Αναζήτηση στην Κοινότητα

Κάπου στο 1976-1978, όταν ήμουν 4-6 χρονών, διάφορες ημέρες, έμενα στο σπίτι της γιαγιάς μου, προφανώς ενόσω δούλευαν οι γονείς μου. Ένα ημιυπόγειο στη Φυλής. Μια στιγμή που μου έχει εντυπωθεί έντονα είναι τα μεσημέρια, νομίζω στις 15:00, αφού είχαν τελειώσει οι ραδιοφωνικές ειδήσεις των 14:30, και ξεκίναγαν οι αναζητήσεις του Ερυθρού Σταυρού και τα δρομολόγια των πλοίων. Εκεί άκουγα ονόματα μυθικά, ονόματα περίεργα, ονόματα ξενικά. Ονόματα που ήταν τόσο προφανές πως δεν συσχετίζονταν με τη γλώσσα που μιλούσα. Σίφνος, Σέριφος, Κύθνος, Σίκινος κ.ο.κ. Πάντα μου προξενούσαν μαγικά όνειρα. Δυστυχώς, επειδή ουδέν καλόν αμιγές κακού και τούμπαλιν, όταν έφτασα στην ηλικία που θα μπορούσα να τα εξερευνήσω μόνος μου, εκείνη τη στιγμή δεν ήμουν πλέον στη χώρα και τα ανακάλυψε ταυτόχρονα το υπόλοιπο σύμπαν. Τα χρόνια πέρασαν και κάποτε έμαθα ότι καλώς μου φαίνονταν πολλά από αυτά τα ονόματα ξενικά. Δεν είναι τοπωνύμια που έδωσε το Ινδοευρωπαϊκό φύλο που ήρθε στην άκρη της χερσόνησσου του Αίμου κάπου στα τέλη της 3ης χιλιετίας πΧ. Είναι τα τοπωνύμια που βρήκαν και κράτησαν Ποιος ήταν σε αυτό το χώρο πριν τους Έλληνες? Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά τους? Τι γλώσσα μίλαγαν? Πως τους έλεγαν? Ενδιαφέροντα (ΙΜΗΟ) ερωτήματα. Δεν έχω εντρυφήσει σε αυτό το σημείο της Ελληνικής ιστορίας. Δεν τις ξέρω τις απαντήσεις. Είμαι τρομερά ημιμαθής Καταλαβαίνω όμως πως δεν είναι και προφανείς οι απαντήσεις. Είναι πράγματα που συνέχεια διερευνούνται και συνέχεια νέες ανακαλύψεις οδηγούν σε νέες θεωρίες και σε μια καλύτερη κατανόηση των πραγμάτων. Κάποιοι Αρχαίοι Έλληνες τους αποκαλούσαν Πελασγούς. Κάποιοι άλλοι όμως διατείνονταν πως οι Πελασγοί ήταν Έλληνες Υπήρχαν ακόμα Πελασγοί στους ιστορικούς χρόνους, που κατοικούσαν σε συγκεκριμένες περιοχές. Μίλαγαν όμως Ελληνικά? Μίλαγαν "βαρβαρικά"? Μπερδεμένες οι πληροφορίες απ'ότι καταλαβαίνω Στη Λήμνο, για παράδειγμα, ξέρουμε ότι την κατέκτησε κάπου το 510πΧ ο Μιλτιάδης (ο γνωστός) και έδιωξε τους Πελασγούς που την κατοικούσαν1. Εκεί έχουμε βρει και την Στήλη των Καμινίων2 με ένα κείμενο γραμμένο με Ελληνικούς χαρακτήρες αλλά σε μια γλώσσα που μοιάζει με Ετρουσκικά. Συνδέονται οι Πελασγοί με τους Ετρούσκους? Είναι ένα τυχαίο γεγονός? Δεν την ξέρω την απάντηση και από τα όσα διαβάζω δε νομίζω ότι συμφωνούν και οι ειδήμονες σε μια απάντηση Όπως είναι προφανές, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι προσπαθούν να ξεδιαλύνουν ποιες από τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες είναι "δικές τους", Ινδοευρωπαϊκές, ποιες τις δανείστηκαν από τους γείτονες τους και ποιες βρήκαν στον Ελλαδικό χώρο όταν έφτασαν. Ακόμα όμως και αυτές που βρήκαν, δεν είναι απαραίτητα λέξεις των Προελλήνων. Κάποιες τις δανείστηκαν οι Προέλληνες από τους τότε γείτονές τους. O Robert Beekes ήταν ένας Ολλανδός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Leiden εξειδικευμένος στην ΙνδοΕυρωπαϊκή γλώσσα3. Το βιβλίο του Comparative Indo-European Linguistics: An Introduction είναι ένα από τα βασικά συγγράμματα στην ανάλυση των ΙνδοΕυρωπαϊκών γλωσσών, τη συγκριτική μελέτη μεταξύ των, την ανάλυση των αλλαγών μεταξύ των και της προσπάθειας αναδημιουργίας της αρχικής γλώσσας. Ένα άλλο βιβλίο που έγραψε ήταν το Pre-Greek: Phonology, Morphology, Lexicon, όπου προσπαθεί να ανακαλύψει ποιες ήταν οι λέξεις που βρήκαν οι Έλληνες όταν ήρθαν εδώ Μην θεωρήσετε θέσφατο το ότι θα δείτε. Είναι ένας επιστημονικός κλάδος που συνέχεια εξελίσσεται. Η λέξη που χθες θεωρούσαμε πως ήταν Ινδοευρωπαϊκή, σήμερα άνετα μπορεί η μελέτη να δείξει πως δεν είναι. Όπως σε κάθε κλάδο, έτσι και εδώ δεν συμφωνούν οι ειδήμονες στα πάντα μεταξύ τους. Προσωπικά, από τα όσα έχω διαβάσει, καταλαβαίνω τα εξής. 1. νθ μέσα στη λέξη? Προελληνική 2. σσ/ττ μέσα στη λέξη? Προελληνική 3. δεν το είχαν στον τόπο τους και το βρήκαν εδώ? Προελληνική. (αν και αυτό εδώ είναι συμπέρασμα και όχι αποδεικτικό στοιχείο ) μάνι μάνι μπορείτε να οραματιστείτε πως θα δείτε πράγματα που έχουν σχέση με τη θάλασσα, πράγματα που έχουν σχέση με το λάδι, πράγματα που έχουν σχέση με το αμπέλι Οι άνθρωποι,κατά πάσα πιθανότητα, ήρθαν από κάποιες απέραντες στέπες όπου κυριαρχούσε ο μεγάλος επουράνιος πατέρας Θα τις αντιγράψω όπως τις βρίσκω μέσα σε αυτές τις 195 σελίδες. Ο Beekes τις καταγράφει κατά είδος. Ξεκινάει με τη φύση και τα φυσικά φαινόμενα, μετά έχει τα ορυκτά, μετά την πανίδα κ.ο.κ. Δεν θα τις αντιγράψω όλες, αλλά θα σταχυολογήσω μόνο όσες φαίνονται ενδιαφέρουσες (κυρίως όσες έχουν επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας και αντιλήφθηκα ότι έχουν επιβιώσει ). Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι κάποιες θα σας ξαφνιάσουν όταν διαπιστώσετε πως τις χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες, διότι η μορφολογία τους και οι ήχοι που έχουν, δεν είναι πράγματα που συναντάμε στα Ελληνικά. λχ Ιβίσκος Φύση και φυσικά φαινόμενα αστεροπή (αστραπή) βάραθρον βυθός γη δρόσος Ευρίπος θάλασσα Ίδη ίρις καιάδας κολοφών κρύσταλλος νήσος πέτρα σάλος σάμος (λόφος, εξ'ου Σάμος, Σάμη) σπήλαιον στραγξ (squeezed out drop, εξ΄ου στραγγίζω) φάραγξ Ορυκτά άνθραξ κασσίτερος μέταλλον μίλτος (η μίλτος. το ορυκτό αιματίτης που παράγει κόκκινο χρώμα. εξ'ου και το Μιλτιάδης) μύδρος πέλλα (λίθος. από εδώ μπορεί να βγαίνει και το τοπωνύμιο) σήραγξ σκύρος (εξ'ου σκυρόδεμα ) τοπάζιον ύαλος χέραδος (εξ'ου χαράδρα) ψίμυθος Χλωρίδα ακακία αχράς (άγρια αχλαδιά) δάφνη ελαία θάμνος κόμαρος κυπάρισσος κώνος (το κουκουνάρι) μύρτος πτελέα (φτελιά) ρητίνη σφένδαμος αμυγδάλη άρακος (αρακάς) ασφάραγος (σπαραγγι) ερέβινθος (ρεβύθι) κάρυον (καρύδι) κέλυφος κολοκύνθη κύαμος κυδώνια λάπαθον (άλλως αγριοσέσκλο) σύκον τεύτλον άνηθον δίκταμνον ελλέβορος θρυαλλίς κορίαννον (κορίανδρος) κώνειον μίνθη (μέντα) σίλφιον σινάπι στρυχνον (εξ'ου στρυχνίνη) φάρμακον φλόμος (εξ'ου φλομώνω) ασφόδελος αψίνθιον ιβίσκος κισσός κλων (εξ'ου κλωνάρι) μαλάχη (μολόχα) νάρθηξ νάρκισσος σχοίνος υάκινθος ίσκαι (ίσκα) μύκης (μύκητας) Πανίδα ασπάλαξ κνώδαλον φάλλαινα γυψ κόλυμβος (είδος πουλιού. από αυτά που ζούνε σε υδρότοπους και τα λένε βουτηχτάρια. εξ'ου κολυμβάω) πελεκάν πέρδιξ ράμφος χελιδών βάτραχος σαύρα φρύνη γάδος έγχελυς (χέλι) κυπρίνος σμαρίς (μαρίδα) σπάρος συαγρίς αστακός κάβουρος καρκίνος κόχλος (εξ'ου κοχλιός) όστρακον ακρίς κάνθαρος κηφήν κώνωψ σκορπίος Γεωργία άχυρα λέκιθος μέδιμνος στάχυς ασταφίς κάμαξ (ένα κομμάτι που ξύλου για να στηρίζει το αμπέλι. εξ'ου καμάκι) σταφυλή Φαγητό τάριχος (ψάρι ή κρέας που έχει συντηρηθεί με πάστωμα, κάπνισμα ή αποξήρανση. εξ'ου ταριχεύω) Άνθρωπος αστράγαλος βλέννα βρόγχος γναθμός (γνάθος) δάκτυλος ισχίον κορυφή λαιμός λάρυγξ μαστός μασχάλη μήνιγξ μύσταξ οσφύς οφθαλμός πόσθη πρυμνός ράχις σιαγών σφόνδυλος φαλακρός φαλλός φάρυγξ (... λες και βρήκαν τον άνθρωπο σε αυτό τον τόπο ) βράγχος δίψα κιρσός λέμφος λήθαργος μώλωψ φλύκταινα Ρούχα και κοσμήματα αρβύλη σάνδαλον τήβεννα χλαίνα (χλαμύδα) Εξοπλισμός και εργαλεία κουζίνας τάπης (τάπητας) θύλακος κιβωτός κυψέλη λάρναξ λήκυθος μάρσιππος πίθος (πιθάρι) κύπελλον λεκάνη φιάλη άτρακτος δίκελλα μάστιξ μάχαιρα σκέπαρνος φάτνη δίκτυον σαγήνη (μεγάλο δίχτυ ψαρέματος, εξ'ου σαγηνεύω) θώραξ ξίφος πέλεκυς πλάστιγξ τόξον χαλινός (χαλινάρι) άμαξα βρόχος κανών κόλλυβος (οποιοδήποτε νόμισμα μικρής αξίας, εξ'ου κόλλυβα) μάγγανον μηχανή μοχλός οβελός πάσσαλος πίναξ πλέθρον πόρπη ράβδος σφενδόνη σφραγίς φάκελος φάλαγξ Κατασκευές αίθουσα βαλανείον εστία εσχάρα θάλαμος θησαυρός θόλος καλύβη κιγκλίς λαβύρινθος μέγαρον μέλαθρον πάγασα (θύρα, εξ'ου το τοπωνύμιο στη Θεσσαλία που έδωσε το όνομα στον κόλπο) πλίνθος πύργος τύμβος γέφυρα λαύρα (στενός δρόμος -> Λαύρειον) ψαλίς Κοινωνία άναξ άνθρωπος βασιλεύς θέμις θεράπων μαστροπός πρύτανις σπατάλη τύραννος λάφυρα όμιλος πόλεμος στίφος κήρυξ κόλαξ μάρτυς φύλαξ Πολιτισμός άμιλλα βαλβίς κάλπη κόλαφος κολοσσός ίαμβος κιθάρα κώδων λύρα σάλπιγξ σύριγξ τύμπανον φόρμιγξ διθύραμβος θίασος θρίαμβος Άρπυια ήρως κορύβαντες νύμφη σάτυρος Σφίγξ ψυχή Επίθετα ακραιφνής βάναυσος βδελυρός καθαρός κολοβός μάκαρ μακεδνός (ψηλός, λεπτός, για δέντρα. εξ'ου Μακεδόνες) μαλθακός μικρός νωχελής σαθρός σαλός (εξ'ου σαλεύω) στρεβλός στρογγύλος φαύλος Αφηρημένες εκφράσεις απάτη βλάβη θάμβος θαύμα θέα θόρυβος κίνδυνος μόχθος σπάνις Ρήματα δέφω (μαλακώνω με το χέρι. το ρήμα που χρησιμοποιούσαν για "αυνανίζομαι") θάλπω (ζεσταίνω) καλύπτω καχλάζω (to splash, bubble. εξ'ου κοχλάζω) κυβερνάω κυβιστάω κυλίνδω (γυρνάω, εξ'ου κύλινδρος) κύπτω (εξ'ου επίκυψη. δεν ξέρω άμα και το σκύβω βγαίνει από εκεί) λέπω/λεπτός/λεπτύνω μισέω (μισώ) ραίνω ρέμβομαι/ρόμβος σιωπάω σκαρδαμύσσω (to blink, twinkle. εξ'ου ασκαρδαμυκτί) στρέφω σφίγγω τρέφω τρώγω φληναφάω (to babble. εξ'ου φληναφήματα) χαράσσω ψεύδομαι ψιθυρίζω Επιρρήματα αίφνης εξαπίνης Ήχοι και επιφωνήματα βόμβος δούπος (dull heavy sound, γδούπος) κτύπος (Stong noise, cracking, stamping) Ονόματα θεών, επίθετα θεών, μυθολογικοί χαρακτήρες Αθήνη (Αθηνά) Απόλλων Άρης Αριάδνη Άρτεμις Ασκληπιός Άτλας Αχιλλεύς Διόνυσος Ειλείθυια Εκάτη Ερινύς Εριχθόνιος Ερμής Ήρα Ήφαιστος Ιαπετός Κάβειροι Κάδμος Κέρκωπες Οδυσσεύς Τοπωνύμια και ονόματα εθνών Αιθίοπες Αττικός/Ατθίς Δαναοί Ηλύσιον Θεσσαλία Κέως (Κέα) Λήμνος Όθρυς Όλυμπος Παρνασσός Φαιστός Φοίνικες Ωκεανός (εδώ σίγουρα του ξέφυγαν πολλά. Κόρινθος. Τίρυνθα, Όλυνθος και οτιδήποτε με νθ. Λυκαβηττός, Υμηττός και οτιδήποτε με ττ/σσ) ========= Φαντάζομαι πως πήρατε μια καλή γεύση Δεν είναι πλήρης. Προελληνική είναι και η λέξη νήσσος λχ. Τα 2 σσ αλλά και το ότι δεν υπάρχουν νησιά στη στέππα Έφτασαν εδώ, τα είδαν, ρώτησαν τι είναι, τους είπαν και έδεσε το γλυκό. Δεν είναι ούτε χωρίς πράγματα για τα οποία άλλοι διαφωνούν. Για τον Αχιλλέα λχ έχω διαβάσει ότι συσχετίζεται με τα νερά. Είναι αυτό το "αχ" εκεί μέσα. Όπως σε Αχέροντα, Αχελώο, Ίναχο. Είναι η Ινδοευρωπαική ρίζα για το νερό, στη μορφή που ξέμεινε σε εμάς και η οποία στους Ρωμαίους έγινε aqua. Δεν αντέγραψα ούτε όλες τις λέξεις. Υπήρχε λχ μια μεγάλη ποικιλία λέξεων γύρω από το αμπέλι. Αυτές οι λέξεις όμως δεν έχουν φτάσει σε εμάς. Πρόσθετο-ξεκάρφωτο. Το 1868 ο Γερμανός γλωσσολόγος August Schleicher έγραψε ένα μικρό μύθο/παραμύθι/ιστορία όπου προσπαθούσε να δείξει το πως μάλλον ακούγονταν η αρχική ΙνδοΕυρωπαϊκή γλώσσα. Η συγκεκριμένη ιστορία είναι γνωστή ως Schleicher's fable wiki Avis akvāsas ka. Avis, jasmin varnā na ā ast, dadarka akvams, tam, vāgham garum vaghantam, tam, bhāram magham, tam, manum āku bharantam. Avis akvabhjams ā vavakat: kard aghnutai mai vidanti manum akvams agantam. Akvāsas ā vavakant: krudhi avai, kard aghnutai vividvant-svas: manus patis varnām avisāms karnauti svabhjam gharmam vastram avibhjams ka varnā na asti. Tat kukruvants avis agram ā bhugat Μετάφραση στα Αγγλικά The Sheep and the Horses [On a hill,] a sheep that had no wool saw horses, one of them pulling a heavy wagon, one carrying a big load, and one carrying a man quickly. The sheep said to the horses: "My heart pains me, seeing a man driving horses." The horses said: "Listen, sheep, our hearts pain us when we see this: a man, the master, makes the wool of the sheep into a warm garment for himself. And the sheep has no wool." Having heard this, the sheep fled into the plain Μέσα στα χρόνια άλλοι γλωσσολόγοι την έχουν "ξαναγράψει" σύμφωνα με τα όσα προτάσσουν τα πιο σύγχρονα ευρήματα/μελέτες. Παραθέτω μια του 2013, πλην όμως σε φωτογραφία, αφού ο η/υ στο σπίτι είναι κομματάκι παλιός και δεν μπορεί να αναγνωρίσει όλους τους χαρακτήρες που υπάρχουν για να αποδώσουν διαφορετικούς ήχους Άμα θέλετε να ακούσετε μια εκδοχή Τη μόνο που "αναγνωρίζω" είναι το equus ή πως διάολο το προφέρουν, που είναι το ίππος. Απλώς εμείς κάναμε π το κ Να σημειώσω ότι στη ταινία Prometheus του Ridley Scott, ο Fassbender (το ανδροειδές) απαγγέλλει τον μύθο κάνοντας μια εξάσκηση για την επερχόμενη συνάντηση με τους Engineers. Ας γυρίσουμε λοιπόν στις ρίζες μας και ας πετάξουμε από το λεξιλόγιο μας όλες αυτές τις λέξεις που έφεραν αυτοί οι Ινδοευρωπαίοι εισβολείς!