Αναζήτηση στην Κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για ετικέτες 'καλειδοσκόπιο'.
Βρέθηκε 2 αποτελέσματα
-
Το μακρινό 2000 (όταν ήμουν κι εγώ φοιτητής ) ξεκίνησε να κυκλοφορεί στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας το περιοδικό "Με ταξιδεύεις". Πρόκειται για μία ετήσια έκδοση, που προέρχεται από την φοιτητική ένωση "Καλειδοσκόπιο" (με έδρα την Φιλοσοφική Σχολή του Ε.Κ.Π.Α.), που σκοπό έχει την ψυχαγωγία, αλλά και την ενημέρωση των αναγνωστών. Τα θέματα που πραγματεύεται το περιοδικό, είναι σαφώς πιο σοβαρά (όπως πχ ένα αφιέρωμα για την Γεννάδειο Βιβλιοθήκη ή για την αξιολόγηση των Πανεπιστημίων), αλλά δεν παραλείπονται κι άρθρα για τον κινηματογράφο και τα... κόμικς (μην ανησυχείτε, θα γίνει αποδελτίωση)! Επίσης φιλοξενούνται και διάφορες συνεντεύξεις, όπως του βραβευμένου σκηνοθέτη και θεατρικού παραγωγού Peter Stein. Η έκδοση είναι αξιόλογη, περιέχει καλής ποιότητας χαρτί και ζωηρά χρώματα, που προσδίδουν αισιοδοξία, ό,τι πρέπει για τους φοιτητές μας. Το δέσιμο έχει πραγματοποιηθεί με καρφίτσα, ενώ το εξώφυλλο αποτελείται από ένα αρκετά παχύ χαρτί. Άγνωστο πόσα χρόνια κράτησε (ή κρατάει) ο συγκεκριμένος τίτλος.
-
Τώρα αυτή την έκδοση όπως και να την αναλύσω, δεν θα μπορέσω να της δώσω επαρκής εξήγηση για το τι είναι, οπότε, είμαι σίγουρος πως αν κάποιος άλλος την διαβάσει, θα αποκομίσει εντελώς άλλα πράγματα. Θα προσπαθήσω πάραυτα όμως. Ο Α βρίσκει τον εαυτό του ξαπλωμένο φαρδύ-πλατύ στον δρόμο, χωρίς να θυμάται πως. Καθώς σηκώνεται για να πάει σπίτι, συναντά τον φίλο του, τον Β και ξεκινά μια φιλοσοφική συζήτηση για την πραγματικότητα, όταν συνειδητοποιούν πως δεν είναι νύχτα αυτό που αντιλαμβάνονται, αλλά μια ιδιόμορφη σκοτεινή μέρα. Η συζήτηση θα βρει τον Α μόνο του να προσπαθεί να αποδείξει τα πιστεύω του και να καταλάβει τον εαυτό του, ταξιδεύοντας σε άλλα σημεία των αναμνήσεων του, μελετώντας τον ρόλο της τέχνης, των ονείρων και την ψυχολογίας στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση, αλλάζοντας μορφές και καταστάσεις και φτάνοντας, στα βαθιά γεράματα. Προφανώς δεν είναι ένα έργο που έχει ως σκοπό να πει μια φανταστική ιστορία, αλλά ένα έργο που ψηλαφεί με τον τρόπο του την ανθρώπινη ύπαρξη και το τι την καθορίζει, μια ψυχαναλυτική ματιά του ίδιου του καλλιτέχνη ίσως, βασιζόμενος αρκετά σε πράγματα που έχουν πει διάφοροι φιλόσοφοι κατά διαστήματα. Σχεδιαστικά τώρα, ο Αναστασίου έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Υποψιάζομαι πάντως πως, παρόλο που δεν θέλει να κατηγοριοποιήσει το έργο του ως κόμικ και το λέει εικονιστόρημα, πρέπει να έχει περάσει μέρος της ζωής του όπου χρησιμοποιούσε το Κατανοώντας τα Κόμικς του Μακ Λάουντ ως προσκέφαλο στον ύπνο του για έμπνευση, μιας και η μετάβαση από το ένα σχεδιαστικό είδος στο άλλο, θυμίζει πολλά από την προσέγγιση του κλασικού πονήματος. Οπτικά το άλμπουμ, δεν πιστεύω πως δίνει στον υποψήφιο αγοραστή να καταλάβει πως πρόκειται για έργο τέχνης. Είναι φροντισμένη έκδοση, σύμφωνοι, αλλά εμένα π.χ. μου θυμίζει γραφιστική ύλη στο αντίστοιχο τμήμα του Πλαισίου, και όχι κάτι που περιέχει εικαστικό έργο.
- 3 απαντήσεις
-
- 12
-
- καλειδοσκόπιο
- 2018
-
(και 1 ακόμα)
Ετικέτα με: