> 2ο μέρος <<<
  8. Το Optic Nerve ξεκινησε το 1991 σαν μικρες ιστοριες σε μορφη κομικ που ο Adrian Tomine οντας μοναχικος τυπος δημιουργουσε τις μοναχικες ωρες του ενω ηταν φοιτητης. Αρχικα δεν προοριζονταν για κανενα αλλο εκτος απο τον ιδιο, οταν ομως τις ειδε ο αδερφος του οι θετικες του αντιδρασεις και το καλο feedback τον επεισαν να εκδοσει τις ιστοριες αυτες. Αρχικα η εκδοση ηταν απλες κολλες Α4 δεμενες με συρραπτικο και ειχε ο ιδιος αναλαβει την προωθηση τους σε τοπικα κομικσαδικα αλλα και σε εκδοτικες χωρις ομως επιτυχια. Αν και στην αρχη δεν ειχε ιδιαιτερη ανταποκριση, σιγα σιγα το κομικ απεκτεισε κοινο ενω παραλληλα ο Tomine βελτιωνονταν τοσο στο σχεδιο οσο και στην εξιστορηση. Το 1995 η εκδοτικη Drawn And Quaterly εβγαλε και τις 32 ιστοριες που δημιουργησε ο Tomine υπο τον τιτλο Optic Nerve. Οι ιστοριες αφορουν αληθινα περιστατικα που εζησε ο δημιουργος, ονειρα του ( οπως ο Ζογκραφ στο Χαιρετισματα Απο την Σερβια ) αλλα και φανταστικες ιστοριες, στις περισσοτερες απο τις οποιες πρωταγωνιστρια ηταν η Amy, εμπνευσμενη απο μια μοναχικη γυναικα που συχναζε συχνα σε ενα βιβλιοπωλειο. Δοσμενες με χιουμορ και αληθοφανεις πρωταγωνιστες οι ιστοριες αυτες κερδιζουν τις εντυπωσεις. Στην αρχη μπορει να φαινονται πολυ πρωτολειες και το σχεδιο προχειρο και βρωμικο οπως εχουμε συνηθισει σε αποτυχημενα φανζινακια ομως δεν ειναι το ιδιο. Προχωροντας γινεται ολο και καλυτερο, Οι περιπου 100 σελιδες του βιβλιου κυλανε νερο και ουτε που θα καταλαβετε ποτε θα φτασετε στο τελος. Προτεινεται. kwtsoκλιμακα 8/10 Ακομα απο τον Tomine : Summer Blonde SLEEPWALK AND OTHER STORIES
  9. Αρθράκι εποχής με αρκετες πληροφορίες και στοιχεία έκδοσης για ανεξάρτητες προσπάθειες, fanzines και λοιπά που μαζεύει ο melandros.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.