Αναζήτηση στην Κοινότητα

Με αφορμή την έκθεση «Και διηγώντας τα να γελάς» του γελοιογράφου της «Καθημερινής» Δημήτρη Χατζόπουλου στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη, ο Ανδρέας Πετρουλάκης γράφει για τον συνάδελφό του. Έργο του Δημήτρη Χαντζόπουλου ζωγραφισμένο αποκλειστικά για το σημερινό εξώφυλλο της Athens Voice Ο Δημήτρης Χαντζόπουλος ανήκει στην κατηγορία «σταυρόλεξο για πολύ απαιτητικούς». Ίσως ο πιο δύσκολος από όλους μας, εννοώ είναι ο γελοιογράφος που απαιτεί τη μεγαλύτερη εγρήγορση και συμμετοχή του αναγνώστη στα σκίτσα του. Αν τον ρωτήσεις σου λέει ότι δεν πρέπει να υποτιμάμε τον αναγνώστη, ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε το κριτήριο και την παιδεία του. Για αυτό ο ίδιος παίρνει καθημερινά ρίσκα. Η γελοιογραφία από τη φύση της έχει ούτως ή άλλως θεμελιώδες συστατικό το ρίσκο – η διαρκής αναζήτηση της πρωτοτυπίας και του χιούμορ εμπεριέχει πάντα το ρίσκο να βρεθούν τα ανθρωπάκια σου στο κενό. Αλλά εκείνος αυτή την επισφάλεια την πολλαπλασιάζει διότι θεωρεί εκ προοιμίου ότι ο αναγνώστης του έχει γερές γνώσεις εγκυκλοπαιδικές, εικαστικών τεχνών, σινεμά, ιστορίας κ.λ.π. και μπορεί να συνομιλήσει μαζί του με δύσκολες κοινές αναγωγές. Οι αναφορές των υπολοίπων από εμάς συνήθως είναι πιο κοινής λήψεως, πιο ποπ, ο φόβος μας μήπως δεν μας καταλάβουν οι αναγνώστες είναι μεγαλύτερος από του Χαντζόπουλου. Έχει και άλλη πρωτοτυπία ο Δημήτρης Χαντζόπουλος. Είναι ο γελοιογράφος των δύο εποχών. Όλοι οι υπόλοιποι είχαμε μια γραμμική πορεία εξέλιξης και βαθμιαίας ωρίμασης μέχρι να φτάσουμε στο, ας πούμε, οριστικό προσωπικό του ύφος ο καθένας. Ο Χαντζόπουλος έκανε το ίδιο πράγμα δύo φορές, έχοντας δημιουργήσει δύο εποχές καριέρας, σαφώς διακριτές μεταξύ τους, που αν δεν υπήρχε η κοινή χαρακτηριστική γραμματοσειρά και το αναγνωρίσιμο δαιμόνιο χιούμορ θα νόμιζες ότι αφορούν δύο διαφορετικούς δημιουργούς. Και αυτό ήταν μάλλον το μεγαλύτερο ρίσκο που πήρε. Εγκατέλειψε το πενάκι μετά από περίπου είκοσι χρόνια διαδρομής που τον είχε κατατάξει μεταξύ των κορυφαίων και μπήκε πρώτος στην ηλεκτρονική εποχή και μάλιστα ολοκληρωτικά, αναζητώντας ένα νέο ύφος, τεχνοτροπία ακόμα και φιλοσοφία γελοιογραφίας την οποία με τόλμη και αυτοπεποίθηση καθιέρωσε. Για παράδειγμα, ανέτρεψε τον θεμελιώδη κανόνα του σκίτσου, της οριακής οικονομίας των λέξεων – ο Χαντζόπουλος παρατάσσει γενναιόδωρα διαλόγους με προτάσεις που άλλοι δεν θα έκριναν απαραίτητες για τη λειτουργία του σκίτσου αλλά εκείνος θεωρεί σημαντικότερο το κλίμα από τον ρυθμό. Σχηματικά θα έλεγα ότι ενώ οι υπόλοιποι προσπαθούμε να μαγνητίσουμε ακαριαία το βλέμμα του αναγνώστη και μετά να τον κερδίσουμε, εκείνος του ζητά εξ αρχής χρόνο και προσοχή. Αν θέλει - αν δεν θέλει, πάλι καλώς, τα δικά του σκίτσα πάντως δεν τα παραχωρεί σε όρους ταχύτητας. Κλείνοντας μια πολιτική περίοδο της χώρας και πριν αρχίσει η επόμενη, ο γελοιογράφος της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» Δημήτρης Χαντζόπουλος παρουσιάζει μια επιλεγμένη σειρά πολιτικών γελοιογραφιών με καυστικό χιούμορ από τα πολιτικά και τα κοινωνικά γεγονότα που στιγμάτισαν την κρίση και τα μνημόνια της τετραετίας που πέρασε. Με έμφαση πάντα στην εικαστική διάσταση των σκίτσων του, η έκθεση στην γκαλερί Ζουμπουλάκη έχει άμεσες αναφορές και στο ζωγραφικό έργο του καλλιτέχνη-γελοιογράφου· τα σκίτσα λειτουργούν θαυμάσια σαν αυτόνομα έργα μικρών διαστάσεων. Με αυτό το σκεπτικό, παράλληλα με την έκθεση, θα παρουσιαστεί και το πρόσφατο Graphic Novel «Η Πάπισσα Ιωάννα» του Εμμ. Ροΐδη (έκδοση The Athens Review of Books) και ένα σχετικό video για το πάντα επίκαιρο έργο στο πέρασμα του χρόνου και των καιρών. Οι γελοιογραφίες εκδίδονται σε περιορισμένη έκδοση (1/6 έως 6/6), υπογεγραμμένες από τον καλλιτέχνη, σε ψηφιακή εκτύπωση Giclée από την Graphicon. Info: Εγκαίνια 3/10 στις 20.00, διάρκεια έκθεσης έως 12/10. Zoumboulakis Galleries, πλ. Κολωνακίου 20, 2103608278. Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση εδώ. O Δημήτρης Χαντζόπουλος γεννήθηκε το 1956 στην Πάτρα. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κινούμενα σχέδια στο Emily Carr University of Art +Design στο Βανκούβερ του Καναδά. Εργάζεται ως σκιτσογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή». Στις Εκδόσεις Άγρα κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Αι Αγαπώσαι» (1991), «Αχ, και να ’ξερες τι μου θύμισες» (1991), «Εις Άγραν Ρεθύμνου» (1999), «Στο Τούνελ - Σκίτσα 2010-2013» και το graphic novel «Πάπισσα Ιωάννα» από τις εκδόσεις «Τhe Athens Review of Books». Το σημερινό μας εξώφυλλο το σχεδίασε αποκλειστικά για την Α.V. με αφορμή την έκθεσή του στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη. Και το σχετικό link...