Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην Κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'νικόλας στεφαδούρος'.

  • Αναζήτηση ανά ετικέτες

    Πληκτρολογήστε ετικέτες χωρισμένες με κόμματα.
  • Αναζήτηση ανά συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Ενότητες

  • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΝΕΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΒΟΗΘΕΙΑ
    • ΝΕΑ
  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
    • ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
    • ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
  • ΧΑΛΑΡΩΜΑ
    • ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
    • ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
    • ΤΟ ΠΑΖΑΡΙ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Διάφορα
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Ντόναλντ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Super Μίκυ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Κόμιξ
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μίκυ Μάους
  • ΝΤΙΣΝΕΥ's Μπλα μπλα
  • VINTAGE's Συζήτηση
  • VIDEO GAMES's Γεν. Συζήτηση για Video Games

Blogs

  • Valt's blog
  • Dr Paingiver's blog
  • GCF about comics
  • Vet in madness
  • Θέμα ελεύθερο
  • Film
  • Comics, Drugs and Brocc 'n' roll
  • I don't know karate, but i know ka-razy!
  • Γερμανίκεια
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ή Η ΑΧΡΗΣΤΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
  • Κομικσόκοσμος
  • The Unstable Geek
  • Σκόρπιες Σκέψεις
  • Dhampyr Diaries
  • Περί ανέμων και υδάτων

Βρείτε αποτελέσματα σε ...

Βρείτε αποτελέσματα που ...


Ημερομηνία Δημιουργίας

  • Αρχή

    Τέλος


Τελευταία ενημέρωση

  • Αρχή

    Τέλος


Φιλτράρετε με αριθμό ...

Εγγραφή

  • Αρχή

    Τέλος


Ομάδα


Member Title


MSN


Website URL


Yahoo


Skype


Πόλη


Επάγγελμα


Ενδιαφέροντα

  1. Στο δεύτερο μέρος των «Μπαμπαδοϊστοριών» (Βραβείο Καλύτερου Διαδικτυακού Κόμικ 2023), ο Νικόλας Στεφαδούρος παρουσιάζει, με ιδιαίτερα χιουμοριστικό τρόπο, την καθημερινότητα με την προσχολικής ηλικίας κόρη του. Αν αγαπήσατε τις «Μπαμπαδοϊστορίες» του Νικόλα Στεφαδούρου, είναι βέβαιο ότι θα λατρέψετε και το comeback τους. Πρωταγωνίστρια που κλέβει πάλι την παράσταση, η κορούλα του δημιουργού. Η οποία βέβαια δεν είναι πλέον το μωρό που γνωρίσαμε στο πρώτο αλμπουμάκι. Δεν φοράει πια πάνες, δεν πίνει γάλα από μπιμπερό, δεν έχει ανάγκη από νανούρισμα στην αγκαλιά των γονιών της για να κοιμηθεί. Στο δεύτερο αλμπουμάκι της σειράς, η ηρωίδα μας έχει εξελιχθεί σε ένα ατίθασο ανθρωπάκι, ένα αξιαγάπητο νήπιο που του αρέσουν οι φιγούρες δράσης, η μπάλα και το μπαλέτο, ενώ όπως είναι φυσιολογικό για ένα παιδί προσχολικής ηλικίας, έχει ερωτήσεις… πολλές ερωτήσεις. Όπως «γιατί υπάρχουν παιχνίδια μόνο για κορίτσια;», «γιατί πρέπει να τα κάνω στην τουαλέτα;» και… «γιατί ο Άγιος Βασίλης είναι κρίπουλας και με βλέπει όταν κοιμάμαι;». Με τον γνωστό τρυφερό και συνάμα σπιρτόζικο τρόπο του, ο Νικόλας Στεφαδούρος (μετρ του αυτοβιογραφικού κόμικς, όπως απέδειξε με την εξαιρετική του «Αλεξάνδρεια», εκδ. Webcomics) στα σχεδόν 70 στριπάκια του καταθέτει την καθημερινή εμπειρία του ως μπαμπάς, πλάι στις παράλληλες ιδιότητές του ως συζύγου, ιδιοκτήτη γάτας και επαγγελματία δημιουργού κόμικς. Μια εμπειρία γεμάτη χαρές, γέλια, συγκινήσεις, αλλά και αναπόφευκτες στιγμές θυμού και αμηχανίας. Ένα πακέτο με όλες τις ευθύνες, τις δυσκολίες, αλλά και τη συναισθηματική πληρότητα που μπορεί να προσφέρει σε έναν άνθρωπο η γονεϊκότητα, με την προϋπόθεση η ιδιότητα αυτή του γονέα να αποτελεί επιλογή αγάπης και όχι προϊόν κοινωνικού καταναγκασμού. Και με τη διαρκή υπενθύμιση ότι το να είσαι «μπαμπάς» συνεπάγεται πολλά περισσότερα πράγματα από τη βιολογική παράμετρο. Ο μπαμπάς των «Μπαμπαδοϊστοριών» δεν έχει κάποιο manual για το πώς να είναι… μπαμπάς. Όσο περνάει ο καιρός μαθαίνει. Δεν υπάρχουν μυστικές συνταγές, ενώ όσοι ισχυρίζονται ότι τις κατέχουν – χωρίς όμως οι ίδιοι να μεγαλώνουν παιδιά – καλύτερα να τις κρατήσουν για τον εαυτό τους! Ο μπαμπάς των «Μπαμπαδοϊστοριών» είναι γλυκός, τρυφερός, ευαίσθητος αλλά και πειραχτήρι, ενώ τα κόμικς (όπως και ο… Πατούνγκας Μπιμπίνγκης) αποτελούν συχνά τον κοινό τόπο επικοινωνίας με το παιδί του. Λαχταριστό εξτραδάκι του βιβλίου, οι… guest μπαμπάδες: Λάμπρος Φισφής, Ζήσης Ρούμπος, Πέτρος Χριστούλιας, Τόμεκ, Κλήμης Κεραμιτσόπουλος, Φάνης Μόσχας, Πάνος Ζάχαρης και Πέτρος Μπάλτας. Τα στριπάκια των «Μπαμπαδοϊστοριών» πρωτοδημοσιεύτηκαν στο neoigoneis.gr, ενώ βραβεύτηκαν ως καλύτερο διαδικτυακό κόμικ 2023. Το δεύτερο βιβλίο της σειράς κυκλοφορεί, όπως και το πρώτο, από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Και το σχετικό link...
  2. Ion

    Z TROOPS

    Το τεύχος αυτό ολοκληρώνει την τριλογία μετά από τα 2 τεύχη Dead Active που κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά. Η ιστορία διαδραματίζεται στον κόσμο που γνωρίσαμε στα τεύχη Dead Active, όμως δεν αφορά πλέον το σώμα των ζόμπι ντετέκτιβ αλλά τη δημιουργία ενός στρατού ζόμπι, όπου έχει βάλει πάλι το χεράκι της η βιομηχανία Hun. Αρκετά πιο αδιάφορο (και πιο μικρό) σαν ιστορία, θα μπορούσε κανείς να σταματήσει στο 2ο τεύχος των Dead Active και να μην προχωρήσει σε αυτό. Τα χρώματα είναι της Κόννυ Τσιχλογιάννη και τα flat colors του Γώργου Παπαηλίου, η καλλιτεχνική επιμέλεια του Νικόλα Στεφαδούρου. Κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2022 στο AthensCon. Δεν αναγράφεται στο τεύχος αλλά η τιμή του ήταν στα 8 €.
  3. nikolas12

    DEAD ACTIVE

    Σύνοψη από την εκδοτική: Ένας επιστήμονας φυγάς είναι ο κύριος ύποπτος για τον φόνο της συζύγου του και των δύο ανήλικων παιδιών του. Οι Dead Active Άνταμ και Τζόνα θα αναλάβουν την υπόθεση, σε μια πόλη με πολλά σκοτεινά μυστικά όπου οι νεκροζώντανοι είναι το λιγότερο που έχεις να φοβάσαι. Ειδικά όταν είσαι ένας από αυτούς. Η ιστορία: Από το εξώφυλλο μου κέντρισε αυτή η ιστορία το ενδιαφέρον, οπότε την άφησα για να τη διαβάσω προς το τέλος των παρουσιάσεων των εκδόσεων που κυκλοφόρησαν στο Comicdom. Τι είναι όμως το Dead Active; Μεταφερόμαστε σε μια μελλοντική δυστοπία όπου είκοσι εφτά χρόνια πριν την έναρξη της ιστορίας η κοινωνία γεμίζει από ανθρώπους που έχουν μεταμορφωθεί σε ζόμπι και θέλουν να φάνε άλλους ανθρώπους και αποκαλούνται Ενεργοί. Χάρη σε μια φαρμακευτική βιομηχανία, καταφέρνουν και βρίσκουν διάφορους τρόπους αντιμετώπισης. Σε πρώτη φάση κλείνουν την πόλη με πολύ μεγάλα τείχη για να μην μπουν μέσα οι Ενεργοί. Ύστερα εφευρίσκεται ένα εμβόλιο που δε θα μετατρέψει τους ανθρώπους σε ζόμπι, ενώ ταυτόχρονα πολλοί Ενεργοί καταφέρνουν και θεραπεύονται μερικώς. Ουσιαστικά παραμένουν με τη μορφή και την εμφάνιση ζόμπι, αλλά αποκτούν ξανά τη συνείδηση τους, αν και είναι σε κακή ψυχολογική κατάσταση λόγω όσων έζησαν ως ζόμπι. Κάθε χρόνο υποβάλλονται ξανά σε θεραπείες για να μην έχουν εξάρσεις και ξαναγίνουν ζόμπι. Αυτοί έγιναν οι Εξημερωμένοι και τους παρείχαν σπίτια σε κακόφημες γειτονιές, ενώ οι άνθρωποι τους φέρονται άθλια, τους σκοτώνουν ξανά ή τους βασανίζουν. Οι Εξημερωμένοι έγιναν φθηνοί εργάτες για λίγα χρήματα ή φαγητό και οι γυναίκες έγιναν φθηνές πόρνες με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα γκέτο στις νεκρές ζώνες. Ενεργοί που δεν εξημερώθηκαν πήγαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι πιο άρτιοι σωματικά Εξημερωμένοι δουλεύουν ως αστυνομικοί προκειμένου να ελέγξουν το γκέτο των ομοίων τους, κάτι που κατάφεραν. Εν τέλει οι καλύτεροι εξ αυτών έγιναν αξιωματικοί και ουσιαστικά πήραν το χαϊδευτικό όνομα Dead Active συμμετέχοντας σε όλες τις σοβαρές υποθέσεις. Οι πρωταγωνιστές μας είναι δύο εξ αυτών, οι Dead Active Άνταμ και Τζόνα που αναλαμβάνουν να λύσουν μια σημαντική υπόθεση. Περίπου το μισό κόμικ είναι το πρώτο κεφάλαιο που μας εισάγει σε αυτό το νέο κόσμο. Στη συνέχεια καταπιανόμαστε με την υπόθεση, στην οποία ένας επιστήμονας που αποτελεί μεγάλο κεφάλι της φαρμακοβιομηχανίας που βγάζει τα φάρμακα και τα εμβόλια που περιθάλπουν τους Ενεργούς, εξαφανίζεται μαζί με έναν Εξημερωμένο και κατηγορείται για τη δολοφονία της οικογένειας του. Οι Dead Active Άνταμ και Τζόνα αναλαμβάνουν να τον βρουν μαζί με δύο άλλους ανθρώπους αστυνομικούς, οι οποίοι τους εμπαίζουν συνεχώς. Οι Dead Active θα βρουν τον επιστήμονα, αλλά θα μάθουν και την αλήθεια σχετικά με το πως προέκυψαν οι Ενεργοί και τι πραγματικά κρύβεται πίσω από την ιστορία. Αλλά όχι όλα... Το Dead Active Vol. 1 τελειώνει και μας αφήνει σε αγωνία για το επόμενο. Η έκδοση: Ίσως οι ιδέες με ζόμπι να μην είναι οι πιο πρωτότυπες πλέον, αλλά αυτό το project βγάζει ένα εξαιρετικό μεράκι. O Max Thalerman στήνει όμορφα την ιστορία και τους χαρακτήρες, ενώ το σχέδιο του Νικόλα Στεφαδούρου είναι από τα καλύτερα του με αρκετό splatter, σοκαριστικές σκηνές και αρκετή βία. Ο Νικόλας Στεφαδούρος έχει πει ότι αναμένεται σύντομα ο δεύτερος τόμος και να δούμε πόσο θα τραβήξει η ιστορία. Μπορείτε να βρείτε το σάιτ του Dead Active εδώ. Ευχαριστούμε στον @ nikos99 για την παροχή του τεύχους.
  4. GreekComicFan

    HOPE31 COMICS

    Το Hope31 Comics είναι μια ανθολογία όπου παρουσιάζονται οι δουλειές των σπουδαστών του τμήματος Σκίτσο/Κόμικς του Εργαστήριου Τέχνης Ζωγραφίζω που εδράζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το τμήμα συστάθηκε από τον Μιχάλη Τόρη, αλλά πλέον το έχει αναλάβει ο Νικόλας Στεφαδούρος. Το άλμπουμ τυπώθηκε από την Jemma Press σε συνεργασία με το So Comics, αλλά ουσιαστικά διατίθεται από τα ίδια τα παιδιά του εργαστηρίου, με τα έσοδα από την έκδοση να πηγαίνουν σε κοινωφελή ιδρύματα. Πρώτη διάθεση του άλμπουμ: Comicdom Con Athens 2018.
  5. nikolas12

    60 SECONDS TO THE END

    Από το οπισθόφυλλο: Ένας διαστημικός σταθμός. Ένας ήρωας σε αποστολή. Θα τα καταφέρει να την ολοκληρώσει; ΟΧΙ. Η ιστορία μας ξεκινάει ανάποδα. Η ουσία δεν είναι να σας αποκαλυφθεί το τέλος. Η ουσία είναι να καταλάβετε την αρχή. Σχολιασμός της έκδοσης: Μια από τις πολύ αγαπημένες μου ταινίες είναι το Memento λόγω του εξαιρετικού σεναρίου και του μοντάζ της, στο οποίο υπάρχουν σκηνές της ταινίας σε έγχρωμο και ασπρόμαυρο, λέγοντας μία ιστορία από την αρχή και το τέλος μέχρι που συναντιούνται προς το τέλος της ταινίας οι δύο ιστορίες και μαθαίνουμε τι έγινε. Την ίδια ιδέα είχε ο Νικόλας Στεφαδούρος με το μαθητή του Γιώργο Παπαηλίου και έφτιαξαν για τις Εκδόσεις του Κάμπου αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον κόμικ, το 60 Seconds to the End. Η ιστορία ξεκινάει από το τέλος της, όπου βλέπουμε τον πρωταγωνιστή μας να βρίσκεται στο διάστημα και να πεθαίνει παραδεχόμενος την ήττα του και την αποτυχία της αποστολής του. Ποια είναι όμως η αποστολή του; Εδώ λοιπόν ξεκινάει η αφήγηση. Οι δύο δημιουργοί βάζουν ένα ρολόι πάνω αριστερά και κάθε φορά που γυρνάμε ένα δισέλιδο βρισκόμαστε εξήντα δευτερόλεπτα πιο πίσω στην ιστορία. Έντεκα γυρίσματα της σελίδας, έντεκα λεπτά πιο πίσω, όπου βλέπουμε ποιο ήταν τελικά το σχέδιο του πρωταγωνιστή μας στο σταθμό που βρίσκεται και γιατί οι άλλοι δύο συμπρωταγωνιστές του, ο Ντέκλαν και ο Δόκτωρ τον πέταξαν έξω από το σταθμό. Θέλει λίγη προσοχή για να καταλάβεις τι παίζει σε κάθε λεπτό και να κρατάς σταθερή την αφήγηση, αλλά συνολικά είναι ένα πολύ ωραίο ανάγνωσμα και απ' όσο έχω δει ήταν να κυκλοφορήσει πριν δύο χρόνια στο ακυρωμένο Comicdom του 2020. Το σχέδιο του νεαρού Γιώργου Παπαηλιού είναι πάρα πολύ ωραίο και υπάρχει καλή χημεία στο δίδυμο καθηγητή-δασκάλου. Ωραία ιδέα, καλή εκτέλεση, πολύ καλό κόμικ. Ευχαριστούμε για την παροχή του τεύχους τον @ nikos99 .
  6. Βασιλεύς των κόμικς

    COMEDICS RELOADED

    Ο Ατζαράκης ξαναχτυπά και ο Στεφαδούρος πιάνει μολύβια στο αλμπουμάκι της σειράς, που δεν έχει αρίθμηση αλλά έχει μπόλικο χιούμορ. ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ Παρουσίαση του αρχικού Comedics ΕΔΩ.
  7. Τι σημαίνει να είσαι μπαμπάς στη σύγχρονη εποχή; Πόσο αλλάζει η ζωή σου με τον ερχομό ενός μωρού; Σε ποια στερεότυπα πρέπει να μην υποκύψεις; Και πώς σε βλέπουν οι άλλοι στον νέο σου ρόλο; Ο Νικόλας Στεφαδούρος στις «Μπαμπαδοϊστορίες» δίνει τις δικές του χιουμοριστικές απαντήσεις. Οι περιπέτειες των μπαμπάδων κατά την ανατροφή των παιδιών τους δεν αποτελούν συνηθισμένη θεματική στα κόμικς. Κατά το παρελθόν άλλωστε, τα στερεότυπα και τα κοινωνικά-οικογενειακά ήθη ήθελαν τον μπαμπά να βρίσκεται διαρκώς έξω από το σπίτι για δουλειές, ενώ όταν γύριζε κατάκοπος έπρεπε να ξεκουραστεί. Τα λίγα κόμικς που έχουν υπάρξει με πρωταγωνιστές μπαμπάδες κατά την άσκηση του πατρικού τους ρόλου ήταν όμως απολαυστικά. Στο «Gasoline Alley»του Frank King, ήδη από τη δεκαετία του 1920, ένας υπέροχος «πατέρας» μεγάλωσε ιδανικά τον θετό του γιο διδάσκοντάς τον τα πάντα για τη φύση, την τέχνη, την καλοσύνη, ενώ στο πιο πρόσφατο «Lunarbaboon», μια εμβληματική σειρά της εποχής μας από τον Christopher Grady, ένας άλλος φανταστικός μπαμπάς μαθαίνει τον δικό του γιο να επιβιώνει με σεβασμό στη διαφορετικότητα, να υποστηρίζει τους πρόσφυγες και τους φτωχούς, να αντιστέκεται στη βία και το μπούλινγκ. Κι ένας Έλληνας μπαμπάς, ο Νικόλας Στεφαδούρος, φιλοτεχνεί τις δικές του ιστορίες και μεταφέρει τις γονεϊκές του εμπειρίες από την πρώτη μέρα της γέννησης της κόρης του, πάντα με χιούμορ, αγάπη προς τα παιδιά, κατανόηση και καταπληκτικά σχέδια για μια πανέμορφη αλλά και δύσκολη περίοδο της ζωής μπαμπά και παιδιού. Οι «Μπαμπαδοϊστορίες» (εκδόσεις Μικρός Ήρως, 68 σελίδες, πρώτη δημοσίευση στο all4mama.gr) είναι στο σύνολό τους αυτοτελή στριπάκια των λίγων καρέ, συνήθως δυο ή τριών, μέσω των οποίων ο Στεφαδούρος προλαβαίνει και καταφέρνει με απόλυτη επιτυχία να αφηγηθεί και να αποδώσει κάθε φορά ένα ξεχωριστό περιστατικό της βρεφικής ή πρώιμης παιδικής ηλικίας. Και το κάνει κάθε φορά με ένα πανέξυπνο χιούμορ και εκφράζοντας έναν μεγάλο πλούτο συναισθημάτων πάντα με επίκεντρο το παιδί και τις ανάγκες του. Χωρίς να μετανιώνει ούτε λεπτό, ούτε στιγμή για τα νέα του καθήκοντα (ή τα καθήκοντα του πρωταγωνιστή του με τον οποίο πιθανώς μοιράζονται πολλές κοινές εμπειρίες…). Όπως γράφει και ο ίδιος στον επίλογό του: «Και ξαφνικά γίνεσαι “μπαμπάς” και όλα αλλάζουν. Τέλος το σινεμά, τέλος η μπάλα, τέλος τα καφεδάκια έξω και η φράση “ελεύθερος χρόνος” πλέον φαντάζει εξωτικό νησί που δεν θα δεις ποτέ! Τώρα είσαι master στο άλλαγμα της πάνας, ειδήμων στη σωστή θερμοκρασία του μπιμπερό και ικανός να κοιμίσεις μωρό, γράφοντας παράλληλα αυτό το κείμενο με ένα δάκτυλο. Το μικρό δάκτυλο. Γιατί όλα αυτά; Γιατί απλά γουστάρεις να είσαι “μπαμπάς”!» Για όλα αυτά ένας μπαμπάς όπως και αυτός του Στεφαδούρου δεν περιμένει ανταλλάγματα. Νιώθει όμως την ευτυχία να τον πλημμυρίζει όταν η μικρή του κόρη του προσφέρει ψεύτικο τσάι για να τον ανακουφίσει από το κρυολόγημα, όταν επιμένει ότι ο μπαμπάς της είναι «όμο’ φος», όταν μοιράζονται την τελευταία σοκοφρέτα, όταν χορεύουν μαζί στα πάρτι, όταν απλώς θέλει να του πει μια καληνύχτα. Και αυτό είναι αρκετό. Και το σχετικό link...
  8. Τα αγαπημένα τραγούδια ξεχειλίζουν από εικόνες. Διαφορετικές για κάθε ακροατή. Εννιά δημιουργοί κόμικς περνούν από τη θέση του ακροατή στη θέση του σχεδιαστή τέτοιων εικόνων προσθέτοντας τη δική τους ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική οπτική. «Δεν είναι λίγες οι φορές που ακούγοντας ένα αγαπημένο τραγούδι σκαρφιζόμαστε τη δική μας ιστορία που θα μπορούσε να το συνοδεύει. Ιστορίες που δεν είναι ποτέ ίδιες μεταξύ τους. Οι πολλαπλές ερμηνείες που δίνουμε σε ένα τραγούδι σε συνδυασμό με το μίνιμαλ στοιχείο του είναι και το γοητευτικό. Κάτι όμως ακόμα πιο γοητευτικό είναι η εικονοποίησή τους!», γράφει ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς στο εντιτόριαλ του νέου περιοδικού «Μουσικά Καρέ» (εκδόσεις Μικρός Ήρως). Και κρίνοντας από το περιεχόμενο του περιοδικού, η εικονοποίηση δεν είναι μόνο γοητευτική αλλά και πανέμορφη και πανέξυπνη. «Τράβα βρε μάγκα» από την Αγγελική Σαλαμαλίκη Η ιστορία της σχέσης των κόμικς με τη μουσική βέβαια δεν είναι σημερινή αλλά κρατάει χρόνια. Την περιδιαβαίνει ο Θοδωρής Μανίκας στον πρόλογό του επισημαίνοντας τις πολλαπλές μορφές και εκφάνσεις αυτής της σχέσης: «Κόμικς ως artwork εξωφύλλων δίσκων αλλά και πολυσέλιδα κόμικς ως ένθετα σε δίσκους βινυλίου (από το θρυλικό εξώφυλλο του μέγιστου Crumb για το Cheap Thrills της Janis Joplin ώς το πόνημα του designer Στέργιου Δελιαλή για το δεύτερο και τελευταίο άλμπουμ των Poll). Κόμικς με βιογραφίες μουσικών και φανταστικές περιπέτειες που έχουν ως ήρωες σταρ της μουσικής (από τον Bob Dylan και τους Kiss ως τον Elvis και τον Αργεντινό σαξοφωνίστα Gato Barbieri). Ουκ ολίγα κόμικς και graphic novels, σχεδιασμένα ή/και σεναριογραφημένα από μουσικούς (από τον Charlie Watts ως τον Glenn Danzig και από όλους σχεδόν τους Grateful Dead ώς τον Nick Cave). Καλλιτέχνες που επιλέγουν ως εικόνα τους μια κομικσοειδή καρικατούρα […] Αφίσες, flyers συναυλιών και φεστιβάλ, προωθητικά διαφημιστικά υλικά κ.λ.π. Περιοδικά κόμικς και φανζίν, με μουσικές (συνήθως ροκ) θεματικές. Σειρές κινουμένων σχεδίων με πλείστες μουσικές αναφορές αλλά με συχνές “παρουσίες” διάσημων μουσικών στα καρέ των επεισοδίων τους (κορυφαίες, οι αμερικανικές σειρές The Simpsons και Beavis and Butt-Head)». «Don’t stop me now» των Queen από την Αρινέλλα Κοτσίκο Από όσα γράφει ο Θοδωρής Μανίκας, εξάγεται το συμπέρασμα ότι το επόμενο και πολύ αποφασιστικό βήμα προς την ολοκλήρωση αυτής της σχέσης δεν μπορεί να είναι άλλο από τη μεταφορά/προσαρμογή των κόμικς σε τραγούδια και το αντίθετο. Αυτό το δεύτερο υλοποιούν με μεγάλη επιτυχία οι εννιά δημιουργοί κόμικς που συμμετέχουν στα «Μουσικά Καρέ». Τον Μαύρο Γάτο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, ένα τραγούδι «ανυπακοής» που σιγοψιθύρισαν ή βροντοφώναξαν πολλές γενιές νέων σε συναυλίες, πάρτι, πλατείες και πορείες, επιλέγει ο Θανάσης Καραμπάλιος που ακολουθεί κατά γράμμα τους στίχους του συνεπώνυμου του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Θανάση, με αποκορύφωμα τη σύλληψη του μποέμ Γάτου όταν «βγήκε σεργιάνι το χαφιεδοτσουρμό, αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό». Ο «Μαύρος γάτος» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου από τον Θανάση Καραμπάλιο Τους στίχους και τη μουσική του Freddie Mercury από το «Don’t stop me now» των Queen εικονογραφεί η Αρινέλλα Κοτσίκο επιτυγχάνοντας να αποδώσει ιδανικά τις στιγμές έκστασης και απόλαυσης μιας κοπέλας που νιώθει σαν «sex machine, ready to reload, like an atom bomb about to explode». Σε ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου, το «Δημοσθένους Λέξις», προσφέρει τις εικόνες του ο Περικλής Κουλιφέτης τοποθετώντας τον αφηγητή σε μια έρημη πόλη όπου «οι δρόμοι θα ´ναι αδειανοί κι η πολιτεία μου πιο ξένη, τα καφενεία όλα κλειστά κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι», για να σταθεί αμέσως μετά μπρος στην πύλη του ΕΑΤ-ΕΣΑ «με τις κουβέρτες στη μασχάλη, χωρίς Βουλή, χωρίς Θεό, σα βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα». «Δημοσθένους Λέξις» του Διονύση Σαββόπουλου από τον Περικλή Κουλιφέτη Ο Νικόλας Κούρτης με την ιστορία του δίνει μορφή στην αγωνία, το ξεπέρασμα του φόβου, την ανάκτηση της αυτοεκτίμησης, την απελευθέρωση και την απογείωση του εαυτού από το «I am the Fire» των Halestorm, ενώ ο Σταύρος Κιουτσιούκης πλάθει μια δική του ιστορία με τίτλο «Το Λάιβ» που εκτυλίσσεται σε ένα μπαρ της Θεσσαλονίκης υπό τους ήχους του «Are you gonna be my girl?» των Jet. Στο ασπρόμαυρο Πασαλιμάνι που ομορφαίνει με λίγες προσεκτικά επιλεγμένες κόκκινες πινελιές, της Ρόζας Εσκενάζυ από το «Τράβα βρε μάγκα», σε στίχους και μουσική του Κώστα Σκαρβέλη, μας ταξιδεύει η Αγγελική Σαλαμαλίκη δίνοντας τη δική της εκδοχή στα λόγια του τραγουδιού. Μια εκδοχή που ολοκληρώνεται με ένα απολύτως αιτιολογημένο φονικό, λίγο κόκκινο αίμα και μερικά κόκκινα άνθη που ξεφυτρώνουν από τα κεραμίδια. Τη σπουδαία, γεμάτη συναίσθημα ποίηση από τα Υπόγεια Ρεύματα μετατρέπει σε κόμικς ο Κωνσταντίνος Σκλαβενίτης στο «Σαν Έρημα Καράβια», εικονογραφώντας τη θλίψη και τη μοναξιά μιας ανολοκλήρωτης σχέσης ενώ ο Νικόλας Στεφαδούρος δίνει εικόνες σε ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια των Oasis, το «Wonderwall» σε στίχους και μουσική του Noel Gallagher. Σε ένα από τα πιο τρανταχτά και όμορφα παραδείγματα του πόσο αποτελεσματική και γοητευτική μπορεί να είναι η προσαρμογή ενός έργου τέχνης σε μια άλλη τέχνη που χρησιμοποιεί άλλη γλώσσα, άλλα μέσα και εντελώς διαφορετικά εργαλεία. Ιδιαίτερα όταν το πρωτότυπο έργο είναι εσκεμμένα αφαιρετικό ως προς τα νοήματά του αφήνοντας τον ακροατή να συμπληρώνει αυτός την αφήγηση, αλλά αναπόφευκτα συγκεκριμενοποιείται και αποκτά μία από τις πιθανές ερμηνείες και διαστάσεις του όταν εικονοποιείται, χωρίς αυτό να απαγορεύει την ύπαρξη άλλων, αμέτρητων εκδοχών, προσλήψεων, αναπλαισιώσεων και προσαρμογών. «Camouflage» του Stan Ridgway από τον Κώστα Φραγκιαδάκη Τελευταίο μουσικό κομμάτι του περιοδικού είναι το «Camouflage» του Stan Ridgway που αφηγείται φιλοτεχνώντας τη δική του ιστορία ο Κώστας Φραγκιαδάκης σε χρώμα του Μιχάλη Τόρη και ιστορική επιμέλεια του Γιάννη Μονογυιού. Το «Camouflage» αποτελεί και τη μεγαλύτερη σε έκταση ιστορία των «Μουσικών Καρέ» καθώς ο Φραγκιαδάκης δεν αρκείται στην εικονογράφηση των στίχων, αλλά με βάση αυτούς πλάθει μια δική του εκδοχή των φανταστικών περιστατικών που περιγράφονται στο τραγούδι. Με αποτέλεσμα ένα έτσι κι αλλιώς πολύ φορτισμένο με νοήματα και συναισθήματα τραγούδι για τον αγώνα επιβίωσης ενός Αμερικανού φαντάρου στις ζούγκλες του Βιετνάμ να αποκτά εικόνες. Και η «σωτηρία» του που σύμφωνα με το τραγούδι αποδίδεται στην αυταπάρνηση και τους ηρωισμούς του «Camouflage» να παραμένει ένα άλυτο αίνιγμα. Το εξώφυλλο του άλμπουμ «Μουσικά Καρέ» από τον Νίκο Κούτση Τα «Μουσικά Καρέ», μια έκδοση που αναμένεται να έχει πολλές συνέχειες, με το πρώτο τεύχος τους εξερεύνησαν και παρουσίασαν τη δυνατότητα εικονοποίησης των τραγουδιών καθώς και τη μεταφορά τους σε κόμικς. Η πολύπλευρη αυτή σχέση μεταξύ των κόμικς και της μουσικής δεν εξαντλείται όμως σε αυτό. Τα επόμενα τεύχη θα είναι αφιερωμένα σε άλλες πτυχές της σχέσης αυτής με επίκεντρο τους στίχους, τη μουσική και τις εικόνες που γεννούν τα τραγούδια. Μια άλλη διάσταση της σχέσης της μουσικής με τα κόμικς έδωσε η συλλογή ιστοριών με τίτλο «Song Stories» (εκδόσεις Ένατη Διάσταση, 2019). Σε αυτήν επτά δημιουργοί κόμικς (Έφη Θεοδωροπούλου, Άρης Λάμπος, Κλήμης Κεραμιτσόπουλος, Γιώργος Καμπάδαης, Σοφία Σπυρλιάδου, Νικόλας Στεφαδούρος και Σταύρος Κιουτσιούκης) εικονογραφούν τις αληθινές ιστορίες που κρύβονται πίσω από τα τραγούδια αγαπημένων καλλιτεχνών και δημοφιλών συγκροτημάτων (Παύλος Παυλίδης, Rotting Christ, Nightstalker, 12ος Πίθηκος, Στίχοιμα, Social Waste), «απαντώντας» στα συνήθη ερωτήματα που το κοινό θέτει στους καλλιτέχνες, όπως «Μα πού βρίσκετε όλες αυτές τις ιδέες; Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που σας έχουν επηρεάσει;». Και το σχετικό link...
  9. albertus magnus

    ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

    Επιμέλεια αραβικών κειμένων: Αγγελική Κοπέλου Από το οπισθόφυλλο: 1967. Μια ελληνική οικογένεια, που ζει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα λόγω οικονομικών προβλημάτων. Ο μικρός γιος της οικογένειας αναγκάζεται να αφήσει πίσω του τις συνήθειες, τις φιλίες και την πόλη που αγαπάει, για να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Ο Γιώργος Στεφαδούρος αφηγείται τη ζωή στην ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας, τα έθιμα και τις πολιτισμικές επιρροές των Ελλήνων στην Αίγυπτο, και ξεκινάει ένα ταξίδι που εικονογραφεί ο γιος του, ο Νικόλας, με τον πιο ταιριαστό τρόπο. ---------------------------------- Ο πατέρας διηγείται κομμάτια της ζωής του και ο γιός τα μεταφέρει σε ένα γλυκό και όμορφο κόμικ που σίγουρα θα σε κάνει να θέλεις να μάθεις περισσότερα για την ελληνική παροικία στην Αίγυπτο. Βέβαια η ιστορία δεν μένει μόνο εκεί δηλ στα παιδικά χρόνια του ήρωα μας στην Αλεξάνδρεια αλλά δείχνει και την μετέπειτα ζωή του τόσο τις χαρές όσο και τις λύπες. Μια πολύ καλή δουλειά που πρωτοδημοσιέυτηκε στην ιστοσελίδα socomic.gr και τώρα κυκλοφορεί συγκεντρωμένο και που φυσικά αποτελέι μια κατάθεση ψυχής και αληθινών περιστατικών. Σημείωση πρώτη. Ευχαριστώ τον germanicus καθώς έκλεψα εχμ.. δανείστηκα από αυτό το thread μερικές εικόνες από το εσωτερικό του κόμικ και έτσι δεν χρειάστηκε να τις ψάξω. Σημείωση δεύτερη. Αυτό το κόμικ το είχα βάλει στο μάτι και ήθελα να το βρώ στο comicdom οπωσδήποτε και χαίρομαι που το βρήκα. Ο πεθερός μου είναι Αιγυπτιώτης οπότε όπως καταλαβαίνετε είχα ένα ακόμη λόγο να θέλω να το αγοράσω.
  10. GreekComicFan

    ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ: Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ

    Βιογραφικό κόμικ για την ζωή του καλλιτέχνη που τον παραδέχονται όλοι, ανεξαρτήτως μουσικών προτιμήσεων, σε σενάριο του συνονόματου εγγονού του και του Σωκράτη Μιχαηλίδη & σχέδιο του Νικόλα Στεφαδούρου. Αντί όμως να ακολουθήσει την κλασική οδό, επιλέγει να στηριχτεί στις αλησμόνητες ατάκες που έχει πετάξει ο Ζαμπέτας στην διάρκεια της ζωής του. Και είναι πολλές! Ουσιαστικά το στήσιμο βοηθάει στο παρουσίαση σε μορφή μονοσέλιδων στριπς, και για αυτό αρχικά το υλικό της έκδοσης είχε παρουσιαστεί στις σελίδες του Socomic. Η έκδοση περιλαμβάνει δύο εισαγωγές, μια από τον Σταμάτη Κραουνάκη και το εγγονό του Ζαμπέτα, καθώς και έναν επίλογο από τον Σωκράτη Μιχαηλίδη. Επίσης, υπάρχει και αρκετό φωτογραφικό υλικό, διάσπαρτο μέσα στην έκδοση. Σαν έκδοση είναι αρκετά καλή και με ράχη. Αλλά πάλι, είτε είναι από εκδότη, είτε αυτοέκδοση, οι κυκλοφορίες που έχουν ως χορηγό την Ιον, έχουν μια στάνταρ ποιότητα. Η έκδοση υπάρχει και στην βιβλιοθήκη της ΛΕΦΙΚ. Ευχαριστούμε για το εναλλακτικό εξώφυλλο τον albertus magnus.
  11. Θρηνωδός

    ΝΤΕΤΕΚΤΙΒ ΑΣΤΡΑΛ

    Τιμή κατάλογου: 9,90€ Ο Ντετέκτιβ Άστραλ είναι η τελευταία μέχρι στιγμής έντυπη δουλειά του Νικόλα Στεφαδούρου, γνωστού για την δουλειά του στην δεύτερη σεζόν του Comedics, το OMG ZOMBIE!, το Memory Lane, την Αλεξάνδρεια και άλλων. Εκδόθηκε από τον Μιχάλη Σιδέρη και την επιμέλεια της έκδοσης την είχε η Δήμητρα Λυμπεροπούλου μαζί με τον Γιάννη Πεντζούρη, το δικό μας @Dredd (πες μας δύο λόγια σχετικά ) . Ο Νικόλας βρίσκεται πίσω από σενάριο και σχέδιο, ενώ στην δημιουργία εξωφύλλου συνεργάστηκε με την Δώρα Σιάτρα (που ανέλαβε και την σελιδοποίηση). Ο Ντετέκτιβ Άστραλ είναι ένας ατζαμής διαστημικός ντετέκτιβ στα πρότυπα του επιθεωρητή Κλουζώ από τον Ροζ Πάνθηρα που πρωτοεμφανίστηκε στα Σαϊνια τον καιρό που συνεργαζόταν μαζί τους ο Stef το 2001 ως μηνιαία σειρά 8 σελίδων. Μαζί με τα δύο του κολαούζα, τον πιστό εξωγήινο Γκρέητο (βλέπε Κέιτο ) και την τσαμπουκαλού Ρέηα, προσγειώνει την Αστρομπανάνα στον πλανήτη Μπορς για να συναντήσει τον μυστηριώδη πελάτη του και να παραλάβει ένα απόρρητο πακέτο. Πιστός στην γκαφατζίδικη φύση του, μπλέκεται άθελα του στην μεταφορά ενός άλλου πακέτου, του πιο επικίνδυνου στον γαλαξία και έρχεται αντιμέτωπος με άλλους ντετέκτιβς, πειρατές και διαστημικά τέρατα. Χαίρομαι με τέτοιες προσπάθειες. Είναι ένα αμιγώς παιδικό κόμικ γεμάτο αστείους χαρακτήρες και ζωντανά χρώματα που σίγουρα θα διασκεδάσει και έρχεται σε μια αγορά που το χρειάζεται, όταν τα Ντίσνεϊ μονοπωλούν το ενδιαφέρον των μικρότερων ηλικιών. Ο Νικόλας είναι από τους πολύ συμπαθείς μου Έλληνες δημιουργούς, έχω διαβάσει τα περισσότερα από όσα έχει κάνει μέχρι τώρα (η Αλεξάνδρεια μου έχει ξεφύγει δυστυχώς) και ελπίζω να πουλήσει αρκετά ώστε να υπάρξει συνέχεια. Σίγουρα ιστορίες μπορούν να βγουν μπόλικες με το συγκεκριμένο καστ και το καρτουνίστικο σχέδιο με τον ψηφιακό χρωματισμό δένει πολύ όμορφα. Πιστεύω ότι θα πιάσει γιατί το στιλ είναι ντισνεϊκό αλλά έρχεται αποκλειστικά από Ελληνικά χέρια. Η έκδοση μεγάλο μέγεθος μαλακόδετο, καλη εκτύπωση και χαρτί. Η αρχική τιμή είναι στα 10 ευρώ και την βρίσκω μια χαρά, βρίσκεται ήδη φθηνότερα οπότε δεν το σκέφτεστε. Κάντε ένα δώρο στα παιδιά σας αλλά και σε σας τους ίδιους. Ο "Ντετέκτιβ Άστραλ" έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο AthensCon 2018 και κυκλοφόρησε επίσημα τον Ιανουάριο του 2019.
  12. «Μα πού βρίσκετε όλες αυτές τις ιδέες;» «Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας;» «Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που σας έχουν επηρεάσει;» Στο «Song Stories», έξι συν ένας Έλληνες δημιουργοί κόμικς αφηγούνται την ιστορία που κρύβεται πίσω από ισάριθμα γνωστά τραγούδια της σύγχρονης ελληνικής μουσικής. «Η ιστορία της μουσικής είναι ένας ωκεανός ο οποίος εμπεριέχει μικρότερες θάλασσες, πελάγη και νησιά. Η πλήρης εξερεύνησή της είναι κάτι το σχεδόν αδύνατο, αλλά το ενδιαφέρον είναι πάντα το ταξίδι (από το “Τα άξια είδα”). Ένα τέτοιο ταξίδι λοιπόν είναι και τα “Song Stories”. Είναι μικρά μουσικά νησάκια, κάποια πιο δημοφιλή και άλλα λιγότερο, που κρύβουν μικρές ιστορίες. Ιστορίες με τη λυρική ματιά του δημιουργού τους. Ιστορίες για την ίδια την Ιστορία, για μικρά προσωπικά βιώματα και για ανθρώπους που μόνο λιγοστοί στίχοι και μερικές νότες νοιάστηκαν. Είναι σαν μουσική εξόρυξη στις ψυχές των ίδιων των μουσικών αλλά και για τους ανθρώπους για τους οποίους μιλούν αυτά τα τραγούδια». Με αυτά τα λόγια προλογίζει ο Jacek H. Maniakowski το «Song Stories» (εκδόσεις: Ένατη Διάσταση σε συνεργασία με το Street Mode Festival της Θεσσαλονίκης), ένα βιβλίο που μεταφέρει σε κόμικς την ιστορία που κρύβεται πίσω από έξι γνωστά τραγούδια επιτυχημένων καλλιτεχνών και σπουδαίων συγκροτημάτων της σύγχρονης ροκ, μέταλ, χιπ χοπ και ραπ ελληνικής σκηνής. Έφη Θεοδωροπούλου, «Το Νερό που Κυλάει» (Παύλος Παυλίδης) Τις συνεντεύξεις των μουσικών και τη σεναριακή διασκευή υπογράφει ο αρθρογράφος και μουσικός παραγωγός Jacek Maniakowski, ενώ την έκδοση προλογίζει ο Σταύρος Κιουτσιούκης με ένα εγκιβωτισμένο στην αφήγηση κόμικς που περιγράφει τη γέννηση της ιδέας πίσω από το βιβλίο, που με τη σειρά του περιγράφει τη γέννηση των ιδεών που κρύβονται πίσω από τα τραγούδια. Η Έφη Θεοδωροπούλου αναλαμβάνει «Το Νερό που Κυλάει» του Παύλου Παυλίδη, ο Άρης Λάμπος το «Non Serviam» των Rotting Christ, ο Κλήμης Κεραμιτσόπουλος το «Just a Burn» των Nightstalker, ο Γιώργος Καμπάδαης το «Σουρεάλ» του 12ου Πίθηκου, η Σοφία Σπυρλιάδου το «Δίπλα Μαξιλάρι» των Στίχοιμα και ο Νικόλας Στεφαδούρος τα «Μέγαρα» των Social Waste, όλα τους τραγούδια δημοφιλή και γνωστά. Νικόλας Στεφαδούρος, «Τα Μέγαρα» (Social Waste) Είναι αυτονόητο ότι η ανάγνωση όλων των κόμικς του «Song Stories» γίνεται διπλά απολαυστική αν συνοδεύεται από την ταυτόχρονη ακρόαση των τραγουδιών. Στο ίδιο το βιβλίο, έτσι κι αλλιώς, δημοσιεύονται οι στίχοι και θα ήταν πλεονασμός να μεταφέρεται δραματοποιημένο και αποδοσμένο σε κόμικς το τραγούδι. Η δευτερογενής ιδέα να μεταφερθεί σε κόμικς η σύλληψη της πρωτογενούς ιδέας που οδήγησε στη γέννηση του τραγουδιού αποτελεί όμως μια πραγματικά πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα πρόταση, που υλοποιείται ιδανικά από το σύνολο των δημιουργών κόμικς. Γιατί η έμπνευση και η πορεία προς την τελική μορφή που έχει ένα τραγούδι είναι μια συναρπαστική προσωπική διαδρομή που δύσκολα μοιράζεται όποιος την κάνει. Συνήθως μένει άγνωστη, ερμητικά κλεισμένη στον κόσμο του και τις αναμνήσεις του. Όταν όμως γίνεται κτήμα των μουσικών του φίλων και μάλιστα με τη διαμεσολάβηση της τέχνης των κόμικς, η σχέση που εγκαθιδρύεται μεταξύ καλλιτέχνη και αποδέκτη γίνεται ακόμα πιο βαθιά, πιο ουσιαστική, πιο ειλικρινής. Και το σχετικό link...
  13. Η αιμορροφιλία είναι μια αιμορραγική διαταραχή που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Ο Σύλλογος Προστασίας Ελλήνων Αιμορροφιλικών δίνει τις συμβουλές του γι’ αυτήν, μέσω μιας σειράς ευχάριστων και απόλυτα κατανοητών κόμικς. «Κάθε παιδί με αιμορροφιλία μπορεί σήμερα να έχει μια “γεμάτη” ζωή, αρκεί να λαμβάνει τη σωστή ενημέρωση και καθοδήγηση από το περιβάλλον του». Με αυτό το μήνυμα ξεκίνησε και εξελίσσεται η καμπάνια ενημέρωσης για την αιμορροφιλία από τον Σύλλογο Προστασίας Ελλήνων Αιμορροφιλικών σε συνεργασία με τη φαρμακευτική εταιρεία Roche Hellas και την υποστήριξη του πρωταθλητή Ευρώπης στην κολύμβηση, Γιάννη Δρυμωνάκου, ως πρεσβευτή. Η καμπάνια απευθύνεται στα άτομα με αιμορροφιλία, στον οικογενειακό και ευρύτερο κύκλο τους και, φυσικά, σε κάθε πολίτη που θέλει να είναι ενήμερος για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να αντιμετωπίσει περιπτώσεις όπου χρειάζεται άμεση βοήθεια. Σε όλη την καμπάνια πρωταγωνιστεί ο Αιμίλιος, ένα δεκάχρονο αγόρι που εξηγεί στους αναγνώστες τι είναι η αιμορροφιλία και τι σημαίνει να μεγαλώνεις με αυτήν, μοιράζεται τα συναισθήματά του και τις σκέψεις που του γεννά η ιδιαιτερότητά του αλλά, πάνω απ’ όλα, επιθυμεί να απολαύσει τη ζωή του, να παίξει, να διασκεδάσει, να μορφωθεί, να έχει φίλους όπως κάθε συνομήλικός του. «Οι Περιπέτειες του Αιμίλιου» είναι μια σειρά κόμικς (μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει τρία τεύχη και ετοιμάζεται το τέταρτο) σε πανέμορφα σχέδια του Νικόλα Στεφαδούρου και σενάριο της Βέρας Καρτάλου, που διατίθενται δωρεάν στις οικογένειες παιδιών με αιμορροφιλία μέσω των Κέντρων Αιμορροφιλίας της χώρας και του Συλλόγου Προστασίας Ελλήνων Αιμορροφιλικών ενώ είναι διαθέσιμα και στο διαδίκτυο (www.hemilios.gr), σε ένα εξαιρετικά πλούσιο site με χρήσιμες συμβουλές, παιχνίδια, οδηγίες ασφαλείας κ.ά. «Τα παιδιά μεταφέρουν πάντα την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, ανοίγοντας τον δρόμο για μια ποιοτικότερη ζωή για τα άτομα με αιμορροφιλία, μακριά από τα ταμπού που δημιουργεί η ελλιπής ενημέρωση» είπε ο Αλέξης Περδίκης, γενικός γραμματέας του Συλλόγου Προστασίας Ελλήνων Αιμορροφιλικών, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι υπεύθυνοι της καμπάνιας. «Ο Αιμίλιος είναι παιδί, αλλά ταυτόχρονα είναι και ενήλικας, επειδή βοηθά τους ενήλικους αιμορροφιλικούς να καταλάβουμε τι πρέπει να προσέχουμε, τι κάναμε λάθος όσο ήμασταν μικροί και τι μπορούμε να διορθώσουμε. Ο Αιμίλιος είναι φυσικά και οι γονείς του παιδιού με αιμορροφιλία, οι οποίοι ισορροπούν ανάμεσα στο “πρέπει” και στις επιθυμίες του παιδιού τους. Ο Αιμίλιος είναι όλοι εμείς στον ΣΠΕΑ!», ενώ ο Γιάννης Δρυμωνάκος επισήμανε: «Για εμένα, ο πρωταθλητής δεν χαρακτηρίζεται από τα μετάλλια που έχει, αλλά από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή. Ο Αιμίλιος αντιμετωπίζει τη ζωή με αιμορροφιλία με αισιοδοξία, θάρρος και αποφασιστικότητα. Μας θυμίζει όσα έχουν πραγματική σημασία στη ζωή, όπως η οικογένεια και οι φίλοι. Τα παιδιά είναι οι αυριανοί πρωταθλητές της ζωής και πρέπει να είμαστε όλοι στο πλευρό τους». Και το σχετικό link...
  14. Ionas Aggelis

    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: COMIC CULTURA #06

    ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ COMIC CULTURA #06 Κυκλοφορεί διαδικτυακά το 6ο τεύχος του δωρεάν ψηφιακού περιοδικού για τα κόμικς Comic Cultura, το οποίο γεννήθηκε μέσα από τη συνεργασία διαφόρων sites, blogs και άλλων ανθρώπων που αγαπούν την 9η τέχνη. Το Comic Cultura επιδιώκει από τα πρώτα του βήματα να μιλήσει για τα κόμικς αλλά και να δώσει πάτημα σε καλλιτέχνες να εκθέσουν τα έργα τους στις σελίδες του. Γι’ αυτό και μέσα στις σελίδες του περιοδικού υπάρχουν κριτικές σε κόμικς, παρουσιάσεις, συνεντεύξεις, άρθρα και αφιερώματα, αλλά και εικονογραφήσεις και κόμικς από νεότερους αλλά και από καταξιωμένους σκιτσογράφους που με θέρμη αγκάλιασαν απ’ την πρώτη στιγμή την προσπάθεια του Comic Cultura. Το 6ο τεύχος σηματοδοτεί το κλείσιμο ενός έτους από την κυκλοφορία του πρώτου, και εξαιτίας αυτού περιέχει 16 έξτρα σελίδες υλικό! Ακολουθώντας το μοντέλο της κεντρικής θεματικής, η συντακτική ομάδα του περιοδικού αφιερώνει μερικές σελίδες του περιοδικού για να μιλήσει για 10 ελληνικά και 10 ξένα κόμικς που ξεχώρισαν αυτή την δεκαετία (2010-2019), µε τον κάθε συντάκτη να παίρνει τον χώρο του για να παρουσιάσει, όχι το... «καλύτερο», αλλά το αγαπημένο του κόμικς σε κάθε κατηγορία. Μία λίστα καθαρά υποκειμενική -όπως όλες, άλλωστε- µε τα κόμικς που μας συγκίνησαν λίγο παραπάνω. Σε άλλα περιεχόμενα, εντός των 84 σελίδων του τεύχους φιλοξενούνται οι συνεντεύξεις δύο φετινών καλεσμένων του AthensCon, του Ιταλού καλλιτέχνη Disney κόμικς Andrea Freccero, και του διεθνώς αναγνωρισμένου σχεδιαστή του «Watchmen», Dave Gibbons, ενώ υπάρχει συνέντευξη και του διαχειριστή του Συλλόγου ΕΤουΚου και διοργανωτή του LAComicsFestival, Μέλανδρου Γκανά. Αφιερώματα και κριτικές για τις πιο ενδιαφέρουσες πρόσφατες εκδόσεις κόμικς και για τις νέες ταινίες και σειρές, ένα απολαυστικό διήγημα της Ιλέην Ρήγα (σε εικονογράφηση της Lena Decay), και, πέρα από όλα αυτά, μπορείτε να βρείτε και 20 αδημοσίευτα έργα από 27 Έλληνες καλλιτέχνες (Σάββας Αμπατζίδης (ThePack), Ιάκωβος Βάης, Ξανθός Βενιζέλος, Πανάγος Γεράκης, Μέλανδρος Γκανάς, John Zamas, Κώστας Ζυγούρης (Zgur), Βάλια Καπαδάη, Τάσος Καράς, Κωνσταντίνος Κάτσος, Περικλής Κουλιφέτης, Γιώργος Μελισσαρόπουλος (Meliss), Dionelo Muti, Κώστας Μπεκιάρης (No Budget Epics), Castalina Nistor, Δήμητρα Νικολαΐδη, Αντώνης Νικολόπουλος (Soloup), Μαρία Όλια Ντακογιάννη (Mondaki), Κώστας Παντούλας, Ήβη Παπακοσμά, Γιώργος Παπαηλίου, Θοδωρής Παππάς (TheodoreDuck), Νικόλας Στεφαδούρος (Stef), Βασίλης Χειλάς, Crazy Duck Comics). Το εξώφυλλο είναι μια δημιουργία του Νικόλα Στεφαδούρου… Εμπνευστής και αρχισυντάκτης της προσπάθειας είναι ο Ίωνας Αγγελής, με την υπόλοιπη συντακτική ομάδα να αποτελείται από τους Σπύρο Ανδριανό, Μάνο Βασιλείου Αρώνη, Νίκο Γιακουμέλο, Γιάννη Ιατρού, Άλκη Καζαμία, Λάζαρο Κολαξή, Αλέξανδρο Μινωτάκη, Σόλωνα Παπαγεωργίου, Γιάννη Παπαδόπουλο, Γιώργο Σαφελά, Διονύση Τζαβάρα, Δημήτρη Τζανόγλου και Λένα Τζιογκίδου. Την γραφιστική επιμέλεια του τεύχους ανέλαβε ο Γιώργος Σιακαβάρας, με τη συμβολή του Bryan Mince. Διαβάστε ελεύθερα με ένα κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: issuu.com/ionasaggelis/docs/comicultura06 .
  15. Λογοπαίγνια, λακωνικές ατάκες, ανατροπές στο τελευταίο καρέ, σουρεαλισμός και έξυπνα σκίτσα που συνοδεύουν τις λιτές αφηγήσεις. Η συνταγή του τρίτου μέρους των «Comedics» παραμένει αναλλοίωτη και το χιούμορ προκύπτει, όπως πάντα, αβίαστα. Μια μεγάλη κατηγορία των σύγχρονων εναλλακτικών κόμικς, ιδιαίτερα πολλών διαδικτυακών, βασίζονται στο ανατρεπτικό χιούμορ, στο punch line του τελευταίου καρέ που «γκρεμίζει» όλη την προηγούμενη αφήγηση και κάνει τον αναγνώστη-θεατή να την «ξαναδιαβάζει» υπό νέα οπτική και να αναρωτιέται: «Μα καλά, γιατί δεν μπορούσα να το προβλέψω;». Αυτή η εσκεμμένη πρόκληση αμηχανίας και ανοικείωσης στον δέκτη του χιούμορ είναι ένα από τα βασικά συστατικά της σειράς Comedics (εκδόσεις Jemma Press, πρώτη δημοσίευση στην ηλεκτρονική πλατφόρμα socomic.gr) που γράφει ο stand-up κωμικός Διονύσης Ατζαράκης και σχεδιάζει ο Νικόλας Στεφαδούρος (τα σχέδια του πρώτου τόμου υπέγραφε ο Δημήτρης Καμένος και του δεύτερου τόμου οι Γιάννης Γιαγιάς, Δημήτρης Καμένος και Κατερίνα Παππού). Και στον τρίτο τόμο («Comedics Reloaded») οι ιστορίες είναι μονοσέλιδες και φαινομενικά ανεξάρτητες η μια από την άλλη, με διαφορετικούς χαρακτήρες και σε εντελώς διαφορετικά χωροχρονικά περιβάλλοντα που λειτουργούν σαν μια αλυσίδα καταιγιστικά εκφερόμενων μεταμοντέρνων ανέκδοτων, όπως ακριβώς πράττει η πλειονότητα των stand-up κωμικών, αλλά με συνδετικό κρίκο το σουρεαλιστικό χιούμορ και την κατάργηση των νοηματικών συμβάσεων και των αναμενόμενων εξελίξεων. Στο πλαίσιο αυτό μια αθυρόστομη και πολιτικοποιημένη ομιλούσα ζυγαριά δεν ζυγίζει τα λόγια της, η καλτ Κατερίνα Γιουλάκη από το «Ρετιρέ» επαναλαμβάνει την αφόρητα εκνευριστική μανιέρα της, ο Σνομπ Σφουγγαράκης αποπαίρνει και σνομπάρει τον φίλο του, Πάτρικ, και μια ηλεκτρική κουζίνα δέχεται την ευχή να είναι «πολύχρωμη και εντοιχισμένη» χωρίς να αντιλαμβάνεται το χιούμορ. Τα πολλά παραμύθια όπως η Κοκκινοσκουφίτσα και η Σταχτοπούτα που ανατρέπονται και αλλάζουν πλήρως νόημα (οι μπάτσοι όμως που συλλαμβάνουν τον Κακό Λύκο δεν μπορεί παρά να είναι γουρούνια), οι διακειμενικές και διαεικονικές παρωδιακές αναφορές σε κινηματογραφικές ταινίες, σε λογοτεχνικά έργα, σε υπερήρωες των κόμικς, τα λογοπαίγνια ως λεκτικοί πειραματισμοί που αποδεικνύουν ότι μικρές αλλαγές στη γλώσσα προκαλούν ανυπολόγιστες συνέπειες στο νόημα, όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα μωσαϊκό αντισυμβατικών πρακτικών και τεχνικών που αντιστέκεται στην παγίωση και την αποδοχή των καθιερωμένων. Με τον συνήθη και ευφυή τρόπο που μετέρχονται η μεταμοντέρνα παρωδία και πολύ συχνά τα σύγχρονα κόμικς, οι Ατζαράκης και Στεφαδούρος ανασημασιοδοτούν γνωστές αφηγήσεις με στόχο το χιούμορ που προκαλείται από την άρνηση, τη διαστρέβλωση, την τροποποίηση, την ειρωνεία. Ακόμα και τον αναστοχασμό γύρω από τα εργαλεία και τις συμβάσεις του ίδιου του μέσου με παράδειγμα το «γκρέμισμα» του «τέταρτου τοίχου» των καρέ των κόμικς ή τη χρήση των κεφαλαίων γραμμάτων και τις «παρεξηγήσεις» που μπορεί να προκληθούν από την έλλειψη τόνων και την αντικατάστασή τους από ευμεγέθη ψάρια. Όλα αυτά κάνουν ενδιαφέρον το Comedics και οδηγούν σε δεύτερες και τρίτες αναγνώσεις που μετά το σάστισμα της πρώτης έχουν να πουν ακόμη περισσότερα. Και το σχετικό link...
  16. Μιας και το Avengers: Endgame, είναι το hit των ημερών, ένα σχετικό strip από τους Διονύση Ατζαράκη και Νικόλα Στεφαδούρο aka @Stef.... Περισσότερα Comedics, εδώ.
  17. Αριστερά: «Το Νησί της Τρέλας» του Γιώργου Μελισσαρόπουλου.Στο κέντρο: «Ο Ντετέκτιβ Αστραλ» του Νικόλα Στεφαδούρου. Δεξιά: «Μαντλίν, η Γενναία Πριγκίπισσα» της Αρινέλα Κοτσίκο. Τα παιδικά κόμικς επιστρέφουν Γιάννης Κουκουλάς «Το Νησί της Τρέλας», ο «Ντετέκτιβ Αστραλ» και η «Μαντλίν, η Γενναία Πριγκίπισσα» είναι οι τρεις πρώτοι τίτλοι μιας νέας σειράς κόμικς από τις εκδόσεις Σιδέρη που ελπίζουν να προσεγγίσουν νεαρούς σε ηλικία αναγνώστες, «επιστρατεύοντας» έμπειρους αλλά και νεότερους δημιουργούς Μια νέα, φιλόδοξη σειρά κόμικς από τις εκδόσεις Σιδέρη για παιδιά-αναγνώστες. Για πολλά χρόνια υπήρχε μια γενικευμένη –και λανθασμένη– άποψη ότι όλα τα κόμικς απευθύνονται μόνο σε παιδιά και, μάλιστα, ότι τα βλάπτουν κιόλας. Παρ’ όλα αυτά, πολλά παιδιά μεγάλωσαν διαβάζοντας κόμικς ή, καλύτερα, τα περισσότερα έμαθαν να διαβάζουν από τα κόμικς. Τα πολλαπλά ερεθίσματα για την παιδική φαντασία, όμως, τα τελευταία χρόνια υποσκέλισαν τα κόμικς από τις προτιμήσεις τους. Τα παιδικά κόμικς και κυρίως τα περιοδικά που τα δημοσίευαν, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, λιγόστεψαν, σχεδόν εξαφανίστηκαν, εκτός από κάποιες αποσπασματικές εξαιρέσεις. Ενα καλό βιβλίο με κόμικς, ωστόσο, είναι πάντα ελκυστικό για τα παιδιά και, όταν μπορέσουν να το βρουν, είναι σίγουρο ότι θα το ρουφήξουν μονομιάς λόγω του μοναδικού συνδυασμού της εικόνας με τον λόγο, που κάνει την αφήγηση συναρπαστική. Πολλά τέτοια κόμικς για παιδιά φιλοδοξούν να κυκλοφορήσουν οι εκδόσεις Σιδέρη στο προσεχές διάστημα, έχοντας ήδη κάνει την αρχή με τους τρεις πρώτους τόμους της σειράς. «Το Νησί της Τρέλας» // εκδόσεις Μιχ. Σιδέρη «Το Νησί της Τρέλας» του Γιώργου Μελισσαρόπουλου διαδραματίζεται στη νήσο Τζαμάουα, όταν μια ομάδα άγριων πειρατών αναστατώνει την παραλία στην οποία διασκεδάζουν όλα τα ζωάκια-πρωταγωνιστές. Τότε «η έξυπνη Καλαμαρένια, ο γενναίος Μπανανέος και το μικρό Χταποδίνι ζητούν τη συμβουλή του σοφού Ναυαγογέροντα για να αντιμετωπίσουν τον πειρατή Πρασινογένη και τους παπαγάλους του». «Ο Ντετέκτιβ Αστραλ» του Νικόλα Στεφαδούρου είναι μια διαστημική χιουμοριστική περιπέτεια στα πέρατα ενός τεράστιου και αφιλόξενου Γαλαξία. Ο «χειρότερος ντετέκτιβ του Διαστήματος» πρέπει να ολοκληρώσει μια ακόμη επικίνδυνη αποστολή απέναντι σε (όχι και τόσο τρομακτικούς) εξωγήινους και να αποτρέψει το τέλος του κόσμου που «Κρύβεται» σ’ ένα μικρό πακέτο. Τέλος, η «Μαντλίν, η Γενναία Πριγκίπισσα» της Αρινέλα Κοτσίκο είναι ένα παραμύθι σε ένα μακρινό και όμορφο βασίλειο όπου η μικρή Μαντλίν ονειρεύεται να γίνει γενναία πολεμίστρια, αλλά όλοι την αποτρέπουν μια και είναι κορίτσι. Αυτή, όμως, δεν το βάζει κάτω και αποδεικνύει «πως δε μετρά το φύλο αλλά το θάρρος και η τόλμη να κυνηγάς τα όνειρά σου». Και στις τρεις πρώτες εκδόσεις της σειράς «Η Συμμορία των Comics», τα σχέδια είναι έγχρωμα, ευκρινή, μεγάλα και φωτεινά, ώστε να μπορούν να τραβήξουν την προσοχή και το ενδιαφέρον ακόμα και των μικρότερων ηλικιακά αναγνωστών. Οι ιστορίες αν και, για ευνόητους λόγους, απλές ως προς την πλοκή, είναι προσεγμένες, δεν υποτιμούν τη νοημοσύνη των παιδιών και ακόμα και οι λιγοστές «βίαιες» σκηνές δεν είναι, μάλλον, ενοχλητικές για παιδιά που γνωρίζουν ανάγνωση. Αν η σειρά συνεχιστεί και συμμετέχουν σ’ αυτήν ακόμη περισσότεροι σύγχρονοι Ελληνες δημιουργοί, είναι πιθανό να συμβάλει στη δημιουργία μιας νέας γενιάς Ελλήνων αναγνωστών που διαβάζουν κόμικς από την παιδική τους ηλικία. Τέτοιοι αναγνώστες είναι απαραίτητοι σε μια τέχνη που έχει σπουδαίο παρόν στη χώρα μας και ίσως να έχει ένα ακόμη σπουδαιότερο μέλλον. Πηγή
  18. Το πρώτο strip της πιο πρόσφατης σειράς του Νικόλα ονόματι "Μπαμπαδοϊστορίες" όπου εξιστορεί την ομορφιά του να είσαι γονιός. Φαντάζομαι μπόλικοι εδώ μέσα θα κάνουν δυνατό relate με το παρακάτω και τα υπόλοιπα που υπάρχουν στο socomic.
  19. Η κάποτε ακμάζουσα και πολυπολιτισμική αιγυπτιακή Αλεξάνδρεια υπήρξε δεύτερη (ή και πρώτη) πατρίδα πολλών Ελλήνων που έζησαν εκεί. Ένας από αυτούς ήταν και ο Γιώργος Στεφαδούρος κατά την παιδική του ηλικία. Πολλές δεκαετίες μετά την αναγκαστική αποχώρησή του αφηγείται τις μνήμες του στον γιο του, Νικόλα, και αυτός τις μεταφέρει σε κόμικς. Ο ελληνικός πληθυσμός της Αλεξάνδρειας στα μέσα του προηγούμενου αιώνα αριθμούσε δεκάδες χιλιάδες μέλη. Η πόλη ήταν ολοζώντανη και η ελληνική παροικία δραστήρια και ανήσυχη, με πιο διάσημο ίσως εκπρόσωπό της τον Κωνσταντίνο Καβάφη. Ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα ποιήματά του είναι άλλωστε και το «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον» με τους στίχους «Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει» και την κατάληξη «…κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις» ως προτροπές επίδειξης αξιοπρέπειας προς τον πλέον ηττημένο και προδομένο αλλά κάποτε δοξασμένο Ρωμαίο στρατηγό Μάρκο Αντώνιο, λίγο πριν το τέλος του, εκεί στην Αλεξάνδρεια. Κάπως έτσι αποχαιρέτησαν την Αλεξάνδρεια, παρά τη θέλησή τους, οι περισσότεροι από τους Έλληνες μετά το 1952 λόγω της πολιτικής του Νάσερ από τη μία, με την εθνικοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ, την κρατικοποίηση βιομηχανιών, τις δημεύσεις περιουσιών αλλοδαπών πολιτών στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης της εθνικής ανεξαρτησίας της Αιγύπτου, και από την άλλη της αλλοπρόσαλλης εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Ένας από αυτούς ήταν και ο Γιώργος Στεφαδούρος, που σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών εγκατέλειψε με την οικογένειά του την Αλεξάνδρεια και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα. Δεν έβγαλε ποτέ από μέσα του, ωστόσο, την πόλη στην οποία μεγάλωσε. Και πενήντα χρόνια μετά την αναγκαστική αποχώρησή του, μετέφερε στον γιο του, Νικόλα, διάσπαρτες μνήμες και περιστατικά μιας πλούσιας παιδικής ηλικίας, σε έναν σπουδαίο και ιστορικό τόπο, στη χώρα που τον μεγάλωσε μακριά από τη χώρα καταγωγής της οικογένειάς του. Ο Νικόλας Στεφαδούρος, βραβευμένος και παραγωγικότατος τα τελευταία χρόνια («OMG, Zombie», «Memory Line», «Γιώργος Ζαμπέτας – Ο πιο Καλός ο Μαθητής» κ.ά.), αναλαμβάνει από κει και κάτω τη δουλειά. «Αντλώντας την έμπνευσή του από τη γενέτειρα του πατέρα του, Γιώργου Στεφαδούρου, την πόλη με “τον πολύχρωμο ουρανό και τους πολύγλωσσους δρόμους”, ο Νικόλας Στεφαδούρος αφηγείται την οικογενειακή τους ιστορία, με τρόπο ανεπιτήδευτα γλαφυρό και αφοπλιστικά ειλικρινή. Μια ιστορία, όμως, που ξεκινά από το προσωπικό για να καταλήξει στο συλλογικό, αφού πολλά από τα γεγονότα που περιγράφει αποτελούν ατόφια κομμάτια Ιστορίας πολλών Ελλήνων της διασποράς του προηγούμενου αιώνα. Εναλλάσσοντας τα πρόσημα των συναισθημάτων με αξιοθαύμαστη ευκολία, ο Στεφαδούρος αναπλάθει τη γοητευτική Αλεξάνδρεια του 1950, την άλλοτε πόλη των πέντε φυλών και πέντε γλωσσών στην αρχή της παρακμής της» επισημαίνει ο ζωγράφος Ανδρέας Γεωργιάδης προλογίζοντας την «Αλεξάνδρεια» (εκδόσεις Web Comics, πρώτη δημοσίευση στη διαδικτυακή πλατφόρμα socomic.gr της ΙΟΝ). Σε μια αφήγηση που μάλλον συνειδητά αποφεύγει κάθε πολιτική νύξη πέραν των απολύτως απαραίτητων, κάτι που δικαιολογείται από το τότε νεαρό της ηλικίας του αφηγητή, σε μια κατά τα άλλα ταραγμένη πολιτικά εποχή. Και, ευτυχώς, αποφεύγει να αναπαραστήσει οριενταλιστικά την Αλεξάνδρεια ως τόπο εξωτικό και ονειρεμένο, όπως συμβαίνει συχνά σε ανάλογες αυτοβιογραφικού τύπου ιστορίες. Αντιθέτως, την αντιμετωπίζει με αγάπη, κάτι που ο συγγραφέας δηλώνει με σαφήνεια: «Αυτή την όμορφη πόλη με την πυκνή, υγρή ατμόσφαιρα και τα χαμηλά σύννεφα που σαν να μην ήθελαν ποτέ να βρέξει. Τα αρώματά της, ένας συνδυασμός από λεμονιές και θάλασσα. Αγαπούσα τον πολύχρωμο ουρανό και τους πολύγλωσσους δρόμους. Τα μικρά καφενεδάκια που σύχναζε ο γέρος ποιητής. Τη γενέτειρά μου. Και σίγουρα αγαπούσα τον φιλόξενο κόσμο της». Αυτή η αγάπη είναι διάχυτη σε όλο το βιβλίο και αφορά όχι μόνο την παιδική ηλικία, εξωραϊσμένη πάντα και εκ των πραγμάτων από την επιλεκτική μνήμη, αλλά απλώνεται κυρίως στους ανθρώπους, Έλληνες και Αιγύπτιους, που περιγράφονται πάντα με σεβασμό και εκτίμηση. Η «Αλεξάνδρεια», πέρα όμως από το νοσταλγικό και τρυφερό περιεχόμενό της, γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα από τα ηθογραφικά, πραγματολογικά και ιστορικά στοιχεία της εποχής που αναπλάθει. Οι υπαίθριες αγορές, το ελληνικό σχολείο, οι βόλτες στην παραλία, το ψάρεμα, ο γαλατάς, οι πλανόδιοι πωλητές και μουσικοί, οι παγωτατζήδες, η μαγειρική, η ελληνική εκκλησία, τα έθιμα των Αιγυπτίων που περιγράφονται με θαυμασμό και αποδοχή, οι μουεζίνηδες αλλά ακόμα και κοσμοϊστορικά γεγονότα, όπως ο «Πόλεμος των Έξι Ημερών» με το Ισραήλ γίνονται αφορμές για να φιλοτεχνηθεί το μωσαϊκό μιας παγκοσμίως ιδιαίτερης και μοναδικής πόλης και των ανθρώπων της που προέρχονταν από όλες τις φυλές και όλους τους πολιτισμούς σε μια αρμονική συνύπαρξη. Γι’ αυτό και η νοσταλγία για την Αλεξάνδρεια, που χάθηκε μαζί με τα παιδικά ανέμελα χρόνια, σε ένα φορτισμένο συγκινησιακά τέλος. Σε ένα τρυφερό βιβλίο που εξυμνεί τη διαφορετικότητα και την πολυπολιτισμικότητα, «διδάσκει» Ιστορία και πάνω απ’ όλα αποτελεί μια ειλικρινή κατάθεση ψυχής του συγγραφέα του και μια άρτια προσαρμογή της σε κόμικς από τον σχεδιαστή του. Και το σχετικό link...
  20. Αλεξάνδρεια- Μια οικογενειακή ιστορία σε πολυπολιτισμικό φόντο Ο Νικόλας Στεφαδούρος είναι αρκετά γνωστός τα τελευταία χρόνια στο χώρο του ελληνικού comic. Βραβευμένος το 2016 στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς, ως Καλύτερος Νέος Καλλιτέχνης, έχει κυκλοφορήσει ήδη τα Memory Lane και OMG Zombie, ενώ ιδιαίτερη εκδοτική επιτυχία είχε με τους GRamers: The comic. Με την Αλεξάνδρεια ο Στεφαδούρος σκιτσογραφεί το -μέχρι σήμερα- πιο προσωπικό του έργο. Αφηγητής του comic είναι ο πατέρας του, ο Γιώργος Στεφαδούρος, ο οποίος διηγείται την ιστορία της οικογένειάς του στα παιδικά του χρόνια του στην Αλεξάνδρεια. Ο Νικόλας Στεφαδούρος στην Αλεξάνδρεια εικονογραφεί μερικές ιστορίες απ’ αυτές που διηγούνται οι μεγαλύτεροι στα παιδιά, που κάθονται οκλαδόν για να τους ακούσουν. Και είναι οι ιστορίες της δικής του οικογένειας, του πατέρα του (που τις εξιστορεί), της μητέρας του, των παππούδων του και των φίλων τους. Γι’ αυτό και είναι τόσο προσωπικές, που ξεχειλίζουν από τρυφερότητα και συναίσθημα. Η Αλεξάνδρεια πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο socomic.gr, όπου για πολύ καιρό ο Στεφαδούρος συγκέντρωνε με μεράκι τις ιστορίες του πατέρα του και τις σκίτσαρε ως ημι-αυτοτελείς σελίδες ενός comic, που όταν θα ολοκληρωνόταν στόχευε να τυπωθεί. Τελικά η έντυπη έκδοση του comic, ήρθε αυτό τον καιρό από τις εκδόσεις Webcomics. Σίγουρα πρόκειται για μια προσεγμένη σκληρόδετη έκδοση, της οποίας τις πλημμυρισμένες με χρώματα σελίδες αξίζει να έχει στη συλλογή του κάθε λάτρης των comics. Όμως πέρα απ’ τη χαρά της μεταφοράς του comic στο χαρτί (που ήταν ανέκαθεν και ο τελικός προορισμός του), στην έντυπη έκδοση υπάρχουν 10 επιπλέον σελίδες, με το τέλος της ιστορίας, που δεν δημοσιεύτηκαν στο socomic.gr. Το comic μας ταξιδεύει στην ελληνική παροικία της Αιγύπτου τη δεκαετία του ’60, όπου ο Γιώργος Στεφαδούρος και τα αδέρφια του μεγάλωναν σε μια πόλη, πραγματικό χωνευτήρι πολιτισμών. Μπορεί το ελληνικό στοιχείο να ξεχωρίζει στην οπτική του αφηγητή, ο οποίος με νοσταλγία θυμάται τους φούρνους και τα ζαχαροπλαστεία των Ελλήνων, τα χριστιανικά έθιμα και φυσικά τον Καβάφη, όμως η Αλεξάνδρεια ήταν για την οικογένεια του Στεφαδούρου και ένα σημείο συνάντησης με άλλους πολιτισμούς και παραδόσεις. Έτσι οι παιδικές του αναμνήσεις είναι πλημμυρισμένες από παιχνίδια, είτε με άλλα παιδιά που μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες, είτε και με τα αδέρφια του στην ταράτσα του σπιτιού, όπου έπαιζαν ποδόσφαιρο και μπέιζμπολ. Οι περίπατοι των παιδιών στην αγορά της πόλης τους ήταν γεμάτοι μυρωδιές που τους προκαλούσαν να σταματήσουν πότε στον παγωτατζή, πότε στον Αιγύπτιο της λαϊκής που πουλούσε μάνγκο και πότε στον κουλουρτζή ή στον ζαχαροπλάστη. Ακόμα και οι θρησκευτικές τελετές χριστιανών και μουσουλμάνων συνυπήρχαν στους ίδιους δρόμους και στις ίδιες γειτονιές. Η Αλεξάνδρεια μπορεί να μην ήταν ο ιδανικός τόπος (γιατί τότε δεν θα αναγκαζόταν και να γυρίσει στην Ελλάδα η οικογένεια του Στεφαδούρου), αλλά ήταν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό ανθρώπων και πολιτισμών, οι οποίοι καθημερινά συγχρωτίζονταν και αντάλλαζαν ιδέες, ήθη και έθιμα. Πέρα όμως από την κοινωνική ματιά του έργου, πρόκειται για μια προσωπική ιστορία, γεμάτη συναισθήματα, αστείες στιγμές, νοσταλγία, έρωτα, χαρά, αλλά και πόνο. Εξάλλου αυτή είναι η ζωή και μέσα στις σελίδες της Αλεξάνδρειας διαβάζουμε τόσο τις ευχάριστες, όσο και τις θλιβερές στιγμές της, που μας συγκινούν. Όλα αυτά τα στοιχεία μας προσφέρουν μια ιδιαίτερα ευχάριστη γνωριμία με τον Γιώργο Στεφαδούρο, κομμάτια της ιστορία της ζωής του οποίου ξετυλίγονται με τον ομορφότερο τρόπο μέσα απ’ το σχέδιο του Νικόλα Στεφαδούρου. Το σκίτσο του είναι καρτουνίστικο, όπως συνηθίζει να το χαρακτηρίζει και ο ίδιος ο Στεφαδούρος και γεμάτο ζωντανά χρώματα. Εκπέμπει νοσταλγία και μια παιδικότητα, αλλά υπάρχουν στιγμές που γίνεται σκοτεινό και βαρύ, για να αποτυπώσει τις αλλαγές της διάθεσης των πρωταγωνιστών. Επιπλέον ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιδέα του σκιτσογράφου να προσθέτει συχνά στις σελίδες του comic και μια φωτογραφία από ένα αληθινό αντικείμενο (π.χ. λουκουμάδες, ποτήρι καφέ). Αυτή η τεχνική ίσως στις πρώτες σελίδες παραξενέψει τον αναγνώστη, επειδή με αυτές τις προσθήκες φαίνεται να χάνεται η ομοιομορφία της σελίδας. Όμως όσο προχωράει η ιστορία φαίνεται ότι ο Στεφαδούρος στόχευε να χρησιμοποιήσει αυτό το κομμάτι της σελίδας, είτε για να προσθέσει ρεαλισμό στις ιστορίες του, είτε και για να μας προσφέρει τις φωτογραφίες από ντοκουμέντα, όπως τα ταμπελάκια ραπτικής του παππού του. Η Αλεξάνδρεια είναι ένα απ’ αυτά τα comics που δίνουν ζωή σε όμορφες ιστορίες, οι οποίες θα ήταν κρίμα να χαθούν. Και η μορφή του comic είναι ο ιδανικός τρόπος να διαβαστεί από πολύ κόσμο (ανεξαρτήτως ηλικίας) η ιστορία του Γιώργου Στεφαδούρου. Πηγή
  21. germanicus

    "Αλεξάνδρεια" από Webcomics

    Αντιγράφω από fb === 1967. Μια ελληνική οικογένεια, που ζει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα λόγω οικονομικών προβλημάτων. Ο μικρός γιος της οικογένειας αναγκάζεται να αφήσει πίσω του τις συνήθειες, τις φιλίες και την πόλη που αγαπάει, για να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Ο Γιώργος Στεφαδούρος αφηγείται τη ζωή στην ελληνική παροικία της Αλεξάνδρειας, τα έθιμα και τις πολιτισμικές επιρροές των Ελλήνων στην Αίγυπτο, και ξεκινάει ένα ταξίδι που εικονογραφεί ο γιος του, ο Νικόλας, με τον πιο ταιριαστό τρόπο. Αφήγηση: Γιώργος Στεφαδούρος Σενάριο & Σχέδιο: Νικόλας Στεφαδούρος Είδος: Βιογραφία Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 20 Απριλίου 2018 Μέγεθος: 17 Χ 24 εκατοστά, 132 Έγχρωμες σελίδες, Σκληρό εξώφυλλο ISBN: 978-618-83025-4-9 Τιμή: 14,90 ευρώ O Νικόλας Στεφαδούρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, εργάστηκε ως μηχανικός αλλά σύντομα τον τράβηξε το αντικείμενο του εικονογράφου και του κομίστα. Παρακολούθησε στη σχολή Βακαλό το μονοετές εργαστήριο κόμικς με δάσκαλο τον γνωστό κομίστα Νίκο Κούτση. Έχει συνεργαστεί με μεγάλες εταιρείες όπως οι Desyllas Games, MAC Cosmetics, Dufry και με γνωστούς Έλληνες καλλιτέχνες όπως οι Γιάννης Ζουγανέλης και Σταμάτης Κραουνάκης. Σχεδιάζει κόμικς για λογαριασμό του Socomic.gr, προϊόντα για λογαριασμό του Teesney.com και διδάσκει κόμικς στο Εργαστήρι Τέχνης «Ζωγραφίζω» στο Νέο Ηράκλειο. Περισσότερα στο: www.stefadouros.gr http://webcomics.gr/?p=1963 === Και μερικές σελίδες όπως δημοσιεύονταν στο socomic.gr
  22. Παρουσίαση Γιώργος Ζαμπέτας - Ο πιο καλός ο Μαθητής Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017 - 20:30 στη Λέσχη Φίλων Κόμικς Η Λέσχη Φίλων Κόμικς σας προσκαλεί το Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017 και ώρα 20:30 στην παρουσίαση του κόμικ Γιώργος Ζαμπέτας - Ο πιο καλός ο Μαθητής. Για το κόμικ θα μιλήσουν: - Ο Γιώργος Ζαμπέτας, εγγονός του Έλληνα μουσικού και ένας εκ των δύο σεναριογράφων - Ο Νικόλας Στεφαδούρος, σχεδιαστής του κόμικ - Η Ντορίτα Καλούδη, υπεύθυνη του SoComic Σας περιμένουμε! Facebook event
  23. GreekComicFan

    OMG ZOMBIE!

    Σε μια απροσδιόριστη χρονικά εποχή, που μοιάζει με το σήμερα (και το όποιο σήμερα), ένα ζόμπι με το όνομα Μισέλ, ο οποίος μεταμορφώθηκε σε νεκροζώντανη σάπια σάρκα με τον πιο απροσδόκητο τρόπο, περιφέρεται αναζητώντας ζωντανούς για κολατσιό. Σε αντίθεση με τα άλλα ζόμπι όμως, ο Μισέλ, ο οποίος ήταν γκέι, θρήσκος και χορτοφάγος, μπορεί και σκέφτεται, φιλοσοφώντας την κατάσταση του ανάμεσα στις μπουκιές φρέσκιας σάρκας που κατεβάζει! Αυτή είναι πάνω κάτω η υπόθεση του στριπ του Stef, το οποίο είχε εμφανιστεί αρχικά στην σελίδα Comic Book Bubble, πριν αποφασίσει να το συνεχίσει ο δημιουργός ως έντυπη σειρά. Σύμφωνα με το site του εκδότη, το τεύχος βγήκε αρχικά στις 20 Οκτώβρη, με την επίσημη παρουσίαση να γίνεται όμως στις 22 Νοέμβρη στην έκθεση Μισό Λεπτό - 13η Έκθεση Κόμικς & Eπιτραπέζιων Παιχνιδιών Θεσσαλονίκης. Το τεύχος έχει επίσης τυπωθεί σε 665 αντίτυπα (το 666 το έφαγε ο Τομάς, το σκουλήκι). Συμπαθητικό concept, συμπαθητικό σχέδιο και καλός χρωματισμός, αλλά δεν μπορώ να πω πως το βρήκα τίποτα ιδιαίτερο σεναριακά, αλλά ούτε και στο χιούμορ του. Επιπλέον βρήκα το μπρος-πίσω μεταξύ παρελθόντος και παρόντος (ή μήπως ήταν μέλλοντος; ) κάπως άτσαλα στην εκτέλεση τους. Γενικά, είναι ξεκάθαρο πως ήταν ένα free-form webcomic ακόμα και αν δεν σας το πει κανείς.Το ίδιο το concept είναι το μόνο που το σώζει και αφήνει ελπίδες για μια καλύτερη συνέχεια στο δεύτερο τεύχος, που όπως μας ενημέρωσαν στην παρουσίαση που έγινε στην ΛΕΦΙΚ είναι σε στάδιο προετοιμασίας. Απλά θα πρέπει, εφόσον συνεχίζεται ως σειρά, τα στριπς να έχουν μια πιο σφικτή θεματική σχέση και ας είναι αυτόνομα, μιας και άλλη εντύπωση κάνουν όταν διαβάζονται μαζεμένα. Ευχαριστούμε για τα υπόλοιπα εξώφυλλα τον Indian.
  24. Μόλις διάβασα την αναφορά του Χρήστου Δεμέτη στο news247.gr, γιά τις 15 ιστορίες από την ζωή του Γιώργου Ζαμπέτα που σχεδιάζει ο Νικόλας Στεφαδούρος και δημοσιεύονται στο socomic.gr Οφείλω να ομολογήσω ότι, εγώ που είμαι πολύ δυσκοίλιος με την Ελληνική σκηνή κόμικ, εντυπωσιάστηκα. Διαβάστε το, αξίζει αρκετά.
  25. Βασιλεύς των κόμικς

    GRAMERS: THE COMIC

    Δύο φίλοι οι GRAMERS , τρελοί και παλαβοί (καμένοι) με τα video games μπλέκουν αθελά τους σε απίθανες περιπέτειες όταν ένας τρελός ...ποντικός -όμοιος με τον Μίκυ Μάους τους βάζει στο στόχαστρο του. Το GRAMERS μου θύμισε αμερικάνικη ταινία του τύπου ΜΕΓΑΛΕ ΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ,ή τις ταινίες των ΧΑΡΟΛΝΤ ΚΑΙ ΚΟΥΜΑΡ με κυνηγητά και μη αληφοφανες μπλεξίματα. Οπως και στην Αμερική όπου διάσημοι τραγουδιστές ή συγκροτήματα ή παρουσιαστες διαφόρων εκπομπων κάνουν κινηματογραφικές κωμωδίες παίζοντας τον εαυτό τους,ετσι και εδώ οι παραγωγοί βίντεο στο YOU TUBE Δημήτρης Παπαδόπουλος & Θοδωρής Παπαδάκης υποδύονται τον εαυτό τους όπως και ο Μίλτος Θεωδορίδης ιδιοκτήτης του TEESNEY.Τον ρόλο του κακού ποντικόυ το σήμα κατατεθέν του καταστήματος ο ποντκός με το δαγκωμένο αυτί. Γκεστ σταρ ο Αλέξανδρος Κοντοπίδης άλλος ένας yoytuber(Ναι αυτός που ...ούρησε το στούντιο του Μπογδάνου). Αν περιμένεις να διαβάσεις ένα mainstreem χιουμοριστικο κόμικ δεν θα σου αρέσει και τόσο.Αν ξέρεις ότι διαβάζεις ένα μη ρεαλιστικό,παλαβό και απρόοπτο σε εξέλιξη κόμιξ θα το αγαπήσεις.Εμένα μου άρεσε,το σχέδιο του Στεφαδούρου υπηρετει το στυλ του άλμπουμ προσδίνωντας την κινηματογραφική ροή που χρειάζεται.Στο εισαγωγικό σημείωμα γράφει ότι το επόμενο στάδιο είναι ταινία που θα βασίζεται στο κόμικ.Τώρα αλήθεια ειναι ή πλάκα κάνουν δεν το ξέρω. Σελίδες δεν σαρώνω μπορείτε να δείτε δειγμα δουλειας εδώ.
×
×
  • Δημιουργία νέου...

Σημαντικές πληροφορίες

Χρησιμοποιώντας αυτή τη σελίδα, αποδέχεστε τις Όρους χρήσης μας.