Αναζήτηση στην Κοινότητα

Στο δεύτερο μέρος των «Μπαμπαδοϊστοριών» (Βραβείο Καλύτερου Διαδικτυακού Κόμικ 2023), ο Νικόλας Στεφαδούρος παρουσιάζει, με ιδιαίτερα χιουμοριστικό τρόπο, την καθημερινότητα με την προσχολικής ηλικίας κόρη του. Αν αγαπήσατε τις «Μπαμπαδοϊστορίες» του Νικόλα Στεφαδούρου, είναι βέβαιο ότι θα λατρέψετε και το comeback τους. Πρωταγωνίστρια που κλέβει πάλι την παράσταση, η κορούλα του δημιουργού. Η οποία βέβαια δεν είναι πλέον το μωρό που γνωρίσαμε στο πρώτο αλμπουμάκι. Δεν φοράει πια πάνες, δεν πίνει γάλα από μπιμπερό, δεν έχει ανάγκη από νανούρισμα στην αγκαλιά των γονιών της για να κοιμηθεί. Στο δεύτερο αλμπουμάκι της σειράς, η ηρωίδα μας έχει εξελιχθεί σε ένα ατίθασο ανθρωπάκι, ένα αξιαγάπητο νήπιο που του αρέσουν οι φιγούρες δράσης, η μπάλα και το μπαλέτο, ενώ όπως είναι φυσιολογικό για ένα παιδί προσχολικής ηλικίας, έχει ερωτήσεις… πολλές ερωτήσεις. Όπως «γιατί υπάρχουν παιχνίδια μόνο για κορίτσια;», «γιατί πρέπει να τα κάνω στην τουαλέτα;» και… «γιατί ο Άγιος Βασίλης είναι κρίπουλας και με βλέπει όταν κοιμάμαι;». Με τον γνωστό τρυφερό και συνάμα σπιρτόζικο τρόπο του, ο Νικόλας Στεφαδούρος (μετρ του αυτοβιογραφικού κόμικς, όπως απέδειξε με την εξαιρετική του «Αλεξάνδρεια», εκδ. Webcomics) στα σχεδόν 70 στριπάκια του καταθέτει την καθημερινή εμπειρία του ως μπαμπάς, πλάι στις παράλληλες ιδιότητές του ως συζύγου, ιδιοκτήτη γάτας και επαγγελματία δημιουργού κόμικς. Μια εμπειρία γεμάτη χαρές, γέλια, συγκινήσεις, αλλά και αναπόφευκτες στιγμές θυμού και αμηχανίας. Ένα πακέτο με όλες τις ευθύνες, τις δυσκολίες, αλλά και τη συναισθηματική πληρότητα που μπορεί να προσφέρει σε έναν άνθρωπο η γονεϊκότητα, με την προϋπόθεση η ιδιότητα αυτή του γονέα να αποτελεί επιλογή αγάπης και όχι προϊόν κοινωνικού καταναγκασμού. Και με τη διαρκή υπενθύμιση ότι το να είσαι «μπαμπάς» συνεπάγεται πολλά περισσότερα πράγματα από τη βιολογική παράμετρο. Ο μπαμπάς των «Μπαμπαδοϊστοριών» δεν έχει κάποιο manual για το πώς να είναι… μπαμπάς. Όσο περνάει ο καιρός μαθαίνει. Δεν υπάρχουν μυστικές συνταγές, ενώ όσοι ισχυρίζονται ότι τις κατέχουν – χωρίς όμως οι ίδιοι να μεγαλώνουν παιδιά – καλύτερα να τις κρατήσουν για τον εαυτό τους! Ο μπαμπάς των «Μπαμπαδοϊστοριών» είναι γλυκός, τρυφερός, ευαίσθητος αλλά και πειραχτήρι, ενώ τα κόμικς (όπως και ο… Πατούνγκας Μπιμπίνγκης) αποτελούν συχνά τον κοινό τόπο επικοινωνίας με το παιδί του. Λαχταριστό εξτραδάκι του βιβλίου, οι… guest μπαμπάδες: Λάμπρος Φισφής, Ζήσης Ρούμπος, Πέτρος Χριστούλιας, Τόμεκ, Κλήμης Κεραμιτσόπουλος, Φάνης Μόσχας, Πάνος Ζάχαρης και Πέτρος Μπάλτας. Τα στριπάκια των «Μπαμπαδοϊστοριών» πρωτοδημοσιεύτηκαν στο neoigoneis.gr, ενώ βραβεύτηκαν ως καλύτερο διαδικτυακό κόμικ 2023. Το δεύτερο βιβλίο της σειράς κυκλοφορεί, όπως και το πρώτο, από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως. Και το σχετικό link...

Την Παρασκευή 12 Μαΐου 2023, στο πλαίσιο του φεστιβάλ κόμικς Comicdom Con Athens 2023, έγινε η απονομή των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς στο αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Έβερτ» της Τεχνόπολης Δήμου Αθηναίων. Ο θεσμός των Ελληνικών Βραβείων Κόμικς μετασχηματίζεται και εξελίσσεται διαρκώς αναδεικνύοντας μεταξύ άλλων τα οξυμένα αντανακλαστικά της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς, η οποία έχει εμφανώς θέσει σε προτεραιότητα την εξωστρέφεια της ελληνικής παραγωγής κόμικς και την εγχώρια προώθηση της συγκεκριμένης μορφής τέχνης. Η βραδιά της απονομής, χορηγούμενη φέτος από το κατάστημα Comicstrip και παραδοσιακά τοποθετημένη στο πλαίσιο του μεγάλου φεστιβάλ Comicdom Con Athens, αποτέλεσε αδιαμφισβήτητα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις που έγιναν το προηγούμενο τριήμερο: φιλικός και κατάλληλα εξοπλισμένος χώρος με μαζική προσέλευση κόσμου, ζεστό και ευχάριστο κλίμα στο οποίο συνετέλεσε η ζωηρή παρουσίαση του κωμικού Δημήτρη Δούκογλου, οργάνωση και προετοιμασία των συμμετασχόντων, είναι μερικά από τα στοιχεία που έδωσαν στη βραδιά μια ξεχωριστή ποιότητα. Στον πυρήνα βρέθηκαν τα έργα που ξεχώρισαν σε μια ολοένα και αυξανόμενη ποσοτικά και ποιοτικά παραγωγή κόμικς στην Ελλάδα τη χρονιά που μας πέρασε. Νέο στοιχείο φέτος ήταν ο διαχωρισμός του βραβείου για το καλύτερο σενάριο στα δύο με τις νέες κατηγορίες να αφορούν διασκευασμένα και πρωτότυπα σενάρια – μια επιλογή η οποία αποτυπώνει πλέον την καθιερωμένη τάση δημιουργιών που εμπνέονται από κλασικά λογοτεχνικά έργα. Το βραβείο του καλύτερου κόμικς, αλλά και αυτό του πρωτότυπου σεναρίου, απέσπασε ο Θανάσης Πέτρου για το εξαιρετικό «1923: Εχθρική Πατρίδα» (Ίκαρος) με θέμα τη Μικρασιατική Καταστροφή και τις συνέπειές της. Καλύτερο διασκευασμένο σενάριο ψηφίστηκε η παραλλαγή του μύθου της γοργόνας, αδερφής του Μ. Αλεξάνδρου, που υπογράφει ο Δημήτρης Βανέλλης στη «Μοναξιά της Αβύσσου» (Jemma Press), με τον σχεδιαστή του έργου Νίκο Κούρτη να διακρίνεται για το καλύτερο εξώφυλλο. Καλύτερος σχεδιαστής για τη χρονιά που μας πέρασε αναδείχτηκε ο Αλέκος Παπαδάτος, ο οποίος επέστρεψε με το γκράφικ νόβελ «Αριστοτέλης» (Ίκαρος) σε κείμενα του Τάσου Αποστολίδη αποσπώντας και το βραβείο για την καλύτερη καλλιτεχνική επιμέλεια. Καλύτερη αυτοέκδοση ψηφίστηκε το «Kuro: Bakeneko» του Tasmar, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο ως «κακός» έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καλύτερη μεταφρασμένη έκδοση το «No Pasarán» (Jemma Press) του κορυφαίου Ιταλού δημιουργού Vittorio Giardino, όπως το απέδωσε στα ελληνικά ο Γαβριήλ Τομπαλίδης, και καλύτερο διαδικτυακό κόμικς – σε μια κατηγορία με δυστυχώς περιορισμένες συμμετοχές – οι «Μπαμπαδοϊστορίες» του Νικόλαου Στεφαδούρου. Το βραβείο κοινού απέσπασε το δημοφιλέστατο κατά τα φαινόμενα «Athens Dark» (Nerdula) των Ζήση Ρούμπου και Χρήστου Μαρτίνη, ενώ καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος ψηφίστηκε ο ταλαντούχος Γιώργος Γανίδης για την – υποψήφια και για καλύτερο εξώφυλλο – αυτοέκδοση «Θηρία». Για τελευταίο (και καλύτερο!) κρατήσαμε ένα βραβείο για το οποίο είμαστε ως μέσο περήφανοι, ενθουσιασμένοι και πλήρως υποκειμενικοί. Το «Λεξικό της Κρίσης», το οποίο διαβάζετε τα τελευταία οχτώ χρόνια στις σελίδες τού Καρέ Καρέ και φιλοτεχνούν διαδοχικά ανά εβδομάδα οι Γιάννης Αντωνόπουλος, Περικλής Κουλιφέτης, Γαβριήλ Παγώνης και Θανάσης Πέτρου, κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ένθετου κόμικς για τη χρονιά που μας πέρασε. Στα επόμενα! Και το σχετικό link...

Η ελληνική σκηνή των κόμικς έχει τα δικά της βραβεία. Κι όμως, η ελληνική σκηνή των κόμικς έχει τα δικά της βραβεία σε περίπτωση που δεν το γνωρίζατε. Κάθε χρόνο, στα πλαίσια του Comicdom Con Athens, της μακροβιότερης γιορτής των κόμικς στην Αθήνα, κομίστες, εκδότες, σεναριογράφοι, δημοσιογράφοι και κάθε σχετικός με το metier συγκεντρώνονται για την τελετή απονομής της σημαντικότερης διάκρισης για δουλειές κόμικς που εκδόθηκαν στη χώρα μας. Ο θεσμός ξεκίνησε το 2005 και συνεχίζει δυναμικά εξελισσόμενος υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς, τα μέλη της οποία ψηφίζουν τα καλύτερα κόμικς κάθε χρονιάς για να αναδείξουν τους νικητές. Φέτος η τελετή έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο Μιλτιάδης Έβερτ στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων την Παρασκευή 12 Μαΐου με οικοδεσπότη τον κωμικό Δημήτρη Δούκογλου (φήμες λένε ότι του χρόνου θα αντικατασταθεί από ΑΙ ολόγραμμα του ίδιου). Η τελετή είναι ευτυχώς σύντομη, συνεπώς κανένας κομίστας δεν έσπασε τα πενάκια του, κανένας σεναριογράφος δεν έσπασε το πληκτρολόγιό του, κανένας εκδότης δεν έκαψε το στοκ στην αποθήκη του από την αγωνία. Από την άλλη, όπως με πληροφορούν, νύχια φαγώθηκαν... Στις δώδεκα κατηγορίες υποψηφιοτήτων αναδείχθηκαν νικητές εννέα κόμικς, με δύο από αυτά να παίρνουν σπίτι από δύο βραβεία έκαστο. Τα βραβεία του Καλύτερου Κόμικ και του Καλύτερου Σεναρίου κέρδισε το ιστορικό – ηθογραφικό κόμικς του Θανάση Πέτρου «1923 – Εχθρική Πατρίδα» (Εκδόσεις Ίκαρος). Πέρυσι γράφαμε στην Athens Voice γι’ αυτό το κόμικς: «Νομίζω ότι είναι το καλύτερο δείγμα σεναρίου που έχουμε δει από τον Πέτρου. Ένα σενάριο ζωντανό, γρήγορο και γεμάτο δράση. (...) Ο Πέτρου ξέρει πολύ καλά τα κόμικς ως μέσο, χειρίζεται τις σελίδες και τα πάνελ του με αριστοτεχνικό τρόπο, σε μια αφήγηση ταυτόχρονα ακριβή και λιτή. Ξεφεύγει από τα καρέ, περνά στο περιθώριο της σελίδας επιστρέφοντας και πάλι σ’ αυτά, δείχνοντάς μας πως ξέρει να πει Ιστορία σε πολύχρωμες σελίδες με καρέ». Τα βραβεία του Καλύτερου Σχεδίου και της Καλλιτεχνικής Επιμέλειας κέρδισε ο «Αριστοτέλης» των Τάσου Αποστολίδη (σενάριο) και Αλέκου Παπαδάτου (σχέδιο) (Εκδόσεις Ίκαρος). Για τη μεταφορά της ζωής του μεγαλύτερου στοχαστή όλων των εποχών σε κόμικς, η οποία μεταφράζεται ήδη σε επτά γλώσσες, γράφαμε ότι: «Με εντυπωσιακά πάνελ, συνδυασμό πεζού κειμένου και εικόνων, στακάτες προτάσεις (όπου η αφήγηση είναι δραματοποιημένη), με καρέ που υπηρετούν άριστα το μέσο και τις σελίδες γεμάτες με κάθε λογής τεχνικές εικονογραφικής απεικόνισης, ο “Αριστοτέλης”, των Τάσου Αποστολίδη και Αλέκου Παπαδάτου, είναι μία από τις πιο εκλεκτικές και σίγουρα καλύτερες ελληνικές κυκλοφορίες κόμικς των τελευταίων ετών. Ο χρωματισμός του κόμικς κατόρθωσε να ξεφύγει από το να το κάνει απλά ομορφότερο, συνεισφέροντας ουσιαστικά, καθώς με τα χρώματα που επιλέχθηκαν έγινε ευδιάκριτη η χρονική εναλλαγή της αφήγησης από τριτοπρόσωπη σε δραματοποιημένη». Δύο ακόμη βραβεία, αυτά του Καλύτερου Εξωφύλλου και του Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου απέσπασε «Η μοναξιά της Αβύσσου» των Δημήτρη Βανέλλη (σενάριο) και Νικόλα Κούρτη (σχέδιο) (Εκδόσεις Jemma Press). Στη «Μοναξιά της Αβύσσου» οι δύο δημιουργοί αφηγούνται μια ιστορία τρόμου βασισμένη σ’ έναν από τους γνωστότερους θρύλους της ελληνικής λαογραφίας, αυτόν της γοργόνας αδελφής του βασιλιά Αλέξανδρου, που ρωτά τους ναυτικούς αν ζει ο αδελφός της. Με αφετηρία αυτόν τον θρύλο, ο Δημήτρης Βανέλλης διασκευάζει το διήγημά του «Γοργόνα» και με τον Νικόλα Κούρτη το μετατρέπει σε ένα κόμικς απόκοσμου τρόμου. Καλύτερη Μεταφρασμένη Έκδοση αναδείχθηκε το «No Pasarán» του ζωντανού θρύλου των ευρωπαϊκών κόμικς Ιταλού Vittorio Giardino (εκδόσεις Jemma Press). Η μετάφραση έγινε από τον Γαβριήλ Τομπαλίδη και η μεταφραστική επιμέλεια από τον Γιάννη Μιχαηλίδη. Εξ αφορμής της κυκλοφορίας, πέρυσι, του πρώτου μέρους της ομώνυμης τριλογίας με ήρωα τον κατάσκοπο Μαξ Φρίντμαν και τοποθετημένο στον Ισπανικό Εμφύλιο λίγο καιρό πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο «μαέστρο» των ιταλικής σκηνής και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της λεγόμενης καθαρής γραμμής (ligne claire) στα κόμικς μίλησε στην Athens Voice και σχεδίασε το εξώφυλλο του τεύχους 824. ● Καλύτερος Πρωτοεμφανιζόμενος αναδείχθηκε ο Γιώργος Γανίδης με τα «Θηρία» του ● Το βραβείο για την Καλύτερη Αυτοέκδοση κέρδισαν οι Tasmar – Kuro για το «Βakeneko» ● Καλύτερο Διαδικτυακό Κόμικ ο Νικόλας Στεφαδούρος με τις «Μπαμπαδοϊστορίες» του (κυκλοφορούν επίσης από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως) ● Με το βραβείο για το Καλύτερο Ένθετο βραβεύθηκαν οι: Γιάννης Αντωνόπουλος (John Antono), Περικλής Κουλιφέτης, Γαβριήλ Παγώνης, Θανάσης Πέτρου για «Το Λεξικό της Κρίσης» που φιλοξενείται στο Καρέ-Καρέ της Εφημερίδας των Συντακτών ● Το Βραβείο Κοινού κέρδισαν οι Ζήσης Ρούμπος (ναι, ο ηθοποιός) και Χρήστος Μαρτίνης για το «Athens Dark» (Εκδόσεις Nerdula) Αυτά για φέτος και ανυπομονούμε ήδη για την απονομή του 2024. Αν κρίνω από τις δουλειές που έχουν κυκλοφορήσει ήδη φέτος, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Νικόλας Κούρτης, Δημήτρης Βανέλλης Θανάσης Πέτρου, Νίκος Αργύρης (εκδότης Ικάρου) και Αλέκος Παπαδάτος Και το σχετικό link...

Τι σημαίνει να είσαι μπαμπάς στη σύγχρονη εποχή; Πόσο αλλάζει η ζωή σου με τον ερχομό ενός μωρού; Σε ποια στερεότυπα πρέπει να μην υποκύψεις; Και πώς σε βλέπουν οι άλλοι στον νέο σου ρόλο; Ο Νικόλας Στεφαδούρος στις «Μπαμπαδοϊστορίες» δίνει τις δικές του χιουμοριστικές απαντήσεις. Οι περιπέτειες των μπαμπάδων κατά την ανατροφή των παιδιών τους δεν αποτελούν συνηθισμένη θεματική στα κόμικς. Κατά το παρελθόν άλλωστε, τα στερεότυπα και τα κοινωνικά-οικογενειακά ήθη ήθελαν τον μπαμπά να βρίσκεται διαρκώς έξω από το σπίτι για δουλειές, ενώ όταν γύριζε κατάκοπος έπρεπε να ξεκουραστεί. Τα λίγα κόμικς που έχουν υπάρξει με πρωταγωνιστές μπαμπάδες κατά την άσκηση του πατρικού τους ρόλου ήταν όμως απολαυστικά. Στο «Gasoline Alley»του Frank King, ήδη από τη δεκαετία του 1920, ένας υπέροχος «πατέρας» μεγάλωσε ιδανικά τον θετό του γιο διδάσκοντάς τον τα πάντα για τη φύση, την τέχνη, την καλοσύνη, ενώ στο πιο πρόσφατο «Lunarbaboon», μια εμβληματική σειρά της εποχής μας από τον Christopher Grady, ένας άλλος φανταστικός μπαμπάς μαθαίνει τον δικό του γιο να επιβιώνει με σεβασμό στη διαφορετικότητα, να υποστηρίζει τους πρόσφυγες και τους φτωχούς, να αντιστέκεται στη βία και το μπούλινγκ. Κι ένας Έλληνας μπαμπάς, ο Νικόλας Στεφαδούρος, φιλοτεχνεί τις δικές του ιστορίες και μεταφέρει τις γονεϊκές του εμπειρίες από την πρώτη μέρα της γέννησης της κόρης του, πάντα με χιούμορ, αγάπη προς τα παιδιά, κατανόηση και καταπληκτικά σχέδια για μια πανέμορφη αλλά και δύσκολη περίοδο της ζωής μπαμπά και παιδιού. Οι «Μπαμπαδοϊστορίες» (εκδόσεις Μικρός Ήρως, 68 σελίδες, πρώτη δημοσίευση στο all4mama.gr) είναι στο σύνολό τους αυτοτελή στριπάκια των λίγων καρέ, συνήθως δυο ή τριών, μέσω των οποίων ο Στεφαδούρος προλαβαίνει και καταφέρνει με απόλυτη επιτυχία να αφηγηθεί και να αποδώσει κάθε φορά ένα ξεχωριστό περιστατικό της βρεφικής ή πρώιμης παιδικής ηλικίας. Και το κάνει κάθε φορά με ένα πανέξυπνο χιούμορ και εκφράζοντας έναν μεγάλο πλούτο συναισθημάτων πάντα με επίκεντρο το παιδί και τις ανάγκες του. Χωρίς να μετανιώνει ούτε λεπτό, ούτε στιγμή για τα νέα του καθήκοντα (ή τα καθήκοντα του πρωταγωνιστή του με τον οποίο πιθανώς μοιράζονται πολλές κοινές εμπειρίες…). Όπως γράφει και ο ίδιος στον επίλογό του: «Και ξαφνικά γίνεσαι “μπαμπάς” και όλα αλλάζουν. Τέλος το σινεμά, τέλος η μπάλα, τέλος τα καφεδάκια έξω και η φράση “ελεύθερος χρόνος” πλέον φαντάζει εξωτικό νησί που δεν θα δεις ποτέ! Τώρα είσαι master στο άλλαγμα της πάνας, ειδήμων στη σωστή θερμοκρασία του μπιμπερό και ικανός να κοιμίσεις μωρό, γράφοντας παράλληλα αυτό το κείμενο με ένα δάκτυλο. Το μικρό δάκτυλο. Γιατί όλα αυτά; Γιατί απλά γουστάρεις να είσαι “μπαμπάς”!» Για όλα αυτά ένας μπαμπάς όπως και αυτός του Στεφαδούρου δεν περιμένει ανταλλάγματα. Νιώθει όμως την ευτυχία να τον πλημμυρίζει όταν η μικρή του κόρη του προσφέρει ψεύτικο τσάι για να τον ανακουφίσει από το κρυολόγημα, όταν επιμένει ότι ο μπαμπάς της είναι «όμο’ φος», όταν μοιράζονται την τελευταία σοκοφρέτα, όταν χορεύουν μαζί στα πάρτι, όταν απλώς θέλει να του πει μια καληνύχτα. Και αυτό είναι αρκετό. Και το σχετικό link...

Το πρώτο strip της πιο πρόσφατης σειράς του Νικόλα ονόματι "Μπαμπαδοϊστορίες" όπου εξιστορεί την ομορφιά του να είσαι γονιός. Φαντάζομαι μπόλικοι εδώ μέσα θα κάνουν δυνατό relate με το παρακάτω και τα υπόλοιπα που υπάρχουν στο socomic.