Αναζήτηση στην Κοινότητα

Έναν χρόνο μετά την πρώτη μας συνάντηση με τους δύο φίλους, ο Στέλιος κι ο Ρένος επιστρέφουν με μία ακόμα περιπέτειά τους, αυτή την φορά με πρωταγωνιστή τον Μπούκι, έναν συμπαθέστατο σκυλάκο, ο οποίος χάθηκε! Όλα ξεκινούν όταν ο καλοσυνάτος και λίγο αφελής Στέλιος φέρνει στο σπίτι τον Μπούκι, έναν σκύλο που βρήκε στον δρόμο. Ο Ρένος, γνωστός τζόρας, γίνεται πυρ και μανία με την άφιξη αυτή κι ο λόγος είναι ότι αφενός δεν θα μπορούν να τον συντηρήσουν κι αφετέρου ότι θα βρουν μπελά από την σπιτονοικοκυρά τους, της οποίας, σημειωτέον, της χρωστάνε δύο ενοίκια! Βγαίνοντας, λοιπόν, έξω από το σπίτι, ο Ρένος πέφτει επάνω σε μία αφίσα που φέρει την φωτογραφία του Μπούκι κι ο ιδιοκτήτης του υπόσχεται να δώσει 2000€ σε εκείνον που θα τον φέρει πίσω! :wow: Χωρίς να χάσει καιρό, επιστρέφει στο σπίτι, παίρνει τον Στέλιο και τον Μπούκι και… η περιπέτεια μόλις άρχισε. Όποιος διάβασε την προηγούμενη ιστορία των δύο φίλων, εύκολα θα καταλάβει το σεναριακό μοτίβο που προσπαθεί να εδραιώσει ο δημιουργός. Ο Στέλιος κι ο Ρένος, στην προσπάθειά τους να εξοικονομήσουν μερικά χρήματα που θα τους επιτρέψουν να επιβιώσουν, μπλέκουν σε τραγικές καταστάσεις, αλλά με γνώμονα πάντα την τιμιότητα και τον αλτρουισμό τους, επιλέγουν τον δύσκολο, αλλά σωστό δρόμο! Η πλοκή κυλάει χωρίς καμία κοιλιά, αλλά ούτε και βιασύνη, είναι κλιμακούμενη και θα λέγαμε ότι έχει και τις ανατροπές της. Δίνεται το στίγμα των προβλημάτων της κοινωνίας μας, ουσιαστικά και χωρίς τυμπανοκρουσίες και ψευτοεπαναστατισμούς. Και πάλι ο αφελής και βλοσυρός Αστυφύλακας, που είχαμε δει και στην προηγούμενη ιστορία, διαδραματίζει κομβικό κι άκρως χιουμοριστικό ρόλο (ιδίως στο φινάλε) και είναι αυτός που κουβαλά στις πλάτες του το περισσότερο κωμικό στοιχείο του κόμικ. Το φινάλε το βρήκα εξαιρετικά δίκαιο και δίνει τον σωστό τόνο για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ένας πολίτης με κοινωνικές ευαισθησίες κι ένας σωστός άνθρωπος! Συμπερασματικά κι αυτή η ιστορία ήταν του γούστου μου και προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους. Όσοι έχετε διαβάσει τους “Τσαντάκηδες” και σας άρεσε, τότε η ανάγνωση αυτής της ιστορίας αποτελεί μονόδρομο για εσάς. Όσοι πάλι δεν είχατε την τύχη να γνωρίσετε τον Στέλιο και τον Ρένο, τότε… καλό θα είναι να το κάνετε. Ο εικαστικός τομέας έχει το ίδιο στυλ με την προηγούμενη ιστορία. Το σχέδιο είναι καρικατουρίστικο, δίνει σημασία στην λεπτομέρεια και η απόδοση των χαρακτήρων και των τοπίων είναι άψογη. Επίσης, μου άρεσε πολύ και η πλαστικότητα που δίνεται στις κινήσεις. Οι τόνοι του άσπρου και του μαύρου ταιριάζουν τέλεια με το σχέδιο και το μελάνωμα (κι εδώ) είναι πανέμορφο! Η έκδοση είναι μεγάλη σε μέγεθος και δεμένη με καρφίτσα. Το χαρτί στο εσωτερικό είναι παχύ, πολύ απαλό στην υφή και τα καρέ είναι καλοτυπωμένα. Προσωπικά εξακολουθώ κι εδώ να προτιμώ λίγο πιο παχύ το χαρτί του εξώφυλλου, καθώς με αυτό το πάχος είναι επιρρεπές στα τσαλακώματα. Συνοδευτικό υλικό, εκτός από τα social media του δημιουργού και λίγες πληροφορίες για την επιμέλεια του κόμικ, δεν υπάρχει. Βιογραφικό σημείωμα του δημιουργού Ο λογαριασμός του δημιουργού στο Facebook Ο λογαριασμός του δημιουργού στο Instagram

Ο Ιάκωβος Βάης συστήνει στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό, το 2022, το κόμικ του με τίτλο “Στέλιος & Ρένος: Τσαντάκηδες”. Ο λόγος για τον Στέλιο (έναν καλοσυνάτο, πολλές φορές αφελή τύπο) και τον Ρένο (ο οποίος είναι μονίμως εκνευρισμένος με τις καταστάσεις, αλλά στο τέλος υποκύπτει στο… καλό), δύο νέους ανθρώπους, που ζουν στην Αθήνα και βασανίζονται από τα προβλήματα της σύγχρονης εποχής (ανεργία, απρόσωπη κοινωνία, επιθετικοί συνάνθρωποι), αλλά παρόλα αυτά διατηρούν τις αξίες και την τιμιότητά τους. Σε αυτή την ιστορία, οι δύο φίλοι βρίσκονται, κατά σατανική τύχη (ή μάλλον ατυχία), να κρατούν την τσάντα μιας ηλικιωμένης κυρίας, γεμάτη με χρήματα και με όλους τους περίοικους που ήταν μπροστά στο περιστατικό να τους κατηγορούν για κλοπή και να τους παίρνουν στο κυνήγι! Μάταια εκείνοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι… δεν είναι ελέφαντες, ενώ και η Αστυνομία δεν φαίνεται να έχει και τα τιμιότερα αισθητήρια, όταν ζήτησαν την συνδρομή της. Αν και γρήγορο, το σενάριο με ικανοποίησε σε μεγάλο βαθμό. Μέσα από την πλοκή και την εναλλαγή των σκηνών ξεδιπλώνεται μία όμορφη ιστορία έμπρακτης φιλίας κι εξυψώνεται το μεγαλείο της τιμιότητας. Κι όλα αυτά την ώρα που τόσο το κράτος, όσο και η κοινωνία γενικότερα αποστρέφουν το πρόσωπό τους στο σωστό και το έντιμο. Ο Βάης κάνει την αυστηρή κριτική του για τα κακώς κείμενα της πολιτείας, άλλες φορές μιλάει με ρεαλισμό κι άλλες λίγο υπερβολικά, αλλά ποτέ κουνώντας το δάχτυλο, αλλά με μία φανερή διάθεση για κωμική σάτιρα και πλάκα. Ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές του σύμπαντος του Στέλιου και του Ρένου είναι κι ο χοιρόμορφος Αστυνομικός, με την κουτοπονηριά, την αυστηρότητα, αλλά και την… ανικανότητά του! Το φινάλε της ιστορίας το βρήκα δίκαιο και δίνει μία μεγάλη ελπίδα στην κοινωνία, ότι υπάρχουν ακόμα αλτρουιστές κι ότι δεν χάθηκαν όλα. Εν κατακλείδι, μέσα στην πλειοψηφία των μελαγχολικών, των επαναστατικών-αναρχικών και των πρόχειρων αυτοεκδόσεων, η συγκεκριμένη αποτελεί ένα όμορφο φωτεινό παράδειγμα καυστικής σάτιρας, αλλά και χιούμορ. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλους και προσωπικά θα ψάξω περισσότερο το έργο του δημιουργού. Ο εικαστικός τομέας αποτελεί κι αυτός μία κατηγορία μόνος του. Το κάθε καρέ διέπεται από ολοζώντανες λεπτομέρειες και το μοτίβο που επικρατεί είναι αυτό της καρικατούρας. Το μεγάλο μέγεθος του τεύχους επιτρέπει στο σχέδιο να αναπνέει και να αναδεικνύει καλύτερα το συνολικό αποτέλεσμα. Το ασπρόμαυρο χρώμα νομίζω ότι εδώ είναι το πλέον ενδεδειγμένο και μάλιστα απογειώνεται με το πανέμορφο μελάνωμα! :respect: Τόσο στο σενάριο, όσο και στο σχέδιο, λοιπόν, είναι φανερό ότι έχει εκπονηθεί ουσιαστική καλλιτεχνική δουλειά με μεράκι! Η έκδοση, όπως ανέφερα και πιο πάνω, έχει μεγάλο μέγεθος, κατάλληλο για το συγκεκριμένο σχέδιο και είναι δεμένη με καρφίτσα. Το ματ χαρτί, από το οποίο αποτελείται το εσωτερικό, έχει καλή και καθαρή εκτύπωση, ενώ κι από το πάχος του δεν έχω παράπονο. Ίσως, όμως, να ήθελα λίγο πιο παχύ το εξώφυλλο. Συνοδευτικό υλικό δεν θα βρούμε, εκτός από τους προσωπικούς λογαριασμούς του δημιουργού στα γνωστά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο λογαριασμός τους δημιουργού στο Facebook Ο λογαριασμός τους δημιουργού στο Instagram

Η Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων φιλοτεχνεί μια «Ωδή στη Γάτα» και μας προσφέρει για το 2023 ένα πρωτότυπο ημερολόγιο με 12 χνουδωτά σκίτσα. Το εξώφυλλο του ημερολογίου με σκίτσο του Σπύρου Δερβενιώτη Οι πρόγονοί τους εμφανίστηκαν στον πλανήτη πριν από περίπου 11 εκατομμύρια χρόνια και άρχισαν να εξαπλώνονται όταν οι άνθρωποι από νομάδες μετατράπηκαν σε καλλιεργητές γης. Οι πρώτοι αγρότες τις κουβαλούσαν μαζί τους όταν μετανάστευαν. Σπύρος Δερβενιώτης Αργότερα, μέσω της ναυσιπλοΐας «κατέκτησαν» κάθε γωνιά του κόσμου. Στην αρχαία Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία λατρεύτηκαν ως ιερές, για τους Ρωμαίους ήταν η ενσάρκωση της ανεξαρτησίας, ενώ για την ιαπωνική κουλτούρα συνιστούν τόσο σύμβολα καλοτυχίας όσο και αναπαραστάσεις δαιμόνων. Κωνσταντίνος Ρουγγέρης Σε όλες τις περιόδους της ιστορίας, οι γάτες κατάφεραν να συντροφεύσουν τους ανθρώπους, μα και να τους διχάσουν ανάμεσα σε μαγικές δοξασίες και δεισιδαιμονίες. Ποτέ κανείς όμως δεν φαίνεται να έμεινε αδιάφορος από το πέρασμα της γάτας στον πλανήτη… Σίγουρα όχι οι ζωγράφοι, οι οποίοι στο διάβα των χιλιετιών τής έχουν προσδώσει μια περίοπτη θέση στην ιστορία της τέχνης. Και οπωσδήποτε όχι οι κομιξάδες της σύγχρονης εποχής οι οποίοι, στο πρόσωπο δημοφιλέστατων καρτουνίστικων χαρακτήρων (από την Krazy Kat και τον Φέλιξ μέχρι τον Γκάρφιλντ και τον Μπλάκσαντ) έχουν αποδώσει τις δέουσες τιμές στο αιλουροειδές γένος. Ιάκωβος Βάης Αλήτισσες και αρχόντισσες συνάμα, οι γάτες κατέχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα σκίτσα και τα στριπάκια των ανά την οικουμένη σκιτσογράφων. Για τη Λέσχη Ελλήνων Γελοιογράφων, ένα σκιτσογραφικό αφιέρωμα στα τριχωτά μας φιλαράκια ήταν μονόδρομος: «Δεν ξέρουμε για τον “καλύτερο φίλο του ανθρώπου”, ξέρουμε όμως σίγουρα τον καλύτερο φίλο του γελοιογράφου», διακηρύσσουν. Μαρία Τζαμπούρα «Άνθρωποι που περνάνε πολλές ώρες στο σπίτι κατά μόνας και που έχουν μια εγγενή αλλεργία στις προσταγές, δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν ιδανικότερη χρονιά από μια χρονιά γεμάτη με γάτες! Γάτες καλοκαιρινές, γάτες χειμωνιάτικες. Γάτες σε ραστώνη, σε χειμερία νάρκη και σε οίστρο. Γάτες κουλουριασμένες πάνω μας τα Χριστούγεννα ή στα κεραμίδια την άνοιξη». Πάνος Μαραγκός Έτσι, 12 μέλη της Λέσχης έπιασαν τα πενάκια τους και έφτιαξαν 12 σκίτσα για ισάριθμους μήνες, ώστε να μας συντροφεύουν το 2023 σε ένα πρωτότυπο επιτραπέζιο ημερολόγιο. Περιλαμβάνει σκίτσα των: Κωνσταντίνου Ρουγγέρη, Ιάκωβου Βάη, Τάσου Αναστασίου, Παναγιώτη Μήλα, Πάνου Μαραγκού, Παναγιώτη Μητσομπόνου, Μαρίας Τζαμπούρα, Πάνου Ζάχαρη, Βασίλη Παπαγεωργίου, Πέτρου Ζερβού, Σπύρου Δερβενιώτη, Drani. 📌 Θα το βρείτε στα βιβλιοπωλεία και στο e-shop των σκιτσογράφων: www.cartoonbee.com Κεντρική διάθεση: cartoonbee, Κριεζή 58, Παλλήνη τηλ.: 6944595150 info@cartoonbee.com Και το σχετικό link...

Πρόκειται για ένα μικρό ημερολόγιο με γελοιογραφίες, το οποίο (όπως βλέπω) εκδόθηκε στα πλαίσια της οικονομικής εξόρμησης της ΚΝΕ το έτος 2013. Ο σκιτσογράφος Ιάκωβος Βάης είναι συνεργάτης του Ριζοσπάστη. Εξώφυλλο και οπισθόφυλλο δεν είναι του κ. Βάη. Είναι συνεργασία με τον Uderzo. Οι γελοιογραφίες είναι φυσικά πολιτικές, εμπνευσμένες από τα γεγονότα της περιόδου 2012-2013. Ενδεικτικές σελίδες: Το μπλογκ του κ. Βάη και μια παλιότερη συνέντευξη